Bow Wow Wow

BOW WOW WOW- grupa brytyjska. Powstała w lutym 1980 w Londynie, jej trzon ustanowili byli muzycy zespołu Adam And The Ants: Matthew „Mat" Ashman (1960, Mill Hill, Londyn -22.11.1995) -g. k. voc,
Lee German (znany też jako Leigh German; właśc. Leroy Gorman; 1962, Londyn) - b, voc i
Dave Barbe (właśc. Dave Barbarossa; 1960, Mauritius) - dr.
Do opuszczenia dotychczasowego lidera, Adama Anta, namówił tę trójkę kontrowersyjny menażer Malcolm McLaren (twórca sukcesu The Sex Pistols). I to on pokierował kariera formacji. On też podjął się znalezienia wokalistki. Z początku widział w tej roli Kirsty MacColl, Kate Garner lub Lizzie Tear. Ostatecznie jednak wybrał młodziutką debiutantkę, Annabellę Lwin (właśc. Myant-Myant Aye Dunn-Lwin; 31.10.1965, Rangun, Birma) - voc.
On też wymyślił nazwę, złożoną z sylab imitujących szczekanie i, jak twierdził, będącą hołdem dla Nippera, psa wpatrzonego w tubę gramofonu z szyldu sieci sklepów muzycznych His Master's Voice (a w Stanach ze znaku RCA Corporation).


W lutym 1981 zaangażował do grupy jeszcze jednego wokalistę, któremu wymyślił pseudonim Lieutenant Lush (właśc. George O'Dowd; 14.06.1961, EItham, Kent), ale po zaledwie trzech koncertach go wyrzucił.
Lieutenant Lush jako Boy George odniósł później sukces z własnym zespołem Culture Club.
Gdy we wrześniu 1983 Annabella odeszła z Bow Wow Wow, formacja przestała istnieć.
W końcu 1997 wznowiła działalność w składzie: Annabella Lwin, Lee Gorman, Dave Calhoun , Eshan K. - dr.
W 1998 odszedł Eshan K.

Grupa już w kwietniu 1980 zamknęła się w Morgan Studios w Willesden i tam dokonała na koszt McLarena pierwszych próbnych nagrań. A niebawem podpisała kontrakt z wytwórnią EMI, inkasując pięćdziesiąt tysięcy funtów zaliczki.

Natomiast w lipcu zadebiutowała kasetowym singlem C-30 C-60 C-90 Co!/Sun Sea And Piracy. Wywołał on duże kontrowersje. Utwór C-30 C-60 C-90 Co! był bowiem hymnem na cześć piractwa fonograficznego -kopiowania ulubionych nagrań z radia. Szefowie EMI za późno jednak uświadomili sobie, o czym mówi tekst -singel trafił już na dalsze pozycje list przebojów. Ważniejsza niż słowa była wszakże muzyka, zaskakująco świeża i ekscytująca, o niesłychanej intensywności rytmicznej (McLaren podsunął podopiecznym jako źródło inspiracji nagrania francuskiego zespołu rockowego oparte na podkładach rytmicznych rodem z Burundi).

Nie zyskała jednak aż takiej popularności, na jaką zasługiwała. McLaren wmówił wtedy grupie, że singel spadł z list w wyniku knowań szefów wytwórni. Cała czwórka wtargnęła więc do biura Cliffa Busby'ego, jednego z bossów koncernu, i kompletnie je zdemolowała, co uwiecznił na zdjęciach ściągnięty przez McLarena dziennikarz „Evening Standard". Ponieważ jednak pracownicy EMI odnieśli się do młodych muzyków z dużą pobłażliwością, menażerowi nie udało się wywołać skandalu jak w czasach The Sex Pistols.

We wrześniu grupa weszła do słynnego londyńskiego studia Abbey Road i przystąpiła do pracy nad pierwszym albumem. Zupełnie Jednak nie była przygotowana do sesji, z planowanych dwunastu nagrań powstało więc tylko osiem, i w listopadzie 1980 zamiast albumu trafił na rynek minialbum, zatytułowany "Your Cassette Pet", zgodnie z założeniami menażera również wydany tylko w formie kasety.

Pierwotnie miał się ukazać łącznie z pierwszym numerem pisma "Chicken". McLaren wpadł bowiem na iście diabelski pomysł- magazynu erotycznego dla nastolatków. Zatrudnił już nawet swojego przyjaciela Freda Vermorela jako redaktora naczelnego oraz pozyskał cenionego artystę Briana Clarke'a jako grafika.

Członkowie Bow Wow Wow mieli być dziennikarzami pisma, np. Gorman otrzymał zadanie spędzenia kilku wieczorów w domach publicznych i opisania swoich przeżyć. Wykonano też serię perwersyjnych zdjęć z udziałem całej czwórki oraz dzieci w wieku od siedmu do dziewięciu lat. Owa sesja fotograficzna była jednak takim szokiem dla Vermorela, że postanowił powstrzymać McLarena i zawiadomił o jego pomysłach matkę Annabelli, a ta zwróciła się do policji.

Magazyn „Chicken" nigdy nie trafił do kiosków. Wypełniające "Your Cassette Pet", podminowane młodzieńczym seksem utwory w rodzaju - Want My Baby On Mars, Giant Sized Baby Thing czy Sexy Eiffei Towers rozwijały pomysły z singla (współautorami tekstów, np. Sexy Eiffel Towers o utracie dziewictwa na szczycie wieży Eiffla, byli wraz z McLarenem dwaj Francuzi, Stephane Pietrie i Pierre Crillet, którzy jednak nie zostali uwzględnieni w opisie, przeciwko czemu zaprotestowali i co w późniejszym okresie skomplikowało karierę Bow Wow Wow).

Chociaż jednak powstało dzieło całkiem udane, i ono nie zyskało większej popularności. Również w listopadzie grupa miała wreszcie zaprezentować się publiczności -w londyńskiej dyskotece Starlight Roller Disco, jej występ został jednak odwołany ze względów technicznych. Dopiero w lutym 1981 odbyła pierwsza trasę po kraju (na pierwsze trzy koncerty skład powiększył się o Lieutenant Lusha).
W marcu 1981 ukazał się drugi singel Bow Wow Wow -W.O.R.K. (Ne No My Daddy Oh)/C-30 C-60 C-90 Co... Anda! Tym razem McLaren skapitulował. Ponieważ rozgłośnie nie chciały grać muzyki z kaset, zgodził się na wydanie singla także w tradycyjnej postaci - na winylu. Niewiele to pomogło - i on nie odniósł sukcesu. McLaren winił o niepowodzenie EMI. l niebawem doprowadził do podpisania przez Bow Wow Wow kontraktu z inną wytwórnia - RCA.

Już w lipcu jej nakładem ukazał się singel Prince Of Darkness/Orang Utang, w październiku następny, Chihuahua/Colly Goily Co Buddy, a w listopadzie album "See Jungle! See Jungle! Go Join Your Gang Yeah! City All Over, Go Ape Crazy!" (z kontrowersyjna fotografia na okładce, parodiująca Śniadanie na trawie Edouarda Maneta, a przedstawiającą nagą Annabellę w otoczeniu ubranych kolegów z grupy).

Tworząc repertuar na płyty dla RCA, muzycy nie trzymali się już tak bardzo wskazówek McLarena. Wynikiem były utwory bardziej urozmaicone, ujawniające różne wpływy, od przebojów ery swingu przez rockabilly i funk po rytmy z różnych stron świata, np. z wyspy Bali. Także wykonanie, zwłaszcza śpiew Annabelli, zyskało na ekspresji. A ponieważ grupa od października 1981 do sierpnia 1982 intensywnie koncertowała, najpierw w kraju, następnie w Stanach (miała tam grać już w sierpniu 1981, ale Ashman, który stanął przed sądem za rozbicie cegłą szyby jednego z londyńskich sklepów, nie dostał wizy), później w Europie Zachodniej (towarzyszyła zespołowi Queen, ale nie została zaakceptowana przez jego fanów i w połowie trasy odesłano ją do domu).

W końcu zaś w Japonii, album udało się wypromować - w Wielkiej Brytanii trafił do trzydziestki najlepiej sprzedawanych płyt. A następne single były już w Wielkiej Brytanii mniejszymi i większymi przebojami: Go Wild In The Country /El Boss Dicko ze stycznia 1982, See jungle (jungle Boy)/TV Savage z kwietnia, I Want Candy (przeróbka piosenki znanej, z wykonań Strangeloves i Brian Poole And The Tremeloes)/King Kong z maja oraz Louis Quatorze/Mile High Club.: z lipca tego roku.

Także w Stanach została dostrzeżona-przygotowany specjalnie na tamtejszy rynek, wyprodukowany przez Kenny'ego Lagunę, twórcę sukcesów Joan Jett; minialbum "The Last Of The Mohicans" dostał się do setki bestsellerów. Muzycy uważali jednak, że sami zapracowali na swój sukces, i postanowili uwolnić się od McLarena.

W sierpniu 1982 nowym menażerem Bow Wow Wow został Rory Johnston. Ale w następnym okresie grupa niewiele już zdziałała.
Singel Do You Wanna Hold Me/What's The Time (Hey Buddy) z lutego 1983 był jeszcze niewielkim przebojem.
Ale wydany w tym samym miesiącu, równie co prawda udany co poprzedni album "When The Going Gets Tough, The Tough Get Coin? przepadł na rynku.

Gdy latem 1983 grupa koncertowała w Stanach, Ashman spadł podczas jednego z występów: sceny i złamał rękę. W szpitalu, dokąd go przewiezione stwierdzono, że jest chory na cukrzycę, i zatrzymano go na kilka tygodni. Trasa została przerwana.

A w okresie przymusowych wakacji Annabella postanowiła kontynuować karierę jako solistka. W rezultacie grupa przestała istnieć .W 1994 muzykom proponowano reaktywowanie -Bow Wow Wow, ale nie wyrazili na to zgody. Rok później formacja wznowiła wszakże działalność.

Po rozwiązaniu Bow Wow Wow Ashman stanął na czele grupy Chiefs Of Relief (także jako wokalista), do której pozyskał Paula Cooka, byłego perkusistę The Sex Pistols .
Nagrał z nią album "Chiefs Of Relief (Polydor), z muzyką w stylu Big Audio Dynamite.
W 1995 zmarł w następstwie powikłań związanych z cukrzycą .

Gorman i Barbe utworzyli duet-Atom Age. Później Gorman kierował własnym studiem nagrań LRG. Barbe współpracował krótko z Beats International, później stanął na czele zespołu Pimp Floyd, a po jego rozwiązaniu wspomagał Crazy Little Trees i soulową wokalistkę Delphi.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
C30 C60 C90 Go/Sun Sea and Piracy	Bow Wow Wow	08.1980	34[2]	-	EMI EMI 5088	[written by Dave Barbarossa, Leigh Gorman, Matthew Ashman, Malcolm McLaren][produced by Malcolm McLaren]
Your Cassette Pet	Bow Wow Wow	12.1980	58[8]	-	EMI WOW 1	[written by Malcolm McLaren/Matthew Ashman/Dave Barbarossa/Leroy Gorman/Rube Bloom/Johnny Mercer][produced by Malcolm McLaren]
W.O.R.K. (N.O. Nah NO! NO! My Daddy Don't)/ C-30, C-60, C-90 ANDA!	Bow Wow Wow	03.1981	62[3]	-	EMI 5153	[written by Malcolm McLaren/Dave Barbarossa/Matthew Ashman/Leigh Gorman][produced by Alan Tarney]
Prince Of Darkness/Orangutang	Bow Wow Wow	08.1981	58[5]	-	RCA RCA 100	[written by Malcolm McLaren/Annabella Lwin/Matthew Ashman/Leigh Gorman/Dave Barbarossa][produced by Bow Wow Wow/Brian Tench]
Chihuahua/Golly! Golly! Go Buddy!	Bow Wow Wow	10.1981	51[6]	-	RCA RCA 144	[written by Dave Barbarossa/Malcolm McLaren/Matthew Ashman/Leigh Gorman][produced by Alan Tarney]
Go wild in the country/El Boss Dicho	Bow Wow Wow	01.1982	7[13]	-	RCA RCA 175	[silver-UK][written by Dave Barbarossa/Lee Gorman/Malcolm McLaren/Matthew Ashman][produced by Alan Tarney]
See Jungle! (Jungle Boy)/(I'm A) TV Savage	Bow Wow Wow	04.1982	45[4]	-	RCA RCA 220	[written by Malcolm McLaren/Leigh Gorman/Dave Barbarossa/Matthew Ashman][produced by Colin Thurston]
I want candy/King Kong	Bow Wow Wow	06.1982	9[8]	62[7]	RCA RCA 238	[written by Bert Berns/Jerry Goldstein/Richard Gottehrer/Robert Feldman][produced by Kenny Laguna][65 US hit-Strangeloves]
Louis Quatorze (Re-Recorded)/Mile High Club	Bow Wow Wow	07.1982	66[3]	-	RCA RCA 263	[written by Malcolm McLaren/Leigh Gorman/Dave Barbarossa/Matthew Ashman][produced by Kenny Laguna]
Fools Rush In/Sex	Bow Wow Wow	10.1982	82[3]	-	EMI EMI 5344	[written by Bloom, Mercer][produced by Malcolm McLaren]
Baby, Oh No/Cowboy	Bow Wow Wow	10.1982	-	103[3]	RCA 13291 [US]	[written by Barbarossa, Ashman, Gorman, Lewin][produced by Kenny, Laguna, Ritchie Cordell]
Do you wanna hold me/What's The Time (Hey Buddy)	Bow Wow Wow	03.1983	47[5]	77[4]	RCA RCA 314	[written by Matthew Ashman/Dave Barbarossa/Leroy Gorman/Annabella Lwin][produced by Mike Chapman]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
See jungle!See jungle! Go join your Ganga Yeah,city all over!Go ape crazy!	Bow Wow Wow	10.1981	26[32]	192[2]	RCA RCALP 3000	[produced by Alan Tarney/Colin Thurston/Brian Tench]
The last of The Mohicans	Bow Wow Wow	05.1982	-	67[22]	RCA Victor 4314 [US]
I want candy	Bow Wow Wow	07.1982	26[6]	123[9]	EMI EMC 3416	[produced by Kenny Laguna/Mark Dodson/Steve Leeds/Ritchie Cordell/Brian Tench/Colin Thurston]
When the going gets tough,the tough get going	Bow Wow Wow	03.1983	-	82[13]	RCA Victor 4570 [US]	[produced by Mike Chapman]