Warren Zevon

Ur. 24.01.1947 r. w Chicago. W połowie lat 60-tych przeniósł się na zachodnie wybrzeże, poszukując pracy jako twórca piosenek. Tam nawiązał współpracę z The Turtles oraz duetem Nino Tempo i April Stevens. Sam pod szyldem Lyme And Cybelle nagrał kilka piosenek dla należącej do The Turtles wytwórni White Whale; znalazła się wśród nich m.in. wersja „If You Gotta Go" Boba Dylana. Pod koniec lat 60-tych podpisał kontrakt z wytwórnią Imperial i zarejestrował nieciekawy debiutancki album Zevon: Wanted Dead Or Alive, którego producentem był Kim Fowley. Jeden z pochodzących z tego wydawnictwa utworów został włączony do ścieżki dźwiękowej filmu „Nocny kowboj".

 Kiedy stało się jasne, że płyta zrobiła klapę, Zevon wyruszył w trasę z The Everly Brothers jako ich kierownik muzyczny. Jego udział w powstaniu albumu Stories We Could Tell nie został odnotowany, jednak później pojawił się na trzech solowych longplayach Phila Everly'ego.

 Na początku lat 70. podpisał kontrakt z Davidem Geffenem jako twórca piosenek i wreszcie w 1976 r. wydał swój drugi album Warren Zevon. Okazał się on dziełem niezwykle ambitnym i bardzo udanym, w pełni odzwierciedlając wielki talent jego autora. Wyprodukowany przez Jacksona Browne'a album powstał przy udziale śmietanki muzyków sesyjnych z Los Angeles, a gościnnie w studiu pojawili się Lindsey Buckingham, Stevie Nicks i Bonnie Raitt. Zamieszczone na nim utwory były bardzo zróżnicowane: od śpiewanego przy, akompaniamencie fortepianu „Frank And Jesse James" przez autoironiczną „zaśpiewajkę" „Poor Poor Pitiful Me", gorzko-słodką piosenkę „Carmelita" po pełną majestatu i rozmachu kompozycję „Desperados Under The Eaves" z rewelacyjnymi harmoniami autorstwa Carla Wilsona. 

Szersza publiczność poznała twórczość Zevona także dzięki Lindzie Ronstadt, która nagrała jego „Hasten Down The Wind". Dwa lata później na rynku pojawił się album Excitable Boy, który stanowił kolejny zaskakujący zwrot w muzycznej karierze Zevona. Produkcja była bardzo ambitna, a zaprezentowany materiał okazał się jeszcze bardziej fascynujący. W utworach „Roland The Thompson Gunner" i „Veracruz" Zevon podjął tematy związane z amerykańską polityką i historią, napisał jedną z najpiękniejszych i najbardziej poruszających piosenek o miłości „Accidentally Like A Martyr", a ostrze swojej satyry uruchomił w ,,Excitable Boy" i „Werewolves Of London". 

Doskonałą trylogię albumów Zevona zamknął longplay Bad Luck Streak In Dancing School, który zaznaczył się pełnym inwencji wykorzystaniem brzmienia orkiestry. I znów największe wrażenie wywierało zróżnicowanie materiału i ogólny nastrój płyty. Klasyczne podteksty utworu tytułowego, „Interlude No. 2" i „Wild Age", uzupełniały ostrzejsze teksty, w których tworzeniu nie dorównywał mu teraz żaden amerykański artysta może z wyjątkiem Randy'ego Newmana. „Gorilla You're A Desperado" był pełnym humoru atakiem na konsumpcyjne podejście do życia mieszkańców Los Angeles, a „Play It All Night Long" był antyromantycznym portretem życia na wsi, kontrastującym z idyllicznym obrazem przezentowanym przez country rock. 

Wizje Zevona przepełniały obrazy kazirodztwa i choroby: „Daddy's doing sister Sally/Grandma's dying of cancer now/The cattle all have brucellosis/We'll get through. somehow" („Tatuś obraca siostrzyczkę Sally/Babcia na raka umiera/Bydło pada jak muchy/Nam jednak to nie doskwiera"). Zdolność Zevona do wzbudzania zainteresowania i szacunku współczesnych mu twórców piosenek podkreśliła raz jeszcze obecność Bruce'a Spnngsteena, z którym Warren napisał „Jeannie Needs A Shooter". Mimo że wszystko wskazywało na to, że Zevon stanie się jednym z najwybitniejszych wykonawców i twórców lat 80-tych, rozwój jego dalszej kariery zakłóciły problemy osobiste. Po obiecującym albumie koncertowym w 1982 r. na rynku pojawił się słaby longplay The Envoy. Ten album koncepcyjny sprzedawał się bardzo słabo i był ostatnią płytą nagraną przez artystę przed pięcioletnią przerwą. W jej trakcie Zevon zdążył wpaść w alkoholizm i poddać się terapii. 

Powrócił w 1987 r. albumem Sentimental Hygeine, na którym znów zaprezentował doskonałą formę. W nagraniu tej płyty wzięli gościnny udział Neil Young, Michael Stipe i Peter Buck z R.E.M., Bob Dylan, Don Henlcy z The Eagles, Jennifer Warnes i Brian Setzer (eks-Stray Cats). Zevon założył też wraz z Pelerem Buckiem, Mike'em Millsem i Billem Berrym (wszyscy z R.E.M.) zespół o nazwie Hindu Love Gods, który w 1990 r. nagrał album Hindu Love Gods. Talent Zevona nie zginął w poświacie towarzyszących mu gwiazd i lśnił pełnym blaskiem w doskonałych utworach, z których kilka brutalnie szczerze opowiadało o jego walce z alkoholizmem. Nie uciekając się nigdy do użalania się nad samym sobą Zevon potrafił spojrzeć z dystansem na swoją sytuację i utworze „Detox Mansion" śpiewał: „Well it's tough to be somebody/And it's hard to fali apart/Up here on Rehab Mountain/We gonna learn these things by heart" („Niełatwo jcsl zostać kimś/trudnu odejść w wielkie nic/Tu na górze ozdrowieńców/Chcą nam to do głowy wbić" ). Zevon promował płytę w czasie licznych koncertów, a ostateczny powrót do dawnej formy potwierdził dwoma bardzo udanymi albumami: Transverse City i ciepło przyjętym Mr Bad Example.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Werewolves Of London/Roland The Headless Thompson Gunner	Warren Zevon	03.1978	87[2]	21[12]	Asylum 45472	[silver-UK][written by LeRoy P. Marinell, Waddy Wachtel, Warren Zevon][produced by Jackson Browne, Waddy Wachtel]
A Certain Girl/Empty-Handed Heart	Warren Zevon	03.1980	-	57[7]	Asylum 46610	[written by Naomi Neville][produced by Warren Zevon, Greg Ladanyi]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Warren Zevon	Warren Zevon	08.1976	-	189[2]	Asylum 1060	[produced by Jackson Browne]
Excitable Boy	Warren Zevon	02.1978	-	8[28]	Asylum 118	[platinum-US][produced by Jackson Browne, Waddy Wachtel]
Bad Luck Streak in Dancing School	Warren Zevon	03.1980	-	20[16]	Asylum 509	[produced by Greg Ladanyi,Warren Zevon]
Stand in the Fire	Warren Zevon	01.1981	-	80[10]	Asylum 519	[produced by Greg Ladanyi,Warren Zevon]
The Envoy	Warren Zevon	08.1982	-	93[13]	Asylum 60 159	[produced by Warren Zevon, Greg Ladanyi, Waddy Wachtel]
Sentimental Hygiene	Warren Zevon	06.1987	-	63[18]	Virgin 90 603	[produced by Warren Zevon, Niko Bolas, Andrew Slater]
Learning to Flinch	Warren Zevon	05.1993	-	198[1]	Giant 24 493	[produced by Warren Zevon, Duncan Aldrich]
Life'll Kill Ya	Warren Zevon	02.2000	146	171[1]	Artemis 75 1003	[produced by Paul Q. Kolderie, Sean Slade]
The Wind	Warren Zevon	09.2003	57[1]	12[18]	Artemis 51 156	[produced by Jorge Calderón, Noah Scot Snyder, Warren Zevon]
Genius: The Best of Warren Zevon	Warren Zevon	09.2003	-	168[1]	Elektra 73 771	[produced by Gary Peterson,Warren Zevon]