Elliott Smith

Zacznę na przekór, bo od końca. Elliott Smith - jeden z najbardziej wyrazistych współczesnych singer/songwriterów zakończył pisać swoją historię 21 października 2003 roku. Wokalista odebrał sobie życie. Przez spory okres czasu borykał się z problemami emocjonalnymi, sięgał po narkotyki. Wypada jednak pamiętać Elliotta Smitha głównie z jego muzyki, zostawił bowiem po sobie parę świetnych płyt, które są najlepszym świadectwem tego, z jak niezwykłym Artystą mieliśmy do czynienia.

 

Mówił, że muzyka bliska była mu od zawsze. Swoje pierwsze piosenki pisał już w wieku 14 lat. Ze stylistyką country i folk spotkał się bardzo wcześnie, bo jako młody chłopiec po rozwodzie rodziców zamieszkał z matką w Teksasie, gdzie, jak wspominał, ten gatunek obecny był na każdym kroku. Smith w bardzo wielu wywiadach opowiadał o swoich muzycznych fascynacjach: od The Beatles, przez Elvisa Costello, do The Clash. A tę najważniejszą, Boba Dylana, słychać niemalże na wszystkich jego albumach.
 

Nowy rozdział w życiu Elliotta zapoczątkowała przeprowadzka do ojca do Portland. To tam w szkole średniej powstał zespół Stranger Than Fiction. Niedługo potem sam zaczął pisać "prawdziwe" utwory, z których parę znalazło się na jego debiutanckim albumie "Roman Candle". Następnym zespołem Smitha było Heatmiser, które założył wraz ze swoim przyjacielem Neilem Gustem. Zadebiutowali na scenie 14 lutego 1992 roku, a niecały rok później ukazało się "Dead Air" - pierwszy krążek kapeli. Wydawnictwa zespołu nie cieszyły się wielkim zainteresowaniem, więc muzycy powoli zaczynali rezygnować z tego projektu. Pojawiały się konflikty wewnątrz grupy, co doprowadziło do jej rozpadu.
 

Poprzez kontakty nawiązane dzięki występom z Heatmiser, Elliott Smith wydał swój pierwszy solowy album. "Roman Candle" ukazało się w 1994 roku nakładem niewielkiej wytwórni Cavity Search Records, która otrzymała nagrania wokalisty na kasecie od jego przyjaciela. Swój debiut Smith wspominał jako płytę subtelną, uduchowioną, bardzo osobistą, pełną nadziei, ale też i pesymizmu. O drugim solowym, self-titled krążku wydanym w 1995 roku mówił już jako o małym przełomie artystycznym w swojej karierze, uważał go bowiem za pewnego rodzaju wstęp do "Either/Or". Zarówno "Roman Candle" jak i "Elliott Smith" łączyła jedna rzecz - nie odniosły żadnego sukcesu komercyjnego.
 

W 1996 roku kolejnym longplayem reaktywowało się Heatmiser, które zimą także definitywnie się rozwiązało, a Smith wydał solową EPkę i krótko koncertował u boku Mary Lou Lord. Wokalista również cały czas pracował nad swoim kolejnym albumem. Dzięki wsparciu wytwórni Kill Rock Stars jeden z najlepszych krążków Elliotta Smitha "Either/Or" (intymny, słodko-gorzki, melodyjny jak nigdy wcześniej) ujrzał światło dzienne w 1997 roku. Jednak to nie wydanie tej płyty było przełomowym momentem w karierze songwritera. Dość niespodziewanie okazało się, że fanem Smitha jest reżyser Gus Van Sant, który właśnie kompletował ścieżkę dźwiękową do swojego nowego filmu. 

Wybranie do "Good Will Hunting" piosenki "Miss Misery" amerykańskiego wokalisty było strzałem w dziesiątkę. Film został czarnym koniem oscarowego rozdania także za sprawą nominowanego do nagrody Akademii Filmowej utworu w wykonaniu Elliotta Smitha. Dzięki występowi na gali wokalistę zobaczyło i usłyszało miliony ludzi. W ten właśnie sposób z muzyka całkowicie niszowego, znanego jedynie grupce osób songwriter stał się rozpoznawalny i popularny.
Swoim kolejnym albumem "XO" Smith potwierdził, że zasługuje na sławę jak nikt inny. Przepełniona emocjami, osobista płyta z delikatnymi aranżacjami, niesamowitymi tekstami i klimatycznym brzmieniem dziś uznawana jest za najdoskonalsze dzieło Elliotta i jeden z najważniejszych singer/songwriterskich krążków lat 90-tych, który obowiązkowo różne muzyczne gremia umieszczają w swoich podsumowaniach.
 

W 2000 roku "Figure 8" potwierdziło pozycję Elliotta Smitha jako jednego z najciekawszych współczesnych wokalistów i autorów, mimo że płyta była pełna innowacji w stosunku do poprzednich wydawnictw Artysty. Tym razem Smith zdecydowanie rozbudował warstwę muzyczną, wzbogacił aranżacje, ale klimat ciągle pozostawał taki jak dawniej. Pomimo problemów osobistych wokalista nie zwalniał tempa i rozpoczął pracę nad kolejnym krążkiem. Niestety jej końcowych efektów nie dane mu było posłuchać. "From A Basement On The Hill" wydane zostało dopiero w październiku 2004 - rok po śmierci wokalisty.  

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Ballad of Big Nothing / Angeles / Some Song / Division Day	Elliott Smith	06.1998	182[1]	-	Domino RUG 74	-
Waltz #2 (XO)	Elliott Smith	09.1998	52[6]	-	Dreamworks DRMCD 22347	[written by Elliott Smith][produced by Elliott Smith, Rob Schnapf, Tom Rothrock]
Baby Britain	Elliott Smith	05.1999	55[3]	-	DreamWorks DRMDM 50950	[written by Elliott Smith][produced by Elliott Smith , Rob Schnapf , Tom Rothrock]
Son of Sam	Elliott Smith	11.2000	55[3]	-	DreamWorks 4509492	[written by Elliott Smith][Producer - Rob Schnapf , Tom Rothrock,Elliott Smith]
Pretty (Ugly Before)/A Distorted Reality Is Now A Necessity To Be Free	Elliott Smith	08.2003	85[2]	-	Domino RUG 195	[written by Elliott Smith]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
XO	Elliott Smith	08.1998	123[3]	104[3]	DreamWorks 50 048	[Producer By - Elliott Smith , Rob Schnapf , Tom Rothrock]
Figure 8	Elliott Smith	05.2000	37[4]	99[5]	DreamWorks 4502252	[Producer By - Elliott Smith , Rob Schnapf , Tom Rothrock]
From A Basement On The Hill	Elliott Smith	11.2004	41[4]	19[9]	Domino WIGCD 147	[Producer By - Elliott Smith,Rob Schnapf,Joanna Bolme]
New Moon	Elliott Smith	05.2007	39[2]	24	Domino WIGCD 198	[Producer By - Elliott Smith, Larry Crane]