Sahkó Records

Początkiem tej pierwszej fińskiej wytwórni były nielegalne house’owe imprezy, organizowane od 1989 r: przez Hyperdelic Housers. Trzonem tej grupy DJ-ów byli Mika Vainio, Tommi Gronlund i Esko Routamaa. Mimo wielu problemów, głównie z policją, zyskali pewną popularność i na początku 1993 r. postanowili założyć w Helsinkach wytwórnię Sahkó, dając upust swoim możliwościom twórczym.

Zanim na początku 1994 r. ukazał się pierwszy CD Metri  autorstwa Vainio (pod pseudonimem 0), Sahkó zdążyło opublikować pięć EP-ek z radykalnie minimalistycznym techno, m.in. Guacamole Orchestra Saab 96, Hertsi Kohina i Philus PH. Tommi Gronlund, szef firmy, pracując jednocześnie jako architekt nawet nie marzył o tym, że Sahko szybko stanie się integralną częścią światowego podziemia muzyki techno. Ich płyty, także następne single, np. Sil Electronics, zostały szybko zauważone przez takich ludzi, jak Mixmaster Morris, Mike Paradinas, którzy zaczęli je umieszczać na swoich oficjalnych miesięcznych „Top 10” w takich magazynach jak angielskie „DJ”, „Mixmag”, czy niemiecki „Frontpage”.

Muzycy Sahko zostali zaproszeni w 1994 r. na Love Parade do Berlinaa, biorąc aktywny udział w Interference Festival. Na składance, która ukazała się rok później, można znaleźć dwie oryginalne kompozycje Panasonic „Sahkotin” i Hertsi „Ohitus”. Nowy projekt Vainia - Panasonic, został w 1995 r. przejęty przez brytyjską wytwórnię Blast First, która wkrótce wydala albumy Vakio i Kulma oraz m.in. EP-kę Osasto.

 Sahkó po kilku kolejnych singlach wydała w 1996 r., wspólnie z wytwórnią Telepathic, album amerykańskiego muzyka Freda Giannelliego Telepathic Romance. Równolegle do wydawnictw Sahkó działają dwa pododdziały - PUU, który zasłynął dotychczas publikacją dwóch albumów ekscentrycznego muzyka Jimi Tenora Sahkómies i Europa (podpisał potem kontrakt z wytwórnią Warp) i Unitones (wspólnie z drugą fińską wytwórnią Dum), który wydał dotychczas jedynie składankę Distant Music.