Philip Glass

Philip Glass (ur. 31 stycznia 1937 w Baltimore) - amerykański kompozytor. Jego muzykę często określa się jako minimalistyczną.
Glass urodził się 31 stycznia 1937 roku w Baltimore w stanie Maryland, USA. W wieku sześciu lat zaczął uczyć się gry na skrzypcach, w ośmiu na flecie. Ukończył matematykę i filozofię na uniwersytecie w Chicago (1956). Potem postanowił zostać kompozytorem i wstąpił do Juilliard School w Nowym Jorku.
Uzyskał stypendium Fulbrighta i w latach 1963-1965 studiował w Paryżu pod kierunkiem Nadii Boulanger. Tam odkrył muzykę indyjską, która wpłynęła na kształt jego późniejszej twórczości – „minimalistyczną” wizję muzyki. W 1965 poznał Ravi Shankara - wirtuoza gry na sitarze. To spotkanie skłoniło go do głębszych studiów nad tradycyjną muzyką Indii i Tybetu. W 1966 wyjechał do Indii północnych, gdzie spotkał się z uchodźcami z Tybetu. Wywarło to bardzo duży wpływ na jego pracę i nie tylko: został buddystą, a w 1972 spotkał się z Dalajlamą i stał się gorącym orędownikiem sprawy tybetańskiej. Glass zajmował się również muzyką północnej Afryki; w latach 80. zaczął współpracę m.in. z Foday Musa Suso - dzięki niemu na płytach Glassa zaczęły pojawiać się afrykańskie i arabskie motywy. Po powrocie do Nowego Jorku wykorzystał w swojej pracy elementy muzyki orientu.

Na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych Glass współpracował z kanadyjskim strukturalistą Michaelem Snowem oraz z Robertem Wilsonem przy jego przedsięwzięciach teatralnych (najsłynniejszy efekt tej współpracy to opera Einstein on the Beach).

Popularność zyskał jako kompozytor muzyki filmowej do eksperymentalnych dzieł dokumentalnych Godfreya Reggio: Koyaanisqatsi (debiut w roli kompozytora filmowego), Anima Mundi, Powaqqatsi (we współpracy m.in. z Foday Musa Suso) i Naqoyqatsi. Stworzył także muzykę do biograficznego filmu Errola Morrisa „Krótka historia czasu” (opowiadający o Stephenie Hawkingu) oraz do pierwotnie niemego filmu Dracula (1931) Toda Browninga.

Glass został nominowany do Oscara i Złotego Globu za muzykę do filmu Martina Scorsese Kundun – życie Dalaj Lamy, a także do filmu Stephena Daldry Godziny. Zdobył Złoty Glob za kompozycję do Truman Show. Jest także bohaterem jednej z części projektu Four American Composers Petera Greenawaya (1983).

Skomponował cykl piosenek do słów Davida Byrne’a, Paula Simona, Laurie Anderson oraz Suzanne Vegi („Songs from Liquid Days”). W oparciu o twórczość Davida Bowie i Briana Eno Glass stworzył symfonie Low oraz Heroes. Owocem współpracy z Ravi Shankarem jest płyta Passages.

W 1968 stworzył własny zespół – Philip Glass Ensemble; oprócz tego współpracował z kwartetem smyczkowym Kronos Quartet (m.in. przy muzyce do filmu Dracula) oraz z zespołem Uakti.

Najnowsze utwory Glassa to Symphony No. 6 (Plutonian Ode), skomponowana do wiersza Allena Ginsberga o tym samym tytule na zamówienie Carnegie Hall w ramach obchodów sześćdziesiątych piątych urodzin kompozytora, oraz opera Galileo Galilei, która powstała na zamówienie Goodman Theater w Chicago.

 Filmografia

2009: Transcendent Man 2008: Objects and Memory 2007: Repeat Les Animaux amoureux Glass: A Portrait of Philip in Twelve Parts No Reservations Cassandra's Dream 2006: Notes on a Scandal A Broken Sole Black Box: UFO Secrets (TV) Nasiona The Illusionist El Drama de la memoria Roving Mars 2005: The Giant Buddhas Neverwas Faith's Corner Disparait, v. La Moustache 2004: Going Upriver: The Long War of John Kerry Undertow Taking Lives Secret Window Aztec Legend 2003: Pandemic: Facing AIDS (TV) The Fog of War Les Origines du SIDA 2002: The Hours The Baroness and the Pig Naqoyqatsi Passage The Mind and Times of Virginia Woolf 2001: The Man in the Bath L’Anima in luce Diaspora 2000: Armonie dell'Estasi 1999: Le Corset The Eden Myth The Source Sin ceder Dracula (re-edycja filmu z 1931r.) 1998: Fast Track 1997: Kundun Ballad of the Skeletons Bent 1996: The Secret Agent Absence Stronger Than Presence Départ immédiat 1995: Jenipapo Journey to Enlightenment (TV) Candyman II: Farewell to the Flesh Evidence Impetus Apaches 1994: La Mort de Molière 3000 scénarios contre un virus (TV) 1993: Compassion in Exile: The Life of the 14th Dalai Lama 1992: Candyman Planetens spejle Anima Mundi Privé de vieillesse The Arctic (TV) 1991: A Brief History of Time A Walk Through Prospero's Library (TV) 1990: Mindwalk 1989: La Chiesa 1988: The Thin Blue Line Powaqqatsi 1987: Monolithe (TV) Hamburger Hill 1986: Dead End Kids Two Moon July 1985: Mishima: A Life in Four Chapters 1984: High Wire 1983: Four American Composers (TV) Satyagraha (TV) 1982: Koyaanisqatsi 1978: Mark Di Suvero, Sculptor 1971: End of the Art World 1970: Marco 1968: Inquiring Nuns

                                                             

Oscar [Muzyka filmowa] Nominacje do Oscara [Muzyka filmowa] 2007 Best Achievement in Music Written for Motion Pictures, Original Score Notes on a Scandal 2003 Best Music, Original Score The Hours 1998 Best Music, Original Dramatic Score Kundun   Golden Globe 1999 Best Original Score - Motion Picture The Truman Show

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Glassworks	Philip Glass	04.1982	-	121[6]	CBS 37 265	[produced by Kurt Munkacsi, Kurt Munkacsi, Philip Glass]
Songs From Liquid Days	Philip Glass	04.1986	-	91[13]	CBS 39 564	[produced by Kurt Munkacsi]