Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Middlesex. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Middlesex. Pokaż wszystkie posty

wtorek, 2 kwietnia 2024

Maxine Nightingale

Maxine Nightingale (ur. 2 listopada 1952r)   to brytyjska piosenkarka wykonująca muzykę R&B i soul. Najbardziej znana jest ze śpiewania hitów z lat 70-tych, takich jak „Right Back Where We Started From”, które sprzedały się w milionach egzemplarzy (1975, 8. miejsce w Wielkiej Brytanii i 1976, 2. miejsce w USA), „Love Hit Me” (1977) i „Lead Me Na” (1979).
 

 Jedno z trójki dzieci urodzonego w Gujanie komika Benny’ego Nightingale’a i jego żony Iris (mieli także córkę Rosalind i syna Glenna). Maxine Nightingale po raz pierwszy zaśpiewała ze swoim szkolnym zespołem: uczęszczała do Barham Primary (na Wembley, Middlesex), Ealing Grammar School oraz Guildhall School of Music and Drama. Kiedy miała trzynaście lat, wraz z przyjaciółką odwiedziła pobliski dom, w którym odbywał się próba zespołu Unisound. Poprosili ją, aby z nimi zaśpiewała; dołączyła do nich, intensywnie występując w brytyjskim kręgu kabaretowym. Menadżer jednego z klubów, w którym występowali, poprosił Nightingale'a o nagranie demo i wysłał je do Pye Records. Dla nich dokonała pierwszych nagrań.  

Chociaż na czele wytwórni A&R stał Cyril Stapleton, trzy single Nightingale dla Pye - wydane w czerwcu i lipcu 1969 oraz 26 marca 1971 - przeszły niezauważone. W 1969 Nightingale rozpoczęła około 18-miesięczną pracę w produkcji Hair London na West Endzie, grając drugoplanową rolę i dublerem głównej kobiecej roli Sheili; przeniosła się do Niemiec po nawiązaniu kontaktu z aktorem z niemieckiej produkcji Hair, którego poznała podczas jego wizyty w produkcji na West Endzie. W Niemczech Nightingale kontynuowała swoją karierę muzyczną na scenie w Hair (jako Sheila), Jesus Christ Superstar i Godspell. Rozpoczęła współpracę z Minoru Teradą Dombergerem, reżyserem niemieckiej produkcji Hair. Pobrali się i mieli córkę Langkę Vevę Domberger, urodzoną w 1973 roku.  

Nightingale wróciła do Londynu z mężem i córką, występując w produkcji Savages na West Endzie, po czym wycofała się z profesjonalnych występów. Według Nightingale „Zaczęłam śpiewać sesyjnie. Nie robiłam wiele, ale łatwo było wyjść wieczorem, kiedy dziecko spało”. Jej śpiew pojawił się na nagraniu „Fool” Ala Matthewsa. przykuł uwagę producenta sesji Pierre'a Tubbsa; poprosił kompozytora J. Vincenta Edwardsa, który współpracował ze Nightingale przy produkcji Hair na West Endzie, o współautorstwo dla niej piosenki, która zatytułowana została „Right Back Where We Started From”. Tubbs poprosił ją, aby zaśpiewała w demie; jak opowiedziała tę historię w 2013 roku, „zaniósł to prosto do United Artists Records [w Londynie] i im też się to podobało. Zapłacili mi 100 funtów (a potem (zaoferowali) mi zaliczkę i kontrakt na dokończenie) nagrywanie singla.” Po wydaniu przez United Artists Records (w prawdziwym imieniu Nightingale) „Right Back Where We Started From” osiągnął 8. miejsce w Wielkiej Brytanii jesienią 1975 roku. Został wydany w USA na początku 1976 roku i spotkał się z entuzjastyczną reakcją, osiągając 2. miejsce na liście na liście Billboard Hot 100 w maju 1976 r. 

Nightingale, która towarzyszyła mężowi w podróży do rodzinnej Japonii, zmotywowana sukcesem jej singla w USA udała się do Londynu, aby nagrać album Right Back Where We Started From. Wyjechała do Stanów Zjednoczonych, które od tego czasu pozostały jej bazą wypadową. Po tym, jak piosenka została wykorzystana w Slap Shot, komedii hokejowej z 1977 roku, drużyny NHL, w tym New York Islanders i Toronto Maple Leafs, przyjęły tę piosenkę jako melodię zwycięstwa odtwarzaną po każdym zwycięstwie u siebie.  

  Jedynym znaczącym brytyjskim hitem Nightingale w okresie po sukcesie „Right Back Where We Started From” był utwór „Love Hit Me” - tytuł wycięty z jej drugiego albumu. Promowany przez Nightingale w programie Top of the Pops wyemitowanym 17 marca 1977 r., „Love Hit Me” osiągnął 11. miejsce na brytyjskiej liście przebojów z dnia 9 kwietnia 1977 r. Jej trzeci album Love Lines został wydany w Wielkiej Brytanii i Europie w 1978 roku i zawierał brytyjskie single „Lead Me On” i „(Bringing Out) The Girl in Me”. Obydwa zostały przeoczone pomimo promocji tego ostatniego podczas kolejnego występu w Top of the Pops 8 czerwca 1978 r. Amerykańskie wydanie „Lead Me On” na początku 1979 r. spotkało się z pozytywnym przyjęciem, zwłaszcza na rynku easy listening, a utwór osiągnął w lipcu tego roku utwór zajął 1. miejsce na liście Easy Listening magazynu Billboard. Utwór stopniowo zyskał wystarczające wsparcie mainstreamowego popu, by we wrześniu osiągnąć 5. miejsce na liście Hot 100.  

Podobnie jak w przypadku „Right Back Where We Started From”, nie była w stanie kontynuować swojego sukcesu w pierwszej dziesiątce w USA, „(Bringing Out) The Girl in Me”, co oznaczało jej ostatni występ na liście Hot 100, osiągając 73. miejsce. Lead Me On to przerobiona i nieco zremiksowana wersja poprzedniego europejskiego albumu LP z dodatkiem nowej piosenki, „Hideaway” w stylu disco. Piosenki „Lead Me On” i „Hideaway” zostały wydane na promocyjnej 12-calowej płycie. Nightingale po raz pierwszy znalazła się w pierwszej dwudziestce listy R&B magazynu Billboard w 1982 roku dzięki „Turn to Me” w duecie z Jimmym Ruffinem. Następnie wypadła z głównego nurtu popu i przez około 20 lat pracowała jako performerka na żywo zorientowana bardziej na jazz. Podobno nagrała album ze swoim występem na żywo w BB King's Club w Universal Studios Hollywood, chociaż nie został on wydany. Od 2000 roku aktywnie działa na rynku muzyki retro, występując w 2004 roku w specjalnych programach muzycznych PBS Superstars of Seventies Soul: Live i My Music: 70s Soul Superstars w 2012 roku.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Right Back Where We Started From/Believe In What You DoMaxine Nightingale02.19768[8]2[20]United Artists 752 [gold-US][written by Pierre Tubbs, Vince Edwards][produced by Pierre Tubbs, Vince Edwards][46[11].R&B Chart]
Gotta Be The One/One Last RideMaxine Nightingale07.1976-53[8]United Artists 820[written by Pierre Tubbs][produced by Pierre Tubbs]
Love Hit Me/If I Ever Lose This HeavenMaxine Nightingale03.197711[8]-United Artists 944[written by J. V. Edwards][produced by Denny Diante]
Lead Me On/Love Me Like You Mean ItMaxine Nightingale05.1979-5[23]Windsong 11530 [gold-US][written by Ali Willis, David Lasley][produced by Denny Diante][37[5].R&B Chart]
(Bringing Out) The Girl In Me/HideawayMaxine Nightingale11.1979-73[5]Windsong 11729[written by Ray Parker Jr.][produced by Denny Diante]
Turn To Me/Give A Little Love (To Me)Maxine Nightingale Featuring Jimmy Ruffin11.1982--Highrise 2004[written by Lori Lieberman, Gary Scott ][produced by Sam Brown III][17[15].R&B Chart]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
Right Back Where We Started FromMaxine Nightingale05.1976-65[9]United Artists 626[produced by Pierre Tubbs]
Lead Me OnMaxine Nightingale07.1979-45[18]Windsong 3404[produced by Denny Diante ,Ray Parker Jr.]
It's a Beautiful ThingMaxine Nightingale01.1983-176[4]Highrise 101[produced by Sam Brown III]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

wtorek, 26 marca 2024

Mungo Jerry

 Formacja Mungo Jerry działająca w składzie; Ray Dorset (śpiew, gitara), Colin Earl (fortepian, śpiew), Paul King (banjo, jng, gitara, śpiew) i Mike Cole (bas) była mało znanym skifflowo-jugowym zespołem, który w przeciągu jednego wieczoru zdobył wielką międzynarodową sławę. Stało się to w 1970 r. na Hollywood Pop Festival zorganizowanym w hrabstwie Staffordshire w Anglii, gdzie Mungo Jerry podbili publiczność, przyćmiewając prawdziwe sławy: Grateful Dead, Traffic i Free, Występ na festiwalu zbiegł się z wydaniem debiutanckiego singla grupy „In The Summertime", a pofestiwalowy rozgłos w połączeniu z chwytliwą melodią wyniósł piosenkę na 1. miejsce brytyjskiej listy przebojów. 

Pod koniec roku liczba sprzedanych egzemplarzy singla przekroczyła sześć milionów. Pomimo ośmiomiesięcznej przerwy drugi singel Mungo Jerry „Baby Jump" cieszył się równie wielkim powodzeniem. W tym okresie Mike'a Cole'a zastąpił John Godfrey, a brzmienie zespołu stało się nieco cięższe. Trzeci, pochodzący z 1971 r. przebój „Lady Rose" zaprezentował grupę u szczytu melodycznych możliwości (na maxi-singlu zamieszczono kontrowersyjny, wstrzymany przez BBC utwór „Have A Whiff On Me"). Ten pełen sukcesów rok zakończyło wydanie singla „You Don't Have To Be In The Army To Fight fn The War", który trafił do Top 20 brytyjskiej listy przebojów. 

W 1972 r. szeregi zespołu opuścili Paul King i Colin Earl i razem z basistą Joe Rushem, członkiem pierwszego składu Mungo Jerry, założyli King Earl Boogie Band. Dorset dla odmiany zarejestrował album solowy Cold Blue Excursions przed powpłaniem do życia nowego składu formacji, w którym znależli się: John Godfrey, Jon Pope (fortepian) i Tim Reeves (perkusja). Nowa „edycja" Mungo Jerry w 1973 r. umieściła w Top 3 brytyjskich zestawień kompozycję „Alright Alright Alright", lecz zarejestrowany w następnym roku wyraźnie antyfeministyczny utwór „Longlegged Woman Dressed In Black" okazał się ostatnim, który trafił do zestawień bestsellerów. 

W latach 80. i 90-tych Dorset nadal działał z różnymi muzykami pod szyldem Mungo Jerry, ale nie udało mu się powtórzyć dawnych sukcesów. Krótkotrwała współpraca z Peterem Greenem i Vincentem Cranem jako Katmundu przyniosła w 1986 r. raczej rozczarowujący album A Case For The Blues. Ray odniósł jednak spory sukces, gdy podjął się roli producenta singla Kelly Marie „Feels Like I'm In Love". Utwór ten zamieszczony niegdyś na stronie B singla Mungo Jerry w sierpniu 1980 r. wszedł na 1. miejsce brytyjskiej listy przebojów. W 1978 i 1995 r. grupa wystąpiła w Polsce.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
In The Summertime/Mighty Man Mungo Jerry06.19701[7][20]3[13]Pye 7N 2502[gold-US][silver-UK][written by Ray Dorset][produced by Barry Murray]
Baby Jump/The Man Behind The Piano Mungo Jerry02.19711[2][13]-Dawn 7N 2505[written by Ray Dorset][produced by Barry Murray]
Lady Rose/Little Louis Mungo Jerry05.19715[12]-Dawn 7N 2510[written by Ray Dorset][produced by Barry Murray]
You Don't Have To Be In The Army To Fight In The War/We Shall Be Free Mungo Jerry09.197113[8]-Dawn 7N 2513[written by Ray Dorset][produced by Barry Murray]
Open Up/Going Back Home Mungo Jerry04.197221[8]-Dawn 7N 2514[written by Ray Dorset][produced by Barry Murray]
Alright, Alright, Alright/Little Miss Hipshake Mungo Jerry07.19733[12]-Dawn DNS 1037[written by Jacques Dutronc, Jacques Lanzmann,Joe Strange][produced by Barry Murray, Ray Dorset]
Wild Love/Glad I'm A Rocker Mungo Jerry11.197332[5]-Dawn DNS 1051[written by Joe Strange][produced by Barry Murray, Ray Dorset]
Long Legged Woman Dressed In Black/Gonna Bop 'Til I Drop Mungo Jerry04.197413[9]-Dawn DNS 1061[written by Ray Dorset][produced by Barry Murray, Ray Dorset]
Support the Toon – It's Your Duty Mungo Jerry with the Toon Travellers05.199957[1]-Saraja TOONCD 001-

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Mungo JerryMungo Jerry8.197013[6]64[11]Dawn DNLS 3008[produced by Barry Murray]
Electronically TestedMungo Jerry4.197114[8]-Dawn DNLS 3020[produced by Barry Murray]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

wtorek, 5 marca 2024

Big Jim Sullivan

James George Tomkins (ur. 14 lutego 1941r - zm. 2 października 2012r),  znany zawodowo jako Big Jim Sullivan, był angielskim gitarzystą. Najbardziej znany jako gitarzysta sesyjny, był jednym z najbardziej poszukiwanych muzyków studyjnych w Wielkiej Brytanii w latach 60. i 70-tych XX wieku, a w swojej karierze wystąpił na około 750 singlach znajdujących się na listach przebojów, w tym 54 hitach numer jeden w Wielkiej Brytanii.  
 
 James George Tomkins urodził się w szpitalu Hillingdon w Middlesex w Anglii i uczęszczał do szkoły średniej Woodfield w Cranford w Middlesex. W wieku 14 lat zaczął uczyć się gry na gitarze i w ciągu dwóch lat przeszedł na zawodowstwo. Kiedy był młody, grał z Sid Gilbertem i Clay County Boys, zachodnią grupą swingową, Blue Grass Boys Johnny'ego Duncana, Vince Taylor & the Playboys, Janice Peters & the Playboys oraz Vince Eager Band. Sullivan udzielał lekcji gry na gitarze bliskiemu sąsiadowi Ritchiemu Blackmore’owi. W 1959 roku w kawiarni The 2i's Coffee Bar poznał Marty'ego Wilde'a i został zaproszony do członkostwa w jego grupie wspierającej The Wildcats, która wystąpiła jako aktor otwierający serial telewizyjny Oh Boy! wyprodukowany przez Jacka Gooda. The Wildcats wspierali Eddiego Cochrana i Gene'a Vincenta podczas ich tournee po Wielkiej Brytanii w 1960 roku, podczas którego Cochran zmarł.  
 
Wilde kupił Sullivanowi gitarę Gibson Les Paul, rzekomo pierwszą, na której gra się w Wielkiej Brytanii, którą kupił od siostry Rosetty Tharpe. Później grał na wiśniowo-czerwonej gitarze Gibson ES-345. Sullivan, Ritchie Blackmore i Pete Townshend przekonali Jima Marshalla do stworzenia lepszych i tańszych wzmacniaczy.
 
  Jack Good wprowadził Sullivana do pracy w studiu. Sullivan stał się jednym z najbardziej poszukiwanych gitarzystów w latach 60. i 70-tych, częściowo ze względu na jego elastyczność w graniu różnych stylów muzycznych. Często nazywano go „Wielkim Jimem” zarówno ze względu na jego wygląd fizyczny, jak i fakt, że zwykle był pierwszym wyborem do gry na gitarze podczas sesji dla głównych muzyków i zespołów. Inny muzyk sesyjny w tamtym czasie i podczas niektórych z tych samych sesji, Jimmy Page, był nazywany „Małym Jimem”. Sullivan zagrał na około 750 pozycjach na brytyjskich listach przebojów i miał średnio trzy sesje nagraniowe dziennie. Grał na pierwszych płytach w Wielkiej Brytanii, w których zastosowano efekt wah-wah - „Sweet Little Sixteen” Michaela Coxa z 1961 r. i przeboju Dave’a Berry’ego z 1964 r. „The Crying Game” z pedałem DeArmond Tone i Volume. Zagrał na pierwszej w Wielkiej Brytanii płycie, w której wykorzystano fuzzbox, pożyczony od gitarzysty sesyjnego Erica Forda, na przeboju PJ Proby'ego „Hold Me” z 1964 roku. Na początku lat 60-tych grał także na hitach The Rolling Stones, Marianne Faithfull, Billy Fury'ego, Frank Ifield, Adama Faitha, Frankie Vaughana, Helen Shapiro, Johnny Hallyday'a, Freddie and the Dreamers, Cilli Black, Toma Jonesa, Shirley Bassey, Dusty Springfield i innych.
 
] Grał na gitarze na albumie Alexisa Kornera i Blues Incorporated R&B from the Marquee w 1962 roku oraz na pierwszym albumie Georgie Fame Rhythm & Blues at the Flamingo w 1964 roku. Oprócz gry na wielu brytyjskich albumach, Sullivan zagrał na albumie koncertowym The Everly Brothers z 1963 roku w Olympia, albumie koncertowym Bobby'ego Darina z 1967 roku Something Special, albumie Little Richarda Get Down With It: The OKeh Sessions z 1966 roku i albumie Del Shannona Home and Away z 1967 roku. Regularnie występował w kilku brytyjskich programach telewizyjnych i radiowych, w tym w programie Toma Jonesa, programie Bay City Rollers „Shang-A-Lang”, Top of the Pops, Ready Steady Go! i Saturday Club. 
 
 Później, w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, Sullivan nadal grał na kolejnych hitowych płytach, w tym The Walker Brothers, Jonathana Kinga, Donovana, Cata Stevensa, Davida Bowiego (grał na banjo, gitarze i sitarze na pierwszym albumie Bowiego, który został opublikowany w 1967), Benny Hilla, The New Seekers, Thunderclap Newman, Love Affair, Long Johna Baldry'ego, Marmalade, Small Faces i Rolfa Harrisa. W 1968 roku Sullivan zagrał w Wonderwall George'a Harrisona. Wyreżyserował i zagrał na pierwszej płycie Amazing Blondel w 1969 roku, a w tym samym roku zagrał na płycie Sound of Sunforest, której uwertura została wykorzystana w filmie   Mechaniczna Pomarańcza. 
 
W 1971 roku grał w Orkiestrze Jeana-Claude'a Vanniera w Histoire de Melody Nelson Serge'a Gainsbourga, a także w 200 Motels Franka Zappy. W 1972 roku wykonał dodatkowe aranżacje orkiestrowej wersji The Who's Tommy w aranżacji Wil Malone'a dla London Symphony Orchestra i English Chamber Choir.
 
W 1969 roku Sullivan dołączył do zespołu Toma Jonesa. Podczas pobytu z Jonesem w Las Vegas poznał i zaprzyjaźnił się z Elvisem Presleyem. Sullivan był innowatorem talk boxu, który zademonstrował w programie telewizyjnym Jonesa. Wydał album instrumentalny Sullivan Plays O'Sullivan (1971), a także udzielał lekcji gry na gitarze w serialu telewizyjnym Bay City Rollers Shang A Lang. W latach 70-tych skomponował muzykę do odcinka serialu science fiction Space: 1999 („The Troubled Spirit”), w którym także pojawił się i wykonał część ścieżki dźwiękowej na ekranie, jako członek ekipy koncertującej na sitarze Coral . W 1974 roku Sullivan połączył siły z producentem muzycznym Derekiem Lawrence'em, tworząc wytwórnię płytową Retreat Records. Jednym z wydanych albumów był Big Jim's Back (1975). Wraz z wokalistą Nickym Moore'em stał na czele zespołu Tiger, wydając pod tą nazwą trzy albumy przed rozpadem grupy w 1976 roku. 
 
Retreat Records produkowało także różnych artystów. Wśród nich byli Labi Siffre, Chas & Dave i McGuinness Flint. Sullivan wyprodukował i zaaranżował utwór „I Got The…” Siffre’a, samplowany przez Eminema i wielu innych artystów hiphopowych. Lawrence i Sullivan wyjechali w tym okresie do Stanów Zjednoczonych, aby wyprodukować glam metalowy zespół Angel. W 1978 roku został na dziewięć lat członkiem James Last Orchestra, koncertując także z Olivią Newton-John po jej sukcesie z Grease. W 1987 roku zaczął komponować muzykę do filmów i dżingli. Sullivan założył później duet z autorem tekstów Duncanem McKenziem. Grali razem przez wiele lat i nagrali album Aquila.  
 
 Sullivan zmarł 2 października 2012 roku w wieku 71 lat z powodu powikłań związanych z chorobami serca i cukrzycą.
​
​

 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
You Don't Know What You've Got (Until You Lose It)/Hot Hiss Of SteamBig Jim Sullivan Combo09.1961--Decca F 11387[written by Hampton, Burton]
She Walks Through The Fair/Don't Know What I'm DoingThe Jim Sullivan Sound07.1966--Mercury MF 928[written by trad.]
Out Of The Question/Alone Again (Naturally)Big Jim Sullivan 04.1973--MAM MAM 100[written by O'Sullivan][produced by Jim Sullivan]
Laid Back Rock And Roll Song/Louisiana LovelipsBig Jim Sullivan 05.1974--Retreat RTS 256[written by Lawrence, Sullivan ][produced by Lawrence, Sullivan ]
If I Could Only Play Like That/CascadeBig Jim Sullivan 03.1975--Retreat RTS 260[written by Hodges, Peacock ][produced by Derek Lawrence, Big Jim Sullivan]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Sitar BeatBig Jim Sullivan.1967-- Mercury SML 30001[produced by Lou Reizner]
Big Jim's BackBig Jim Sullivan.1974-- Retreat RTA 4001[produced by Lawrence Sullivan]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

czwartek, 15 lutego 2024

Rick Wright

Właśc. Richard Wright, ur. 28.07.1945 r. w Londynie, jeden z członków założycieli legendarnej formacji Pink Floyd. Swoją grą na instrumentach klawiszowych uzupełniał charakterystyczne brzmienie zespołu zaprezentowane na bestsellerowych albumach, m.in. Dark Side Of The Moon, Wish You Werę Here i Animals. W 1977 r. pojawiły się plotki o rozwiązaniu słynnej grupy, a już rok później Wright nagrał swój solowy album Wet Dream, w którego nagraniu wzięli udział m.in. Mel Collins i Snowy White. Przedstawił na nim kompozycje własnego autorstwa, którym coraz trudniej przychodziło się przebić na zdominowane przez twórczość Rogersa Watersa
albumy Pink Floyd. 

We wrześniu 1980 r. na wniosek tego właśnie artysty Wright przestał być pełnoprawnym członkiem Floydów. a w koncertach brał udział już tylko jako wynajęty muzyk. Kariera solowa keyboardzisty przebiegała potem ze zmiennym szczęściem. Udało mu się co prawda we współpracy z Dave'em Harrisem pod szyldem Zee nagrać album Identity. ale płyta nie odniosła spodziewanego sukcesu. Tym chętniej nawiązał ponownie współpracę z dawnymi kolegami z Pink Floyd, której owocami były bestsellerowe albumy A Momentary Lapse Of Reason, Delicate Sound Of Thunder, The Division Bell i Pulse.
 

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK] 		Komentarz
Broken ChinaRick Wright10.199661[1]-EMI CDEMD 1098[produced by Richard Wright ,Anthony Moore ,Laurie Latham]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

niedziela, 17 grudnia 2023

Rick Wakeman

Ur. 18.05.1949 r. w Perivale Maternity Hospital w Londynie. Popularność zdobył jako keyboardzista w zespołach Yes i The Strawbs, a prawdziwą sławę dzięki solowym płytom i recitalom z lat 70-tych, których rozmach i przepych dominował czasami nad perfekcyjną muzyką. Dodatkowym bodźcem była zaciekła rywalizacja Wakemana z Keithem Emersonem o miano „klawiszowego mistrza świata", której areną były coroczne ankiety magazynów muzycznych.

 Pierwsze autorskie albumy muzyka (The Six Wives Of Henry VIII, Journey To The Centre Of The Earth) cechowały wygórowana ambicja i skłonność do muzycznego ilustratorstwa (kronika wypadków miłosnych renesansowego władcy Anglii, powieść Juliusza Verne'a z cytatami wygłaszanymi przez Davida Hemmingsa). Bombastyczne pomysły Wakemana sięgnęły szczytu podczas promocji albumu The Myths And Legenda Of King Arthur And The Knights Of The Round Table. 

Muzykowi towarzyszyła orkiestra symfoniczna, pięćdziesięcioosobowy chór oraz rewia na lodzie popisująca się na zamrożonej na tę okazję płycie londyńskiego Wcmblcy. Ceną za sukcesy trzech albumów i status gwiazdora był stan przcdzawalowy i alkoholizm, który na dłuższy czas wyeliminował Wakemana z muzycznej gigantomanii. W 1981 r. artysta wystąpił na płycie Awakening Kevina Peeka z grupy Sky oiaz skoncentrował się na działalności kompozytorskiej. 

Efektem była rockowa opera oparta na powieści „Rok 1984" George'a Orwella, z tekstami Tima Rice'a oraz muzyka do filmów „Lisztomania" Kena Russela, „The Burning" („Wypalony"), „G'Ole" (oba reż. Tony'ego Maylama, z którym Wakeman współpracował już w 1977 r. podczas realizacji filmu „White Rock" o zimowej olimpiadzie w Innsbrucku) oraz „Crimes Of Passion" („Zbrodnie namiętności") Kena Russela. 

Wyleczenie się z alkoholowego nałogu przyniosło nawrócenie się muzyka i dwupłytowy album The Gospels, poświęcony motywom ewangelicznym. Niezależnie od patosu i pompy estradowych przedsięwzięć, Wakeman był i pozostał znakomitym pianistą, czego dowodem był choćby nagrany w 1986 r. longplay Country Airs. Pod koniec lat 80-tych powrócił do współpracy z dawnymi sławnymi partnerami z grupy Yes, przypominając się w nagraniach formacji Anderson-Bruford-Wakeman-Howe. W 1995 r. znalazł się w szeregach reaktywowanego najlepszego składu Yes. Równocześnie katalog jego solowych przedsięwzięć rozrósł się do niebotycznych rozmiarów.

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US] 		Komentarz
The Six Wives of Henry VIIIRick Wakeman03.19737[23]30[45]A&M 4361[gold-US][produced by Rick Wakeman]
Journey to the Centre of the EarthRick Wakeman06.19741[1][30]3[27]A&M 3621[gold-US][gold-UK][produced by Rick Wakeman]
The Myths and Legends of King Arthur and the Knights of the Round TableRick Wakeman04.19752[28]21[15]A&M 4515[gold-UK][produced by Rick Wakeman]
No Earthly ConnectionRick Wakeman05.19769[9]67[6]A&M 4583[produced by Rick Wakeman]
White RockRick Wakeman02.197714[9]126[7]A&M 4614[silver-UK][produced by Rick Wakeman]
Rick Wakeman's Criminal RecordRick Wakeman12.197725[5]128[8]A&M 4660[produced by Rick Wakeman]
RhapsodiesRick Wakeman07.197925[10]170[5]A&M 6501[produced by Tony Visconti]
1984Rick Wakeman06.198124[9]-Charisma CDS 4022 [UK][produced by Rick Wakeman]
The GospelsRick Wakeman05.198794[1]-Stylus SMR 729 [UK][produced by Rick Wakeman, Tony Clarke]
Return to the Centre of the EarthRick Wakeman03.199934[3]-EMI Classics CDC 5567632 [UK][produced by Rick Wakeman]
Piano PortraitsRick Wakeman01.20176[15]-UMC 5723627 [UK][silver-UK][produced by Rick Wakeman]
Piano OdysseyRick Wakeman10.20187[4]-Sony Classical 19075867892 [UK][silver-UK][produced by Rick Wakeman]
Christmas PortraitsRick Wakeman12.201982[1]-Sony Classical 19075967592 [UK][produced by Rick Wakeman,Erik Jordan]
The Red PlanetRick Wakeman09.202034[1]-Madfish SMACD 1189 [UK][produced by Rick Wakeman,Erik Jordan]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

czwartek, 18 marca 2021

Jimmy Page

 Jimmy Page, właśc. James Patrick Page (ur. 9 stycznia 1944r w Heston) - gitarzysta rockowy, współtwórca zespołu Led Zeppelin. W plebiscycie magazynu Rolling Stone zajął 9. miejsce na liście 100 największych gitarzystów wszech czasów w roku 2003 , a w roku 2011 został sklasyfikowany na 3. pozycji . Z kolei w 2004 roku muzyk został sklasyfikowany na 6. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów heavymetalowych wszech czasów według magazynu Guitar World . W 2005 roku został uhonorowany Orderem Imperium Brytyjskiego . 


Urodził się 9 stycznia 1944 roku w Heston (hrabstwo Middlesex) w Wielkiej Brytanii. Pierwsze lata życia spędził na farmie wujka w Northamptionshire, by ostatecznie osiąść w Epsom, Surrey.

Stephen Davis w nieautoryzowanej monografii Led Zeppelin, zatytułowanej Hammer of the Gods podaje, że Jimmy mając około 15 lat znalazł gitarę hiszpańską i stała się ona jego pierwszym przyjacielem. Davis jednak minął się z prawdą. W annałach telewizji BBC zachował się film z 1957 r. z programu „Huw Wheldon’s All Your Own Talent”, na którym kwartet skiffle’owy z trzynastoletnim Jimmym Page’em w składzie wykonuje utwory „Mama Don’t Want to Skiffle Anymore” i „In Them Ol’ Cottonfields Back Home”. Na filmie widać, że Jimmy już wówczas grał na gitarze Hoffman Senator, o której Davis pisał, że była kolejnym instrumentem, po gitarze hiszpańskiej, na którym grał młody Jimmy Page.

Kilka lekcji u nauczyciela w pobliskim Kingston-On-Thames dało mu niewiele. Gitarę nosił do szkoły, by samodzielnie się uczyć na przerwach z poznanym w owym czasie przyjacielem Jeffem Beckiem. Page nie zwracał się wtedy w stronę rock and rolla.

Udzielał się w kilku małych zespołach z Epsom, pierwszym ważniejszym był zespół Neil Christian & The Crusaders, Jimmy rozstał się jednak szybko z grupą ze względu na zły stan zdrowia.

W tym samym czasie rozpoczął naukę malarstwa w szkole plastycznej, rezygnując z niej w 1963 roku, gdy podjął pracę jako muzyk sesyjny. W Londynie szybko stał się bardzo popularnym muzykiem-jego partie można odnaleźć na nagraniach m.in. The Who, Donovana, Them, The Kinks, czy The Rolling Stones. W czasie pracy w studio nagrał i wyprodukował swój własny singel „She Just Satisfies”. Zawarł też znajomość z Erikiem Claptonem.

Po odejściu Claptona z The Yardbirds w 1965 Page’owi proponowano dołączenie do grupy. Ten jednak polecił Yardbirdsom swego kolegę Jeffa Becka, by już w rok później (będąc zmęczonym rolą muzyka do wynajęcia) dołączyć ostatecznie do zespołu, którego ofertę wcześniej odrzucił, jako gitarzysta basowy.

Gdy grupa w 1968 rozpadła się, Jimmy wraz ze znanym studyjnym basistą Johnem Paulem Jonesem, wokalistą Robertem Plantem oraz perkusistą Johnem Bonhamem stworzył zespół, the New Yardbirds, nazwany ostatecznie Led Zeppelin.
Po rozpadzie zespołu Led Zeppelin (spowodowanym śmiercią perkusisty) w 1980 roku Page rozpoczął karierę solową.

W 1981 roku przez krótki czas współpracował z Alanem White’em i Chrisem Squire’em z zespołu Yes, lecz nie pojawiło się żadne oficjalne nagranie tego „zespołu”, nazywanego często przez fanów XYZ.

Jego pierwszym solowym nagraniem była ścieżka dźwiękowa do filmu Death Wish II (Życzenie Śmierci II). Napisał również ścieżkę dźwiękową do Death Wish III (Życzenie Śmierci III). Po wspólnej trasie koncertowej u boku Roya Harpera w 1984 Jimmy wraz z Paulem Rodgersem, Tonym Franklinem i Chrisem Slade’em założył grupę The Firm, która po wydaniu dwóch albumów przestała istnieć.

W 1993 Page nagrał wraz z Davidem Coverdale’em album o tytule Coverdale and Page, rok później wydał płytę No Quarter: Jimmy Page and Robert Plant Unledded, będącą efektem wspólnego występu z Robertem Plantem dla MTV Unplugged. Późniejsze wydawnictwo Walking into Clarksdale zamyka listę dokonań tego duetu.

Kolejnymi projektami Page’a były między innymi eksperyment z raperem Puff Daddym i koncertowe nagranie powstałe przy współpracy The Black Crowes.

Jimmy Page zaznaczył swą obecność w wielu rankingach najlepszych gitarzystów rockowych wszech czasów, m.in. jego solówka do utworu Stairway to Heaven znalazła się na 1. miejscu na liście 100 Greatest Guitar Solos sporządzonej przez magazyn Guitar World.

24 sierpnia 2008 wystąpił wraz z Leoną Lewis na ceremonii zakończenia Igrzysk Olimpijskich w Pekinie, wykonując „Whole Lotta Love”.

W grudniu 2005 został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego decyzją królowej Wielkiej Brytanii, Elżbiety II.

30 września 2014 Page (który nie miał żadnej solowej trasy koncertowej od 1988) ogłosił, że założy nowy zespół i będą wykonywać materiał obejmujący całą jego karierę. 



Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK] 		Komentarz
Gallows PoleJimmy Page & Robert Plant12.199435[8]-Fontana PPCD 2[written by Trad.,Jimmy Page,Robert Plant][produced by Jimmy Page,Robert Plant]
Most HighJimmy Page & Robert Plant04.199826[4]-Mercury 5687512[written by Jimmy Page,Robert Plant,Charlie Jones,Michael Lee][produced by Jimmy Page,Robert Plant]
Come With MePuff Daddy feat. Jimmy Page07.19982[14]4[20]Epic 34K78954[platinum-US][written by Jimmy Page,Robert Plant,Sean Combs,John Bonham,Mark Curry][produced by Puff Daddy]



Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK] 		Komentarz
Death Wish IIJimmy Page02.198240[4]50[10]Swan Song SSK 59415[produced by Jimmy Page]
Whatever Happened to Jugula? Roy Harper and Jimmy Page03.198544[4]60 Beggars Banquet BEGA 60[produced by Roy Harper]
OutriderJimmy Page & Robert Plant07.198827[6]26[20]Geffen WX 155[gold-US][produced by Jimmy Page]
No QuarterJimmy Page & Robert Plant11.19947[14]4[23]Fontana 5263622[platinum-US][gold-UK][produced by Jimmy Page,Robert Plant]
Walking into ClarksdaleJimmy Page & Robert Plant05.19983[6]8[13]Mercury 5580252[gold-US][produced by Jimmy Page,Robert Plant]
Live at the Greek Jimmy Page and The Black Crowes07.200039[4]64[9]TVT 2140[gold-US][produced by Kevin Shirley]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

sobota, 25 lipca 2020

Kenny

Zespół wywodzący się z formacji Chuff, w której skład wchodzili byli pracownicy magazynu bananów w Enfield w hrabstwie Middlesex w Anglii: Richard Driscoll (śpiew), Yan Style (gitara), Christopher Lacklison (instr. klawiszowe), Chris Redburn (bas) i Andy Walton (perkusja).

Chuff była grupą glamrockową o nieco spóźnionym zapłonie, która po występie w prestiżowym londyńskim Speakeasy podpisała kontrakt w menedżerem Peterem Walshem. W konsekwencji członkowie formacji dorobili się nowej nazwy i dostali się pod opiekę producenta Mickiego Mosta, który mając do dyspozycji najlepszych muzyków sesyjnych, aranżerów i twórców, z matematyczną precyzją skierował grupę w stronę ulotnego sukcesu. Stało się tak pomimo zamieszania wywołanego faktem, iż w owym czasie z wytwórnią Mosta, Rak Records, związany był irlandzki wokalista o pseudonimie... Kenny.

Wśród wykonawców, którzy wystąpili anonimowo w czterech przebojowych nagraniach formacji Kenny, znaleźli się m.in. Chris Spedding i Clem Cattini. Te chwytliwe, śpiewane charakterystycznym falsetem utwory to "The Bump", "Fancy Pants", "Baby I Love You OK" i będący "łabędzim śpiewem" grupy "Julie Ann" (autorstwa Billa Martina i Phila Coultera), który jesienią 1975 r. wszedł do Top 20 brytyjskiej listy przebojów.

Sympatycznym podsumowaniem tych odniesionych w zestawieniach sukcesów stał się album, na który trafiły największe przeboje oraz kilka tzw. "wypełniaczy". W styczniu 1976 r. wydawnictwo to ocierało się bezskutecznie o Top 50 zestawień albumowych. Muzycy nagrali później tło do tematu przewodniego popularnej serii "Minder" - emitowanej przez Thames Television, którego wykonawcą był Dennis Waterman.



Single

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK] 		Komentarz
The Bump / Bring Back Those Good Old MelodiesKenny12.19743[15]-Rak RAK 186[written by Bill Martin,Phil Coulter][Produced By Bill Martin,Phil Coulter][oryginalnie nagrana przez Bay City Rollers]
Fancy Pants / I'm a WinnerKenny03.19754[9]-Rak RAK 196[written by Bill Martin,Phil Coulter][Produced By Bill Martin,Phil Coulter]
Baby I Love You O.K.!Kenny06.197512[7]-Rak RAK 207[written by Bill Martin,Phil Coulter][Produced By Phil Coulter]
Julie-AnneKenny08.197510[8]-Rak RAK 214[written by Bill Martin,Phil Coulter][Produced By Phil Coulter]



Albumy

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK] 		Komentarz
The Sound of Super K.Kenny01.197656[1]-Rak SRAK 518-
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

czwartek, 9 lipca 2020

Edmund Goulding

Edmund Goulding (ur. 20 marca 1891 r. - zm. 24 grudnia 1959 r.) Był brytyjskim scenarzystą i reżyserem . Jako aktor na początku swojej kariery był jednym z „Duchów” w niemym filmie „ Three Live Ghosts” z 1922 r. u boku Normana Kerry'ego i Cyrila Chadwicka . Również na początku lat dwudziestych napisał kilka scenariuszy dla gwiazdy Mae Murray do filmów w reżyserii jej ówczesnego męża Roberta Z. Leonarda . Goulding jest najlepiej zapamiętany jako reżyser kultowych dramatów, takich jak Love (1927), Grand Hotel (1932) z Gretą Garbo i Joan Crawford , Dark Victory (1939) z Bette Davis i The Razor's Edge (1946) z Gene Tierney i Tyrone Powerem . Wyreżyserował także klasyczny film noir Nightmare Alley (1947) z Tyrone Powerem i Joan Blondell oraz dramat akcji The Dawn Patrol . Był także odnoszącym sukcesy kompozytorem, kompozytorem i producentem.

Przed przejściem do kina Goulding był aktorem, dramaturgiem i reżyserem na londyńskiej scenie.
Goulding zmarł podczas operacji serca w Cedars of Lebanon Hospital w Los Angeles w Kalifornii . Został pochowany w Forest Lawn Memorial Park w Glendale w Kalifornii .

                                        Piosenki na listach przebojów
 
 


Kompozycje Edmunda Gouldinga na listach przebojów

[with Mack Gordon]
04/1947 Mam'selle Art Lund 1.US
05/1947 Mam'selle Pied Pipers 3.US
05/1947 Mam'selle Dick Haymes 3.US
05/1947 Mam'selle Ray Dorey 7.US
05/1947 Mam'selle Dennis Day 8.US
05/1947 Mam'selle Frank Sinatra 1.US
05/1947 Mam'selle Frankie Laine 14.US




Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,

czwartek, 20 grudnia 2018

Elton John

Niewielu artystów jest równie sławnych jak Elton John. Sława Brytyjczyka jest jak najbardziej zasłużona. Wpływ muzyka na rozwój muzyki rozrywkowej jest nie do przecenienia. Kto wie, jak by wyglądała współczesna scena muzyczna, gdyby nie Elton John i jego piosenki, zaaranżowane w głównej mierze na pianino.


Elton John przyszedł na świat 25 marca 1947 roku w Pinner, w hrabstwie Middlesex w Anglii jako Reginald Kenneth Dwight. Był bardzo muzykalnym dzieckiem. Już w wieku 3 lat zaczął grać na fortepianie, trochę później urozmaicał grą różne uroczystości. Uwielbiał grać klasyków: Bacha i Chopina. Był też dzieckiem niezwykle zdolnym. W wieku 11 lat dostał się do Royal Academy Of Music.

Profesjonalną karierę rozpoczął bardzo wcześnie. Gdy miał 15 lat został pianistą pobliskiego baru Northwood Hills, a w 1964 roku wraz z wokalistą Longiem Johnem Baldrym oraz saksofonistą Eltonem Deanem utworzył soulową grupę Bluesology. Soul nudził Dwighta, dlatego artysta skierował się do firmy Liberty, szukającej w tamtym czasie talentów. Reginald Dwight spodobał się szefom wytwórni płytowej. Tak samo, jak będący na tym przesłuchaniu Bernie Taupin. Tak się złożyło, że Dwight umiał jedynie grać na fortepianie i komponować utwory, z kolei Bernie Taupin potrafił pisać teksty piosenek. Taupin został więc tekściarzem muzyka i jest nim do dziś. W 1968 roku Reginald Dwight zmienił nazwisko na Elton Hercules John. Pseudonim artystyczny piosenkarza jest połączeniem imion jego kolegów z poprzedniego projektu Bluesology.

W 1969 roku artysta zadebiutował niezwykle urozmaiconym i najbardziej rockowym albumem w karierze "Empty Sky". Płyta otrzymała dobre recenzje, aczkolwiek nie odniosła sukcesu komercyjnego. W pamięć zapada przede wszystkim otwierająca krążek mocna rock 'n' rollowa, blisko dziewięciominutowa kompozycja tytułowa. Intrygująca jest też partia fletu w tym utworze, mająca sporo wspólnego z jazzem. Dla osób znających tylko późniejszą twórczość Johna ten utwór i ten album może trochę dezorientować, ale faktem jest, że muzyk był pod koniec lat 60-tych  zafascynowany rockiem psychodelicznym i progresywnym (starał się nawet bezskutecznie o funkcje wokalisty King Crimson).

Kolejna płyta, zatytułowana po prostu "Elton John" była prawdziwym przełomem, zarówno artystycznym jak i komercyjnym. Na wydanym w 1970 roku albumie artysta zaprezentował swój własny, charakterystyczny styl. Czyli spokojne utwory, zaaranżowane w głównej mierze na fortepian. Ale nie tylko. W "I Need You To Turn To" Johnowi towarzyszy klawesyn, w "The Greatest Discovery" wiolonczela, natomiast w "Sixty Years On" potężne smyki. Całość do dziś robi wielkie wrażenie, ale największy zachwyt wzbudza piękna, otwierająca płytę ballada "Your Song", pierwszy wielki hit Eltona Johna. Nic więc dziwnego, że muzyk był nominowany za ten album do nagrody Grammy w 1971 roku, w kategorii album roku.

Niebywałe zdolności kompozytorskie, a także ekstrawagancki sposób bycia i wizerunek sceniczny powodują, że artysta stał się niebywale popularny w połowie lat 70-tych. Sława, która nagle spłynęła na Johna, a także kompleksy związane z własnym wyglądem powodują, że muzyk sięgnął po narkotyki, a także uzależnił się od alkoholu i jedzenia. Co prawda Elton John już w dzieciństwie chorobliwie obżerał się, ale to u szczytu swojej fenomenalnej, oszałamiającej kariery zaczął cierpieć na bulimię. Nieprawdopodobne sukcesy zaczęły się wraz z pojawieniem się w mediach mega hitu "Rocket Man", opowiadającego o samotności w kosmosie. Piosenka dotarła do 2. miejsca na brytyjskiej liście przebojów i promowała piąty, studyjny album muzyka "Honky Chateau". Album przełomowy. Była to pierwsza płyta Johna, która doszła do 1. miejsca Billboardu, pierwsza nagrywana poza Londynem (w studiu Chateau d'Heroville pod Paryżem - tam też kompozytor nagrał swoje kolejne dwie, niezwykle ważne płyty). Na tym albumie muzyka Johna zaczęła się zmieniać. Artysta skierował się w stronę rocka, w żadnym kawałku nie doświadczymy skrzypiec (to pierwsze tego typu wydawnictwo od czasu "Empty Sky", aczkolwiek w dwóch nagraniach: "Mellow" i "Amy" gościnnie zagrała wiolonczelistka Jean-Luc Ponty).

Wraz z kolejnymi albumami, sukcesy były coraz większe. Kolejna płyta - popowa, "Don't Shoot Me I'm Only the Piano Player" z 1973 roku doszła do szczytu na listach albumów, nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale w końcu też w Wielkiej Brytanii. Na pewno pomogły dwa duże przeboje: energetyczny, wpadający w ucho "Crocodile Rock" - pierwszy utwór Eltona, który doszedł do 1. miejsca listy przebojów w USA oraz liryczny "Daniel" (2. pozycja w USA). Natomiast siódmy studyjny album artysty "Goodbye Yellow Brick Road" również z 1973 roku, jest uważany przez wielu krytyków za opus magnum muzyka. To także najlepiej sprzedający się album studyjny Eltona Johna. Łączna sprzedaż na całym świecie "Goodbye Yellow Brick Road" przekroczyła 16 milionów egzemplarzy. Sława tej płyty jest nieprzypadkowa. Wszystkie kompozycje z tego długiego 2-płytowego albumu zachwycają: sentymentalna ballada tytułowa, piękna piosenka poświęcona pamięci Marilyn Monroe "Candle In the Wind" czy inspirowany twórczością The Beatles kawałek "Bonnie and the Jets" - największy hit z tej płyty, numer 1. w Stanach.

 W latach 1973-1976 muzyk dosłownie dominował na rynku muzycznym. Niewielu wykonawców mogło się pochwalić tak wielką popularnością i sukcesami artystycznymi. W tamtym okresie czasu Elton John nagrał większość ze swoich najbardziej rozpoznawalnych przebojów: melodramatyczną balladę "Don't Let The Sun Go Down On Me", piosenkę opowiadającą o samobójczej próbie Johna z 1969 roku "Someone Saved My Life Tonight", świetny soulowy kawałek "Philadelphia Freedom", opowiadającą o prostytutce piosenkę "Island Girl", uznawany przez wielu za najpiękniejszy utwór muzyka "Sorry Seems To Be The Hardest Word" oraz największy hit Johna z lat 70-tych wykonany wspólnie z Kiki Dee, "Don't Go Breaking My Heart" (jedyny utwór Eltona Johna, który doszedł do 1. miejsca list przebojów w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii w latach 70-tych.).

Później kariera Eltona Johna trochę przygasła. Co prawda płyty muzyka w dalszym ciągu się znakomicie sprzedawały, ale słuchacze nie szaleli na punkcie Johna, jak to miało miejsce wcześniej. Muzyk pisał też mało utworów, które stawały się wielkimi przebojami. Na palcach jednej ręki można policzyć rozpoznawalne przeboje, jakie artysta skomponował w latach 80-tych Najważniejsze na pewno są: rock 'n' rollowe "I'm Still Standing" z 1983 roku zilustrowane niewiarygodnym, jak na tamte czasy wideoklipem oraz sentymentalny do bólu "Sacrifice" - pierwszy numer 1. muzyka w Wielkiej Brytanii od czasu "Don't Go Breaking My Heart", który znacznie wywindował sprzedaż płyty "Sleeping With Past" z 1989 roku (to był pierwszy krążek od czasu "Caribou" z 1974 roku, który zdobył szczyt w Zjednoczonym Królestwie). "Sacrifice" to najbardziej nietypowy hit w karierze Eltona Johna. Fortepian zastąpiły tutaj delikatne dźwięki gitary oraz syntezatorowy szum.

Lata 80-te nie były specjalnie udane dla piosenkarza. Muzyk zmierzał do samozniszczenia, pochłaniał coraz większe ilości jedzenia, alkoholu i narkotyków. Na początku lat 90-tych opamiętał się. Wpływ na rozpoczęcie terapii odwykowych, miała śmierć amerykańskiego nastolatka Ryana White'a, zmarłego na AIDS oraz ówczesny partner muzyka - Hue. Po wyleczeniu się z nałogów Elton John rozpoczął aktywnie działać charytatywnie. Co prawda w taką działalność angażował się już wcześniej, warto przypomnieć nagrodzoną dwiema nagrodami Grammy piosenkę "That's What Friends Are For" nagraną wspólnie z Dionne Warwick, Gladys Knight i Steviem Wonderem (dochód ze sprzedaży singla z tym utworem został przeznaczony na fundację do walki z AIDS), ale to w 1992 roku John powołał do życia Elton John Aids Fundation, zajmującą się między innymi finansowaniem programów ds. profilaktyki HIV/AIDS. Silnym bodźcem do aktywnej działalności charytatywnej była bez wątpienia śmierć zaprzyjaźnionego z Eltonem Johnem wokalisty Freddiego Mercury w 1991 roku. W 1997 roku w tragicznych okolicznościach giną kolejne osoby bliskie Johnowi: włoski projektant mody Gianni Versace oraz księżna Diana. Te wydarzenia nie pozostały bez wpływu na życie i karierę artysty. Zaraz po nich muzyk wydał super singiel z utworami: "Something About the Way You Look Tonight" i "Candle In the Wind 1997". Pierwsza z piosenek jest poświęcona Gianniemu Versace, druga księżnej Dianie. Drugi z tych utworów jest nową wersją klasycznej piosenki Johna z 1973 roku, aczkolwiek ze zmienionym tekstem opowiadającym o życiu i tragicznym wypadku księżnej Walii. Singiel, którego dochód ze sprzedaży został w całości przeznaczony na działalność charytatywną jest do dzisiaj najlepiej sprzedającą się małą płytką w historii muzyki rozrywkowej.

Za osiągnięcia muzyczne oraz działalność charytatywną muzyk w 1998 roku otrzymał tytuł szlachecki z rąk Królowej Elżbiety II.

Trudno zliczyć wszystkie ważne wyróżnienia i utwory Eltona Johna. To postać nietuzinkowa o której długo będą pamiętać przyszłe pokolenia.

Artysta jakiś czas temu się ustabilizował. Po serii nieudanych związków z mężczyznami i kobietami, Elton John odnalazł w końcu swoją drugą połówkę. Jest nim Kanadyjczyk David Furnish, z którym muzyk wziął ślub w 2005 roku.

W 2010 r. John wyruszył w trasę z Billym Joelem, Rayem Cooperem i ze swoim zespołem. Nagrał też nowy album studyjny „The Union" we współpracy z od dawna podziwianym przez siebie Leonem Russelem, Berniem Taupinem, który wyprodukował T-Bone Burnett. Album okazał się międzynarodowym sukcesem i doprowadził do wspólnej trasy Eltona Johna i Leona Russella po Stanach Zjednoczonych. Wraz z premierą nowego spektaklu Million Dollar Piano w Caesars Palace w Las Vegas oraz kolejnymi międzynarodowymi trasami, Elton John nadal wykonuje swój niesamowity katalog piosenek na całym świecie.


Singles
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK/US] 		Komentarz
Border song/Bad side of the moonElton John03.1970-92[5]DJM DJS 217/Uni 55 246[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Your song/Into the old man's shoesElton John01.19717[29]8[14][11.70]DJM DJS 233/Uni 55 265[2x-platinum-US][gold-UK][written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Friends/Honey rollElton John04.1971-34[9]DJM DJS 244/Uni 55 277[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon][piosenka tytułowa z filmu]
Levon/GoodbyeElton John12.1971-24[10]-/UNI 55 314[gold-US][written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Tiny dancer/Razor faceElton John03.1972-41[7]-/UNI 55 318[3x-platinum-US][gold-UK][written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Rocket man/Holiday Inn/Goodbye [US side B:Suzie (Dramas)]Elton John04.19722[13]6[15]DJM DJX 501/Uni 55 328[3x-platinum-US][gold-UK][written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Honky cat/Lady Samantha/It's me that you need [US side B:Slave]Elton John09.197231[6]8[10]DJM DJS 269/Uni 55 343[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Crocodile rock/Elderberry wineElton John11.19725[14]1[3][17]DjM DJS 271/MCA 40 000 [platinum-US][written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Daniel/Skyline pigeonElton John01.19734[10]2[15]DJM DJS 275/MCA 40 046[platinum-US][written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Saturday' s nights alright [for fighting]/Jack Rabbit/When you're readyElton John07.19737[9]12[12]DJM DJX 502/MCA 40 105[gold-US][written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Goodbye yellow brick road/Screw you [US side B:Young man's blues]Elton John09.19736[17]2[17]DJM DJS 285/MCA 40 148[platinum-US][written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Step into Christmas/Hoi!Hoi!Hoi! who'd be a turkey at ChristmasElton John12.197324[7]-DJM DJS 290/MCA 65 018[gold-UK][written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Bennie and the jets/HarmonyElton John02.1974-1[1][18]DJM DJS 10 705 /MCA 40 198[2x-platinum-US][written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Candle in the wind/Bennie and the Jets/td>Elton John03.197411[10]-DJM DJS 297/-[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Don' t let the sun go down on me/Sick cityElton John06.197416[10]2[15]DJM DJS 302/MCA 40 259[gold-US][written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
The bitch is back/Cold highwayElton John09.197415[7]4[14]DJM DJS 322/MCA 40 297[gold-US][written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Lucy in the sky with diamonds/One day at a timeElton John11.197410[10]1[2][14]DJM DJS 340/MCA 40 344[gold-US][written by John Lennon/Paul McCartney][produced by Gus Dudgeon]
Philadelphia freedom/I saw her standing there [z Johnem Lennonem]Elton John Band03.197512[9]1[2][21]DJM DJS 354/MCA 40 364[platinum-US][written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Someone saved my life tonight/House of cardsElton John06.197522[5]4[13]DJM DJS 385/MCA 40 421[gold-US][written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Island girl/Sugar on the floorElton John10.197514[8]1[3][15]DJM DJS 610/MCA 40 461[platinum-US][written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Grow some punk of your own/I feel like a bullet[In the gun of Robert Ford]Elton John01.1976-14[11]DJM DJS 629/MCA 40 505[written by Elton John, Bernie Taupin, Davey Johnstone][produced by Gus Dudgeon]
Pinball wizard/HarmonyElton John03.19767[7]-DJM DJS 652/-[written by Pete Townshend][produced by Gus Dudgeon]
Don' t go breaking my heart/Snow queenElton John & Kiki Dee07.19761[6][15]1[4][20]Rocket ROKN 512/Rocket 40 585[platinum-US][gold-UK][written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Bennie and the jets/Rock and roll madonnaElton John09.197637[5]-DJM DJS 10 705/-[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Sorry seems to be the hardest word/Shoulder holsterElton John11.197611[10]6[14]Rocket ROKN 517/MCA/Rocket 40 645[gold-US][written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Crazy water/ChameleonElton John02.197727[6]-Rocket ROKN 521/-[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Bite your lip [Get up and dance]/ChameleonElton John06.197728[4]28[6]Rocket ROKN 526/MCA/Rocket 40 677[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Ego/Flinstone boyElton John04.197834[6]34[8]Rocket ROKN 538/MCA 40 892[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Part time lover/I cry at nightElton John10.197815[13]22[10]Rocket XPRESS 1/MCA 40 973[silver-UK][written by Elton John/Gary Osborne][produced by Gus Dudgeon]
Song for Guy/LovesickElton John12.19784[10]110[4]Rocket XPRESS 5/MCA 40 993[silver-UK][written by Elton John][produced by Clive Franks/John Franks]
Are you ready for loveElton John05.197942[11]-Rocket XPRESS 9/-[written by Casey James/Leroy Bell/Thom Bell][produced by Thom Bell]
Mama can' t buy you love/Three way love affairElton John06.1979-9[18]-/MCA 41 042[gold-US][written by LeRoy Bell and Casey James ][produced by Thom Bell]
Victim of love/StrangersElton John09.1979-31[10]Rocket XPRESS 21/MCA 41 126[written by Pete Bellotte/Sylvester Levay/Jerry Rix][produced by Pete Bellotte]
Little Jeannie/Conquer the sunElton John05.198033[7]3[21]Rocket XPRESS 32/MCA 41 236[gold-US][written by Elton John/Gary Osborne][produced by Clive Franks/Elton John]
[Sartorial eloquence] Don't ya wanna play this game/White man dancer;cartierElton John08.198044[5]39[12]Rocket XPRESS 41/MCA 41 293[written by Elton John/Tom Robinson][produced by Clive Franks/Elton John]
I saw her standing there/Whatever gets you through the night/Lucy in the sky with diamondElton John Band Feat. John Lennon And The Muscle Shoals Horns03.198140[4]-DJM DJS 10 965/-[written by John Lennon/Paul McCartney][produced by Gus Dudgeon]
Nobody wins/Fools in fashionElton John05.198142[5]21[13]Rocket XPRESS 54/Geffen 49 722[written by Jean-Paul Dreau/Gary Osborne][produced by Clive Franks/Elton John]
Chloe/TorturedElton John07.1981-34[13]-/Geffen 49 788[written by Elton John/Gary Osborne][produced by Elton John]
Blue eyes/Hey papa LegbaElton John03.19828[10]12[18]Rocket XPRESS 71/Geffen 29 954[written by Elton John/Gary Osborne][produced by Chris Thomas]
Empty garden/Take me down to the oceanElton John06.198251[4]13[17]Rocket XPRESS 77/Geffen 50 049[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas]
Princess/The RetreatElton John09.198290[4]-Rocket XPRESS 85/-[written by Elton John, Gary Osborne][produced by Chris Thomas]
All Quiet on the Western Front/Where Have All the Good Times GoneElton John12.198276[1]-Rocket XPRESS 88/-[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas]
I guess that' s why they call it the blues/Lord Choc Ice Goes Mental [US side B: The retreat]Elton John04.19835[17]4[23][10.83]Rocket XPRESS 91/Geffen 29 460[platinum-US][written by Elton John/Davey Johnstone/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas]
I' m still standing/Love so coldElton John07.19834[11]12[16]Rocket EJS 1/Geffen 29 639[gold-US][silver-UK][written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas]
Kiss the bride/Dreamboat [US side B:Choc Ice Goes Mental]Elton John10.198320[7]25[12]Rocket EJS 2/Geffen 29 568[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas]
Cold as Christmas/CrystalElton John12.198333[6]-Rocket EJS 3/-[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas]
Sad songs [Say so much]/Simple manElton John05.19847[12]5[19]Rocket PH 7/Geffen 29 292[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas]
Passengers/Lonely boysElton John08.19845[11]-Rocket EJS 5/-[silver-UK][written by Bernie Taupin/Davey Johnstone/Elton John/Phineas McHize][produced by Chris Thomas]
Who wears those shoes/Lonely eyesElton John10.198450[3]16[14]Rocket EJS 6/Geffen 29 189[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas]
Breaking hearts/ [Ain't what it used to be]/In neonElton John03.198559[4]-Rocket EJS 7/-[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas]
In neon/TacticsElton John12.1984-38[13]-/Geffen 29 111[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas]
Act of war/Part.2Elton John & Millie Jackson06.198532[5]-Rocket EJS 8/Geffen 28 956[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Nikita/The man who never died [US side B:Restless]Elton John10.19853[13]7[18][01.86]Rocket EJS 9/Geffen 28 800[silver-UK][written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Wrap her up/Restless [live][US side B:The man who never died]Elton John12.198512[11]12[10][10.85]Rocket EJS 10/Geffen 28 873[written by Elton John/Davey Johnstone/Fred Mandel/Charlie Morgan/Bernie Taupin/Paul Westwood][produced by Gus Dudgeon]
Cry to heaven/Candy by the poundElton John03.198647[4]-Rocket EJS 11/-[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Heartache all over the world/HighlanderElton John10.198645[4]55[8]Rocket EJS 12/Geffen 28 578[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Slow rivers/Billy and the kidsElton John & Cliff Richard11.198644[8]-Rocket EJS 13/-[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Flames of paradise/Call my name [J.Rush]Jennifer Rush & Elton John05.198759[4]36[13]CBS 650 865-8/Epic 07119[written by Andy Goldmark/Bruce Roberts][produced by Andy Goldmark/Bruce Roberts]
Your Song (Live)/Don't Let the Sun Go Down on MeElton John 07.198785[3]-Rocket EJS 14/-[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Candle in the wind [live]/Sorry seems to be the hardest word [live]Elton John01.19885[12]6[21]Rocket EJS 15/MCA 53 196[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
I don' t wanna go on with you like that/Rope around a foolElton John06.198830[8]2[18]Rocket EJS 16/MCA 53 345[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas]
Town of plenty/Whipping boyElton John07.198874[2]-Rocket EJS 17/-[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas]
Through the storm/Come to me [A.Franklin]Aretha Franklin & Elton John05.198941[3]16[11]Arista 612 185/Arista 9809[written by Albert Hammond/Diane Warren][produced by Narada Michael Walden]
A word in spanish/Heavy trafficElton John09.198891[5]19[13]Rocket EJS 18/MCA 53 408[written by E. John][produced by Chris Thomas]
Healing hands/Dancing in the end zoneElton John08.198945[5]14[14]Rocket EJS 19/MCA 53 692[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas]
Sacrifice/Love is a cannibalElton John05.19901[5][19]18[19]Rocket EJS 22/MCA 53 750[platinum-US][written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas]
Club at the end of the streetElton John08.199047[3]28[16]Rocket EJS 23/MCA 53 818[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas]
You gotta love someoneElton John10.199033[4]43[13]Rocket EJS 24/MCA 53 953[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Don Was]
Easier To Walk Away /I Swear I Heardd The Night TalkingElton John12.199063[4]-Rocket EJS 25/-[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Don Was]
Don' t let the sun go down on me/I believe [When i fall in love it will be forever]Elton John & George Michael12.19911[2][11]1[1][20]Rocket EJS 26/Columbia 74 086[silver-UK][written by Elton John/Bernie Taupin][produced by George Michael]
The one/Suit of WolvesElton John06.199210[8]9[22]Rocket EJS 28/MCA 54435 [written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas]
Runaway trainElton John and Eric Clapton07.199231[4]-Rocket EJS 29/-[written by Elton John/Bernie Taupin/Romo][produced by Chris Thomas]
The last song/The man who never diedElton John10.199221[4]23[20]Rocket EJS 30/MCA 54510 [written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas]
Simple life/The northElton John02.199344[2]30[16]Rocket EJS 31/MCA 54581 [written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas]
True love/The show must go on [US side B:Runaway train]Elton John & Kiki Dee11.19932[11]56[12]Rocket EJS 32/MCA 54762 [silver-UK][written by Cole Porter][produced by Narada Michael Walden]
Don' t go breaking my heartElton John & RuPaul03.19947[8]92[2]Rocket EJS 33/MCA 54 813 [written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Giorgio Moroder]
Ain' t nothing like the real thing/Elton John and Marcella Detroit05.199424[6]-London LONCD 350/-[written by Nicholas Ashford/Valerie Simpson][produced by Chris Thomas]
Can you feel the love tonightElton John05.199414[9]4[26]Rocket EJS 34/Hollywood 64543 [platinum-UK][written by Elton John/Tim Rice][produced by Chris Thomas]
Circle of loveElton John08.199411[17]18[20]DJM DJS 35/Hollywood 64516 [written by Elton John/Tim Rice][produced by Chris Thomas]
Believe/Sorry seems to be the hardest word [live]Elton John03.199515[15]13[20]Rocket EJS 36/Rocket 85 6014 [written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Elton John/Greg Penny]
Made in England/Daniel [live]/Can you feel the love tonightElton John07.199518[13]52[10]Rocket EJSCD 37/Rocket 85 2092[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Elton John/Greg Penny]
Blessed/LatitudeElton John11.1995-34[20]DJM EJCD 38/Rocket 85 2394[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Elton John/Greg Penny]
Please/LatitudeElton John01.199633[8]-Rocket EJSCD 40/-[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Elton John/Greg Penny]
You can make history [Young again]/Song for GuyElton John10.1996-70[17]-/MCA 55222 [written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas]
Live like horsesElton John and Luciano Pavarotti12.19969[15]-DJM LLHCD 1/-[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas]
Something About The Way You Look Tonight/Candle In The Wind 1997Elton John10.19971[5][51]1[14][42]Rocket PTCD 1/ Rocket 56 8108[9x-platinum-UK][11x-platinum-US][written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas/George Martin]
Recover your soul/I know why i'm in loveElton John04.199816[11]55[20]Rocket EJSCD 42/Rocket 56 8762[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas]
If the river can bend/Bennie and the jetsElton John06.199832[9]-Rocket EJSCD 43/-[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Chris Thomas]
Written in the starsElton John & LeAnn Rimes03.199910[14]29[10]Mercury EJSCD 45/Rocket/Curb 56 6918[written by Elton John/Tim Rice][produced by Peter Collins]
Someday out of the blue [Theme from El Dorado]Elton John04.2000-49[15]-/DreamWorks 59 039 [written by Elton John/Patrick Leonard/Tim Rice][produced by Patrick Leonard]
I want love/North starElton John09.20019[21]110[7]Mercury 5887062/- [written by Bernie Taupin/Elton John][produced by Patrick Leonard]
This train don't stop there anymoreElton John01.200224[9]-Mercury 5888962/-[written by Bernie Taupin/Elton John][produced by Patrick Leonard]
Original sinElton John04.200239[2]-Mercury 5889992/-[written by Bernie Taupin/Elton John][produced by Patrick Leonard]
Your songElton John & Alessandro Safina07.20024[47]-Mercury 639972 /-[silver-UK][written by Bernie Taupin/Elton John][produced by Ramone/Romano Musumarra]
Sorry seems to be the hardest wordBlue feat Elton John 12.20021[1][23]-Innocent SINDX 43/-[silver-UK][written by Bernie Taupin/Elton John][produced by Stargate]
Are you ready for loveElton John 09.20031[1][20]-Southern Fried ECB 50/-[written by Casey James/Leroy Bell/Thom Bell][produced by Thom Bell]
All That I'm Allowed (I'm Thankful)/Nice And Slow Elton John 11.200420[10]-Rocket 9868257/-[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Elton John]
Turn The Light Out When You LeaveElton John 04.200532[5]-Rocket 9870663/-[written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Elton John]
Ghetto Ghospel 2Pac Featuring Elton John 07.20051[3][52]-Interscope 9883248/-[written by Tupac Shakur/Elton John/Bernie Taupin/Deon Evans/Marshall Mathers/Luis Resto][produced by Deon Evans/Eminem]
Electricity Elton John 07.20054[11]-Rocket 9872183 [written by Elton John/Lee Hall][produced by Elton John]
Elton John's Christmas EPElton John 12.200753[9]-Rocket EJSX 25/- [written by Elton John/Bernie Taupin][produced by Gus Dudgeon]
Calling It ChristmasElton John with Joss Stone12.2007123[2]---
Joseph, Better You than MeThe Killers Feat. Elton John & Neil Tennant12.200888[2]-Island /-[written by Brandon Flowers, Elton John, Neil Tennant][produced by Stuart Price, The Killers]
Tiny Dancer (Hold Me Closer)Ironik featuring Chipmunk and Elton John05.20093[22]41[7]Asylum ASYLUM 9CD/-[silver-UK][written by Elton John, Bernie Taupin, Ironik][produced by Simon Franglen]
If It Wasn't for BadElton John with Leon Russell.2010194[1]-Mercury 2751635/-[written by Leon Russell][produced by T Bone Burnett]
Poker Face/Speechless/Your SongLady Gaga featuring Elton John02.2010-113[1]-/Streamline[written by Stefani Germanotta,Nadir Khayat][produced by RedOne]
Hard TimesPlan B featuring Elton John and Paloma Faith05.2011147-Atlantic/-[written by Ben Drew][produced by Ben Drew ,David McEwan, Eric Appapoulay]
SadElton John vs Pnau07.201248[2]-Mercury GBUM 71202593/-[written by Elton John, Bernie Taupin, Ironik][produced by Pnau]
Face to FaceElton John with (Gary Barlow)12.201369[2]-Polydor GBUM 71306132/-[written by Gary Barlow, John Shanks][produced by Steve Power]
Tiny DancerElton John09.201570[1]-Mercury GBAMB 7100001/-[written by Elton John, Bernie Taupin, Ironik]
Don't Let the Sun Go Down on MeElton John with George Michael01.201791[1]-Epic GBBBM 9102004/-[written by Elton John, Bernie Taupin]


Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[UK]
Elton JohnElton John05.19705[22]4[51]DJM DJLPS 406[gold-US][produced by Gus Dudgeon]
Tumbleweed connectionElton John01.19712[20]5[37]DJM DJLPS 410[platinum-US][produced by Gus Dudgeon]
Friends -soundtrackElton John03.1971-36[19]Paramount SPFL 269[US][gold-US][produced by Gus Dudgeon]
17-11-70 LiveElton John05.197120[2]11[23]DJM DJLPS 414[produced by Gus Dudgeon]
Madman across the waterElton John05.197241[2]8[51]DJM DJLPH 420[2x-platinum-US][produced by Gus Dudgeon]
Honky chateauElton John06.19722[23]1[5][61]DJM DJLPH 423[platinum-US][produced by Gus Dudgeon]
Don' t shoot me i' m only the piano playerElton John02.19731[6][42]1[2][89]DJM DJLPH 427[3x-platinum-US][produced by Gus Dudgeon]
Goodbye yellow brick roadElton John11.19731[2][118]1[8][103]DJM DJLPD 1001/1002[8x-platinum-US][platinum-UK][produced by Gus Dudgeon]
CaribouElton John07.19741[2][18]1[4][54]DJM DJLPS 439[2x-platinum-US][gold-UK][produced by Gus Dudgeon]
Greatest hits.Vol.1Elton John11.19741[11][84]1[10][104]DJM DJLPH 442[17x-platinum-US][platinum-UK][produced by Gus Dudgeon]
Captain fantastick and the brown dirt cowboyElton John06.19752[26]1[7][43]DJM DJLPX 1[3x-platinum-US][gold-UK][produced by Gus Dudgeon]
Rock of westiesElton John11.19755[12]1[3][26]DJM DJLPH 464[platinum-US][gold-UK][produced by Gus Dudgeon]
Here and there liveElton John05.19766[9]4[20]DJM DJLPH 473[platinum-US][silver-UK][produced by Gus Dudgeon]
Blue movesElton John11.19763[15]3[22]Rocket ROSP 1[platinum-US][gold-UK][produced by Gus Dudgeon]
Greatest hits Vol.2Elton John10.19776[21]21[20]DJM DJLPH 20 520[5x-platinum-US][gold-UK][produced by Gus Dudgeon]
A single manElton John11.19788[26]15[18]Rocket TRAIN 1[platinum-US][gold-UK][produced by Clive Franks/Elton John]
The Thom Bell SessionsElton John06.1979-51[18]MCA 13 921 [US][produced by Thom Bell]
Victim of loveElton John10.197941[3]35[10]Rocket HISPD 125[produced by Pete Bellotte]
Lady SamanthaElton John03.198056[2]-DJM 220 85[gold-US][produced by Gus Dudgeon/Stephen Brown]
21 at 33Elton John05.198012[13]13[21]Rocket HISPD 126[produced by Clive Franks/Elton John]
The Very Best of Elton JohnElton John10.198024[13]-K-Tel NE 1094[produced by Gus Dudgeon/Chris Thomas/Elton John/Clive Franks]
The foxElton John05.198112[12]21[19]Rocket TRAIN 16[silver-UK][produced by Chris Thomas/Elton John/Clive Franks]
Jump upElton John04.198213[12]17[33]Rocket HISPD 127[gold-US][silver-UK][produced by Chris Thomas]
Love songsElton John11.198239[13]-TV Rec TVA 3[produced by Gus Dudgeon/Chris Thomas/Elton John/Clive Franks]
Too low for zeroElton John06.19837[73]25[54]Rocket HISPD 24[platinum-US][platinum-UK][produced by Chris Thomas]
Breaking heartsElton John06.19842[23]20[34]Rocket HISPD 25[platinum-US][gold-UK][produced by Chris Thomas]
Ice on fireElton John11.19853[23]48[20]Rocket HISPD 26[gold-US][platinum-UK][produced by Gus Dudgeon]
Leather jacketElton John11.198624[9]91[9]Rocket EJLP 1[gold-UK][produced by Gus Dudgeon]
Greatest hits.Vol.3 1979-1987Elton John10.1987-84[23]MCA Geffen 24 153 [US][2x-platinum-US][produced by Chris Thomas, Thom Bell, Elton John, Clive Franks, Gus Dudgeon]
Live in Australia with The Melbourne...Elton John09.198743[7]24 41Rocket EJXBL 1[platinum-US][produced by Gus Dudgeon]
Reg strikes backElton John07.198811[6]16[29]Rocket EJLP 3[gold-US][silver-UK][produced by Chris Thomas]
Sleeping with the packElton John09.19891[5][42]21[53]Rocket 8388 391[platinum-US][3x-platinum-UK][produced by Chris Thomas]
The very best of Elton JohnElton John11.19901[2][145]-Rocket 8469 472[9x-platinum-UK][produced by Gus Dudgeon/Chris Thomas/Elton John/Clive Franks/Don Was]
To be continuedElton John11.1990-82[13]MCA 10 110 [US][2x-platinum-US][produced by Gus Dudgeon,Chris Thomas, Elton John, Clive Franks, Don Was, Steve Brown]
The OneElton John07.19922[24]8[53]MCA 10 614 [US][2x-platinum-US][gold-UK][produced by Chris Thomas]
Greatest hits 1976-1986Elton John11.1992-4[71]MCA 10 693 [US][2x-platinum-US][produced by Chris Thomas, Thom Bell, Elton John, Clive Franks, Gus Dudgeon]
DuetsElton John12.19935[20]25[22]MCA 10 926 [US][platinum-US][platinum-UK][produced by Barry Beckett/Chris Rea/Chris Thomas/Don Henley/Don Was/Elton John/George Michael/Giorgio Moroder/Greg Penny/Narada Michael Walden/Nik Kershaw/PM Dawn/Steve Lindsey/Stevie Wonder/Stuart Epps]
Made in EnglandElton John04.19953[17]13[46]Rocket 526 1852 [platinum-US][gold-UK][produced by Elton John/Greg Penny]
Love songsElton John11.19954[131]24 [76]MCA 11 481 [US][3x-platinum-US][3x-platinum-UK][produced by Chris Thomas/Clive Franks/Elton John/George Michael/Greg Penny/Gus Dudgeon/Narada Michael Walden]
The big pictureElton John10.19973[30]9[23]Rocket 5362662[platinum-US][platinum-UK][produced by Chris Thomas/George Martin]
Elton John And Tim Rice's AidaElton John And Friends04.199929[4]41[7]Mercury 5246512[gold-US][produced by Jimmy Jam/Lenny Kravitz/Terry Lewis/Boyz II Men/Peter Collins/Dru Hill/Sly Dunbar/Russ Kunkel/Robert John Lange/Phil Ramone/Matt Rowe/Robbie Shakespeare/Daryl Simmons/Ivy Skoff/Richard Stannard]
The road to El DoradoElton John04.2000-63[8]Dreamworks 50 219 [US][produced by Patrick Leonard, Hans Zimmer, Gavin Greenaway]
One night only-The Greatest HitsElton John12.20007[29]65[18]Mercury 5483342[gold-US][platinum-UK][produced by Phil Ramone]
Songs from The West CoastElton John10.20012[40]15[24]Mercury 5863302[gold-US][2x-platinum-UK][produced by Patrick Leonard]
Elton John Greatest Hits 1970-2002Elton John11.20023[141]12[69]Mercury 9866161[6x-platinum-US][5x-platinum-UK][produced by Chris Thomas/Elton John/Greg Penny/Gus Dudgeon/Patrick Leonard/Peter Collins/Stargate/Thom Bell/Wilbur Rimes]
Peachtree roadElton John11.200421[21]17[10]Rocket 9868762[gold-US][gold-UK][produced by Elton John]
The Captain And The KidElton John09.20066[6]18[6]Mercury 1705710[silver-UK][produced by Elton John/Matt Still]
Rocket Man - The Definitive HitsElton John04.20072[108]9[41]Mercury 1726850[3x-platinum-US][platinum-UK][produced by Gus Dudgeon/Chris Thomas/Thom Bell/Various]
The UnionElton John / Leon Russell11.201012[16]3[17]Mercury 2748480[silver-UK][produced by T-Bone Burnett]
Good Morning to the NightElton John vs Pnau07.20121[1][5]-Mercury 3707164-
The Diving BoardElton John09.20133[11]4[6]Mercury 3742534[silver-UK][produced by T-Bone Burnett]
Wonderful Crazy NightElton John02.20166[5]8[2]Mercury 4760866[produced by T Bone Burnett, Elton John]
DiamondsElton John11.20175[57]23[55]Mercury/UMC 6700657[gold-UK]
Autor: o Brak komentarzy:
Etykiety: ,
Subskrybuj: Komentarze (Atom)