Static-X

Static-X to amerykański zespół grający industrial metal z Los Angeles w Kalifornii, założony w 1994 roku. Skład zespołu zmieniał się na przestrzeni lat, ale przez długi czas pozostawał niezmienny, a założycielem zespołu, frontmanem, wokalistą i gitarzystą rytmicznym był Wayne Static, aż do jego śmierci w 2014 roku. Zespół został założony przez Statica i oryginalnego perkusistę Kena Jaya. Zdobyli sławę dzięki debiutanckiemu albumowi z 1999 roku Wisconsin Death Trip, na którym ich ciężkie brzmienie industrial metalowe przyciągnęło uwagę rozwijającego się ruchu nu metalu pod koniec lat 90-tych, a album ostatecznie uzyskał status platynowej płyty w Stanach Zjednoczonych. 
 

 

Zespół wydał pięć kolejnych albumów w ciągu następnej dekady: Machine w 2001 roku, Shadow Zone w 2003 roku, Start a War w 2005 roku, Cannibal w 2007 roku i Cult of Static w 2009 roku. Do 2011 roku zespół sprzedał ponad trzy miliony albumów na całym świecie.  Zespół zawiesił działalność, gdy Static pracował nad swoim solowym albumem Pighammer w 2011 roku. Static na krótko reaktywował Static-X w 2012 roku, korzystając tylko z członków zespołu koncertowego swojego solowego albumu, zanim oficjalnie rozpadł się w czerwcu 2013 roku. 1 listopada 2014 roku Wayne Static zmarł w wieku 48 lat.

 

 Pozostali członkowie oryginalnego składu Static-X - basista Tony Campos, gitarzysta prowadzący Koichi Fukuda i perkusista Ken Jay - ogłosili 23 października 2018 roku, że reaktywują zespół na cześć Statica i wydadzą Project: Regeneration Vol. 1, swój pierwszy album studyjny od jedenastu lat, w 2020 roku.  Kolejny album, Project: Regeneration Vol. 2, został wydany 26 stycznia 2024 roku.

Zespół został założony w 1994 roku w Chicago przez Wayne’a Statica i Kena Jaya. Po nieudanych próbach skompletowania pełnego składu, Static i Jay postanowili przenieść się do Los Angeles, by tam dalej poszukiwać innych muzyków. W Los Angeles poznali Tony’ego Camposa, zakładając zespół znany wówczas pod nazwą Static. Koichi Fukuda, zjawiając się pod drzwiami Wayne’a Statica z karteczką „jestem waszym nowym gitarzystą”, uzupełnił szeregi. Razem podpisali umowę z Warner Bros. Records na początku roku 1998.

Debiutancki album zespołu, Wisconsin Death Trip, ukazał się 23 marca 1999. Najbardziej znane utwory z tego albumu to „Push It”, „I'm with Stupid”, „Bled for Days” oraz „Fix”. Zespół wyruszył na trasę promującą album. Członkowie zespołu wystąpili między innymi na dwóch imprezach z serii Ozzfest. W tym roku zespół wydał też mało znaną, w Polsce niedostępną EP-kę The Death Trip Continues, zespół napisał też utwór „Otsegolation” do gry „Omega Boost” wydanej na konsolę PlayStation. Album sprzedał się w nakładzie 1 miliona, co oznaczało, że zespół dostał platynową płytę. Wartym uwagi jest fakt, że zespół zyskał wielką popularność głównie dzięki radiowemu DJ-owi Howardowi Sternowi.

Przed nagraniem drugiego albumu, zatytułowanemu Machine, gitarzysta Koichi Fukuda opuścił zespół, by poświęcać więcej czasu swojej rodzinie oraz zająć się innymi projektami muzycznymi. Muzyk został zastąpiony przez nowego gitarzystę Trippa Eisena, znanego wcześniej z zespołu Dope, ale na nowym albumie wszystkie gitary nagrał Wayne. Machine została wydana 22 maja 2001. Album charakteryzuje przesunięcie środka ciężkości z elektroniki na bardziej gitarowe granie.

W 2003 grupa wydała swój trzeci album Shadow Zone, podczas nagrywania tego albumu Eisen napisał i nagrał już część materiału. Przed nagraniem albumu zespół opuścił Ken Jay z powodów, jak sam to określił, „różnic politycznych”. Do nagrania perkusji został poproszony Josh Freese z A Perfect Circle. Stałym perkusistą został Nick Oshiro, poprzednio znany z zespołu Seether. Shadow Zone została wydana 7 października 2003. Utwór „The Only” z tego albumu został wykorzystany w grze Need for Speed: Underground.

20 lipca 2004 zespół wydał album Beneath... Between... Beyond... - kolekcję rarytasów i nagrań demo.

Krótko po wydaniu Beneath... Between... Beyond... zespół rozpoczął pracę nad czwartym albumem zatytułowanym Start a War. W lutym 2005 Tripp Eisen został aresztowany w związku z molestowaniem seksualnym dzieci, za co grozi mu wieloletnie więzienie. Krótko po aresztowaniu gitarzysta został wyrzucony z zespołu, zastąpił go pierwszy gitarzysta zespołu - Koichi Fukuda, który zajął się programowaniem i miksowaniem nowego albumu, kolejny raz wszystkie gitary nagrał lider zespołu Wayne Static. Start a War został wydany 14 czerwca 2005. Utwór „Skinnyman” jest wykorzystywany w grze Need for Speed: Most Wanted.

Zespół zakończył nagrywanie najnowszego albumu zatytułowanego Cannibal w styczniu 2007. Szósty z kolei album promują single „Cannibal” oraz „Destroyer”. Album został wydany 3 kwietnia 2007 w kilku edycjach różniących się zawartością. Cannibal to najcięższa płyta zespołu, w której usłyszymy najmniej elektroniki oraz niezwykle agresywny wokal Wayne’a. Płytę promuje jak na razie jeden wideoklip „Destroyer”. Jest to pierwsze nagranie zespołu, w którym posiada on ten sam skład drugi raz z rzędu.

1 listopada 2014 zmarł wokalista Wayne Static

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Black and White	Static-X	10.2001	65[2]	-	Warner Bros W 560	[written by Tony Campos ,Kenneth Lacey, Wayne Wells]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Wisconsin Death Trip	Static-X	09.1999	-	107[43]	Warner 47 271	[platinum-US][produced by Ulrich Wild]
Machine	Static-X	06.2001	56[2]	11[14]	Warner 47 948	[gold-US][produced by Ulrich Wild]
Shadow Zone	Static-X	10.2003	113[2]	20[6]	Warner 48 427	[produced by Josh Abraham ,Tom Whalley]
Beneath... Between... Beyond...	Static-X	08.2004	-	139[1]	Warner 48 796	[produced by Josh Abraham, Ulrich Wild, Wayne Static ,Koichi Fukuda, Mephisto Odyssey, Tom Whalley]
Start a War	Static-X	07.2005	-	29[6]	Warner 49 373	[produced by Ulrich Wild, Wayne Static, Tom Whalley]
Cannibal	Static-X	04.2007	-	36[10]	Warner 47 271	[produced by Wayne Static,John Travis]
Cult of Static	Static-X	04.2009	-	16[6]	Reprise 517449	[produced by Wayne Static,John Travis]
Project: Regeneration Vol. 1	Static-X	07.2020	-	48[1]	Otsego Entertainment Group 001	[produced by Ulrich Wild]

Nine Inch Nails

Człowiekiem odpowiedzialnym za powstanie i rozwój Nine Inch Nails jest Michael Trent Reznor. W dużej mierze jego historia, to historia grupy. Reznor urodził się 17 maja 1965 roku w Mercer, w Pensylwanii. Od 6 roku życia twórca Nine Inch Nails wychował się u dziadków, na farmie, gdzie jak wspomina – "Zanim o czymś usłyszano, już dawno przestało to istnieć".

Jego świat tworzyły komiksy, science fiction i filmy (głównie horrory takie jak „Egzorcysta” czy „Omen”). Był też aktorsko uzdolniony, w kronikach szkolnych zapisał się jako zdolny aktor. Wystąpił między innymi w inscenizacji rockopery "Jesus Christ Superstar".

Człowiekiem odpowiedzialnym za powstanie i rozwój NIN jest Michael Trent Reznor. W dużej mierze jego historia, to historia grupy. Michael Trent Reznor urodził się 17 maja 1965 roku w Mercer, w Pensylvanii. Od 6 roku życia wychował się u dziadków, na farmie, gdzie jak wspomina – "Zanim o czymś usłyszano, już dawno przestało to istnieć". Jego świat tworzyły komiksy, science fiction i filmy (głównie horrory takie jak Egzorcysta, czy Omen). Był też aktorsko uzdolniony, w kronikach szkolnych zapisał się jako zdolny aktor. Wystąpił między innymi w inscenizacji rockopery "Jesus Christ Superstar".

Wszystko zmieniło się w momencie kiedy usłyszał zespół Kiss. "Kiss zmienili mój świat" - powiedział na łamach magazynu Spin - "wyglądali diabelsko i przerażająco, ucieleśnienie rebelii w czasach kiedy masz 12 lat".

Zaczął się uczyć grać na gitarze i na fortepianie elektrycznym, który podarował mu ojciec. Próbował swych sił grając w pierwszych kapelach, choć stwierdził, że najlepiej pracuje mu się samemu. W roku 1983 Reznorowi udało się wreszcie opuścić rodzinne miasto, po czym dostał się na Allegheny Collage, gdzie studiował muzykę i inżynierię komputerową. W tym czasie imał się różnych zajęć. Między innymi pracował w studio nagraniowym Right Track, gdzie po godzinach pracował nad własnym projektem Pretty Hate Machine.

Powstają jego pierwsze kompozycje takie jak Purest Feeling, czy Down In It. Po jakimś czasie, kończąc projekt, postanowił nazwać go Nine Inch Nails. Wysyła pierwsze demo, a pod koniec października 1988 roku podpisuje kontrakt z TVT Records. Zaczyna poważnie pracować nad Pretty Hate Machine.

Zaczyna się imponująco - pierwsze miejsce singla Down In It na liście Bilboardu. Podobnie jest z kolejnym singlem Head Like A Hole. Dopełnieniem staje się ponad milionowa sprzedaż Pretty Hate Machine.
Kontakt z liderem Ministry - Alainem Jourgensenem, owocuje wspólnym nagraniem Get Down Make Love z repertuaru grupy Queen, a także coverem Supernaut Black Sabbath.

Do pracy nad nową płytą Reznor przystąpił w tajemnicy. Wraz w Floodem nagrali 8 piosenek i w końcu mini album Broken ujrzał światło dzienne w roku 1992. Płyta zaskakująco inna niż Pretty Hate Machine. Nie tak słodka i łagodna. Gitary nabierają ostrego brzmienia, teksty wyrazistości. Utwór Wish zdobywa statuetkę Grammy. Jednocześnie teledyski do utworów z tej płyty budzą wiele kontrowersji. NIN wie jak przyciągnąć słuchaczy.

Kilka miesięcy później zostały wydany kolejny mini album Fixed, który zawiera remixy do Broken. Niewątpliwie, jest to najtrudniejsza w odbiorze płyta NIN.

Wiosną 1992 roku Trent przenosi się do Nowego Orleanu, gdzie urządza własne studio nagraniowe. Jak twierdzi, nie miał pojęcia iż w domu który wybrał w roku 1969 banda Charlesa Masona morduje żonę Romana Polańskiego, Sharon Tate oraz pięć innych osób.

W tym domu eksperymentował i szukał brzmień do nowego albumu The Downward Spiral. Współpracują z nim m.in. Flood, Chris Vrenna, perkusista Jane's Addiction i Adrian Belew.
Najbardziej kontrowersyjną rzeczą na nowym albumie były teksty piosenek i ich tytuły, w których bardzo często pojawiało się słowo "pig" (ang. świnia) - March Of The Pigs, Piggy. To właśnie słowo zostało napisane krwią na ścianach domu przez ludzi Masona. Nie dość tego, Reznor ochrzcił swoje studio nazwą Le Pig.

Mimo takich prowokacji krytycy jak i słuchacze uznali The Downward Spiral za przełom w muzyce. Płyta znalazła się na drugim miejscu w liście Billboardu. Spowodowało to, że o NIN można było usłyszeć wszędzie. Również dzięki protestom przeciwko nowym teledyskom w MTV.

Gdy protesty przycichły, powoli zaczynało być cicho o samym zespole. Ten jednak powraca doskonałym coverem utworu Dead Souls Joy Division, który znalazł się na ścieżce dźwiękowej do filmu The Crow.

Trent otrzymuje propozycję ułożenia ścieżki dźwiękowej do filmu Oliviera Stonea Urodzeni Mordercy. Soundtrack do tego filmu zawierał trzy utwory NIN - Something I Can Never Have, Warm Place i nową kompozycję Burn.

Kolejna ścieżka dźwiękowa jaką zrobił znalazła się w… grze komputerowej. Był nią Quake.

W tym czasie wytwórnia Interscope wydała album Further Down The Spiral, na którym znajdowały się remiksy do The Downward Spiral. Gościnnie wystąpił Dave Navarro, który zagrał partię gitarową w piosence Piggy (nothing can stop me now).

Trent Reznor nagrał piosenkę The Perfect Drug do filmu Davida Lyncha – Zagubiona Autostrada i remiks utworu I'm Afraid of Americans Davida Bowiego. Przed tym, wspomagał Bowiego w trasie koncertowej.
Rok 1998 był dla fanów Nine Inch Nails niemałym zaskoczeniem. Reznor potwierdził wydanie nowej płyty. Jednak po dwóch latach pracy nie mógł sobie poradzić z olbrzymim materiałem, który sam przygotował z myślą o płycie The Fragile. Poprosił Boba Ezrina o pomoc. To była trafna decyzja, bo wszyscy fani NIN zachwycili się nowym albumem. Efekt - pierwsze miejsce na liście Billboardu.

Tak jak Broken i Downward Spiral, The Fragile tez poszerzyła się o remiksy, które zostały wydane na płycie Things Falling Apart. Znalazła się także na niej nowa pozycja z repertuaru Gary Newmana Metal.
We wrześniu 1999 roku, pięć lat po wydaniu The Downward Spiral, na rynku pojawił się następny pełnowymiarowy album NIN, dwupłytowy The Fragile. Po poprzednich sukcesach NIN media przez ponad rok z niecierpliwością wyczekiwały The Fragile i już wtedy mówiono, że data jego wydania została wielokrotnie przesunięta. Kiedy album został wreszcie wydany, zadebiutował jako numer jeden na liście Billboard 200, sprzedając 228.000 egzemplarzy w pierwszym tygodniu i miał w większości ciepłe przyjęcie ze strony krytyków. Spin okrzyknął The Fragile jako "album roku", a kilka utworów z tej płyty było regularnie granych w alternatywnych stacjach rockowych. Jednak krążęk wypadł już z listy Billboard Top 10 tydzień po premierze. Następstwem tego było uszczuplenie przez wytwórnie środków przeznaczonych na promocję nowej płyty jak i tych na trasę koncertową po Ameryce Północnej przez co Reznor zmuszony był częściowo finansować ją z własnej kieszeni.

Według Reznora, nad The Fragile skupiono się w następujący sposób : "najpierw pisano teksty piosenek, później zajmowano się projektowaniem, aranżacją i produkcją dźwięku [...]" schemat ten się powtarzał praktycznie przez całą płytę podczas prac. Niektóre kompozycje stworzono jednak poprzez odtwarzanie różnych sampli lub wizualizacji i ostatecznie, jak to określił Reznor, "wychodziła z tego piosenka". Kanadyjski rockowy producent Bob Ezrin uczestniczył w konsultacjach w sprawie listy utworów albumu, notatka w książeczce odnosząca się do jego osoby zawiera informacje, iż był on personą która doprowadziła do "ostatecznej kontynuacji oraz przypływu"

Przed wydaniem albumu, utwór "Starfuckers, inc." wywołał spekulacje mediów na temat tego do kogo Reznor kierował w nim swoją cierpką i prześmiewczą lirykę. Krytyk Cinesexuality Patricia MacCormack, interpretuje go jako "zjadliwy atak na alternatywną scenę muzyczną", w szczególności chodziło jej tu o dawnego przyjaciela Reznora, Marilyn'a Manson'a, z którym w owym czasie nie miał on zbyt dobrych relacji. Spekulacje te jednak nie potwierdziły się gdy Manson wystąpił gościnnie w teledysku do "Starfuckers, inc." wspólnie reżyserując go z Robertem Halesem. Pojawił się również z NIN podczas Nowojorskiego Koncertu w Madison Square Garden w roku 2000 udzielając się w wymienionej wyżej kompozycji. Tego samego wieczoru zagrano także utwór z jego repertuaru "The Beautiful People".

Nine Inch Nails wydało trzy komercyjne single z albumu w różnych częściach świata: The Day World Went Away w Ameryce Północnej, We're in this together w Europie oraz Japonii (który składał się z trzech oddzielnych płyt) a także Into the Void w Australii który nie dostał jednak oficjalnej nazwy HALO. Utwory Into The Void oraz Starfuckers, inc. były nominowane do nagrody Grammy lecz ostatecznie nie zostały pod tym względem wyróżnione. Into The Void otrzymał także nominację na rozdaniu Nagród MTV w kategorii "MTV Video Music Awards Breakthrough Video" de facto jednak przegrywając z teledyskiem Bjork All is Full of Love wyreżyserowanym przez Chrisa Cunninghama

Reznor po wydaniu The Fragile wypuścił kolejny remix album który nazwał Things Falling Apart . Zawierał on jednak częściowo nowy materiał (cover Gary'ego Numana "Metal" oraz odrzucony wcześniej utwór z sesji The Fragile "10 Miles High").

W 2001 roku na potrzeby soundtracku do filmu Tomb Raider została stworzona nowa piosenka o tytule "Deep", do utworu powstał także teledysk. Reżyserem był Enda McCallion. Trent Reznor w późniejszych wywiadach podkreślał jednak, że był "rozczarowany ogólną prezencją wideoklipu".

W tym samym roku, frontman NIN został po raz kolejny zaproszony do współpracy ze studiem Id Software nad projektem do gry Doom 3, tworząc do niej dźwięk oraz muzykę. Jednakże przez "czas, pieniądze i złe zarządzanie" zrezygnował on ze swojej kolaboracji pod koniec 2002 roku. W związku z tym, żadna ze skomponowanych przez Reznora ścieżek nie ujrzała niestety światła dziennego w ostatecznej wersji gry. Kierownictwo nad produkcją dźwięku przejął były perkusista i klawiszowiec NIN Chris Vrenna znany bardziej jako Tweaker oraz Clint Mansell z Pop Will Eat Itself.

Gdy nastąpił 2002 rok, na świat przyszedł koncertowy album And All That Could Have Been który był zapiskiem trasy koncertowej Fragillity Tour Ver. 2.0 po Ameryce Północnej. Album wydano w formacie CD, DVD oraz kasety VHS. Wersja Deluxe zawierała minialbum Still na którym zarejestrowano nowy materiał a także muzyczne reinterpretacje starszych kawałków NIN.
Kolejne sześć lat upłynęło, zanim Nine Inch Nails wydało czwarty album "pełnej długości". With Teeth, został wydany 2 maja 2005 roku, choć jego wyciek nastąpił już tydzień przed premierą. Album został napisany i nagrany po bitwie Reznora z nadużywaniem alkoholu i innych substancji psychoaktywnych.Jest to kolejny koncept album jednak w przeciwieństwie do swoich poprzedniczek, "piosenki na nim są mniej zależne od siebie i potrafią stać na własnych nogach". Podobnie jak The Fragile, With Teeth zadebiutował na szczycie listy Billboard 200.
Został wydany bez jakiejkolwiek książeczki i notatek wewnętrznych. Zamiast tego wymieniona jest jedynie tracklista płyty. Z lewej wewnętrznej strony digi packu widnieje też zdjęcie Reznora z rozpikselowaną twarzą. Cała "wewnętrzna zawartość" została jednak udostępniona w formie elektronicznej na oficjalnej stronie płyty. Przed premierą cały album był umieszczony w streamingu audio w paśmie oficjalnej strony MySpace, dzięki czemu można było się z nim zapoznać przed jego wydaniem . Ogólnie album został odebrany pozytywnie: Między innymi dziennikarz czasopisma Rolling Stone, Rob Sheffield, opisał go jako "klasyczne Nine Inch Nails".

Pierwsze doniesienia wskazują, że album początkowo miał roboczy tytuł Bleedthrough. Reznor stwierdził, że nazwa została ostatecznie zmieniona, ponieważ "[album] miał być o różnych warstwach rzeczywistości które nasiąkały w siebie, lecz myślę, że niektórzy ludzie myśleli o dużej dawce krwi lub zakrwawionych tamponach handlowych", dodając później na stronie nin.com "gdy piosenki oraz koncepcje stały się dojrzalsze, skupiłem się na czymś innym a tematy które zostały wcześniej podjęte jakby zaczęły się oddalać, pozostawiając przy tym uczucie, że tytuł jest jednak nieprawidłowy. Możecie po prostu powiedzieć, że zmieniłem zdanie. Tak album ma już pełen nowy tytuł oraz tracklistę lecz na razie nie chce wam mówić jak to wygląda" . Mixing rozpoczął się 28 października 2004 roku i na Sylwestra Reznor ogłosił, że album jest gotowy, jak również został dopasowany do niego ostateczny tytuł.

Promocyjny teledysk do utworu The Hand That Feeds miał premierę na stronie NIN w marcu 2005 r., zamiast tradycyjnych kanałów muzycznych Reznor wolał na samym początku, trafić do odbiorców drogą internetową. Założyciel Nine Inch Nails wydał również pliki źródłowe do piosenki w formacie GarageBand miesiąc później, dzięki czemu fani mogli na własny sposób zremiksować kawałek. W podobnym stylu wydano singel Only, tym razem dostosowano się do szerszego zakresu formatów, jak Pro Tools i ACID Pro. David Fincher wyreżyserował wideo do "Only". Klip składał się w 95% z obrazów które były wygenerowane komputerowo. Trzeci singel Every Day is Exactly the Same, został wydany w kwietniu 2006 r., lecz planowany do niego teledysk został odrzucony podczas postprodukcji. Utwór ten zdominował listę Alternative Songs Charts Billboardu.

Nine Inch Nails rozpoczęło trasę koncertową po Ameryce Północnej jesienią 2005 r., wspólnie występując z takimi zespołami jak Queens of the Stone Age, Autolux i Death from Above 1979]. Innym otwierającym koncerty Nine Inch Nails wykonawcą , był amerykański hip-hopowy artysta Saul Williams. Nine Inch Nails zagrało z nim także koncert na festiwalu Music Voodoo Experience który był dedykowany ofiarom i poszkodowanym mieszkańcom Nowego Orleanu, ucierpieli oni na skutek spustoszenia miasta przez Huragan Kathrina. Co najciekawsze, dawne studio Reznora Nothing Records które znajdowało się w górnej części miasta, nie zostało w ogóle przez niego tknięte. Na zakończenie trasy "With Teeth" , NIN dał ostateczne koncerty w amfiteatrach co miało miejsce w lecie 2006 r. Do supportu dołączyły takie zespoły jak Bauhaus, TV on the Radio i Peaches.

W roku 2007 wydano dokument ukazujący trasę With Teeth z 2006 roku pod tytułem Beside you in time w następujących formatach: DVD, HD DVD oraz Blu-ray.

The Slip (Halo 27) to siódmy studyjny album Nine Inch Nails wydany 5 maja 2008 w postaci plików do ściągnięcia z oficjalnej strony NIN. Wcześniej zaprezentowany został singiel Discipline, również dostępny jako plik MP3 za darmo na oficjalnej stronie, i utwór Echoplex, dostępny na stronie iLike.
Podobnie jak wcześniejsze wydawnictwo Nine Inch Nails, Ghosts I-IV, The Slip został wydany na licencji Creative Commons attribution-noncommercial share alike.

The Slip trafił na sklepowe półki 21 lipca 2008. Dzieło o ukazało się na winylu oraz na kompakcie z dodatkową płytą DVD, która zawiera materiały z prób. Ponadto do wydawnictwa dodana została 24-stronicowa książeczka i naklejka. 180-gramowy winyl zawiera taki sam booklet. Obydwie wersje są limitowane, ta z DVD do 250 tysięcy egzemplarzy.


Nine Inch Nails wpłynęło na wielu młodszych artystów. Według Reznora, rozciągają się oni od "ogólnych imitacji", zachęconych wczesnym sukcesem NIN, do młodych zespołów, w których brzmieniu w sposób "bardziej prawdziwy, nieudawany" odbija się echem styl Nine Inch Nails.

Po ukazaniu się albumu The Downward Spiral, artyści głównego nurtu zaczęli dostrzegać znaczenie zespołu. David Bowie porównał wpływ NIN na muzykę do tego, co uczynił zespół The Velvet Underground. W 1997 Trent Reznor znalazł się na liście najbardziej wpływowych ludzi Ameryki magazynu Time, magazyn Spin opisał go jako "najbardziej istotnego muzyka". RIAA podaje, że zespół sprzedał 10,5 mln albumów w USA co stanowi ponad połowę liczby sprzedanych płyt na całym świecie. Bob Ezrin, producent takich artystów jak Pink Floyd, Kiss, Alice Cooper czy Peter Gabriel, opisał w 2007 Reznora jako "prawdziwego wizjonera" i postawił go młodym muzykom jako wzór bezkompromisowości w kwestiach artystycznych. W tym samym roku zespół niespodziewanie pojawił się na rozdaniu nagród magazynu Kerrang! w Londynie, aby odebrać nagrodę Kerrang! Icon za nieustający wpływ zespołu na muzykę rockową.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Head like a hole/Rerrible lie/You know who you are/Down in it	Nine Inch Nails	09.1991	45[4]	109[15][01.95]	TVT 2614	[written by Trent Reznor ][produced by Trent Reznor/John Fryer]
Sin /Get down make love	Nine Inch Nails	11.1991	35[2]	-	TVT 2617	[written by Trent Reznor ][produced by Trent Reznor/John Fryer]
March of the pigs/Reptillian/All the pigs,all lined up/A violet fluid/Underneath the skin	Nine Inch Nails	03.1994	45[4]	59[3]	Nothing/TVT 95938	[written by Trent Reznor ][produced by Trent Reznor]
Closer /March of the pigs [live]	Nine Inch Nails	06.1994	25[3][10.2001]	41[22]	Nothing/TVT 98263	[written by Trent Reznor ][produced by Flood and Trent Reznor]
Hurt	Nine Inch Nails	04.1995	-	54[8].Hot 100 Airplay Chart	Album cut	[written by Trent Reznor ][produced by Trent Reznor]
The perfect drug EP.	Nine Inch Nails	05.1997	43[4][09.97]	46[9]	Nothing 95007	[written by Nine Inch Nails][produced by Trent Reznor][piosenka z filmu The lost highway]
The day the world went away/Starfuckers	Nine Inch Nails	08.1999	-	17[5]	Nothing/Interscope 97026	[written by Trent Reznor][produced by Trent Reznor]
We' re in this together/The day the world went away	Nine Inch Nails	12.1999	39[9]	-	Island 4971402 [UK]	[written by Trent Reznor][produced by Trent Reznor,Alan Moulder]
The hand that feeds	Nine Inch Nails	04.2005	7[9]	31[20]	Nothing 005127	[written by Trent Reznor][produced by Trent Reznor,Alan Moulder]
Only	Nine Inch Nails	10.2005	20[5]	90[8]	Nothing 005465	[written by Trent Reznor][ Producer - Alan Moulder , Trent Reznor]
Every day is exactly the same/The hand that feeds/Only	Nine Inch Nails	04.2006	-	56[1]	Nothing 006589	[written by Trent Reznor][produced by Trent Reznor, Alan Moulder]
Survivalism	Nine Inch Nails	04.2007	29[2]	68[1]	Interscope 1730194 [UK]	[written by Trent Reznor][produced by Trent Reznor]
Capital G	Nine Inch Nails	06.2007	140[1]	-	Interscope	[written by Trent Reznor][produced by Trent Reznor,Atticus Ross]
Came Back Haunted	Nine Inch Nails	06.2013	-	109	Columbia	[written by Trent Reznor][produced by Trent Reznor,Atticus Ross, Alan Moulder]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Pretty hate machine	Nine Inch Nails	02.1990	67[1]	75[115]	TVT 2610	[3x-platinum-US][silver-UK][produced by Trent Reznor]
Broken EP.	Nine Inch Nails	09.1992	18[4]	7[30]	Nothing 92 213	[platinum][produced by Trent Reznor, Flood]
Fixed EP.	Nine Inch Nails	12.1992	-	-	Nothing 96093-2	[platinum-UK][produced by Trent Reznor]
The downward spiral	Nine Inch Nails	03.1994	9[5]	2[115]	Nothing 92 346	[4x-platinum-US][gold-UK][produced by Trent Reznor, Flood]
Further down the spiral	Nine Inch Nails	06.1995	-	23[20]	Nothing 95 811	[gold-US][gold-UK][produced by Rick Rubin, Danny Hyde, Trent Reznor, Chris Vrenna]
The fragile	Nine Inch Nails	09.1999	10[7]	1[1][19]	Nothing 490 473	[2x-platinum-US][silver-UK][produced by Trent Reznor, Alan Moulder]
Things falling apart	Nine Inch Nails	11.2000	98[1]	67[5]	Nothing 490 744	[produced by Trent Reznor]
And all that could have been-Nine Inch Nails-Live	Nine Inch Nails	03.2002	54[2]	37[6]	Nothing 493 185	[produced by Trent Reznor]
And all that could have been-Nine Inch Nails-Live:Deluxe edition	Nine Inch Nails	03.2002	54[2]	37[6]	Nothing 493186	[produced by Trent Reznor]
With teeth	Nine Inch Nails	05.2005	3[10]	1[1][43]	Nothing 004553	[gold-US][gold-UK][produced by Trent Reznor,Alan Moulder]
Year zero	Nine Inch Nails	04.2007	6[5]	2[16]	Nothing 008764	[gold][produced by Trent Reznor,Atticus Ross]
Y34rz3r0r3mix3d Y34rz3r0r3mix3d:Year Zero Remixed	Nine Inch Nails	11.2007	160[1]	104[2]	Interscope B0010367-01	[produced by Trent Reznor,Atticus Ross]
Ghosts I–IV	Nine Inch Nails	03.2008	60[2]	14[3]	The Null Corporation HALOTWENTYSIXCD [UK]	[produced by Trent Reznor, Atticus Ross, Alan Moulder]
The Slip	Nine Inch Nails	05.2008	25[2]	13[5]	The Null Corporation HALO 27	[produced by Trent Reznor, Atticus Ross, Alan Moulder]