W składzie tej znanej początkowo pod nazwą The Stiff Kittens i Warsaw formacji znaleźli się Ian Curtis (ur. 15.07.1956 r. w Macclesfield w Cheshire, Anglia, zm. 18.05.1980 r. w Manchesterze; śpiew), Bernard Dicken Albrecht (właśc. Bernard Sumner, ur. 4.01.1956 r. w dzielnicy Salford w Manchesterze; gitara, śpiew), Peter Hook (ur. 13.02.1956 r., w Salford w Manchesterze, Anglia; bas) i Tony Tabac (perkusja) zastąpiony chwilowo przez Steve'a Brotherdale'a i - ostatecznie - Stevena Morrisa ( 28.10.1957 r. w Macclesfield, Cheshire, Ang] perkusja).
Zapożyczywszy nazwę od baraków zamieszkiwanych w obozach koncentracyjnych przez prostytutki (Oddział Radości w powieści "House Of Dolls"), Joy Division pojawili w 1978 r. jako jedna z najważniejszych grup swoich czasów. Po nagraniu albumu dla firmy RCA (który ostatecznie się nie ukazał) i roz prowadzanej jedynie lokalnie EP-ki An Ideal For Living członkowie zespołu podpisali kontrakt z nowo powstałą w Manchesterze wytwórnią Factory Records, której szefowie oddali muzyków w ręce producenta Martina Hannetta.
Debiutancki album grupy, Unknown Pleasures, był dziełem surowym i niezwykle intensywnym, a Curtis przyciągał największą uwagę w niemal maniakalnym utworze "She's Lost Control".
Wydana w surowej, czarnej okładce płyta prezentowała zespół zmagający
się jeszcze z zawiłościami pracy w studio, ale udało się jej już
roztoczyć wizję bolesną w swym klinicznym niemal przedstawieniu roz
dzierającego niepokoju. Przy powierzeniu perkusji Morrisa roli
instrumentu prowadzącego wspomaganej przez ciężki, acz przykuwający
uwagę bas Hooka, brzmienie Joy Division było niezwykle wyraziste i
niepokojące.
W październiku 1979 gdy kwartet proponował singel "Transmission"
mógł już poszczycić się sporą rzeszą wierny fanów.których grono rosło
po każdym koncercie. Spora część uwagi wielbicieli grupy koncentrowła
się na charyzmatycznej postaci Curtisa, ktć zyskał wielką sławę dzięki
swemu neurotycznemu tańcowi na scenie, w czasie którego przypominał
oszalałą marionetkę. Jednak jesienią 1979 r. występy Curtisa przykuwały
uwagę z o wiele poważniejszego powodu. Zdarzało się, że ulegał scenie
atakom epilepsji, a jego choroba pogłębiła się wraz z coraz bardziej
napiętym planem koncertów grupy. 18 maja 1980 r., w dzień przed
planowanym wyjazdem zespołu do USA, wcześnie rano, słuchając płyty The Idiot Iggy'ego Popa oglądając film Wernera Herzoga "Stroszek" Ian Curtis powiesił się.
W orzeczeniu jako przyczynę śmierci podano samobójstwo, a na
znalezionej rzekomo przy wokaliście kartce widniały słowa: Teraz pragnę
już tylko śmierci. Mam już tego wszystkiego dość. Rzeczywisty wymiar tej
tragedii miał się niebawem objawić w całej pełni, gdyż szybko okazało
się, że Curtis odebrał sobie życie, będąc u szczytu swych twórczych
możliwości. Nieunikniony był fakt, że wydany już po jego śmierci
materiał zespołu może liczyć na szczególne potraktowanie ze strony
słuchaczy, ale niewielu osobom udało się przewidzieć wysoki poziom
utworów, które pojawiły się na rynku w 1980 r. Singel "Love Will Tear Us Apart"
- bodaj najlepszy z wydanych w tym roku - był niepokojącym dokumentem
rozpadającego się związku. Curtis śpiewał go głosem, o który niewielu go
posądzało.
Opublikowany wkrótce album Closer również był doskonały i prezentował zespół z jak najlepszej strony. Prezentując takie perełki, jak przejmujący utwór "Isolation" i niezwykły "Twenty-Four Hours",
album podkreślał uczucie rozpaczy, będąc jednocześnie niemal
terapeutycznym oczyszczeniem. Od strony instrumentalnej dzieło
zaskakiwało niezwykłą dojrzałością pod każdym względem i zasłużenie
oceniane jest jako najbardziej błyskotliwy album rockowy lat 80. W
następnym roku na rynku pojawiło się podwójne wydawnictwo Still,
na którym zamieszczono pozostały materiał grupy, studyjny i koncertowy,
często pozostawiający od strony technicznej wiele do życzenia. Kilka
miesięcy po śmierci Curtisa pozostali muzycy rozpoczęli działalność jako
New Order. Still
Single | ||||||
Tytu³ | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
An ideal for living EP. | Joy Division | 06.1978 | - | - | Enigma PSS 139 | |
Transmission /Novelty | Joy Division | 10.1979 | - | - | Factory FAC 13 | [written by Ian Curtis, Peter Hook, Stephen Morris, Bernard Sumner][produced by Martin Hannett][4[77].Indie Chart] |
Atmosphere/Dead souls | Joy Division | 03.1980 | - | - | Factory FACTUS 2 | [written by Ian Curtis, Peter Hook, Stephen Morris, Bernard Sumner][produced by Martin Hannett][1[70].Indie Chart] |
Love will tear us apart/These days | Joy Division | 06.1980 | 13[17] | - | Factory FAC 23 | [written by Ian Curtis, Peter Hook, Stephen Morris, Bernard Sumner][produced by Martin Hannett,Joy Division][42[14].Hot Disco/Dance;Factory [import] 12"][1[195].Indie Chart] |
Komakino /Incubation | Joy Division | 04.1981 | - | - | Factory FAC 28 [flexi] | [written by Ian Curtis, Peter Hook, Stephen Morris, Bernard Sumner][produced by Martin Hannett] |
Love will tear us apart [re-issue] | Joy Division | 10.1983 | 19[9] | - | Factory FAC 23 | [2x-platinum-UK][written by Ian Curtis, Peter Hook, Stephen Morris, Bernard Sumner][produced by Martin Hannett,Joy Division] |
The Peel Sessions | Joy Division | 12.1986 | 96[2] | - | Strange Fruit SFPS 013 | [written by Ian Curtis, Peter Hook, Stephen Morris, Bernard Sumner][produced by Bob Sargeant][4[13].Indie Chart] |
The Peel Sessions | Joy Division | 10.1987 | 98[1] | - | Strange Fruit SFPS 033 | [written by Ian Curtis, Peter Hook, Stephen Morris, Bernard Sumner][produced by Bob Sargeant][3[17].Indie Chart] |
Atmosphere /She's Lost Control | Joy Division | 06.1988 | 34[5] | - | Factory FAC 2137 | [written by Ian Curtis, Peter Hook, Stephen Morris, Bernard Sumner][produced by Martin Hannett][2[10].Indie Chart] |
Albumy | ||||||
Tytu³ | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Closer | Joy Division | 07.1980 | 6[9] | - | Factory FACT 25 | [gold-UK][produced by Martin Hannett] |
Unknown pleasures | Joy Division | 08.1980 | 5[3] | - | Factory FACT 10 | [platinum-UK][produced by Martin Hannett] |
Still | Joy Division | 10.1981 | 5[13] | - | Factory FACT 40 | [gold-UK][produced by Martin Hannett] |
Substance 1977-1980 | Joy Division | 07.1988 | 7[8] | 146[8] | Factory FACT 250 | [gold-UK][produced by Martin Hannett,Joy Division] |
Pernament Joy Division 1995 | Joy Division | 06.1995 | 16[4] | - | London 8286242 | [gold-UK][produced by Martin Hannett] |
Heart and soul | Joy Division | 01.1998 | 70[3] | - | London 8289682 | [produced by Martin Hannett] |
Preston 28.02.1980 | Joy Division | 06.1999 | 149[1] | - | NMC Music FACD 2.60 | [produced by Beccy Ryan] |
The Complete BBC Recordings | Joy Division | 08.2000 | 188[1] | - | Strange Fruit SFRSCD094 | [produced by Bob Sargeant, Tony Wilson] |
Substance | Joy Division | 01.2006 | 79[3] | - | London 3984282242 | [produced by Martin Hannett,Joy Division] |
The Best of Joy Division | Joy Division | 04.2008 | 63[2] | - | Rhino 5144273022 | [gold-UK][produced by Martin Hannett] |
Total: From Joy Division to New Order | Joy Division | 06.2011 | 51[2] | - | Rhino 5249864795 | [gold-UK] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz