Terry Dene

 Terry Dene (ur. Terence Williams, 20 grudnia 1938r) to brytyjski piosenkarz rockowy popularny pod koniec lat 50-tych i na początku lat 60-tych. Miał trzy przeboje w pierwszej dwudziestce między czerwcem 1957 a majem 1958r. 

 Dene urodził się w Lancaster Street, Elephant & Castle w Londynie i został odkryty przez Paula Lincolna w 2i's Coffee Bar (londyńskim klubie, który pomógł wypromować Tommy'ego Steele'a, Adama Faitha i Cliffa Richarda) w Soho pod koniec lat 50-tych.  Jack Good, producent Six-Five Special, i Dick Rowe pomogli mu uzyskać kontrakt płytowy z Deccą.  W tamtym czasie był uważany za brytyjskiego Elvisa i uznawany za jeden z najlepszych głosów ery rock and rolla w Wielkiej Brytanii przed Beatlesami. 

W 1957 roku jego pierwszy singiel „A White Sport Coat” sprzedał się w ponad 350 000 egzemplarzy w ciągu pierwszych siedmiu tygodni i wraz z własną wersją „Start Movin'” na 14. miejscu umieścił jego płyty w pierwszej dwudziestce brytyjskiej listy przebojów dwukrotnie w tym samym roku, zapewniając sobie miejsce w Księdze Rekordów Guinnessa. Jego nagranie „Stairway of Love” z 1958 roku pozostało na liście przez osiem tygodni. Odbył trasę po Wielkiej Brytanii, był jednym z pierwszych, którzy pojawili się w pierwszym programie popowym BBC Television, Six-Five Special w kwietniu 1957 roku, i wystąpił w filmie The Golden Disc (1958).

  Po aresztowaniu za publiczne pijaństwo i rozbicie okna sklepowego w 1958 roku oraz wyrwaniu budki telefonicznej ze ściany, podczas gdy wyznawał namiętną miłość Ednie Savage, Dene został nazwany przez prasę „zgniłym jabłkiem” i uosobieniem „zła rock and rolla”, a następnie został powołany do wojska w celu odbycia służby wojskowej. Początkowo oczekiwano, że zgłosi się do Winchester Barracks, gdzie miał dołączyć do King’s Royal Rifle Corps 7 lipca 1958 roku, ale jego powołanie zostało początkowo odroczone do czasu wypełnienia zobowiązań kontraktowych. Kiedy w końcu poszedł, prasa tak źle to potraktowała (która filmowała i nagłaśniała jego przybycie do koszar), że po dwóch miesiącach Dene musiał zostać zwolniony z powodów psychologicznych, ponieważ jego stan psychiczny znacznie się pogorszył.

 W tym czasie prasa prawie zrujnowała mu karierę, a armia zaproponowała mu emeryturę jako formę rekompensaty, której Dene odmówił. Dene dołączył później do grona gwiazd Larry'ego Parnesa i koncertował z nimi po Wielkiej Brytanii. Zniechęcony złą sławą w 1964 roku, Dene odwrócił się od brytyjskiej sceny pop i został ewangelistą, przechodząc do śpiewania i pisania muzyki duchowej i gospel, nagrywając trzy albumy gospel. Podróżował za granicę jako wędrowny kaznodzieja, grając w kościołach, więzieniach i innych miejscach, i głosił kazania w Skandynawskim Kościele Luterańskim przez pięć lat w Szwecji, gdzie ożenił się po raz drugi.  

Dwa albumy gospel zostały wydane w latach 1972–73 przez Pilgrim Records. W 1974 roku Dene wydał książkę i album, oba zatytułowane I Thought Terry Dene Was Dead, a około 1984 roku zreformował swój zespół, Dene Aces, z Brianem Greggem.W 1997 roku wydał album The Real Terry Dene, który został uznany za jedną z czterdziestu najlepszych płyt CD do słuchania i nadal pojawiał się w programach rock and rollowych.Kompilacja Decca została wydana w grudniu 2004 roku przez Vocalion Records. W październiku 2007 roku Dene założył własną firmę i wytwórnię ze swoją partnerką, hrabiną Lucią Liberati, nazwaną LLTD.COM, a w grudniu 2012 roku wydał nową płytę CD The Best of Terry Dene, zawierającą kompilację 12 utworów według własnego wyboru, w tym własną wersję „Mystery Train” i remiks „C'min and Be Loved, So Long”, który został napisany przez Dene. W 2014 roku nazwa firmy została zmieniona na LLibera.com Limited. Stworzyli oficjalny kanał Terry Dene na YouTube: od 2018 roku projekt będzie obejmował wydanie teledysku do każdego z utworów Dene, nowego i starego. 

Ich pierwszy teledysk „Terry Dene - Fever - The Video 2018” został wyprodukowany i wydany 14 grudnia 2018 r. i zawierał oryginalny cover „Fever” nagrany przez Dene na początku lat 60-tych i występ Fiammetty Orsini. 

 Dene poślubił swoją koleżankę, piosenkarkę pop Ednę Savage w 1958 r. Później się rozwiedli. Ożenił się i rozwiódł jeszcze trzy razy, w tym z nieżyjącą już Evelyn Patrick (dawniej żoną Phila Silversa) w latach 1967-1970. Obecnie mieszka z włoską hrabiną, Lucią Liberati, którą poznał w Londynie w 2000 r.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
A White Sport Coat (And A Pink Carnation)/The Man In The Phone Booth	Terry Dene	06.1957	18[7]	-	Decca F 10895	[written by Marty Robbins]
Start Movin' (In My Direction)/Green Corn (Come Along Charlie)	Terry Dene	07.1957	15[8]	-	Decca F 10914	[written by Bobby Stevenson,David Hill]
Stairway Of Love/Lover, Lover!	Terry Dene	05.1958	16[5]	-	Decca F 11016	[written by Tepper-Bennett]