Arthur Brown & Crazy World

Arthur Brown, właśc. Arthur Wilton, ur. 24.06.1942 r. w Whitby w hrabstwie Yorkshire, Anglia. Oryginalny i bezkompromisowy wokalista. W czasie studiów filozoficznych na Uniwersytecie w Reading założył grupę rhythm and bluesową - Blues And Brown.

 

Debiutu nagraniowego dokonał w 1965 r., biorąc udział w rejestracji dwóch kompozycji na przygotowaną przez studentów pocztówkę dżwiękową "Rag Week". Póżniej przeniósł się do Londynu gdzie liderował kilku znanym grupom: The Southwest Five, The Arthur Brown Union i The Arthur Brown Set. W 1966 r. zamieszkał w Paryżu i zajął się szlifowaniem swojego teatralnego i wizualnego image'u. Zyskał sporą popularność w światku artystycznym tego miasta i napisał dwie piosenki do filmu "La Curee" w reżyserii Rogera Vadima z Jane Fondą w roli głównej.
 

W 1967 r. powrócił do Londynu, gdzie założył własną formację Crazy World Of Arthur Brown. Znależli się w niej Vincent Crane (ur. 21.05.1943 r. w Reading w hrabstwie Berkshire, Anglia, zm. 14.02.1989 r.; organy), Drachen Theaker (perkusja) i - nieco póżniej - Nick Greenwood. Undergroundowa publiczność uznała ich wkrótce za swoich, a twarzowe makijaże Browna, jego derwiszowe tańce i efektowny hełm na głowie natychmiast przydały mu rozgłosu. Z tej popularności zrodził się kontrakt nagraniowy, a w następnym roku przebój nr l na listach brytyjskich - zniewalające nagranie "Fire".
 

Towarzyszący mu album The Crazy World Of Arthur Brown zawierał co prawda wiele świetnych nagrań ogranych wcześniej na koncertach, w tym "Spontaneous Apple Creation" i "Come And Buy", ale niestety poziom jego produkcji był bardzo niski. Podczas tournee formacji po USA, opuścili ją Theaker i Crane. Ten drugi powrócił póżniej do składu, a miejsce perkusisty zajął Carl Palmer, który grał wcześniej w grupie Thunderbirds Chrisa Farlowa. Ta najlepsza spośród towarzyszących Brownowi grup przestała jednak istnieć w 1969 r., gdy Palmer i Crane założyli The Atomic Rooster.
 

Wokalista przeprowadził się do Puddletown w hrabstwie Dorset, gdzie istniało szczególnie płodne środowisko muzyczne. Ponownie nawiązał współpracę z Theakerem i ukończył eksperymentalny zbiór Strangelands, wydany dopiero w 1988 r. Póżniej zaproponował zmianę stylu wiążąc się z formacją Kingdom Come. Ta chwilami bardzo interesująca grupa nagrała trzy albumy, po czym rozpadła się. W 1974 r. Brown powrócił do kariery solowej, ale mimo pamiętnej roli Kapłana w filmie Kena Russella "Tommy", jego kolejne nagrania przyniosły spore rozczarowanie.
 

Głos artysty, który kiedyś wytrzymywał porównania ze Screaming Jay Hawkinsem, Little Richardem i Jamesem Brownem na wymęczonej płycie Dance zabrzmiał słabo. Nieco lepiej wypadł na albumie Chisholm In My Bosom, na którym Brown pojednał się z Cranem.
 

Na początku lat 80-tych muzyk wycofał się ze świata show-businessu, przeszedł na pół-emeryturę i osiadł w Austin w stanie Texas. Zajął się tam ciesielstwem i dekoratorstwem pracując wspólnie z byłym perkusistą grupy Mothers Of Invention - Jimmy Carl Blackiem. 

Single

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Devil's Grip/Give Him A Flower	Arthur Brown & Crazy World	09.1967	-	-	Track 604 008	[written by Arthur Brown][produced by Pete Townshend, Kit Lambert]
Fire/Rest Cure	Arthur Brown & Crazy World	06.1968	1[1][14]	2[13]	Track 604 022	[gold-US][Writers : Arthur Brown / Vincent Crane / Michael Finesilver / Peter Kerr][ Producer : Kit Lambert ]
Nightmare/I put a spell on you	Arthur Brown & Crazy World	11.1968	-	107[4] side B:111[1]	Track 2582 [US]	[A:written by Arthur Brown][B:written by Screamin' Jay Hawkins][produced by Kit Lambert]

Albumy

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
The Crazy World Of Arthur Brown	Arthur Brown & Crazy World	07.1968	2[16]	7[24]	Track 613 005	[produced by Kit Lambert]

Eire Apparent

Eire Apparent, grupa irlandzka. Powstała wiosną 1967r w Belfaście, ale już jesienią tego roku przeniosła się do Londynu. Z początku przyjęła nazwę The People, jednakże po kilku miesiącach zmieniła ją na Eire Apparent.
Pierwszy skład: Ernie Graham (właśc. Ernest Harold Graham) - voc, Henry McCullough - g, Chris Stewart (właśc. Eric Christopher Stewart) - b, Dave Lutton (właśc. William David Lutton) - dr. Na początku 1968r McCullougha zastąpił Mike Cox (właśc. Michael Charles Cox) -g. Ponadto krótko
grał w niej Pete Tolson -g. Działała do 1970.

Debiutowała w klubach rodzinnego miasta. Po przybyciu jesienią 1967 do Londynu zwróciła na siebie uwagę Chasa Chandlera (byłego muzyka The Animals) i Mike'a Jeffery'ego, menażerów Jimiego Hendrixa. I to oni pokierowali jej dalszą karierą. Natychmiast weszła do studia i nagrała dla firmy Track pierwszy singel - Follow Me/Here I Go Again. I w listopadzie ruszyła w trasę po kraju u boku Hendrixa, The Move, Pink Floyd, The Nice i Amen Corner.
W lutym 1968 otwierała wielki koncert Hendrixa, The Animals i Soft Machine w Anaheim w Kalifornii. W maju tego roku znalazła się wraz z Hendrixem, The Animals, The Move, Traffic, The Small Faces i John Mayall's Bluesbreakers w programie imprezy Monster Konzert w Zurychu w Szwajcarii. W sierpniu i wrześniu towarzyszyła Hendrixowi, Soft Machine i Vanilla Fudge na tournee po Stanach. A w paź-
dzierniku przystąpiła w studiu TTG w Los Angeles do pracy nad dużą płytą - „Sunrise".
Kontynuowała ją w listopadzie w Record Plant w Nowym Jorku. A ukończyła w styczniu 1969r w Polydor Studios w Londynie. Hendrix podjął się obowiązków producenta, wziął też udział w sesji jako gitarzysta. Ponadto formację wsparli w studiu m.in. Noel Redding, basista zespołu The Jimi Hendrix Experience,
Robert Wyatt, perkusista Soft Machine, oraz zaproszona do udziału w dwóch nagraniach, Mr. Guy Fawkes i Captive In The Sun, orkiestra (jej partie zaaranżował Vic Briggs z The Animals).
Album trafił na rynek w maju 1969r, promowany singlem Rock'n'Roll Band/Yes I Need Someone. Wypełniły go pełne uroku piosenki nasycone psychodeliczną aurą, niekiedy bliższe popu, np. Got To Get Away, ale częściej o jednoznacznie rockowej ekspresji, np. Yes I Need Someone, The Clown, Morning Glory. Płyta sporo zawdzięczała Hendrixowi, który nie tylko czuwał nad kształtem artys tycznym całości, ale też ożywił większość nagrań własnymi partiami gitarowymi (np. Mr. Guy Fawkes, Morning Glory, Captive In The Sun, The Clown, Let Me Stay, Magic Carpet, Yes I Need Someone). On sam nie był jednak zadowolony z wyników sesji. Uważał, że z winy Jacka Hunta, realizatora w TTG, gdzie dokonano większości nagrań, powstała płyta zbyt gładka, pozbawiona prawdziwie rockowego ostrza.
Być może, to byt powód niepowodzenia rynkowego albumu.
„Sunrise" to mimo wszystko jedno ze świadectw niezwykłego talentu Jimiego Hendrixa.Niestety,grupa Eire Apparent po tej porażce już się nie podniosła i w 1970r zakończyła działalność.

Graham nagrał album „Ernie Graham" (Liberty, 1971), a później działał w zespołach Clancy i Help Yourself. Cox z własnym The Mick Cox Band, do którego pozyskał Stewarta, zrealizował płytę „The Mick Cox Band" (Capitol, 1973), a później nawiązał współpracę z Yanem Morrisonem. Stewart wspomagał oprócz Coxa m.in. z Tima Hardina, Johna Martyna, Joe Cockera, Frankiego Millera, Jima Capaldiego, Erica Burdona, Grahama Bonneta, duety Gallagher And Lyle i Keith And Donna Godchaux oraz grupy Spooky Tooth i Lyle McGinness Band. Lutton objawił
się w zespołach Ellis i T. Rex.
McCullogh współpracował ze Sweeney's Men, The Grease Band, Spooky Tooth, Wings Paula McCartneya, Frankiem Millerem, Royem Harperem i Erikiem Burdonem, a ponadto działał jako solista - w tej roli zadebiutował płytą „Mind Your Own Business" (Dark Morse, 1975). Tolson grał w The Pretty Things i The Edgar Broughton Band.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Follow Me/Here I Go Again	Eire Apparent	01.1968	-	-	Track 604 019	[written by Shaw, Landon, Keen][produced by Chas. Chandler]
Rock 'N' Roll Band/Yes, I Need Someone	Eire Apparent	03.1969	-	-	Buddah 201 039	[written by Taylor, Graham][produced by Jimi Hendrix]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Sunrise	Eire Apparent	.1969	-	68[14]	Buddah 203 021	[produced by Jimi Hendrix]