Mark Morrison

Mark Morrison to jeden z najbardziej popularnych wykonawców na Wyspach z gatunku R&B drugiej połowy lat 90-tych ubiegłego wieku. Mark Morrison na świat przyszedł 3 maja 1972 roku w Hanowerze w Niemczech, jednak dorastał w angielskiej miejscowości Leicester, a także w Palm Beach na Florydzie.

Paradoksalnie, w latach młodzieńczych nigdy nie marzył o tym, żeby w przyszłości zostać profesjonalnym piosenkarzem. O tym, że w tym kierunku potoczą się jego losy, zadecydował dopiero w 1995 roku, podczas odbywania trzymiesięcznej kary pozbawienia wolności w więzieniu mieszczącym się we wspomnianym brytyjskim mieście (trafił do niego po tym, jak narozrabiał w jednym z miejscowych nocnych klubów).

Po jego opuszczeniu nagrał pierwszy kawałek, "Crazy", który na wiosnę 1995 roku, ukazał się na jego debiutanckim singlu. Mała płytka z miejsca znalazła się w Top 20 i uzyskała status sporego przeboju. Mimo, że kolejna, "Let's Get Down", nie cieszyła się zbytnim powodzeniem, wydana na wiosnę następnego roku kompozycja "Return of the Mack" okazała się komercyjnym strzałem w dziesiątkę. W ojczyźnie utwór wdrapał się na sam szczyt zestawień (Mark był pierwszym czarnoskórym artystą, który dokonał tego w latach 90-tych), a w odległych Stanach Zjednoczonych poradził sobie niewiele gorzej - zajmując wysoką, 2. pozycję na liście Billboardu, co jest bardzo dużym osiągnięciem, biorąc pod uwagę to, że Amerykanie nie zawsze z entuzjazmem przyjmują gwiazdy z Wysp (ostatecznie singel pokrył się w USA platyną, co oznacza sprzedaż ponad miliona egzemplarzy).

 Pełen krążek ukazał się już w kwietniu, a zatytułowany był tak samo jak omawiany wyżej hit i dotarł do 4. miejsca najlepiej sprzedających się albumów w Anglii. Sukces przypieczętowany został w następnych miesiącach, kiedy to na muzyka posypał się istny deszcz nominacji, między innymi do Mercury Prize, MTV Europe Music Awards czy MOBO Awards - zdobył on ostatecznie tylko ostatnią z wymienionych statuetek (w kategorii najlepsze wykonanie R&B).

Mimo, że kariera Morrisona przysparzała mu wiele powodów do radości, w życiu prywatnym często pakował się w kłopoty - jak już zostało zasygnalizowane, Mark nie należał do najgrzeczniejszych osób w przemyśle muzycznym. Jeszcze w pierwszej połowie 1997 roku trafił ponownie do więzienia, tym razem, za zaatakowanie policjanta pistoletem gazowym. W następnych latach wielokrotnie popadał w konflikty z prawem i nie raz stawał przed sądem - był między innymi oskarżony o nielegalne posiadanie broni, kradzież samochodu, dopuścił się także ucieczki z aresztu - wymienione przypadki stanowią jednak tylko przysłowiowy wierzchołek góry lodowej. Co ironiczne, artysta słynął wręcz z deklarowania własnej niewinności, często określał siebie jako "innocent man" (niewinny człowiek).

Gdy w 1997 roku wystąpił podczas ceremonii wręczenia Brit Awards, czarnoskóry muzyk miał na sobie koszulkę z napisem "Only God Can Judge Me", co oznacza "tylko Bóg może mnie osądzać". Warto powiedzieć, że niewiele później ukazała się tak samo zatytułowana EP-ka, na którą trafiło aż 9 utworów, w tym kilka kompletnie premierowych kompozycji (między innymi "Who's The Mack", który został następnie wydany na singlu i dotarł do wysokiego 13. miejsca brytyjskiego Top 20), a także parę w wersjach koncertowych.

Wracając do tematu stricte muzycznego, w 1999 roku pojawił się po raz drugi na rozdaniu nagród Brit, podczas którego ogłosił powrót do show-businessu. W tym samym roku podpisał lukratywny kontrakt wydawniczy z amerykańską wytwórnią Death Row na trzy kolejne albumy, opiewający na okrągła sumę jednego miliona funtów (przy ówczesnym kursie było to około 1,8 miliona dolarów). Morrison był pierwszym brytyjskim artystą w tej stajni, a warto powiedzieć, że nagrywały dla niej takie gwiazdy, jak Snoop Dogg, Dr. Dre czy Tupac Shakur, można, więc powiedzieć, że znalazł się on w doborowym towarzystwie. Jeszcze przed końcem roku, Mark rozpoczął nagrywanie następcy "Return of the Mack". Niestety, w niedalekiej przyszłości aresztowano szefa koncernu, Mariona Knighta, przez co istnienie firmy stanęło pod znakiem zapytania. W efekcie, żadna ze stworzonych przez muzyka kompozycji nie ukazała się nakładem Death Row.

Przez następne lata muzyk był wolnym strzelcem, nie mając podpisanej umowy z żadną wytwórnią. Na jesieni 2001 roku, artysta zapowiedział, że jego drugi pełnoprawny album będzie nosić tytuł "MacLife" i ukaże się w 2002 roku, niemniej nigdy do tego nie doszło. Wydanie nowego dzieła zaczęło być realne, kiedy w 2004 roku, zainteresowała się Markiem firma 2 Wikid Records, dowodzona przez piłkarza Kevina Campbella. Zaproponowano mu wydanie dwóch następnych krążków. Wykonawca ponownie zaczął nagrywać płytę i niestety, po raz kolejny miał pecha. Oficyna została rozwiązana i zabrała ze sobą do grobu nowe utwory muzyka. Na tym jeszcze jednak nie koniec - jak okazało się później, jej szefostwo nielegalnie rozprowadzało niedokończone piosenki - przez co sprawa trafiła do sądu. Rozprawa została zakończona pomyślnie dla artysty, który odzyskał przede wszystkim stworzony przez siebie materiał. I tak wydawnictwo artysty pojawiło się dopiero w 2006 roku, a zatytułowane zostało "Innocent Man". Ukazało się ono sumptem dowodzonej przez Marka Mack Life Records - niestety tylko w ściśle limitowanym nakładzie w Wielkiej Brytanii. Jak mówi się w kręgach dobrze poinformowanych, ma ono zostać wznowione w bliżej nieznanym terminie.

Obecnie artysta pracuje nad nowym albumem. Według zapowiedzi Morrisona, ma to być najbardziej dojrzałe i osobiste jego dokonanie. Materiał roboczo zatytułowany "I Am What I Am" ma trafić na rynek we wrześniu 2009 roku, a pierwszym singlem pilotującym będzie kompozycja "My Life". Po jego ukazaniu się na rynku, muzyk ma ruszyć w pierwszą od kilkunastu lat trasę koncertową po Europie i Wielkiej Brytanii.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Crazy	Mark Morrison	04.1995	6[24]	102[10]	WEA YZ 907	[written by Mark Morrison/Mykaell Riley][produced by Mykaell Riley/Phil Chill]
Let's Get Down	Mark Morrison	09.1995	39[6]	-	WEA WEA 001	[written by Pocket][produced by Pocket]
Return of the Mack	Mark Morrison	03.1996	1[2][29]	2[40]	WEA WEA 040	[platinum-US][platinum-UK][written by Mark Morrison][produced by Mark Morrison/Phil Chill]
Trippin'	Mark Morrison	10.1996	8[15]	-	WEA WEA 079	[written by Mark Morrison/Phil Chill][produced by Mark Morrison/Phil Chill]
Horny	Mark Morrison Feat. Q-Tee	12.1996	5[18]	-	WEA WEA 090	[silver-UK][written by Mark Morrison][produced by Mark Morrison/Phil Chill]
Moan & Groan	Mark Morrison	03.1997	7[12]	76[7]	WEA WEA 096	[written by Mark Morrison/Moss][produced by Mark Morrison/Phil Chill]
Who's the Mack	Mark Morrison	09.1997	13[10]	-	WEA WEA 128	[written by Mark Morrison/Blake][produced by Mark Morrison]
Best Friend	Mark Morrison & Conner Reeves	09.1999	23[9]	-	WEA WEA 221	[written by Heron/Mark Morrison][produced by David Wolinski/Rod Gammons/Mark Morrison]
Just a Man/Backstabbers	Mark Morrison	08.2004	48[2]	-	2 Wikid WKDCD 007	[written by Powell/Mark Morrison][produced by Jay/Mark Morrison]
Innocent Man	Mark Morrison Feat. DMX	04.2006	46[4]	-	Mona MONASP 5	[written by Mark Morrison/Shaun Bailey/Simmons][produced by Mark Morrison/Shaun Bailey]
The Mack	Nevada featuring Mark Morrison & Fetty Wap	11.2016	14[20]	-	Capitol GBUM 71604725	[written by William Maxwell,Mark Morrison,Pyramids in Paris,Jonathan White][produced by Nevada]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Return of the Mack	Mark Morrison	05.1996	4[61]	76[24]	WEA 0630145862	[gold-UK][produced by Brockpocket/D'Influence/Mark Morrison/Mark Taylor/Phil Chill/R. Felly]
Only God Can Judge Me	Mark Morrison	09.1997	50[2]	-	WEA 0630195392	[produced by Mark Morrison]