niedziela, 31 października 2021

Gary Usher

 Gary Lee Usher (ur.14 grudnia 1938r - zm. 25 maja 1990r)   był amerykańskim muzykiem rockowym, autorem tekstów i producentem muzycznym, który w latach 60-tych pracował z wieloma kalifornijskimi wykonawcami, w tym z Byrds, Beach Boys i Dick Dale . 

Usher produkował także fikcyjne grupy surfujące lub hot rody, mieszając muzyków sesyjnych z własnymi oddziałami (Chuck Girard, Dick Burns i inni). Te zespoły obejmowały Super-Stocks, z piosenką   „Midnight Run” i Kickstands.

 

  Kompozycje  Gary Ushera na listach przebojów


[with Brian Wilson, Mike Love]
10/1962 409 The Beach Boys 76.US

[with Brian Wilson]
12/1962 Ten Little Indians The Beach Boys 49.US
11/1963 In My Room The Beach Boys 23.US
08/1969 In My Room Sagittarius 86.US

[with Roger Christian]
02/1964 Competition Coupe The Astronauts 124.US

[with Raul Abeyta]
01/1965 Coming On Too Strong Wayne Newton 65.US
03/1965 It Hurts Me Bobby Sherman 118.US

[solo]
03/1969 Don't Give in to Him Gary Puckett 15.US

Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

Bobby Sherman

Robert Cabot Sherman Jr. (ur. 22 lipca 1943r) to amerykański piosenkarz, aktor i okazjonalny autor tekstów, który stał się idolem nastolatków na przełomie lat 60. i 70-tych XX wieku. Miał serię udanych singli sprzedających się w milionach egzemplarzy , w szczególności „Little Woman” (1969). Sherman wycofał się ze swojej kariery w showbiznesie w latach 70-tych, by zostać   zastępcą szeryfa, choć od czasu do czasu występował w latach 90-tych.
W 1962 roku Sal Mineo napisał dwie piosenki dla Shermana, a także zaaranżował dla Shermana ich nagranie. W 1964 roku, kiedy Mineo poprosił Shermana, by zaśpiewał ze swoim starym zespołem na imprezie w Hollywood (gdzie było wielu aktorów i agentów), Sherman podpisał kontrakt z agentem i ostatecznie dostał rolę w programie telewizyjnym ABC Shindig! jako zwykły członek obsady.
 
Sherman nagrał kilka płyt w wytwórni Decca i innych mniejszych wytwórniach, a także pojawił się w magazynach dla nastolatków. Na początku 1968 roku został wybrany do roli nieśmiałego, jąkającego się drwala Jeremy'ego Bolta w serialu telewizyjnym ABC Here Come the Brides (1968-1970). W 1970 Bobby Sherman otrzymał więcej listów od fanów niż jakikolwiek inny wykonawca w sieci ABC-TV. Sherman pojawił się w odcinku Honey West zatytułowanym „The Princess and the Paupers” jako porwany członek zespołu oraz w odcinku The Monkees zatytułowanym „Monkees at the Movies”, grając pompatycznego surfera    Frankie Catalina w duchu Frankie Avalon, wykonując piosenkę "The New Girl in School" . 
 Sherman wydał 107 piosenek, 23 single i 10 albumów w latach 1962-1976. W swojej karierze nagraniowej zdobył siedem złotych singli, jeden platynowy i pięć złotych albumów. W swojej karierze miał łącznie siedem hitów w top 40. W 1969 podpisał kontrakt z Metromedia Records. W maju 1969 wydał singiel „Little Woman”, który zajął 3. miejsce na liście Billboard Hot 100 (drugie miejsce w Kanadzie) i spędził dziewięć tygodni w Top 20. Sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy i otrzymał złotą płytę RIAA w październiku 1969.   Inne jego hity to „Julie, Do Ya Love Me” (US # 5) (Kanada #3) (Australia #3) (napisany przez Toma Bahlera), "Easy Come, Easy Go" (US #9) (Kanada #6), "Jennifer" (US # 60) (Kanada #32), „La La La (If I Had You)” (US #9) (Kanada #7) i „The Drum” (US #29) (Kanada nr 7).
Niektóre z tych piosenek zostały wyprodukowane przez Jackie Millsa, producenta płyt hollywoodzkich, który również wyprodukował  Brady Bunch Kids. „Julie, do ya love me” była jedyną wycieczką Shermana na brytyjską listę singli, gdzie w listopadzie 1970 roku zajęła 28 miejsce .Piosenka rywalizowała tam o miejsce na listach przebojów z wersją   White Plains, która ostatecznie uplasowała się wyżej na 8 pozycji. 
Sherman intensywnie koncertował w Stanach Zjednoczonych i na świecie, wspierając swoje płyty i albumy. Od późnych lat 60. do połowy lat 70-tych dał wiele koncertów.Krzyki młodych kobiet były tak głośne, że Sherman doznał utraty słuchu.
Sherman była regularną gwiazdą cotygodniowego programu telewizyjnego ABC Here Come the Brides w okresie od 25 września 1968 do 3 kwietnia 1970. Serial był luźno oparty na projekcie Mercer Girls, staraniach Asy Mercer o wprowadzenie cywilizacji do starego Seattle w w latach sześćdziesiątych XIX wieku, importując kobiety przeznaczone do małżeństwa z miast na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych, gdzie spustoszenie wojny secesyjnej sprawiło, że w tych miastach zabrakło mężczyzn. Bobby Sherman zagrał najmłodszego brata Jeremy'ego Bolta. Sherman był częstym gościem na American Bandstand i Where the Action Is. W marcu 1971 roku w odcinku The Partridge Family wystąpił Sherman, który służył jako pilot   dla serialu telewizyjnego ABC Getting Together, którego emisja rozpoczęła się we wrześniu 1971 roku. Spektakl został odwołany po 14 odcinkach. Sherman występował gościnnie w serialach takich jak Emergency!, The FBI, The Mod Squad, Ellery Queen, Murder She Wrote i Frasier. Był także gościem w The Ed Sullivan Show, American Bandstand, The Sonny & Cher Comedy Hour, KTLA Morning News, Visiting with Huell Howser w PBS, Good Day LA, The Rosie O'Donnell Show, Good Morning America i The Tonight Show z Johnnym Carsonem, a później Jayem Leno. 

 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
It Hurts Me/Give Me Your WordBobby Sherman03.1965-118[3]Decca 31741[written by Raul Abeyta, Gary Usher][produced by Gary Usher]
Little Woman/One Too Many MorningsBobby Sherman08.1969-3[13]Metromedia 121[gold-US][written by D. Janssen][produced by Jackie Mills]
La La La (If I Had You)/TimeBobby Sherman11.1969-9[11]Metromedia 150[gold-US][written by D. Janssen][produced by Jackie Mills]
Easy Come, Easy Go/Sounds Along The WayBobby Sherman02.1970-9[14]Metromedia 177[gold-US][written by J. Keller, D. Hilderbrand][produced by Jackie Mills]
Hey, Mister Sun/Two Blind MindsBobby Sherman03.1970-24[9]Metromedia 188[written by D. Janssen][produced by Jackie Mills]
Julie, Do Ya Love Me/Spend Some Time Lovin' MeBobby Sherman08.197028[4]5[15]Metromedia 194[gold-US][written by Tom Bahler][produced by Jackie Mills]
Cried Like A Baby/ Is Anybody ThereBobby Sherman02.1971-16[9]Metromedia 206[written by Paul Williams, Craig Doerge][produced by Ward Sylvester]
The Drum/Free Now To RoamBobby Sherman05.1971-29[8]Metromedia 217[written by A.O'Day][produced by Ward Sylvester]
Waiting At The Bus Stop/Run AwayBobby Sherman08.1971-54[5]Metromedia 222[written by R. Boutwell, B. Sherman][produced by Bobby Sherman]
Jennifer/Getting TogetherBobby Sherman10.1971-60[7]Metromedia 227[written by Peter Allen, Carole Bayer Sager][produced by Ward Sylvester]
Together Again/Picture A Little GirlBobby Sherman02.1972-91[2]Metromedia 240[written by L. Weiss][produced by Ward Sylvester]
Early In The Morning/Unborn Lullabye (Let Your Mind Be Your Captain)Bobby Sherman04.1973-113[1]Metromedia 0100[written by P. Vance, L. Carr][produced by Bobby Sherman, Ward Sylvester][#61 hit for The Tokens in 1961]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Bobby ShermanBobby Sherman11.1969-11[35]Metromedia 1014[gold-US][produced by Jackie Mills]
Here Comes BobbyBobby Sherman04.1970-10[48]Metromedia 1028[gold-US][produced by Jackie Mills]
With Love, BobbyBobby Sherman10.1970-20[26]Metromedia 1032[gold-US][produced by Jackie Mills]
Portrait of BobbyBobby Sherman04.1971-48[14]Metromedia 1040[produced by Ward Sylvester]
Getting TogetherBobby Sherman10.1971-71[8]Metromedia 1045[produced by Ward Sylvester]
Bobby Sherman's Greatest HitsBobby Sherman03.1972-83[9]Metromedia 1048-
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

Saigon Kick

 Zespół został założony w 1988 r. w Miami  ( Floryda, USA) przez Matta Kramera (śpiew), Jasona Bielera (gitara/śpiew), Toma DeFile’a (bas) i Phila Verona (perkusja). Z wyjątkiem Kramera, wszyscy są rodowitymi nowojorczykami. Dzięki rękomendacji muzyków Skid Row dość szybko podpisali kontrakt z wytwórnią Third Stone Records, dla której w 1991r nagrali swój debiutancki album Saigon Kick. Jego producentem został Michael Wagener (Skid Row). 

Płyta spotkała się z życzliwym przyjęciem krytyków, choć niektórzy zarzucali grupie zbyt duży eklektyzm. Promując album Saigon Kick sporo koncertowali, m.in. ze Skid Row, Extreme i Faith No More. Longplay nie sprzedawał się jednak najlepiej. Kolejna płyta The Lizard powstała w Sztokholmie, a jej producentem został Bieler. Ukazała się w 1992 r., ponownie spotykając się z ciepłymi opiniami krytyków po obu stronach Atlantyku. Harmonijny śpiew w połączniu z ostrym, metalowym brzmieniem muzyki, będącej przedziwną mieszanką różnych stylów, dał zadziwiający efekt, który określano mianem „rock lat 90.”.

 W wywiadach muzycy nie ukrywali swej fascynacji dokonaniami Queen, The Beatles i Extreme. Co ważne, grupie udało się wylansować spory przebój „Love Is On The Way”, dzięki czemu sprzedaż albumu znacznie wzrosła. Po udanych koncertach w Europie i USA doszło jednak do poważnego konfliktu personalnego pomiędzy Kramerem i Bielerem. W efekcie ten pierwszy odszedł, pociągając ze sobą również DeFile’a. W tej sytuacji funkcję wokalisty przejął Bieler, a nowym basistą i gitarzystą został Chris McLernon. 

W tym składzie latem 1993 r. powstał longplay Water, nagrany w Szwecji i na Florydzie, a wyprodukowany ponownie przez Bielera. Album był swego rodzaju kontynuatorem The Lizard, choć znacznie nowocześniejszym i subtelniejszym. Prawdziwą perełką płyty była niezwykła wersja utworu „Space Oddity” Davida Bowiego.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Love Is on the WaySaigon Kick09.1992-12[22]Third Stone 98 530[gold-US][written by Jason Bieler][produced by Jason Bieler]
All I WantSaigon Kick02.1993-111[6]Third Stone 98 531[written by Jason Bieler][produced by Jason Bieler]
Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
The LizardSaigon Kick06.1992-80[26]Third Stone 92 158[gold-US][produced by Jason Bieler]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

sobota, 30 października 2021

Peter Callander

 Peter Robin Callander (ur. 10 października 1939r - zm. 25 lutego 2014r) był angielskim autorem tekstów i producentem płyt  . Aktywny od lat 60-tych Callander napisał lub współtworzył piosenki, które były wykonywane między innymi przez takich artystów jak Cilla Black, Tom Jones, Cliff Richard, Shirley Bassey i The Tremeloes . W niektórych piosenkach był określany jako Robin Conrad.

 Callander był także członkiem założycielem Society of Distinguished Songwriters (SODS), dyrektorem PRS for Music i założył firmę wydawniczą Callander Family Music Ltd. 

Urodził się w Lyndhurst w hrabstwie Hampshire. Uczył się w City of London School na stypendium, zanim poszedł w ślady ojca i szkolił się na kucharza. Następnie przeniósł się do wydawnictw muzycznych jako plugger piosenek dla Bron Music i został menedżerem w Shapiro Bernstein Music. Często współpracował z Mitchem Murrayem, którego poznał w 1966 roku, przy pisaniu muzyki przez Murraya i tekstach Callandera. Obaj połączyli również siły, aby wyprodukować takich artystów, jak Paper Lace, Tony Christie i The Brothers. Ich wspólne kompozycje to "Even the Bad Times Are Good" (The Tremeloes), "The Ballad of Bonnie and Clyde" (Georgie Fame),   "Goodbye Sam, Hello Samantha" (Cliff Richard),  „Ragamuffin Man” (Manfred Mann),  „Hitchin' a Ride” (Vanity Fare), „Turn on the Sun” (Nana Mouskouri)  plus  "Avenues and Alleyways", "Las Vegas", i "I Did What I Did for Maria"  dla Tony'ego Christie.  

W 1972r jego wspólna kompozycja z Geoffem Stephensem „Daddy Don't You Walk So Fast” została nagrana przez Wayne'a Newtona.Sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy i został nagrodzony złotą płytą przez R.I.A.A. w lipcu 1972.  Chociaż Callander był szczególnie płodny w latach 60. i 70-tych, jego wpływ utrzymywał się przez całe życie. W 2005 roku Tony Christie spędził siedem tygodni na pierwszym miejscu brytyjskiej listy przebojów singli z wyprodukowanym przez Murraya i Callandera utworem „Is This the Way to Amarillo”. W wywiadzie dla The Times, w którym opisał inny napisany przez Murraya-Callandera utwór „Las Vegas”, Christie zauważył, że ci dwaj „byli głównymi autorami piosenek dnia”.

 Również w 2005 roku szwedzka piosenkarka pop, Agnetha Fältskog, nagrała piosenkę „A Fool Am I”, która stała się hitem w Wielkiej Brytanii dla Cilli Black w 1966 roku,   do udanego albumu Fältskog, My Coloring Book, będącego zbiorem coverów klasycznych melodii pop z lat 60-tych.  Callendar dostarczył teksty w języku angielskim do tego, co pierwotnie było piosenką w języku włoskim. Zmarł w wieku 74 lat w dniu 25 lutego 2014 r.

Kompozycje Petera Callandera na listach przebojów


[with Cyril Ornadel]
03/1966 A Man without Love Kenneth McKellar 30.UK

[with Ivor Raymonde]
05/1966 I Love Her Paul & Barry Ryan 17.UK

[with Mario del Monaco & Gordon Mills]
05/1966 Once There Was a Time / Not Responsible Tom Jones 18.UK

[with Bruno Zambrini, Luis Enriquez ]
06/1966 Don't Answer Me Cilla Black 6.UK

[with Les Reed]
06/1966 To Make a Big Man Cry P.J. Proby 34.UK

[with Geoff Stephens]
04/1968 The Bonnie and Clyde The New Vaudeville Band 122.US
08/1971 Daddy Don't You Walk So Fast Daniel Boone 17.UK
04/1972 Daddy, Don't You Walk So Fast Wayne Newton 4.US

[with Flavio Carraresi,Alberto Testa]
10/1966 A Fool Am I Cilla Black 13.UK

[with Pietro Melfa, Atmo]
05/1967 Give Me Time Dusty Springfield 76.US/24.UK

[with Mitch Murray]
08/1967 Even the Bad Times Are Good The Tremeloes 36.US/4.UK
12/1967 The Ballad of Bonnie and Clyde Georgie Fame 7.US/1.UK
06/1968 Hush... Not a Word to Mary John Rowles 12.UK
05/1969 Ragamuffin Man Manfred Mann 8.UK
12/1969 Hitchin' a Ride Vanity Fare 5.US/16.UK
01/1971 Las Vegas Tony Christie 21.UK
05/1971 I Did What I Did for Maria Tony Christie 2.UK
08/1971 Little Drops of Silver Gerry Monroe 37.UK
02/1973 Avenues and Alleyways Tony Christie 37.UK
02/1974 Billy, Don't Be a Hero Paper Lace 96.US/1.UK
04/1974 Billy, Don't Be a Hero Bo Donaldson & the Heywoods 1.US
05/1974 The Night Chicago Died Paper Lace 1.US/3.UK
08/1974 The Black-Eyed Boys Paper Lace 41.US/11.UK
10/1974 I Did What I Did for Maria Errol Sober 108.US
04/1990 Hitchin' a Ride Sinitta 24.UK
08/2005 Avenues and Alleyways Tony Christie 26.UK

[with Daniele Pace, Lorenzo Pilat, Mario Panzeri]
01/1968 Suddenly You Love Me The Tremeloes 44.US/6.UK

[with Christian Bruhn]
02/1969 Monsieur Dupont Sandie Shaw 6.UK

[with Geoff Stephens, Mitch Murray]
06/1970 Goodbye Sam, Hello Samantha Cliff Richard 6.UK


Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: , ,

Sandie Shaw

Właśc. Sandra Ann Goodrich, ur. 26. 02. 1947 r. w Dagenham w hrabstwie Essex, Anglia. Odkryta przez piosenkarza Adama Faitha, Shaw dostała się pod opiekuńcze skrzydła jego menedżer Eve Taylor i została wylansowana jako gwiazda pop w 1964 r.
Jej pierwszy singel "As Long As You're Happy" nie był wielkim hitem, ale jego następca - znakomita wersja kompozycji Burta Bacharacha i Hala Davidsa "(There's) Always Something There To Remind Me" osiągnęła l. miejsce na brytyjskich listach bestsellerów.

 

Ta wokalistka o imponującym wzroście, wyglądzie modelki i bosych stopach w ciągu następnych trzech lat nagrała serię popularnych przebojów, głównie autorstwa jej producenta Chrisa Andrewsa. Jego pełne życia, rytmiczne kompozycje znakomicie odpowiadały temperamentowi Sandie. Jedna z nich, utrzymana w rytmie calypso, "Long Live Love", dostała się w maju 1965 r. na szczyt zestawień. Jednak rok później pozycja Sandie zaczęła słabnąć i Eve Taylor próbowała skierować ją w stronę kabaretu.
 

W 1967 r. wokalistka reprezentowała Wielką Brytanię w konkursie Eurowizji, gdzie triumfowała piosenką Billa Martina i Phila Coultera, "Puppet On A String", która po raz trzeci zapewniła jej czołowe miejsce w brytyjskich notowaniach. Po sukcesie następnego singla autorstwa tej spółki, "Tonight In Tokyo", Shaw powróciła do współpracy z Andrewsem.
W 1969 r. nagrała swoją wersję francuskiego przeboju "Monsieur Dupont" (tekst przełożył na język angielski Peter Callender). W latach siedemdziesiątych złośliwe ataki ze strony prasy przyczyniły się do zmniejszenia aktywności artystki, która po rozpadzie małżeństwa z projektantem mody Jeffem Banksem całkowicie wycofała się ze sceny.
 

Na początku lat 80-tych nagrała utwór "Anyone Who Had A Heart" - niegdyś wielki przebój jej rywalki, Cilli Black. Powrót Sandie Shaw został przypieczętowany akcją promocyjną Morriseya, wokalisty zespołu The Smiths, który zainspirowany jej piosenką z lat 60-tych, "Heaven Knows I'm Missing You Now", skomponował utwór "Heaven Knows I'm Miserable Now".
 

Kolejny singel nagrany wspólnie z The Smiths, "Hand In Glove" w 1984 r., przyniósł jej krótkotrwały sukces. W 1986 r. na dalszych miejscach brytyjskiej listy hitów znalazł się utwór "Are You Ready To Be Heartbroken?", będący przeróbką piosenki Lloyda Cole'a.
Jej ostatni album, wydany przez firmę Rough Trade, zawierał kompozycje Morriseya, The Smiths oraz The Jesus And Mary Chain. 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
As long as you're happy baby/Ya-Ya-Da-Da Sandie Shaw07.1964--Pye 7N 15 671[written by Chris Andrews]
[There' s] Always something there to remind me/Don't You Know Sandie Shaw10.19641[3][11]52[7]Pye 7N 15 704[silver-UK][written by Burt Bacharach/Hal David][produced by Tony Hatch]
Girl Don't Come/I'd Be Far Better Off Without You Sandie Shaw11.19643[12]42[9]Pye 7N 15 743[silver-UK][written by Chris Andrews]
I' ll stop at nothing/You Can't Blame Him Sandie Shaw02.19654[11]123[3]Pye 7N 15 783[written by Chris Andrews][produced by Chris Andrews][oryginalnie napisana dla Adama Faitha]
Long live love/I've Heard About Him Sandie Shaw05.19651[3][14]97[3]Pye 7N 15 841[silver-UK][written by Chris Andrews][produced by Chris Andrews]
Message understood/Don't You Count On It Sandie Shaw09.19656[10]-Pye 7N 15 940[written by Chris Andrews]
How can you tell/If Ever You Need Me Sandie Shaw11.196521[9]131[1]Pye 7N 15 987[written by Chris Andrews]
Tomorrow/Hurting You Sandie Shaw01.19669[9]-Pye 7N 17 036[written by Chris Andrews]
Nothing comes easy/Stop Before You Start Sandie Shaw05.196614[9]-Pye 7N 17 086[written by Chris Andrews]
Run/Long Walk Home Sandie Shaw09.196632[5]-Pye 7N 17 163[written by Chris Andrews]
Think sometimes about me/Hide All Emotion Sandie Shaw11.196632[4]-Pye 7N 17 212[written by Chris Andrews]
I don' t need anything/Keep In Touch Sandie Shaw01.196750[1]-Pye 7N 17 239[written by Paul Vance & Lee Pockriss]
Puppet on a string/Tell The Boys Sandie Shaw03.19671[3][18]-Pye 7N 17 272[gold-UK][written by Phil Coulter/Bill Martin][produced by Ken Woodman][1 miejsce na Festiwalu Eurowizji 1967]
Tonight in Tokyo/You've Been Seeing Her Again Sandie Shaw07.196721[6]-Pye 7N 17 346[written by Phil Coulter/Bill Martin]
You' ve not changed/Don't Make Me Cry Sandie Shaw10.196718[12]-Pye 7N 17 378[written by Chris Andrews]
Today/London Sandie Shaw02.196827[7]-Pye 7N 17 441[written by Chris Andrews]
Monsieur Dupont/Don't You Count On It Sandie Shaw02.19696[15]-Pye 7N 17 675[written by Christian Bruhn/Peter Callander]
Think it all over/Send Me A Letter Sandie Shaw05.196942[4]-Pye 7N 17 726[written by Chris Andrews][produced by Eve Taylor]
Hand in glove/ I don't Owe You Anything Sandie Shaw04.198427[5]-Rough Trade RT 130[written by Johnny Marr, Morrissey][produced by The Smiths]
Are You Ready To Be Heartbroken?/ Steven (You Don't Eat Meat) Sandie Shaw06.198668[1]-Polydor POSP 793[written by Neil Clark, Lloyd Cole][produced by Clive Langer And Alan Winstanley][original by Lloyd Cole & Commotions]
Frederick/Go Johnny Go! Sandie Shaw08.198693[1]-Polydor POSP 811[written by Patti Smith][produced by Clive Langer And Alan Winstanley]
Please Help The Cause Against Loneliness/Lover Of The Century Sandie Shaw10.198886[2]-Rough Trade RT 220[written by Morrissey, Stephen Street][produced by Stephen Street]
Nothing Less Than Brilliant/Alway's Something There To Remind Me Sandie Shaw11.199466[1]-Rough Trade RT 230[written by Sandie Shaw, Chris Andrews][produced by Stephen Street]
EP.
[There' s] Always something there to remind meSandie Shaw01.19659[11]-Pye NEP 24 208
Tell the boysSandie Shaw04.19674[14]]-Pye NEP 24 281

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
SandieSandie Shaw03.19653[13]-Pye NPL 18 110[produced by Ken Woodman]
Sandie ShawSandie Shaw06.1965-100[4]Reprise 6166 [US]
The Best Of Sandie Shaw / Nothing Less Than BrilliantSandie Shaw11.199464[1]-Virgin VTCD 34
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

Salamander

 Brytyjska grupa, założona w ok.1969 r,przez Dave’a Titleya. Po związaniu się z wytwórnią Youngblood, nagrała w 1970 r. Z pomoca producenta Miki Dallona jedyny album - "Ten Commandments", był to concept-album złożony z dziesięciu utworów, każdy z nich związany był z jednym z przykazań bożych.

 

Grupa przedstawiła ambitny repertuar, zainspirowany muzyką zespołu King Crimson, niestety nie odniosła sukcesu. Album grupy Salamander w wersji analogowej osiąga dzisiaj poważne ceny na giełdach płytowych, na domiar złego, kompaktowa reedycja została wycofana ze sprzedaży.
Pewnie interesuja was losy członków zespołu. Niestety udało mi się znalezć informacje tylko o jednym z nich. Dave Titley po rozwiazaniu Salamander, kontynuował karierę w mało znanych grupach country. Od roku 1988 poswięcił się karierze solowej, jego muzyka (kompilacja hitów z lat 60 oraz utwory w stylu country) niestety bolesnie kontrastuje z dokonaniami grupy Salamander.....

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Ten CommandmentsSalamander.1970--Youngblood SSYB 14[produced by Miki Dallon]
Autor: o Brak komentarzy:

Tabu Records

 Tabu Productions to amerykańska wytwórnia płytowa założona przez Clarence'a Avanta w 1975 roku. Wytwórnia Tabu Records skupiała się na r&b i funku.  Avant założył wytwórnię po tym, jak Sussex Records zbankrutowało w czerwcu 1975 roku. Tabu Records miało krótkotrwały pakt dystrybucyjny z RCA, który trwał rok przed przejściem do CBS Records. 

Wytwórnia koncentrowała się na R&B i funku, ale rozszerzyła swoją działalność na inne gatunki, takie jak jazz i disco. Wśród jej artystów był argentyński kompozytor i pianista Lalo Schifrin, który skomponował i napisał muzykę do wielu seriali telewizyjnych, w tym Mission: Impossible, i wydał dwa projekty w Tabu („No One Home”, 1979) i S.O.S. Band („Take Your Time (Do it Right)”) 1980), wokalistka jazzowa Sharon Ridley (Full Moon), pianista Manfredo Fest. 

Jimmy Jam i Terry Lewis zostali zatrudnieni do wyprodukowania czwartego albumu The SOS Band dla Tabu, On the Rise, który otrzymał złoty status 16 stycznia 1984 roku.Podczas nagrywania tego projektu 24 marca 1983r w Atlancie duet miał tego wieczoru wystąpić w ramach The Time w San Antonio w Hemisfair Arena, ale nie mógł tego zrobić ponieważ burza śnieżna  uziemiła wszystkie loty z miasta.. Następnie Prince, który był właścicielem i zarządzał The Time, zwolnił ich 18 kwietnia 1983 roku. Duet pozostał w Los Angeles i został autorem piosenek-producentem dla artystów takich jak New Edition, Boyz II Men i przede wszystkim Janet Jackson.

 Praca z Jamem i Lewisem dała Tabu bardzo potrzebny impuls. Sprowadzili do wytwórni Cherrelle i Alexandra O'Neala (pierwotnego głównego wokalistę Time) i obaj wypadli dobrze; O'Neal wydał swój własny album w 1985 roku, a „Fragile” Cherrelle trafił na amerykańskie listy przebojów R&B w 1984 roku. Zespół SOS miał więcej hitów dzięki „Just The Way You Like It” w 1984 roku i „Sands of Time” w 1986 roku , którego album został poświadczony złotem 6 kwietnia 1987 roku.   Brzmienie było tak wpływowe, że Robert Palmer nagrał cover Cherrelle „I Didn't Mean to Turn You On” w 1986 roku, a Beats International nagrał cover SOS Band "Just Be Good to Me” w 1990 roku. W 1985 roku Cherrelle i Alexander O'Neal zagrali w duecie w „Saturday Love”, który był hitem w Wielkiej Brytanii, ale później został przyjęty przez amerykańskie radio. 

Inne zespoły, takie jak Kid Fire i Demetrius Perry, nagrywały w tej wytwórni. Tabu Records, w umowie z CBS, związała się z Sony Music Entertainment w listopadzie 1987 roku, kiedy japońska grupa kupiła CBS Records. W tym czasie Tabu wydało Diamonds in the Raw   zespołu SOS, który wypadł rozczarowująco. W 1991 roku All True Man Alexandra O'Neala był ostatnim albumem Tabu Records wydanym pod nowym reżimem Sony; 26 sierpnia 1991 roku uzyskał status złotej płyty. 

W 1991 roku wytwórnia pojawiła się ponownie pod firmą PolyGram's A&M Records, która dystrybuowała ją od 1991 do 1993 roku, wydając cztery albumy i około 20 singli. Avant został zatrudniony do prowadzenia Motown (kolejna wytwórnia PolyGram), a w sierpniu 1993 roku wprowadził pod swoją egidę wytwórnię Tabu Records. Wydał kolekcje SOS Band, Alexandra O'Neala i Cherelle, podpisując kontrakty z innymi artystami, takimi jak Lucky Dube i Identity Crisis. Jednak to ponowne pojawienie się również było krótkotrwałe. W 1999 roku Seagram kupił PolyGram i połączył ją z rodziną wytwórni MCA, która przekształciła się w Universal Music Group. Niedługo potem Tabu Records zostało wchłonięte przez A&M Records. 

W 2002 roku Avant przeniósł Tabu Records do reedycyjnej wytwórni EMI, The Right Stuff, która rozpoczęła ponowne wydawanie katalogu Tabu Record. W 2012 roku Demon Music Group ogłosiło, że nabyło prawa licencyjne do katalogu Tabu Records.  Firma ogłosiła tę wiadomość na Facebooku w Walentynki 2013  i opublikowała zwiastun powrotu wytwórni na YouTube. Umowy licencyjne obejmują wznowienia całego katalogu na płycie kompaktowej, a także do pobrania w wersji cyfrowej i winylowej. Katalog Tabu Alexandra O'Neala i Cherrelle został udostępniony na iTunes jesienią 2012 roku. Albumy z największymi hitami zespołu SOS Band, Cherelle i Alexander O’Neal zostały wydane przez Universal Music w ramach serii Icon w 2012 roku.

                    

                               Single na listach przebojów

I Didn't Mean to Turn You On / I Need You Now 	Cherrelle	07.1984	 	79.US
Saturday Love/ Will You Satisfy	Cherrelle with Alexander O'Neal	02.1986	6.UK/26.US	
Will You Satisfy/What More Can I Do for You	Cherrelle	03.1986	57.UK
Never Knew Love Like This 	Alexander O'Neal Featuring Cherrelle	02.1988	26.UK/28.US
Everything I Miss at Home  Cherrelle	11.1988	83.UK
Affair / New Love	Cherrelle	04.1989	67.UK
Saturday Love (Feelin' Luv Mix) 	Cherrelle With Alexander O'Neal	03.1990	55.UK
Take Your Time (Do It Right) Part 1  	S.O.S. Band	05.1980	51.UK/3.US[platinum]
Groovin' (That's What We're Doin')	S.O.S. Band	02.1983	72.UK
Just Be Good to Me	S.O.S. Band	08.1983	13.UK/55.US
Tell Me If You Still Care/If you want my love	S.O.S. Band	11.1983	81.UK/65.US	
Just the Way You Like It/Body break	S.O.S. Band	08.1984	32.UK/64.US
Weekend Girl/For Your Love	S.O.S. Band	10.1984	51.UK
No One's Gonna Love You/I Don't Want Nobody Else	S.O.S. Band	11.1984 102.US
The Finest/I Don't Want Nobody Else	S.O.S. Band	05.1986	17.UK/44.US
Borrowed Love/Weekend Girl	S.O.S. Band	07.1986	50.UK
No Lies	S.O.S. Band	05.1987	64.UK	
Fake  Alexander O'Neal 07.1987 25.US
Criticize  Alexander O'Neal 11.1987 70.US
All True Man  Alexander O'Neal 02.1991 43.US


            Albumy na listach przebojów

Fragile	Cherrelle	09.1984	 144.US
High Priority	Cherrelle	02.1986	17.UK/36.US
Affair	Cherrelle	11.1988	 	106.US
S.O.S.	S.O.S. Band	06.1980	 12.US	[gold-US] 
Too (S.O.S. 2)	S.O.S. Band	08.1981	 117.US
S.O.S. Band III	S.O.S. Band	12.1982 172.US
On the Rise	S.O.S. Band	08.1983	 47.US	[gold-US]
Just the Way You Like It	S.O.S. Band	09.1984	29.UK/60.US
Sands of Time	S.O.S. Band	05.1986	15.UK/44.US	[gold-US]
Diamonds in the Raw	S.O.S. Band	11.1989	 194.US
The Best of S.O.S. Band	S.O.S. Band	11.1995	 	185.US
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

piątek, 29 października 2021

Sagittarius

 Sagittarius to amerykańska grupa studyjna sunshine pop założona w 1967 roku, wymyślona przez producenta nagraniowego i autora piosenek, Gary'ego Ushera. Usher był związany z muzyką jako autor piosenek od wczesnych lat 60-tych (włączając w to pisanie tekstów do niektórych z najwcześniejszych piosenek Briana Wilsona) i wkrótce zajął się produkcją. Po znaczącym sukcesie jako producent   ostatecznie został producentem personelu dla Columbia Records. Na tym stanowisku w 1967 wyprodukował Chada i Jeremy'ego. Zagrali mu kilka piosenek, które, jak czuł, nie miały żadnego potencjału komercyjnego.

 Mniej więcej w tym czasie słyszał demo piosenki „My World Fell Down” (również nagranej przez brytyjską grupę popową The Ivy League)  i zagrał ją dla nich, myśląc, że to pewny hit. . Obawiali się   coveru piosenki, a Usher poczuł, że zrobi to sam . Przywiózł muzyków sesyjnych z Los Angeles, a także przyjaciół, takich jak  Glen Campbell (który wykonał główny wokal w utworze) oraz Bruce Johnston i wokalista, który został producentem Terrym Melcherem. Przedstawił go dyrektorom Columbii pod nazwą grupy Sagittarius, nazwaną tak od jego astrologicznego znaku słońca. 

Singiel osiągnął 70. miejsce na liście Billboard Hot 100.  Kiedy Columbia naciskała na grupę, aby wyruszyła w trasę, okazało się, że grupa nie istnieje. Usher zaczął jednak pracować nad albumem dla Columbii pod nazwą Sagittarius.  Większość tej pracy została wykonana we współpracy z Curtem Boettcherem. Usher poznał Boettchera, gdy pracował z grupą, którą prowadził i produkował o nazwie The Ballroom. Podpisali kontrakt z wytwórnią Warner Bros. Records i nagrali album, który nie został wówczas wydany. Usher był jednak pod takim wrażeniem talentu Boettchera, że ​​wykorzystywał go jako autora piosenek, muzyka i producenta (dwa utwory z albumu były tymi samymi nagraniami, które zostały nagrane na niewydany album Ballroom, choć pojawiły się w stereo) .

 Przed wydaniem albumu pojawił się kolejny singiel z piosenką „Hotel Indiscreet” jako stroną A. Strony B niektórych singli Sagittarius zawierały utwory instrumentalne, które Usher pierwotnie nagrał dla innego projektu studyjnego. W 1968 ukazał się album Present Tense.  Ponieważ Clive Davis nie lubił użycia muzyki konkretnej w dwóch singlach, Usher usunął te fragmenty z wersji albumowych. Albumowa wersja „My World Fell Down” zawierała kilka taktów dodatkowej muzyki między pierwszą a drugą zwrotką, która nie pojawiła się w wersji singlowej, a obie zostały zmiksowane stereo na potrzeby albumu. 

Singiel „Another Time”   napisany i zaśpiewany przez Curta Boettchera został wydany z albumu i znalazł się na niektórych rynkach. Jednak w 1969 roku Usher porzucił pracę w Columbia Records, aby założyć własną wytwórnię Together Records. Usher rozpoczął pracę nad kolejnym albumem Sagittarius, The Blue Marble, ale tym razem wniósł większy wkład jako muzyk, zwłaszcza jako wokalista. Podobnie jak w przypadku albumu Byrds The Notorious Byrd Brothers, Usher intensywnie korzystał z syntezatora Moog podczas całej płyty. Boettcher grał główne partie wokalne w dwóch utworach „Will You Ever See Me” oraz w coverze piosenki Beach Boys „In My Room”, ale jego zaangażowanie było poza tym minimalne. "In My Room" został wydany jako singiel i stał się małym hitem, osiągając 86. miejsce na Hot 100. Jednak album nie znalazł się na listach przebojów.

 Jeszcze kilka singli nie będących albumami zostało wydanych przez Together Records, jeszcze przed końcem wytwórni. Oba albumy Sagittarius zostały wznowione na CD i oba zawierają bonusowe utwory (w tym pojedyncze wersje piosenek Sagittarius, które w niektórych przypadkach różnią się od wersji albumowych).

 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
My World Fell Down/ LibraSagittarius06.1967-70[5]Columbia 44163[written by John Carter, Geoff Stephens][produced by Gary Usher]
In My Room/Navajo GirlSagittarius08.1969-86[2]Together 105[written by G. Usher, B. Wilson][produced by G. Usher, C. Boettcher, K. Olsen]
I Guess The Lord Must Be In New York City/I Still Can See Your FaceSagittarius10.1969-135[1]Together 122[written by Harry Nilsson][produced by Gary Usher][#34 hit for Harry Nilsson in 1969]
Autor: o Brak komentarzy:

S.O.S. Band

 Amerykańska grupa założona w 1977 w Atlancie w stanie Georgia, często goszcząca na listach rhythm'n'bluesowych w latach 80. Pierwszy skład tworzyli: Mary Davis (śpiew, instrumenty klawiszowe), Jason "T.C." Bryant (instrumenty klawiszowe), Billy Ellis (saksofon) i James Earl Jones III (perkusja).

 

Debiutowali jako Sounds Of Santa Monica w klubie Lamar's Regal Room w Atlancie, gdzie odkrył ich właściciel, Milton Lamar, pełniący później funkcję menedżera. Po podpisaniu kontraktu z niezależną wytwórnią Tabu do zespołu dołączyli Willie "Sonny" Killebrew (saksofon, flet), John Simpson III (bas, instrumenty klawiszowe) i Bruno Speight (gitara). Grupa zmieniła nazwę na S.O.S. i w 1980 weszła na listy rhythm'n'bluesowe i popowe przebojem "Take Yocr Time (Do It Right) Part 1".
 

W późniejszych latach muzyka zespołu grawitowała w kierunku popu coraz rzadziej nawiązującego do funkowych korzeni. Mimo to single ("Just Be Good To Me", "Tell Me If You Still Care", "Just The Way You Like It", "The Finest") były bestsellerami, podobnie jak pięć albumów S.O.S. Skład grupy zmieniał się często, a w 1987 Mary Davis postanowiła poświęcić się karierze solowej. Zespół nagrywał dla Tabu i występował jeszcze z końcem lat 80-tych.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Take Your Time (Do It Right) Part 1 / Take Your Time (Do It Right) Part 2S.O.S. Band05.198051[4]3[21]Tabu 5522[platinum-US][1[5][24].R&B; Chart][written by Harold Clayton/Umunto Sigidi][produced by Sigidi]
S.O.S. (Dit Dit Dit Dash Dash Dash Dit Dit Dit)/Open LetterS.O.S. Band09.1980--Tabu 5526[written by S.O.S. Band, Sigidi][produced by Sigidi][20[13].R&B Chart]
What's Wrong With Our Love Affair?/Open LetterS.O.S. Band01.1981--Tabu 5527[written by J. Bryant][produced by Sigidi][87[4].R&B Chart]
Do It Now (Part 1)/Do It Now (Part 2)S.O.S. Band07.1981--Tabu 02125[written by Mbaji, Rhonghea, Sigidi][produced by Sigidi][15[16].R&B Chart]
You/There Is No LimitS.O.S. Band11.1981--Tabu 02569[written by A. Simpson, J. Simpson, B. Speight, Sigidi][produced by Sigidi][64[7].R&B Chart]
High Hopes/Good & PlentyS.O.S. Band10.1982--Tabu 03248[written by J. Harris, T. Lewis][produced by Ricky Sylvers, Gene Dozier][25[17].R&B Chart]
Have It Your Way/Your Love (It's The One For Me)S.O.S. Band02.1983--Tabu 03527[written by J. Simpson][produced by Ricky Sylvers, Gene Dozier][57[6].R&B Chart]
Groovin' (That's What We're Doin')S.O.S. Band02.198372[4]-Tabu TBUA 13.3120 [UK][produced by Gene Dozier , Ricky Sylvers]
Just Be Good to MeS.O.S. Band08.198313[12]55[14]Tabu 03955[written by James Harris III,Terry Lewis][produced by Terry Lewis;Jimmy Jam][2[22].R&B Chart]
Tell Me If You Still Care/If you want my loveS.O.S. Band11.198381[3]65[11]Tabu 04160[written by James Harris III,Terry Lewis][produced by Terry Lewis,Jimmy Jam][5[18].R&B Chart]
For Your Love/On The RiseS.O.S. Band02.1984--Tabu 04348[written by James Harris III,Terry Lewis][produced by James Harris III,Terry Lewis][34[11].R&B Chart]
Just the Way You Like It/Body breakS.O.S. Band08.198432[7]64[10]Tabu 04523[written by James Harris III,Terry Lewis][produced by Jimmy Jam, Terry Lewis][6[17].R&B Chart]
Weekend Girl/For Your LoveS.O.S. Band10.198451[5]-Tabu A 4785 [UK][written by Jimmy Jam & Terry Lewis][produced by Jimmy Jam & Terry Lewis][40[12].R&B Chart]
No One's Gonna Love You/I Don't Want Nobody ElseS.O.S. Band11.1984-102[9]Tabu 04665[written by James Harris III,Terry Lewis][produced by Jimmy Jam & Terry Lewis][15[14].R&B Chart]
The Finest/I Don't Want Nobody ElseS.O.S. Band05.198617[10]44[13]Tabu 05848[written by James Harris III,Terry Lewis][produced by Jimmy Jam & Terry Lewis][2[20].R&B Chart]
Borrowed Love/Weekend GirlS.O.S. Band07.198650[5]-Tabu 05920[written by James Harris III,Terry Lewis][produced by Jimmy Jam & Terry Lewis][14[13].R&B Chart]
Even When You Sleep/No One's Gonna Love YouS.O.S. Band10.1986--Tabu 06333[written by James Harris III,Terry Lewis][produced by Jimmy Jam & Terry Lewis][34[10].R&B Chart]
No LiesS.O.S. Band05.198764[7]-Tabu 06030[written by James Harris III,Terry Lewis][produced by Jimmy Jam & Terry Lewis][43[10].R&B Chart]
I'm Still Missing Your LoveS.O.S. Band09.1989--Tabu 69054[written by C. Williams, K. L. Patterson][produced by Curtis Williams][7[14].R&B Chart]
Secret Wish/Crossfire (Part I & II)S.O.S. Band01.1990--Tabu 73089[written by J. Fluitsma, E.V. Tinjn, R. Baars][produced by Curtis Williams][38[10].R&B Chart]
Sometimes I WonderS.O.S. Band08.1991--Tabu/A&M 0003 [12[15].R&B Chart]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
S.O.S.S.O.S. Band06.1980-12[20]Tabu 36 332[gold-US][produced by Sigidi]
Too (S.O.S. 2)S.O.S. Band08.1981-117[6]Tabu 37 449[produced by Sigidi]
S.O.S. Band IIIS.O.S. Band12.1982-172[8]Tabu 38 352[produced by Ricky Sylvers, Gene Dozier]
On the RiseS.O.S. Band08.1983-47[29]Tabu 38 697[gold-US][produced by Jimmy Jam and Terry Lewis, Gene Dozier, The S.O.S. Band]
Just the Way You Like ItS.O.S. Band09.198429[10]60[27]Tabu 39 332[produced by Jimmy Jam and Terry Lewis,The S.O.S. Band]
Sands of TimeS.O.S. Band05.198615[9]44[20]Tabu 40 279[gold-US][produced by Jimmy Jam and Terry Lewis, The S.O.S. Band]
Diamonds in the RawS.O.S. Band11.1989-194[2]Tabu 44 147[produced by Curtis Williams, Eban Kelly and Jimi Rudolph , Jason Bryant,Sigidi]
The Best of S.O.S. BandS.O.S. Band11.1995-185[1]Tabu 0594-
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

J Records

 J Records była amerykańską wytwórnią płytową należącą do Sony Music Entertainment i zarządzaną przez nią, dystrybuowaną przez RCA Music Group. Wytwórnia została założona w 2000 roku przez Clive'a Davisa, a w 2011 została wchłonięta przez RCA Records. 

 Firma J Records została założona w 2000 roku przez weterana branży Clive'a Davisa z finansowaniem w wysokości 150 milionów dolarów od BMG , po usunięciu go z Arista Records w tym samym roku i początkowo działał jako niezależnie zarządzana firma dystrybuowana przez BMG. Olivia była pierwszym artystą, która podpisała kontrakt z J Records, ale później została odrzucony z powodu słabej sprzedaży albumów. 

W 2001 roku wytwórnia odniosła sukces dzięki inauguracyjnej płycie z multiplatynową płytą Songs in A Minor, debiutanckim albumie Alicii Keys, który sprzedał się w ponad 12 milionach egzemplarzy na całym świecie. W tym samym roku Lyric podpisała kontrakt z wytwórnią i została pierwszą kobiecą grupą działającą pod szyldem J Records.

 Pod koniec 2001 roku J Records odniosło kolejny sukces dzięki platynowemu debiutanckiemu albumowi O-Town. Później uznani artyści, tacy jak D'Angelo, Luther Vandross, Jamie Foxx i Monica dołączyli do składu J, a ci ostatni odnieśli multiplatynowy sukces z wytwórnią. W 2002 roku BMG kupiło większościowe udziały w wytwórni. 

W tym samym roku J Records zaczęło działać w ramach RCA Music Group, gdzie Davis został mianowany prezesem i dyrektorem generalnym oraz podpisał kontrakt ze zwycięzcami American Idol Fantasia i Rubenem Studdardem. W sierpniu 2005 roku działalność J Records została połączona z Arista Records, chociaż obie wytwórnie kontynuowały wydawanie własnych produktów. 

W połowie 2011 r. RCA Music Group przeszła restrukturyzację, która zlikwidowała J wraz z siostrzanymi wytwórniami Jive i Arista .7 października 2011 r. RCA Records  rozpoczął wydawanie wszystkich wydawnictw RCA Music Group w ramach RCA Records.

                  #1 na singlowych listach przebojów 

Fallin'/Girlfriend Alicia Keys 10.2001 3.UK/1.US [gold-US][gold-UK]

 No One Alicia Keys 09.2007 6.UK/1.US [3x-platinum-US][gold-UK] 

I Believe Fantasia 07.2004 1.US

 Let me love you Mario 03.2005 2.UK/1.US[platinum-US][platinum-UK]

 Give Me Everything Pitbull featuring Ne-Yo, Afrojack and Nayer 07.2011 1.UK/1.US[platinum-UK]

 Timber Pitbull featuring Kesha 01.2014 1.UK/1.US [6x-platinum-US][platinum-UK]

                  

                           #1 na listach przebojów albumów

  Songs in a minor Alicia Keys 03.2001 6.UK/1.US [6x-platinum-US][3x-platinium-UK] 

The diary of Alicia Keys Alicia Keys 12.2003 13.UK/1.US[4x-platinum-US][platinum-UK]

 Unplugged Alicia Keys 10.2005 52.UK/1.US [platinum-US]

 As I am Alicia Keys 11.2007 11.UK/1.US[3x-platinum-US][platinum-UK] 

The Element of Freedom Alicia Keys 12.2009 1.UK/2.US[platinum-US][3x-platinum-UK] 

Unpredictable Jamie Foxx 05.2006 9.UK/1.US [2x-platinum-US][silver-UK]

 After the storm Monica 07.2003 136.UK/1.US [gold-US]

 Soulful Ruben Studdard 12.2003 1.US [platinum-US]

Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

Ruben Studdard

 Christopher Ruben Studdard-ur. 12.09.1978 w Birmingham (Alabama, USA). Wokalista r&b;, któremu sławy przysporzyło zwycięstwo w drugiej edycji amerykańskiego programu "Idol".
Po tym sukcesie kariera Studdarda nabrała błyskawicznego rozpędu, jednak niedługo potem równie szybko zaczęła zwalniać.

 

Studdard przyszedł na świat i wychował się w amerykańskiej miejscowości Birmingham. Jego rodzice są nauczycielami. Christopher Rubben (rozpoczynając profesjonalną karierę, artysta porzucił pierwsze imię) od najmłodszych lat fascynował się muzyką. Już jako dwuletni chłopiec śpiewał w kościele baptystów, do którego uczęszczali jego rodzice (rising star baptist church). Wokalista nigdy nie miał problemów z nauką, wykazywał też duży talent w sportach. Szczególnie dobrze grał w futbol amerykański, dzięki czemu udało mu się uzyskać stypendium na UNIWERSYTECIE ALABAMA.
 

Tam też szkolił swój głos i w 2000 r. ukończył naukę. Po opuszczeniu uczelni przez kilka lat Studdard występował z jazzowym bandem Just a Few Cats. To z pomocą tego zespołu artysta trafił do amerykańskiego "Idola", gdzie w drugiej edycji podbił serca słuchaczy i widzów w całych Stanach. Zwycięstwo w programie zapewniło mu kontrakt z wytwórnią J Records. Niemal bezpośrednio po triumfie w "Idolu", co miało miejsce w maju 2003 r., Studdard zabrał się do pracy nad debiutancką płytą. Pierwszy singiel Rubena, cover nagrania zespołu Westlife "Flying Without Wings", trafił do sklepów i rozgłośni radiowych w czerwcu 2003 r., z miejsca stając się wielkim hitem i dochodząc aż do drugiego miejsca na liście billboardu.
 

Praca nad pierwszym pełnym krążkiem Studdarda trwała niespełna pół roku, a do jego produkcji zaangażowano takich tuzów, jak Dre & Vidal, Irv Gotti, Fred Hammond, Jazze Pha, Swizz Beatz i The Underdogs. Płyta Soulful ukazała się ostatecznie w grudniu, z miejsca podbijając szczyt listy billboardu. Już w pierwszym tygodniu w sklepach rozeszło się ponad czterysta tysięcy egzemplarzy, a ogólna sprzedaż materiału sięgnęła blisko dwóch milionów sztuk. Album nie zyskał jednakże wysokich ocen dziennikarzy, i traktowano go bardziej na zasadzie sezonowego produktu i jednorazowego wydarzenia, niż rzeczywiście wartościowego startu kariery muzyka pełną gębą.
 

Niedługo po debiucie i wygranym starcie w "Idolu" na artystę spłynął grad nominacji do prestiżowych nagród - m.in. grammy, soul train, bet awards i american music awards. W udziale przypadł mu jednak tylko triumf w plebiscycie image j awards w 2004 r.
ł Kolejne wydawnictwa firmowane przez Studdarda - płyty I Need an Angel (2004, ok. 450 tys. sprzedanych sztuk) i The Return (2006, sprzedaż rzędu 250 tys. egzemplarzy) zdawały się być potwierdzeniem z tezy części mediów o jednosezonowości kariery Rubbena. Fakt angażowania do pracy przy płytach 5 doskonałych producentów i ciekawych gości nie przełożył się jednak na wysoką wartość artystyczną wydawnictw. Zaledwie jeden singiel z tych dwóch krążków ("Change Me") dotarł do setki billboardu, zaliczając jednak dopiero 94. miejsce.
 

W marcu 2005 r. Studdard wytoczył proces przeciw swojemu ojcu chrzestnemu i menedżerowi, którego oskarżył o przywłaszczenie karty kredytowej i mocne nadszarpnięcie funduszy znajdujących się na niej. Niespełna półtora roku później sąd przyznał artyście rację, w wyniku czego Ruben otrzymał blisko dwumilionowe odszkodowanie. Studdard ma też na koncie epizody w roli aktora. W 2004 r. wystąpił w filmie "Scooby-Doo 2: Potwory na gigancie" (oryg. "Scooby-Doo 2: Monsters Unleashed", reż. Raja Gosnell, USA), a w 2006 r. w "Natural Born Komics" (reż. Pauly Shore) - nisko budżetowej produkcji skierowanej od razu do dystrybucji na nośniku DVD.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Flying Without Wings/SuperstarRuben Studdard06.2003-2[10];B:112[10]J Records 51 786[3x-platinum-US][A:written by Wayne Hector / Steve Mac][B:written by Leon Russell ,Bonnie Bramlett][produced by Face , Underdogs][B:2[20].R&B; Chart][B:#2 hit for Carpenters in 1971]
Sorry 2004Ruben Studdard01.2004-9[20]J Records [written by Harvey Mason, Damon Thomas, Ronnie Jackson, Antonio Dixon, Eric Dawkins][produced by Harvey Mason, Jr., Lil' Ronnie][2[28].R&B; Chart]
What IfRuben Studdard04.2004--J Records 62 469[produced by The Underdogs ][47[20].R&B; Chart]
Change MeRuben Studdard11.2006-94[1]J Records [written by Boyd, Luke/Tank/Russell, Steve/Thomas, Damon/Mason, Harvey Jr./Dixon, Antonio][produced by Underdogs][18[36].R&B; Chart]
Make Ya Feel BeautifulRuben Studdard02.2007--J Records [written by Ne-Yo, Shea Taylor][produced by Shea Taylor][32[26].R&B; Chart]
TogetherRuben Studdard04.2009--19 Records [produced by StarGate][60[20].R&B; Chart]
Don't Make 'Em Like U No MoreRuben Studdard12.2009--19 Records [32[20].R&B; Chart]
June 28th (I'm Single)Ruben Studdard04.2012--- [61[18].R&B; Chart]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
SoulfulRuben Studdard12.2003-1[1][27]J Records 54 639[platinum-US][produced by Melvin "St. Nick" Coleman,Dre & Vidal,Face,Irv Gotti & Jimi Kendrix,Fred Hammond,Kevin Hicks,Jazze Pha,Harold Lilly,James McMillan,Evan Rogers,Lil' Ronnie,Carl Sturken,Swizz Beatz,Gerard Thomas,The Underdogs][1[33].R&B; Chart]
I Need an AngelRuben Studdard11.2004-20[16]J Records 62 623[gold-US][6[28].R&B; Chart]
The ReturnRuben Studdard10.2006-8[3]J Records 78961[produced by Scott Storch,Shea Taylor,Stargate,Bryan Michael Cox,The Underdogs,Ne-Yo][2[30].R&B; Chart]
Love IsRuben Studdard05.2009-36[1]Hickory 301005[produced by Jimmy Jam and Terry Lewis, Stargate, Teddy Riley, John Rich, Ne-Yo][8[15].R&B; Chart]
Letters from BirminghamRuben Studdard03.2012-73[2]Shanachie 5797[produced by Blac Elvis, Jimmy Jam and Terry Lewis, Stargate, Teddy Riley, John Rich]
Unconditional LoveRuben Studdard02.2014-46[4]Verve 19578-

Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

Rachel Sweet

 Ur. w 1963 r. w Akron w stanie Ohio. Profesjonalnie śpiewała od piątego roku życia, występując w nowojorskich reklamach telewizyjnych i towarzysząc aktorowi Mickey Rooneyowi.

 

W wieku dwunastu lat nagrała pierwszego singla dla wytwórni Derrick. Utrzymany w stylu country temat "Faded Rose", a także następny, "We Live In Two Diffcrent Worlds", trafił w dolne rejony listy przebojów country tygodnika "Billboard". Za sprawą menedżera i kompozytora Liama Sternberga podpisała wkrótce kontrakt z jedną z pierwszych brytyjskich wytwórni niezależnych, Stiff Records. Firma wydała już wcześniej kompilacyjny album wykonawców z Akron, na którym znalazły się m.in. dwie piosenki Rachel.
 

W promocyjnej brytyjskiej trasie koncertowej "Stiff 78 Tour", oprócz piosenkarki i towarzysząycej jej grupy The Records występowali Lene Lovich, Wreckless Eric, Jona Lewie i Mickey Jupp. Singel z kompozycją Isaaca Hayesa i Davida Portera "B-A-B-Y" trafił w 1978 r. do brytyjskiej Top 40.
Jak na jej wiek. wokalistka dysponowała już wtedy wybitnie dojrzałym głosem. Na albumie Fool Around znalazły się m.in. wersje "I Go To Pieces" Dela Shannona i "Stranger In The House" Elvisa Costello, a także kilka tematów napisanych przez Sternberga specjalnie dla artystki. Początkom kariery piosenkarki towarzyszył dwuznaczny image nastoletniej kusicielki dorosłych frajerów.
Drugi album, nagrany już po rozstaniu się ze Sternbergiem, prezentował dojrzalszy materiał, idący w parze z nowym wcieleniem wykonawczym, tym razem "deprawatorki dzieci". Na płycie zrealizowanej wspólnie z grupą Fingerprintz znalazły się m.in. tematy "New Age" Lou Reeda, "Fool's Gold" Grahama Parkera i "New Rose" The Damned oraz utwory country-rockowe.
 

Longplay okazał się finansowym fiaskiem, na dodatek zlekceważonym przez krytyków. Przejście ze Stiff do CBS zaowocowało trzecim albumem ...And Then He Kissed Me, zawierającym angielski i amerykański przebój piosenkarki, wykonywany w duecie z Rexem Smithem temat "Everlasting Love". Pomimo obiecującego startu i ciekawego talentu, Rachel Smith zniknęła w latach 80. z muzycznej sceny, za co winę ponoszą jej kiepscy promotorzy.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
B-A-B-Y / Suspended AnimationRachel Sweet 12.197835[8]-Stiff BUY 39 [UK][written by Isaac Hayes,David Porter][produced by Liam Sternberg][#14 hit for Carla Thomas in 1966]
Spellbound/TonightRachel Sweet 06.1980-107[1]Stiff/Columbia 11 272[written by Jimme O'Neill][produced by Alan Winstanley,Martin Rushent]
Everlasting loveRex Smith & Rachel Sweet08.198135[7]32[13]Columbia 02169[written by Buzz Cason, Mac Gayden][produced by Rick Chertoff ]
Voodoo / American GirlRachel Sweet 02.1983-72[5]Columbia 03411[written by Marc Blatte/Larry Gottlieb/Rachel Sweet ][produced by Marc Blatte/Larry Gottlieb/Rachel Sweet ]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Fool AroundRachel Sweet 08.1979-97[9]Stiff 36 101[produced by Liam Sternberg/Dave Mackay/Barrie Guard ]
Protect the InnocentRachel Sweet 03.1980-123[11]Stiff 36 337[produced by Alan Winstanley , Martin Rushent]
...And Then He Kissed MeRachel Sweet 09.1981-124[7]ARC 37 077[produced by Pete Solley, Rick Chertoff]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,
Subskrybuj: Komentarze (Atom)