Shed Seven to brytyjski zespół alt-rockowy, który po raz pierwszy zwrócił na siebie uwagę w połowie lat 90-tych, w szczytowym okresie boomu brit-popu. Ich melodyjne brzmienie po Smiths i pełne energii występy na żywo pomogły im stać się niezawodnym zespołem tworzącym przeboje. Po ich debiutanckim albumie Change Giver, zanotowali serię hitów, takich jak „Getting Better”, „Ocean Pie” i „Going for Gold”. Pod koniec dekady nie podpisali już kontraktu z żadną dużą wytwórnią i wydali jeszcze jeden album, Truth Be Told z 2001 roku, zanim się rozwiązali.
Reunion w 2007 roku i album BBC na żywo wywołały odnowione zainteresowanie Shed Seven, chociaż minęła kolejna dekada, zanim wrócili do studia. Instant Pleasures z 2017 roku znalazł się w pierwszej dziesiątce przebojów, a zespół kontynuował karierę, wydając w 2024 roku następcę, A Matter of Time.
Shed Seven oficjalnie powstał w York w Anglii w 1991 roku, chociaż frontman Rick Witter, gitarzysta Paul Banks, basista Tom Gladwin i perkusista Alan Leach zaczęli współpracować, gdy byli jeszcze nastolatkami. Podpisując kontrakt z Polydor w 1994 roku, zespół wydał debiutancki singiel „Mark/Casino Girl”, który przyciągnął niewielką uwagę, ale ich drugi wysiłek, „Dolphin”, znalazł się w pierwszej trzydziestce w Wielkiej Brytanii. Po kolejnym singlu „Speakeasy”, który znalazł się na listach przebojów, zespół wydał swój debiutancki LP, Change Giver, który osiągnął 16. miejsce na drodze do statusu złotej płyty.
Pomimo mieszanych recenzji, kariera Shed Seven rozwijała się, a kolejne single obejmowały „Where Have You Been Lately?” i „Ocean Pie” nadal notowane na listach przebojów. Podczas gdy amerykański sukces nie nadchodził, kwartet stał się zaskakującą sensacją w Tajlandii. Zapowiedziany hitami takimi jak „Getting Better” i „Going for Gold”, album Maximum High z 1996 roku zebrał lepsze recenzje niż jego poprzednik, a Shed Seven po raz pierwszy znalazł się w pierwszej dziesiątce, osiągając ósme miejsce. Byli u szczytu sukcesu i po spędzeniu większości kolejnych dwóch lat w trasie, zespół powrócił w 1998 roku z Let It Ride, kolejnym wpisem do pierwszej dziesiątki, podniesionym hitem „Chasing Rainbows”.
Pomimo postępu, Polydor liczył na większy sukces i przekonał Shed Seven do wydania kompilacji największych hitów. Wzbogacony o parę ponownie nagranych piosenek wraz z dwoma nowymi, album Going for Gold z 1999 roku okazał się ich ostatnim wydawnictwem dla wytwórni, która wkrótce ich porzuciła.
Shed Seven dzielnie wkroczył w nową dekadę, mając przebudowany skład, w którym Banksa zastąpił Joe Johnson, ich oryginalny gitarzysta z początku lat 90-tych. Wydany w niezależnej wytwórni Artful, Truth Be Told z 2001 roku nie zrobił furory i ponownie zmienili wytwórnię, tym razem na Taste Records. Singiel „Why Can't I Be You?” i koncertowy utwór Where Have You Been Tonight? Live zostały wydane w 2003 roku, a po pożegnalnej trasie koncertowej Shed Seven rozpadło się pod koniec roku.
W ciągu następnych kilku lat ukazało się kilka kompilacji, w tym kolekcja rzadkości i demówek, a w 2007 roku zespół ponownie się zjednoczył, przywracając Banksa do składu obok Johnsona na trasę koncertową, która wyprodukowała zestaw Live at the BBC. Wszystko ucichło na kolejną dekadę, zanim Shed Seven zostało reaktywowane pod koniec 2017 roku wraz z ogłoszeniem nowego albumu studyjnego, ich pierwszego od 16 lat. Wyprodukowany przez Youth i wydany przez BMG, Instant Pleasures miał hardrockowe, bluesowe brzmienie. Jego wydanie zbiegło się z premierą własnego piwa zespołu i ich największą trasą koncertową w Wielkiej Brytanii. Zespół powrócił też do pierwszej dziesiątki, zajmując ósme miejsce.
Kolejna długa przerwa poprzedziła ich szósty album. Ponownie współpracując z Youth, Shed Seven poszukiwało bardziej nostalgicznego, powracającego do podstaw podejścia do A Matter of Time, który ukazał się na początku 2024 roku. Z udziałem nowych członków, Tima Willsa i Roba Maxfielda, był to ich pierwszy album dla Cooking Vinyl i zbiegł się z 30. rocznicą ich debiutanckiego albumu. Później tego samego roku kontynuowali obchody rocznicy, wydając wspierany przez orkiestrę album z ponownymi nagraniami Liquid Gold.
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Mark/Casino Girl | Shed Seven | 03.1994 | 80[1] | - | Polydor YORCD 1 | [written by Shed Seven][produced by Jessica Corcoran] |
Dolphin | Shed Seven | 06.1994 | 28[5] | - | Polydor YORCD 2 | [written by Shed Seven][produced by Jessica Corcoran] |
Speakeasy | Shed Seven | 08.1994 | 24[3] | - | Polydor YORCD 3 | [written by Alan Steven Leach,Paul Adrian Banks,Richard James Witter,Thomas Peter Gladwin][produced by Jessica Corcoran] |
Ocean Pie | Shed Seven | 11.1994 | 33[2] | - | Polydor YORCD 4 | [written by Shed Seven, Rick Witter][produced by Jessica Corcoran] |
Where Have You Been Tonight? | Shed Seven | 05.1995 | 23[2] | - | Polydor YORCD 5 | [written by Shed Seven][produced by Chris Sheldon] |
Getting Better | Shed Seven | 01.1996 | 14[3] | - | Polydor 5778912 | [written by Shed Seven][produced by Chris Sheldon] |
Going for Gold | Shed Seven | 03.1996 | 8[5] | - | Polydor 5762152 | [written by Shed Seven][produced by Chris Sheldon] |
Bully Boy | Shed Seven | 05.1996 | 22[3] | - | Polydor 5765972 | [written by Shed Seven][produced by Chris Sheldon] |
On Standby | Shed Seven | 08.1996 | 12[4] | - | Polydor 5751892 | [written by Shed Seven][produced by Chris Sheldon] |
Chasing Rainbows | Shed Seven | 11.1996 | 17[9] | - | Polydor 5759292 | [written by Paul Banks ,Rick Witter][produced by Chris Sheldon] |
She Left Me on Friday | Shed Seven | 03.1998 | 11[6] | - | Polydor 5695412 | [written by Paul Banks ,Rick Witter][produced by Stephen Street] |
The Heroes | Shed Seven | 05.1998 | 18[3] | - | Polydor 5699172 | [written by Paul Banks ,Rick Witter][produced by Stephen Street] |
Devil in Your Shoes | Shed Seven | 08.1998 | 37[2] | - | Polydor 5672072 | [written by Paul Banks ,Rick Witter][produced by Stephen Street] |
Disco Down | Shed Seven | 06.1999 | 13[7] | - | Polydor 5638752 | [written by Paul Banks ,Rick Witter,Alan Leach][produced by Chris Sheldon] |
Cry for Help | Shed Seven | 05.2001 | 30[2] | - | Artful CD 35ARTFUL | [written by Fraser Smith,Joe Johnson,Rick Witter][produced by Adi Winman,Shed Seven] |
Why Can't I Be You? | Shed Seven | 05.2003 | 23[2] | - | Taste Media TMCDS 5004 | [written by Fraser Smith,Joe Johnson,Rick Witter][produced by John Cornfield] |
Albumy | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Change Giver | Shed Seven | 09.1994 | 16[3] | - | Polydor 5236152 | [gold-UK][produced by Jessica Corcoran] |
A Maximum High | Shed Seven | 04.1996 | 8[37] | - | Polydor 5310392 | [gold-UK][produced by Chris Sheldon] |
Let It Ride | Shed Seven | 06.1998 | 9[13] | - | Polydor 5573592 | [gold-UK][produced by Stephen Street, Chris Sheldon, Dave Leaper] |
Going for Gold: The Greatest Hits | Shed Seven | 06.1999 | 7[17] | - | Polydor 5474422 | [gold-UK][produced by Jessica Corcoran, Chris Sheldon, Stephen Street] |
Truth Be Told | Shed Seven | 05.2001 | 42[2] | - | Artful ARTFULCD 38 | [produced by Jessica Corcoran] |
Where Have You Been Tonight? Live | Shed Seven | 06.2003 | 113[1] | - | Taste Media TMCDP1005 | - |
Instant Pleasures | Shed Seven | 11.2017 | 8[2] | - | Infectious Music INFECT 402CD | [produced by Youth] |
Another Night, Another Town | Shed Seven | 12.2020 | 31[1] | - | Shed Seven SSLCD 1 | - |
A Matter of Time | Shed Seven | 01.2024 | 1[1][2] | - | Cooking Vinyl COOKCD 898 | [produced by Youth] |
Liquid Gold | Shed Seven | 10.2024 | 1[1][1] | - | Cooking Vinyl COOKCD 920 | - |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz