Do chwili otrzymania w 1928r kontraktu w orkiestrze Jeana Goldkette’a występował w różnych, często amatorskich zespołach, grając zarówno na puzonie, jak i na banjo. Rok później wszedł w skład Glen Gray’s Orange Blossoms,” big-bandu, który prawdziwą sławę uzyskał pod nazwą Casa Loma Orchestra. W orkiestrze tej spędził wiele lat jak eksponowany solista, wnosząc do zespołu nie tylko rzetelne chorusy na puzonie, ale też wiele ciekawych partii wokalnych.
Orkiestrę Casa Loma opuścił w 1943, aby zostać prezenterem w hollywoodzkiej radiostacji. Na scenie Zachodniego Wybrzeża pojawił się ponownie w 1946; założył tam własną grupę dixielandową, z którą występował, odnosząc ogromny sukces w Hollywood Palladium. Publiczności podobała się zwłaszcza śpiewana do zabawnych tekstów w stylu „hokum” wersja tematu „12th Street Rag”; entuzjazm był tak ogromny, że Hunt postanowił nagrać ten utwór w czasie jednej z sesji nagraniowych dla firmy Capitol.
Rezultatem tej decyzji stał się przebój pozostający w 1948r na amerykańskich listach zestawień przez osiem tygodni. Pięć lat potem Hunt znów się pojawił na listach przebojów z sentymentalną wersją starej piosenki z 1919r. „Oh!”. Podobnie jak „12th Street Rag”, tak i „Oh!” sprzedała się w milionowym nakładzie, okupując listy zestawień przez wiele miesięcy.
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Twelfth Street Rag/Somebody Else, Not Me | Pee Wee Hunt | 06.1948 | - | 1[8][32] | Capitol 15105 | [written by Euday L. Bowman][#7 hit for Earl Fuller in 1917] |
Oh!/San | Pee Wee Hunt | 07.1953 | - | 3[25] | Capitol 2442 | [written by Byron Gay, Arnold Johnson] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz