Pigalle

Francuska grupa założona w 1982r przez multi-instrumentalistę François Hadji-Lazaroi i basistę Daniela Henniona.Pigalle oferuje repertuar, od rocka, poprzez folk aż do piosenek pop. Jedną z najbardziej znanych piosenek z ich repertuaru jest Dans la salle du bar tabac de la rue des Martyrs, którą można usłyszeć często na ulicach Paryża.
Do czasu, gdy Pigalle nagrał swój debiutancki album w 1986 roku,członkowie grupy grali razem od kilku lat.

 W rzeczywistości Pigalle istniała już od początku lat 80-tych, gdy dwaj paryscy muzycy, Daniel Hennion i François Hadji-Lazaro, odkryli wzajemną pasję do folk rocka.Hadji-Lazaro, charyzmatyczny frontman Pigalle, który był w grupie od samego początku, urodził się w 14. dzielnicy Paryża w 1956 roku. Pasjonat muzyki od najmłodszych lat, Hadji-Lazaro szybko odkrył, rock i francuską piosenkę tradycyjną ( późną Piaf) i mając 13 lat już komponował muzykę i pisał własne piosenki. Mimo posiadanego talentu, Hadji-Lazaro nie przewiduje, by zostać zawodowym muzykiem. Zamiast tego pracuje jako nauczyciel w szkole podstawowej. Jednak Hadji-Lazaro mocno chwycił bakcyla muzyki,by w końcu opuścić szkołę,i w latach 70-tych założyć własny zespół folklorystyczny. (Ta grupa będzie przeobrażać się w Pigalle w 1982).
Biorąc pod uwagę eksplozję sceny rocka alternatywnego we Francji w latach 80-tych, Hadji-Lazaro zacznie zmierzać w innym kierunku muzycznym . Pozostawia folk,i zabiera się do eksperymentowania z bardziej agresywnym rockowym brzmieniem, tworząc grupę Les Garçons Bouchers (The Butcher Boys) w 1975 roku.Grupa okazała się odkryciem na alternatywnej scenie muzycznej, ale wkrótce Hadji-Lazaro skierował swoją uwagę z powrotem do swojego pierwotnego projektu, Pigalle. Jego oryginalny partner, Daniel Hennion, opuścił duet do pracy nad własnymi projektami, więc Hadji-Lazaro pozyskał nowego partnera, Henri Escudié,i ta para weszła do studia w 1986 roku, aby nagrać debiutancki album zatytułowany "Pigalle". Pierwszy album sprzedał się jednak w stosunkowo niewielkiej ilości egzemplarzy, a to w połączeniu z faktem, że Hadji-Lazaro i Escudié rzadko koncertowali, oznacza, że grupa pozostała częścią "podziemia" przez wiele lat.
W późnych latach 80-tych Hadji-Lazaro zdecydował się wprowadzić kilka nowych twarzy do składu Pigalle. Tak więc zanim grupa powróciła do studia, aby nagrać swój drugi album w 1990 roku, Hadji-Lazaro i Escudié zostali zasileni przez zróżnicowane grono muzyków (niektórych z alternatywnej sceny rockowej, innych specjalizujących się w tradycyjnym folku). Drugi album Pigalle, "Pigalle 2" nosił intrygujący podtytuł "A Troubled Insight Into The Sad Existence of Benjamin Tremblay, A Dull But Eminently Touching Figure" . Okazał się wielkim hitem wśród francuskich krytyków muzycznych, którzy zaczęli porównywać grupę z "Chanteurs réalistes" z 1920 roku. Muzyka Pigalle również została dobrze przyjęta przez francuskich fanów muzyki, którzy polubili fuzję gitary, perkusji i basu bass z tradycyjnymi instrumentami ludowymi, takich jak dudy, lira korbowa i cymbały . Zespół wiele koncertuje i wydaje hit "Dans la Salle du bar-tabac de la rue des Martyrs".
W dniu 2 lutego 1991r Pigalle grają w Pałacu Elizejskim-Montmartre w Paryżu. Po tym triumfie grupy rozpoczęli krótkie turnee, występując w szkołach na przedmieściach Paryża. W następnym roku otrzymali jedno z największych wyróżnień , gdy zostali zaproszeni do występu w prestiżowej sali Olympii (20 stycznia 1992 r.).
Na początku lat 90-tych Pigalle usadowili się w czołówce francuskiej sceny muzycznej. W międzyczasie François Hadji-Lazaro założył własną wytwórnię płytową, Boucherie Productions. Na fali sukcesu, Pigalle powrócił do studia w 1993 roku, aby nagrać nowy album zatytułowany "Rire et pleurer" . "Rire et pleurer", genialny zestaw ballad rockowych i innowacyjnych utworów muzyki folk, rezygnując z eksperymentów brzmieniowych i wracając do grania czysto akustycznego. (Tradycyjne instrumenty ludowe będą odgrywać coraz ważniejszą rolę na przyszłych albumach grupy). Po sukcesie singli "Patate" i "Vendredi 13 ", Pigalle wrócił do Olimpii w lutym 94r, triumfalną serią koncertów.
Oprócz prowadzenia własnej wytwórni płytowej i działalności producenckiej i pisania dla innych artystów, Hadji-Lazaro zdecydował się na rozpoczęcie kariery aktorskiej w 1995 roku (w rolach głównych w filmie "La Cité des enfants perdus". Kiedy nie był zajęty graniem z Pigalle, Hadji-Lazaro znalazł także czas, aby występować ze swoim starym zespołem Les Garçons Bouchers. Nagrał również solowy album, na podstawie twórczości słynnego francuskiego pisarza i ilustratora Rolanda Topora. Album "François détexte Topor" został wydany w 1996 roku.
François Lazaro-Hadji powrócił do kariery aktorskiej ponownie w 2000 roku, pojawiając się w wielu francuskich filmach telewizyjnych takich jak "Les Misérables". W 2001 roku zagrał również w filmie fabularnym "Le Pacte des Loups". W 2002 Hadji-Lazaro powrócił do świata muzyki, nagrywająć raczej pesymistyczny solowy album "Et que si". W tym samym roku opublikował "Mots de gorge", zbiór tekstów do 78 piosenek, które nagrał z grupą Pigalle.François Hadji-Lazaro wydał drugą płytę pod własnym nazwiskiem w 2004 roku. Nazwał ją "Contre Courant" , aby podkreślić swoją niechęć do do panujacych schematów myślowych. Jego label, Boucherie Productions, zbankrutował po wydaniu 140 albumów (w tym Paris Combo i Mano Negra).François Hadji-Lazaro wydał trzeci album "Aigre-doux" we wrześniu 2006 roku.Jego styl był bardziej poetycki i przynosił bardziej nowoczesne techniki produkcji (wszystkie utwory pozostają w standardzie trzech i pół minutowego "formatu radiowego").

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	Ger	Dan	Hol	Aut	Sve	Ita	Wytwórnia	Komentarz
Le Bar-Tabac De La Rue Des Martyrs	Pigalle	06.1991	87[2]	-	-	-	-	-	-	-	Boucherie Productions 862 262-7	[written by François Hadji-Lazaro]
Marie La Rouquine	Pigalle	12.1991	68[1]	-	-	-	-	-	-	-	Boucherie Productions ‎ 1480	[written by François Hadji-Lazaro]
Albumy

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Fra	Szwa	Ger	Dan	Hol	Aut	Sve	Ita	Wytwórnia
Neuf Et Occasion	Pigalle	03.2008	127[4]	-	-	-	-	-	-	-	Booster Prod BPIG 1136
Des espoirs	Pigalle	02.2010	92[7]	-	-	-	-	-	-	-	Saucissong SR 1515