Jej debiutancki singel "Sweet And Innocent" charakteryzował się wpadającym w ucho rockowym brzmieniem, zdradzającym zainteresowanie zespołu bluesem. Grupa grała sporo koncertów, zaproszono ją też do nagrania sesji dla BBC-Radio l.
W 1981 r. ukazały się dwa kolejne single "Play It Loud" i "Shot Out The Lights", chłodno przyjęte przez krytyków. Niektórzy dziennikarze okazali jednak grupie większe zainteresowanie i okrzyknęli ją "nowym Led Zeppelin". Zespół postanowił sam sfinansować nagranie swej debiutanckiej płyty Lightning To The Nation. Prawa do niej szybko wykupiła niemiecka wytwórnia Woolfe Records i wydała jeszcze w tym samym roku. Album charakteryzował się wpadającym w ucho rockowym brzmieniem. Zwracały uwagę ciekawy timbre głosu Harrisa i interesujące partie gitary. Zainteresowało to przedstawicieli kilku wielkich wytwórni płytowych.
Zanim jednak zespół podpisał kontrakt z MCA Records firmował jeszcze, wydany pod szyldem DHM Records, maxi-singel Diamond Lights. Singel "Four Cuts" był już nagrany w nowych barwach. Kolejny longplay Borrowed Time z 1982 roku, do dzisiaj pozostaje wizytówką zespołu. Na płycie doszukać się można wyraźnych inspiracji stylem gry Led Zeppelin. Diamond Head zamieścili na tym albumie kilka swych starszych kompozycji, ale nagranych w nowych wersjach.
Podczas pracy nad następnym longplayem Canterbury, z zespołu odeszli Kimberley i Scott. Ich miejsca zajęli basista Merv Goldsworthy (eks-członek Streetfighter) i perkusista Robbie France. Jednocześnie grupa zmieniła nieco swój styl. Jej muzyka wciąż była melodyjna, ale bardziej niż przedtem pomysłowa i niekonwencjonalna. Niestety, zmiana ta nie została dobrze przyjęta przez fanów i w 1985 roku zespół rozpadł się.
Rok później Tatler zremiksował debiutancką płytę grupy, zrezygnował z dwóch utworów i dodał cztery poprzednio wydane na singlach. Całość ukazała się pod tytułem Behold The Beginning. Liderzy Diamond Head nadal byli aktywni. Tatler założył Radio Moscow, a Sean Harris razem z gitarzystą Robinem Georgem utworzyli grupę Notorious. Chociaż Diamond Head już nie istniał, to jednak zespół nadal cieszył się uznaniem, głównie dzięki perkusiście Larsowi Urlichowi z zespołu Metallica, który nie ukrywał swojej fascynacji grupą i faktu, że jej muzyka zainspirowała go do rozpoczęcia muzycznej kariery. Metallica nagrała m.in. swoją wersję starego przeboju Diamond Head - "Am I Evil".
Na początku 1991 roku Harris i Tatler reaktywowali grupę w nowym składzie, z Eddiem Noohamem (bas) i Karlem Wilcoxem (perkusja). Początkowo zespół koncertował w brytyjskich klubach jako Dead Reckoning, lecz później oficjalnie ogłosił, że powraca do starej nazwy. Pierwszą po wznowieniu działalności płytą był 12-calowy singel "Wild On The Streets", wydany w 1991 roku w ograniczonym nakładzie, przez - również przywróconą do życia - wytwórnię Bronze Records.
Nowe nagrania świadczyły, że muzycy powrócili na scenę w dobrej formie i że zdołali odnaleźć ducha, którego zgubili w 1985 roku. Zespół zaplanował duże tournee po klubach muzycznych, aby promować swój mini-album Rising Up. Równocześnie na rynku ukazała się płyta kompaktowa The Friday Rock Show Sessions, zawierająca koncertowe utwory z festiwalu w Reading w 1982 r. oraz radiowe nagrania z 1980 roku.
| Single | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
| In The Heat Of The Night/Play It Loud | Diamond Head | 09.1982 | 67[2] | - | MCA DHM 102 | |
|
Albumy | ||||||
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
| Borrowed Time | Diamond Head | 10.1982 | 24[5] | - | MCA DH 1001 | [Produced by Mike Hedges & Diamond Head] |
| Canterbury | Diamond Head | 09.1983 | 32[4] | - | MCA DH 1002 | [Produced by Mike Shipley & Diamond Head] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz