Johnny Devlin

Johnny Devlin,[John Lockett Devlin ] urodzony 11 maja 1938r był wpływowym muzykiem rockowym w Nowej Zelandii we wczesnej erze rock'n'rolla, czasami nazywany jako nowozelandzka odpowiedź na Elvis Presley'a.Jego cover "Lawdy Miss Clawdy" Lloyda Price z 1958 roku stał się numerem jeden w Nowej Zelandii, ze sprzedażą ponad 100.000egz,i rozpoczął długoletnia karierę.Spędził wiele czasu w Australii od 1959r - supportując Everly Brothers w tym roku,oraz występując w australiskich telewizyjnych show jak: "Bandstand" i "Six O'Clock Rock".W 1964r towarzyszy Beatlesom podczas ich turnee po Australii.

John Lockett Devlin urodził się 11 maja 1938 roku, jako syn drużnika kolejowego stacjonujących w małym miasteczku North Island ,Raetihi.Rodzina szybko przeniosła się do pobliskiego Marton, zanim ostatecznie osiedliła się w Wanganui, gdzie John spędził młodość.Na swoje jedenaste urodziny otrzymał gitarę i nigdy się jej nie pozbył.Jego rodzice oraz troje rodzeństwa byli uzdolnieni muzycznie,stąd w konsekwencji stworzyli grupę o nazwie Devlin Family.Grali muzykę country występując często na konkursach młodych talentów.Rodzina w poszukiwaniu repertuaru słuchała Lever Hit Parade,ale piosenka, która wywarła wpływ na Johnny'ego najbardziej, to "Heartbreak Hotel" Elvisa Presley'a.Devlin Family występowali regularnie aż do roku 1955, kiedy rodzice to wycofał się z wystepów.Czterech braci, plus przyjaciel lub kuzyn, w dalszym ciągu wystepowali w River City Ramblers, grając country, skiffle, a później rock'n'roll w stylu Billa Haley'a .Z biegiem czasu entuzjazm członków ansamblu gaśnie,tak,że często Johnny występuje z gitarą solo.
 
Przez następne 18 miesięcy wykonuje tylko piosenki Presley'a biorąc udział w każdym konkursie szukającym talentów.Pierwszy na niego uwagę zwrócił Johnny Cooper,pionier rock'n'rolla w Nowej Zelandii biorąc go pod swoje skrzydła i ucząc zachowania na scenie.w lutym 1957 r., 18-letni urzędnik bankowy z Wanganui, wygrał swój pierwszy konkurs jako wykonawca rock'n'rollowy. Dennis Tristram tancerka rock'n'rollowa namówiła go do wyjazdu do Auckland.Tam udało mu się załatwić wystepy w Jive Centre i śpiewać z miejscowym zespołem.Dave Dunningham,właściciel klubu, został jego menadżerem.Niestety żadne wytwórnie płytowe nie chciały zrealizować jego nagrań ze względu na ryzykowny repertuar.
 
Phil Warren, okazjonalny perkusista rozpoczął pracę w Begg Music Store w 1955 r., a później założył Prestige Records, głównie w celu dystrybucji zagranicznych wydawnictw niezależnych wytwórni.Dunningham zaproponował Warrenowi by nagrał Devlina,a na debiutancki singiel wybrano mniej popularne nagranie Elvisa "Lawdy Miss Clawdy".Singiel został nagrany w Centrum Jive w jedno popołudnie niedzieli maja 1958 r., z towarzyszeniem Dixielanders , a ze względu na prymitywne warunki sesji , jakość była okropna, ale "Lawdy Miss Clawdy" rozpoczęła erę Johnny Devlina w Nowej Zelandii jako pierwszej gwiazdy wytworni Prestige.Rzadko odtwarzany w radio ze względu na słabą jakość,to wykupywany w szaleńczym tempie przez nastolatki,by w ciągu kilku tygodni dojść do szczytu Lever Hit Parade.Na okładce płyty pojawił się jako zespół towarzyszący Bob Paris Combo.Rosnąca popularność spowodowała następną sesję w Wellesley Bruce Barton Street,gdzie w okresie od sierpnia do października Devlin nagrał kilkanaście utworów,w tym kilka utworów znanych z płyt otrzymywanych z zagranicy przez Warrena.
Jego drugi singiel, zawierał na obu stronach covery Jimmy Lloyda , "I Got A Rocket In My Pocket/You're Gone Baby". 

Doskonałe nagranie, niestety mało promowane w radio i sprzedawane jedynie umiarkowanie dobrze, ale w ciągu dwóch kolejnych tygodni pojawił się trzeci singel Devlina "Slipping Around/Straight Skirt" ,który sprzedawał się znacznie lepiej. W listopadzie 1958 roku jego trzy single sprzedały się w liczbie 50.000 egzemplarzy. W okresie od listopada 1958 do maja 1959, Prestige wydała osiem kolejnych singli,plus trzy EP-ki i album, o łącznej sprzedaży ponad 200 tysięcy sztuk.Warren został nowym menadżerem Devlina.Bob Paris i jego band nie palił się do wyjazdowych koncertów,stąd Devlin zorganizował nowy zespół,Devils ,zapraszając do wspólpracy multi-instrumentalistę Claude Papescha, gitarzystę Petera Bazely, basistę Keitha Grahama i perkusistę Tony Hopkinsa.Był to jeden z pierwszych zespołów w Nowej Zelandii grających prawdziwego rock'n'rolla.Trasę rozpoczęły koncerty w Wellington w dniu 21 listopada 1958 roku. W ciągu najbliższych dwóch tygodni grał dla blisko 20.000 fanów w Wellington, Palmerston North, Masterton, Napier, Gisbourne i Tauranga. Towarzyszyła tym koncertom wręcz ekstatyczna reakcja widzów.
 
Przed kolejną trasą znów trafił do studia nagraniowego,gdzie w ciągu jednej nocy nagrał szesnaście utworów.W końcu listopada ukazał się jego czwarty singiel,"6. 0.5 Hand Jive/Play Rough" .W grudniu wydano trzy następne single "Wild One/The Watch", "Crazy Baby Crazy/My True Love" oraz "Bony Moronie/Leroy" i dwie EP-ki.Jego ogromnej popularności towarzyszyły media,gdziekolwiek się pokazał,gazety były pełne nagłówków z jego zdjęciami.Do końca lutego jego płyty pobiły rekordy sprzedaży,pojawiły się nowe nagrania:singiel "20 Flight Rock/Move It" i EP-ka "Johnny Sings Ballads".W lutym nagrywa nową wersję "Lawdy Miss Clawdy" ,której sprzedaż doszła do 120.000 egzemplarzy.Po serii koncertów w mniejszych miejscowościach,wrócił do Wanganui w dniu 21 urodzin,gdzie spotkała go propozycja towarzyszenia koncertom Everly Brothers w Nowej Zelandii.W zamian oferowano mu koncerty w Australii.Odniósł tam umiarkowane sukcesy,a szaleństwo na jego punkcie zaczynało gasnąć.W tym czasie nagrywa EP-kę "Johnny Devlin", dwa ostatnie single dla Prestige-"White Lightening/Doreen" i "I Was The One/Pointed Toe Shoes" oraz album "Johnny" .
Devlin kontynuował nagrywanie płyt podczas pobytu w Australii. W latach 1959-1981 ,dla conajmniej 14 różnych wytwórni płytowych, wydał kolejne 40 singli, dziesięć EP-ek i trzy albumy.Johnny Devlin nadal kontynuje wystepy w klubach w Australii. Z pierwotnego składu Devils, tylko Claude Papesch swoje życie poświęcił muzyce. Claude zmarł w lutym 1987 r., w wieku 45 lat. Keith Graham grał z Embers. 

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Aus	N.Zel	Wytwórnia [Aus]	Komentarz
Doreen	Johnny Devlin & The Devils	07.1959	27[14]	-	Leedon LS 560	-
White lighting	Johnny Devlin & The Devils	08.1959	91[1]	-	Leedon LS 560	-
I Gotta Be True / Devils Rock	Johnny Devlin & The Devils	08.1959	42[13]	-	Teen TC 002	-
I Was the One / Pointed Toe Shoes	Johnny Devlin & The Devils	09.1959	42[7]	-	Columbia 45-DO 4089	-
Teen beat	The Devils	10.1959	32[26]	-	Teen TC 007	-
Why Don't You Believe Me/Nervous	Johnny Devlin & The Devils and The Delltones	11.1959	89[3]	-	Columbia 45-DO 4090	-
Turn the Lights Out Johnny / Koala Bear	Johnny Devlin & The Devils and The Delltones	11.1959	14[17]	-	Teen TC 003	-
Gigolo / Baby I Miss You So	Johnny Devlin	05.1960	30[24]	-	Teen TC 021	-
I'm gonna love you	Johnny Devlin	08.1960	82[6]	-	Teen TC 033	-
Got a Zack in the Back of Me Pocket / Such a Night	Johnny Devlin & The Bricks with The Deeners	10.1960	16[16]	-	Teen TC 4406	-
Charlie Mopps	Johnny Devlin	03.1961	45[11]	-	Festival FK 3169	-
Please teacher let me have my apple back	Johnny Devlin	06.1961	44[11]	-	Festival FK 51	-
Hey little angel	Johnny Devlin	11.1961	55[7]	-	Festival FK 130	-
Staying up late	Johnny Devlin	08.1962	46[10]	-	Festival FK 238	-
Chi Chico Teek / One You Left Behind	Johnny Devlin	03.1963	60[6]	-	Festival FK 314	-
Stomp the Tumbarumba / I Beg of You	Johnny Devlin	11.1963	23[8]	-	Festival FK 472	-
Do It Right / I Cry My Life Away	Johnny Devlin	06.1961	89[4]	-	Festival FK 581	-
Blue Suede Shoes / Whole Lotta Shakin' Going On	Johnny Devlin	06.1964	81[1]	-	Festival FK 644	-
You Won't Be My Baby / Walk Your Cat	Johnny Devlin	02.1965	53[6]	-	RCA 101591	-
Hey little angel	Johnny Devlin	11.1961	55[7]	-	Festival FK 130	-