Zdołała jednak zachować własny image i tożsamość - sporą rolę odegrały tu słynne okładki płyt utrzymane w barwach maskujących. Najlepiej znani wykonawcy nagrywający dia Guerilli to Spooky (album Gargantuan, przez wielu uznany za najlepszą house'ową płytę 1993 r.), Moody Boyz(na licencji belgijskiej wytwórni Prime), Outermind, D.O.P., React 2 Rhythm, Sensureal i Trance Induction (także licencja Prime).
Stylistycznie produkcje wytwórni określa się najczęściej "progresywnym" house'em, choć sami zainteresowani nie są z tego zadowoleni: "Naszła twórczość wypaczono i obrócono w to coś, co się dziś nazywa progresywnym house'em. Okropnie mnie to wkurza. Można by sobie pomyśleć, że przystaliśmy do nurtu, który sami zapoczątkowaliśmy!" - mówią.
Guerilla zdobyła sporą grupę oddanych fanów swoimi rozpoznawalnymi projektami okładek i dopracowanymi, świetnie zrealizowanymi nagraniami, które równie dobrze nadają się do klubu, jak i do domowego odsłuchu. 0'Dell mówi:
"W odróżnieniu od dużych wytwórni nie musimy realizować płyt w zabójczym tempie. Jeśli uważamy. że nie mamy gotowego materiału, to nic me wydajemy".
W 1994 r. wytwórnia zdążyła jeszcze podpisać kontrakt z firmą IRS na dystrybucję swych płyt w USA, jednak wkrótce z przyczyn przede wszystkim finansowych została zamknięta.
Single na liście UK Singles Chart
Jo Bogaert Water 1994 100[1]
Lemon Sol Universal 1994 175[1]
William Orbit Water From A Vine Leaf 1993 59[3]
Spooky Schmoo 1993 72[1]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz