Steve Marriott

Ur. 30.01.1947 r. w Londynie, zm. 20.04.1991 r. w Essex, Anglia. Pod koniec lat 50-tych Marriott wystąpił jako aktor dziecięcy w telewizyjnym serialu „The Famous Five", a w 1962 r. zadebiutował na londyńskim West Endzie jako Artful Dodger w musicalu ,,Oliver!" Lionela Barta. W tym samym roku wytwórnia Decca zaangażo wała go jako naśladowcę Adama Faitha. Jednak dwa nagrane przez niego single przeszły zupełnie bez echa. Wkrótce jako śpiewający gitarzysta zespołu The Moments, poniósł kolejną porażkę rejestrując przeznaczony na rynek amerykański utwór „You Really Got Me" z repertuaru The Kinks. 

Kolejnym przedsięwzięciem było założenie zespołu Steve Marriott and The Frantic Ones (nazwę wkrótce skrócono do The Frantics). Okazało się ono jednak o wiele mniej lukratywne niż praca w sklepie ze sprzętem muzycznym w East Ham, gdzie poznał grającego na basie Ronniego Lane'a. Wkrótce obaj założyli formację The Small Faces. Jej skład uzupełnili Kenney Jones (perkusja) i Jimmy Winston - były klawiszowiec grupy Moment. 

Drobny, w czasie koncertów stojący z ugiętymi i wykrzywionymi kolanami Steve, wściekle atakował swoją gitarę, prezentując mieszaninę rhythm'n'bluesa i emocjonująco pogmatwanego stylu, dobrze maskującego cukierkową słodycz takich kompozycji jak m.in. „Sha-La-La--La-Lee" i „My Mind's Eye". Razem z Lane'em skomponował cały późniejszy materiał formacji, jak również kilka mniejszych przebojów dla Chrisa Farlowe'a i P.P. Arnold. 

Po odejściu w 1969 r. z The Small Faces Marriott jako podpora kolejnej grupy - Humble Pie zanotował na swoim koncie jedyny przebój z Top 20 brytyjskiej listy przebojów. Zasłynął też ze swego skandalicznego zachowania w programie telewizji BBC „Top Of The Pops". W Ameryce Północnej stał się prawdziwą gwiazdą hard rocka, po odbyciu z Humble Pie 22 tras koncertowych po Stanach Zjednoczonych. 

Po rozwiązaniu tej formacji zgłosił swoją kandydaturę jako następca Micka Taylora w The Rolling Stones, zagrał kilka koncertów z własnym zespołem AH-Stars (w szeregach którego znalazł się Alexis Korner) i nagrał przeciętny album solowy. Wkrótce potem reaktywował działalność The Small Faces, ale słabe wyniki sprzedaży dwóch „comebackowych" albumów stanęły na drodze dalszego rozwoju tej grupy. Niedługo potem doszło do rozmów z Leslie Western, po których nowa edycja Humble Pie nagrała dwa albumy, lecz na początku lat 80-tych Marriotta można było spotkać głównie w klubach europejskich, gdzie stał na czele różnych, działających krótko zespołów, m.in. Packet Of Three. 

Repertuar wszystkich tych formacji nawiązywał do dni minionej chwały. Tuż przed tragiczną śmiercią w płomieniach swego domu w Essex, Marriott prowadził rozmowy z Peterem Framptonem dotyczące ponownego powołania do życia Humble Pie. Frampton obok wielu innych słynnych przyjaciół zjawił się na pogrzebie Steve'a, na którym jako requiem odegrano „All Or Nothing" z repertuaru The Small Faces.
 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Steve Marriott's Moments EP	Steve Marriott / The Moments	10.2008	41[4]	-	Acid Jazz AJX 210S	-
Give All She's Got	Steve Marriott	09.2013	23[8]	-	Wapping Wharf DWWLP 009	-