Mahavishnu Orchestra

Grupa jazz-rockowa założona w 1972 r. przez brytyjskiego gitarzystę Johna McLaughlina (ur. 4.01.1942 r. w hrabstwie Yorkshire). Lider już w wieku 7 lat rozpoczął naukę gry na skrzypcach i pianinie, by nieco później zainteresować się gitarą. Duży wpływ na tę decyzję miały płytowe dokonania amerykańskich bluesmanów. W wieku 14 lat McLaughlin postanowił związać swoją przyszłość z jazzem. Po krótkiej współpracy z The Graham Bond Organization, Jackiem Bruce'em i Gingerem Bakerem oraz Brian Auger Trinity, zarejestrował pierwszy album solowy Extrapolation. 

Choć nie odniósł wielkiego sukcesu, zwrócił uwagę możnych świata jazzu na bardzo zdolnego, młodego muzyka. Zaowocowało to kontaktami i nagraniami z grupą Lifetime Tony'ego Williamsa i Milesem Davisem. Wkrótce z pomocą Buddy'ego Milesa McLaughlin przygotował drugi longplay solowy Devotion. Spotkanie z hinduskim guru Sri Chinmoyem, jego filozofia oraz medytacje yogi pozwoliły gitarzyście wyrwać się z uzależnienia narkotyczno-alkoholowegp. Z nowym imieniem Mahavishnu - nadanym mu przez Chinmoya- postanowił założyć zespół o tej właśnie nazwie.

 Do   współpracy   zaprosił   Jerry'ego   Goodmana (skrzypce,   eks-Flock),   Billy'ego   Cobhama   (ur. 16.05.1944 r. w Panamie; perkusja), Jana Hammera (ur. 17.04.1948 r. w Pradze; instr. klawiszowe), Ricka Lairda (ur. 5.02.1941 r. w Dublinie, Irlandia; bas). Formacja zadebiutowała znakomitymi albumami Inner Mounting Flame (z 1972 r.) i Birds Of Fire (z 1973 r.). W 1973 r. McLaughlin nagrał wraz z Carlosem Santaną płytę Love Devotion And Surrender, po czym powrócił do swej Orkiestry. Koncert w nowojorskim Central Parku w sierpniu tego roku został zarejestrowany i wydany na albumie Between Nothingness And Eternity-jak się wkrótce okazało pożegnalnym wydawnictwie pierwszego składu Mahavishnu Orchestra. 

W styczniu 1974 r. lider reaktywował grupę, w której składzie tym razem pojawili się: Jean-Luc Ponty (skrzypce), Narada Michael Walden (perkusja), Gayle Moran (instr. klawiszowe, śpiew), Ralphe Armstrong (saksofon  barytonowy),  Steve Frankovitch (instr. dęte), Bob Knapp (instr. dęte) oraz 4-osobowa sekcja smyczkowa. Wciąż niezadowolony z ostatecznego zestawienia muzyków McLaughlin postanowił zaprosić do nagrania kolejnej płyty Apocalypse Londyńską Orkiestrę Symfoniczną pod dyrekcją Michaela Tilsona-Thomasa, słynną parę producentów George'a Martina i Geoffreya Emory'ego oraz cenionego aranżera Michaela Gibbsa. 

W 1975 r. szeregi zespołu opuścił Jean-Luc Ponty, równocześnie miejsce przy instrumentach klawiszowych zajął Stu Goldberg. Kolejne dwa albumy; Visions Of The Emerald Beyond i Inner Worlds nie zdobyły    wielkiego    powodzenia.    Równocześnie McLaughlin zaczął zwracać się coraz bardziej ku rdzennej muzyce hinduskiej. W tej sytuacji Mahavishnu Orchestra przestała istnieć, a gitarzysta kontynuował działalność w kwartecie Shakti, z którym zadebiutował w 1976 r. longplayem Shakti. Moran związał się z zespołem Return To Forever Chicka Corei, a Walden w latach 80-tych cieszył się sławą doskonałego producenta muzyki soul.

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
The Inner Mounting Flame	Mahavishnu Orchestra	01.1972	-	89[26]	Columbia 31 067	[produced by John McLaughlin]
Birds of Fire	Mahavishnu Orchestra	02.1973	20[5]	15[37]	Columbia 31 996	[gold-US][produced by Mahavishnu Orchestra]
Between Nothingness & Eternity	Mahavishnu Orchestra	12.1973	-	41[14]	Columbia 32 766	[produced by Murray Krugman, John McLaughlin]
Apocalypse	Mahavishnu Orchestra with London Symphony Orchestra	06.1974	-	43[14]	Columbia 32 957	[produced by George Martin]
Visions of the Emerald Beyond	Mahavishnu Orchestra	03.1975	68[11]	-	Columbia 33 411	[produced by Ken Scott, Mahavishnu John McLaughlin]
Inner Worlds	Mahavishnu Orchestra	02.1976	-	118[7]	Columbia 33 908	[produced by John McLaughlin with Dennis MacKay]