Harry Roy

 Harry Roy (ur. 12 stycznia 1900r - zm. 1 lutego 1971r) był liderem brytyjskiego zespołu tanecznego i klarnecistą od lat 20-tych do 60-tych XX wieku. Wykonał kilka piosenek z sugestywnymi tekstami, w tym „ My Girl's Pussy ” (1931)   i „ She Had to Go and Lose It at the Astor ” (1939).



Roy urodził się jako Harry Lipman w Stamford Hill w Londynie , w Anglii. W wieku 16 lat rozpoczął naukę gry na klarnecie i saksofonie altowym. Wraz ze swoimi braćmi  utworzył zespół, który nazwali Darnswells, z Harrym na saksofonie i klarnecie oraz Sidneyem na fortepianie. W latach dwudziestych występowali w kilku prestiżowych salach, takich jak Alhambra i London Coliseum , pod nazwami takimi jak Original Lyrical Five i Original Crichton Lyricals. Spędzili trzy lata w Café de Paris i zwiedzili RPA , Australię i Niemcy .

Na początku lat trzydziestych Harry Roy prowadził zespół pod własnym nazwiskiem i nadawał z Café Anglais i Mayfair Hotel . W 1931 r. pisał razem z Anthonym Fanzo i śpiewał „ My Girl's Pussy ”, która od tego czasu była przedmiotem wielu coverów i przeróbek. W 1935 roku ożenił się z Elizabeth Brooke, córką białego radży z Sarawak , z którą wystąpił w dwóch filmach muzycznych: Rhythm Racketeer (1937) i Everything Is Rhythm (1940).

Podczas drugiej wojny światowej Roy koncertował ze swoim zespołem Harry Roy's Tiger Ragamuffins.  Był w klubie Embassy Club w 1942 r., a nieco później podróżował po Bliskim Wschodzie, zabawiając żołnierzy. W 1948 roku Roy wyjechał do Stanów Zjednoczonych, ale odmówiono mu pozwolenia na pracę. Po powrocie do Wielkiej Brytanii zreformował swój zespół i zdobył przebój nagraniem „Leicester Square Rag”. 

Na początku lat pięćdziesiątych era big bandów dobiegła końca. Zespół Roya się rozpadł, ale on wciąż wchodził i wychodził ze sceny muzycznej. W latach 50-tych prowadził własną restaurację Diners 'Club, która została zniszczona przez pożar. W 1969 roku Roy powrócił do muzyki, prowadząc kwartet w londyńskim Lyric Theatre w „ Oh Clarence" i własnym   Dixieland Jazz Band latem w nowo wyremontowanym Sherry Dixieland Showbar w Brighton, ale był wtedy w złym stanie zdrowia. Zmarł w Londynie w lutym 1971 r.
 

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus/N.Zel]	Komentarz
And The Angels Sing	Harry Roy And His Mayfair Hotel Orchestra	02.1940	20[2m]	-	Parlophone A 7156/-	-
She Had To Go And Lose It At The Astor/You Made Me Care	Harry Roy And His Orchestra	08.1940	3[7m]	-	Parlophone A 7243/-	[written by Doe, Doaques]
I'm Stepping Out With A Memory Tonight/Until You Fall In Love	Harry Roy And His Band	06.1941	17[2m]	-	Regal Zonophone G 24 280/-	[written by Magidson, Wrubel]
Down Every Street	Harry Roy And His Band	12.1941	6[9m]	-	Regal Zonophone G 24 440/-	-
There Are Such Things	Harry Roy And His Band	12.1943	8[4m]	-	Regal Zonophone G 24 804/-	[written by Adams, Baer, Meyer]
Brazil	Harry Roy And His Band	12.1943	16[3m]	-	Regal Zonophone G 24 804/-	[written by Barroso, Russell]
Thanks To Love	Harry Roy And His Band	04.1944	11[2m]	-	Regal Zonophone G 24 828/-	[written by Adams, Baer, Meyer]
What's The Good Word,Mister Bluebird	Harry Roy And His Band	04.1944	4[2m]	-	Regal Zonophone G 24 832/-	-
Serenade To A Dream	Harry Roy And His Band	08.1944	7[2m]	-	Regal Zonophone G 24 855/-	-