Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Yorkshire. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Yorkshire. Pokaż wszystkie posty

sobota, 24 czerwca 2023

Arthur Brown & Crazy World


Arthur Brown, właśc. Arthur Wilton, ur. 24.06.1942 r. w Whitby w hrabstwie Yorkshire, Anglia. Oryginalny i bezkompromisowy wokalista. W czasie studiów filozoficznych na Uniwersytecie w Reading założył grupę rhythm and bluesową - Blues And Brown.

 

Debiutu nagraniowego dokonał w 1965 r., biorąc udział w rejestracji dwóch kompozycji na przygotowaną przez studentów pocztówkę dżwiękową "Rag Week". Póżniej przeniósł się do Londynu gdzie liderował kilku znanym grupom: The Southwest Five, The Arthur Brown Union i The Arthur Brown Set. W 1966 r. zamieszkał w Paryżu i zajął się szlifowaniem swojego teatralnego i wizualnego image'u. Zyskał sporą popularność w światku artystycznym tego miasta i napisał dwie piosenki do filmu "La Curee" w reżyserii Rogera Vadima z Jane Fondą w roli głównej.
 

W 1967 r. powrócił do Londynu, gdzie założył własną formację Crazy World Of Arthur Brown. Znależli się w niej Vincent Crane (ur. 21.05.1943 r. w Reading w hrabstwie Berkshire, Anglia, zm. 14.02.1989 r.; organy), Drachen Theaker (perkusja) i - nieco póżniej - Nick Greenwood. Undergroundowa publiczność uznała ich wkrótce za swoich, a twarzowe makijaże Browna, jego derwiszowe tańce i efektowny hełm na głowie natychmiast przydały mu rozgłosu. Z tej popularności zrodził się kontrakt nagraniowy, a w następnym roku przebój nr l na listach brytyjskich - zniewalające nagranie "Fire".
 

Towarzyszący mu album The Crazy World Of Arthur Brown zawierał co prawda wiele świetnych nagrań ogranych wcześniej na koncertach, w tym "Spontaneous Apple Creation" i "Come And Buy", ale niestety poziom jego produkcji był bardzo niski. Podczas tournee formacji po USA, opuścili ją Theaker i Crane. Ten drugi powrócił póżniej do składu, a miejsce perkusisty zajął Carl Palmer, który grał wcześniej w grupie Thunderbirds Chrisa Farlowa. Ta najlepsza spośród towarzyszących Brownowi grup przestała jednak istnieć w 1969 r., gdy Palmer i Crane założyli The Atomic Rooster.
 

Wokalista przeprowadził się do Puddletown w hrabstwie Dorset, gdzie istniało szczególnie płodne środowisko muzyczne. Ponownie nawiązał współpracę z Theakerem i ukończył eksperymentalny zbiór Strangelands, wydany dopiero w 1988 r. Póżniej zaproponował zmianę stylu wiążąc się z formacją Kingdom Come. Ta chwilami bardzo interesująca grupa nagrała trzy albumy, po czym rozpadła się. W 1974 r. Brown powrócił do kariery solowej, ale mimo pamiętnej roli Kapłana w filmie Kena Russella "Tommy", jego kolejne nagrania przyniosły spore rozczarowanie.
 

Głos artysty, który kiedyś wytrzymywał porównania ze Screaming Jay Hawkinsem, Little Richardem i Jamesem Brownem na wymęczonej płycie Dance zabrzmiał słabo. Nieco lepiej wypadł na albumie Chisholm In My Bosom, na którym Brown pojednał się z Cranem.
 

Na początku lat 80-tych muzyk wycofał się ze świata show-businessu, przeszedł na pół-emeryturę i osiadł w Austin w stanie Texas. Zajął się tam ciesielstwem i dekoratorstwem pracując wspólnie z byłym perkusistą grupy Mothers Of Invention - Jimmy Carl Blackiem

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Devil's Grip/Give Him A FlowerArthur Brown & Crazy World09.1967--Track 604 008[written by Arthur Brown][produced by Pete Townshend, Kit Lambert]
Fire/Rest CureArthur Brown & Crazy World06.19681[1][14]2[13]Track 604 022[gold-US][Writers : Arthur Brown / Vincent Crane / Michael Finesilver / Peter Kerr][ Producer : Kit Lambert ]
Nightmare/I put a spell on youArthur Brown & Crazy World11.1968-107[4] side B:111[1]Track 2582 [US][A:written by Arthur Brown][B:written by Screamin' Jay Hawkins][produced by Kit Lambert]

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
The Crazy World Of Arthur BrownArthur Brown & Crazy World07.19682[16]7[24]Track 613 005[produced by Kit Lambert]

niedziela, 14 marca 2021

Calum Scott

 Brytyjski wokalista i autor tekstów Calum Scott zasłynął w sezonie 2015 brytyjskiego programu Mam Talent, ale nie była to jego pierwsza próba włamania się do biznesu. Urodzony i wychowany w mieście Hull w East Riding w Yorkshire w Anglii, Scott był początkowo perkusistą, zanim został zachęcony do śpiewania przez swoją siostrę Jade, która sama jest utalentowaną wokalistką, która rozpoznała jego umiejętności.

 W 2013 roku podstępnie zgłosiła go do konkursu Star Search prowadzonego przez lokalną gazetę The Hull Daily Mail, który wygrał. Następnie dołączył do lokalnego zespołu Maroon 5 tribute o nazwie Maroon 4, zanim założył taneczno-popowy duet Experiment z Johnem McIntyre, innym miejscowym chłopakiem; wydali singiel „Girl (You're Beautiful)” w 2014 roku.

W następnym roku zarówno Calum , jak i jego siostra wzięli udział w przesłuchaniu do brytyjskiego programu Mam talent, ale Jade została wyeliminowana na etapie przesłuchania. Calum przedstawil, prowadzoną przez fortepian cover  utworu Robyn „Dancing on My Own”, imponując jurorowi Simonowi Cowellowi do tego stopnia, że ​​nacisnął „złoty dzwonek”, aby wysłać Scotta prosto do półfinału; Cowell powiedział Scottowi , że był najbardziej utalentowanym człowiekiem, jakiego kiedykolwiek widział w tym show. Scott , z jego wysokim, potężnym, lekko nosowym tenorem i wyglądem jak chłopak z sąsiedztwa stał się ulubieńcem fanów i szybko przeszedł przez program, ale został wyeliminowany w finale po słabym występie.
 
Pomimo porażki, zdobył wystarczająco dużo zwolenników, aby móc rzucić pracę jako konsultant ds. Rekrutacji w Radzie Miasta Hull i rozpocząć karierę na żywo. W marcu 2016 roku wydał swoją wersję „Dancing on My Own” jako swój debiutancki solowy singiel. Został użyty w jednym z odcinków popularnego serialu telewizyjnego The Vampire Diaries i sprzedał się w ponad 600 000 egzemplarzy. Później w maju ogłosił, że podpisał kontrakt z Capitol Records, a w 2018 roku wydał swój debiutancki album Only Human . Album zadebiutował na czwartym miejscu w Wielkiej Brytanii. Następnie wydano Deluxe Edition, które zawierało trzy dodatkowe utwory, w tym singiel „No Matter What”.

 


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
Dancing on My OwnCalum Scott04.20162[48]-Instrumental UK6KW 1500205[3x-platinum-UK][2x-platinum-US][written by Robyn,Patrik Berger][produced by John McIntyre]
Rhythm InsideCalum Scott12.201690[1]-Capitol USUM 71615254[written by Calum Scott,Corey Sanders,Kasper Larsen,Mitch Hansen,Jon Maguire][produced by Fraser T Smith]
You Are the ReasonCalum Scott02.201843[14]-Capitol USUM 71710315[gold-UK][ platinum-US][written by Calum Scott, Corey Sanders, Jon Maguire][produced by Fraser T. Smith]



Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
Only HumanCalum Scott03.20184[8]66[7]Capitol 6726407[silver-UK][produced by Fraser T Smith, John McIntyre, Jayson DeZuzio, Phil Paul, Warren "Oak" Felder, OzGo, Danny Majic ,DJ Frank E ,Toby Gad ,KIN ,Jon Maguire]

środa, 3 marca 2021

Ace

 Grupa brytyjska założona w grudniu 1972 r. pod nazwą Ace Flash And The Dynamos. Po kilku występach i skróceniu nazwy do Ace ustabilizowała się w składzie: Paul Carrack (ur. 22.04.1951 r. w Sheffield w hrabstwie Yorkshire, Anglia; instr. klawiszowe, śpiew), Alan "Bam" King (ur. w londyńskim Kentish Town, Anglia; gitara, śpiew), Phil Harris (ur. w londyńskim Muswell Hill, Anglia; gitara, śpiew), Tetry "Tex" Comer (ur. 23.02.1949 r. w Burnley w hrabstwie Lancashire, Anglia; bas) i Steve Witherington (ur. 26.12.1953 r.' w Enfield w hrabstwie Middlesex, Anglia; perkusja).

 

Wszyscy mieli za sobą staż w znanych zespołach i solidne muzyczne przygotowanie. Carrack, Witherington i Comer przeszli do Ace z Warm Dust, zaś King i Harris z Mighty Baby - grupy, której korzenie sięgały do popularnej w latach sześćdziesiątych formacji The Action. Muzyka Ace będąca mieszaniną popu i funky szybko znalazła uznanie w kręgach fanów brytyjskiego pub-rocka. Jeszcze przed nagraniem pierwszego albumu Witheringtona zastąpił Fran Byrne, eks-perkusista zespołu Bees Make Honey.
 

Longplay Five-A-Side był wiarygodną wizytówką formacji, a pochodzący z niego temat singlowy "How Long" przyniósł wielki sukces, którego zespołowi nie udało się już nigdy powtórzyć. W tym doskonale napisanym przeboju elektryzującemu wstępowi gitary basowej towarzyszyło słodkie brzmienie fortepianu Carracka, a prosty tekst poświęcony był niewierności. Singel szybko trafił do brytyjskiej Top 20 i na trzecie miejsce listy amerykańskiej. Wkrótce potem grupa wyemigrowała do USA, jednak rozpadła się tam w 1977 r., gdy większość członków przeszła do zespołu Frankie Millera

 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
How long/Sniffin' aboutAce03.197520[10]3[16]Anchor 21 000[written by Paul Carrack][produced by John Anthony]
Rock'n'roll runaway/Know how it feelsAce07.1975-71[4]Anchor 21 002[written by Paul Carrack/Terry "Tex" Comer/ P. Harris/Alan "Bam" King][produced by John Anthony]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Five-A-SideAce03.1975-11[22]Anchor 2001[produced by John Anthony]
Time for anotherAce12.1975-153[6]Anchor 2013[produced by John Anthony]
No stringsAce02.1977-170[2]Anchor 2020[produced by Trevor Lawrence]

wtorek, 27 października 2020

Michael Chapman

Ur. 24.01.1941 r. w Leeds w hrabstwie Yorkshire (Anglia). Były nauczyciel rysunku i fotografii. Do czasu wydania w 1968 r. swego debiutanckiego albumu, Rainmaker, znany był jedynie na scenach brytyjskich klubów folkowych.

 

Pierwszy longplay Chapmana był płytą wyjątkową; wyśmienite utwory akustyczne kontrastowały na nim z kilkoma utworami rockowymi. Okazało się, że Chapman jest utalentowanym kompozytorem i gitarzystą. Jego następny album, Fully Qualified Survivor, dostał się do pierwszej 50. brytyjskiej listy przebojów w marcu 1970 r.; zawierał on najlepiej znany utwór Chapmana, "Postcards Of Scarborough". Wśród muzyków towarzyszących mu na tej płycie znalazł się gitarzysta Mick Ronson, którego efektowna gra zaowocowała później zaproszeniem do współpracy z Davidem Bowiem.
Natomiast Chapman podążał dalej swą dość ekscentryczną ścieżką. Po wydaniu czwartego albumu, Wrecked Again, wybrał się ze swym długoletnim współpracownikiem, basistą Rickiem Kempem, w trasę koncertową po USA. Jednak ich spółka rozpadła się po powrocie do Wielkiej Brytanii, kiedy Kemp przystał do zespołu Steeleye Span.
 

W 1973 r. Chapman przeszedł z wytwórni Harvest do Deram; niestety jego produkcje dla tej drugiej firmy nie spełniły nadziei rozbudzonych przez pierwsze albumy. Kolejnym ciosem był upadek wytwórni Criminal Records, która wydała sporo jego nagrań pod koniec lat 70. Chapman zdołał utrzymać swą popularność dzięki koncertom. Doskonałym odzwierciedleniem twórczości Chapmana z przełomu lat 70. i 80. jest album Almost Alone zawierający nowe wersje utworów "Kodak Ghosts", "Northern Lights" i "Dogs Got More Sense".

 Owocem krótkiego okresu odnowienia współpracy z Kempem był singel "All Day, All Night Geordie's Down The Road" (1983). Później Chapman przeszedł do wytwórni Coda i nagrywał muzykę "new age" (podobno nie znosi tej etykietki), prezentując swe wyjątkowe opanowanie gitary. W sierpniu 1991 r. przeszedł atak serca i długotrwałą rehabilitację, ale w 1996 r. zagrał i zaśpiewał na festiwalu Fylde Folk w Lancashire.  

 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
It Didn't Work Out / Mozart Lives UpstairsMichael Chapman06.1969--Harvest/EMI HAR 5002[written by Michael Chapman][produced by Gus Dudgeon]
Banjo Song / DumplingsMichael Chapman02.1974--Deram DM 407[written by Michael Chapman]
Lovin Dove / Steel BonnetsMichael Chapman06.1976--Decca FR 13658[written by Michael Chapman][produced by Don Nix]
While Dancing The Pride of Erin / The Man Who Hated MorningsMichael Chapman06.1979--Criminal SWAG 1[written by Michael Chapman][produced by Michael Chapman, Max Hole]
Blue Season / Theme From The Movie Of The Same NameMichael Chapman06.1979--Criminal SWAG 6

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
RainmakerMichael Chapman07.1969--Harvest/EMI SHVL 755[produced by Gus Dudgeon]
Fully Qualified SurvivorMichael Chapman03.197045[1]-Harvest/EMI SHVL 764[produced by Gus Dudgeon]
WindowMichael Chapman.1971--Harvest/EMI SHVL 798
Wrecked AgainMichael Chapman.1971--Harvest/EMI SHVL 786[produced by Gus Dudgeon]
Deal Gone DownMichael Chapman.1974-- Deram SML 1114[produced by Michael Chapman]
Pleasures of the StreetMichael Chapman02.1976--Nova Nova 622321[produced by Max Hole, Michael Chapman]
Savage AmusementMichael Chapman.1976-- Decca SKL 5242[produced by Don Nix ]
The Man Who Hated MorningsMichael Chapman08.1978--Decca SKL-R 5290[produced by Max Hole, Michael Chapman ]
Playing Guitar The Easy WayMichael Chapman06.1978--Criminal STEAL 2[produced by Michael Chapman]
Life On The CeilingMichael Chapman.1979--Criminal STEAL 5[produced by Tom Allom]
Looking For ElevenMichael Chapman.1980--Criminal STEAL 9[produced by Michael Chapman]
Almost AloneMichael Chapman11.1981--Black Crow CRO 202
Original OwnersMichael Chapman & Rick Kemp03.1984--Konnexion KOMA 78.80.03[produced by Jeff Watts]
CatwalkMichael Chapman.1987--Homemade

wtorek, 16 czerwca 2020

Don Lang

Jest jednym z tych muzyków,uprawiających tradycyjny jazz,którzy potrafili odnieść wiele sukcesów na niwie nowo powstającego gatunku jakim był rock'n'roll.

Urodził się jako Gordon Langhorn w Yorkshire,grał na trąbce,specjalizując się w muzyce tanecznej.Występował minn. z orkiestrami Teddy Fostera,Vic Lewisa,z tym ostatnim nagrał swoją pierwszą płytę.Występując z big bandem Kena Mackintosha zaczął się udzielać jako wokalista.
Koniec końców w połowie lat 50-tych,pod zmienionym nazwiskiem-Don Lang nagrywa dla angielskiego oddziału Decca.W 1955r przechodzi do HMV Records,części koncernu EMI i odnotowuje swój pierwszy hit w angielskiej Top Twenty- "Cloudburst",śpiewany scatem .W 1956r ze swoją grupą Frantic Five zaczyna grać skiffle ,a póżniej rock&rolla.Grupa; regularnie występuje w pierwszym TV variety "The 6.5 Special" prezentujące rock'n'rolla,będąc także wykonawcą tytułowego tematu.

Pomimo cotygodniowych telewizyjnych występów,Lang miał problemy do 1957r,do chwili wydania coveru Chucka Berry'ego "School day" ze sprzedażą swoich płyt .Rok póżniej trafia do Top10 ze swoją wersją utworu Davida Seville "Witch doctor",w przyszłości twórcę zespołu Alvin & The Chipmunks.

Lang pozostawał popularny do początku lat 60-tych,powracając do swych jazzowo-popowych korzeni,prowadząc zespół ,który z powodzeniem występował w angielskich salach tanecznych przez wiele lat.Lang nie został jednak zapomniany przez brytyjski światek rocka,zostając zaangażowany jako jeden z czwórki trębaczy do wykonania "Revolution 1" Beatles na ich "białym" albumie,21 czerwca 1968r.Wspominany przez wielu słuchaczy z czasów The 6.5 Special okazjonalnie występuje na trasach brytyjskich dinozaurów,a także grając jazz w latach 70-tych i początku 80-tych.
Pod koniec tej dekady rezygnuje z aktywnej działalności,za to jego syn Brad Lang stał się znanym basistą występując w tak renomowanych grupach jak:ABC,Wham, czy Wishbone Ash.Don Lang umiera na raka po długiej chorobie w 1992r.Dzięki wznowionym kompilacjom Castle Communications,jego muzyka jest dobrze znana na wyspach brytyjskich.



Single

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
Cloudburst /SeventeenDon Lang & His Frantic Five11.195516[4]-HMV POP 115[oryginalnie nagrana przez Sam The Man Taylor]
School day [Ring! Ring! Goes the bell]/Six five specialDon Lang & His Frantic Five.07.195726[2]-HMV POP 350[written by Chuck Berry]
Witch doctor/Cool baby coolDon Lang & His Frantic Five05.19585[11]-HMV POP 488[written by Bagdasarian]

sobota, 13 czerwca 2020

Ann Lee

Ann Lee naprawdę nazywa się Annerley Gordon i urodziła się w 12 listopada 1976 roku w Sheffield. Znudzona zwyczajnym życiem, kilka lat temu wyjechała do Włoch, gdzie śpiewała w dyskotekach i została odkryta przez łowcę talentów.

Początkowo pracowała jak wokalistka sesyjna, aż spotkała producenta Larry'ego Pignagnoliego (Whigfield, Bellini). Współpraca zaowocowała przebojem "2 Times", który w roku 2000 znalazł się na jej płycie "Dreams".

W 2007 roku Lee powróciła z nowym albumem So Alive z singlem „Catches Your Love”. W 2009 roku Lee wydała nowy singiel „2 People” w wytwórni Off Limits. W grudniu tego roku Lee zapewniła wokal singla Favretto „I Get The Feeling”, również wydanego przez Off Limits.


Single

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
2 timesAnn Lee09.19992[29]-Systematic SYSCD 31[gold-UK][written by Alfredo Larry Pignagnoli, Daniella Galli, Paul Sears, Annerley Gordon][produced by Marco Soncini,Alfredo Larry Pignagnoli]
VoicesAnn Lee03.200027[11]-Systematic SYSCD 32[written by Annerley Gordon ,Marco Soncini, Paul Sears][produced by Marco Soncini, Alfredo Larry Pignagnoli]

niedziela, 17 lutego 2019

Black Lace

Duet w składzie Colin Routh i Alan Barton (ur. 16.09.1953 w Barnsley w hr. Yorkshire, Anglia, zm. 23.03.1995 w Kolonii, Niemcy), który w połowie lat 80. wylansował całą serię przebojów cieszących się ogromną popularnością w brytyjskich dyskotekach.

Jednak miłośnicy muzyki bardziej "intelektualnej" obrali sobie Black Lace za obiekt bezlitosnych drwin. Choć utwór "Mary Ann" nie został zgłoszony do Konkursu Eurowizji w 1979, duet kontynuował działalność, racząc Brytyjczyków (podczas wakacyjnych imprez w hiszpańskich dyskotekach) całą serią hitów.

Pierwszym z nich był "Superman (Gioca Jouer)", który wszedł do Top 10, a następnym - "Agadoo" z 1984, który dotarł do 2. miejsca i pozostał w notowaniach przez 30 tygodni. Kolejnymi przebojami były "Do The Conga" (10. miejsce), "El Vino Collapso", "I Speaka Da Lingo" i "Hokey Pokey". Ostatnim singlem, który Black Lace wprowadził na brytyjskie listy, był "I Am The Music Man" z 1989 - dotarł on do miejsca 52.



Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
Mary AnnBlack Lace03.197942[4]-EMI[written by Peter Morris][produced by Peter Morris][#7 na konkursie Eurowizji]
Superman (Gioca Jouer)/Teardrops In Your EyesBlack Lace09.19839[18]-Flair FLA 105[written by C. Cecchetto , C. Simonetti][oryginalnie nagrana przez Phila Charlesa jako "The Joker"]
Agadoo/FiddlingBlack Lace06.19842[30]-Flair FLA 107 [written by Günther Behrle,Michel Delancray,Gilles Péram,Mya Simille][oryginalnie nagrany przez Saragossa Band w 1981r]
Do The Conga/Hey Hey CopenhagenBlack Lace11.198410[9]-Flair FLA 108[written by P. Morris, M. Flinn][produced by Ferguson, Barton, Routh]
El vino collapso/Mandolin Jivin'Black Lace06.198542[5]-Flair LACE 1[written by Nigel Hopkins]
I speaka da lingo/El Vino CollapsoBlack Lace09.198549[4]-Flair LACE 2[written by A. Monn, R. Pietsch, N. Hopkins, A. Barton, M. Shepstone]
Hokey Cokey/Too-La-RyeBlack Lace12.198531[6]-Flair LACE 3[written by Jimmy Kennedy]
Wig wam bam/Soaking Up The SunBlack Lace09.198663[3]-Flair LACE 5[written by Chapman, Chinn]
I am the music man/We Dance We DanceBlack Lace08.198952[3]-Flair LACE 10[written by Stoller, Eric Coates, Sousa, Trad Arr. Hanley]
AgadooBlack Lace08.199864[1]-N.O.W. CDWAG 260[written by Mya Symille, Michael Delancray, Gilles Péram, English lyrics Günther Behrle]




Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
Party partyBlack Lace12.19844[14]-Telstar STAR 2250[produced by Black Lace, Neil Ferguson]
Party Party 2Black Lace12.198518[6]-Telstar STAR 2266[produced by Black Lace , Neil Ferguson]
Party crazyBlack Lace12.198658[6]-Telstar STAR 2288-

poniedziałek, 2 lipca 2018

Utah Saints

Duet z Leeds w hrabstwie Yorkshire (Anglia), w którego skład wchodzą Jez Willis (ur. 14.08.1963 r. w Brampton w hrabstwie Cumbria, Anglia; były członek grup Surfin' Dove i Cassandra Complex) i Tim Garbutt (ur. 6.01.1969 r. w Londynie, Anglia; także DJ w klubie Bliss w Leeds). Obydwaj byli wcześniej członkami grupy MDMA, która lansowała niezwykłą mieszankę muzyki elektronicznej i gotyckiego rocka. Wydała ona pięć singli nakładem własnej wytwórni Ecstatic Product; nazwa MDMA wzięła się od związku chemicznego wchodzącego w skład ecstasy, choć ani Willis, ani Garbutt podobno nigdy tego specyfiku nie zażywali. Mimo to orientowali się świetnie, co się dzieje na scenach klubowych.

Po rozpadzie MDMA Willis zajął się pracą DJ-a - specjalizował się w muzyce disco lat 70.; Garbutt za stołem mikserskim stawał już w latach 80. Organizowali wspólne imprezy pod hasłem Mile High Club w sali klubu Gallery w Leeds. Były one tak popularne, że wkrótce odwiedzili z nimi York i Londyn. Jednak po jakimś czasie tandem powrócił do nagrań -nazwę Utah Saints Willis i Garbutt wzięli z filmu "Raising Arisona" z Nicholasem Cage'em (już wcześniej wykorzystali ją na stronie B jednego z singli MDMA).

Krok w stronę muzyki tanecznej pełnej sampli i niepohamowanego rytmu okazał się dużo bardziej udany niż wcześniejsze poczynania duetu. W aklimatyzacji na listach przebojów pomógł Utah Saints singel "What Can You Do For Me" z samplem z Eurythmics; kolejną propozycją był "Something Good", osnuty na kanwie sampla z "Cloudbusting" Kate Bush. Willis i Garbutt komentują swoje sukcesy następująco:

"Próbujemy do rave'u wprowadzić trochę rock'n"rolla". W 1993 r. Utah Saints wzięli udział razem z Neneh Cherry w nagraniu nowej wersji utworu The Rolling Stones "Gimme Shelter", który wykorzystano w kampanii na rzecz bezdomnych w Wielkiej Brytanii (ten sam utwór nagrało kilka zespołów).

Następnym singlem Utah Saints był "Believe In Me"; znalazł się na nim także utwór "Love Action" z samplem wokalu Philipa Oakeya (Human League). Inne zapożyczenia nie są tak oczywiste - w jednym z nagrań wykorzystano np. riff z repertuaru grupy Slayer. Lekkostrawne eksperymenty Utah Saints mogą się podobać zarówno odbiorcom rocka, jak i miłośnikom techno czy muzyki tanecznej.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
What Can You Do For MeUtah Saints08.199110[11]-FFRR FX 164[written by Annie Lennox,David A. Stewart,Gwen Guthrie,J. Willis][produced by Utah Saints]
Something GoodUtah Saints06.19924[11]98[1]FFRR F 187[written by Kate Bush,J. Willis][produced by Utah Saints][sample z "Cloudbusting"-Kate Bush]
Believe In MeUtah Saints05.19938[7]-FFRR F 209[written by Patrick Cowley,Philip Oakey,J. Willis,I. Burden,I. Reid,S. James][produced by Utah Saints][Sample z 'Love Action' - Human League, 'You Gave me Love' -Crown Heights Affair, i 'Do Ya Wanna Funk' - Sylvester]
I Want You Utah Saints07.199325[5]-FFRR FX 213[written by Tom Araya,J. Willis,J. Hanneman][produced by Utah Saints]
I still think of youUtah Saints06.199432[2]-FFRR FX 225[written by J. Willis][produced by Utah Saints,Guy Hatton][utwór z filmu "Shopping"]
OhioUtah Saints09.199542[4]-FFRR FX 264[produced by Utah Saints, Mark "Spike" Stent]Sample z 'Fire' - Ohio Players; "Somebody Else's Guy"- Jocelyn Brown; "That's The Way (I Like It)" - KC & The Sunshine Band]
Love SongUtah Saints02.200037[4]-Echo ECSY 83[written by J Willis / R Ball / A Gorrie / H Stuart / M Duncan / O McIntyre / R McIntosh ][produced by Utah Saints][sample z "Pick up the pieces-Average White Band]
Funky Music - Sho Nuff Turns Me On Utah Saints & Edwin Starr05.200023[2]-Echo ECSY 96[written by Norman Jesse Whitfield & Barrett Strong ][produced by Utah Saints]
Lost VaguenessUtah Saints06.2001111[1]-Echo ECSCD 105[written by J. Willis][produced by Utah Saints]
Something Good 08 Utah Saints02.20088[35]-Data DATA 183CDS[silver-UK][written by Kate Bush, Jez Willis][produced by Utah Saints]
What Can You Do for MeUtah Saints vs Drumsound & Bassline Smith03.201228[3]-Ministry Of Sound GBCEN 1102102[written by Gwen Guthrie, Jeremy Willis]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Something GoodUtah Saints 11.1992-182[4]London 869843[produced by Utah Saints ]
Utah Saints Utah Saints 01.199310[15]165[4]FFRR 8283792[produced by Utah Saints ]

niedziela, 18 marca 2018

Tony Christie

Właśc. Anthony Fitzgerald, ur. 25.04.1944 r. w Conisborough w hrabstwie Yorkshire, Anglia. Gitarzysta-samouk, jako profesjonalny piosenkarz zadebiutował w 1964 r.

W trzy lata później wypłynął na szersze wody w radiu BBC, dzięki piosenkom utrzymanym w wokalnej manierze Toma Jonesa. W 1970 r. temat "Las Vegas", autorstwa spółki Mitch Murray i Peter Callender, utorował Christiemu drogę do brytyjskiej Top 20. Tytułowy utwór z longplaya I Did What I Did For Maria (z tekstem będącym niemal kopią słynnej "Delilah" Toma Jonesa) trafił na drugie miejsce listy. Trzeci singel, "Is This The Way To Amarillo", autorstwa Howarda Greenfielda i Neila Sedaki, stał się przebojem w licznych krajach Europy, chociaż w Wielkiej Brytanii cieszył się dość miernym powodzeniem.
W latach 1972-73 Christie koncentrował się głównie na występach w Australii i w Afryce Południowej. Do łask brytyjskich słuchaczy powrócił na krótko piosenką "Avenues And Alleyways" i albumem With Loving Feeling. W 1975 r. przypomniał się tematem "Drive Safely Darlin", trasą koncertową i nagranym na żywo longplayem. Fiasko przedsięwzięć oznaczało koniec solowej kariery Christiego.
W 1978 r. pojawił się na longplayu ze studyjną wersją musicalu "Evita". Odmowa występów w londyńskiej inscenizacji doprowadziła do rozstania się z menedżerem Harveyem Lisbergiem; w konsekwencji piosenkarz podjął działalność zarobkową w kabaretach i nocnych klubach.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Las Vegas / So Deep is the NightTony Christie01.197121[9]-MCA MK 5058[written by Mitch Murray/Peter Callander][produced by City Hall Production]
I Did What I Did for Maria / Give Me Your Love AgainTony Christie05.19712[17]-MCA MK 5064 [written by Mitch Murray/Peter Callander][produced by Mitch Murray, Peter Callander]
(Is This the Way To) Amarillo / Love Is a Friend of MineTony Christie11.197118[13]-MCA MKS 5073[written by Howard Greenfield/Neil Sedaka][produced by Mitch Murray, Peter Callander][oryginalnie nagrana przez Neila Sedaka]
Avenues and Alleyways / I Never Was a ChildTony Christie02.197337[4]-MCA MKS 5101[written by Mitch Murray/Peter Callander][produced by Mitch Murray, Peter Callander]
Drive safely darlin'Tony Christie01.197635[4]-MCA MCA 219[written by Mason/Stephens][produced by Geoff Stephens][piosenka z serialu TV The Protectors]
Walk like a pantherAll Seeing I feat Tony Christie01.199910[7]-Ffrr FC 351 [written by Buckle/Horner/Barrett/Jarvis Cocker]
[Is this the way to] AmarilloTony Christie feat Peter Kay03.20051[4][4]-Universal TV 9828606 [written by Neil Sedaka/Howard Greenfield]Producer: Mitch Murray/Peter Callander
Avenues and Alleyways Tony Christie08.200526[3]-UMTV 9831670-
Merry Xmas Everybody Tony Christie12.200549[3]-Amarillo AMARILLOCD 1[written by Noddy Holder, Jim Lea]
(Is This The Way To) The World CupTony Christie06.20068[6]-Tug CDSNOG 16 -

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
I did what i did for MariaTony Christie07.197137[1]-MCA MKPS 2016
With loving feelingTony Christie02.197319[2]-MCA MUPS 468
Tony Christie-LiveTony Christie05.197533[3]-MCA MCF 2703
Best of Tony ChristieTony Christie11.197628[4]-MCA MCF 2769
Definitive collectionTony Christie03.20051[2][28]-UMTV 9827867
Made in SheffieldTony Christie11.200891[1]-Decca AUT 001[produced by Richard Hawley, Colin Elliott]

sobota, 10 marca 2018

Gang of Four

Zespół założony w Leeds w hr. Yorkshire (Anglia) w 1977r. W jego skład weszli Jon King (śpiew,, melodica), Andy Gill- (gitara), Dave Allen (perkusja) i Hugo Burnham (perkusja). Grupa zadebiutowała w roku następnym płytą Damaged Goods. Byt to maksisingel zawierający trzy bezkompromisowe utwory. Dudniące bębny Burnhama i gitara staccato Gilla (przypominająca styl Wilko Johnsona z Dr. Feelgood) tworzyły tło dla otwarcie politycznych tekstów.

 Kwartet nie zmienił stylistyki na albumie Entertainment, ale można już zauważyć zainteresowanie muzyką taneczną, które wyraźne było też na kolejnych nagraniach. Najciekawszym utworem był „At Home He’s A Tourist” wydany na singlu; niestety, nagranie miało problemy z cenzurą ze względu na wzmiankę o antykoncepcji („gumkach”) jeszcze w stylu sprzed ery AIDS.

Wewnętrzne niesnaski w grupie doprowadziły do odejścia Allena w lipcu 1981r (później został on członkiem formacji Shriekback). Jego miejsce zajęła Sara Lee (przedtem w Jane Aire And The Belvederes). Brzmienie nagrań grupy stało się pełniejsze; Na albumie Songs Of The Free znalazło się kpiarskie nagranie „I Love A Man In. Uniform”; („Kocham faceta w mundurze”), które zdawało się zmierzać w górne rejony list przebojów, ale niestety, znikło z radia w związku z konfliktem o Falklandy.

Burnham został zwolniony w 1983, a zespół, w trzyosobowym składzie (lecz przy wspólpracy  muzyków sesyjnych), nagraj album Hard. Była to płyta mocne rozczarowująca; zespół nie potrafił już zadowolić coraz i bardziej rozczłonkowanej widowni i w roku następnym się   rozpadł. Jednak po przeprowadzeniu kilku niezbyt udanych  projektów Gili i King odkurzyli szyld Gang Of Four w 1990r.

 Reaktywację grupy uświetnił album Mail wydany, nakładem, wytwórni Polydor. Decyzja o wznowieniu działalności wydawała się słuszna - album zawierał zestaw wciągających, politycznych piosenek. Jednak płyta nie polepszyła komercyjnej sytuacji zespołu i nie została nigdy wydana w Wielkiej Brytanii.Album "Shrinkwrapped" był jeszcze lepszy;zespół wspomógł były perkusista formacji Curve Steve Monti. Szaleńcze rytmy i mroczne brzmienia przypominały pierwsze płyty grupy, teksty zaś wciąż wskazywały wroga - agentów kapitalizmu (zwłaszcza utwór „Lord Of The Anthill”).

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
At Home He's A Tourist/It's Her FactoryGang of Four06.197958[3]-EMI EMI 2956[written by Andrew Gill/Dave Allen/Hugo Burnham/Jon King][produced by Gang Of Four]
I Love A Man In Uniform/The World At FaultGang of Four05.198265[3]-EMI EMI 5299[written by Andy Gill/Jon King][produced by Andy Gill/Jon King/Mike Howlett][27[9].Hot Disco/Dance;Warner 29 907 12"]
Is It Love/A Man With A Good CarGang of Four08.198388[5]-EMI EMI 5418[written by Andrew Gill][produced by Ron Albert, Howard Albert, Gill, King][8[15].Hot Disco/Dance;Warner 20 174 12"]
To Hell With PovertyGang of Four02.1991100[2]-EMI EMS 172[written by Gang Of Four][produced by Launay, Gill, King, The Laylow Posse][38[8].Hot Disco/Dance;EMI [import] 12"]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Entertainment!Gang of Four10.197945[3]-EMI EMC 3313[produced by Gang Of Four/Rick Walton/Rob Warr]
Solid GoldGang of Four03.198152[2]190[2]EMI EMC 3364[produced by Gang Of Four/Jimmy Douglass]
Another Day/Another DollarGang of Four02.1982-195[2]Warner 3646[produced by Andy Gill, Jon King]
Songs of the FreeGang of Four05.198261[4]175[3]EMI EMC 3412[produced by Mike Howlett/Andy Gill/Jon King]
HardGang of Four10.1983-168[4]Warner 23 936[produced by Howard Albert, Ron Albert, Jon King, Andrew Gill]
Content Gang of Four02.2011159[1]-Grönland CDGRON 114[produced by Gang Of Four/Rick Walton/Rob Warr]

czwartek, 24 sierpnia 2017

Child

CHILD, grupa brytyjska. Utworzona w 1974 w Fairburn w hrabstwie Yorkshire. Działała do 1980r. Pierwszy skład: Graham Robert Bilbrough (23.05.1958, Fairburn) - voc, g, David Cooper (26.06.1957, Fairburn) -g, voc, Keith Atack (5.04.1959, Wakefield, Yorkshire) - b, voc, Timothy Atack (5.04.1959, Wakefield) - dr. W 1977 odszedł Cooper. Wtedy dołączył Mike McKenzie (20.08.1955, Edynburg) -b z zespołu Scottie, a Keith Atack został gitarzystą.


Zadebiutowała w kwietniu 1976 singlem River Of Love, nagranym dla maleńkiej firmy Buk. Równo rok później dorobiła się następnego, What's A Nice Girl Like You dla wytwórni Pentagon. Sukces odniosła po podpisaniu kontraktu z niemieckim potentatem fonograficznym Ariola Hansa. Dla tej firmy nagrała kilka następnych singli, m.in. When You Walk In The Room z marca 1978, It's Only Make Believe z lipca i Still The One z października tego roku, Only You (And You Alone) z kwietnia 1979, Here Comes Summerz lipca i The Shape l'm In z listopada tego roku, oraz dwa albumy, „Child" z listopada 1978 i „Total Recall" z grudnia 1979.

Chłopięcy image pomógł jej podbić na krótko serca nastolatek, zwłaszcza w Niemczech, ale też w Wielkiej Brytanii. Kilka spośród zaproponowanych przez nią, dość bezbarwnych wersji standardów odnotowano na listach przebojów - When You Walk In The Room z repertuaru The Searchers, Only You (And You Alone) z repertuaru The Platters i przede wszystkim It's Only Make Believe z repertuaru Conwaya Twitty'ego i Billy'ego Fury.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
When You Walk in the Room / Stay With MeChild04.197838[5]-Ariola Hansa AHA 511[written by Jackie De Shannon][produced by Ray Singer ]
It's Only Make Believe / It Might as Well Rain Until SeptemberChild07.197810[12]-Ariola Hansa AHA 522[written by Conway Twitty,Jack Nance][produced by Ray Singer ]
Only You (And You Alone) / Loves AwayChild04.197933[5]-Ariola Hansa AHA 536[written by Ande Rand, Buck Ram][produced by Ray Singer ]

wtorek, 1 grudnia 2015

Tasmin Archer


Tasmin Archer (ur. 3 sierpnia 1963r) to brytyjska piosenkarka pop z Bradford w Anglii. Jej pierwszy album, Great Expectations, dał początek przebojowi „Sleeping Satellite”, który osiągnął pierwsze miejsce w Wielkiej Brytanii  i Irlandii . Zdobyła nagrodę Brit Award za British Breakthrough Act w 1993 roku i od tego czasu wydała trzy kolejne albumy studyjne.  
 
Archer urodził się w Bradford w hrabstwie Yorkshire. Uczęszczała do Grange Upper School, a po ukończeniu najpierw pracowała jako operator maszyny do szycia. Uczęszczała do Bradford College w 1980 roku, aby studiować pisanie na maszynie, a następnie została urzędniczką w Leeds Magistrates' Court.  
 
Archer dołączyła do grupy o nazwie Dignity jako wokalistka wspierająca i grała z różnymi zespołami w okolicach Bradford. Pomagała w studiu nagraniowym w Bradford o nazwie Flexible Response Studios, a następnie rozpoczęła współpracę z muzykami Johnem Hughesem i Johnem Beckiem jako „The Archers”. W tym czasie Archer rozwinęła umiejętności w branży muzycznej. 
 
 Archer podpisała kontrakt z EMI w 1990 roku i wydała swój pierwszy singiel „Sleeping Satellite” we wrześniu 1992 roku, który zajął pierwsze miejsce na brytyjskiej liście singli. Singiel odniósł również sukces w Stanach Zjednoczonych, gdzie osiągnął 32. miejsce na liście Billboard Hot 100. Album Great Expectations ukazał się w październiku 1992 roku. Osiągnął ósme miejsce na brytyjskiej liście albumów   i osiągnął status złotej płyty do grudnia za sprzedaż ponad 100 000 kopii.
 
 Potem pojawiły się kolejne single z albumu i chociaż znalazły się one na liście Top 40 hitów w Wielkiej Brytanii, nie odniosły takiego samego sukcesu jak jej debiut. Archer przekazała tantiemy ze swojego drugiego singla „In Your Care” firmie Childline. Piosenka była o wykorzystywaniu dzieci. W 1993 roku Archer zdobył nagrodę BRIT dla najlepszego brytyjskiego przełomowego aktora. Później żartowała, że trzyma nagrodę w tylnej części szafki kuchennej i twierdziła, że używała jej do rozłupywania orzechów i zmiękczania steków.  
 
  Po zniknięciu z centrum uwagi Archer pojawiła się ponownie w 1996 roku ze swoim drugim albumem Bloom. Jednak singiel „One More Good Night with the Boys” nie znalazł się na brytyjskiej liście Top 40, a album osiągnął 95. miejsce. Pod koniec 1997 roku nieporozumienia z EMI sprawiły, że Archer była nieco rozczarowana i poczuła się, jakby była traktowana jak towar. Postanowiła zrobić sobie krótką przerwę w branży, po tym jak została zwolniona przez EMI. Ta przerwa trwała dwa lata. 
 
 Po przerwie Archer poczuła, że nadszedł właściwy czas, aby ponownie zacząć pisać, ale teraz przeszkadzała jej blokada pisarska. Chociaż nie przeszkodziło jej to w początkowej kreatywności, trudno było jej dokończyć cokolwiek muzycznie.   Po przepracowaniu Bloom i rozpoczęciu w 2002 roku Archer i Hughes pracowali nad nowym albumem. Początkowo miało to nosić tytuł Non-Linear, ale później stał  się On. 
 
Kilka wersji demonstracyjnych utworów z tego albumu było dostępnych za darmo z utworzonej w tym celu strony internetowej messagetothemagnet. Zachęcano ludzi do wysyłania opinii na temat materiału. On został wydany 25 września 2006 roku przez własną wytwórnię Archer , Quiverdisc. Został on poprzedzony 20 września singlem „Every Time I Want It (Effect Is Monotony)” tylko do pobrania, radiową edycją utworu z albumu „Effect Is Monotony”. 
 
 W wywiadzie z 2006 roku Archer powiedziała, że ona i John Hughes szukali możliwości napisania ścieżek dźwiękowych do filmów i programów telewizyjnych. Następnie partnerzy zapewnili pracę dla EastEnders i innych programów.
Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Sleeping SatelliteTasmin Archer09.19921[2][17]32[15][04.93]EMI EM 233[silver-UK][written by Tasmin Archer,John Beck,John Hughes][produced by Julian Mendelsohn , Paul Wickens]
In Your CareTasmin Archer02.199316[6]-EMI EM 260[written by Tasmin Archer,John Beck,John Hughes][produced by Julian Mendelsohn ,Peter Kaye]
Lords Of The New Church / HeroTasmin Archer05.199326[4]-EMI EM 266[written by Tasmin Archer,John Beck,John Hughes][produced by Julian Mendelsohn ,Peter Kaye]
ArienneTasmin Archer08.199330[4]-EMI EM 275[written by Tasmin Archer,John Beck,John Hughes][produced by Julian Mendelsohn ,Peter Kaye]
Shipbuilding EPTasmin Archer01.199440[4]-EMI EM 302[written by Elvis Costello and Clive Langer][produced by Julian Mendelsohn]
One More Good Night With The BoysTasmin Archer03.199645[8]-EMI CDEM 401[written by Tasmin Archer,John Hughes][produced by Mitchell Froom]
Sweet Little TruthTasmin Archer07.1996176[1]-EMI [written by Tasmin Archer,John Hughes][produced by Mitchell Froom]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Great ExpectationsTasmin Archer10.19928[42]115[10]EMI CDEMC 3624[produced by Julian Mendelsohn, Paul "Wix" Wickens, Peter Kaye]
BloomTasmin Archer04.199695[1]-EMI CDEMC 3728[produced by Mitchell Froom ]