czwartek, 30 lipca 2020

Kiss

Zespół założony w 1972 r. na zgliszczach grupy Wicked Lester przez Paula Stanleya (właśc. Stanley Eisen, ur. 20.01.1950 r. w Nowym Jorku; gitara rytmiczna, śpiew) i Geneva Simmonsa (właśc. Chaim Witz, ur. 25.08.1949 r. w Hajfie. Izrael; bas, śpiew).

Poprzez ogłoszenie w magazynie "Rolling Stone" pozyskali pochodzącego z włoskiej rodziny Petera Crissa (właśc. Peter Crisscoula, ur. 20.12.1945 r. w Nowym Jorku; perkusja, śpiew) i Ace'a Frehleya (właśc. Paul Frehley, ur. 27.04.1950 r. w Nowym Jorku; gitara prowadząca, śpiew). Po ich drugim występie w 1973 r. w hotelu "Diplomat" na Manhattanie telewizyjny reżyser Bill Aucoin zaoferował zespołowi swe usługi i dopomógł w szybkim podpisaniu - w styczniu 1974 r. - kontraktu z nowo założoną wytwórnią Casablanca Records , należącą do Neila Bogarta. W okresie niewiele ponad roku Kiss wydał swoje pierwsze trzy albumy, które spotkały się z niewielkim uznaniem. Latem 1975 r. fortuna okazała się łaskawsza po wydaniu longplaya Alive, który zawierał ich pierwszy przebojowy amerykański singel "Rock'N'Roll All Nite".

Powodzenie Kiss zawsze opierało się na występach na żywo. Twarze muzyków ukrywał ozdobny i jaskrawy makijaż (Simmons odgrywał diabła, Criss - kota, Frehley - przybysza z obcej planety, a Stanley na oczach malował gwiazdy), ubierali się w szokujące kostiumy, a koncertom zawsze towarzyszyły przesadne sceniczne efekty pirotechniczne. W połączeniu z hard-rockowymi utworami dawało to coś, co zostało określone jako "najwspanialszy rock'n'rollowy show na Ziemi". Sukces występów na żywo spowodował gwałtowny wzrost sprzedaży ich płyt, co doprowadziło wydany w 1975 r. album Alive do statusu ich pierwszej "platynowej płyty" w USA. Wydany rok później longplay Destroyer odniósł podobny sukces, przynosząc grupie pierwszy singel, który znalazł się w Top 10 w USA (chodzi o "Beth"). a Peterowi Crissowi prestiżową nagrodę za skomponowanie tej nietypowej ballady.

Kolejne longplaye: Rock And Roli Over ( tytuł "platynowej płyty"), Love Gun (Numer 4. w USA) oraz koncertowy Alive II (dotarł do 7. pozycji na liście najpopularniejszych albumów w USA), potwierdziły czołową pozycję zespołu na rynku płytowym, choć brakowało na nich naprawdę przebojowych utworów. W 1977 r. Kiss uznany został w prestiżowym sondażu Gallupa za najpopularniejszy koncertowy zespół w USA. Stał się marzeniem każdego speca od marketingu. Wspaniale sprzedawały się wszystkie towary "w stylu" Kiss: zestawy do makijażu, maski, gry planszowe i bilardy mechaniczne. Oficyna "Marvel Comics" wydała dwie książki-komiksy z muzykami jako super-bohaterami, a wytwórnia NBC-TV nakręciła w 1978 r. pełnometrażowy film science-fiction "Kiss Meets The Phantom Of The Park". Szeregi ich fan klubu pod nazwą "Kiss Army" urosły do wielkości wyrażającej się sześciocyfrową liczbą.

W 1978 r. wszyscy czterej członkowie grupy wydali albumy solowe, które ukazały się tego samego dnia, co było wyczynem bez precedensu, nigdy potem nie powtórzonym. Sukces jaki odniosły te longplaye był zróżnicowany. Płyta Ace'a Frehleya zdobyła wielką popularność w USA i zawierała przebojowy singel "New York Groove". Gene Simmons z kolei, który zaprosił do studia imponujący zestaw gości, obejmujący m.in. Cher, Donnę Summer, Boba Segera i Janis Ian, odniósł sukces w Wielkiej Brytanii singlem "Radioactive", który osiągnął tam 41. pozycję.

Po ukazaniu się w 1979 r. albumu Dynasty, zawierającego światowy przebój "I Was Made For Loving You", szeregi zespołu zaczęły się chwiać. W maju 1980 r. odszedł Peter Criss, a zastąpił go muzyk sesyjny Anton Fig, który pojawił się wcześniej na solowym albumie Ace'a Frehleya. Fig grał na perkusji na płycie Unmasked, która ukazała się w 1980 r. Pozostał on w zespole do czasu znalezienia stałego zastępstwa, w osobie Erica Carra (ur. 12.07. 1950 r. w Nowym Jorku, zm. 17.11.1991 r. w Nowym Jorku), który zadebiutował w grupie podczas światowego tournee promującego płytę.
Pierwszym longplayem, przy którym współpracował Carr, był tzw. concept-album Music From The Elder.

Materiał jaki zawierał, stanowił radykalne odejście od typu muzyki tradycyjnie granej przez Kiss i zawierał kilka ballad nagranych z udziałem orkiestry i chóru. Ta odważna próba wejścia na nowe obszary nie znalazła jednak należytego oddźwięku u fanów i płyta nie zdobyła nawet statusu "złotej". Frehley, coraz bardziej rozczarowany muzycznym kierunkiem w którym zmierzał zespół, opuścił go w 1982 r. i założył własną formację Frehiey's Comet. Zastąpił go Vincent Cusano (znany później jako Vinnie Vincent), który jako członek Kiss po raz pierwszy objawił się światu na albumie Killers. Była to płyta składankowa, zawierająca jednak cztery nie publikowane wcześniej utwory. W jej przygotowaniu brał też udział współpracujący już wcześniej z grupą Bob Kulick. W tym samym roku ukazał się kolejny longplay, Creatures Of The Night, tym razem z całkowicie premierowym, ale nagranym jeszcze z Frehleyem materiałem. Popularność zespołu zaczęła przygasać, co wymagało podjęcia drastycznych kroków. Legendarny makijaż, który ukrywał ich prawdziwe twarze przez prawie 10 lat, został zmyty 18 września 1983 r. podczas występu w MTV.

Notowania grupy rzeczywiście wzrosły, czego dowodem była spora popularność kolejnego albumu, Lick It Up, którego okładka ukazywała twarze muzyków pozbawione makijażu. Przed nagraniem następnej płyty Vincenta zastąpił Mark St. John (właśc. Mark Norton). Z jego udziałem powstał longplay Animalize. Współpraca St. Johna z Kiss okazała się jednak bardzo krótkotrwała, na skutek choroby muzyka uniemożliwiającej mu grę na gitarze. W 1984 r. zastąpił go - początkowo chwilowo, a od 1985 r. na stałe - Bruce Kulick {ur. 12.12.1953 r.), brat Boba. Kolejne płyty Kiss - Asylum z 1985 r. i wydana dwa lata później Crazy Nights - odniosły spory sukces komercyjny, osiągając status "platynowych". Ta ostatnia zawierała m.in. największy angielski przebój zespołu, "Crazy, Crazy Nights", który w 1987 r. dotarł do 4. miejsca na liście singli. Po nim nadeszły dwa kolejne hity z pierwszej czterdziestki, „Reason To Live" i "Turn On The Night".

W 1988 r. na rynku pojawił się jedynie kompilacyjny longplay Smashes, Thrashes And Hits, ale już rok później nastąpiła premiera kolejnego "normalnego" albumu Kiss, Hot In The Shade, na którym znalazł się najwyżej notowany w Stanach przebój "Forever". W 1990 r. dotarł on do 4. pozycji. Praca nad kolejną płytą, pod okiem znanego producenta Boba Ezrina, została przerwana na skutek choroby Erica Carra, który 17 listopada 1991 r. w Nowym Jorku przegrał walkę z rakiem. Jeszcze przed jego śmiercią zespół przy pomocy zaprzyjaźnionego perkusisty Erica Singera (za zgodą i wiedzą Carra) zarejestrował nową wersję starego przeboju Roda Argenta, "God Gave Rock'n'Roll To You", który ukazał się na ścieżce dźwiękowej filmu "Bill And Ted's Bogus Journey".

Mimo straty przyjaciela muzycy Kiss nagrali - dedykowany Carrowi - album Revenge. Współtwórcą czterech utworów na płycie był... Vinnie Vincent, a miejsce przy perkusji zajął Eric Singer (eks-Alice Cooper, Badlands).. W 1993 r. - dla uczczenia 20. rocznicy powstania i sprzedania w tym czasie ponad 70 milionów płyt (!) — grupa Kiss wydała album Alive III, zawierający nagrania z ich ostatniego tourneee po USA. Z historią obejmującą trzy dekady Kiss jest jedną z najbardziej wpływowych grup w dziejach hard rocka.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
Kissin' time/Nothin' to loseKiss05.1974-83[5]Casablanca 0011[written by Bernie Lowe,Kal Mann][produced by Kenny Kerner & Richie Wise]
Rock and roll all nite/GetawayKiss05.1975-68[6]Casablanca 829[written by Paul Stanley, Gene Simmons][produced by Neil Bogart & Kiss]
Rock and roll all nite [live]Kiss11.1975-12[14]Casablanca 850[written by Paul Stanley, Gene Simmons][produced by Neil Bogart & Kiss]
Shout it out loud/Sweet painKiss03.1976-31[10]Casablanca 854[written by Paul Stanley, Gene Simmons, Bob Ezrin][produced by Bob Ezrin]
Flaming youth/God of thunderKiss06.1976-74[3]Casablanca 858[written by Ace Frehley,Paul Stanley, Gene Simmons, Bob Ezrin][produced by Bob Ezrin]
Beth/Detroit Rock CityKiss09.1976-7[21] Casablanca 863[gold-US][written by Peter Criss, Stan Penridge, Bob Ezrin][produced by Bob Ezrin]
Hard luck woman/Mr. SpeedKiss12.1976-15[13]Casablanca 873[written by Paul Stanley][produced by Eddie Kramer]
Calling dr Love/Take meKiss03.1977-16[14]Casablanca 880[written by Gene Simmons][produced by Eddie Kramer]
Christine sixteen/Shock meKiss07.1977-25[12]Casablanca 889[written by Gene Simmons][produced by Eddie Kramer & Kiss]
Love gun/HooliganKiss09.1977-61[7]Casablanca 895[written by Paul Stanley][produced by Eddie Kramer & Kiss]
Shout it out loud [live]/Nothin' to loseKiss01.1978-54[5]Casablanca 906[written by Paul Stanley, Gene Simmons, Bob Ezrin][produced by Bob Ezrin]
Rocket ride/Tomorrow and tonightKiss02.1978-39[10]Casablanca 915[written by Ace Frehley, Sean Delaney][produced by Eddie Kramer & Kiss]
I was made for lovin' you/Hard timesKiss05.197950[7]11[16]Casablanca 983[gold-US][silver-UK][written by Desmond Child, Paul Stanley, Vini Poncia][produced by Vini Poncia]
Sure know something/Dirty livin'Kiss09.1979-47[11]Casablanca 2205[written by Paul Stanley ,Vini Poncia][produced by Vini Poncia]
Shandi/She's so EuropeanKiss06.1980-47[10]Casablanca 2282[written by Paul Stanley ,Vini Poncia]
A world without heroes/Dark lightKiss12.198155[3]56[9]Casablanca NB 2343[written by Gene Simmons, Paul Stanley, Lou Reed, Bob Ezrin][produced by Bob Ezrin]
I love it loud//DangerKiss01.1983-102[8]Casablanca 2365[written by Gene Simmons, Vinnie Vincent][produced by Michael James Jackson, Gene Simmons & Paul Stanley]
Creatures of the nightKiss05.198334[4]-Casablanca KISS 4 [UK][written by Paul Stanley, Adam Mitchell][produced by Michael James Jackson, Gene Simmons & Paul Stanley]
Lick it up/Dance all over your faceKiss11.198331[5]66[11]Mercury 814671[written by Paul Stanley, Vinnie Vincent][produced by Micheal James Jackson, Paul Stanley and Gene Simmons]
Heaven' s on fire/Lonely is the hunterKiss10.198443[3]49[10]Mercury 880205[written by Paul Stanley, Desmond Child][produced by Paul Stanley]
Tears are falling/Any way you slice itKiss10.198557[2]51[13]Mercury 884141[written by Paul Stanley][produced by Paul Stanley & Gene Simmons]
Crazy crazy nights/No no noKiss09.19874[9]65[7]Mercury 888796[written by Adam Mitchell / Paul Stanley][produced by Ron Nevison]
Reason to live/Thief in the nightKiss12.198733[7]64[12]Mercury 870022[written by Paul Stanley, Desmond Child][produced by Ron Nevison]
Turn of the night/Hell or high waterKiss09.198841[3]-Vertigo KISS 9 [UK][written by Paul Stanley, Diane Warren][produced by Ron Nevison]
Let' s put the X in sex/Calling Dr. LoveKiss01.1989-97[2]Mercury 8722467[written by Paul Stanley, Desmond Child][produced by Paul Stanley]
Hide your heart/BetrayedKiss11.198959[2]66[10]Mercury 876146[written by Paul Stanley, Desmond Child,Holly Knight][produced by Desmond Child]
Forever/The street giveth and the street taketh awayKiss02.199065[2]8[17]Mercury 876176[written by Paul Stanley, Michael Bolton][produced by Gene Simmons, Paul Stanley]
Rise to it/Silver spoonKiss06.1990-81[6]Mercury 875098[written by Paul Stanley, Bob Halligan, Jr.][produced by Gene Simmons, Paul Stanley]
God gave rock' n' roll to you II/UnholyKiss01.19924[8]-Interscope A 8696 [UK][written by Russ Ballard,Paul Stanley,Gene Simmons,Bob Ezrin][produced by Bob Ezrin][original by The Argent-73r]
Unholy/God gave rock' n' roll to you IIKiss05.199226[2]-Vertigo KISS 12[written by Gene Simmons, Vinnie Vincent][produced by Bob Ezrin]
Ace Frehley
New York Groove/Snow blindAce Frehley10.1978-13[21]Casablanca 941[written by Russ Ballard][produced by Eddie Kramer, Ace Frehley][#9 hit on UK Chart for Hello in 1975]
Gene Simmons
Radioactive/See you in your dreamsGene Simmons12.1978-47[8]Casablanca 951[written by G. Simmons][produced by Sean Delaney, Gene Simmons]
Paul Stanley
Hold me,touch me/GoodbyePaul Stanley11.1978-46[12]Casablanca 940[written by Paul Stanley][produced by Paul Stanley]



Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
KissKiss04.1974-87[23]Casablanca 9001[gold-US][produced by Kenny Kerner, Richie Wise]
Hotter than hellKiss11.1974-100[15]Casablanca 7006[gold-US][produced by Kenny Kerner, Richie Wise]
Dresed to killKiss04.1975-32[29]Casablanca 7016[gold-US][produced by Neil Bogart, Kiss]
Alive!Kiss10.197549[2]9[110]Casablanca 7020[gold-US][produced by Eddie Kramer]
DestroyerKiss04.197622[5]11[78]Casablanca 7025[2x-platinium-US][produced by Bob Ezrin]
The OriginalsKiss08.1976-36[17]Casablanca 7032
Rock and roll overKiss11.1976-11[45]Casablanca 7037[platinium-US][produced by Eddie Kramer]
Love gunKiss07.1977-4[26]Casablanca 7057[platinium-US][produced by Kiss,Eddie Kramer]
Alive IIKiss11.197760[1]7[33]Casablanca 7076[2x-platinium-US][produced by Kiss,Eddie Kramer]
Double platinumKiss05.1978-22[24]Casablanca 7100[platinium-US][produced by Jimmy Ienner), Kiss and Sean Delaney, Kenny Kerner, Richie Wise, Neil Bogart, Eddie Kramer,Bob Ezrin]
DynastyKiss06.197950[6]9[25]Casablanca 7152[platinium-US][produced by Vini Poncia]
Kiss unmaskedKiss06.198048[3]35[14]Casablanca 7225[gold-US][produced by Vini Poncia]
Music from The ElderKiss12.198151[3]75[11]Casablanca 7261[produced by Bob Ezrin]
KillersKiss06.198242[6]-Casablanca CANL 1 [UK][produced by Kenny Kerner, Richie Wise, Bob Ezrin, Eddie Kramer, Vini Poncia, Michael James Jackson, Kiss]
Creatures of the nightKiss11.198222[4]45[19]Casablanca 7270[gold-US][produced by Michael James Jackson, Paul Stanley, Gene Simmons]
Lick it upKiss10.19837[7]24[30]Mercury 814297[platinium-US][produced by Michael James Jackson, Paul Stanley, Gene Simmons]
AnimalizeKiss10.198411[4]19[38]Mercury 822495[platinium-US][produced by Paul Stanley ]
AsylumKiss10.198512[3]20[29]Mercury 826099[gold-US][produced by Paul Stanley, Gene Simmons]
Crazy nightsKiss10.19874[14]18[34]Mercury 832626[platinium-US][produced by Ron Nevison]
Smashes ,thrashes & hitsKiss12.198862[2]21[27]Mercury 836427[2x-platinium-US]
Hot in the shadeKiss11.198935[2]29[36]Mercury 838913[gold-US][produced by Gene Simmons, Paul Stanley]
RevengeKiss06.199210[3]6[23]Mercury 848037[gold-US][produced by Bob Ezrin]
Alive IIIKiss06.199324[2]9[12]Mercury 514777[gold-US][produced by Kiss, Eddie Kramer]
MTV UnpluggedKiss03.199674[2]15[10]Mercury 528 950[gold-US][produced by Alex Coletti]
You wanted the best,you got the best!Kiss07.199677[1]17[11]Mercury 532 741[gold-US]
Greatest KissKiss04.199758[5]77[4]Mercury 534 745
Carnival of Souls-The final sessionsKiss11.1997158[1]27[4]Mercury 536 323[produced by Toby Wright,Gene Simmons,Paul Stanley]
Psycho -circusKiss10.199847[2]3[14]Mercury 558 992[gold-US][produced by Bruce Fairbairn]
The Box SetKiss12.2001-128[1]Mercury 586561[gold-US]
The very best of KissKiss09.2002-52[6]Island 063 122[gold-US][produced by Bill Levenson]
Symphony-Alive IVKiss08.2003107[1]18[4]Kiss 84 624-
The best of Kiss-20th Century Masters-The Millenium CollectionKiss08.2003-132[1]Mercury 000827[gold-US]
Kiss Alive! 1975 - 2000Kiss12.2006-167[1]Universal 0007586[produced by Kiss]
Sonic BoomKiss10.200924[2]-Kiss Records 2009[produced by Paul Stanley, Greg Collins]
MonsterKiss10.201221[2]-UMC 3711205 [UK][produced by Paul Stanley, Greg Collins]
Kiss 40Kiss06.2014-30[2]Universal-
Kissworld: The Best of KissKiss06.201718[5]30[2]UMOD 5377918 [UK]-
Peter Criss
Peter CrissPeter Criss10.1978-43[20]Casablanca 7122[platinium-US][produced by Vini Poncia]
Ace Frehley
Ace FrehleyAce Frehley10.1978-26[23]Casablanca 7121[platinium-US][produced by Eddie Kramer, Ace Frehley]
Frehley' s CometAce Frehley05.1987-43[25]Megaforce 81 749[produced by Eddie Kramer, Ace Frehley, Jon Zazula]
Live + 1Ace Frehley02.1988-84[10]Megaforce 81 826[produced by Frehley's Comet,Eddie Kramer, Scott Mabuchi ]
Second sightingFrehley' s Comet06.1988-81[13]Megaforce 81 862[produced by Frehley's Comet, Scott Mabuchi, Jon & Marsha Zazula, Eddie Trunk]
Trouble walkin'Ace Frehley11.1989-102[9]Megaforce 82 042[produced by Eddie Kramer, Ace Frehley, John Regan]
Gene Simmons
Gene SimmonsGene Simmons10.1978-22[22]Casablanca 7120[platinium-US][produced by Gene Simmons, Sean Delaney]
Paul Stanley
Paul StanleyPaul Stanley10.1978-40[18]Casablanca 7123[platinium-US][produced by Paul Stanley, Jeff Glixman]


Al Perkins

Al Perkins (urodzony 18 stycznia 1944r) to amerykański gitarzysta znany przede wszystkim z pracy na gitarze steel .Firma Gibson nazwała Perkinsa „najbardziej wpływowym muzykiem dobro na świecie ” i rozpoczęła produkcję dobro „Al Perkins Signature” w 2001 roku - zaprojektowanego i opatrzonego autografem Perkinsa.

Al Perkins urodził się i wychował w Teksasie. W wieku 9 lat nauczył się grać na hawajskiej stalowej gitarze. . We wczesnych latach sześćdziesiątych Perkins zaczął grać na gitarze elektrycznej z zespołami rockowymi z zachodniego Teksasu i został odkryty przez Mickeya Jonesa i Kenny'ego Rogersa z The First Edition. W 1966 roku wstąpił do Gwardii Narodowej Armii i został zwolniony z rezerw armii USA w 1970 roku.


W 1970 roku Perkins dołączył do zespołu Shiloh ze wschodniego Teksasu i przeniósł się do Kalifornii.W skład zespołu weszli Don Henley i przyszły producent / dyrektor wykonawczy Jim Ed Norman . Perkins został następnie zatrudniony do gry w nowym wcieleniu Flying Burrito Brothers   i nagrał album koncertowy The Last of the Red Hot Burritos w 1972 roku. Perkins, wraz z Chrisem Hillmanem , dawniej z The Byrds,    przyłączył się do Stephena Stillsa " na Manassas , , którego materiał  łączy latin, rock, blues, country, folk, bluegrass. Grał także na stalowej gitarze w piosence Rolling Stonesów „ Torn and Frayed ” na Exile on Main St

Kiedy Stills współpracował z Crosbym Stillsem & Nash  , Perkins i Hillman dołączyli do Richiego Furay'a   ( założyciel Buffalo Springfield i Poco ) i JD Southera w zespole Souther - Hillman - Furay .Perkins przeniósł się do produkcji płyt w połowie lat siedemdziesiątych, ale ponownie wyruszył w trasę koncertową z Michaelem Nesmithem i McGuinn & Hillman. Jako muzyk sesyjny, Perkins przyczynił się do powstania wielu znanych albumów, w tym The Eagles ' On the Border

Dołączył do brytyjskiego zespołu Ark w 1977 i nagrał album The Angels Come
Kontynuując swoją pracę produkcyjną do lat 80-tych, Perkins koncertował również z Chrisem Hillmanem jako duet, zanim dołączył do Dolly Parton w 1986r, gdzie koncertował i nagrywał z nią przez kilka lat, zanim przeniósł się do Nashville.

W Nashville Perkins stworzył nowy projekt The Nash Ramblers z Emmylou Harrisem , z którym pracował wcześniej nad dwoma solowymi albumami nagranymi przez Grama Parsonsa . Album Live at the Ryman miał wygrać Perkinsowi pierwszą nagrodę Grammy w 1992 roku.

Al Perkins nadal koncertuje i nagrywa. Do tej pory inni artyści, dla których grał Al Perkins, to: James Taylor , Bob Dylan , Tori Amos , Garth Brooks , Dwight Yoakam , Dan Fogelberg , Joe Walsh , Mike Love , Solomon Burke , Patty Loveless , Cher , Rita Coolidge , Iris DeMent , Michael Martin Murphey , Buddy Miller , Yo La Tengo i Jim Lauderdale .

W 2002 roku Perkins wydał kolekcję nagrań studyjnych i rzadkich nagrań. Snapshots zawiera nagrania między innymi Nash Ramblers i Flying Burrito Brothers. Następnie w 2003 roku ukazał się Triple Play , pierwszy solowy album Perkinsa, ujawniający wpływy bluesa, country, bluegrass, gospel i cajun.

Przez całe lata 2000  Perkins okresowo koncertował z Road Trippers, zespołem kierowanym przez Kevina Montgomery'ego, w skład którego wchodzili czasami Mike McAdam, Mavericks Paul Deakin i Robert Reynolds.

W 2009 roku Perkins założył Big Dog 3 , trio z basistą Chrisem Donohue i perkusistą Brady Blade . Debiutancki album Big Dog 3, zatytułowany jako debiutancki album, zawiera takich gości jak Jim Lauderdale i Emmylou Harris . Dziś Al Perkins występuje z The HiPower Band, w skład którego wchodzi wokalistka Kristine Arnold (Sweethearts of the Rodeo).

Frank Armstrong & The Stingers

Frank Armstrong & The Stingers - zespół, o którym nie mogę znaleźć żadnych informacji - (może muzycy studyjni) prawdopodobnie z Zachodniego Wybrzeża (USA) nagrali tylko jeden singiel, który istniał w dwóch edycjach z tymi samymi tytułami po obu stronach, ale z jednej strony A (utwór instrumentalny) to nazywa się „Stuffed Peppers”, az drugiej „Stuffed Peppers” staje się „Humpin '”, z każdą edycją tą samą stroną B (wokal) ” Feel Like I Want To Holler ”.

Singiel opublikowany na przełomie 1967/68r w Modern Records M 1045, zaaranżowany przez Louisa Thomasa i wyprodukowany przez Franka Armstronga, tym bardziej zaciekawia, że ​​nie ma żadnych informacji na temat tego Armstronga.Tak czy siak,znakomity singiel z dwiema urzekającymi twarzami Funky Soul! Nie mam pojęcia, co stało się z Frankiem Armstrongiem i Stingersami.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Humpin'/Feel Like I Want To HollerFrank Armstrong & The Stingers01.1968--Modern 1045[written by Justin Vernon][produced by Alex H. N. Gilbert]
Stuffed Peppers/Feel Like I Want To HollerFrank Armstrong & The Stingers01.1968--Modern 1045[written by Akopoff, Armstrong][produced by Frank Armstrong]

Stackwaddy

Grupa brytyjska założona w Manchesterze w 1969 r. W jej skład weszli Mick Scott (gitara prowadząca) i Stuart Barnham (bas) - obaj z formacji New Religion - oraz John Knail (śpiew, organki) i Steve Revell (perkusja). Zadebiutowali na Progressive Blues Festival w Buxton. Kontrakt z wytwórnią Dandelion należącą do popularnego brytyjskiego prezentera Johna Peela zaowocował dwoma albumami, Stackwaddy i Bugger Off, utrzymanymi w typowej dla początku lat 70-tych manierze nowej fali brytyjskiego rhythm’n’bluesa.

Agresywna, intrygująca muzyka zespołu obejmowała zarówno nowe wersje rockowej klasyki („Rosalyn” z repertuaru Pretty Things, „Willie The Pimp” Franka Zappy), jak i własne kompozycje („Meat Pies Have Come But The Band’s Not Here Yet”). Moda na dźwiękową kakofonię miała krótki żywot i zespół szybko zakończył działalność, by w latach 1973-1976 reaktywować się pod wodzą Barnhama w nowym składzie: Mike Sweeny (śpiew), Wayne Jackson (bas) i Kevin Wilkinson (perkusja).

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Roadrunner/KentuckyStackwaddy07.1970--Dandelion S 5119[written by E. McDaniels][produced by Peel, Miss Pig, Group]
You Really Got Me/Willie The PimpStackwaddy06.1972--Dandelion 2001 331[written by Ray Davies]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Stack WaddyStackwaddy.1971--Dandelion DAN 8003[produced by Eddie Lee Beppeaux, Miss Pig]
Bugger Off!Stackwaddy.1972--Dandelion 2310 231 [produced by Eddie Lee Beppeaux, Kevin Spotte]

Chris Squire

Ur. 4.03.1948 r. w Londynie, Anglia. Wybitny gitarzysta basowy, związany przez ponad dwadzieścia lat z muzyczną supergrupą Yes. Debiutował w zespole The Selfs, który szybko zmienił nazwę na The Syn. W 1968 r. poznał w londyńskim klubie utalentowanego wokalistę i kompozytora Jona Andersona (ur. 25.10.1944 r. w Accrington w hrabstwie Lancashire, Anglia). W pierwszym składzie Yes występowali też: inny członek Syn - Peter Banks (gitara), Bill Bruford i Tony Kaye (organy). Wcześniej Anderson, Banks i Squire występowali też krótko w formacji Mabel Greer’s Toyshop.

Skład Yes ulegał wprawdzie w latach 70-tych częstym zmianom, lecz Squire pełnił konsekwentnie rolę muzycznego zwornika grupy. W 1977 r. wystąpił wraz z ówczesnym perkusistą Yes Alanem White’em, na solowym albumie Ricka Wakemana Criminal Record. Dzięki coraz dojrzalszej muzyce, Yes stawali się żywą legendą progresywnego rocka, zaś Squire wyrósł szybko na czołowego brytyjskiego mistrza gitary basowej. Zespół wpadł jednak w pułapkę wygórowanych ambicji, czego efektem był równie długi, co pretensjonalny album Tales From Topographic Oceans, oparty na świętych księgach hinduistycznych.

W połowie lat 70-tych członkowie Yes zadebiutowali solowymi płytami, z których autorski longplay Squire’a Fish Out Of Water, należał do najżyczliwiej przyjętych. W 1981 r. pogłoski o rozwiązaniu grupy stały się faktem. Squire i White próbowali stworzyć kolejną supergrupę XYZ z udziałem Roberta Planta i Jimmiego Page’a z Led Zeppelin. Zamiar nie powiódł się, zaś jedynym efektem współpracy dwóch pierwszych (pod szyldem Camera) był niefortunny singel „Run With The Fox”.

Rok później obaj muzycy założyli zespół Cinema wraz z południowoafrykańskim gitarzystą Trevorem Rabinem i Tonym Kaye’em na instrumentach klawiszowych. Wkrótce do składu dołączono... Jona Andersona i powrócono do starej nazwy. W 1988 r. zespół rozpadł się na dwie zwalczające się na sali sądowej frakcje. Ostatecznie prawo do nazwy „Yes” wywalczył Squire, zaś pozostali weterani musieli sygnować wspólne nagrania jako Anderson Bruford Wakeman Howe. Longplay Union z 1991 r. był owocem pcmownego zejścia się zwaśnionych artystów. Pod koniec 1995 r. zespół Yes reaktywował się z inicjatywy Squire’a i Andersona w jednym ze swoich najlepszych składów z Howe’em, Wakemanem i White’em.


Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Fish Out of Water Chris Squire12.197525[7]-Atlantic K 50203[produced by Chris Squire]

Kirlian Camera

Pod koniec lat trzydziestych dwudziestego wieku, rosyjski inżynier Siemion Dawidowicz Kilrian skonstruował aparat, który robił zdjęcia.. ludzkiej aury nazwany aparatem Kirliana (Kirlian Camera). Pół wieku później we Włoskim mieście Parma, zafascynowany zjawiskami paranormalnymi wokalista Angelo Bergamini trafił na prace Siemiona Kiliana i postanowił nazwać tak swój projekt muzyczny.

Początkowo skład oprócz Bergaminiego stanowili grający na klawiszach Fabrizio Chiari, basista Mauro Montacchini oraz wokalistka Simona Buja. W składzie tym zespół latem 1980 roku zadebiutował na scenie mediolańskiego Teatro Cristello na Italian Gay Pride party. Następnie własnym sumptem nagrano w 25 egzemplarzach kaasetę demo. Rozesłano ją do włoskich wytwórni płytowych, a firmą, która się odezwała była Italian Recordings. W jej to barwach zespół wydał debiutancką płytę "It Doesn't Master" oraz singel "Blue Room" który osiągnął wysokie noty na listach przebojów.

Po serii występów we włoskiej telewizji, zespołem zainteresował się koncern Virgin. Kirlian Camera był pierwszym włoskim projektem, który podpisał umowę z tą wytwórnią. W 1988r nakładem tego labelu ukazuje się drugi album Kirlian Camera zatytułowany "Eclipse das Schwarze Denkmal". Promował go singel "Austria". Po wydaniu Eclipse z zespołu odeszła Simona Buja a miejsce wokalistki zajęła Emilia Lo Jacono. Sam utwór pozostał jednym z napopularniejszych w historii zespołu. Początkowo Simonę zastępowała przez krótki czas Bianca Hoffmann-Santos. Oficjalną wokalistką została jednak Emilia Lo Jacono.

Następna płyta Todesengel The Fall of Life ukazuje się nakładem niezależnej wytwórni Heaven's Gate. Tutaj też nastapiła spora zmiana w stylu zespołu. Zaczął on skłaniać się w kierunku muzyki eksperymentalnej. Z tego też powodu pomimo, że grupa zdobyła sobie wierne grono fanów we Włoszech, Virgin zrezygnowała z wydawania zespołu.

Po jej wydaniu zespół ruszył w trasę obejmującą Niemcy, Austrię, Szwajcarię, Holandię zdobywając sobie coraz więcej oddanych fanów. Szczególnie dużą popularność Kirlian Camera zdobywa w Niemczech. W 1993 roku grupa gra specjalną trasę dla niemieckich fanów Tour Summer 1993 a towarzyszy im kultowy w pewnych kręgach zespół "Mephisto Waltz".
W 1998 roku niemiecki magazyn Der Spiegel publikuje artykuł zarzucając grupie rasizm i propagowanie faszyzmu. Dziennikarze dotarli do niemieckich neonazistów którzy Kirlian Camera wymienili jako ulubiony i "inspirujący" zespół. Wymowę artykułu w Spieglu wzmacniał image kapeli - wojskowe kurtki polowe, buty spadochronowe, odznaki z okresu wojny/ Zespół zareagował na zarzuty dodając do singla Burning Sea CDR, na którym wyjaśniają, że ich utwory nie mają nic wspólnego.
26 kwietnia 1999 roku grupa została do sądu przez socjalistę Alfreda Schuberta. Wydarzenie zostało rozdmuchane przez niedawną strzelaninę w Columbine High School w hrabstwie Colorado gdzie zamachowcy przyznali się do subkultury goth. Dostało się nie tylko Kirilian Camera ale też Death in June oraz Boyd Rice. Pomimo wydania wyjaśnień na CDR grupie nie pozwolono odpowiedzieć na artykuł w gazecie, co zasktkowało w akcjach antyfaszystkow i odwoływaniem występów aż do 2002 roku.

W 2000 roku do zespołu dołącza Elena Alice Fossi - młoda i utalentowana piosenkarka i kompozytorka sceny dark, protegowana Susanny Rigacci. Elena był już wówczas dobrze znana, współpracowała między innymi z Ennio Morricone. Muzycy wydają kolejne albumy "Still Air", "Les Pritempts Des Larmes", "Absentee" oraz kompilację "Uno" a Ellena w międzyczasie otwiera swój pierwszy poboczny projekt Siderartica wydając album "Night Parade".

W 2005 roku grupa wydaje płytę "Invisible Front. 2005" potwierdzając wyraźne ukierunkowanie zespółu w stronę electro-popu - obszaru, który jest ich naturalnym polem działania. Utwory jak "K-Pax", "The Path of Flowers" i "Dead Zone In The Sky" osiągaja wysokie noty na za niezależnych listach.

W 2006 roku Elena Alice Fossi, ówczesna liderka Kirlian Camera, przywiodła do życia nowy akt Spectra Paris zastępujący całkowicie jej poprzedni czyn - Siderartica. Elena stworzyła swój zespół z dziewczynami z zespołu wprowadzając też w swoją muzykę gości z Dope Stars Inc. oraz Punto Omega. Zespół zadebiutował w grudniu 2006 roku w Mediolanie grając jako support niemieckiego tria And One. Grupa zadebiutowała płytą "Dead Models Society (Young Ladies Homicide Club)", która powstała przy współpracy z koleżankami z jej poprzedniego bocznego projektu - Siderartica.
W 2008 roku projekt Kirlian Camera zakończył prace nad mini albumem zatytułowanym "Shadow Mission: Held V" wydany przez Out Of Line jako jako limitowana edycja kolekcjonerska. Zespół zapowiedział także wydanie kompilacji "the best of" pod tytułem "Odyssey Europa".
 
"Shadow Mission: Held V" zawiera singiel "Mission Walhalla IX", nową wersję "Heldenplatz", oraz niewydany dotąd cover utworu Pink Floyd - "Comfortably Numb". Dołączona będzie też oryginalna wersja "Heldenplatz" i kilka wcześniej niepublikowanych utworów. Po długich bataliach prawnych Elena Alice Fossi i Angelo Bergamini potwierdzili też wydanie albumu "the best of" pod wcześniej zapowiadanym tytułem "Odyssey Europa" (4CD).



Single

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[Ita]
Komentarz
CommunicateKirlian Camera.1983--Memory MEMIX 001[written by A. Bergamini][produced by A. Zanni-S. Cundari]
EdgesKirlian Camera.1984--Italian EXIT M 520[written by A. Bergamini][produced by Allan Goldberg , Oderso Rubini ]
Blue Room/Call Me Kirlian Camera.1985--Italian EXIT 730[produced by Allan Goldberg , Angelo Bergamini , Oderso Rubini ]
Ocean/Nightship 451Kirlian Camera.1986--Virgin Dischi VIN 45208[written by A. Bergamini][produced by Allan Goldberg , Oderso Rubini ]
Helden Platz/BurialKirlian Camera.1987--Virgin Dischi VIN 45228[produced by Oderso Rubine]
Austria • Tor ZweiKirlian Camera.1988--Rose Rosse ROSE 4024[written by A. Bergamini][produced by A. Bergamini , G. Mallozzi , J. Fryer]
Le Printemps Des LarmesKirlian Camera.1995--Discordia DISC 064 [Ger]-
Your Face In The SunKirlian Camera.1996--Discordia DISC 081 [Ger]-
The Desert InsideKirlian Camera.1997--Uranium's Studio MZF 7553-
DriftingKirlian Camera.1998--Solar Plexus SOL-09[Ger][written by A. Bergamini]
The Burning SeaKirlian Camera.1999--Triton Triton 27 CD [Ger]-
Berliner MesseKirlian Camera.2004-- SmallVoices SVLE03-09/12-



Albumy

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[Ita]
Komentarz
It Doesn't Matter, NowKirlian Camera.1983--A.T.G. KC900[produced by Kirlian Camera ]
Eclipse (Das Schwarze Denkmal) Kirlian Camera.1988--Rose Rosse ROSE 5021[produced by Angelo Bergamini , Graziano Mallozzi , John Fryer ]
Todesengel. The Fall Of LifeKirlian Camera.1991--Blue Rain BRCD 9471[produced by Emilia Lo Jacono]
SchmerzKirlian Camera.1992--Blue Rain Records BRCD 9473[produced by Mauro Montacchini ]
ErinnerungKirlian Camera.1994--Discordia DISC 038 CD [Ger]-
Solaris The Last CorridorKirlian Camera.1995--Discordia DISC 027 CD [Ger][produced by Angelo Bergamini ]
Pictures From Eternity - Bilder Aus Der EwigkeitKirlian Camera.1996--Discordia DISC 082 CD [Ger]-
Unidentified LightKirlian Camera.1999--Triton Triton 28 CD [Ger][produced by Angelo Bergamini ]
Invisible Front. 2005Kirlian Camera.2004--Sad Eyes TRI 202 CD [Ger]-
Coroner's SunKirlian Camera.2006-- [Trisol] Music Group GmbH TRI 252 CD [Ger][produced by Angelo Bergamini , Elena Alice Fossi ]

środa, 29 lipca 2020

Target Records

Target Records została założona przez Boba Wilsona na początku 1971 roku w New Bern w Północnej Karolinie.Pierwszymi artystami z którymi Wilson podpisał kontrakty byli Jack Reno i Alice Creech, na początku lutego 1971 r., oraz Markiem Howardem wkrótce potem.
We wrześniu 1971 r., wytwórnia podpisała kontrakt na dystrybucję w kraju z wytwórnią z Nashville, Mega Records i przeniosła swoją siedzibę do Nashville.

Po niepomyślnym starcie maja Alice Creech w maju 1971 r. singlem country "Hunter" (napisany wspólnie z Bobem Wilsonem) ,który został # 73, z coverem Band / Joan Baez ,"The Night They Drove Old Dixie Down" na stronie B, a następnie remake Gale Garnetta "We'll Sing in the Sunshine", z których oba osiągnęły Top-40 list country.

W październiku 1971 roku, Jack Reno miał hit z coverem Vanity Fare "Hitchin' A Ride ", który dotarł do # 12 na listach przebojów country.Następnymi przebojami Reno były przeróbki, "Heartaches By The Number"(# 26) i " Do You Want To Dance "(# 38)."Big Blue Diamond" Jacky Warda osiągnął 39 miejsce w lecie 1972 roku, ale to był łabędzi śpiew wytwórni. Do końca roku wytwórnia została wycofana z branży.

           Single na liście przebojów "Billboard"

Hitchin' a Ride Jack Reno .1971 12.Country Chart
Heartaches by the Number Jack Reno .1972 26.Country Chart
Do You Want to Dance Jack Reno .1972 38.Country Chart
The night they drove old Dixie Down Alice Creech .1971 33.Country Chart
We'll sing in the sunshine Alice Creech .1972 34.Country Chart

          Albumy na liście przebojów Billboard

T13-1313 - Hitchin' a Ride - Jack Reno [1972] 44.Country Chart

T.A. Records

T.A. ("Talent Associates")to wytwórnia, którą założył Steve Binder, zatrudniając Dennisa Lamberta jako dyrektora ds. artystycznych. Podpisano kontrakt nagraniowy z Jimmy Sealsem i Dash Crofts, którzy nagrali tam swoje pierwsze dwa albumy przed swoim przejściem do Warner Bros.

Lambert sprowadził także do wytwórni kanadyjską grupę o nazwie Original Caste i zostając współautorem ich wielkiego hitu "One Tin Soldier". Obie grupy i wokalista Dixie Lee Innis nagrali póżniej kilka albumów po zamknięciu TA Records.

Jedynym innym artystą, który wydał albumy dla TA był Lance LeGault, popularny aktor telewizyjny i filmowy. Legault urodził się w Chicago, miał miano "cajun" , występował na koncertach Elvisa Presleya na początku lat 60-tych. Był także regularnym gościem w TV show The A Team.

             Hity na singlowej liście przebojów "Billboard"

One Tin Soldier / Live for Tomorrow Original Caste 11.69 35.US
Mr. Monday / Highway Original Caste 04.70 119.US
Nothing Can Touch Me / Country Song Original Caste 07.70 114.US
Ain't That Tellin' You People / Watch the Children Original Caste 10.70 117.US

            Albumy na liście przebojów Billboard

TA 5004 - Down Home - Seals & Crofts [1970] #122 

Jagged Edge

Ceniony kwartet r&b;, którego promotorem był od początku znany producent Jermaine Dupri. Jagged Edge zyskali popularność dzięki doskonale rozpoznawalnym singlom i udziałom gościnnym, które w połączeniu z efektownym wyglądem członków kwartetu i licznym słowom poparcia ze strony innych artystów, zaowocowały spektakularnym sukcesem.

W przeciągu dziesięciu lat funkcjonowania grupy aż czternaście singli firmowanych przez Jagged Edge dotarło do czołowej setki notowania billboard hot r&b.; W skład formacji Jagged Edge weszli bracia bliźniacy - Brandon "Case Dinero" Casey i Brian "Brasco" Casey, ich kolega poznany podczas zajęć w lokalnym kościele Kyle "Quick" Norman, oraz dokooptowany do zespołu dzięki protekcji wokalistki Kandi Burruss (znanej chociażby z Xscape) - Richard Wingo. To właśnie dzięki Kandi, która pierwsza zwróciła uwagę na działalność utalentowanych przystojniaków, taśma demo Jagged Edge trafiła do rąk Jermainea Dupri, który latem 1997 r. bez większego wahania podpisał z grupą kontrakt, wcielając ją do swego labelu so so def.

Jeszcze w tym samym roku, jesienią, po zaledwie trzech miesiącach wytężonej pracy, ukazał się debiutancki album kwartetu. Nieoczekiwanie, ponieważ promujące krążek A Jagged Era singlowe nagrania "The Way You Talk", "I Gotta Be" i "Slow Motion" nie zyskały większego uznania, wyprodukowana przez Jermainea Dupri i Manuela Seala, Jr.-a płyta uzyskała bardzo przyzwoite recenzje i w niespełna pół roku okryła się złotym nakładem. Grupie udało się nagrać materiał stojący na równym, wysokim poziomie, z jednej strony przebojowy, z drugiej nie pozbawiony także delikatności i nastrojowości. Album był wypadkową nowoczesnego r&b; z domieszką soulu i klimatu new jack swing, przypominającego dokonania Jodeci i BLACKstreet. Fanom twórczość Jagged Edge przypadła do gustu i od momentu wydania A Jagged Era formacja stała się ważnym elementem sceny r&b.;

Na początku 2000 r. (18 stycznia) kwartet powrócił swoją najlepszą płytą w dyskografii-J.A. Heartbreak. Wyprodukowany przez Dupriego i Bryana-Michaela Coxa album przyniósł aż trzy wielkie hity - "He Cant Love You", "Lets Get Married" i "Promise". Każda z tych piosenek dotarła do czołowej piętnastki notowania singli billboardu, w wydatny sposób pomagając płycie osiągnąć status podwójnej platyny. Choć album nie zyskał tak wysokich recenzji jak debiutancki materiał, Jagged Edge za sprawą świetnej sprzedaży, serii wyprzedanych koncertów, dwóch nagród soul train (za singiel "Lets Get Married" i w kategorii Najlepszy album) oraz nominacji do american music awards i bet awards, uzyskali status niezwykle istotnych graczy, chętnie zapraszanych przez innych twórców (m.in. Fabolousa - hit "Trade It All, Pt. 2" i Nivee w "Don't Mess With My Man" - przebój nr 8 na liście billboardu) do wspólnych nagrań.

Doskonałą passę Jagged Edge podtrzymali wydanym w wakacje 2001 r. przebojowym krążkiem Jagged Little Ihrill (nazwa jest wesołym nawiązaniem do bestsellerowego wydawnictwa Alanis Morissette Jagged Little Pill), który promował singlowy hit "Where the Party At" z gościnnym udziałem Nellyego. Nagranie to okazało się największym przebojem w historii grupy, docierając do trzeciej pozycji listy billboardu i uzyskując nominację do nagrody grammy. Płyta dotarła do 3. miejsca listy najlepiej sprzedających się krążków za Oceanem i osiągnęła platynowy nakład.

Popularne single "Goodbye" i "I Got It" pomogły grupie w utrzymaniu jeszcze przez pewien czas silnej pozycji na scenie r&b;, ale już po 2002 r. akcje kwartetu zaczynały powoli słabnąć. Wiązało się to z pewnym wyczerpaniem formuły męskich formacji w stylu Jagged Edge, Next, czy BLACKstreet, które traciły na znaczeniu na rzecz popularnych wokalistów i artystów, tworzących muzykę znacznie bardziej nawiązującą do stylistyki neo-soul (m.in. Musiq, Antliony Hamilton czy Rahsaan Patterson).

Miało to znaczne przełożenie na słabszą sprzedaż kolejnych płyt grupy. O ile jeszcze albumy Hard (2003) i Jagged Edge (2006) znalazły ponad pół miliona nabywców, okrywając się złotem i dochodząc do - odpowiednio - 3. i 4. pozycji na liście billboardu, o tyle wydane w 2007 r. Baby Makin' Project przeszlo zasadniczo bez większego echa, sprzedając się w ok. 150 tys. egzemplarzy. W międzyczasie grupa zmieniła aż dwa razy wydawcę. Najpierw w 2003 r. Jagged Edge opuścili so so def na rzecz arista records, by w 2007 r. powrócić pod skrzydła Jermainea Dupri i so so DEF, tyle że już w ramach island def jam.

Członkowie kwartetu utworzyli ponadto własną oficynę 581 music, nie chcąc więcej być uzależnionym od polityki wydawniczej wielkich labeli. Kwartet Jagged Edge odegrał istotną rolę w szczytowej fazie popularności muzyki r&b; rodem z Atlanty. Grupie udało się szturmem wedrzeć na scenę i przez kilka lat pozostawać jej istotnym ogniwem. Produkując wiele ważnych i do dziś popularnych hitów, grupa nie zapominała o tym, że poza singlami istotna tość całych płyt, dlatego ich krążki choć nie osiągały najwyższe wyniki sprzedaży, każdorazowo otrzymywały pozytywne oceny prasy i fanów.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
The Way That You TalkJagged Edge feat Da Brat & JD09.1997-65[9]So So Def 78 639[produced by Jermaine Dupri ][34[19].R&B; Chart]
Gotta BeJagged Edge08.1998-23[16]So So Def 79 010[produced by Jermaine Dupri ][11[25].R&B; Chart]
Keys to the RangeJagged Edge featuring Jermaine Dupri08.1999--So So Def [written by Brandon Casey, Brian Casey, Jermaine Dupri][produced by Jermaine Dupri ][55[9].R&B; Chart][pioseka z filmu "I Too Deep"]
He Can't Love UJagged Edge12.1999-15[20]So So Def 79 146[gold-US][written by Brandon Casey , Brian Casey , Bryan Cox][produced by Bryan-Michael Cox ][3[31].R&B; Chart]
Let's Get MarriedJagged Edge05.2000197[1]11[24]So So Def 79 437[written by Brian Casey, Brandon Casey, Jermaine Dupri, Bryan-Michael Cox][produced by Jermaine Dupri][1[3][44].R&B; Chart]
PromiseJagged Edge12.2000-9[21]So So Def 79 545[written by Brian Casey, Brandon Casey, Gary Smith, Lechas Young, Jermaine Dupri, Bryan-Michael Cox][produced by Jermaine Dupri ][1[1][34].R&B; Chart][sample z "I need love"-LL Cool J]
Puppy loveLil' Bow Wow feat Jagged Edge01.2001-75[7]So So Def 79 556[written by Bryan-Michael Cox Brian Casey, Brandon Casey and Jermaine Dupri][produced by Jermaine Dupri ][27[18].R&B; Chart][sample z "Kanday"-LL Cool J]
Where the party at/Let' s get married [Run DMC]Jagged Edge feat Nelly06.200125[5]3[29]So So Def 79 626[written by Jermaine Dupri, Brandon Casey, Bryan-Michael Cox, Brian Casey, Cornell Haynes, Jr.][produced by Jermaine Dupri ][1[3][39].R&B; Chart]
Ghetto GirlsLil' Bow Wow featuring Jagged Edge08.2001-91[4]So So Def 79 612[written by Cox, Dupri, Mitchell, Wilton Felder][produced by Jermaine Dupri][40.R&B; Chart]
GoodbyeJagged Edge11.2001-58[15]Album cut[produced by Jermaine Dupri][18[21].R&B; Chart]
Thank youLil' Bow Wow feat Jagged Edge and Fundisha01.2002-93[5]So So Def 79 685[written by Bryan-Michael Cox, Jermaine Dupri & Ric Ocasek][45[17[.R&B; Chart][sample z "I' m not the one"-Cars]
I got it 2Jagged Edge feat Nas05.2002-103[7]So So Def 79 739[produced by Jermaine Dupri ][34[15].R&B; Chart]
Trade It All [Part.2]Fabolous feat P Diddy & Jagged Edge08.2002-20[18]Desert Storm[written by B. Casey,Chauncey Hawkins,John Jackson,K. Ilfill,Ernesto Shaw][produced by Clue,Duro][14[31].R&B; Chart][utwór z filmu "Barbershop"]
Don' t mess with my manNivea feat Brian & Brandon Casey Of Jagged Edge08.200241[2]8[36]Jive 40 041[written by Bryan-Michael Cox, B. Casey][produced by Bryan-Michael Cox][25[32].R&B; Chart]
Walked Outta Heaven/Girls gone wildJagged Edge09.200321[7]6[27]So So Def 76 974[written by Jagged Edge][produced by Jermaine Dupri][2[37].R&B; Chart]
My babyBow Wow feat Jagged Edge12.2003-42[11]Columbia 76 779[written by Johntá Austin, Ryan Bowser, Rahman Griffin, Antoine Macon, Shad Gregory Moss, Jermaine Dupri][produced by Jermaine Dupri][17[20].R&B; Chart]
What's It LikeJagged Edge05.2004179[1]85[2]Columbia 76 696[32[20].R&B; Chart]
Choosin'Jagged Edge featuring Too Short & Jazze Pha07.2004--Short[written by B. Casey, B. Casey, P. Alexander, T. Shaw][produced by Jazze Pha][84[3].R&B; Chart]
So AmazingJagged Edge featuring Voltio11.2005--Columbia 80463[written by Brandon Casey, Brian Casey, Jermaine Dupri, Julio Ramos, PJ Morton][produced by Jermaine Dupri][84[3].R&B; Chart]
Nasty girlThe Notorious B.I.G. feat Diddy,Nelly,Jagged Edge11.2004136[3]44[15]Bad Boy 94 143[gold-US][written by Christopher Wallace, Steven Jordan, Sean Combs, Cornell Haynes, Brian Casey, Brandon Casey, Leroy Watson][produced by Jazze Pha][20[19].R&B; Chart]
Good Luck CharmJagged Edge04.2006-73[10]Columbia[gold-US][written by Brian Casey, Brandon Casey, Chad Elliott, Bobby Johnson, Rod Richards, John Hosea Williams][produced by Jermaine Dupri][13[30].R&B; Chart]
I Really Wanna Know YouDJ Clue? featuring Jagged Edge and Fabolous12.2006--Roc-A-Fella[53[20].R&B; Chart]
Put a Little Umph in ItJagged Edge featuring Ashanti07.2007-113[2]So So Def[written by Johntá Austin, Brian Casey, Brandon Casey, Jermaine Dupri, Manuel Seal, Steve Standard][produced by Jermaine Dupri, Manuel Seal][49[20].R&B; Chart]
Tip of My TongueJagged Edge Featuring Trina & Gucci Mane01.2010---[51[13].R&B; Chart]
Lay You DownJagged Edge09.2010--Slip-N-Slide[89[1].R&B; Chart]
BabyJagged Edge04.2011---[58[15].R&B; Chart]



Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
A Jagged EraJagged Edge10.1997-104[36]So So Def 68 181[gold-US][produced by Jermaine Dupri, Manuel Seal, Scorpion][19[57].R&B; Chart]
J.E. HeartbreakJagged Edge02.2000183[1]8[74]So So Def 69 862[2x-platinium-US][silver-UK][produced by Jermaine Dupri, Bryan Michael Cox][1[1][73].R&B; Chart]
Jagged little thrillJagged Edge07.200185[5]3[41]So So Def 85 646[platinum-US][silver-UK][Producers: Jermaine Dupri , Jason Rome , Gary U. Smith ][2[47].R&B; Chart]
HardJagged Edge10.200382[24]3[26]Columbia 87 017[gold-US][silver-UK][Producers: Phalon Alexander , Melvin Coleman , Jermaine Dupri , Kevin Hicks , Brian Michael Cox][1[1][32].R&B; Chart]
The ultimate video collectionJagged Edge05.2004-131[1]Columbia 58 514[34[3].R&B; Chart]
Jagged EdgeJagged Edge05.2006104[2]4[10]-[produced by Jermaine Dupri, Pitch Black, The Clutch, Hakim Young, Jermaine Mobley, Corna Boyz, Chad Elliott][2[12].R&B; Chart]
Baby Makin' ProjectJagged Edge10.2007-8[8]Island 09493[produced by Brandon Casey,Brian Casey,Jermaine Dupri,Sick Cents, Tha Corna Boyz, Crackpot, Manuel Seal, Selasi][3[31].R&B; Chart]
The RemedyJagged Edge07.2011-35[3] Slip-N-Slide 5099990790027[produced by Ted "Touche" Lucas,Brandon & Brian Casey,Mad Skrews, Adam Ledgister, Bigg D, Cool & Dre, Jim Jonsin, Paul Anderson, Casey Boyz, Cainon Lamb, Brass Knuckles, Gorilla Tek]
J.E. Heartbreak 2Jagged Edge11.2014-28[3]So So Def 810115902[produced by Jermaine Dupri, Michael T. Mauldin, Brandon Casey, Brian Casey, Bryan-Michael Cox, Clifford Henson]


Korn

Amerykański zespół Korn założony został w 1992 roku. Ich styl to wyjątkowo dobrze brzmiąca mieszanka rapu i metalu. Pod koniec lat 90-tych byli jedną z najpopularniejszych grup rockowych, do dziś sprzedając ponad 30 milionów albumów na całym świecie i zdobywając dwie nagrody Grammy.
 
Grupę stworzyli gitarzyści James "Munky" Shaffer i Brian "Head" Welch, basista Reginald "Fieldy Snuts" Arvizu oraz perkusista David Silveria. Wkrótce do składu dołączył wokalista Jonathan Davis i zespół zaczął tworzyć muzykę pod nazwą Korn. W 1994 roku podpisali kontrakt z wytwórnia Epic i wydali debiutancką płytę nazwaną po prostu "Korn". Dzięki długiemu tournee, gdzie występowali między innymi przed Ozzym Osbournem, czy Megadeath, zarówno album, jak i grupa zaczęli zyskiwać coraz większą popularność.
Rok 1996 przyniósł kontynuację debiutu i płytę "Life is Peachy", która od razu osiągnęła sukces dzięki utworom takim jak "No Place to Hide", czy "A.D.I.D.A.S.". W 1997 roku Korn założył własną wytwórnię płytową Elementree Records.

Najsłynniejszym i najlepiej sprzedającym się wydawnictwem zespołu była płyta "Follow The Leader" z 1998 roku. Na niej znalazły się takie hity jak "Freak on a Leash" oraz "Got the Life". Album przyniósł grupie masową popularność i wielki sukces sprzedaży - krążek zadebiutował na pierwszym miejscu rankingu płyt Billboard. Ostatecznie wydawnictwo ma status pięciokrotnej platyny i sprzedało się w ponad 10 milionowym nakładzie na całym świecie. Na fali sukcesu Korn ruszył w trasę koncertową Family Values Tour wspólnie z Incubus, Orgy, Limp Bizkit, Ice Cube oraz Rammstein.

W 1999 roku ukazał się album "Issues", debiutując w pierwszym tygodniu po premierze na szczycie listy sprzedaży Billboardu. Płyta przyniosła udane single "Falling Away From Me", "Make Me Bad" oraz "Somebody Someone" i podtrzymała status Korna jako wielkiej gwiazdy metalu.

Piąta płyta grupy "Untouchables" ukazała się w 2002 roku, nie udało jej się jednak powtórzyć sukcesu poprzedniczki. Zespół za niższą sprzedaż obwinił Internet, gdzie 3 miesiące przed premierą ktoś umieścił nielegalnie cały album. Nie przeszkodziło to jednak singlom "Here to Stay" oraz "Thougthless" odnieść spore sukcesy na listach przebojów.

W roku 2003 zespół powrócił z kolejnym albumem "Take a Look In the Mirror". Singlami były "Right Now", "Y'all Want a Single" oraz "Everything I've Known". Następnie Korn zdecydował się na wydanie zestawu największych przebojów "Greatest His vol.1" wzbogaconego o dwa nowe nagrania. Były to covery piosenek "Word Up!" z repertuaru grupy Cameo oraz "Another Brick In The Wall" Pink Floyd. Zanim grupa rozpoczęła pracę nad nową płytą studyjną, z Kornem pożegnał się gitarzysta Brian "Head" Welch. Jako powód podał głębokie nawrócenie na wiarę chrześcijańską.

Grupa zmieniła wytwórnię na Virgin i wydała nową płytę "See You On The Other Side" w 2005 roku. Nie zabrakło przebojów - "Twisted Transistor" oraz "Coming Undone". 9 grudnia 2006 roku Korn wystąpił na koncercie z serii MTV Unplugged. Nagranie występu, na którym gościnnie pojawili się między innymi muzycy The Cure oraz wokalista Evanescence Amy Lee, wydano na płycie "MTV Unplugged: Korn".

W 2007 roku ukazał się następny krążek zespołu. Płyta nie ma tytułu, a zespół pozostawił fanom nadanie nazwy albumowi. "Evolution" oraz "Hold On" to najpopularniejsze nagrania z tego krążka.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Komentarz
No place to hide/ProudKorn10.199626[4]-Immortal 6638452 [written by Reginald Arvizu, Jonathan Davis, James Shaffer, David Silveria, Brian Welch][produced by Ross Robinson]
A.D.I.D.A.S./WickedKorn02.199722[5]113[4]Epic 6642042[written by Jonathan Davis,Brian Welch,David Silveria,James Shaffer,Reginald Arvizu][[produced by Ross Robinson]
Good godKorn06.199725[5]-Epic 6646582[written by Jonathan Davis,Brian Welch,David Silveria,James Shaffer,Reginald Arvizu][produced by Ross Robinson]
Got the lifeKorn08.199823[6]-Epic 6663912[written by Korn][produced by Korn, Steven Thompson, and Toby Wright]
Freak on a leashKorn05.199924[6]106[18]Epic 6672522[silver-UK][written by Jonathan Davis,Brian Welch,David Silveria,James Shaffer,Reginald Arvizu][[produced by Steve Thompson, Korn, Toby Wright]
[Life is]Falling away from me/Jingle ballsKorn02.200024[8]108[16]Epic 6688692[written by Jonathan Davis,Brian Welch,David Silveria,James Shaffer,Reginald Arvizu][[produced by Brendan O'Brien]
Make me bad/Dirty [live]Korn05.200025[6]114[12]Epic 6694332[written by Jonathan Davis,Brian Welch,David Silveria,James Shaffer,Reginald Arvizu][[produced by Brendan O'Brien]
Here to stayKorn06.200212[9]72[12]Epic 6727425[written by Korn][produced by Michael Beinhorn]
ThoughtlessKorn09.200237[4]108[9]Epic 6731572[written by Korn][produced by Michael Beinhorn]
Did my timeKorn08.200315[5]38[10]Epic 6741422[produced by Jonathan Davis , Korn][[written by Korn]
Right nowKorn12.2003-119[3]album cut[written by Korn][produced by Korn & Jonathan Davis]
Word upKorn10.2004-123[1]album cut[written by Larry Blackmon, Tomi Jenkins][produced by Korn,Jonathan Davis, Toby Wright]
Twisted transistorKorn12.200527[8]64[8]Virgin VUSCD 316[written by Reginald Arvizu,Lauren Christy,Jonathan Davis,Graham Edwards,James Shaffer,David Silveria,Scott Spock][producer by The Matrix,Jonathan Davis]
Coming UndoneKorn06.200663[1]79[6]Virgin VUSCD 323 [written by Reginald Arvizu,Lauren Christy,Jonathan Davis,Graham Edwards,James Shaffer,David Silveria,Scott Spock][producer by The Matrix,Jonathan Davis]


Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
KornKorn10.1994181[3][02.2001]72[64]Immortal/Epic 66633[2x-platinium-US][gold-UK][producer by Ross Robinson]
Life is peachyKorn10.199632[10]3[50]Immortal/Epic 67554[2x-platinium-US][gold-UK]][producer by Ross Robinson]
Follow the leaderKorn08.19985[19]1[1][89]Immortal/Epic 69001[5x-platinium-US][gold-UK]][producer by Korn,
Steve Thompson,
Toby Wright]
IssuesKorn11.199937[17]1[1][47]Immortal/Epic 63710[3x-platinium-US][gold-UK][producer by Brendan O'Brien]
All mixed upKorn10.200199[5]-Epic SSP 303882 [UK]
UntouchablesKorn06.20024[20]2[34]Epic 61488[platinum-US][gold-UK][producer by Korn,
Michael Beinhorn]
Take a look in the mirrorKorn11.200353[7]9[26]Immortal 90335[platinum-US][silver-UK][producer by Korn,
Jonathan Davis]
Greatest Hits Vol.1Korn10.200422[6]4[39]Immortal 92700[platinum-US][gold-UK]
See You On The Other SideKorn12.200571[5]3[49] Virgin 45889[platinum-US][silver-UK][produced by Jonathan Davis,Atticus Ross, and The Matrix]
Live And RareKorn05.2006193[1]51[4]Sony/Epic 82876822472-
MTV UnpluggedKorn03.2007131[1]9[7] Virgin 86027 [produced by Richard Gibbs, Alex Coletti]
UntitledKorn08.200715[4]2[20]Virgin 5038802[gold-US]
Korn III: Remember Who You AreKorn07.201023[2]2[9]Roadrunner RR 77572 [UK][produced by Ross Robinson]
The Path of TotalityKorn12.201168[1]10[21]Roadrunner RR 77282 [UK][produced by [produced by Jonathan Davis,Skrillex,Noisia,Excision,Downlink,12th Planet,Flinch,Feed Me,Kill the Noise,Datsik,Jim Monti]
The Paradigm ShiftKorn10.201316[2]8[7]Spiefarm 8501141 [UK][silver-UK][produced by Don Gilmore]
The Serenity of SufferingKorn11.20169[2]4[6]Roadrunner 0016861747121 [UK][produced by Nick Raskulinecz]
The NothingKorn09.20199[2]8[2]Roadrunner 0016861740924 [UK][produced by Nick Raskulinecz]



Kingston Trio

KINGSTON TRIO- Bardzo wpływowy zespół w czasach odrodzenia muzyki folk. Powstał w 1957 r. w San Francisco, a największą popularność osiągnął pod koniec lat 50.
Jego skład tworzyli Bob Shane (ur. l .02.1934 r. w Hilo na Hawajach), Nick Reynolds (ur. 27.07'. 1933 r. w Coronado w stanie Kalifornia, USA) i Dave Guard (ur. 19.10.1934 r. w San Francisco wstanie Kalifornia, zm 22.03.1991 r.). Niewiele ich singli osiągnęło sukces. Najbardziej pamiętanym ich utworem jest "Tom Dooley", który w 1958 r. dotarł na 5. miejsce brytyjskich list przebojów i na l. amerykańskiej. Utwór ten, napisany przez Guarda, był oparty na starej melodii ludowej z XIX wieku zatytułowanej "Tom Dula".

Album The Kingston Trio, z którego pochodzi "Tom Dooley", również dotarł na sam szczyt listy przebojów w USA. Następne albumy z 1959 r. także cieszyły się powodzeniem. Spośród nich koncertowy From The Hungry i osiągnął 2. pozycję, a The Kingston Trio At Large i Here We Go Again uplasowały się na wysokich miejscach. Także płyty Sold Out i String Along dotarły na szczyt list przebojów.

Odkryte przez nich świeże rozwiązania harmoniczne i chłopięcy entuzjazm spotkały się z sympatycznym przyjęciem ze strony publiczności amerykańskiej, nieufnej wobec folka słuchanego z upodobaniem przez przedstawicieli lewej strony sceny politycznej USA, ale jednocześnie utorowały drogę pokoleniu bardziej sugestywnych wykonawców. W maju 1961 r. Guarda, który kontynuował karierę solową i utworzył zespół The Whiskeyhill Singers, zastąpił John Stewart (ur. 5.09.1939 r. w San Diego w stanie Kalifornia, USA) poprzednio występujący z grupą The Cumberland Three.

Album Close-Up był pierwszą płytą nagraną ze Stewartem i dotarł na 3. pozycję amerykańskich list przebojów. Rok później utwór "San Miguel" (kontynuacja piosenki "Tom Dooley")zdołał wejść zaledwie do pierwszej 30. brytyjskich list przebojów. Kompozycja "The Reverend Mr Black" dostała się w 1963 r. do pierwszej 10. listy amerykańskiej. Stewart pozostał w składzie zespołu do 1967 r.

Shane później przekształcił zespół w The New Kingston Trio. W jego składzie znaleźli się Roger Gamble i George Grove. Grupa dalej cieszyła się dużą popularnością. Jej twórczość, chociaż stylistycznie coraz gorszą, należy uznać za bogatą, jednak sukcesy odnoszone przez bardziej atrakcyjnych wykonawców folkowych i folk-rockowych sprawiły, że The New Kingston Trio odbierano jako zespół nie na czasie. Dlatego też grupa rozwiązała się w 1968 r.

W 1981 r. w programie telewizyjnym Toma Smothersa doszło do ponownego połączenia zespołu - wtedy to po raz pierwszy zebrała się cała szóstka. Stewart zaczął się cieszyć kultowym powodzeniem, występując jako solista, nagrywając i koncertując do dnia dzisiejszego. W 1987 r. na trasę koncertową wyruszyli razem Shane, Grove i nowy członek zespołu, Bob Haworth.


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
Tom Dooley/Ruby redKingston Trio09.19585[14]1[1][21]Capitol 4049[gold-US][written by Trad.,Alan Lomax,Frank Warner,John Avery Lomax][produced by Dave Guard,Voyle Gilmore]
Raspberries, Strawberries/SallyKingston Trio01.1959-70[8]Capitol 4114[written by Dave Guard,Bob Shane,Nick Reynolds,Will Holt][produced by Voyle Gilmore]
Tijuana jail/Oh,CindyKingston Trio03.1959-12[13]Capitol 4167[written by Denny Thompson][produced by Voyle Gilmore]
M.T.A./All my sorrowsKingston Trio06.1959-15[11]Capitol 4221[written by Jacqueline Steiner, Bess Hawes][produced by Voyle Gilmore]
Worried man/San MiguelKingston Trio09.1959-20[11]Capitol 4271[written by Dave Guard, Tom Glazer][produced by Voyle Gilmore][adaptacja tradycyjnej ludowej piosenki amerykańskiej"Worried man blues"][#14 hit for Carter Family in 1930]
Coo Coo-U/Green grassesKingston Trio12.1959-98[1]Capitol 4303[written by David Wheat, Bill Loughborough][produced by Voyle Gilmore]
San Miguel/A Worried ManKingston Trio12.195929[1]Capitol 15 073 [UK][written by Jane Bowers][produced by Voyle Gilmore]
El Matador/Home from the hillKingston Trio02.1960-32[11] side B:102[3]Capitol 4338[A:written by Jane Bowers / Irving Burgess][B:written by Bronislau Kaper, Mack David][produced by Voyle Gilmore][side B:tytułowa piosenka z filmu]
Bad man blunder/The escape of Old John WebbKingston Trio06.1960-37[10]Capitol 4379[written by Cisco Houston / Lee Hays][produced by Voyle Gilmore]
Everglades/This mornin',this evenin',so soonKingston Trio10.1960-60[5]Capitol 4441[written by Harlan Howard][produced by Voyle Gilmore]
Where have all the flowers gone/O Ken KarangaKingston Trio01.1962-21[14]Capitol 4671[written by Pete Seeger][produced by Voyle Gilmore]
Scotch and soda/Jane Jane JaneKingston Trio04.1962-81[7] side B:93[1]Capitol 4740[A:written by Dave Guard][B:written by Stan Wilson][produced by Voyle Gilmore]
Old Joe Clark/C'mon Betty homeKingston Trio09.1962-113[1]Capitol 4808[written by Reynolds, Shane, Stewart][produced by Voyle Gilmore]
One more town/She was too good to meKingston Trio10.1962-97[2]Capitol 4842[written by John Stewart][produced by Voyle Gilmore]
Greenback dollar/The new frontierKingston Trio01.1963-21[11]Capitol 4898[written by Hoyt Axton / Ken Ramsey][produced by Voyle Gilmore]
Reverend Mr. Black/One more roundKingston Trio04.1963-8[11]Capitol 4951[written by Billy Edd Wheeler, Jed Peters][produced by Voyle Gilmore][#15 hit for Carter Family in 1931]
Desert Pete/Ballad of the thresherKingston Trio08.1963-33[8]Capitol 5005[written by Billy Ed Wheeler][produced by Voyle Gilmore]
Ally ,ally oxen free/Marcelle VahineKingston Trio11.1963-61[7]Capitol 5078[written by Rod McKuen, Stephen Yates][produced by Voyle Gilmore]
Last night I had the strangest dream/The patriot gameKingston Trio02.1964-124[3]Capitol 5132[written by Ed McCurdy][produced by Voyle Gilmore]
If you don't look around/Seasons in the sunKingston Trio05.1964-123[1]Capitol 5166[written by John Stewart][produced by Voyle Gilmore]
I'm going home/Little play soldiersKingston Trio01.1965-104[1]Decca 31 730[written by Fred Geis][produced by Trident Productions]
Scotch and soda/One too many morningsKingston Trio05.1969-124[2]Tetragrammaton 1526[written by Dave Guard][produced by Frank Werber]



Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
Kingston TrioKingston Trio02.1958-1[1][195]Capitol T 996[gold-US][produced by Voyle Gilmore]
From the hungry IKingston Trio01.1959-2[178]Capitol T 1107[gold-US][produced by Voyle Gilmore]
Kingston Trio at LargeKingston Trio06.1959-1[15][118]Capitol ST 1199[gold-US][produced by Voyle Gilmore]
Sold outKingston Trio.1960-1[12][73]Capitol ST 1352[gold-US][produced by Voyle Gilmore]
Here we go againKingston Trio.1960-1[8][126]Capitol ST 1258[gold-US][produced by Voyle Gilmore]
String alongKingston Trio.1960-1[10][60]Capitol ST 1407[gold-US][produced by Voyle Gilmore]
Last month of yearsKingston Trio10.1960-11[4]Capitol ST 1446[produced by Voyle Gilmore]
Make way!Kingston Trio02.1961-2[39]Capitol ST 1474[produced by Voyle Gilmore]
Goin' placesKingston Trio07.1961-3[41]Capitol ST 1564[produced by Voyle Gilmore]
Close -upKingston Trio.1961-3[46]Capitol ST 1642[produced by Voyle Gilmore]
College concertKingston Trio03.1962-3[51]Capitol ST 1658[produced by Voyle Gilmore]
The best of Kingston TrioKingston Trio06.1962-7[105]Capitol ST 1705[gold-US]
Something specialKingston Trio08.1962-7[37]Capitol ST 1747[produced by Voyle Gilmore]
New frontierKingston Trio12.1962-16[36]Capitol ST 1809[produced by Voyle Gilmore]
The Kingston Trio #16Kingston Trio03.1963-4[29]Capitol ST 1871[produced by Voyle Gilmore]
Sunny sideKingston Trio.1963-7[25]Capitol ST 1935[produced by Voyle Gilmore]
Sing a song with a Kingston TrioKingston Trio01.1964-69[14]Capitol ST 2005
Time to thinkKingston Trio02.1964-18[21]Capitol ST 2011[produced by Voyle Gilmore]
Back in townKingston Trio05.1964-22[20]Capitol ST 2081[produced by Voyle Gilmore]
The Kingston Trio [Nick-Bob-John]Kingston Trio01.1965-53[13]Decca 74 613[produced by Frank Werber]
Stay awhileKingston Trio06.1965-126[10]Decca 74 656[produced by Frank Werber]
Once upon a timeKingston Trio07.1969-163[6]Tetragramm. 5101[produced by Frank Werber, Ron Furmanek]