Executives

 

Ten australijski sekstet został założony przez małżeństwo Briana i Carole King w Sydney pod koniec 1966 roku, szybko zdobywając status gwiazdy w śródmiejskich lokalach. Ich wiedza muzyczna i wszechstronność była niezrównana w momencie, gdy sześciu członków zespołu grało na trzydziestu jeden instrumentach, począwszy od skrzypiec do klawesynu. W styczniu 1967 ukazał się ich debiutancki singiel "Wander Boy" będący coverem Addrisi Brothers "You're Bad". Nastrojowy, pełen zadumy został wysoko oceniony przez radiowych DJ-ów Sydney i sprzedawał się tam dobrze.

 

Około połowy 1967r Dudley Hood, współtwórca "You're Bad", opuścił zespół zastąpiony gitarzystą Brianem Pattersonem, który grał wcześniej z Laurie Lee Ensemble (1963), następnie Bluebeats (1965-66),i Tony Worsley & The Fabulous Blue Jays (1966). Drugi gitarzysta Ray Burton (Raymond Doughty) dołączył w tym samym czasie, zastępując saksofonistę Keitha Leslie. Ray poprzednio grał w Dave Most Quartet (1961-62) i Telstars (1965). Miał krótki epizod w Dynasty i The Questions w 1968 r. przed powrotem do Execs rok później. Inni członkowie pierwotnego składu grupy byli nowicjuszami na scenie, ale dobrze spisali się w profesjonalnym otoczeniu Executives.
 

Dwa single wydane w 1967r potwierdziły reputację Executives. "My Aim Is To Please You" był pięknie zaaranżowaną balladą, z wokalem Gino Cunnico (dawniej wokalista The Affair) i Carole King, wraz ze zręcznie wplecionym elektrycznym pianino Briana Kinga.
 

Większość słuchaczy wzięła nowy singiel grupy za amerykański być może nagrany przez 5th Dimension lub The Mamas & the Papas (których styl oczywiście miał silny wpływ na Executives) przed odkryciem ich przez rodzimych producentów. "My Aim Is To Please You" stał się znacznym krajowych hitem, osiągając # 26 na liście w Go-Set we wrześniu. To utorowało drogę do ich największych bestsellerów, , majestatycznej piosenki Stevena Stillsa "Sit Down I Think I Love You" (pierwotnie nagranego przez Buffalo Springfield na ich debiutanckim albumie). To był to hit na Top 30 na większości list przebojów.
 

W 1968r wydali trzy single własnej produkcji, co stawia ich jako jeden z pierwszych zespołów Australii produkującego własne nagrania. Pierwszym był energiczny i chwytliwy "To A World Happening" (marzec), napisany przez Barry Manna i Cynthię Weill, który uplasował się na Top 40 w Sydney i Brisbane.Drugim był kawałek czystego popu "Windy Day" (czerwiec), pierwotnie zarejestrowany przez amerykański zespół Lewis & Clark Expedition,który odniósł wielki sukces w Sydney, gdzie osiągnął # 7. Trzeci singiel był lśniącym cackiem z fantazyjnym psych-popowym utworem "Summerhill Road" (grudzień), napisanym przez Ray'a Burtona i Garry Paige,ze stroną B singla , "Christopher Robin".
 

Wkrótce po ich pierwszych singlach ukazał się ich debiutancki album ,po dwóch wyprawach Executives do USA, gdzie przyciągnęli zainteresowanie branży. Podpisali kontrakt z wytwórnią Buddy i z zespołem menadżerskim DiBlasio, Wald & Day,u których na liście klientów znależli się Billy Joel, Helen Reddy i Tiny Tim . Niestety nic nie wyszło z transakcji z Buddy, więc w końcu powrócili do Australii.
 

Jednak ich nieobecność w ojczyżnie,nie spowodowała zmniejszenia popularności , gdzie kolejne kilka singli, EP-ki i kolejny album wypadły dobrze na listach przebojów . Ich drugi album,On Bandstand, gromadził ich wcześniejsze przeboje, wspierany przez wybór dobrze dobranych coverów współczesnych standardów, w tym kilka utworów z musicalu Hair.
 

Druga podróż do Ameryki pod koniec 1969 roku spowodowała absorpcję panującej tam tendencji psychedelic-progressive , zmienili nazwę na The Inner Sense, przyjęli cięższe brzmienie, ale nadal zachowując swój znak firmowy-harmonie wokalne.Większość grupy powróciła do Australii, a w tym okresie Carole i Brian napisali, wykonywali i wyprodukowali muzykę do szybko zapomnianego musicalu Nuclear,w którym był przez krótki czas był członkiem obsady pop idol Mike Furber , tuż przed jego tragiczną śmiercią.
 

Ray Burton pozostał w Ameryce do 1973 roku i był w tym czasie współautorem międzynarodowego przeboju "I Am Woman" Helen Reddy. Po powrocie został muzykiem sesyjnym i współpracował z kilkoma znanymi grupami - Doug Parkinson & Friends, a następnie McGuire, Kennedy & Burton (oba 1973),który przekształcił się w Ayers Rock rok później.Carole i Brian King sformowali nową grupę,Transition, która działała do momentu wskrzeszenia execs w czerwcu 1974 roku.W nowym składzie znalazł się wokalista Jonne Sands, założyciel wytwórni Sunshine , który na pewnym etapie był reklamowany jako następca Normie Rowe'a, mający solowy przebój "Mothers And Fathers" w październiku .
 

Przejął pierwotną rolę Gino Cunnico jako współ-wokalisty z Carole, i przez trzy lata ten skład wystepował regularnie w klubach Sydney i kabaretach, wydając trzy single dla Polydor.Regularnie występowali w TV , a także napisali i nagrali temat muzyczny do soapie opera The Young Doctors.
 

Po rozwiązaniu Executive na dobre w 1978 roku, Brian i Carole King nadal kontynują działalność sesyjną. Sands wznowił umiarkowanie udaną karierę solową, głównie jako wykonawca klubowy. Basista i gitarzysta Alan Oloman (dawniej członek legendarnego zespołu Lithgow The Black Diamonds) kontynuował pracę muzyka sesyjnego pisząc muzykę do filmu z 1979 roku -Alison's Birthday. 

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus/N.Zel]	Komentarz
My Aim Is To Please You/Bad Reputation	Executives	06.1967	18[16]	-	Festival FK 1776/-	-
Sit Down I Think I Love You/Don't You Sometimes, Baby	Executives	09.1967	20[17]	-	Festival FK 1934/-	-
It's A Happening World / Moving In A Circle	Executives	02.1968	42[19]	-	Festival FK 2179/-	-
Windy Day/This Town Ain't The Same Any More	Executives	07.1968	24[17]	-	Festival FK 2395/-	-
Summerhill Road/Christopher Robin	Executives	12.1968	55[7]	-	Festival FK 2654/-	-
Let The World Go Round/Country Lady	Executives	03.1976	68[5]	-	Polydor 2079078/-	-