Bad Religion

BAD RELIGION, grupa amerykańska. Powstała w 1980 w Santa Barbara w Kalifornii. Na miejsce działalności wybrała Los Angeles.
Pierwszy skład: Greg Graffin - voc, Brett Gurewitz - g, Jay Bentley - b, Jay Lishrout - dr. W 1982 miejsce Lishrouta zajął Pete Finestone-dr. Rok później Bentleya i Finestone'a zastąpili Paul Dedona - b i Davy Goldman - dr. W 1984 na miejsce Goldmana wrócił Finestone, a zamiast Gurewitza i Dedony zaproszono do współpracy Grega Hetsona - g, na stałe związanego z zespołem Circle Jerks, i Tima Gallegosa - b.
Wkrótce potem zawiesiła działalność (Graffin kończył studia z zakresu paleontologii - później został wykładowcą tego przedmiotu w Cornell University w Ithaca w stanie Nowy Jork). Wznowiła ją w 1987 - z Gurewitzem zamiast Hetsona. Skład z lat dziewięćdziesiątych: Graffin, Gurewitz, Hetson, Bentley, Bobby Schayer - dr.
Już pierwsze płyty, czwórka Bad Religion EP. i album How could hell be any worse?, wydane tak jak następne we własnej firmie Epitaph, zapewniły jej opinię jednej z najlepszych grup hardcore'owych obok Black Flag, The Dead Kennedys i Circle Jerks. Zawierały utwory zbliżone do kompozycji wymienionych zespołów, pełne krzyku i zgiełku, zintensyfikowane rytmicznie. Muzyka Bad Religion odznaczała się jednak większą dbałością o stronę melodyczną (wpływy folku), dość atrakcyjnymi aranżacjami, wzbogacanymi np. partiami fortepianu, a także staranną realizacją nagrań (jako inżynier dźwięku współpracował z nią Jim Mankey, były gitarzysta i basista Sparks, późniejszy założyciel Concrete Blonde).
Zwracały uwagę inteligentne teksty o tematyce społecznej. Na minialbumie Into the unknown grupa nieoczekiwanie urozmaiciła swoje kompozycje m.in. elementami stylów Pink Floyd, Genesis, Devo. Eksperyment ten nie spodobał się publiczności - sprzedano tylko siedemset egzemplarzy z wytłoczonych dziesięciu tysięcy, docenili go natomiast niektórzy krytycy - autorzy słynnego przewodnika The Trouser Press Record Guide uznali ją za jedno z rockowych arcydzieł lat osiemdziesiątych. Następna płyta, Back to the known - nietypowa, zawierająca bowiem muzykę tylko na stronie A - dokumentowała odwrót Bad Religion na wcześniej zajmowane pozycje.
Później w działalności grupy nastąpiła przerwa. Albumy z przełomu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych potwierdziły, że Bad Religion to jedna z najinteligentniejszych formacji hardcore'owych. Prawdziwy sukces przyniósł muzykom album Recipe for hate, zrealizowany z gościnnym udziałem znanych wokalistów, Eddiego Veddera z PEARL JAM (w American Jesus i Watch It Die), Johnette Napolitano z Concrete Blonde (w It Struck A Nerve), zachwycający umiejętnym połączeniem chwytliwych melodii i punkowej estetyki (np. It Struck A Nerve, Skyscraper). W tekstach dominował wątek zwątpienia w Boga, bezradnego wobec okrucieństwa we współczesnym świecie (Don't Pray On Me, American Jesus). Jesienią 1993 grupa po latach nagrań dla Epitaph związała się z jednym z fonograficznych potentatów - wytwórnią Atlantic.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
21 Century [Digital boy] EP.	Bad Religion	02.1995	41[5]	-	Columbia 6611432	[written by Mr. Brett][produced by Andy Wallace,Bad Religion]
Broken	Bad Religion	05.2002	125[1]	-	Epitaph 1067	[written by Brett Gurewitz, Greg Graffin]
Los Angeles Is Burning	Bad Religion	08.2004	67[2]	-	Epitaph 11692	[written by Brett Gurewitz][produced by Brett Gurewitz,Greg Graffin]
Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Stranger than fiction	Bad Religion	09.1994	-	87[7]	Atlantic 82 658 [US]	[gold-US][produced by Andy Wallace and Bad Religion]
The gray race	Bad Religion	03.1996	102[1]	56[5]	Atlantic 82 870	[produced by Ric Ocasek]
No substance	Bad Religion	05.1998	-	78[2]	Atlantic 83 094	[produced by Bad Religion, Alex Perialas, Ronnie Kimball]
The New America	Bad Religion	05.2000	-	88[2]	Atlantic 83 303	[produced by Todd Rundgren]
The process of belief	Bad Religion	02.2002	136[1]	49[5]	Epitaph 86 635	[produced by Brett Gurewitz and Greg Graffin]
The Empire Strikes First	Bad Religion	06.2004	122[1]	40[5]	Epitaph 86 694	[produced by Brett Gurewitz and Greg Graffin]
New Maps of Hell	Bad Religion	07.2007	134[1]	35[5]	Epitaph 86863	[produced by Joe Barresi]
The Dissent of Man	Bad Religion	10.2010	135[1]	35[3]	Epitaph 86988	[produced by Joe Barresi]
True North	Bad Religion	01.2013	129	19[2]	Epitaph 87228	[produced by Brett Gurewitz and Joe Barresi]
Christmas Songs	Bad Religion	10.2013	-	101[2]	Epitaph 87276	[produced by Joe Barresi]

Greta Van Fleet

Zespół Greta Van Fleet jest objawieniem amerykańskiej sceny muzycznej. Mówi się o nich, że zmienią oblicze dzisiejszego rocka. Niektórzy nazywają ich reinkarnacją Led Zeppelin. Wszytko przez charakterystyczny wokal i styl gry wpisujący się w lata siedemdziesiąte. Jeśli jeszcze ich nie znacie, to musicie jak najszybciej nadrobić zaległości.

Zespół powstał w 2012 roku. Obecnie tworzą go bliźniacy -Josh Kiszka (wokal) i Jake Kiszka (gitary), ich młodszy brat – Sam Kiszka (gitara basowa) oraz najlepszy przyjaciel - Danny Wagner (perkusja). Dorastali w Frankenmuth, Michigan. Nazwa zespołu pochodzi od kobiety mieszkającej w ich rodzinnym mieście - Gretna Van Fleet. Wśród swoich inspiracji wymieniają Czajkowskiego, Roberta Frosta, trylogię Władca Pierścieni i Czas Apokalipsy. 

Dorastali w Frankenmuth wśród winyli i wpływów rozmaitych artystów, od Hendrixa do Crosby, Stills, Nash & Young, od Czajkowskiego do The Who, od „Władcy pierścieni” do „Apokalipsy” i od Roberta Frosta do Ernesta Hemingwaya.
Rodzice kibicowali im od najmłodszych lat zachęcając do odkrywania i badania świata oraz do spełniania własnych marzeń i pragnień.

Ich pierwsza EPka została wydana 7 sierpnia 2017 roku (wersja cyfrowa ukazała się 21 kwietnia). Debiutanci singiel nosi tytuł Highway Tune. Został wykorzystany już w styczniu 2016 roku w serialu Shameless. Natomiast we wrześniu 2017 roku podbił listy stacji Billboard Mainstream Rock i Active Rock. 

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
From The Fires	Greta Van Fleet	02.2017	-	36[6]	Republic B0027675-02	[produced by Al Sutton, Marlon Young]
Black Smoke Rising	Greta Van Fleet	11.2017	-	182[1]	Republic B0027198-02	[produced by Al Sutton, Marlon Young]

Savages

Savages to brytyjski, żeński zespół zaliczany do nurtu post-punk założony w 2011 roku w Londynie. Wokalistka zespołu Savages wygląda jak fizyczna reinkarnacja Iana Curtisa, a sama grupa gra tak, jakby ostatnie trzydzieści lat w brytyjskiej muzyce rockowej nie istniało.



Żeński, postpunkowy kwartet Savages powstał na początku 2012, a swój debiutancki singiel „Flying To Berlin” wydał dokładnie rok temu. To wystarczyło, by dziewczyny zaczęły pojawiać się w blogosferze, a stąd już krótka droga do imprez w stylu nowojorskiego CMJ Maraton, wyznaczającego muzyczne trendy na kolejne miesiące.

Savages nie zwlekały ani z podpisaniem kontraktu – dostały się pod skrzydła Matador Records, ani z nagraniem debiutanckiego albumu - „Silence Yourself” ukazało się na początku maja. Album z miejsca wskoczył na listę pretendentów do miana jednej z najlepszych płyt 2013 roku. Piosenki w rodzaju „She Will” czy „Shut Up” wywołują ciarki na plecach brzmieniem basu i ustawieniem stopy w perkusji. Chyba żaden z młodych zespołów nie ma teraz tak idealnie zgranej sekcji rytmicznej jak Savages, a „Silence Yourself” stało się najwłaściwszym z powodów, dla których dziewczyny powinny zakładać zespoły. Rodząca się potęga.

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Silence Yourself	Savages	05.2013	19[3]	70[3]	Matador OLE 10362	[produced by Johnny Hostile, Rodaidh McDonald]
Adore Life	Savages	01.2016	26[2]	99[1]	Matador OLE 10762	[produced by Johnny Hostile]

Kovacs

Sharon Kovacs (ur. 15 kwietnia 1990 r.),  znana zawodowo jako Kovacs , to holenderska wokalistka z Baarlo . Kovacs studiowała w Rock City Institute, szkole zawodowej w Eindhoven w Holandii. Ukończyła ją w 2013 roku. W 2014 roku współpracowała z producentem Oscarem Hollemanem, aby nagrać swoją pierwszą EP-kę My Love , która została częściowo nagrana na Kubie.

W 2014 roku grała na różnych festiwalach, w tym na North Sea Jazz i Lowlands (festiwal) . 2 października zdobyła holenderską nagrodę NPO Radio 6 Soul & Jazz w kategorii "Best Soul & Jazz Talent".
Jej pierwszy album " Shades Of Black" ukazał się 2 kwietnia 2015 roku, po czym zaczęła trasę koncertową Shades of Black i grała na różnych festiwalach w całej Europie, Turcji i Izraelu.

29 października ogłoszono, że jest czwartą zdobywczynią nagrody European Border Breakers Award 2016.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	Holl	Wytwórnia [UK]	Komentarz
My love	Kovacs	05.2014	32[4]	-	Music On Vinyl MOV10014	[written by Oscar Helleman, Kovacs][produced by Oscar Helleman]
Diggin'	Kovacs	02.2015	78[2]	-	WARNER Music Benelux	[written by Oscar Helleman, Kovacs,Liam Howe][produced by Oscar Helleman]
Sugar Pill	Kovacs	06.2017	58	-	-	-

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	Holl	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Shades Of Black	Kovacs	04.2015	-	1[1][56]	Wolf 5054196-5463-2-8	[produced by Ben Houdijk]

Greg Gonzalez uchodzi za beznadziejnego romantyka oraz doświadczonego narratora intymnych opowieści w chwili, gdy za dwojgiem zamykają się drzwi, a powietrze staje się ciężkie i przepełnione irytującą niekongruencją. Dlatego jego piosenki nazywa się "nieco przygnębiającym pamiętnikiem Don Juana z XXI wieku".

Z tekstami unikającymi cynizmu i nadmiernego słodzenia, idzie ręka w rękę z rozmarzoną, monotonną i niemalże niekończącą się eskortą - bezkonkurencyjną muzyką, opartą na gitarach, klawiszach i surowych rytmach przypominających The xx czy Cocteau Twins. Gonzalez określą swą muzykę jako romantyczną balladę. "Jeden wers w piosence może być końcem świata. Zwróci się do Ciebie i wyrazi to, czego kiedyś nie można było powiedzieć".

"Chcę pisać pozytywną muzykę, bo tylko pozytywne nastawienie pomoże Ci wydostać się z intensywnego smutku" - mówi Gonzalez, na którego twórczość wpłynęli przez lata m.in. Brian Eno, Miles Davis, Aphex Twin i francuski piosenkarz Françoise Hardy.

 Cigarettes After Sex to ambient-popowa grupa, powstała w El Paso w Teksasie w 2008 roku. Na czele składu stoi Greg Gonzalez (wokal, gitara elektryczna, gitara akustyczna), a towarzyszą mi Phillip Tubbs (klawisze), Randy Miller (bas) i Jake Tomsky (perkusja). W ich twórczości słychać echa Cocteau Twins, Red House Painters czy Julee Cruise. Aktualnie muzycy mieszkają i tworzą w Nowym Jorku. Ich ostatnie wydawnictwo to krótka EPka "Affection" z października 2015 roku.

Gonzalez pochodzi z El Paso w Teksasie, ale dopiero po przeprowadzce do Nowego Jorku zaczął myśleć o sformowaniu zespołu. Do szerszej świadomości Cigarettes After Sex dotarli w 2012 roku za sprawą viralowych klipów, które osiągały rekordowe ilości wyświetleń na YouiTube: "Nothing’s Gonna Hurt You Baby", "Affection, Dreaming of You" czy cover "Keep On Loving You" od REO Speedwagon. Epickie single łączyły statyczne, czarno-białe filmy, a grupa triumfowała w Europie na długo przed wypuszczeniem debiutanckiego albumu. "Jest to dla kompletną tajemnicą" - odpowiada Gonzalez zapytany w jaki sposób można wytłumaczyć ich sukces. 

W każdym razie emocje po głośnym tegorocznym debiucie Cigarettes After Sex jeszcze długo nie opadną. "To nie tylko miłosne piosenki, utwory, które badają szczegółowo proces zakochiwania się w sobie i szukania przyczyn dlaczego nasz romans rzeczywiście się kończy" - napisał magazyn Clash.

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Cigarettes After Sex	Cigarettes After Sex	06.2017	27[1]	77[1].Top Album Sales	Partisan PTKF 21462	[produced by Greg Gonzalez]

Les Baxter

Les Baxter-ur.14.03.1922r-zm.15.01.1996r,był amerykańskim muzykiem i kompozytorem.Studiował pianistykę na Detroit Conservatory,a póżniej przeniósł się do Los Angeles by studiować na Pepperdine College.Zrezygnował z kariery koncertowej pianisty poświęcając się muzyce popularnej jako wokalista.
Mając 23 lata przystąpił do grupy Mela Torme,Mel-Tones,śpiewając na płytach Artie Shawa minn. "What Is This Thing Called Love".W latach 50-tych zajął się aranżacją i kierowaniem orkiestrą dla Capitol Records,będąc odpowiedzialnym za wczesne nagrania Nat King Cole'a,"Mona Lisa" i "Too Young".W 1953r stworzył muzykę do swojego pierwszego filmu,"Tanga Tika".
Ze swoją orkiestrą nagrał kilka hitów;"Ruby" (1953), "Unchained Melody" (1955) i "The Poor People Of Paris" (1956).Odniósł też sukcesy ze swoimi koncepcyjnymi albumami-Le Sacre Du Sauvage, Festival Of The Gnomes, Ports Of Pleasure, i Brazil Now,pierwsze trzy nagrane dla Capitol a ostatni dla wytwórni Gene Normana-Crescendo.
Baxter jest także autorem "Whistle", tematu z telewizyjnego przedstawienia Lassie.W latach 60-tych założył tradycyjną grupę folkową Balladeers,z młodym Davidem Crosby w składzie.Udzielał się też w radio jako dyrektor Halls Of Ivy oraz Bob Hope i Abbott and Costello Show.
Komponował nadal muzykę filmową minn. do filmów Rogera Cormana,wielu horrorów i filmów muzycznych głównie dla młodzieży- The Pit and the Pendulum, Comedy Of Terrors, Muscle Beach Party, The Dunwich Horror i Frogs.Gdy w latach 80-tych maleje zapotrzebowanie na autorów muzyki do filmów,współpracuje z parkami wodnymi typu SeaWorlds.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Beautiful Brown Eyes/At The Close Of A Long Long Day	Jimmy Wakely And The Les Baxter Chorus And Orchestra	03.1951	-	12[14]	Capitol F 1393	[written by Smith, Delmore]
Because Of You/Somewhere, Somehow, Someday	Les Baxter	07.1951	-	4[21]	Capitol F 1760	[written by Arthur Hammerstein, Dudley Wilkinson][piosenka z filmu "I Was An American Spy"][#71 hit for Chris Montez in 1967]
Blue Tango/Please Mr. Sun	Les Baxter With His Chorus And Orchestra	03.1952	-	10[17]	Capitol F 1966	[written by LeRoy Anderson][#16 hit for Bill Black's Combo in 1960]
Lonely Wine/Lost In Meditation	Les Baxter With His Chorus And Orchestra	06.1952	-	26[3]	Capitol F 2106	[written by Roy Wells]
Auf Wiederseh'n, Sweetheart/Padam...Padam... (How It Echoes The Beat Of My Heart)	Les Baxter	07.1952	-	20[6]	Capitol F 2143	[written by Sexton, Turner, Storch]
April In Portugal/Suddenly	Les Baxter And His Orchestra	04.1953	-	2[22]	Capitol F 2374	[written by Raul Ferrao]
Ruby/A Little Love (Can Go A Long, Long Way)	Les Baxter And His Orchestra	05.1953	-	7[12]	Capitol F 2457	[written by Parish, Roemheld][temat z filmu "Ruby Gentry"][#28 hit for Ray Charles in 1960]
I Love Paris/Gigi	Les Baxter With His Chorus And Orchestra	10.1953	-	13[3]	Capitol F 2479	[written by Cole Porter][piosenka z musicalu na Broadway'u "Can Can"]
The High And The Mighty/More Love Than Your Love	Les Baxter With His Chorus And Orchestra	07.1954	-	4[13]	Capitol F 2845	[written by Dimitri Tiomkin, Ned Washington ][tytułowa piosenka z filmu ]
Unchained Melody/Medic	Les Baxter With His Chorus And Orchestra	04.1955	10[9]	1[2][21]	Capitol F 3055	[written by Alex North, Hy Zaret][piosenka z filmu "Unchained"]
Wake The Town And Tell The People/ I'll Never Stop Loving You	Les Baxter With His Chorus And Orchestra	08.1955	-	5[12]	Capitol F 3120	[written by Jerry Livingston, Sammy Gallop]
The Poor People Of Paris (La Goualante Du Pauvre Jean)/Theme From "Helen Of Troy"	Les Baxter With His Chorus And Orchestra	02.1956	-	1[6][24]	Capitol F 3336	[written by Marguerite Monnot ][adaptacja francuskiej piosenki "La Goualante Du Pauvre Jean"]
The Trouble With Harry/ Havana	Les Baxter With His Chorus And Orchestra	02.1956	-	80[3]	Capitol F 3291	[written by McIntyre, Eiseman, Huddleston]
Tango Of The Drums/Sinner Man	Les Baxter And His Orchestra	05.1956	-	A:44[9];B:82[1]	Capitol F 3404	[A:written by Lotar Olias][B:written by Les Baxter, Will Holt ]
Giant/There's Never Been Anyone Else But You	Les Baxter With His Chorus And Orchestra	10.1956	-	63[5]	Capitol F 3526	[written by Paul Francis Webster, Dmitri Tiomkin ][tytułowa piosenka z filmu ]
The Left Arm Of Buddha/ (What Happens In) Buenos Aires	Les Baxter With His Chorus And Orchestra	12.1956	-	82[1]	Capitol F 3573	[written by Les Baxter]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Perfume Set To Music	Les Baxter And His Orchestra	01.1949	-	7[1]	RCA Victor 231	-

Corinne Bailey Rae

Ur. 26.02.1979 w Leeds (Wielka Brytania). Brytyjska wokalistka, będąca jednym z największych odkryć akustycznej sceny soul ostatnich kilku lat. Corinne Bailey pochodzi z położonego w północnej części Anglii miasta Leeds. Drugą część nazwiska przyjęła w 2001 r. po mężu - saksofoniście Jasonie Rae. Jest jedną z trzech córek państwa Bailey. Jej matka jest Brytyjką, zaś ojciec pochodzi z położonego na Morzu Karaibskim państwa Saint Kitts i Nevis.
Corinne jako mała dziewczynka pobierała lekcje gry na skrzypcach. Fascynacja muzyką rockową, a szczególnie grupą Led Zeppelin, a także odkrycie pasji w śpiewaniu podczas niedzielnych mszy odsunęły na bok plany zostania wirtuozem instrumentów smyczkowych na rzecz chwycenia za gitarę elektryczną. Nastoletnia Bailey wspólnie z dwiema koleżankami założyła zespół Helen, silnie inspirujący się alternatywnymi kobiecymi grupami rockowymi lat 90., jak L7 czy Veruca Salt. Formacja wywoływała żywiołowymi występami i nagraniami spore zamieszanie w Leeds. Zajście w ciążę jednej z artystek uniemożliwiło dalsze kontynuowanie działalności przez zespół.
Zawiedziona takim stanem rzeczy Corinne podjęła naukę na wydziale literatury na uniwersytecie w Leeds, traktując muzykę bardziej jako hobby niż sposób na życie. Podczas studiów podjęła dorywczą pracę jako szatniarka w lokalnym klubie jazzowym, w którym w wolnych od ruchu chwilach dołączała jako wokalistka do koncertującego bandu. Spontaniczne występy przypadły jej do gustu i zainspirowały do pisania własnych piosenek. Odeszła w nich od indie rockowych korzeni w stronę czarnych brzmień, z naciskiem na bluesa i soul. Corinne zaczęła się coraz częściej pojawiać jako gość w nagraniach zespołów z Leeds (m.in. Homecut Drive i The New Mastersounds).
Spotkanie z Markiem Hillem (Artful Dodger) okazało się przełomowym momentem w karierze Brytyjki. Odkrywca talentu Craiga Davida zaprosił ją w 2005 r. do udziału w nagraniu "Young and Foolish" nowego projektu The stiX. Genialny występ Rae zaskarbił jej następnie ogólnoświatowy kontrakt płytowy z gigantem EMI. Włodarzy labelu szczególnie urzekł niepodrabialny głos Corinne - delikatny, subtelny, przekazujący silny bagaż emocjonalny - a także jej beztroska maniera wokalna.
Debiut nowego odkrycia europejskiego neo-soulu zapowiedziała akustyczna ballada "Just Like a Star" (2005), na której zmysłowo nucąca i szepcząca Corinne tworzyła za pomocą gitary romantyczne tło dla elektryzującego wokalu. Nagranie zaznaczyło obecność na listach w Anglii i USA, ale usunęło się zupełnie w cień kolejnego singla z Corinne Bailey Rae (2006) - przepełnionego pozytywną energią nagrania "Put Your Records On", pokazującego także bardziej energiczne wydanie aksamitnego wokalu Rae. Hit podbił amerykańską listę r&b; i dotarł do drugiego miejsca brytyjskiego zestawienia największych hitów. Debiutancki materiał uzdolnionej wokalistki zadebiutował na 17. miejscu listy billboardu (najlepszy wynik brytyjskiej debiutantki w historii), okrył się w USA platyną (sprzedaż ponad 1,2 min sztuk), zaś w ojczyźnie artystki z wynikiem ponad 750 tysięcy sprzedanych sztuk zaskarbił sobie tytuł podwójnie platynowego. Ogólnoświatowy nakład ponad 3 milionów sztuk, połączony z zachwytem krytyków, uczynił z Rae młodą nadzieję neo-soulu, przyswajalnego także przez masowego słuchacza.
Po premierze słynnego debiutu na skromną wokalistkę spadł deszcz nominacji oraz odznaczeń. Rae była czterokrotnie nominowana do grammy i zdobyła kilka prestiżowych w Wielkiej Brytanii statuetek: brit awards, mojo awards, mobo awards i Q awards. W ramach celebrowania sukcesu debiutu Corinne zagrała wiele koncertów. Zapis zachwycających występów w Londynie i Nowym Jorku trafił do sklepów w 2007 r. W 2008 r. Rae nagrała dwie bardzo ciekawe kooperacje z jazzowymi muzykami: "River" z Herbiem Hancockiem i "Free" z Marcusem Millerem. Podjęła współpracę także z Alem Greenem ("Take Your Time") i Johnem Legendem ("Where Is the Love"). 

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	Wytwórnia	Komentarz
Young & Foolish	The stiX featuring Corinne Bailey Rae	04.2005	88[1]	-	Centric CEN 12CDS	[written by Corinne Bailey Rae, John Beck, Steve Chrisanthou][produced by Steve Chrisanthou]
Like a Star/Enchantment	Corinne Bailey Rae	11.2005	32[8]	56[2]	EMI CDEMS 710	[written by Corinne Bailey Rae][produced by Steve Chrisanthou][59[10].R&B; Chart]
Put Your Records On/Since I've Been Loving You	Corinne Bailey Rae	03.2006	2[29]	64[19]	EMI CDEM 683	[gold-UK][written by Corinne Bailey Rae, John Beck, Steve Chrisanthou][produced by Steve Chrisanthou]
Trouble Sleeping	Corinne Bailey Rae	06.2006	40[3]	-	EMI CDEMS 692	[written by Corinne Bailey Rae, John Beck, Steve Chrisanthou][produced by Steve Chrisanthou]
I'd Like To/No Love Child	Corinne Bailey Rae	02.2007	79[1]	-	EMI CDEMS 716	[written by Corinne Bailey Rae, Tommy Danvers, Paul Herman][produced by Tommy Danvers, Paul Herman]
Breathless	Corinne Bailey Rae	06.2007	-	-	Capitol	[written by Corinne Bailey Rae, Marc Nelkin][produced by Steve Chrisanthou][70[12].R&B Chart]
Closer	Corinne Bailey Rae	02.2010	-	-	Capitol	[written by Corinne Bailey Rae][produced by Corinne Bailey Rae, Steve Chrisanthou][31[31].R&B Chart]
The Scientist	Corinne Bailey Rae	02.2017	86[1]	-	Republic USQ4E 1602592	[written by Chris Martin, Jonny Buckland,Guy Berryman, Will Champion][produced by Ken Nelson, Coldplay]
Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	Wytwórnia	Komentarz
Corinne Bailey Rae	Corinne Bailey Rae	03.2006	1[2][58]	4[72]	EMI 3541172	[3x-platinum-UK][platinum-UK][produced by Corinne Bailey Rae, Rod Bowkett, Paul Herman, Justin Broad, Steve Bush, Steve Chrisanthou, Andrew Hale, Jimmy Hogarth, Tommy D., Steve Brown, RWK.]
The Sea	Corinne Bailey Rae	02.2010	5[9]	7[15]	Virgin CDVX 3069	[produced by Corinne Bailey Rae, Rod Bowkett, Paul Herman, Justin Broad, Steve Bush, Steve Chrisanthou, Andrew Hale, Jimmy Hogarth, Tommy D., Steve Brown, RWK.]
The Love EP	Corinne Bailey Rae	01.2011	-	86[1]	Capitol	[produced Steve Brown, Corinne Bailey Rae]
The Heart Speaks in Whispers	Corinne Bailey Rae	05.2016	14[3]	31[3]	Virgin CDV 3147	[produced Stephen James Brown ,Steve Chrisanthou, James Ryan Ho ,Corinne Bailey Rae ,Paris Strother ]

Shirley Bassey

Ur. 8.01.1937 r. w Tiger Bay koło Cardiff w Walii. Początkowo pracowała w fabryce, w pakowalni towarów, grywając w czasie weekendów w klubach robotniczych. Po objechaniu Wielkiej Brytanii z teatrami rewiowymi i variete, została zaangażowana w 1955 roku przez komika 7. Lancashire, Ala Reada, do świątecznego programu w londyńskim Adelphi Theatre oraz do granej przez cały rok rewii "Such Is Life".
W 1957 roku zanotowała swój pierwszy hit, utrzymaną w stylu calypso piosenkę Harry'ego Belafonte "Banana Boat Song". Następny, "Kiss Me Honey Honey, Kiss Me" przyszedł dopiero dwa lata później. Unikatowy styl i siła przekazu Bassey poparte potężnym głosem (nazywano ją czasami " Bassey the Belter" —"grzmiąca Bassey") ujawniły się w 1959 roku w nagraniu "As I Love You", które doszło do szczytu listy brytyjskiej.
Jej styl zachwycał aż do połowy lat 70. Nagrała w tym czasie takie chwytające za serce ballady jak "As Long As He Needs Me" Lionela Barta (pieśń Nancy z musicalu "Oliver"), "You'll Never Know", "I'll Get By", "Reach For The Stars","Climb Every Mountain", "What Now My Love", "I Who Have Nothing", "Something" George'a Harrisona, "For All We Know" i włoską piosenkę z nowymi słowami Normana Newella "Never, Never, Never".
Sprzedaż jej singli przebiegała tak dobrze, że nawet w latach 80. jej płyty spędzały więcej tygodni na listach przebojów niż nagrania jakiejkolwiek innej wykonawczyni. Do najbardziej przebojowych albumów Bassey należą Shirley, Something, Something Else, Never Never Never, The Shirley Bassey Singes Album oraz 25th Anniversary Album. W 1962 roku na płycie "Let' s face The Music" towarzyszył jej czołowy aranżer i dyrygent amerykański Nelson Riddle.
Jej występy na żywo szybko stawały się coraz doskonalsze i już na początku lat 60. nazwisko Bassey było powszechnie obecne na afiszach w Nowym Jorku i Las Vegas. W 1964 roku "Goldfinger", jedna z trzech tytułowych piosenek do filmów z Jamesem Bondem jakie zaśpiewała, stała się wielkim przebojem w USA. Pozostałe dwie to "Diamonds Are Forever" i "Moonraker".
W 1969 roku przeniosła się do Szwajcarii, ale kontynuowała koncerty w największych salach na całym świecie. Amerykański Cech Artystów Rewiowych wybrał ją w 1976 roku "Najlepszą Wykonawczynią" w kategorii kobiet. W tym samym roku obchodziła 20-lecie pracy artystycznej, które uczciła 22-koncertowym brytyjskim tourne. W 1977 roku otrzymała nagrodę Brittania Award dla "najlepszej piosenkarki solowej ostatnich 50 lat".
W 1981 roku "zamknęła" się w swoim domu w Szwajcarii i ogłosiła przejście na pół-emeryturę, choć występowała jeszcze sporadycznie w programach telewizyjnych i na koncertach oraz nagrała kilka płyt, w tym Love Songs oraz I Am What I Am. W 1987 r. wystąpiła ze szwajcarską formacją Yello na singlu "The Rhythm Devine", w jednym z najdziwniejszych duetów muzyki pop.
W latach 90., ekscytując językiem wyzywających gestów i bogatszymi niż kiedykolwiek strojami oraz śpiewając swoje wielkie przeboje takie jak "Big Spender". "Nobody Does It Like Me", "Tonight" i "What Kind Of Fool I Am", czy nowsze utwory jak "Tigress Of Tiger Bay", Bassey pozostaje ciągle wykonawczynią wielkiego formatu.

Single

Tytuł

Wykonawca

Data wydania

UK

US

Wytwórnia [UK]

Komentarz

Banana boat song/Tra La La

Shirley Bassey

03.1957

8[10]

-

Phillips PB 668

[written by William Attaway/Harry Belafonte/Lord Burgess][produced by Johnny Franz][57 hit-Harry Belafonte]

Fire down below/You, You Romeo

Shirley Bassey

08.1957

30[1] side B:29[2]

-

Phillips PB 723

[written by Lester Lee/Ned Washington][original by Jeri Southern][side B:written by F. Elton][produced by Johnny Franz]

As i love you/Hands Across The Sea

Shirley Bassey

12.1958

1[4][19][

-

Phillips PB 845

[written by Ray Evans/Jay Livingston][produced by Johnny Franz][piosenka z filmu "The big beat"][oryginalnie nagrana przez Carmen MCCrae]

Kiss me honey kiss me/There's Never Been A Night

Shirley Bassey

01.1959

3[17]

-

Phillips PB 860

[written by Michael Julien/Al Timothy][produced by Johnny Franz][oryginalnie nagrana przez Gogi Grant]

With these hands/The Party's Over

Shirley Bassey

02.1962

31[6]

-

Columbia DB 4421

[written by Benny Davis/Abner Silver][produced by Norman Newell]

As long as he needs me/So In Love

Shirley Bassey

08.1960

2[30]

-

Columbia DB 4490

[from musical "Olivier"][silver-UK][written by Lionel Bart][produced by Norman Newell]

You' ll never know/Hold Me Tight

Shirley Bassey

05.1961

6[17]

-

Columbia DB 4643

[written by Harry Warren/Mack Gordon][produced by Norman Newell][43 hit-Dick Haymes][original by Alice Faye (1943)]

Reach for the stars/Climb evry mountain

Shirley Bassey

07.1961

1[1][18]

120[1]

Columbia DB 4685

[silver-UK][written by Oscar Hammerstein/Richard Rodgers/David West/Udo Juergens][produced by Norman Newell]

I' ll get by [As long as i have you]

Shirley Bassey

03.1960

10[8]

-

Columbia DB 4737

[written by Roy Turk/Fred Ahlert][produced by Norman Newell][oryginalnie nagrana przez Ruth Ettin

Tonight/Let's Start All Over Again

Shirley Bassey

04.1962

21[8]

-

Columbia DB 4777

[written by Leonard Bernstein/Stephen Sondheim][produced by Norman Newell][piosenka z filmu "West Side Story"]

Ave Maria/ You'll Never Walk Alone

Shirley Bassey

06.1962

31[4]

-

Columbia DB 4816

[written by Franz Schubert][produced by Norman Newell]

Far away/My Faith

Shirley Bassey

01.1964

24[13]

-

Columbia DB 4836

[written by Lionel Bart][produced by Norman Newell][piosenka z musicalu "Blitz"]

What now my love?/Above All Others

Shirley Bassey

08.1962

5[17]

-

Columbia DB 4882

[written by Gilbert Becaud/Pierre Delanoe/Carl Sigman][produced by Norman Newell]

What Kind Of Fool Am I?/Till

Shirley Bassey

03.1963

47[2]

-

Columbia DB 4974

[written by Leslie Bricusse/Anthony Newley][produced by Norman Newell][piosenka z show "Stop the world i want to get off"]

I [Who have nothing]/How Can You Tell?

Shirley Bassey

10.1963

6[20]

-

Columbia DB 7113

[silver-UK][written by A Mogul/Carlo Donida/Jerry Leiber/Mike Stoller][produced by Norman Newell][63 US hit-Ben E.King]

My special dream/You

Shirley Bassey

04.1964

36[3]

-

Columbia DB 7185

[written by Fred Douglas/Howard Greenfield/Sol Kaplan][produced by George Martin]

Gone/Your Love

Shirley Bassey

10.1964

36[5]

-

Columbia DB 7248

[written by Tony Osborne][produced by George Martin]

Goldfinger/Strange how love can be

Shirley Bassey

01.1965

21[9]

8[13]

Columbia DB 7360

[written by John Barry,Leslie Bricusse,Anthony Newley][produced by George Martin][piosenka z filmu z Jamesem Bondem]

No regrets/ Seesaw Of Dreams

Shirley Bassey

06.1965

39[4]

-

Columbia DB 7535

[written by Charles Dumont/Hal David/Irving Taylor/Michel Vaucaire][produced by Noel Rogers][oryginalnie nagrana przez Edith Piaf]

Big spender/Dangerous Game

Shirley Bassey

10.1967

21[15]

-

UA UP 1192

[written by Cy Coleman,Dorothy Fields][produced by Norman Newell]

Something/Easy To Be Hard

Shirley Bassey

06.1970

4[22]

55[9]

UA UP 35 125

[69 hit-The Beatles][written by George Harrison][produced by Johnny Harris/Tony Colton]

The Fool On The Hill/What Are You Doing The Rest Of Your Life?

Shirley Bassey

01.1971

48[1]

-

UA UP 35156

[written by Lennon/McCartney][produced by Johnny Harris/Tony Colton][ hit-The Beatles]

[Where do i begin] Love story

Shirley Bassey

03.1971

34[9]

-

UA UP 35 194

[written by Carl Sigman/Francis Lai][produced by Norman Newell]

For all we know/What's Done Is Done

Shirley Bassey

08.1971

6[24]

-

UA UP 35 267

[written by Fred Karlin/James Griffin/Robb Royer/Robb Wilson][produced by Johnny Harris][piosenka z filmu "Lovers and other strangers"][oryginalnie nagrana przez Larry Meredith]

Diamonds are forever/For the love of him

Shirley Bassey

01.1972

38[6]

57[9]

UA UP 35 263

[written by John Barry,Don Black][produced by John Barry][piosenka z filmu z Jamesem Bondem]

Never ,Never,Never [Grande,grande,grande]/Day by day

Shirley Bassey

03.1973

8[19]

48[11]

UA UP 35 490

[written by Norman Newell/Tony Renis/Al Testa][produced by Noel Rogers][67[5].R&B Chart]

Sometimes/He Needs Me

Shirley Bassey

03.1984

86[4]

-

Island IS 174

[written by Carl Davis, Norman Newell][produced by Norman Newell ]

To All The Men I've Loved Before/ I Am What I Am

Shirley Bassey

05.1986

86[4]

-

Towerbell TOW 87

[written by H. David, A. Hammond ][produced by Norman Newell ]

The Rhythm Divine

Yello feat Shirley Bassey

08.1987

54[4]

-

Mercury MER 253

[written by Boris Blank/Dieter Meier/Billy MacKenzie][produced by Yello]

Disco' La Passione

Chris Rea/Shirley Bassey

11.1996

41[6]

-

EastWest Records EW 072CD

[written by Chris Rea][produced by Chris Rea][piosenka z filmu "La passione"]

History repeating

Propellerheads feat Shirley Bassey

12.1997

19[18]

-

Wall Of Sound WALL 0365

[written by Alex Gifford][produced by Alex Gifford]

World in union

Shirley Bassey / Bryn Terfel

10.1999

35[9]

-

Decca /Universal Music TV 4669402

[Written by Gustav Holst/Charlie Skarbek][produced by Charlie Skarbek]

(Where Do I Begin?) Love Story

Shirley Bassey And The Away Team

09.2000

100[1]

-

EMI 8884796

[written by Francis Lai,Carl Sigman ][piosenka z filmu "Love story"]

The Living Tree

Shirley Bassey

05.2007

37[3]

-

Lock Stock & Barrel LSBRCD 003

[Written by Nikki Lamborn/Catherine Feeney][produced by Diz Disdale/Chuck Norman/Nikki Lamborn/Catherine Feeney/Bob Kraushaar]

Get the Party Started

Shirley Bassey

08.2007

47[3]

-

Lock Stock & Barrel LSBRCD 006

[Written by Linda Perry][produced by Bob Kraushaar/Catherine Feeney/Chuck Norman/Nikki Lamborn]

EP's

The Fabulous Miss Shirley Bassey

Shirley Bassey

10.1960

5[15]

-

Columbia SEG 8027

As long as he needs me

Shirley Bassey

01.1961

3[57]

-

Columbia SEG 8063

-

The Fabulous Miss Shirley Bassey No.2

Shirley Bassey

02.1961

15[3]

-

Columbia SEG 8068

-

Shirley 2

Shirley Bassey

12.1961

15[3]

-

Columbia SEG 8232

-

The Dynamic Shirley Bassey

Shirley Bassey

11.1964

15[1]

-

Columbia SEG 8369

-

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Fabulous Shirley Bassey	Shirley Bassey	01.1961	12[2]	-	Columbia 33SX 1178	[produced by Norman Newell]
Shirley	Shirley Bassey	02.1961	9[10]	-	Columbia 33SX 1286	[produced by Johnny Franz/Norman Newell]
Shirley Bassey	Shirley Bassey	02.1962	14[11]	-	Columbia 33SX 1382	[produced by Norman Newell]
Let' s face the music	Shirley Bassey With Nelson Riddle & His Orchestra	12.1962	12[7]	-	Columbia 33SX 1454	[produced by Norman Newell]
Shirley Bassey Belt The Best!	Shirley Bassey	04.1965	-	85[9]	UA 6419 [US]	[produced by Norman Newell]
Shirley Bassey at The Pigalle	Shirley Bassey	12.1965	16[7]	-	Columbia 33SX 1787	[produced by Norman Newell]
I' ve got a songfor you	Shirley Bassey	08.1966	26[1]	-	UA ULP 1142	[produced by Kenneth Hume]
Twelve of those songs	Shirley Bassey	02.1968	38[3]	-	Columbia SCX 6204
Golden hits of Shirley Bassey	Shirley Bassey	12.1968	28[40]	-	Columbia SCX 6294	[produced by Norman Newell]
Live at the talk of the town	Shirley Bassey	07.1970	38[6]	-	UA UAS 29 095	[produced by Noel Walker]
Something	Shirley Bassey	08.1970	5[28]	105[13]	UA UAS 29 100	[produced by Johnny Harris/Tony Colton/Noel Rogers]
Something else	Shirley Bassey	05.1971	7[9]	123[24]	UA UAG 29 149	[produced by Johnny Harris]
Big spender	Shirley Bassey	10.1971	27[8]	-	Sunset SLS 50 262	[produced by Norman Newell/Various]
It' s magic	Shirley Bassey	10.1971	32[1]	-	Starline SRS 5082	[produced by Norman Newell/George Martin]
The fabulous Shirley Bassey	Shirley Bassey	11.1971	48[1]	-	MFP 1398
What now my love	Shirley Bassey	12.1971	17[5]	-	MFP 5230	[produced by Norman Newell]
The Shirley Bassey Collection	Shirley Bassey	01.1972	37[1]	-	UA UAD 60 013/14	[produced by Dave Pell/Noel Walker]
I capricorn	Shirley Bassey	02.1972	13[11]	94[13]	UA UAS 29 246	[produced by Johnny Harris/Noel Rogers]
And i love you so	Shirley Bassey	11.1972	24[9]	171[8]	UA UAS 29 385	[produced by Johnny Harris/Noel Rogers]<
Never never never	Shirley Bassey	06.1973	10[10]	60[19]	UA UAG 29 471	[produced by Chris Gunning/Johnny Harris/Noel Rogers]
Live at Carnegie Hall	Shirley Bassey	09.1973	-	136[8]	UA 111 [US]
Nobody does it like me	Shirley Bassey	09.1974	-	142[6]	UA 214 [US]
The Shirley Bassey singles album	Shirley Bassey	03.1975	2[23]	-	UA UAS 29 728	[produced by Dave Pell/George Butler/Johnny Franz/Johnny Harris/Kenneth Hume/Norman Newell/Tony Colton]
Good ,bad but beautiful	Shirley Bassey	11.1975	13[7]	186[3]	UA UAS 29 881	[produced by Martin Davis]
Love ,life and feelings	Shirley Bassey	05.1976	13[5]	149[8]	UA UAS 29 944	[produced by Martin Davis]
Thoughts of love	Shirley Bassey	12.1976	15[9]	-	UA UAS 30 011	[produced by George Butler/Tony Colton/Johnny Harris/Martin Davis/Noel Rogers/Kenneth Humes]
You take my heart away	Shirley Bassey	06.1977	34[5]	-	UA UAS 30 037	[produced by Martin Davis]
25th Anniversary album	Shirley Bassey	11.1978	3[12]	-	UA SBTV 601 4748	[produced by Dave Pell/George Butler/Johnny Harris/Kenneth Hume/Martin Davis/Noel Rogers/Tony Colton]
The magic is you	Shirley Bassey	12.1979	40[5]	-	UA UATV 30 230	[produced by Nick DeCaro]
Love songs	Shirley Bassey	07.1982	48[5]	-	Applause APKL 1163	[produced by Johnny Harris]
I am what i am	Shirley Bassey	10.1984	25[18]	-	Towerbell TOWLP 7	[produced by Norman Newell]
Keep the music playing	Shirley Bassey	05.1991	25[7]	-	Dino DINTV 21	[produced by Michael Alexander/Mark Sinclair]
The best of Shirley Bassey	Shirley Bassey	12.1992	27[8]	-	Dino DINCD 49	[produced by Norman Newell/Johnny Harris/John Berry/Tony Colton/George Martinr]
Shirley Bassey Sings The Songs Of Andrew Lloyd Webber	Shirley Bassey	12.1993	34[8]	-	Premier CDDPR 114	[produced by Gordon Lorenz]
Shirley Bassey Sings The Movies	Shirley Bassey	11.1995	24[10]	-	Polygram TV 5293992	[produced by Pip Williams]
The Show Must Go On	Shirley Bassey	11.1996	47[12]	-	Polygram 5337122	[produced by Robin Smith]
The Birthday Concert	Shirley Bassey	09.1997	110[2]	-	Artful	-
The Remix Album...Diamonds Are Forever	Shirley Bassey	09.2000	62[4]	-	EMI Records 525873 2	[produced by Kurtis Mantronik/E.A.S.E.]
The greatest hits-This is my life	Shirley Bassey	11.2000	54[4]	-	Liberty 5258742
Thank You for the Years	Shirley Bassey	06.2003	19[6]	-	Citrus 5122722	[produced by Frank Gallagher/Norman Newell/Colin Green/Propellerheads]
Get The Party Started	Shirley Bassey	07.2007	6[7]	-	Lock Stock & Barrel LSBRCD 005	[produced by Bob Kraushaar/Catherine Feeney/Chuck Norman/Nikki Lamborn]
The Performance	Shirley Bassey	11.2009	20[11]	-	Geffen 2720780	[produced by David Arnold]
Hello Like Before	Shirley Bassey	11.2014	24[4]	-	RCA Victor 88875035452	-

Los Umbrellos

Los Umbrellos był latynoską grupą taneczną , założoną w Danii . Została założona przez wytwórnię Kennetha Bagera w 1997 r. i rozpadł się w 1999 r. Kierował nim raper Al Agami , wygnany książę koronny małej afrykańskiej enklawy Lado . Jego rodzina uciekła do Danii, aby uciec przed prześladowaniami ugandyjskiego dyktatora Idi Amina.Grupa zawierała chórki  dwóch byłych modelek i duńskich gwiazd telewizyjnych, Mai Britt Vingsøe i Grith Höfeldt.

Grupa wydała w 1997 roku tylko jeden album zatytułowany Flamenco Funk . Ich singiel " No Tengo Dinero " zdobył numer 33 na singlowej liście singli w Wielkiej Brytanii  i osiągnął   42 miejsce na liście Billboard  Hot 100 w USA w tym roku. Piosenka również znalazła się na pierwszym miejscu w Austrii oraz w pierwszej piątce w Nowej Zelandii , Szwajcarii i we Włoszech .

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
No Tengo Dinero	Los Umbrellos	10.1998	33[2]	42[27]	Virgin VUSCD 139	[written by Manos Hadjidakis, Al Agami, Richie Balmorian, Jay Balmorian][produced by Manos Hadjidakis, Al Agami, Richie Balmorian, Jay Balmorian]

Notting Hillbillies

Formacja założona 31.05.1986r w pubie Grove w Hollbeck, hr. Leeds (Anglia). Tak dokładny czas i lokalizacja są efektem występu Marka Knopflera, któremu towarzyszyli dwaj koledzy: Steve Phillips i Brendan Croker. Muzycy zagrali jako Notting Hillbillies za nie wygórowane honorarium 22 funtów na głowę.

Phillips poznał Knopflera w 1968r, gdy obaj przeprowadzali wywiad dla „Yorkshire Post” z miejscowym gitarzystą bluesowym i folkowym, który dziwnym zrządzeniem losu nazywał się również Steve Phillips. Ponieważ obaj recenzenci grali na gitarach, postanowili założyć duet Duolian String Pickers, który przetrwał do końca lat 60-tych, gdy Knopfler postanowił podjąć studia uniwersyteckie, po których powrócił do Londynu i założył Dire Straits. Phillips założył tymczasem specjalizującą się w rockabilly grupę Steve Phillips Juke Band i w 1976r poznał urodzonego w Bradford Crokera.

 Po rozpadnięciu się Juke Band koncertowali wspólnie jako Nev And Norris. W 1980r Phillips porzucił na krótko muzykę dla sztuk pięknych, a Croker złożył w całość rozbitą grupę 5 O’Clock Shadows. W 1986r znużony nieco sławą Dire Straits Knopfler postanowił „powrócić do korzeni" i drogi trójki muzyków znów się przecięły. Skład uzupełnił w roli perkusisty menedżer Dire Straits Ed Bicknell, który grał zresztą wcześniej w Mogul Trash, oraz muzycy sesyjni: Guy Fletcher (gitara), Paul Franklin (pedal steel) i Marcus Cliff z 5 O’Clock Shadows (bas). Efektem pubowego występu była trasa koncertowa i album, po nagraniu którego każdy z trójki wrócił do własnych zajęć.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Your Own Sweet Way/Bewildered	Notting Hillbillies	03.1990	76[2]	-	Vertigo NHB 1	[written by Mark Knopfler][produced by Mark Knopfler, Guy Fletcher]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Missing...Presumed Having a Good Time	Notting Hillbillies	03.1990	2[14]	-	Vertigo 8426711	[produced by Mark Knopfler, Guy Fletcher]

NOFX

Amerykańska grupa założona w 1983r w Los Angeles w stanie Kalifornia (USA). Od debiutu zaskakiwała dowcipnymi tekstami łączonymi z muzyką spod znaku hard core. W jej obecny skład wchodzą: „Fat" Mike (śpiew, bas), Eric Melvin (gitara, śpiew), El Hefe ((gitara, trąbka) i Erik Sandon (perkusja).

 Pierwszym nagraniem była wydana przez Mystic Records czwórka „The PMRC Can Suck On This”. Początkowo pomawiano ich o konszachty z modną wytwórnią, nie mającą żadnego doświadczenia z zespołami hard core. Ostatecznie podpisali kontrakt z Epitaph, zdobywając szerszą popularność albumem Ribbed. Płyta zawierała ciekawy materiał z błyskotliwymi tekstami „Fat” Mike’a, absolwenta Uniwersytetu San Francisco („Shower Day” o manii utrzymywania męskiej klasy za pomocą żelów i dezodorantów).

W latach 90-tych, po zejściu ze sceny zespołów Offspring i Rancid, starsi od nich No FX weszli w mainstream. Nie stracili jednak poczucia humoru i muzycznej wszechstronności pozwalającej im poruszać się swobodnie i w trashu, i w ska.

Uważani są za weteranów amerykańskiej sceny punkowej, wciąż bardzo zangażowani w jej rozwój. Największą popularność grupa osiągnęła w 1994 roku dzięki krążkowi pt. "Punk in Drublic", który zyskał miano złotej płyty. NOFX wydał 10 albumów studyjnych, 15 Ep'ek oraz 7 singli. Dotychczas zespół sprzedał ponad 6 mln płyt na całym świecie. W 2008 roku grupa zaczęła kręcić krótkie filmiki na temat tras koncertowych, poszczególnych członków zespołu oraz innych ciekawostek wziętych z życia muzyków.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Bottles to the Ground	NOFX	10.2000	142[1]	-	Epitaph 86594	-

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Punk in Drublic	NOFX	07.1994	-	-	Epitaph 86435	[gold-US][produced by Ryan Greene, Fat Mike]
I Heard They Suck Live!!	NOFX	09.1995	-	198[1]	Fat Wreck Chords 528	[produced by Ryan Greene]
Heavy Petting Zoo	NOFX	02.1996	60[1]	63[4]	Epitaph 86457	[produced by Ryan Greene, NOFX]
So Long and Thanks for All the Shoes	NOFX	11.1997	128[1]	79[2]	Epitaph 86518	[produced by Ryan Greene, Fat Mike]
The Decline	NOFX	12.1999	-	200[1]	Fat Wreck Chords 605	[produced by Ryan Greene, Fat Mike]
Pump Up the Valuum	NOFX	07.2000	50[3]	61[6]	Epitaph 86584	[produced by Ryan Greene, Fat Mike]
45 or 46 Songs That Weren't Good Enough to Go on Our Other Records	NOFX	06.2002	77[2]	80[3]	Fat Wreck Chords 641	-
Regaining Unconsciousness	NOFX	04.2003	-	187[1]	Fat Wreck Chords 656	-
The War on Errorism/td>	NOFX	05.2003	48[4]	44[6]	Fat Wreck Chords 657	[produced by Ryan Greene, Fat Mike]
Wolves in Wolves' Clothing	NOFX	04.2006	119[2]	46[3]	Fat Wreck Chords 711	[produced by Bill Stevenson, Jason Livermore, Fat Mike]
Coaster	NOFX	04.2009	-	36[5]	Fat Wreck Chords 737	[produced by Bill Stevenson]
Self Entitled	NOFX	09.2012	-	42[2]	Fat Wreck Chords 777	[produced by Bill Stevenson]
First Ditch Effort	NOFX	10.2016	-	54[1]	Fat Wreck Chords 953	[produced by Cameron Webb]

Nightingales

'Zespół brytyjski założony z końcem lat 70-tych.Twórcą był Robert Lloyd (ur. w 1959r w Cannock, hr. Straffordshiere, Anglia). Debiutował w szkolnych grupach punkowych, a pierwszą poważną formacją byli Prefects, występujący nawet w trasach koncertowych Clash.

Po rozpadnięciu się zespołu Lloyd zwerbował do Nightingales lepszych muzyków z poprzedniej grupy (Alan i Paul Apperley, Joe Crow, Eamonn Duffy). Promotorem był sławny John Peel z BBC,(współpracujący z Lloydem (pod różnymi pseudonimami) przez długi czas. Peel określił Nightingales słowami: „Czas weryfikuje klasę i sądzę, że docenimy bez emocji ich muzykę po latach, a większość ich sławniejszych rywali uznamy za szarlatanów”.

Zadebiutowali w 1981 singlem „Idiot Strength” nagranym dla prywatnej, działającej pod auspicjami Rough Trade Records wytwórni Vindaloo. Wkrótce odszedł Joe Crow, a Nick Beales i Andy Lloyd postanowili zmienić styl grupy i 15-osobowego składu  przedsięwzięcia. Podpisali kontrakt z wytwórnią Cherry Pink i zabrali się do roboty. Lloyd okazał się wkrótce jednym z najciekawszych autorów tekstów w kręgu muzyki niezależnej, łącząc przesłanie z poczuciem humoru („Dziś jestem zmęczony; ale od jutra zabieram się solidnie za dietę”; "Elvis: The Last Ten Days”, lub ,, Pracuję w piekarni. Wszyscy,zasuwają tu kawały, a ja zasuwam na kawałek
chleba”).

 Brak reakcji na kolejne nagrania spowodował przejście do wytwórni Red Flame z Hampstead w Londynie, kierowanej przez związanego poprzednio z Moonlight Club Dave’a Kitsona. Kontrakt spowodował wbrew założeniom stopniowe wycofywanie się z Nightingales Lloyda, łączącego teraz obowiązki tekściarza, producenta i promotora innych grup i wykonawców z pogranicza muzyki i kabaretu (We’ve Got A Fuzz Box And We’re Gonna Use It, Ted Chippington). Gdy Fuzzbox zabrali na amerykańskie tournee keybordzistę Nightingales, Lloyd rozwiązał dawną grupę i skoncentrował się na działalności solowej. Na wydanym w 1991 nagranym dla Mau Mau kompilacyjnym albumie Nightingales What A Scream tekst był autorstwa zawsze wiernego Johna Peela.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Paraffin Brain/Elvis, The Last Ten Days	Nightingales	05.1982	39.Indie Chart	-	Cherry Red CHERRY 38	[Writers : Lloyd, Nightingales]
Urban Ospreys/Cakehole	Nightingales	02.1983	26.Indie Chart	-	Cherry Red CHERRY 56	[Writers :R. Lloyd, A. Lloyd]
Crafty Fag/How To Age	Nightingales	11.1983	27.Indie Chart	-	Ink INK 71	[Writers :R. Lloyd, A. Lloyd, Apperley, Nester, Beales][produced by The Nightingales, Williams]
Its A Cracker/Here We Go Now	Nightingales	.1985	16.Indie Chart	-	Vindaloo UGH 9	[Writers :R. Lloyd, Jenner, A. Lloyd, Byrchmore, Apperley][produced by Hart, Gales ]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Pigs on Purpose	Nightingales	.1982	15.Indie Chart	-	Cherry Red BRED 39	[produced by Richard Strange]
Hysterics	Nightingales	.1983	20.Indie Chart	-	Ink INK 1	[produced by Chris Williams, The Gales]
In The Good Old Country Way'	Nightingales	.1986	8.Indie Chart	-	Vindaloo YUS.7	[produced by Graham Dickson]

Len Barry

Właśc. Leonard Borrisoff, ur. 12.06.1942 r. w Filadelfii w stanie Pensylwania, USA. Karierę rozpoczął jako anonimowy wokalista na singlu grupy The Bosstones "Mopy-Itty Mope" w roku 1958.
W latach 1961-63 występował z grupą The Dovells. Śpiewając solo, próbkę swych umiejętności wokalnych w białej odmianie muzyki soul dał żywiołowym nagraniem "1-2-3", które doszło do szczytu listy przebojów. W podobnym tempie utrzymany był kolejny hit "Like A Baby".
Później udało mu się odnieść umiarkowany sukces w USA dzięki interpretacji hymnu "Somewhere" z musicalu "West Side Story", który już wcześniej w wykonaniu P.J. Proby'ego dotarł do szczytu list brytyjskich.
W czasie psychodelicznego boomu późnych lat 60. Barry wyszedł z mody i stopniowo tonował swe występy sceniczne dostosowując je do potrzeb kabaretu. Pod koniec dekady i w latach 70. zajmował się produkcją nagrań. 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Lip Sync (To The Tongue Twisters)/At The Hop "65"	Len Barry	05.1965	-	84[4]	Decca 31788	[written by Len Barry/John Madara/David White][produced by David White/John Madara]
1-2-3/Bullseye	Len Barry	09.1965	3[14]	2[15]	Decca 31827	[written by Len Barry/Lamont Dozier/Brian Holland/Eddie Holland/John Madara/David White][produced by David White/John Madara][11[14].R&B Chart]
Like A Baby/Happiness (Is A Girl Like You)	Len Barry	01.1966	10[10]	27[9]	Decca 31889	[written by Len Barry/John Madara/David White][produced by David White/John Madara]
Somewhere/It's A Crying Shame	Len Barry	03.1966	-	26[8]	Decca 31923	[written by Leonard Bernstein/Stephen Sondheim][produced by David White/John Madara]
It's That Time Of The Year/Happily Ever After	Len Barry	06.1966	-	106[3]	Decca 31969	[written by Len Barry/John Madara/David White,Leon Huff][produced by David White/John Madara]
I Struck It Rich/Love Is	Len Barry	09.1966	-	98[2]	Decca 32011	[written by Len Barry/Kenny Gamble/Leon Huff][produced by David White/John Madara]
The Moving Finger Writes/Our Love	Len Barry	04.1967	-	124[2]	RCA Victor 9150	[written by Borisoff, Eli, Wisner][produced by Barry, Cullen, Wisner]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
1-2-3	Len Barry	11.1965	-	90[13]	Decca 74 720	[produced by David White/John Madara]