Catherine Ribeiro

Catherine Ribeiro jest aktorką i piosenkarką francuską pochodzenia portugalskiego , urodzona 22 września 1941r w Lyonie . Humanistka, działaczka, często nazywana w prasie "czerwona pasionaria " lub "kapłanką muzyki francuskiej" . Zaczęła śpiewać w latach 60-tych . W nastepne j dekadzie utworzyła grupę Alpes z Patrice Moulletem .
Jej pierwszą pasją jest aktorstwo,grała m.in. u Jean-Luc Godarda . Na planie filmu Les Carabiniers , spotyka Patrice Moulleta który grał w nim.
 
W latach 1964-1966 Katarzyna Ribeiro nagrała piętnaście tytułów publikowanych przez portugalski label Estudio następnie Barclay . Są to oryginalne utwory autorów i kompozytorów folkowych francuskich i amerykańskich, kilka tytułów z Bobem Dylanem , niestety w adaptacji francuskiej, jak zwykle w tym czasie. Dlatego 12 kwietnia 1966,jej zdjęcie wykonane przez Jean-Marie Periera ukazało się w magazynie Hi folks .Jej wczesne nagrania sprzedawały się dobrze , ale świat show-biznesu przeraża ją - "Nie chcę, zostać cover girl ... piosenka każdego dnia już nie interesuje mnie. I marnuje zbyt wiele czasu. "- (Catherine Ribeiro) .
 
Ci którzy czytali niektóre z wierszy Patrice Moulleta, zachęcali go, aby kontynuował pisanie i oferują do jego tekstów muzykę. Po próbie samobójczej, wiosną 1968 roku w szpitalu , i częściowo następnego lata Catherine Ribeiro realizuje projekt grupy 2a [ która później przekształca się w Alpes ) . Pozwala to na podpisanie umowy z wytwórnią Festival , która wydaje dwa pierwsze albumy .
W 1971 roku Katarzyna urodziła się córka Ioana, często wspominana w jej piosenkach i dedykuje jej album Le Temps de l'autre .
 
Bojkotowani przez media już od 1972 r. , , Catherine Ribeiro + Alpes wydają łącznie dziewięć albumów, występuje w ponad 500 koncertów w liczących się salach koncertowych ( Pavillon de Paris , Olympia , Bobino , salle Wagram, Théâtre de la Ville, salle de La Mutualité ) i festiwalach ( Festival of Humanity ),dla setek tysięcy widzów, we Francji i na całym świecie ( Zagrzeb , Kuba , Algier , Barcelona itp.).
 
Mimo problemów osobistych Patrice Moullet i Ribeiro Catherine nie zakończyli swojej artystycznej współpracy, by wyprodukować jeszcze kilka albumów Alpes i nawet długo po rozwiązaniu grupy w 1982 roku, gdy Patrice Moullet zdecydował się porzucić scenę by poświęcić się badaniom muzyki .
W 1975 roku piosenkarz oferuje jej swoją firmę płytową, aby nagrała album w hołdzie dla Edith Piaf,której piosenki śpiewa ją od dzieciństwa, projekt będzie czekał dwa lata do chwili realizacji . Album Le blues de Piaf z niepublikowanymi piosenkami z tekstami Jacquesa Preverta otrzymał Grand Prix Académie Charles-Cros . Ten eklektyzm jest cechą osobowości artystki, co mogło przeszkadzać fanom zespołu Alpes.
 
W 1977 roku Ribeiro jest obecna w pierwszej edycji Printemps de Bourges . Punkt kulminacyjny kariery osiągnęła w maju 1982 roku podczas trzech tygodni koncertów w Bobino . Występowała na płytach Alpes: Ame debout, Diborowska, Un Regard clair obscur, Tous les Droits sont dans la Nature, La Vie en bref, La Nuit des Errants.
 
W 1984 roku wyszła za mąż za Claude Demoulina (1939-2009), burmistrza miasta Sedan od 1983 do 1989 roku, z którym będzie miała w 1985 roku, syna Jonathana. W marcu 1985 r. otateczna umowa z firmą Philips dobiegła końca . W 1986 roku sama produkuje Percuphonante , album z Patrice Moulletem.
 
Ale kompilacja CD Tapages sprzedaje się tylko w kilku tysięcy egzemplarzy i, pomimo kilku koncertów za granicą i wystepów w hołdzie dla Leo Ferre , Catherine Ribeiro ma trudny okres przez problemy z jej córką Ioana, która uzależnieniła się od narkotyków .
 
W 1992 roku Katarzyna Ribeiro śpiewa w Auditorium du Châtelet francuski repertuar (niektóre własne utwory, ale przede wszystkim Jacquesa Brela, Ferre, Piaf, etc.). Spektakl został uwieczniony na albumie L'amour aux Nus. W 1993 roku wróciła do La Rochelle i nagrała płytę studyjną, która oznacza powrót do korzeni Alpes): Fene^tre ardente . W 1994 roku przywołuje ideę reaktywacji grupy .
 
W 2002 roku postanowił reaktywować grupę z Patrice Moulletem, na nowym albumie La Pierre et le vent. Ten album nigdy nie ukazał się na rynku . 

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	UK	Wytwórnia [Fra]	Composers
Dieu me pardonne (F. Veber / David Whitaker)/C’est fini entre nous (Pierre Delanoë - Hugues Aufray - Bob Dylan)-La voix du vent (B. Husband - M. Spinelli)/Reviens-moi, je t’aime	Catherine Ribeiro	12.1965	97[2]	-	Barclay 70.884
Soeur de race/Voyage 1	Catherine Ribeiro	11.1969	55[5]	-	-
Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	Wytwórnia [Fra]	Komentarz
Le Blues De Piaf	Catherine Ribeiro	11.1977	2[8]	-	Phillips 9101 156	-