piątek, 5 stycznia 2024

Janelle Monáe

 

Janelle Monáe (ur. Janelle Monáe Robinson 1 grudnia 1985r w Kansas City w stanie Kansas)  to niebinarna amerykańska piosenkarka soul i funk, autorka tekstów, aktorka i tancerka. 

 Janelle Monáe urodziła się w Kansas City jako córka kierowcy ciężarówki i woźnej. Monáe opuściła rodzinne Kansas City, aby studiować aktorstwo w American Musical and Dramatic Academy w Nowym Jorku. Zamiast kontynuować karierę aktorki, skupiła się na muzyce, a po przeprowadzce do Atlanty założyła Wondaland Arts Society.  

W 2007 roku wydała swoją pierwszą solową pracę Metropolis. Wkrótce potem podpisała kontrakt z Seanem „Diddym” Combsem i jego wytwórnią Bad Boy Records. Album został ponownie wydany w nowej wytwórni w tym samym roku pod tytułem Metropolis: The Chase Suite (Special Edition) i dwoma nowymi utworami. Album trafił na amerykańskie listy przebojów i osiągnął drugie miejsce na liście Heatseeker. Jej singiel Many Moons przyniósł jej nominację do nagrody Grammy w kategorii „Najlepszy występ urban/alternatywny” w 2009 roku.  

18 maja 2010 roku nakładem Wondaland Arts Society ukazał się jej album The ArchAndroid. Album jest kontynuacją Metropolis i jest kontynuacją Suites 2 i 3. Obie publikacje opierają się na wspólnej koncepcji. Alter ego Monáe - Cindi Mayweather - to mesjańska bohaterka fantastycznej historii rozgrywającej się w mieście androidów Metropolis. Monáe ogłosiła, że ​​chce nagrać teledysk do każdej piosenki The ArchAndroid. Tytuł albumu i nazwa fantastycznego miasta nawiązuje do filmu Metropolis Fritza Langa.

  Jej drugi album studyjny spotkał się z uznaniem krytyków i został uznany za przełomowe dzieło R&B.  We wrześniu 2013 roku ukazała się jej płyta The Electric Lady, na której Prince pojawia się m.in. jako gościnny muzyk. 

  W 2016 roku zagrała swoją pierwszą główną rolę w filmie fabularnym Ukryte postacie – nierozpoznane bohaterki. Potem pojawiły się inne główne role, np. w Antebellum w 2020 r. i w Glass Onion: A Knives Out Mystery w 2022 r. W 2017 roku została przyjęta do Akademii Sztuki i Nauki Filmowej (AMPAS), która co roku przyznaje Oscary.

  Jej trzeci album zatytułowany Dirty Computer ukazał się 27 kwietnia 2018 roku. Wraz z aktorem Tomem Hardym i projektantką Stellą McCartney została przedstawiona jako jedna z celebrytów wspierających kampanię reklamową Audi e-tron GT w lutym 2021 r.We wrześniu 2021 r. Janelle Monáe przeciwstawi się przemocy policji i rasizmowi za pomocą prawie 18-minutowej piosenki protestacyjnej Say Her Name (Hell You Talmbout).  

 Janelle Monáe wyjaśniła w amerykańskim talk show Red Table Talk w kwietniu 2022 r., że nie identyfikuje się jako mężczyzna ani jako kobieta, ale jako osoba niebinarna. Oprócz zaimka neutralnego płciowo „oni/oni” używa także zaimków żeńskich („oni/ona”). W 2018 roku Monáe określiła swoją orientację seksualną jako panseksualną (kochającą ludzi wszystkich płci).

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
We Are Youngfun. Featuring Janelle Monae12.20111[1][47]1[6][42]Fueled By Ramen USAT 21101399 [UK][diamond-US][3x-platinum-UK][written by Jack Antonoff, Jeff Bhasker, Andrew Dost, Nathaniel Ruess][produced by Jeff Bhasker][36[9].R&B Chart]
Q.U.E.E.N.Janelle Monae Featuring Erykah Badu05.2013-- Bad Boy Entertainment 536588[written by Janelle Robinson,Kellis Parker Jr.,Roman Gian,Arthur Irvin,Nathaniel Irvin III,Charles Joseph II][produced by Nate "Rocket" Wonder,GianArthur,Monáe,Chuck Lightning][47[1].R&B Chart]
PrimeTimeJanelle Monae Featuring Miguel02.2014-120[3] Bad Boy [written by Janelle Monáe Robinson, Roman GianArthur Irvin, Nathaniel Irvin III ,Charles Joseph II ,Miguel Jontel Pimentel][produced by Nate "Rocket" Wonder,GianArthur,Monáe,Chuck Lightning][36[9].R&B Chart]
YogaJanelle Monae & Jidenna07.2015-79[6]Epic[gold-US][written by Charles Joseph II,Eleanor Kateri Tannis,Janelle Monáe Robinson,Jidenna Theodore Mobisson,Milan Wiley,Nana Kwabena Tuffuor,Nathaniel Irvin III,Roman Gian,Arthur Irvin][produced by Jidenna,Nana Kwabena,Nate "Rocket" Wonder][24[16].R&B Chart]
Make Me FeelJanelle Monae 03.201874[2]99[1] Bad Boy USAT 21800768 [UK][gold-US][silver-UK][written by Janelle Monáe Robinson, Roman GianArthur Irvin, Nathaniel Irvin III ,Charles Joseph II ,Miguel Jontel Pimentel][produced by Nate "Rocket" Wonder,GianArthur,Monáe,Chuck Lightning]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Metropolis: Suite I (The Chase) Janelle Monáe08.2008-115[1]Bad Boy Bad Boy 7567-89932-8[produced by Big Boi ,Janelle Monáe, Control Z ,Chuck "Wolfmaster" Lightning]
The ArchAndroid Janelle Monáe06.201051[3]17[17]Atlantic 7567898983[silver-UK][produced by Chuck Lightning ,Janelle Monáe, Kevin Barnes, Nate "Rocket" Wonder, Roman GianArthur]
The Electric Lady Janelle Monáe09.201314[3]5[16]Atlantic 7567868405[produced by Roman GianArthur, Janelle Monáe, Wonder & Lightning, Nate "Rocket" Wonder]
Dirty Computer Janelle Monáe05.20188[3]6[8]Bad Boy 0075678657931[produced by Janelle Monae,Nate Wonder,Chuck Lightning,Nana Kwabena,Roman GianArthur,Wynne Bennett,Jon Brion,Mattman & Robin]
The Age of Pleasure Janelle Monáe06.202349[1]17[2]Atlantic 0075678616532[produced by Roman GianArthur,Nana Kwabena,Janelle Monáe,Sensei Bueno,Nate Wonder]

Crescendos

Crescendos-jedna z efemerycznych grup doo woop lat 50-tych,która wylansowała w 1958r hit "Oh,Julie" [#5 Billboard Singles Chart].Ta raczej przeciętna słodka ballada,została wyniesiona na wyżyny,w jakimś stopniu dzięki gościnnemu udziałowi w nagraniu Janice Green ,użyczającej swojego głosu,która w tym samym czasie realizowała nagranie własnego singla w tym samym studio.
Singla wydała wytwórnia Excello filia Nasco Records,mieszcząca się w Nashville.Płyta rozeszła się w milionowym nakładzie.Inne wersje tego utworu wydali ;Otis Williams dla King Records w nakładzie 300tys egz i Sammy Salvo 250tys egz dla RCA.

 

Zespół pierwotnie nazywał się The Spades,a jej członkowie uczęszczali do Cumberland High school w Nashville.Została odkryta podczas konkursów wyszykiwających nowe talenty.Wydali trzy single dla Nasco i album nagrany póżniej dla Guest Star i wydany przez Tap Records.Towarzyszyli też Janice Green w nagraniu "Jackie" dla Nasco Records.Istniało w tym czasie kilka grup używającej tej samej nazwy-Crescendos nagrywających dla innych wytwórni jak Atlantic czy Dootone.
 

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Oh Julie/My little girlCrescendos01.1958-5[18]Nasco 6005/London HLU 8563[written by Ken Moffit/Noel Ball ]

czwartek, 4 stycznia 2024

Creedence Clearwater Revival

Creedence Clearwater Revival- choć kojarzona z post-psychodeliczną falą zespołów z San Francisco, grupa Creedence Clearwater Revival szczyciła się jednym z najdłuższych rodowodów na swoim terenie. John Fogerty (ur. 28.05.1945 r. w Berkeley w stanie Kalifornia, USA; gitara prowadząca, śpiew), Tom Fogerty (ur. 9.11.1941 r. w Berkeley w stanie Kalifornia, USA, zm. 6.09.1990 r. w Scottsdale w stanie Arizona, USA; gitara rytmiczna, śpiew), Stu Cook (ur. 25.04.1945 r. w Oakland w stanie Kalifornia, USA; bas) i Doug Clifford (ur. 24.04.1945 r. w Palo Alto w stanie Kalifornia, USA; perkusja) rozpoczęli wspólne występy w 1959 r., będąc jeszcze w szkole średniej.

 

Kwartet, znany pierwotnie jako The Blue Velvets, a póżniej Tommy Fogerty And The Blue Velvets stał się popularną atrakcją przedmieścia El Cerritto w pobliżu San Francisco. Zadebiutował singlem "Bonita" nagranym dla lokalnej, niezależnej firmy płytowej. W 1964 r. muzycy odbyli przesłuchania w bardziej prestiżowej wytwórni Fantasy, która podpisała z nimi kontrakt, ale skłoniła równocześnie do zmiany nazwy na Golliwogs (choć sam zespół optował za The Visions).
 

W latach 1965-67 grupa nagrała siedem singli, od pozostającego pod wpływem Beatlesów "Don't Tell Me No More Lies" do chwytliwych "Fight Fire" i "Walk Upon The Water" - dwóch znakomitych klasyków "garażowych".
 

Po okresie intensywnych prób, w czasie których ukształtowali swoje odrębne, oryginalne brzmienie, w grudniu 1967 roku zdecydowali się zmienić nazwę na Creedence Clearwater Revival. Zadebiutowali singlem "Porterville" nagranym dla firmy Scorpio. Ich pierwszy album ukazywał muzyczne rozdroże. Zaaranżowane na nowo kompozycje Golliwogs i nowe piosenki Johna Fogerty'ego sąsiadowały z kilkoma standardami rock and rollowymi, w tym "Suzie Q" Dale'a Hawkinsa, który w USA doszedł do 11. miejsca i "I Put A Spell On You" Screamin' Jay Hawkinsa (58. pozycja).
 

Wydany po zaledwie kilku miesiącach longplay Bayou Country był już produkcją bardziej spójną, ustalając pozycję Fogerty'ego jako sprawnego kompozytora oraz zespołu jako regularnego dostawcy hitów na amerykański rynek pod koniec lat 60-tych. Singel "Proud Mary" 7. marca 1969 r. doszedł do Top 10 po obu stronach Atlantyku, stając się pierwszą "złotą płytą" kwartetu.
 

Podobny sukces odniosły kolejne małe płyty "Bad Moon Rising" i "Green River". Longplay Green River, wydany w pażdzierniku 1969 r., ugruntował pozycję grupy. Na albumie tym potwierdził się coraz płodniejszy liryzm Fogerty'ego, sięgający od osobistej melancholii ("Lodi") po wezwania o zrozumienie między ludżmi ("Wrote A Song For Everyone"). Wrażliwość społeczna przejawiła się najpełniej w utworze "Fortunate Son", cierpkim ataku na klasę uprzywilejowaną, która wysyła innych na wojnę.
 

Nagranie to było jednym z wielu jasnych momentów kolejnego albumu - Willie And The Poor Boys. Zespół stał się wiodącą atrakcją sceny amerykańskiej, godz±c sukces komercyjny z aprobatą krytyki. Euforyczny hołd na cześć muzyki popularnej - "Down On The Corner" stał się ich piątym singlem w amerykańskiej Top 10 i potwierdził przemianę CCR z czołowej kapeli barowej w międzynarodową gwiazdę. Grupa osiągnęła szczyt płytą Cosmo's Factory. Znalazły się na niej trzy "złote" single: "Travellin' Band", "Up Around The Bend" i "Looking Out My Back Door", a także wydłużona wersja klasyka Tamla Motown "I Heard It Through The Grapevine". Longplay okazał się najlepiej sprzedającą się płytą 1970 r.
 

Stosunki między braćmi Fogerty stawały się jednak coraz bardziej napięte, co odbiło się na poziomie nieco rozczarowującego albumu Pendulum. Choć znalazł się na nim ich ósmy "złoty" singel - "Have You Ever Seen The Rain", brakowało mu ognia poprzednich płyt i tylko czasami zapalał się on w nagraniach "Pagan Baby" i "Molina".
W lutym 1971 r. z zespołu odszedł Tom Fogerty, podejmując karierę solową. Pozostali kontynuowali działalność jako trio, ale grupa wyrażnie straciła impet. Duże trasy koncertowe po USA, Europie, Australii i Japonii nie poprawiły sytuacji. Siódmy longplay, Mardi Gras, ujawnił twórczy impas. Choć Cook i Clifford zapewnili sobie teraz demokratycznie równe prawa w zespole, jednak ich pozbawione inspiracji kompozycje udowodniły tylko, jak wiele zespół zawdzięczał wizji Johna Fogerty'ego. Grupa uległa oficjalnemu rozwiązaniu w lipcu 1972 r.
 

Był to przygnębiający koniec nie tylko jednej z najbardziej popularnych, ale i, co rzadko idzie w parze, jednej z najciekawszych formacji tamtej ery. Sekcja rytmiczna zespołu podejmowała się potem różnych drugoplanowych zadań, razem i indywidualnie, a ich dawny lider podążał chaotycznie, trapiony sporami prawnymi i kontraktowymi.
 

Grupa reaktywowała się w 1980 r. by zagrać na weselu Toma Fogerty'ego. Ponownie zeszła się na krótkie tournee trzy lata póżniej. Od 1985 r. nastąpił renesans kariery Johna Fogerty'ego, który w 1993 r. uhonorowany został zaproszeniem do udziału w dorocznej "Rock And Hall Of Fame" w Los Angeles. Wykonał wtedy kilka największych przebojów CCR, odmawiając włączenia do składu zespołu towarzyszącego Clifforda i Cooka.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Suzie Q/Suzie Q [Part.2]C.C.R.09.1968-11[12]Fantasy 616[platinum-US][written by Dale Hawkins, Stan Lewis, Eleanor Broadwater][produced by Saul Zaentz]
I put a spell on you/Walk on the waterC.C.R.11.1968-58[9]Fantasy 617[Written by: Screamin' Jay Hawkins][Produced by: Shane McGowan]
Proud Mary/Born on the bayouC.C.R.01.19698[13][05.69]2[14]Fantasy 619[2x-platinum-US][silver-UK][Written by: John Fogerty][produced by John Fogerty]
Bad moon rising/LodiC.C.R.05.19691[3][15]2[14][05.69]side B:52[4]Fantasy 622[2x-platinum-US][platinum-UK][ Written by: John Fogerty][produced by John Fogerty]
Green river/CommotionC.C.R.07.196919[11][11.69]2[13] side B:30[8]Fantasy 625[gold-US][ Written by: John Fogerty][produced by John Fogerty]
Down on the corner/Fortunate sonC.C.R.10.196931[6]3[15];B:14[14]Fantasy 634 [2x-platinum-US][platinum-UK][ Written by: John Fogerty][produced by John Fogerty]
Travellin' band/Who'll stop the rainC.C.R.03.19708[13]2[10]Fantasy 637[platinum-US][ Written by: John Fogerty][produced by John Fogerty]
Up around the bend/Run through the jungleC.C.R.04.19703[12]4[11]Fantasy 641[platinum-US]][ Written by: John Fogerty][produced by John Fogerty]
Lookin' out my back door/Long as i can see the lightC.C.R.08.197020[9]2[13]Fantasy 645[platinum-US][ Written by: John Fogerty][produced by John Fogerty]
Have you ever seen the rain/Hey tonightC.C.R.03.197136[6]8[10]Fantasy 655[3x-platinum-US][platinum-UK][ Written by: John Fogerty][produced by John Fogerty]
Sweet hitch-hiker/Door to doorC.C.R.07.197136[8]6[9]Fantasy 665[gold-gold][ Written by: John Fogerty][produced by Stu Cook, Doug Clifford and John Fogerty]
Someday never comes/Tearin' up the countryC.C.R.05.1972-25[8]Fantasy 676[ Written by: John Fogerty][produced by Stu Cook, Doug Clifford and John Fogerty]
I heard it through the grapevine/Good Golly Miss MollyC.C.R.01.1976-43[8]Fantasy 759[written by Norman Whitfield,Barrett Strong]
Bad moon rising/As long as i can see the lightC.C.R.04.199271[1]-Epic 6580047 [UK]

Albumy
*106*
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Creedence Clearwater RevivalCreedence Clearwater Revival07.1968-52[73]>Fantasy 8382[platinum-US][produced by Saul Zaentz,John Fogerty]-
Bayou countryCreedence Clearwater Revival01.196962[1]7[88]Fantasy 8387[2x-platinum-US ][produced by John Fogerty]-
Green riverCreedence Clearwater Revival08.196920[6]1[4][88]Fantasy 8393[3x-platinum ][produced by John Fogerty,Saul Zaentz]-
Willy and the poorboysCreedence Clearwater Revival11.196910[24]3[60]Fantasy 8397[2x-platinum-US ][produced by John Fogerty]-
Cosmos factoryCreedence Clearwater Revival07.19701[1][15]1[9][69]Fantasy 8402[4x-platinum-US ][silver-UK][produced by John Fogerty]-
PendulumCreedence Clearwater Revival12.197023[12]5[42]Fantasy 8410[platinum-US ][produced by John Fogerty]-
Mardi grassCreedence Clearwater Revival04.1972-12[24]Fantasy 9404[gold-US][produced by Doug Clifford, Stu Cook, John Fogerty]-
Creedence goldCreedence Clearwater Revival06.1972-15[37]Fantasy 09418[2x-platinum -US]-
More Creedence goldCreedence Clearwater Revival06.1973-61[18]Fantasy 09430[gold-US]-
Live in EuropeCreedence Clearwater Revival11.1973-143[10]Fantasy CCR-1 [produced by DSR]-
Chronicle, Vol. 1Creedence Clearwater Revival03.1976-18[674]Fantasy CCR-2[12x-platinum -US][gold-UK][produced by John Fogerty]
Hot StuffCreedence Clearwater Revival.1976--Fantasy 53301[gold-US]-
Greatest Hits [20 Golden]Creedence Clearwater Revival06.197935[5]-Factory FT 558 [UK] --
The concertCreedence Clearwater Revival12.1980-62[20]Fantasy 04501[platinum-US ][produced by John Fogerty]-
The Creedence CollectionCreedence Clearwater Revival10.198568[2]-Impression IMD P/K 3--
The long road home:The ultimate John Fogerty-Creedence Collection...Creedence Clearwater Revival11.2005-13[16]Fantasy 9886[gold-US]-
Chronicle - The 20 Greatest Hits Creedence Clearwater Revival02.2007193[2]-Fantasy 252180002--
At the Royal Albert HallCreedence Clearwater Revival10.2022-192[1]Fantasy --

Deram Records

Deram Records była wytwórnią zależną Decca Records założoną w Wielkiej Brytanii w 1966 roku. W tamtym czasie UK Decca była inną firmą niż wytwórnia Decca w Stanach Zjednoczonych, której właścicielem było MCA Inc. Nagrania Deram były dystrybuowane w Wielkiej Brytanii i USA za pośrednictwem amerykańskiego oddziału UK Decca, znanego jako London Records. Deram działał do 1979 roku, po czym kontynuował działalność jako wytwórnia reedycyjna.

  W latach 60-tych inżynierowie nagrań Decca eksperymentowali ze sposobami ulepszenia nagrań stereo. Stworzyli technikę, którą nazwali „Decca Panoramic Sound”. Jako skrót tego terminu powstał termin „Deramic”. Nowa koncepcja „zapewniła więcej przestrzeni między instrumentami, czyniąc te dźwięki bardziej miękkimi dla ucha”. Wczesne nagrania stereofoniczne muzyki popularnej zwykle były miksowane tylko z dźwiękami tylko z lewej, środkowej lub prawej strony. Było to spowodowane ograniczeniami technicznymi profesjonalnych 4-ścieżkowych rejestratorów szpulowych, które do 1967 roku uznawano za najnowocześniejsze. Decca początkowo pomyślała o Deram Records jako o rynku zbytu dla nagrań Deramic Sound współczesnej muzyki pop i rock, jednak nie wszystkie wczesne nagrania w Deram wykorzystywały tę technikę. „Deramic Sound” miał na celu stworzenie nagrań o bardziej naturalnym rozkładzie stereo. Podstawowa różnica polegała na tym, że zamiast dogrywać i miksować cztery pojedyncze (mono) ścieżki z czterościeżkowego rejestratora, inżynierowie nagrań Decca wykorzystali parę czterościeżkowych maszyn do nałożenia na siebie wielu dwukanałowych (stereo) nagrań. Ta nowa koncepcja, z dodatkowymi ścieżkami, umożliwiła inżynierowi łatwiejsze umieszczanie instrumentów w dowolnej pozycji w polu stereo.  

Aby wprowadzić na rynek koncepcję „Deramic Sound”, Deram wydał w październiku 1967 roku serię sześciu łatwych do słuchania albumów popowych z orkiestrą. Wszystkie albumy zawierały w tytule słowo Night, tj. Strings in the Night, Brass in the Night itp. Artyści w tym w serii znaleźli się Gordon Franks, Peter Knight i Tony Osborne. Wytwórnia wkrótce została odkryta na nowo jako rywalka dla wczesnych przedpunkowych „indie” wytwórni płytowych, takich jak Island Records, i przekształciła się w dom dla artystów „progresywnych” lub „psychedelicznych”.  

Jednym z pierwszych nagrań z tej serii był album Days of Future Passed  the Moody Blues z listopada 1967 r., a mniej więcej w tym czasie z wytwórnią podpisali kontrakt także Crocheted Donut Ring i Beverley Martyn. Profesjonalne ośmiościeżkowe rejestratory zaczęły pojawiać się w wielu brytyjskich studiach, począwszy od Advision Studios i Trident Studios na początku 1968 roku. Ośmiościeżkowe maszyny były znacznie bardziej elastyczne niż konfiguracja z dwoma czterościeżkowymi rejestratorami. Do 1969 roku Decca uzyskała własny ośmiościeżkowy rejestrator. Ponieważ inżynierowie Decca nie mieli już więcej utworów niż inne duże studia, koncepcja „Deramic Sound” szybko stała się przestarzała i została porzucona.  

  Później w składzie znalazł się brytyjski jazz i folk. Pod szyldem Deram wydawali niektórzy z bardziej postępowych muzyków jazzowych końca lat 60-tych, w tym Mike Gibbs, John Surman i Mike Westbrook. Albumy Deram miały przedrostek DML dla wydań monofonicznych i przedrostek SML dla wydań stereo. Podobnie jak w przypadku innych brytyjskich wytwórni zależnych Decca, amerykański odpowiednik Deram  był dystrybuowany w ramach London Records. Decca umieściła ją przeciwko Island Records, Harvest Records (rozpoczętą przez EMI) i Vertigo Records (rozpoczętą przez Philips Records), ale nie udało jej się konkurować. „Dodatkowa” seria progresywna z przedrostkami SDL nie poprawiła sytuacji.  

Od samego początku Decca umieszczała na Deram płyty popowe obok artystów progresywnych. Cat Stevens odniósł tam sukces, zanim przeniósł się do Island Records, a w wytwórni ukazał się pierwszy album Davida Bowiego. Trzy z najwcześniejszych hitów Deram , „A Whiter Shade of Pale” Procol  Harum oraz „Night of Fear” i „I Can Hear the Grass Grow” zespołu Move, zostały wyprodukowane poza firmą przez artystów, którzy nie związani byli bezpośrednio z Deramem. Byli częścią kontraktu z Straight Ahead Productions, która później przeniosła ich zespoły do EMI i wydała je we ponownie wprowadzonym wydawnictwie Regal Zonophone.  

W 1969 roku Decca założyła Nova, progresywną wytwórnię, która istniała krócej niż rok. Spowodowało to dalsze zamieszanie, gdy pojawiły się jednoczesne wydania na Deram Nova i Decca Nova. Decca wydała albumy winylowe Justina Haywarda Songwriter (1977) i Night Flight (1980) nakładem Deram. W 1980 roku Sir Edward Lewis sprzedał firmę Decca firmie PolyGram, która przekazała jej nowe przejęcie pod kontrolę Rogera Amesa. Mimo że nazwa wytwórni była przez krótki czas używana na początku lat 80-tych w przypadku płyt Bananarama, Modettes i Splodgenessabounds, Ames zdecydował się skupić na wytwórniach Decca (muzyka klasyczna) i London Recordings (muzyka pop), współpracując z London działać jako swój własny „półautonomiczny niezależny” od wewnątrz. 

Od tego momentu Deram był używany jako wydawnictwo reedycyjne dla innych nagrań w katalogu Decca/London i ostatecznie został sprzedany Universal/UMG jako część Decca Records (Londyn poszedł z Amesem do WMG, które sprzedało je francuskiej niezależnej firmie Without Music w 2017 roku ).

 Single na listach przebojów

 

Nights in white satin/Cities	Moody Blues	10.1967	19.UK/103.US
Voices in the sky/Dr. Livingstone,I presume	Moody Blues	06.1968	27.UK
Tuesday afternoon (Forever Afternoon)/Another morning	Moody Blues	07.1968	 24.US
Ride my see-saw/A simple  Moody Blues	10.1968	42.UK/61.US
Never comes the day/So deep within you	Moody Blues	06.1969 	91.US
My Baby Loves Lovin' / Show Me Your Hand	White Plains	02.1970	9.UK/13.US
I've Got You On My Mind / Today I Killed A Man I Didn't Know	White Plains	04.1970	17.UK
Lovin' You Baby / Noises (In My Head)	White Plains	09.1970	 82.US
Julie Do Ya Love Me / I Need Your Everlasting Love 	White Plains with Pete Nelson	10.1970	8.UK
When You Are A King / The World Gets Better With Love 	White Plains	06.1971	13.UK
Step Into A Dream / Look To See	White Plains	02.1973	21.UK
I love my dog/Portobello road	Cat Stevens	10.1966	28.UK/118.US
Matthew and son/Granny	Cat Stevens	12.1966	2.UK/115.US
I' m gonna get me a gun/Schools is out	Cat Stevens	04.1967	6.UK
A bad night/The laughing apple	Cat Stevens	08.1967	20.UK
Kitty /Blackness of the night	Cat Stevens	12.1967	47.UK
Gin house blues/ I Know 	Amen Corner	08.1967	12.UK
The world of broken hearts	Amen Corner	10.1967	24.UK
Bend me shape me/ Satisnek The Jobsworth 	Amen Corner	01.1968	3.UK
High in the sky/ Run Run Run 	Amen Corner	09.1968	6.UK
United We Stand/Say A Prayer	Brotherhood of Man	02.1970	10.UK/13.US
Where Are You Going To My Love/Living In The Land Of Love	Brotherhood of Man	07.1970	22.UK/61.US
Reach Out Your Hand/A Better Tomorrow	Brotherhood of Man	05.1971	 	77.US
Nothing but a Heartache /How Can You Tell Me ?	Flirtations	03.1969		34.US
South Carolina / Need Your Loving	Flirtations	07.1969	 	111.US
Jig a jig/Marcus Junior	East Of Eden	04.1971	7.UK
Night of fear/Distrurbance	Move	12.1966	2.UK
I can hear the grass grow/Wave your Flag & Stop the Train	Move	03.1967	5.UK
A whiter shade of pale/Lime street blues	Procol Harum	05.1967	1.UK/5.US
I Can't Let Maggie Go/Tender Are The Ashes	Honeybus	03.1968	8.UK
I Was Kaiser Bill's Batman / The British Grin And Bear Whistling Jack Smith 03.1967 5.UK
Love like a man Ten Years After 06.1970  10.UK
House of the rising sun/Drivin' blues	Frijid Pink	02.1970	4.UK/7.US
Hallelujah Freedom Junior Campbell 10.1972 10.UK
Sweet Illusion Junior Campbell 06.1973 15.UK

White Plains

 Grupa brytyjska założona na początku lat 70-tych przez doświadczonych aranżerów i muzyków studyjnych z myślą o zdyskontowaniu ich popularności pod nowym szyldem. Jej twórcy: Tony Burrows, Robin Shaw i Pete Nelson debiutowali w poprzedniej dekadzie w zespole The Flowerpot Men, a skład uzupełnił kompozytor Roger Greenaway, występujący pod pseudonimem "David" w popularnym duecie David And Jonathan.

 

Greenaway (wraz z dawnym "Jonathanem", Rogerem Cookiem) był autorem pierwszego przeboju White Plains, "My Baby Loves Lovin'" (z 1970 r.). Po sukcesie dość banalnej piosenki Cook i Burrows wykorzystali z powodzeniem studyjną formułę w temacie "United We Stand", sygnowanym dla odmiany przez Brotherhood Of Man, a później jako duet The Pipkins (lekko zwariowany szlagier "Gimme Dat Ding").
 

Shaw i Nelson zatrudnili w ich miejsce wokalistów studyjnych, współpracując nadal z kompozytorskim tandemem (popularne single "I've Got You On My Mind" i "Julie Do Ya Love Me?" z repertuaru Bobby'ego Shermana). Na brytyjskie listy bestsellerów weszły też tematy "When You Are A King" (w 1971 r.) i "Step Into A Dream" (w 1973 r.), po czym autorzy, znużeni monotonią własnych pomysłów zaniechali dalszych działań pod firmą White Plains.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
My Baby Loves Lovin' / Show Me Your HandWhite Plains02.19709[11]13[15]Deram DM 280[written by Roger Cook/Roger Greenaway][produced by Roger Greenaway, Roger Cook]
I've Got You On My Mind / Today I Killed A Man I Didn't KnowWhite Plains04.197017[11]-Deram DM 291[written by Roger Cook/Roger Greenaway][produced by Roger Greenaway, Roger Cook]
Lovin' You Baby / Noises (In My Head)White Plains09.1970-82[2]Deram DM 312[written by Roger Cook/Roger Greenaway][produced by Roger Greenaway]
Julie Do Ya Love Me / I Need Your Everlasting Love White Plains with Pete Nelson10.19708[14]-Deram DM 315[written by Bahler][produced by Roger Greenaway, Roger Cook]
When You Are A King / The World Gets Better With Love White Plains06.197113[11]-Deram DM 333[written by J. Hill, R. Hill][produced by Roger Greenaway]
Step Into A Dream / Look To SeeWhite Plains02.197321[9]-Deram DM 371[written by Roger Cook/Roger Greenaway][produced by Roger Greenaway, Roger Cook]

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
My Baby Loves Lovin'White Plains08.1970-166[4]Deram DES 18045 [produced by Roger Greenaway, Roger Cook]

Barry White

Barry White-ur. 12.09.1944 r. w Galveston w stanie Texas-zm. 4.07.2003r Los Angeles , USA. Dzieciństwo spędził w Los Angeles, gdzie wcześnie wszedł w krąg miejscowych murzyńskich wykonawców. Jako jedenastolatek towarzyszył na fortepianie Jesse Belvinowi w przebojowym temacie „Goodnight My Love". W pierwszej połowie lat 60-tych nagrywał pod własnym nazwiskiem, pod pseudonimem „Barry Lee", a także z wokalnymi grupami The Upfronts, The Atlantics i The Majestics. Renomę zyskał jako artystyczny opiekun piosenkarek Felice Taylor i Yioli Wills.
 

W 1969 r. stworzył żeńskie trio wokalne Love Unlimited, w którego skład weszły Diana Taylor, Glodean James (jego przyszła żona) i jej siostra Linda. Równoległym przedsięwzięciem White'a była czterdziestoosobowa Love Unlimited Orchestra, mająca akompaniować tercetowi i założycielowi, pełniącemu role dyrygenta, kompozytora i aranżera. Sukces nagranego w 1972 r. singla Love Unlimited, „Walkin' In The Rain With The One I Love", na którym White wykonywał liryczną, imitującą telefoniczną rozmowę melorecytację, zachęcił muzyka .do powrotu do wokalizy.

 Przebojami stały się nagrane w latach 1973-1974 tematy „I'm Gonna Love You Just A Little More Baby", „Never, Never Gonna Give Ya Up", „Can't Get Enough Of Your Love, Babe" i „You're The First, The Last, My Everything". We wszystkich obowiązywała ta sama formuła - zrelaksowane, łączące pop i soul brzmienie, eksponujące nastrojowe aranżacje i gardłowe melodeklamacje lidera. Sentymentalizm muzyki i seksualizm tekstów zbliżył się szybko do granic autoparodii, jednak pomimo spadku popularności nagrań., White pozostawał do końca lat 70-tych estradowym idolem. 

Ostatnim przebojem muzyka była wersja tematu Billy'ego Joela „Just The Way You Are" z 1978 r. Po serii nagrań z Glodean White, piosenkarz powrócił do brytyjskiej Top 20 w 1987 r. utworem „Sho' You Right", nawiązującym w tekście do krytycznych ocen jego sporej tuszy. Rozchodzące się w wielomilionowych nakładach nagrania White'a z okresu jego szczytowej kariery wywarły duży wpływ na późniejsze pokolenie wykonawców.

 W 1992 r. artysta nagrał w duecie ze swoją wierną admiratorką Lisą Stansfield wersję jej przeboju „All Around The World", która nie dorównała jednak popularnością oryginałowi. Rok później zaproponował swoje całkowicie autorskie dzieło Love Is The Icon. 

White przez wiele lat cierpiał na nadciśnienie tętnicze i cukrzycę. Schorzenia te doprowadziły go do niewydolności nerek we wrześniu 2002r. W maju 2003 przeszedł udar mózgu . Zmarł dwa miesiące przed 59. urodzinami, w Cedars-Sinai Medical Center w West Hollywood.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
I' m gonna love you just a little more/Just a little more babyBarry White04.197323[7]3[18]20th Century Fox 2018[gold-US][written by Barry White][produced by Barry White][1[2][15].R&B; Chart]
I' ve got so much to giveBarry White08.1973-32[11]20th Century Fox 2042[written by Barry White][produced by Barry White][5[14].R&B; Chart]
Never, never gonna give ya upBarry White10.197314[11]7[18]20th Century Fox 2058[gold-US][Written by: Barry White][produced by Barry White][2[16].R&B; Chart]
Honey please can' t you seeBarry White02.1974-44[7]20th Century Fox 2077[Written by: Barry White][produced by Barry White][6[16].R&B; Chart]
Can' t get enough of your love,babe/Just not enoughBarry White08.19748[12]1[1][12]20th Century Fox 2120[gold-US][silver-UK][Written by: Barry White][produced by Barry White][1[3][17].R&B; Chart]
You' re the first,the last,my everything/More than anything,you're my everythingBarry White11.19741[2][14]2[15]20th Century Fox 2133[gold-US][gold-UK][Written by: Peter Radcliffe/Tony Sepe/Barry White][produced by Barry White][1[1][17].R&B; Chart]
What am i gonna do with you/What am i gonna do with you babyBarry White03.19755[8]8[11]20th Century Fox 2177[Written by: Barry White][produced by Barry White][1[1][14].R&B; Chart]
I'll do for you anything you want me to/Anything you want me toBarry White05.197520[6]40[7]20th Century Fox 2208[Written by: Barry White][produced by Barry White][4[14].R&B; Chart]
Let the music playBarry White12.19759[13]32[9]20th Century Fox 2265[Written by: Barry White][produced by Barry White][4[14].R&B; Chart]
Baby, we'd better try to get it/If you know,won't you tell meBarry White07.197615[7]92[2]20th Century Fox 2298[Written by: Barry White][produced by Barry White][29[11].R&B; Chart]
You see the trouble with me/I'm So Blue And You Are TooBarry White03.19762[10]-20th Century Fox[silver-UK][Written by: Barry White, Ray Parker Jr.][produced by Barry White][14[11].R&B; Chart]
Don' t make me wait too long/Can't You See It's Only You I WantBarry White08.197617[9]105[1]20th Century 2309[Written by: Barry White, Ray Parker Jr.][produced by Barry White][20[14].R&B; Chart]
I' m qualified to satisfyBarry White03.197737[5]-20th Century Fox [Written by: Barry White][produced by Barry White][25[12].R&B; Chart]/td>
It' s ecstazy when you lay down next to me/I never thought I'd fall in love with youBarry White08.197740[3]4[22]20th Century Fox 2350[gold-US][Written by: Ekundayo Paris/Nelson Pigford][produced by Barry White][1[5][21].R&B; Chart]
Plaing your game,baby/Of all the guys in the worldBarry White02.1978-101[5]20th Century Fox 2361[Written by: A. Johnson, S. Hudman][produced by Barry White][8[12].R&B; Chart]
Oh what a night for dancing/You're so good you're badBarry White04.1978-24[11]20th Century Fox 2365[Written by: Barry White/Vance Wilson ][produced by Barry White][13[16].R&B; Chart]
Just the way you are/Now i'm gonna make love to youBarry White12.197812[12]102[8]20th Century Fox 2395[Written by: Billy Joel][produced by Barry White][45[10].R&B; Chart][#3 hit for Billy Joel in 1978]
Your sweetness is my weakness/It's only love doing it's thingBarry White11.1978-60[9]20th Century Fox 2380[Written by: Barry White ][produced by Barry White][2[20].R&B; Chart]
Sha la la means i love you/It's Only Love Doing It's ThingBarry White03.197955[6]-20th Century BTCL 1041 [UK][Written by: Barry White ][produced by Barry White]
Any Fool Could See (You Were Meant For Me)/ You're The One I NeedBarry White04.1979--Unlimited Gold 1401[Written by:B. White, P. Politi][37[10].R&B Chart]
It Ain't Love, Babe (Until You Give It)Barry White07.1979--Unlimited Gold 1404[Written by:B. White, P. Politi][produced by Barry White][58[7].R&B Chart]
I Love To Sing The Songs I Sing/ Oh Me, Oh My (I'm Such A Lucky Guy)Barry White09.1979--20th Century-Fox 2416[Written by:B. White, P. Politi, V. Wilson, F. Wilson][produced by Barry White][53[8].R&B Chart]
How Did You Know It Was Me?/Oh Me, Oh My (I'm Such A Lucky Guy)Barry White12.1979--20th Century-Fox 2433[Written by:R. Coleman][produced by Barry White][64[7].R&B Chart]
Love Ain't Easy/I Found LoveBarry White02.1980--Unlimited Gold 1411[Written by:B. White, P. Politi][produced by Barry White][75[5].R&B Chart]
Sheet MusicBarry White04.1980--Unlimited Gold 1415[Written by:B. White, P. Politi][produced by Barry White][43[10].R&B Chart]
Love Makin' Music/She's Everything To MeBarry White07.1980--Unlimited Gold 1418[Written by:A. Schroeder, J. Ragovoy][produced by Barry White, Barry White, Jr.][25[13].R&B Chart]
I Believe In Love/You're The One I NeedBarry White11.1980--Unlimited Gold 1420[Written by:B. White, A. Johnson, S. Hudman][produced by Barry White][71[6].R&B Chart]
Didn't We Make It Happen, Baby/Our Theme (Part II)Barry White03.1981--Unlimited Gold 70064[Written by:D. Pearson, B. White][produced by Barry White][78[5].R&B Chart]
I Want You/Our Theme - Part IBarry White And Glodean White05.1981--Unlimited Gold 02087[Written by:L. Simon, J. Levine, B. White][produced by Barry White][79[5].R&B Chart]
Beware/ Tell Me Who Do You LoveBarry White11.1981--Unlimited Gold 02580[Written by:J. Belvin][produced by Barry White][49[13].R&B Chart]
Change/I Like You, You Like MeBarry White07.1982--Unlimited Gold 02956[Written by:B. White, C. Taylor, J. Lopez][produced by Barry White][12[16].R&B Chart]
Passion/It's All About LoveBarry White12.1982--Unlimited Gold 03379[Written by:C. Taylor, B. White, J. Lopez][produced by Barry White][65[7].R&B Chart]
Sho' you right/You're What's On My Mind Barry White11.198714[7]-A&M 2943[Written by:Barry White, Jack Perry][produced by Barry White, Jack Perry][17[12].R&B Chart]
For Your Love (I'll Do Most Anything)/ Love Is In Your EyesBarry White12.198794[1]-A&M 3000[Written by:B. White, B. Loren][produced by Barry White][27[14].R&B Chart]
Never never gonna give ya up [remix]Barry White01.198863[3]-Club JAB 59[Written by:Barry White
I Wanna Do It Good To Ya/Super Lover (Funk Mix)Barry White09.1989--A&M 1459[A:Written by:B. White, R. Hamilton III][A:produced by Barry White][B:Written by:B. White, J. Perry, W. Jones][B:produced by Barry White, Jack Perry][A:26[16].R&B Chart][B:34[16].R&B Chart]
The secret garden [Sweet seduction suite]Quincy Jones/Al B. Sure/James Ingram/De Barge/Barry White03.199067[2]31[13]Qwest 19 992[gold-US][1[1].R&B; Chart][Written by: El DeBarge/Siedah Garrett/Quincy Jones/Rod Temperton][produced by Quincy Jones]
When Will I See You Again (See You Soon Edit)/Good Night My Love Barry White07.1990--A&M 1511[Written by: B. White, T. Thomas][produced by Barry White ][32[9].R&B Chart]
Put Me In Your Mix Barry White09.1991--A&M 1581[Written by:Barry White, Howard Johnson][produced by Barry White, Jack Perry][2[19].R&B Chart]
Dark and Lovely (You Over There) Barry White with Isaac Hayes02.1992--A&M 1593[Written by:Barry White][produced by Barry White, Jack Perry][29[11].R&B Chart]
Practice what you preach/Love is the iconBarry White10.199420[4]18[21] A&M; 0778 [gold-US][Written by: Gerald Levert/Edwin Nicholas/Barry White][produced by Gerald Levert/Edwin Nicholas/Barry White][1[3][30].R&B; Chart]
I Only Want to Be with YouBarry White04.199536[2]- A&M;5810172 [UK] [Written by: Barry White,James Harris III,Terry Lewis][produced by Terry Lewis, Jimmy Jam]
Come on/L.A. My kinda placeBarry White04.1995-87[2]A&M; 972 [Written by: Jimmy Jam Harris/Terry Lewis/Barry White/James Wright ][produced by Terry Lewis,Jimmy Jam][12[20].R&B; Chart]
There It IsBarry White07.1995--A&M; 1124 [Written by: Barry White,Gerald LeVert,Edwin Nicholas][produced by Barry White,Gerald LeVert,Edwin Nicholas][sample z "Black Frost"-Grover Washington Jr][54[11].R&B; Chart]
Slow jamsQuincy Jones Feat. Babyface & Tamia With Portrait & Barry White04.1996-68[9]Qwest 17 673[Written by: Rod Temperton][19[20].R&B Chart]
In your wildest dreamsBarry White and Tina Turner12.199632[3]101[15]Virgin 38578 [Written by: Mike Chapman,Holly Knight][produced by Trevor Horn][34[20].R&B; Chart]
Staying PowerBarry White07.1999--Virgin 38578 [45[20].R&B; Chart]
Let the music play [remix]Barry White11.200045[2]-Wonderboy WBDJX 020 [UK]-

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
I've got so much to giveBarry White04.1973-16[63]20th Century 407[gold-US][produced by Barry White]
Stone gon'Barry White11.197318[17]20[37]20th Century 423[gold-US][gold-UK][produced by Barry White]
Rhapsody in whiteBarry White04.197450[1]-Pye NSPL 28 191 [UK]
Can' t get enoughBarry White09.19744[34]1[1][38]20th Century 444[gold-US][gold-UK][produced by Barry White]
Just another way to say i love youBarry White04.197512[15]17[17]20th Century 466[gold-US][silver-UK][produced by Barry White]
Barry White' s Greatest HitsBarry White11.197518[12]23[25]20th Century 493[platinum-US][gold-UK][produced by Barry White]
Let the music playBarry White02.197622[14]42[15]20th Century 502[silver-UK][produced by Barry White]
Is this whatcha wont?Barry White11.1976-125[9]20th Century 516[silver-UK][produced by Barry White]
Barry White' s Greatest Hits Vol.2Barry White04.197717[7]-20th Century BTH 8001 [UK]
Barry White sings for someone you loveBarry White09.1977-8[33]20th Century 543[platinum-US][produced by Barry White]
Barry White The ManBarry White10.197846[4]36[28]20th Century 571[platinum-US][produced by Barry White]
The message is loveBarry White04.1979-67[9]Unlimited Gold 35 763[gold-US][produced by Barry White]
I love to sing the songs i singsBarry White08.1979-132[6]20th Century 590[produced by Barry White]
Barry White' s sheet musicBarry White07.1980-85[11]Unlimited Gold 36 208[produced by Barry White]
ChangeBarry White10.1982-148[6]Unlimited Gold 38 048[produced by Barry White]
Heart and soulBarry White12.198534[10]-K-Tel NEL 1316 [UK]
The right night & Barry WhiteBarry White11.198774[6]159[17]A&M; 5154[produced by Barry White]
The collectionBarry White07.19885[162]-Mercury BWTV 1 [UK][5x-platinum-UK]]
The Man Is Back!Barry White05.1990-143[12]A&M; 5256[produced by Barry White]
Put me in your mixBarry White11.1991-96[10]A&M; 5377[produced by Barry White,Jack Perry,Howard Johnson]
The icon is loveBarry White10.199444[8]20[46]A&M; 54 0115[2x-platinum-US][produced by Barry White,Gerald Levert,Jack Perry,Tony Nicholas,Chuckii Booker,James Harris III,Terry Lewis]
All time greatest hitsBarry White02.1999156[5]2[63]Mercury 522 459[2x-platinum-US][gold-UK][produced by Barry White]
Staying powerBarry White08.1999-43[19]Private Music 82 185[gold-US][produced by Barry White, Jack Perry]
The ultimate collectionBarry White05.2000-148[4]UTV 54 2291[platinum-US][produced by Barry White,Gerald LeVert,Jimmy Jam & Terry Lewis,Jack Perry,Tony Nicholas]
Soul seductionBarry White04.20003[21]-Empire Spectrum 550090
Love songsBarry White02.200321[13]-UMTV 0686422 [UK][gold-UK]
The best of Barry White:The 20th Century Masters The Millenium CollectionBarry White09.2003-100[5]Island 000884
Gold: The Very Best of Barry WhiteBarry White11.200537[7]-UMTV 9834692[silver-UK]

środa, 3 stycznia 2024

Jean Carn

Jean Carn, pisany także jako Jean Carne (ur. Sarah Jean Perkins; 15 marca 1947r) to amerykańska wokalistka r&r/soul i jazz. W połowie kariery dodała ostatnie e do swojego nazwiska. Carn to wokalistka, której przypisuje się zakres wokalny wynoszący pięć oktaw. 
 
Carn urodziła się jako Sarah Jean Perkins w Columbus w stanie Georgia. W wieku czterech lat została członkinią swojego chóru kościelnego Carn planowała kontynuować naukę w Juilliard School of Music w Nowym Jorku, kiedy poznała i poślubiła pianistę jazzowego Douga Carna i została główną wokalistką w jego zespole jazz fusion. Para mieszkała w Los Angeles w Kalifornii, gdzie Carn pojawiła się na trzech z  ich czterech wczesnych albumów: Infant Eyes, Spirit of the New Land i Revelation on Black Jazz/Ovation. Para później rozwiodła się.  
 
W 1976 roku Carn podpisał kontrakt z wytwórnią Philadelphia International Records Kennetha Gamble'a i Leona Huffa. Wydała swój debiutancki album Jean Carn w 1976 roku. Debiutancki singiel „Free Love” zajął 23. miejsce w kategorii R&B. W czerwcu 1978 roku ukazał się jej drugi album dla tej wytwórni, Happy to Be With You. Zawierał on przebojowy singiel „Don't Let It Go to Your Head”. Trzeci album Carn  z Filadelfii „When I Find You Love” został wydany w 1979 roku. „My Love Don't Come Easy” zadebiutował na 43. miejscu listy R&B.
 
  Album zawierał utwór napisany przez Jerry'ego Butlera „Was That All It Was?” który mimo że nie znalazł się na listach przebojów, był wielkim hitem disco w brytyjskich klubach. W tym czasie Carn przeniosła się z wytwórni Philadelphia International do zależnej wytwórni TSOP dla swojego albumu Sweet and Wonderful z 1981 roku. Carn przeniosła się do Motown Records w 1982 roku, debiutując w wytwórni swoim jedynym albumem w tej wytwórni, Trust Me. Singiel „If You Don't Know Me By Now”, będący coverem przeboju Harolda Melvina & Blue Notes z chórkami zespołu The Temptations, zajął 49. miejsce na liście R&B.  
 
W 1986 roku Carn podpisała kontrakt z Omni Records. Closer Than Close, wyprodukowany przez saksofonistę Grovera Washingtona Jr., zajął pierwsze miejsce na listach przebojów R&B.Jej album You're a Part of Me z 1988 roku był jej jedynym wydawnictwem w Atlantic Records. W 2014 roku Carn został uhonorowany nagrodą za całokształt twórczości przyznaną przez National R&B Music Society w Filadelfii w Pensylwanii. W 2020 roku Carn była jednym z wykonawców na pokładzie rejsu Soul Train. 16 października 2022 r. życie Carne'a zostało przedstawione w serialu dokumentalnym TV One Unsung.

 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Free Love/Where Did You Ever GoJean Carn03.1977--Philadelphia International 3614[written by K. Gamble, L. Huff][produced by Kenneth Gamble, Leon Huff][23[13].R&B Chart]
Don't Let It Go To Your Head/I Bet She Won't Love You Like I DoJean Carn08.1978--Philadelphia International 3654[written by K. Gamble, L. Huff][produced by Kenneth Gamble, Leon Huff][54[12].R&B Chart]
My Love Don't Come Easy/Was That All It WasJean Carn12.1979--Philadelphia International 3732[written by E. Levert, D. Williams, M. Jackson][produced by Eddie Levert, Dennis Williams][43[12].R&B Chart]
I'm Back For More/You Are My Personal AngelAl Johnson (With Jean Carn)03.1980--Columbia 11207[written by K. Stover][produced by Norman Connors][26[15].R&B Chart]
Love Don't Love Nobody (Part 1)/Love Don't Love Nobody (Part 2)Jean Carn09.1981--TSOP 02501[written by C.B. Simmons, J.B. Jefferson][produced by Norman Connors][23[13].R&B Chart]
If You Don't Know Me By Now/CompletenessJean Carn07.1982--Motown 1620[written by K. Gamble, L. Huff][produced by Norman Connors][49[9].R&B Chart]
Let's Stay Together/Charlie's Backbeat [Bobby Militello]Bobby Militello Featuring Jean Carn01.1983--Gordy 1652[written by W. Mitchell, A. Green, A. Jackson][produced by Lenny White, Bobby Militello][74[6].R&B Chart]
Closer Than Close/Lucky CharmJean Carne05.1986--Omni 99531[written by Terry Price, Brandi Wells][produced by Grover Washington Jr.][1[2][21].R&B Chart]
Flame Of Love/Anything GoesJean Carne09.1986--Omni 99511[written by Dianne Quander, Gerry Glenn][produced by Grover Washington Jr.][21[12].R&B Chart]
Everything Must ChangeJean Carne01.1987--Omni 99489[written by Bernard Ighner][produced by Grover Washington Jr.][79[4].R&B Chart]
Ain't No Way/Walking The LineJean Carne04.1988--Atlantic 89116[written by Aretha Franklin, Carolyn Franklin][produced by Nick Martinelli][23[13].R&B Chart]
Flame Of Love/Anything GoesJean Carne09.1986--Omni 99511[written by Dianne Quander, Gerry Glenn][produced by Grover Washington Jr.][21[12].R&B Chart]
Let Me Be The One/Break Up To Make UpJean Carne04.198895[1]-RCA PB 41879[written by Paul Gurvitz][produced by Bobby Eli]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Jean CarnJean Carn02.1977-122[10]Philadelphia Int. 34 394[produced by Kenneth Gamble & Leon Huff]
Sweet and WonderfulJean Carn08.1981-176[3]TSOP 36 775[produced by Jean Carn, McKinley Jackson, Bill Bloom, Frank Smith, Norman Connors]
Closer Than CloseJean Carne09.1986-162[6]Omni 90 492-

wtorek, 2 stycznia 2024

David Carroll

 David Carroll (ur. 15 października 1913r - zm. 22 marca 2008r) był amerykańskim aranżerem studyjnym, dyrygentem i dyrektorem muzycznym.
 

Carroll urodził się w Taylorville w stanie Illinois. Napisał i nagrał wiele własnych piosenek, granych przez takich muzyków jak Tiny Hill, Bobby Christian, Earl Backus, Paul Severson, Mike Simpson, Sarah Vaughan, Vic Damone i Patti Page. Podczas gdy Carroll był dyrektorem muzycznym w Mercury Records (1951–1960), Quincy Jones skomponował dla niego kilka piosenek.  

W późniejszych latach Carroll był związany z braćmi Smothers. Początkowo podróżował z nimi jako ich dyrygent. Później został generalnym dyrektorem muzycznym, a następnie dyrektorem generalnym organizacji. Na tym ostatnim stanowisku zarządzał występami telewizyjnymi i filmowymi, nagraniami, zainteresowaniami wydawniczymi i występami osobistymi. Przypisuje mu się napisanie dżingla reklamowego dla American Family Insurance w 1965 roku. 

 Carroll zmarł w San Jose w Kalifornii w wieku 94 lat.  

Carroll miał dwie przebojowe wersje „Melody of Love” z 1955 roku, jedną instrumentalną (która osiągnęła 8. miejsce na liście Billboard Hot 100), drugą zawierającą narrację Paula Tremaine'a. Prowadził wiele sesji nagraniowych w latach pięćdziesiątych i wczesnych sześćdziesiątych, zarówno pod swoim nazwiskiem, jak i pod szyldem „David Carroll & His Orchestra”. Prawie wszystkie te sesje były dla Mercury Records.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Melody Of Love/La GolondrinaDavid Carroll And His Orchestra01.1955-8[17]Mercury 70516[written by Hans Engelmann & Tom Glazer]
It"s ALmost Tomorrow/You Are MineDavid Carroll11.1955-20[16]Mercury 70717[written by Buff Adkinson]
The Ship That Never Sailed/I Love You TrulyDavid Carroll And His Orchestra03.1957-65[3]Mercury 71069[written by Art Kassel]
Fascination/Swingin' SweetheartsDavid Carroll09.1957-56[7]Mercury 71152[written by Fermo Dante Marchetti][piosenka z filmu "Love In The Afternoon"]
Waltzing Matilda/Sometimes I'm HappyDavid Carroll01.1960-112[2]Mercury 71535[written by Marie Cowan & A.B. Paterson][#41 hit for Jimmie Rodgers in 1960][piosenka z filmu "On The Beach"]
Midnight Lace/Juke Box JingleDavid Carroll And His Orchestra10.1960-98[1]Mercury 71703[written by Joe Lubin, Jerome Howard][piosenka tytulowa z filmu]
The White Rose Of Athens/Theme From Slaughter On Tenth AvenueDavid Carroll And His Orchestra02.1962-61[7]Mercury 71917[written by Manos Hadjikdakis][piosenka z filmu dokumentalnego "DreamlandOf Desire"]
Big Girls Don't Cry Limbo/ Linstead Market LimboDavid Carroll And His Orchestra12.1962-102[2]Mercury 72070[written by Bob Crewe, Bob Gaudio]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Let's DanceDavid Carroll And His Orchestra06.1959-21[6]Mercury 60 001-
Let's Dance Again!David Carroll And His Orchestra01.1960-6[30]Mercury 60 152-

Jim Carroll Band

Ur. 1.08.1949r  w Nowym Jorku-zm. 11.09.2009r (USA). Poeta i pisarz, który pod koniec lat 70-tych został piosenkarzem rockowym. Trudne dzieciństwo spędził na rządzących się twardymi prawami ulicach Nowego Jorku, ale już jako chłopiec został znakomitym koszykarzem. Niestety, później przyszło mu się zetknąć z ciemną stroną miejskiego życia. Carroll zaczął spisywać swoje przeżycia w wieku 12 lat, opisując przy tym inicjację heroinową w wieku lat 13 oraz kontakty z seksem i przestępczością. (Zapiski te ukazały się później w formie książki The Basketball Diaries, która otrzymała znakomite recencje.).

 

Poezją zainteresował się dzięki współczesnym poetom, takim jak Jack Kerouac i Allen Ginsberg. W 1966r spędził trzy miesiące w więzieniu za posiadanie heroiny. Po wyjściu nadal poświęcał się swoim trzem obsesjom: narkotykom, literaturze i koszykówce. W tym czasie zdążył zaprzyjaźnić się z pisarzem Williamem Burroughsem i zespołem rockowym Velvet Underground

Kolejnym ważnym zdarzeniem było poznanie na początku lat 70-tych Patti Smith. Smith zajmowała się właśnie komponowaniem muzyki do swoich wierszy; gdy Carroll przeprowadził się w 1974 do hr. Marin, na północ od San Francisco, by tam wyzwolić się od heroinowego uzależnienia, utrzymywał z nią kontakt. Kiedy artystka przyjechała do Kalifornii ze swoim zespołem pod koniec lat 70., Carroll, który również zainteresował się przerabianiem swojej poezji na utwory muzyczne, wystąpił jako artysta otwierający jej koncert.
 

W 1979 przygotował kasetę demo ze swoimi nagraniami i podpisał umowę z wytwórnią Atco Records. W tym samym roku nagrał swoją debiutancką płytę zatytułowaną Catholic Boy i stworzył zespół Jim Carroll Band, w którego składzie znaleźli się: Brian Linsley (gitara), Steve Linsley (gitara basowa), Terrell Winn (gitara) i Wayne Woods (perkusja). Album doszedł do 73. miejsca na liście najlepiej sprzedających się płyt, ale otrzymał znakomite recenzje. Udana była zwłaszcza piosenka "People Who Died", sugestywny opis osób znanych autorowi, które spotkała okropna śmierć.
 

Carroll nagrał jeszcze dwie płyty, Dry Dreams i Write Your Name, nieco zmieniając skład zespołu przy przygotowywaniu każdej z nich. W drugiej połowie lat 80-tych grywał nieregularnie, koncentrując się na publicznym czytaniu swojej poezji. W 1987 opublikował swoją drugą książkę, Forced Entries. W 1991 podpisał kontrakt z Giant Records, której nakładem wydał płytę deklamacyjną, Praying Mantis, nagraną na żywo w kościele św. Marka w Nowym Jorku.

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
People Who Died/I want the angelJim Carroll Band11.1980-103[8]Atco 7314[written by J. Carroll][produced by Earl McGrath][51[11].Hot Dance/Disco]

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Catholic BoyJim Carroll Band11.1980-73[23]Atco 132[produced by Earl McGrath ]
Dry DreamsJim Carroll Band05.1982-156[7]Atco 145[produced by Earl McGrath ]