Steve Howe

Ur. 8.04.1947 r. w Londynie. Znany najlepiej jako gitarzysta grupy Yes, Howe rozpoczął swoją karierę w 1963 r. w grupie The Syndicats. Grając głównie rhythm'n'bluesa i utwory Chucka Berry'ego, grupa wydała trzy single. Nie odniosły one jednak spodziewanego sukcesu i w 1965 r. zespół zakończył działalność. Howe dołączył wtedy do soulowej grupy The In Crowd. Po poszerzeniu składu o perkusistę Johna „Twink" Adlera formacja w 1967 r. zmieniła nazwę na Tomorrow i pogrążyła się w psychodelii i flower-power. 

Sporą popularność zdobyła w londyńskich klubach undergroundowych UFO i Roundhouse, gdzie występowała obok Pink Floyd i Soft Machine. Ich utwór „My White Bicycle" stał się klasykiem gatunku, a nagrany później przez heavy- rockerów Nazareth został wielkim przebojem. Po sukcesie solowego singla wokalisty Tomorrow - Keitha Westa, „Excerpt From A Teenage Opera", w nagraniu którego wziął udział m.in. Howe, formacja rozpadła się. 

Gitarzysta znalazł się wtedy w zespole Bodast obok Bobby'ego Goodmana (perkusja) i Dave'a Curtissa (bas, śpiew). Wzmocniona o Clive'a Maldoona (gitara, śpiew) i Bruce'a Thomasa (bas), grupa koncertowała od czasu do czasu, jednak nigdy nie spełniła wiązanych z nią oczekiwań. Jej album nagrany w 1969 r. został wydany dopiero w 1981 r. Po rozwiązaniu Bodast Howe dołączył do zespołu towarzyszącego P.P. Arnold. Cały czas jednak szukał większego muzycznego wyzwania i taka okazja nadarzyła się w marcu 1970 r., kiedy to z zespołu Yes odszedł Peter Banks.

 Pełna rozmachu, dynamiczna gra Howe'a, w której wykorzystywał swe zamiłowanie do jazzu, ragtime'u i rock'n'rolla, pasowała doskonale do bogato aranżowanych, wyszukanych, ąuasi-symfonicz-nych kompozycji, które grupa pragnęła tworzyć. Howe po raz pierwszy zagrał na albumie The Yes Album, który otworzył serię niezwykle udanych i bardzo popularnych wydawnictw zespołu.W czasie 10-letniego związku z Yes Howe nagrał swoje pierwsze dwa solowe albumy i brał udział w sesjach m.in. takich wykonawców, jak Lou Reed, Rick Wakeman, Alan White i Frankie Goes To Hollywood. 

Kiedy w 1980 r. Yes zawiesili działalność, Howe wraz z Johnem Wettonem (bas, śpiew), Geoffem Downesem (instr. klawiszowe) i Carlem Palmerem (perkusja) założył super-grupę Asia. Ta mało popularna wśród krytyków formacja odnosiła spore sukcesy, zwłaszcza w USA, gdzie jej debiutancki album Asia przez dziewięć tygodni utrzymywał się na pierwszym miejscu listy przebojów. 

Następnym projektem Howe'a była krótko działająca grupa GTR7 w której grał wraz z byłym gitarzystą Genesis, Steve'em Hackettem. W 1989 r. dołączył do dawnych kolegów z Yes, tworząc formację Anderson, Bruford, Wakeman, Howe, która rywalizowała ze zreformowanym Yes, działającym pod przewodnictwem Chrisa Squire'a. Po długotrwałych sporach prawnych obie grupy doszły w końcu do porozumienia i ku zaskoczeniu wszystkich połączyły się w jedną megagrupę, która w 1991 r. nagrała album Union i wyruszyła na gigantyczne światowe tournee. 

W tym czasie Howe nagrał także trzeci album solowy, Turbulence, jak również nawiązał współpracę z Milesem Copelandem przy jego projektach „Guitar Speak" i „Night Of The Guitar". Wziął także udział w nagraniach do albumów byłego skrzypka Ultravox, Billy'go Currie. W 1993 r. zarejestrował kolejny longplay firmowany własnym nazwiskiem - The Grand Scheme Of Things. Równocześnie na rynku pojawiły się kompaktowe reedycje jego „prehistorycznych"  nagrań  z  Bodast,   The  In  Crowd,
Tomorrow, itp.

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Beginnings	Steve Howe	11.1975	22[4]	63[11]	Atlantic K 50151	[produced by Steve Howe,Eddy Offord]
The Steve Howe Album	Steve Howe	11.1979	68[2]	164[4]	Atlantic K 50621	[produced by Steve Howe]