Studia w szkole filmowej dały Youngowi, który wcześniej nie miał żadnych konaktów z branżą filmową, możliwość poznania twórców, których dzieła mógłby zilustrować. Tak było ze Stephenem Carpenterem, do którego niskobudżetowego The Dorm that Dripped Blood Young skomponował ścieżkę dźwiękową. Wkrótce kompozytor został zauważony i otworzyły się przed nim drzwi do wielu wytwórni. Przełomem była jednak współpraca z mistrzem horroru, Clivem Barkerem. Mroczne i niezwykle sugestywne partytury Younga do Hellraisera oraz jego sequelu (nagroda Saturna dla Younga) do dziś dzień uchodzą za wielkie klasyki muzyki do filmów grozy.
Hellraiser przyniósł Youngowi nie tylko popularność i uznanie (oraz pewnie pieniądze), ale uczynił zeń speca od filmów grozy i sci-fi. Wystarczy wspomnieć tylko takie partytury, jak Copycat, The Fly II, Bless the Child, The Grudge, Ghost Rider czy wreszcie Spiderman 3. Rzecz jasna Young potrafił też odnaleźć się w zupełnie innych gatunkach filmowych jak komedia (np. Człowiek, który wiedział za mało) film akcji czy dramat. Zupełnie w innym stylu od horrorowych partytur Younga jest przecież jazzowa ścieżka do produkcji HBO Norma Jean & Marilyn. Co by jednak kompozytor nie stworzył i tak już na zawsze wśród miłośników muzyki filmowej kojarzony będzie jako „ten od horrorów”. Jakby na potwierdzenie tego można wspomnieć, iż jednym z hobby muzyka jest zbieranie autografów… gwiazd filmów grozy.
Young lubi powtarzać, iż ma dwie muzyczne osobowości: jedna prowadzi go do abstrakcyjnych pomysłów, dysonansów i mrocznych, dziwnych brzmień, a druga do muzyki o klasycznej formie, harmonii i melodii. Kompozytor w swoich pracach stosował przeróżne środki i zabiegi instrumentacyjne, wykorzystując tak gotycki chór, jak i brzmienia wprost ze stylu techno, czy nawet celtycką etnikę. Chętnie sięga po sample i różne efekty dźwiękowe. Oprócz pracy dla filmu i TV kompozytor chętnie współpracuje z artystami tworzącymi zupełnie odmienną muzykę, jak piosenkarze spod znaku R&B. Ponadto od lat 90-tych Young prowadzi wyklady na USC, gdzie jak mówi chce pomóc utalentowanym studentom, którzy chcieliby pójść jego drogą. Christopher Young jest żonaty z Anne Atkins.
Filmografia
| 1982 – Sypialnie ociekające krwią/ 1985 – Anioł zemsty/ 1985 – Koszmar z ulicy Wiązów II: Zemsta Freddy’ego/ 1985 – Królowa barbarzyńców/ 1985 – 1989 Strefa mroku/ 1986 – Najeźdźcy z Marsa/ 1986 – Metalowa zemsta/ 1987 – Hellraiser: Wysłannik piekieł/ 1987 – Kwiaty na poddaszu/ 1988 – Hellraiser: Wysłannik piekieł II/ 1988 – Bat 21/ 1989 – Mucha II / 1989 – Obcy w domu/ 1990 – Last Flight Out/ 1992 – Włóczęga / 1992 – Huragan ognia/ 1992 – Jennifer 8/ 1993 – Mroczna połowa/ 1994 – Wyśniona kochanka/ 1995 – Morderstwo pierwszego stopnia/ 1995 – Gatunek/ 1995 – Zabójcza perfekcja/ 1995 – Psychopata / 1996 – Urwanie głowy / 1996 – Norma Jean & Marilyn / 1997 – Morderstwo w Białym Domu/ 1997 – Człowiek który wiedział za mało/ 1998 – Powódź/ 1998 – Hazardziści/ 1998 – Ulice strachu/ 1999 – Osaczeni / 1999 – Huragan/ 2000 – Cudowni chłopcy/ 2000 – Próba sił/ 2000 – Dotyk przeznaczenia/ 2001 – Słodki listopad/ 2001 – Kod dostępu / 2001 – Sceny zbrodni/ 2001 – Dom Glassów/ 2001 – Włamanie na śniadanie/ 2001 – Kroniki portowe / 2002 – Country Miśki/ 2003 – Jądro Ziemi/ 2003 – Pokerzyści/ 2003 – Ława przysięgłych/ 2004 – The Grudge – Klątwa/ 2005 – Salon piękności/ 2005 – Egzorcyzmy Emily Rose/ 2006 – The Grudge – Klątwa 2/ 2007 – Ghost Rider/ 2007 – Spider-Man 3/ 2007 – Lucky You – Pokerowy blef/ 2008 – Nieuchwytny/ 2008 – Sen na jawie/ 2008 – The Informers/ 2009 – Nieproszeni goście/ 2009 – Wrota do piekieł / 2009 – Darwin. Miłość i ewolucja/ 2009 – Miłość w Seattle/ 2010 – Pewnego razu w Rzymie/ 2011 – Ksiądz/ 2011 – Dziennik zakrapiany rumem |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz