Charlatans

Mielismy trudne momenty, ale to one pozwoliły nam bardziej docenić te lepsze. My sobie nie odpuszczamy - wyznał kiedyś Tim Burgess, wokalista zespołu. A powodów do rezygnacji mieli naprawdę wiele. Już od pierwszego dnia szarlatańskiej historii. Był rok 1988. Jeszcze tylko sekundy dzieliły Madchester od czasu największej chwały. Chwilę później pojawiły się i drugi przełomowy album Happy Mondays, i wybitny debiut The Stone Roses. W przededniu rewolucji na muzyczną ścieżkę wstępowali The Charlatans. Zaczynali od koncertów w niewielkich manchesterskich klubach. Pierwszym występom zespołu nie udało się jednak przejść do historii. Nie licząc jednego. Do dziś za najważniejszy moment w biografii grupy uznaje się koncert, który zachwycił pewnego muzykalnego dwudziestolatka. Kiedy więc pierwszy wokalista The Charlatans, Baz Kettley, pomachał kolegom na do widzenia, Tim nie musiał się długo zastanawiać. Bez wahania zgłosił się na coś, co potem szumnie nazwano przesłuchaniem. Został przyjęty, a marzenie o wielkiej sławie (Zawsze zdobywać platynę, mieć single i albumy na pierwszych miejscach lisiprzebojów, no i pokój na świecie - to ulubiona odpowiedź Burgessa na natrętne pytanie dziennikarzy, czego pragnie) przestało być takie absurdalne. Odejście Kettleya zwolniło również etat dla wszystkich niespełnionych gitarzystów. Niepowtarzalną szansę wykorzystał niejaki Jon Baker.
Po odświeżeniu składu sprawy potoczyły się w zawrotnym tempie. Jeszcze w 1989 roku zespół wydał własnym sumptem (z nalepką Dead Dead Good Records) singiel Indian Rope. Niezawodny "New Musical Express" pośpieszył z ekstatyczną recenzją. Pojawiły się zdania przyziemne (w równaniu z resztą tekstu określenie wyśmienity mogło zrobić wrażenia) i bardziej wyszukane.Jak to: The Charlatans łączą charyzmę James Taylor Quartet robiącego uniki za organami Hammonda i Shauna Rydera trzęsącego się w swoich purpurowych mokasynach. Sukces płytki zaprocentował kontraktem z Beggars Banquet i wydaniem pierwszego wielkiego przeboju The Charlatans. Powodzenie (choć to, co się działo, wypadało by określić nieco dosadniej) utworu The Only I Know pociągnęło za sobą równie świetne przyjęcie debiutanckiej płyty zespołu, Some Friendly z 1990 roku. W normalnej sytuacji po czymś takim muzycy musieliby się zmierzyć z masowym wysypem fan klubów i medialnym napastowaniem. W historii The Charlatans to miejsce zostało zarezerwowane dla złośliwych przytyków i wiecznych narzekań. Bo od początku zarzucano im, że w tym, co robią, nie ma ani odrobiny autentyzmu. Co "sprytniejsi" wymyślili, że The Charlatans perfidnie wykorzystują popularność nowego zjawiska (Madchester porównywano w końcu do punkowego przewrotu z połowy lat siedemdziesiątych), że ściągają z The Stone Roses, chcąc bezczelnie załapać się na parę minut sławy. Najwięksi przeciwnicy Burgessa i spółki uczepili się nawet metryk muzyków. No bo co tu za Madchester, jeśli cztery piąte składu w Manchesterze bywało jedynie przejazdem?.
Chciałbym powiedzieć, że jesteśmy z Anglii. Chciałbym jak cholera. Bo mamy dość przepraszania ludzi,którzy wiedzą, ze nie jesteśmy z Manchesteru - irytował się Tim. Zęby nie skończyć jak boysbandowy przekręt (jakiś nadgorliwy "wielbiciel" wywę szyłby pewnie w zespołowej biografii wstydliwy castingowy epizod),słowne interwencje mogły nie wystarczyć.Grupa zdecydowanie potrzebowała czegoś więcej.Mogła ich uratować wyłącznie nadludzka determinacja i kilka świetnych albumów.Na przykład siedem. Pomiędzy Some friendly a Between 10th and 11th [drugi album The Charlatans wydany w 1992 roku] basista Martin Blunt przeszedł poważne załamanie nerwowe.Pozbieranie się zajęło mu czternaście długich miesięcy. Jak by tego było mało, gitarzysta Baker zrezygnował z gry w zespole. Nawet przyjęcie Marka Collinsa nie poprawiło ich sytuacji. Wcześniejsze kłopoty przełożyły się na zawartość płyty. A to znaczy, że świeże, bezpretensjonalne kompozycje z Some Friendly na Between 10th And llth zastąpiono depresyjnymi tekstami i efekciarską produkcją. Nie zaklaskał żaden z recenzentów. Obojętna pozostała też publiczność. Pierwszy singel, Weirdo, utknął gdzieś na szarym końcu brytyjskiej Top 20, drugi, Tremolo Song, poległ przy próbie dostania się do pierwszej czterdziestki.
Trzeci album, Up to Our Hips (1994), okazał się szczęśliwym powrotem do formy. Ale nie łudźcie się, że powstawał w cieplarnianych warunkach. Spontaniczny, lekki i przyjemnie taneczny materiał The Charlatans musieli nagrać w niepełnym składzie. Krótko po rozpoczęciu pracy klawiszowiec Rob Collins wpakował się w bardzo podejrzaną historię i niesłusznie oskarżony spędził kilka miesięcy w więzieniu. Mimo przeszkód i chłodnych dziennikarskich reakcji zespołowi udało się jednak odzyskać sympatię słuchaczy. Tak podbudowani mogli zaatakować listy przebojów premierowymi utworami. W sierpniu 1995 roku w sklepach pojawiła się zapowiedź nowego albumu, singel Just When You're Thinkin' Things Over. Piosence udało się ulokować na dwunastym miejscu notowania. Z kolei wydana chwilę później płyta zatytułowana po prostu The Charlatans zadebiutowała na samym szczycie listy. Czwarte wydawnictwo (w powszechnej opinii uznane za największe dokonanie artystyczne grupy) było chyba jedynym nagrywanym w zdrowych okolicznościach. Bo czas najcięższej próby The Charlatans mieli dopiero przed sobą.
23 lipca 1996 roku w wypadku samochodowym zginął Rob Collins. Trwały właśnie prace nad Tellin' Stories. Zespół jest ciągle w szoku. Nikt jeszcze nie podjął żadnej konkretnej decyzji. Jest za wcześnie, żeby mówić, czy będą grać dalej, czy nie stwierdził przedstawiciel muzyków na krótko po tragicznym wydarzeniu. Mieli trzy wyjścia: znaleźć godne zastępstwo, drastycznie zmienić styl (charakterystycznym elementem brzmienia The Charlatans były mocno inspirowane latami sześćdziesiątymi partie klawiszy), albo to najgorsze - zawiesić działalność. Uparty Burgess i jego równie zawzięci koledzy zgodnie postanowili nie dawać za wygraną.
Na Tellin' Stories (1997) przeważały rozbudowane, wyrafinowane utwory. Po premierze albumu jego twórcy zaczęli się odgrażać, że następnym razem zaskoczą wybitnie chwytliwymi refrenami. Przebojowy "Us and us only" nagrywali już w nowym towarzystwie (do grupy dołączył Tony Rogers), nowym miejscu wybudowali sobie studio, które nazwali The Big Mushroom - nie pytajcie mnie dlaczego) i na nowych zasadach (przed nagraniami przeszli do Universalu).
I kiedy wreszcie wszystko zaczęło się układać, z zespołowej kasy w niewyjaśnionych okolicznościach zginęło trzysta tysięcy funtów. Kreatywny księgowy dostał pięć lat. Tim "Nie-ma-tego-złego" Burgess: Bycie w długach to bardzo motywująca siła. Może gdybyśmy nie zostali obrabowani, nie nagralibyśmy tak pozytywnej płyty.
Mowa oczywiście o Wonderland (2001).Ciekawostka:ta pozytywna płyta powstawała drogą korespondencyjną,[no dobra,parę razy się spotkali],bo kolega wokalista postanowił się ożenić,a że wybranka na stałe rezydowała w słonecznym Los Angeles...
The Charlatans się nie rozpadli-tymi słowami Burgess rozpoczął majowy koncert w Londynie.W ostatnim czasie muzycy szaleli sobie oddzielnie.Tim nagrał solową płytę [I believe,2003],Collins bawił się w producenta i koncertował ze Starsailor,Brokes pomagał przyjaciołom z Chemical Brothers, a Blunt i Rogers zawiązali didżejską spółkę i pod szyldem Blunt And Rogers Roadshow prowadzili imprezy w Irlandii. Plotkarzom wieszczącym koniec zespołu nie trzeba było więcej.
Niektórzy ludzie myśleli, ze to się nie zdarzy, ze nie będzie nowej płyty Charlies (tak pieszczotliwie nazywa się The Charlatans - przyp. ak). A ja wiedziałem, że nie będzie końca The Charlatans. Wiedziałem, ze to dopiero początek - wywróżył Tim. W maju tego roku ukazało się najnowsze dzieło grupy Up At The Lake. Po doświadczeniach z poprzedniczką swój ósmy studyjny album The Charlatans postanowili nagrać w sposób zupełnie wyjątkowy. W listopadzie 2003 Burgess i Collins wynajęli dom w Bodmin (w sąsiedztwie tylko więzienie i jezioro). Plan minimum przewidywał stworzenie dziesięciu piosenek w dziesięć dni. Wyrobili się w dziewięć, dziesiątego balowali. Szybko się jednak wydało, że co nieco oszukiwali. Bo tekst do takiego Dead love powstał jeszcze w czasie francuskiej trasy promującej solowy album Tima (żeby nie tracić czasu na zapisywanie, autor podobno szybko zadzwonił do domu w LA i nagrał słowa utworu na automatyczną sekretarkę).
Ale w przypadku Up At The lake ważne jest coś innego. Ta płyta to niepodważalny dowód na to, że sezonowa atrakcja, jaką mieli być The Charlatans, trwa nieprzerwanie od piętnastu lat. Przepis na długowieczność podaje Mark: Myślę, że ludzie nam ufają. A to dosyć rzadkie. Tim uzupełnia: Kochamy muzykę i nie możemy przestać. Chyba rzeczywiście mieli pe... to znaczy szczęście.

Single

Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Indian rope/Who wants to know	Charlatans	02.1990	57[5]	-	Dead Dead Good GOOD1 T	[written by Charlatans][ produced by Chris Nagle]
The only one i know/Everything changes	Charlatans	05.1990	9[15]	-	Situation 2 SIT 70	[written by Charlatans][ produced by Chris Nagle]
Then /Taurus moaner	Charlatans	09.1990	12[5]	-	Situation 2 SIT 74	[written by Martin Blunt/Jon Brookes/Tim Burgess/Rob Collins][ produced by Chris Nagle]
Over rising/Way up there	Charlatans	02.1991	15[5]	-	Situation 2 SIT 76	[written by Charlatans][ produced by Chris Nagle]
Me in time/Occupation H. Monster	Charlatans	10.1991	28[3]	-	Situation 2 SIT 84	[written by Martin Blunt/Jon Brookes/Tim Burgess/Rob Collins][ produced by Hugh Jones]
Weirdo /Theme from "The wish"	Charlatans	02.1992	19[4]	-	Situation 2 SIT 88	[written by Martin Blunt/Jon Brookes/Tim Burgess/Rob Collins][ produced by Flood]
Tremelo song/Then [live]/Chewing gum weekend [live]	Charlatans	06.1992	44[2]	-	Situation 2 SIT 97	[written by Martin Blunt/Jon Brookes/Tim Burgess/Rob Collins][ produced by Flood]
Can' t get out of bed/Withdrawn	Charlatans	01.1994	24[4]	-	Beggars Banquet BBQ 27	[written by Martin Blunt/Jon Brookes/Tim Burgess/Mark Collins/Jonathan Baker][ produced by Steve Hillage]
I never want an easy life if me and he were ever to get there/Only a Boho/Subterrainean/Can' t get out of bed EP.	Charlatans	03.1994	38[2]	-	Beggars Banquet BBQ 31	[written by The Charlatans][ produced by Steve Hillage]
Jesus hairdo/Patrol	Charlatans	06.1994	48[6]	-	Beggars Banquet BBQ 32	[written by The Charlatans][ produced by Steve Hillage]
Crashin' in/Back room window	Charlatans	12.1994	31[6]	-	Beggars Banquet BBQ 44	[written by The Charlatans][ produced by Steve Hillage]
Just lookin' /Bullet comes	Charlatans	05.1995	32[6]	-	Beggars Banquet BBQ 55	[written by The Charlatans][ produced by The Charlatans/Dave Charles/Steve Hillage]
Just when you' re thinkin' things over/Frinck/Your skies are mine	Charlatans	08.1995	12[7]	-	Beggars Banquet BBQ 60	[written by The Charlatans][ produced by The Charlatans/Dave Charles]
One to another/Two of us/Reputation	Charlatans	08.1996	3[17]	-	Beggars Banquet BBQ 301	[written by The Charlatans][ produced by The Charlatans/Charlie The Cat/Dave Charles]
North country boy/Area 51/Don' t need a gun	Charlatans	03.1997	4[13]	-	Beggars Banquet BBQ 309	[written by The Charlatans][ produced by The Charlatans/Charlie The Cat/Dave Charles]
How high/Down with the mook	Charlatans	06.1997	6[13]	-	Beggars Banquet BBQ 312	[written by The Charlatans][ produced by The Charlatans/Dave Charles]
Tellin' stories/Keep it to yourself	Charlatans	10.1997	16[12]	-	Beggars Banquet BBQ 318	[written by Martin Blunt/Jon Brookes/Tim Burgess/Rob Collins][ produced by The Charlatans/James Spencer]
Forever /When your ship comes in	Charlatans	10.1999	12[9]	-	Universal MCS 40 220	[written by Martin Blunt/Jon Brookes/Mark Collins/Anthony Rogers/Tim Burgess][ produced by The Charlatans]
My beautiful friend/Scorched	Charlatans	12.1999	31[8]	-	Universal MCS 40 225	[written by Charlatans][ produced by The Charlatans]
Impossible /You got it i want it	Charlatans	05.2000	15[9]	-	Universal MCS 40 231	[written by Martin Blunt/Jon Brookes/Mark Collins/Anthony Rogers/Tim Burgess][ produced by The Charlatans]
Love is the key/Viva la sociale	Charlatans	08.2001	16[15]	-	Universal MCS 40 262	[written by Martin Blunt/Jon Brookes/Mark Collins/Anthony Rogers/Tim Burgess][ produced by The Charlatans/Danny Saber/James Spencer]
A man needs to be told/Shotgun	Charlatans	11.2001	31[3]	-	Universal MCS 40 271	[written by Martin Blunt/Jon Brookes/Mark Collins/Anthony Rogers/Tim Burgess][ produced by The Charlatans/Danny Saber/James Spencer]
Up At The Lake	Charlatans	05.2004	23[3]	-	Universal MCS 40 363	[written by Martin Blunt/Jon Brookes/Mark Collins/Anthony Rogers/Tim Burgess][ produced by The Charlatans/James Spencer]
Try Again Today	Charlatans	08.2004	24[3]	-	Island MCSTD 40370	[written by Martin Blunt/Jon Brookes/Mark Collins/Anthony Rogers/Tim Burgess][ produced by The Charlatans/James Spencer]
Blackened Blue Eyes	Charlatans	04.2006	28[1]	-	Sanctuary SANPX 421	[written by Martin Blunt/Jon Brookes/Mark Collins/Anthony Rogers/Tim Burgess][ produced by The Charlatans/James Spencer]
NYC (There's No Need To Stop)	Charlatans	07.2006	53[2]	-	Sanctuary SANPX 427	[written by Martin Blunt/Jon Brookes/Mark Collins/Anthony Rogers/Tim Burgess][ produced by Jim Lowe/The Charlatans]
You're So Pretty, We're So Pretty	Charlatans	11.2006	56[3]	-	Universal 1712414	[written by Martin Blunt/Jon Brookes/Mark Collins/Anthony Rogers/Tim Burgess][ produced by Danny Saber/James Spencer]

>Albumy