Chantays

The Chantays, czasami reklamowani jako Chantay's, to amerykański zespół surf rockowy założony w Orange County w Kalifornii. Znani są z przeboju instrumentalnego z 1963 roku „Pipeline”.Ich brzmienie łączy elektroniczne klawisze z gitarą surf, tworząc unikalny, upiorny dźwięk.

The Chantays zostali założeni w 1961 roku przez pięciu przyjaciół ze szkoły średniej. Bob Spickard, Brian Carman (współautorzy „Pipeline”), Bob Welch, Warren Waters i Rob Marshall byli uczniami liceum Santa Ana w Kalifornii. W grudniu 1962 roku grupa nagrała i wydała „Pipeline”, który osiągnął 4. miejsce na liście Billboard Hot 100 w maju 1963 roku. Utwór osiągnął również  na brytyjskiej liście przebojów w 1963 roku   16. miejsce.  Chantays nagrali swój pierwszy album w 1963 roku, również zatytułowany Pipeline, na którym znalazły się „Blunderbus” i „El Conquistador”.  

Ich następny album to Two Sides of the Chantays z 1964 roku. Chantays koncertowali w Japonii i Stanach Zjednoczonych, dołączając do Righteous Brothers i Roya Orbisona przy kilku okazjach, i byli jedynym zespołem rock and rollowym, który wystąpił w The Lawrence Welk Show. „Pipeline” (opublikowany jako nuty w 1962 roku przez Downey Music Publishing) stał się jednym z kilku przebojów surf rockowych. Od tamtej pory utwór ten coverowali Bruce Johnston, Welk (na albumie Dot Scarlet O'Hara), Al Caiola (na albumie United Artists Greasy Kid Stuff), Ventures, Takeshi Terauchi & Blue Jeans, Agent Orange, Hank Marvin (z Duane Eddy), Lively Ones, Pat Metheny, Dick Dale z pomocą Steviego Raya Vaughana (nominowany do nagrody Grammy), zespół thrash metalowy Anthrax, Bad Manners i Johnny Thunders. 

 „Pipeline” był używany w wielu filmach, programach telewizyjnych i reklamach, a także pojawia się na licznych albumach kompilacyjnych.  The Chantays zostali uhonorowani za swój wkład w muzykę. Do najważniejszych należy wyróżnienie 12 kwietnia 1996 r. przez Hollywood's Rock Walk,  które zostało założone w celu honorowania osób i zespołów, które wniosły trwały i ważny wkład w muzykę. „Pipeline” jest wymieniony jako jeden z 500 utworów, które ukształtowały rock and rolla. Wraz z Billem Medleyem z Righteous Brothers i Diane Keaton, Chantays zostali uhonorowani przez miasto Santa Ana w Kalifornii i liceum Santa Ana, gdy nazwali ulicę ich imieniem, Chantays Way. Magazyn OC Weekly również nazwał Chantays jednym z najlepszych zespołów Orange County. 

 Chantays nadal grają.   Do oryginalnych członków Boba Spickarda i Boba Welcha dołączyli wieloletni członkowie Ricky Lewis i Brian Nussle. Nowsze albumy to The Next Set (nagranie na żywo) i Waiting for the Tide.  Niektóre z utworów to nowe piosenki „Crystal T” i „Killer Dana”, a także przeróbki „Pipeline”, „El Conquistador” i „Blunderbus”.

 Brian Carman zmarł 1 marca 2015 roku w swoim domu w Santa Ana w Kalifornii na skutek powikłań choroby Leśniowskiego-Crohna. Miał 69 lat.  Inny wieloletni członek zespołu, Gil Orr, zmarł 19 września 2017 roku. Miał 79 lat.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Pipeline/Move It	Chantays	03.1963	16[14]	4[16]	Dot 16 440	[written by Brian Carman, Bob Spickard][11[11].R&B Chart]

Raveonettes

Duński duet grający alternatywnego rocka. Występują w składzie – Sune Rose Wagner (wokal, gitara) i Sharin Foo (wokal, bas). Wśród swoich muzycznych fascynacji wymieniają między innymi The Jesus and Mary Chain, My Bloody Valentine, The Velvet Underground i Sonic Youth i Beach Boys.

 

Grupa powstała w 2001 roku w Kopenhadze, z inicjatywy Foo i Wagnera. Niedługo potem dołączyli do nich – gitarzysta Manoj Ramdas i perkusista jazzowy Jakob Hoyer. W tym składzie nagrali swoją debiutancką Ep-kę „Whip It On”, która ukazała się w sierpniu następnego roku. Niedługo potem wystąpili na festiwalu SPOT, drugim, co do wielkości w Danii. Był to punkt zwrotny w ich karierze. Nie tylko zostali zauważeni przez publiczność, lecz także zwrócił na nich uwagę prestiżowy magazyn Rolling Stone. W marcu 2003 roku został uhonorowany nagrodą duńskiego przemysłu muzycznego (odpowiednikiem Grammy) w kategorii Najlepszy Album Roku. 

Pięć miesięcy później, wydali swój pierwszy longplay, "Chain Gang of Love”. Od strony producenckiej – obowiązkami dzielili się Wagner i Richard Gottehrer, odpowiedzialny choćby za debiutancki krążek Blondie. Niedługo potem ukazał się mini album „That Great Love Sound”.
Na początku maja 2005 roku swoją premierę miała ich druga płyta, „Pretty in Black”, z gościnnym udziałem między innymi Ronnie Spector (wokalistki The Ronettes), Maureen Tucker (perkusistki The Velvet Underground), czy Martina Rev (klawiszowca Suicide). W składzie pojawił się także dodatkowy muzyk - Anders Christiensen, grający na perkusji, klawiszach i basie (zamiast Foo). Wydawnictwo promował singiel „Love In A Trashcan”.
 Po zakończeniu promocyjnej trasy koncertowej, z formacją pożegnał się Ramdas, zasłaniając się potrzebą skupienia się na swym nowym zespole, SPEKTR.
Ich trzeci album – „Lust Lust Lust” trafił najpierw na rynek europejski (połowa listopada 2007 roku), a dopiero w drugiej kolejności ukazał się za Oceanem (luty następnego roku). Firmowali go oficjalnie tylko – Foo i Wagner.
We wrześniu następnego roku w sklepach pojawiły się dwie EP-ki formacji – „Sometimes They Drop By” oraz „The Raveonettes Remixed”, w październiku ukazała się ich mini płyta „Beauty Dies”, a dwa miesiące później solowy, duńskojęzyczny album gitarzysty The Raveonettes, zatytułowany po prostu „Sune Rose Wagner”.
Ich najnowszy krążek, „In and Out of Control”, ukazał się na początku października 2009 roku. Promował go singiel „Last Dance”.
Znakiem rozpoznawczym The Raveonettes jest tak zwany dwugłos, inspirowany legendarnymi The Everly Brothers i ogólnie, brzmieniem lat 50. i 60., a Foo bywa porównywana do takich wokalistek, jak Courtney Love (Hole), Joan Jett i Liz Phair.
Duński duet, odnosząc się wyraźnie do muzyki lat 50. i 60., ubarwia ją współczesnymi środkami ekspresji, brzmieniem opartym o pulsującą elektronikę, mocne bity, przesterowane gitary i doskonałe harmonie wokalne. Obrazu dopełniają wyraziste, mroczne teksty i temperament sceniczny Sharin Foo, obwołanej przez krytykę jedną z najgorętszych kobiet w historii rock & rolla. 

Do tej pory wydali 4 długogrające płyty, z których najlepiej sprzedającą okazała się Pretty in Black. Z tego albumu pochodzi największy hit The Raveonettes - Love in a Trashcan. Wyreżyserowany przez Pedera Pedersena teledysk do tego utworu nakręcony został w stylistyce lat 60-tych. Warto dodać, że ich debiutancki album Whip It On w Danii otrzymał nagrodę Grammy za rockowy album roku, a magazyny Rolling Stone i Q obwołały The Raveonettes jedną z największych nadziei światowej sceny. Singiel Dead Sound promujący album Lust, Lust, Lust szturmem zdobywa brytyjskie listy przebojów, a ostatni krążek grupy jest zatytułowany "Observator" i ukazał się we wrześniu 2012 roku

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Attack of the Ghost Riders	Raveonettes	12.2002	73[3]	-	Columbia 6733892	[written by Sharin Foo, Sune Rose Wagner][produced by Sune Rose Wagner]
Beat City	Raveonettes	05.2003	83[1]	-	Columbia RAVEON 002	[written by Sune Rose Wagner][produced by Sune Rose Wagner]
That Great Love Sound	Raveonettes	08.2003	34[5]	-	Columbia RAVEON 005	[written by Richard Gottehrer, Sune Rose Wagner][produced by Sune Rose Wagner,Richard Gottehrer]
Heartbreak Stroll	Raveonettes	12.2003	49[2]	-	Columbia RAVEON 008	[written by Sune Rose Wagner][produced by Richard Gottehrer,Sune Rose Wagner]
That Great Love Sound [remix]	Raveonettes	05.2004	52[2]	-	Columbia RAVEON 010	[written by Richard Gottehrer, Sune Rose Wagner][produced by Sune Rose Wagner,Richard Gottehrer]
Ode To L.A.	Raveonettes	05.2005	78[3]	-	Columbia RAVEON 013	[written by Sune Rose Wagner][produced by Richard Gottehrer,Sune Rose Wagner]
Love In A Trashcan	Raveonettes	07.2005	26[6]	-	Columbia RAVEON 017	[written by Sune Rose Wagner][produced by Richard Gottehrer,Sune Rose Wagner]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Chain Gang of Love	Raveonettes	08.2003	43[3]	123[2]	Columbia 5123782	[produced by Richard Gottehrer, Sune Rose Wagner]
Pretty in Black	Raveonettes	04.2005	71[3]	152[2]	Columbia 5194269	[produced by Richard Gottehrer, Sune Rose Wagner]
Lust Lust Lust	Raveonettes	11.2007	-	108[3]	Fierce Panda NONG 053	[produced by Sune Rose Wagner]
In and Out of Control	Raveonettes	10.2009	-	126[2]	Fierce Panda NONG 64	[produced by Thomas Troelsen, Sune Rose Wagner]
Raven in the Grave	Raveonettes	04.2011	-	126[1]	Vice VCA 800241 [US]	[produced by The Raveonettes]
Observator	Raveonettes	09.2012	-	110[1]	Vice 80329-2 [US]	[produced by Richard Gottehrer, Sune Rose Wagner]
Pe'ahi	Raveonettes	07.2014	-	161[1]	Beat Dies RAV 00004-1 [US]	[produced by The Raveonettes, Justin Meldal-Johnsen]