Określenia
Trudno dokładnie prześledzić ewolucję stylu jungle. Określenie
"Junglist" jest jamajskim określeniem człowieka zamieszkującego
Trenchtown, getto w stolicy Jamajki Kingston, z którego pochodził Bob Marley.
Mimo to użycie nazwy "jungle" wzbudza kontrowersje, niektórzy utrzymują nawet, iż jest to określenie obrażliwe, uwłaczające. Od strony muzycznej jungle opiera się na kombinacji łamanych rytmów oraz sampli z brzmieniem ragga i niemal podźwiękowym basem. Tempo jest w przyblizeniu dwa razy szybsze niż tempo ragga - wynosi ok. 160 bpm.
Wykorzystanie hardcore'owych i synkopowanych rytmów jest zamknięciem swego rodzaju błędnego kręgu: pierwotnie wywodziły się one z hip hopu, który z kolei opierał się w wielkim stopniu na reggae. Uważa się, że jungle tworzą czarnoskórzy muzycy dla czarno skórych słuchaczy, którzy nie przepadają za brzmieniem "white techno" (czyli "białego" techno, jest to kolejny paradoks - pierwszymi twórcami techno byli czarnoskórzy).
W klubach jungle promowali DJ Ron, Randall i Bobby Konders, a w eterze prezentował je pierwszy Jumping Jack Frost (w rozgłośni Kiss FM) oraz stacje pirackie: Kool FM. Transmission One i Don FM.
Z podziemia nowy styl wyszedł po raz pierwszy dzięki nagraniu grupy SL2 "On A Ragga Trip" w 1993 r. Nadejście jungle zapowiadały single "Narra M'ne" formacji Genaside II, nagrania grupy Shut Up And Dance, a nawet "Co-min' On Strong" Rebel MC. Wszystkie one oparte były na synkopowanych rytmach. Ostatnie innowacje w jungle zostały wprowadzone przez bardzie] konserwatywnych muzyków z nurtu reggae, np. Generała Levy'ego ("Incredible" wydane przez Renk Records), który w miejsce zsamplowanego monotonnego zawodzenia wprowadził tekst mówiony lub śpiewany.
Jeden z krytyków brytyjskich ośmielił się napisać, że muzyka jungle jest pierwszym stylem muzycznym, tak naprawdę odkrytym przez Anglików i przez nich spopularyzowanym. Rok 1995 r. pokazał, że scena jungle ma już kilku bardzo oryginalnych i uznanych artystów, z których część podpisała nawet kontrakty z dużymi wytwórniami (tzw. majors). Wytwórnie te np. London, Island, Virgin, wyczuły doskonale koniunkturę, tworząc specjalne nowe pododdziały, specjalizujące się w promocji i wydawaniu muzyki jungle, pozwalające artystom na pełną niezależność (przynajmniej tak twierdzą sami zainteresowani). a jednocześnie proponujące doskonalą dystrybucję i możliwości datarcia do odbiorcy. Ci "przejęci" już muzycy bądź stojący właśnie w poczekalni, to pierwsza liga brytyjskiego jungle: LTJ Bukem, Goldie, Photek, Alex Reece, 4 Hero, Roni Size, DJ Rap, Grooverider, Fabio, itd.
W 1996 r. pojawiły się nowe, wyszczególnione przez prasę brytyjską mutacje jungle - darkside i techstep. Prym wiodą wytwórnie: No U Turn, Lucky Spin, Full Cycle, Emotif, Prototype, Ram oraz bardziej znane, Metalheadz. Moving Shadow i Reinforced.
Klasykami stylu darkside są np. Rufige Cru (Ghosts), Doc Scott (Here Come The Drums), Ed Rush (Bludclot Artattack), D.J. Crystl (Warpdrive) czy Roni Size (Metamorphosis). Techstep, obok sztandarowej składanki wytwórni Emotif (filia S.O.U.R) (Techsteppin'), reprezentują Rollers Instinct (The Mutant), Ed Rush (Kilimanjaro i Skylab), Arcon 2 (The Beckoning), Adam F (Metropolis), Dom & Roland (Thunder).
Stosunkowo nowym i najbardziej dynamicznym nurtem kultury techno jest podbijający pewien czas temu kluby i powstały Wielkiej Brytanii jungle - wytchnienie dla wszystkich, których od tej muzyki odrzucał jednostajny podział rytmiczny na 4/4 z wyeksponowaną "zapaściową" - dla jednych, transową - dla innych charakterystyczną stopą. Jungle lansowany m.in. przez wytwórnie Suburban Base, Moving Shadow i Knite Force jest stylem hybrydycznym, zawieszonym między transowym techno (tempo 150-160 b.p.m), stylem raggamuffin (techno - reggae) i elektronicznym hip - hop rapem.
Brytyjska jungle czerpie więcej z klimatów raggowych, amerykańska odmiana ciąży bardziej ku rapowi. Początek nurtu można osadzić w roku 1991, kiedy w środowisku rave muzycy zaczęli uzywać tzw. Breakbeatów czyli rytmów łamanych. W połączeniu z wokalem otrzymali specyficzną mieszankę wybuchową. Próbką ówczesnych ostrych klimatów może być numer "Out of Space" zespołu The Prodigy. Dość ważnym elementem w muzyce jungle jest wokal, oczywiście nie zawsze występujący. Ważny ponieważ na typowych imprezach nieraz jest na żywo "dośpiewywany" przez tak zwanych MC - master of ceremony, do miksowanej przez didżeja muzyki. Zwiększa to dla niektórych atrakcyjność całej zabawy a do zmechanizowanej muzyki dodaje ludzki pierwiastek. Występ staje się barwniejszy, ważniejszy, nabiera cech koncertu "na żywo".
[http://www.maximmus.pl/?id_art=EA&art;=2004-12-10+14%3A47%3A31]
Jungle - gatunek muzyczny, wywodzący się z gatunku nazywanego rave. Po 1992 zaczyna wyodrębniać się jako osobny gatunek muzyki tanecznej, charakteryzujący się łamanym uderzeniem breakbeat w odróżnieniu od uderzeń 4x4 (charakterystyka muzyki house i innych gatunków elektronicznych).
Jungle budowane jest z pociętych, połamanych pętli perkusyjnych, znanych z funk i hip hop (chodzi o brakujące uderzenie, aczkolwiek z wielokrotnie szybszym tempem) oraz różnorakich sampli, m.in. wspomniany hip hop i ragga. Tempo tej muzyki oscyluje wokół 160-180 bpm. Po roku 1995 muzyka jungle ewoluuje i wykształca się z niej drum and bass (często mylony z samym jungle). Drum and bass różni się od jungle przede wszystkim mniej skomplikowanym układem beatu, nieco wolniejszym tempem i skoncentrowaniem się na linii basu. Nie należy też mylić jungle czy drum'n'bassu z gatunkiem muzyki breakbeat, z wolniejszym rytmem i mniej dominującymi elementami bassowymi.
[http://cpnsklad.pl/cpn/index.php?option=com_content&task;=view&id;=89&Itemid;=138⟨=]
Mimo to użycie nazwy "jungle" wzbudza kontrowersje, niektórzy utrzymują nawet, iż jest to określenie obrażliwe, uwłaczające. Od strony muzycznej jungle opiera się na kombinacji łamanych rytmów oraz sampli z brzmieniem ragga i niemal podźwiękowym basem. Tempo jest w przyblizeniu dwa razy szybsze niż tempo ragga - wynosi ok. 160 bpm.
Wykorzystanie hardcore'owych i synkopowanych rytmów jest zamknięciem swego rodzaju błędnego kręgu: pierwotnie wywodziły się one z hip hopu, który z kolei opierał się w wielkim stopniu na reggae. Uważa się, że jungle tworzą czarnoskórzy muzycy dla czarno skórych słuchaczy, którzy nie przepadają za brzmieniem "white techno" (czyli "białego" techno, jest to kolejny paradoks - pierwszymi twórcami techno byli czarnoskórzy).
W klubach jungle promowali DJ Ron, Randall i Bobby Konders, a w eterze prezentował je pierwszy Jumping Jack Frost (w rozgłośni Kiss FM) oraz stacje pirackie: Kool FM. Transmission One i Don FM.
Z podziemia nowy styl wyszedł po raz pierwszy dzięki nagraniu grupy SL2 "On A Ragga Trip" w 1993 r. Nadejście jungle zapowiadały single "Narra M'ne" formacji Genaside II, nagrania grupy Shut Up And Dance, a nawet "Co-min' On Strong" Rebel MC. Wszystkie one oparte były na synkopowanych rytmach. Ostatnie innowacje w jungle zostały wprowadzone przez bardzie] konserwatywnych muzyków z nurtu reggae, np. Generała Levy'ego ("Incredible" wydane przez Renk Records), który w miejsce zsamplowanego monotonnego zawodzenia wprowadził tekst mówiony lub śpiewany.
Jeden z krytyków brytyjskich ośmielił się napisać, że muzyka jungle jest pierwszym stylem muzycznym, tak naprawdę odkrytym przez Anglików i przez nich spopularyzowanym. Rok 1995 r. pokazał, że scena jungle ma już kilku bardzo oryginalnych i uznanych artystów, z których część podpisała nawet kontrakty z dużymi wytwórniami (tzw. majors). Wytwórnie te np. London, Island, Virgin, wyczuły doskonale koniunkturę, tworząc specjalne nowe pododdziały, specjalizujące się w promocji i wydawaniu muzyki jungle, pozwalające artystom na pełną niezależność (przynajmniej tak twierdzą sami zainteresowani). a jednocześnie proponujące doskonalą dystrybucję i możliwości datarcia do odbiorcy. Ci "przejęci" już muzycy bądź stojący właśnie w poczekalni, to pierwsza liga brytyjskiego jungle: LTJ Bukem, Goldie, Photek, Alex Reece, 4 Hero, Roni Size, DJ Rap, Grooverider, Fabio, itd.
W 1996 r. pojawiły się nowe, wyszczególnione przez prasę brytyjską mutacje jungle - darkside i techstep. Prym wiodą wytwórnie: No U Turn, Lucky Spin, Full Cycle, Emotif, Prototype, Ram oraz bardziej znane, Metalheadz. Moving Shadow i Reinforced.
Klasykami stylu darkside są np. Rufige Cru (Ghosts), Doc Scott (Here Come The Drums), Ed Rush (Bludclot Artattack), D.J. Crystl (Warpdrive) czy Roni Size (Metamorphosis). Techstep, obok sztandarowej składanki wytwórni Emotif (filia S.O.U.R) (Techsteppin'), reprezentują Rollers Instinct (The Mutant), Ed Rush (Kilimanjaro i Skylab), Arcon 2 (The Beckoning), Adam F (Metropolis), Dom & Roland (Thunder).
Stosunkowo nowym i najbardziej dynamicznym nurtem kultury techno jest podbijający pewien czas temu kluby i powstały Wielkiej Brytanii jungle - wytchnienie dla wszystkich, których od tej muzyki odrzucał jednostajny podział rytmiczny na 4/4 z wyeksponowaną "zapaściową" - dla jednych, transową - dla innych charakterystyczną stopą. Jungle lansowany m.in. przez wytwórnie Suburban Base, Moving Shadow i Knite Force jest stylem hybrydycznym, zawieszonym między transowym techno (tempo 150-160 b.p.m), stylem raggamuffin (techno - reggae) i elektronicznym hip - hop rapem.
Brytyjska jungle czerpie więcej z klimatów raggowych, amerykańska odmiana ciąży bardziej ku rapowi. Początek nurtu można osadzić w roku 1991, kiedy w środowisku rave muzycy zaczęli uzywać tzw. Breakbeatów czyli rytmów łamanych. W połączeniu z wokalem otrzymali specyficzną mieszankę wybuchową. Próbką ówczesnych ostrych klimatów może być numer "Out of Space" zespołu The Prodigy. Dość ważnym elementem w muzyce jungle jest wokal, oczywiście nie zawsze występujący. Ważny ponieważ na typowych imprezach nieraz jest na żywo "dośpiewywany" przez tak zwanych MC - master of ceremony, do miksowanej przez didżeja muzyki. Zwiększa to dla niektórych atrakcyjność całej zabawy a do zmechanizowanej muzyki dodaje ludzki pierwiastek. Występ staje się barwniejszy, ważniejszy, nabiera cech koncertu "na żywo".
[http://www.maximmus.pl/?id_art=EA&art;=2004-12-10+14%3A47%3A31]
Jungle - gatunek muzyczny, wywodzący się z gatunku nazywanego rave. Po 1992 zaczyna wyodrębniać się jako osobny gatunek muzyki tanecznej, charakteryzujący się łamanym uderzeniem breakbeat w odróżnieniu od uderzeń 4x4 (charakterystyka muzyki house i innych gatunków elektronicznych).
Jungle budowane jest z pociętych, połamanych pętli perkusyjnych, znanych z funk i hip hop (chodzi o brakujące uderzenie, aczkolwiek z wielokrotnie szybszym tempem) oraz różnorakich sampli, m.in. wspomniany hip hop i ragga. Tempo tej muzyki oscyluje wokół 160-180 bpm. Po roku 1995 muzyka jungle ewoluuje i wykształca się z niej drum and bass (często mylony z samym jungle). Drum and bass różni się od jungle przede wszystkim mniej skomplikowanym układem beatu, nieco wolniejszym tempem i skoncentrowaniem się na linii basu. Nie należy też mylić jungle czy drum'n'bassu z gatunkiem muzyki breakbeat, z wolniejszym rytmem i mniej dominującymi elementami bassowymi.
[http://cpnsklad.pl/cpn/index.php?option=com_content&task;=view&id;=89&Itemid;=138⟨=]
Reprezantywni artyści
Aphrodite, LTJ Bukem, DJ Hype, Fabio, 4hero, Goldie, Grooverider, A Guy Called Gerald,Photek, Rob Playford Plug, Ed Rush, Roni Size, Squarepusher, Aquasky, Arcon 2,Adam F Alex Reece, Amon Tobin, 2 Bad Mice |
Reprezentatywne płytyVarious Artists A History of Hardcore, Pt. 1 1996 Aphrodite Aphrodite 1999 A Guy Called Gerald Black Secret Technology 1995 Plug Drum 'N' Bass for Papa/Plug EP's 1, 2 & 3 1997 Photek Form & Function 1998 Squarepusher Hard Normal Daddy 1997 Various Artists Headz II: Part A 1996 Lamb Lamb 1997 LTJ Bukem Presents Logical Progression, Level 1 1996 Jonny L Magnetic 1998 Various Artists MTV's AMP 1997 Omni Trio Music for the Next Millennium 1995 Roni Size & Reprazent New Forms 1997 4hero Parallel Universe 1995 LTJ Bukem Producer 01 2001 Goldie Timeless [2-CD] 1995 Ed Rush/DJ Trace/Nico Torque 1997
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz