Hellogoodbye

 Hellogoodbye to zespół power pop/synth pop z Huntington Beach w Kalifornii. Nagrywają w wytwórni  płytowej Drive-Thru Records i w 2006 roku wydali swój pierwszy album Zombies! Aliens! Vampires! Dinosaurs! . Znani są ze swojego zaangażowania w majsterkowanie, krzykliwych strojów i bliskich relacji z fanami.  

 Zespół Hellogoodbye został założony w 2001 roku przez Forresta Kline'a w Huntington Beach High School. Z pomocą Jessego Kurvinka Forrest Kline zaczął nagrywać na swoim komputerze popowe piosenki, początkowo tylko po to, by zabawiać przyjaciół. Jednak grono fanów rozrosło się poza przyjaciół i coraz więcej ich piosenek było dostępnych na MP3.com. EP-ka Parachute miała zostać oficjalnie wydana, z czterema utworami, ale tylko kilka kopii zostało wypalonych przez Forresta Kline'a.  

Nazwa zespołu pochodzi od piosenki Beatlesów Hello, Goodbye i serialu California High School. W 2002 roku Hellogoodbye zaczęło grać swoje pierwsze koncerty. Podczas występów na żywo Forrestowi Kline i Jesse Kurvinkowi na perkusji towarzyszyli Parker Case lub Aaron Flora. Aaron Flora i basista Marcus Cole wkrótce dołączyli do zespołu, uzupełniając zespół. Chociaż Hellogoodbye jest z Drive-Thru Records od stycznia 2004 roku, nadal sami nagrywają własne piosenki, sami projektują plakaty, okładki płyt itp. Krótko po tym, jak Hellogoodbye podpisało kontrakt z Drive-Thru Records, wydali swoją pierwszą EP-kę, Hellogoodbye, na której znalazł się teledysk do piosenki „Call n 'Return”.  

W marcu 2004 roku perkusista Flora opuścił zespół i został zastąpiony przez Chrisa Profeta. EP-ka została wydana 17 sierpnia 2004 roku i koncertowali w Ameryce. 22 października 2004 podczas trasy koncertowej zespół miał wypadek w Pensylwanii, nikt nie został ranny. 22 listopada 2005 Hellogoodbye wydało DVD zatytułowane OMG HGB DVD ROTFL. W 2006 roku Hellogoodbye wzięło udział w Vans Warped Tour. 8 sierpnia 2006 ukazała się ich pierwsza płyta CD Zombies! Aliens! Vampires! Dinosaurs!  . 7 listopada 2006 Hellogoodbye wydało EP-kę z remiksami, zatytułowaną Remixes! oznacza, ale jest dostępna tylko w Internecie w sklepie iTunes Store.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Here (In Your Arms)	Hellogoodbye	05.2007	4[17]	14	Drive Thru 88697098472	[platinum-US][silver-UK][written by Forrest Kline and His Dog][produced by Matt Mahaffey, Jeff Turzo]
Baby, It's Fact	Hellogoodbye	09.2007	81[1]	-	Drive Thru 88697158462	[written by Forrest Kline And His Dog Gordie Is A Prince][produced by Matt Mahaffey, Jeff Turzo]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Zombies! Aliens! Vampires! Dinosaurs!	Hellogoodbye	06.2007	17[4]	13	Drive Thru 88697096572	[produced by Matt Mahaffey, Jeff Turzo]
Would It Kill You?	Hellogoodbye	11.2010	-	104	Wasted Summer WAS 001 [US]	[produced by Forrest Kline]
Everything Is Debatable	Hellogoodbye	10.2013	-	148	Old Friends OLFR 30184-1	[produced by Joe Chiccarelli, Forrest Kline]

SBK Records

 SBK Records była wytwórnią płytową należącą do Universal Music Group, która obecnie była częścią Capitol Music Group, gdzie jest w stanie hibernacji. Wytwórnia powstała w 1988 roku iw tym czasie istniała w ramach grupy EMI.  

Stephen Swid, Martin Bandier i Charles Koppelman założyli SBK Entertainment w 1989 roku po tym, jak w 1986 roku kupili dział wydawnictw muzycznych CBS Records, CBS Songs, za 125 milionów dolarów.  CBS Songs zostało następnie przemianowane na SBK Songs. Nazwa jest akronimem składającym się z pierwszych liter nazwisk założycieli. Wspólnicy sprzedali firmę EMI Music Publishing (za 295 mln USD), po czym SBK Songs zostało przemianowane na EMI Songs i przy wsparciu Capitol Records uruchomiło SBK Records. Był dystrybuowany przez krótkotrwałą EMI Records Group North America lub ERG. 

W 1989 roku Daniel Glass dołączył do SBK jako starszy wiceprezes ds. promocji. W 1990 roku Glass awansował na stanowisko wiceprezesa wykonawczego/dyrektora generalnego. Wraz z konsolidacją SBK, Chrysalis USA, Wild Pitch i EMI Records USA kilka lat później w EMI Records Group North America, awansował na prezesa-CEO. Wytwórnia miała kilka hitów z Vanilla Ice, Waterfront, Jesus Jones, Boy George, Wilson Phillips, Grayson Hugh, Jon Secada, Ya Kid K, McQueen Street, Technotronic, Blur, Billy Dean i Everyday People. 

 SBK Records było częścią EMI Group, ale przeszło w stan uśpienia w 2007 roku, kiedy Martin Bandier opuścił EMI Music Publishing i przeszedł do Sony Music Publishing firmy Sony Corp. EMI (i aktywa SBK Entertainment World) zostały sprzedane w 2012 roku dwóm różnym podmiotom i podzielone z większością działu nagrań muzycznych na Universal i działem wydawnictw muzycznych na konsorcjum kierowane przez Sony. SBK podpisało również kontrakt z pierwszym latynoskim MC z wytwórnią major, Ray Roll, ze słynnej Rock Steady Crew, oraz Seleną, pierwsza latynoską artystką crossover. Album The Divine Comedy autorstwa Milli Jovovich z 1994 roku został wydany przez SBK i spotkał się z uznaniem krytyków. Album jest nadal w druku od czasu jego wydania. Opublikował także pierwszy w historii album Barney & Friends Barney's Favourites, Volume 1. Katalog wydawnictw muzycznych SBK (SBK/EMI Songs i April Music) jest teraz kontrolowany przez Sony Music Publishing[5], a katalog nagrań muzycznych jest teraz kontrolowany przez Universal Music Group. SBK Records zostało zamknięte w lipcu 1997 roku, a wszyscy jego pracownicy zostali zwolnieni.

 
       Single na listach przebojów

Bad Mood	Lonnie Gordon	06.1993	 1.Hot Disco/Dance 
Happenin' All Over Again '93	Lonnie Gordon	09.1993  1.Hot Disco/Dance 
Do You Want It	Lonnie Gordon	02.1994  5.Hot Disco/Dance 
Ice Ice Baby/Play That Funky Music	Vanilla Ice	11.1990	1.UK/1.US
Play That Funky Music/Go III	Vanilla Ice	12.1990	10.uK/4.US
Satisfaction	Vanilla Ice	02.1991	22.UK/69.US
I Love You/Stop that train	Vanilla Ice introducing Riff	02.1991	45.UK/52.US
Cool As Ice (Everybody Get Loose) 	Vanilla Ice feat. Naomi Campbell 	10.1991	 81.US
Rollin' In My 5.0	Vanilla Ice	06.1991	27.UK
My Heart Is Failing Me/Temporary Insanity 	Riff	03.1991	 25.UK
If you're serious/All or nothing	Riff	09.1991	 88[5].US
No more Mr. Nice Guy/Dead on	Megadeth	11.1989	13.UK
Hold On	Wilson Phillips	03.1990	6.UK/1.US
Release Me	Wilson Phillips	06.1990	36.UK/1.US
Impulsive	Wilson Phillips	10.1990	42.UK/4.US
You're in Love	Wilson Phillips	02.1991	29.UK/1.US
The Dream Is Still Alive	Wilson Phillips	06.1991 12.US
You Won't See Me Cry	Wilson Phillips	05.1992	18.UK/20.US
Give It Up	Wilson Phillips	08.1992	36.UK/30.US
Flesh and Blood	Wilson Phillips	12.1992	 	119.US
That's The Way  Katrina & The Waves  07.1989 16.US
Pump up the jam	Technotronic feat Felly	09.1989	 2.US
Get up [Before the night is over]	Technotronic feat Ya Kid K	01.1990	 7.US
Rockin' over the beat	Technotronic feat Ya Kid K	07.1990	 95.US
Move this	Technotronic feat Ya Kid K	06.1992 	6.US
Move it to the rhythm	Technotronic feat Ya Kid K	04.1995 	83.US
I've Been Waiting For You Guys Next Door 01.1991 42.US
Right Here, Right Now  Jesus Jones 04.1991 2.US
Real, Real, Real  Jesus Jones 08.1991 4.US
There's No Other Way  Blur  01.1992  82.US
Girls and boys  Blur  06.1994  59.US
Song 2  Blur  05.1997  55.US
Just Another Day/Otro Día Más Sin Verte	Jon Secada	04.1992	 5.UK/5.US
Do You Believe in Us/Cree En Nuestro Amor	Jon Secada	09.1992	30.UK/13.US
Angel	Jon Secada	01.1993	23.UK/18.US
I'm Free/Sentir	Jon Secada	06.1993	50.UK/27.US
Do You Really Want Me?	Jon Secada	07.1993	30.UK
If You Go/Si Te Vas	Jon Secada	05.1994	39.UK/10.US
Whipped	Jon Secada	09.1994	 65.US
Mental Picture/Solo tu Imagen	Jon Secada	11.1994	44.UK/29.US
Where Do I Go from You	Jon Secada	06.1995 112.US
If I Never Knew You/Si No Te Conoceria	Jon Secada & Shanice	10.1995	51.UK/108.US
Too Late Too Soon/Amándolo	Jon Secada	03.1997	43.UK/41.UK
Tarzan Boy	Baltimora	03.1993	 	51.US
Sleeping Satellite	Tasmin Archer	09.1992	 32.US
Jessie  Joshua Kadison  10.1993 26.US
Beautiful In My Eyes  Joshua Kadison  01.1994 19.US
Picture Postcards From L.A.  Joshua Kadison  11.1994 84.US
The Crying Game  Boy George 03.1993 15.US
Turtle Power! Partners In Kryme  04.1990  13.US

Fickle Public

 Pierwotnie założony w 1999 roku pod nazwą Purple Munkie, zespół osiągnął już wiele w swoim krótkim życiu. Wydając w wielu wytwórniach, w tym Aberdeen's Alphabetty, a ostatnio Fierce Panda w Londynie, zbudowali silną reputację jednego z najlepszych wschodzących talentów w Szkocji. Transmisja radiowa takich artystów jak John Peel, Steve Lamacq i XFM skłoniła Radio 1's Session w Szkocji do zaproszenia zespołu do nagrania sesji w studiach CAVA w Glasgow do emisji w kwietniu 2002. Sesja ta została nominowana do sesji roku  przez prezenterów programu. Na żywo, bezpośredniość i energia ich bardzo naładowanych występów była wielokrotnie zauważana dzięki recenzjom na pierwszej stronie w codziennych zestawieniach In The City i zaproszeniom do wspierania znanych zespołów, takich jak Hundred Reasons i The Libertines.

  Fickle Public to czteroosobowy zespół punkrockowy z Glasgow w Szkocji. Składający się z wokalisty/gitarzysty Alana Fergusona, gitarzysty, Jima Butterly'ego, basisty, Jamesa Camerona i Lewisa Gale'a na perkusji, grupa powstała w 2005 roku. Zainspirowana Fugazi, Idlewild i At the Drive-In, grupa wydała swoją debiutancką EP-kę pt. "Kittens Got Claws” w 2005 roku nakładem Smalltown America Records, a rok później ukazał się ich pierwszy pełnometrażowy album „Bucko”. Grupa rozpadła się w 2007 roku. W 2010 roku ukazała się kompilacja niepublikowanych nagrań, zatytułowana „Greatest Hits”.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Just Like I Got Used To Saying Courtney Cox Arquette	Fickle Public	02.2006	226[1]	-	Smalltown America STA 029	-

Fields

 

Fields był brytyjsko-islandzkim zespołem elektronicznym/indie założonym w Londynie w 2006 roku. Po zagraniu pierwszych koncertów podpisali kontrakt z Atlantic Records, co pozwoliło im na wydanie za pośrednictwem własnej wytwórni Black Lab Records ich debiutanckiego albumu Everything Last Winter z 2007 roku, nagranego z producentem Michaelem Beinhornem w Sun Studios w Dublinie. Wokalista Nick Peill zainicjował większość piosenek Fieldsa. Oprócz Peilla w składzie znaleźli się wokalista i klawiszowiec Thórunn Antonía, gitarzysta prowadzący Jamie Putnam, perkusista Henry Spencer i basista Matty Derham, który później dołączył do Does It Offend You, Yeah?.  

 

Fields grali w trasie z Wolfmother i Bloc Party, a także na własnej trasie w 2007 roku. Chociaż rozpoczęto prace nagraniowe nad kolejnym albumem zatytułowanym Hollow Mountain, który miał zawierać utwory „Sun In Your Eyes”, „Constantly”, „Are You Ready Yet?”, „Worst Love” i „Call The Captain”, album pozostaje niewydany. Zespół rozpadł się w 2009 roku po utracie kontraktu płytowego.

 

 

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
If You Fail We All Fail	Fields	12.2006	79[3]	-	Atlantic ATUK 047	[written by Fields][produced by Michael Beinhorn]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Everything Last Winter	Fields	04.2007	90[1]	-	Atlantic 5144200612	[produced by Michael Beinhorn]

Fiery Furnaces

 The Fiery Furnaces to amerykański zespół indie rockowy, założony w 2000 roku na Brooklynie w Nowym Jorku. Głównymi członkami zespołu są Matthew i Eleanor Friedberger. Rodzeństwo pochodzi z Oak Park w stanie Illinois, na prawie zachodnich przedmieściach Chicago. Znani są ze swoich ambitnych, wysoce koncepcyjnych wydawnictw, które często dzielą krytyczne opinie. W maju 2011 roku zespół rozpoczął dziewięcioletnią przerwę, a Matthew i Eleanor kontynuowali karierę solową. W lutym 2020 roku ogłoszono, że The Fiery Furnaces ponownie zjednoczą się, by zagrać na Pitchfork Music Festival w Chicago. Jednak z powodu pandemii COVID-19 wydarzenie zostało odwołane.Później ujawniono, że zespół podpisał kontrakt z wytwórnią Third Man Records Jacka White'a. 

  The Fiery Furnaces podpisali kontrakt z Rough Trade w 2002 roku i w tym samym roku nagrali swój debiutancki album Gallowsbird's Bark. Wydany w 2003 roku, był często porównywany w prasie do The White Stripes ze względu na garażowe bluesowe elementy brzmienia zespołu oraz fakt, że członkowie są rodzeństwem, jak pierwotnie przedstawiał się duet White Stripes. Matthew jest przede wszystkim odpowiedzialny za instrumentację studyjną zespołu i pisanie piosenek, podczas gdy Eleanor zajmuje się większością obowiązków wokalnych. Perkusista Andy Knowles i basista Toshi Yano dołączyli do zespołu na występy na żywo przed ich trasą koncertową w 2004 roku. Począwszy od występu na festiwalu All Tomorrow's Party w kwietniu 2004 roku w Camber Sands w Anglii, występy zespołu na żywo miały formę godzinnych, ciągłych zestawów muzycznych zawierających fragmenty większości nagranych piosenek. Wiele razy kilka piosenek zostało połączonych ze sobą, aby stworzyć konglomerat, który obejmował materiał z wcześniej wydanych piosenek, tworząc podobnie skomplikowane setlisty, które zespół miał śledzić.  

The Fiery Furnaces wydali swój drugi album, Blueberry Boat, latem 2004 roku. Jest on również często interpretowany jako wielowarstwowy album koncepcyjny. „Quay Cur”, dziesięciominutowy utwór prowadzący na Blueberry Boat, w ciągu kilku minut przechodzi od brudnych, bulgoczących organów do napędzanych gitarami, pulsujących elektronicznych beatów do abstrakcyjnych kołysanek, podkreślając różnorodność w pisaniu piosenek przez Fiery Furnaces. Część krytyków zinterpretowała jednak tego typu materiał jako dowód na to, że album jest nieostry. Epicki charakter większości piosenek sprawił, że nie nadawały się one do słuchania w radiu, więc zespół przygotował „Single Again”, zastępującą tradycyjną piosenkę ludową. Ten singiel, wraz z wcześniej wydanymi singlami, był w większości dostępny tylko dla brytyjskiej publiczności, więc w styczniu 2005 roku zespół wydał 41-minutową składankę zatytułowaną EP (jest to mylące określenie powszechnie zarezerwowane dla krótszych płyt). EP zawierało dwa nowe utwory, wszystkie single zespołu i strony b (z wyjątkiem alternatywnej wersji „We Got Back The Plague”, którą można znaleźć na singlu „Tropical Ice-Land”) iz tego powodu był kontrastem do epickiej i według niektórych niedostępnej natury Blueberry Boat. 

 Na kolejnym albumie, Rehearsing My Choir (wydanym w październiku 2005r), zespół ponownie powrócił do eksperymentalnego brzmienia. Album koncepcyjny z babcią Friedbergerów, Olgą Sarantos, opowiadającą historie ze swojego życia, Rehearsing My Choir, spotkał się z bardzo różnymi opiniami zarówno ze strony prasy, jak i fanów zespołu, a nawet przez tych, którzy wysoko go ocenili, został napiętnowany jako „trudny”.  Sarantos wcześniej pracowała jako dyrygentka chóru w greckim kościele prawosławnym, a jej chrapliwe wspomnienia stanowią podstawę tego osobliwego, fragmentarycznego albumu z opowieściami.  Jason Loewenstein z Sebadoh i Bob D'Amico przejęli obowiązki zespołu podczas trasy koncertowej wspierającej, zastępując Toshi Yano i Andy'ego Knowlesa. Zespół wydał swój piąty album, zatytułowany Bitter Tea , w kwietniu 2006 roku. W wywiadach stwierdzili, że na album wpłynęło brzmienie synthpopowej grupy Devo, a Eleanor Friedberger stwierdziła, że album był „zdecydowanie najbardziej popową rzeczą, jaką zrobiliśmy”.   Matthew Friedberger wydał Winter Women i Holy Ghost Language School w sierpniu 2006 roku, dwa oddzielne albumy, które zostały spakowane jako podwójny album. Zgodnie z komunikatem prasowym, Winter Women ma być „letnią płytą, pełną zapadających w pamięć, chwytliwych i nieironicznych popowych piosenek”, podczas gdy Holy Ghost Language School przypomina „Faust, the Residents, or the most out” momenty z solowych płyt Briana Eno. Zespół odbył krótką trasę koncertową w październiku i listopadzie 2006 roku, wspierany przez eksperymentalny zespół rockowy Deerhoof z San Francisco. 

 Piosenki miały klimat tropików/salsy, a większość utworów z Bitter Tea była odtwarzana jako jedna długa piosenka, trwająca 30 minut - składanka, której zespół używał wcześniej podczas promocji Blueberry Boat. W czerwcu 2007 roku w The Chicago Reader ogłoszono, że zespół podpisał kontrakt z wytwórnią Thrill Jockey z Chicago, a ich album Widow City został później wydany 9 października 2007 roku. W przeciwieństwie do dwóch poprzednich albumów, ten album nie ma głównej koncepcji i ma klimat rockowego albumu z lat 70-tych. Zespół koncertował w celu promowania albumu w późniejszych miesiącach 2007 i na początku 2008 roku. Składanka na żywo, Remember , została wydana 16 sierpnia 2008 roku. Siódmy album studyjny zespołu I'm Going Away został wydany w Stanach Zjednoczonych 21 lipca 2009 r., . Drugi album, Take Me Round Again , który zawiera wiele tych samych piosenek z „I'm Going Away” w nowy sposób ukazał  się 10 listopada 2009 roku. Te utwory zostały wykonane indywidualnie przez Mathew i Eleanor, co spowodowało pewne nakładanie się. Te piosenki mają te same teksty, co „I'm Going Away”, ale składają się z zupełnie nowych nagrań instrumentów i wokali, które dają nowe spojrzenie na ten sam materiał. 

  The Fiery Furnaces mieli dłuższą przerwę po krótkiej trasie koncertowej w 2011 roku. Ich ostatni koncert przed przerwą odbył się 27 maja 2011 roku na Primavera Sound Festival w Barcelonie. Od tego czasu każde z rodzeństwa skupiło się na karierze solowej, przy czym Matthew wydał zestaw winylowy zatytułowany Solos w 2011 roku, a Eleanor wydała swój pierwszy solowy album, zatytułowany Last Summer, 12 lipca 2011 roku. 

  Na początku 2020 roku The Fiery Furnaces ogłosili, że wystąpią w lipcu na Pitchfork Music Festival w Chicago, ich pierwszy koncert na żywo od prawie dekady. Jednak z powodu pandemii COVID-19 wydarzenie zostało odwołane. Skończyło się na występie na Pitchfork Music Festival w 2021 roku. Później ujawniono, że zespół podpisał kontrakt z wytwórnią Third Man Records Jacka White'a. Zespół powrócił 18 czerwca 2020 roku z nowym singlem „Down at the So and So on Somewhere”, który otrzymał pochwały od Pitchfork, RollingStone, The Guardian, Uncut i innych publikacji.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Crystal Clear	Fiery Furnaces	09.2003	124[1]	-	Rough Trade RTRADESCD 124	[written by Eleanor Friedberger, Matt Friedberger]
Tropical Ice-Land	Fiery Furnaces	03.2004	52[2]	-	Rough Trade RTRADESCD 152	[written by Eleanor Friedberger, Matt Friedberger][produced by Matthew Friedberger]
Single Again	Fiery Furnaces	07.2004	49[2]	-	Rough Trade RTRADESCD 190	-

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Blueberry Boat	Fiery Furnaces	09.2004	163[1]	-	Rough Trade RTRADCD 182	[produced by Matthew Friedberger]

Wilson Phillips

 Wilson Phillips- amerykański zespół popowy założony w Kalifornii. W jego skład wchodzą: dwie siostry Carnie Wilson i Wendy Wilson oraz Chynna Phillips. Siostry Wilson są córkami Briana Wilsona z zespołu The Beach Boys, a rodzicami Phillips są John Phillips i Michelle Phillips z grupy The Mamas & the Papas.


Wszystkie trzy przyszłe członkinie zespołu dorastały razem w południowej Kalifornii w latach 70. i 80-tych. Razem uczęszczały do Sylvia Herpelscheiemer Academy of Performance Art. W 1989 trio podpisało kontrakt z wytwórnią SBK Records.

Zespół Wilson Phillips wydał swój debiutancki album Wilson Phillips w 1990r. Ich debiutancki singel "Hold On" został numerem jeden na amerykańskiej liście Billboard Hot 100 oraz na Billboard Adult Contemporary. Singel okazał się światowym hitem zajmując miejsca na listach przebojów: 2 w Australii; 6 w Wielkiej Brytanii; 7 w Irlandii; 10 w Szwecji; 15 w Holandii, Niemczech i Szwajcarii.

Numerem jeden na liście Billboardu okazały się również: "Release Me" (przez 2 tygodnie) oraz "You're In Love" (1 tydzień). "Impulsive" osiągnął miejsce 4, a "The Dream Is Still Alive'" miejsce 12.

W 1992 roku Billboard ogłosił ich debiutancki album najlepiej sprzedającym się albumem z grona zespołów kobiecych (10 milionów sprzedanych egzemplarzy na świecie).

W czerwcu 1992 roku Wilson Phillips wydał swój drugi album zatytułowany: Shadows And Light. Album był w znacznie poważniejszym tonie niż poprzedni np. poruszając kwetsię ochłodzenia relacji z rodzicami ("Flesh and Blood"). Pierwszy singel "You Won't See Me Cry" osiągnął pozycję: 20 w Stanach Zjednoczonych; 18 w Wielkiej Brytanii. Płyta zdobyła 4 miejsce na liście "Billboard 200". Krótko po wydaniu drugiego albumu, Chynna Phillips zdecydowała się na solową karierę i zespół uległ rozwiązaniu.

W 1993 roku Wendy i Carnie Wilson wydały album świąteczny Hey Santa!. W 1995 roku Chynna Phillips wydała swój album Naked And Sacred. W tymże okresie Carnie Wilson została gospodynią (krótko ukazującego się) talk-show Carnie!. Carnie i Wendy wspólnie z ojcem Brianem Wilsonem stworzyły album The Wilsons, który ukazał się w 1997 roku. Z płyty pojawił się singel "Monday Without You". W 2000 roku ukazał się album Greatest Hits zespołu Wilson Phillips, ale grupa się nie zeszła.

Reaktywacja grupy Wilson Phillips nastąpiła w 2004 roku. Płyta California zadebiutowała na 35 miejscu na listach sprzedając się w liczbie 31 000 egzemplarzy, co nie zadowoliło zespołu. Wśród singli ukazał się cover zespołu Fleetwood Mac: "Go Your Own Way".

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Hold On	Wilson Phillips	03.1990	6[12]	1[1][25]	SBK 07 322	[gold-US][platinum-UK][written by Carnie Wilson, Chynna Phillips, Glen Ballard][produced by Glen Ballard]
Release Me	Wilson Phillips	06.1990	36[5]	1[2][22]	SBK 07 327	[gold-US][written by Wilson Phillips][produced by Glen Ballard]
Impulsive	Wilson Phillips	10.1990	42[3]	4[20]	SBK 07 337	[written by Clif Magness, Steve Kipner][produced by Glen Ballard]
You're in Love	Wilson Phillips	02.1991	29[5]	1[1][19]	SBK 07 343	[written by Glen Ballard, Wilson Phillips][produced by Glen Ballard]
The Dream Is Still Alive	Wilson Phillips	06.1991	-	12[14]	SBK 07 356	[written by Glen Ballard, Wilson Phillips][produced by Glen Ballard]
You Won't See Me Cry	Wilson Phillips	05.1992	18[5]	20[16]	SBK 07 385	[written by Glen Ballard, Wilson Phillips][produced by Glen Ballard]
Give It Up	Wilson Phillips	08.1992	36[3]	30[11]	SBK 50 398	[written by Glen Ballard, Wilson Phillips][produced by Glen Ballard]
Flesh and Blood	Wilson Phillips	12.1992	-	119[3]	SBK 50 415	[written by Glen Ballard, Wilson Phillips][produced by Glen Ballard]
Hey Santa! / Have Yourself A Merry Little Christmas	Wilson Phillips	01.1994	-	101[2]	SBK/ERG 58 047	[written by Carnie Wilson, Jack Kugell, Wendy Wilson]
Hold On	Wilson Phillips	07.2011	63[10]	-	Capitol USSB 29000002 [UK]	[written by Carnie Wilson, Chynna Phillips, Glen Ballard][produced by Glen Ballard]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Wilson Phillips	Wilson Phillips	04.1990	7[32]	2[125]	SBK 93 745	[5x-platinum-US][platinum-UK][produced by Glen Ballard]
Shadows and Light	Wilson Phillips	06.1992	6[6]	4[33]	SBK 98 924	[platinum-US][silver-UK][produced by Glen Ballard]
Hey Santa!	Carnie & Wendy Wilson	12.1993	-	116[3]	SBK 27 113	[produced by Alan Jardine, Jack Kugell, Marc Tanner, Robbie Buchanan]
California	Wilson Phillips	06.2004	197[1]	35[8]	Columbia 92 103	[produced by Peter Asher]
Christmas in Harmony	Wilson Phillips	11.2010	-	135[4]	Masterworks 88697 73488 2	[produced by Glen Ballard]
Dedicated	Wilson Phillips	04.2012	-	29[6]	Masterworks 88697 91425 2	[produced by Rob Bonfiglio]