Później nagrała „Poor Little Puppet” w Warner Brothers, który stał się jej jedynym wpisem na liście Billboard Hot 100, osiągając 91. miejsce. Nagrała także cover utworu „Cry” Johnniego Raya, a na początku lat 60-tych nagrała kolejne nagrania dla wytwórni Philips, Cheer, Musicor i Dot. Jej nagrania obejmowały wersję odpowiedzi na „Ginny Come Lately” Briana Hylanda oraz wersję brytyjskiego numeru jeden Cliffa Richarda „The Young Ones”.
Carroll była przedstawiana jako „typowa amerykańska dziewczyna” i odbyła sponsorowaną trasę koncertową po 100 stacjach radiowych. W 1967 roku wyszła za mąż za Boba Halleya, który napisał i wyprodukował piosenki do jej wydawnictw Dot i Rotate Records, a także napisał tusz dla orkiestracji. Odeszła od muzyki w latach 70-tych, aby wychować dwójkę dzieci: syna (Ronald Scott) urodzonego w 1968 r. i córkę (Jennifer) urodzoną w 1976 r. W 2000 roku wytwórnia Cheer wydała 24-utworową płytę CD zawierającą jej wszystkie dzieła.
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Poor Little Puppet/Love And Learn | Cathy Carroll | 08.1962 | 91[3] | - | Warner Bros. 5284 | [written by Howard Greenfield,Jack Keller][produced by Stan Applebaum] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz