Następnie, po zakończeniu II wojny światowej, jej rodzina przeniosła się ponownie, przenosząc się do Nowej Zelandii, gdzie nadal śpiewała. Odniosła pewien sukces jako wokalistka w Nowej Zelandii i wkrótce zdecydowała się przenieść do Stanów. Po krótkim pobycie w Salt Lake City, Utah, wylądowała w Los Angeles w Kalifornii, gdzie w dzień pracowała jako sekretarka, a nocami jako piosenkarka w nocnym klubie.Występuje z hawajskim zespołem, w którym występował jej przyszły mąż, basista David Catingub.
Pod koniec lat 50-tych podpisała kontrakt nagraniowy z Capitol Records i zadebiutowała albumem Take a Number LP (1959), zaaranżowanym i pod dyrekcją Nelsona Riddle'a. Potem pojawiły się kolejne płyty: Hooray for Love (1960, Capitol), zaaranżowane i prowadzone przez Jacka Marshalla; The Simple Life (1960, Capitol), zaaranżowany i prowadzony przez Dicka Reynoldsa; Mavis (1961, Reprise), zaaranżowany i prowadzony przez Marty'ego Paicha; Swing Along With Mavis (1961, Reprise), zaaranżowany i prowadzony przez Van Alexandra; Mavis Meets Shorty Rogers (1961, Reprise), opracowany przez Chucka Sagle'a; i wreszcie We Remember Mildred Bailey (1964, Vee-Jay).
Na początku lat 80-tych wróciła do śpiewania, występując na dwóch albumach swojego syna: „My Mommy and Me” Matta Catinguba (1983, Sea Breeze) i Hi-Tech Big Band (1984, Sea Breeze). Ponadto wydała swój własny solowy album w tym nagłym okresie działalności, It's a Good Day (1983, Delos). W 1990 roku przyczyniła się do powstania albumu swojego syna I'm Getting Cement All Over Me, a następnie, niestety, doznała na scenie przedwczesnego śmiertelnego udaru w 1992 roku, co zakończyło jej karierę wokalną.
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | Aus | N.Zel | Wytwórnia [Aus/N.Zel] |
Komentarz |
Slightly Out Of Tune (Desafinado)/Footsteps Of A Fool | Mavis Rivers | 12.1962 | 55[7] | - | Reprise R-20,115/- | - |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz