Gino Paoli

 Gino Paoli (ur. 23 września 1934r w Monfalcone, Gorycja, Friuli-Wenecja Julijska) - włoski piosenkarz, kompozytor i autor tekstów piosenek.


Gino Paoli razem z takimi piosenkarzami jak Umberto Bindi, Fabrizio De André, Bruno Lauzi i Luigi Tenco był reprezentantem tzw. genueńskiej szkoły śpiewających autorów, ugrupowania artystów, którzy postawili sobie za cel gruntowne odnowienie włoskiej muzyki popularnej na przełomie lat 50. i 60-tych.
Ważniejsze przeboje Gina Paolego: „Il cielo in una stanza”, „La gatta”, (1960), „Senza fine” (1961), „Sapore di sale” (1963), „A Milano non crescono fiori”, „Ieri ho incontrato mia madre” (1964).

Gino Paoli przyszedł na świat w Monfalcone w prowincji Gorycja, gdzie jego ojciec Aldo pracował jako inżynier okrętowy. Jako dziecko przeniósł się do Genui zamieszkując w dzielnicy Pegli, gdzie jego ojciec, pochodzący z Toskanii dostał pracę. Matka, urodzona na terenie Istrii musiała opuścić te tereny w związku czystkami etnicznymi stosowanymi podczas II wojny światowej przez partyzantów jugosłowiańskich. Była ona pianistką i to jej Gino Paoli zawdzięczał zamiłowanie do muzyki. Do 18 roku życia żył samotnie. Nie przejawiał chęci do nauki, w przeciwieństwie do brata Guido, który został fizykiem, choć wcześniej próbował swych sil jako muzyk. Sam Gino chciał być malarzem, później znalazł pracę jako grafik. W Genui poznał Luigiego Tenco, z którym się zaprzyjaźnił. Obaj zaczęli wspólnie improwizować. Z czasem do tych prób przyłączył się Bruno Lauzi. Oprócz muzyki Gino Paoli interesował się również literaturą czytając powieści Millera i Céline’a oraz poezje Sbarbara. Krąg jego znajomych poszerzał się stopniowo obejmując takie postacie jak Umberto Bindi, Fabrizio De André, Joe Sentieri, Giorgio Calabrese oraz bracia Gian Piero i Gianfranco Reverberi. Dwaj ostatni zaprosili pewnego dnia do Mediolanu Gina Paolego na przesłuchania w firmie fonograficznej Ricordi. Pod kierownictwem artystycznym Nanniego Ricordiego Gino Paoli nagrał w 1959 roku swoje pierwsze single: „La tua mano”, „Non occupatemi il telefono”, „Senza parole”, „Sassi”, ale nie odniosły one sukcesów.

Ten sam los spotkał nagrany w 1960 roku autobiograficzny singel „La gatta”, sprzedany w ciągu 3 pierwszych miesięcy w 119 egzemplarzach. Jednak pewien rozgłos spowodował, iż później nagranie, w zmienionej wersji, weszło na listy przebojów i sprzedało się w ilości 100 tysięcy egzemplarzy, przyciągając uwagę specjalistów z branży; piosenka wzbudziła zainteresowanie samego Mogola, znanego autora tekstów, który zgodził się firmować własnym nazwiskiem dzieło młodego Gina Paolego, nie będącego jeszcze wówczas członkiem SIAE (Włoskiego Stowarzyszenia Autorów i Wydawców).

To właśnie Mogol zaproponował Minie, piosenkarce o ustalonej już pozycji, nagranie utworu „Il cielo in una stanza”, napisanej wprawdzie przez Gina Paolego, ale podpisanej przez Mogola jako autora tekstu i Renato Angioliniego jako kompozytora (pod pseudonimem Toang). Jak wyjaśniał autor, inspiracją do napisania tej piosenki stał się jego pobyt w domu publicznym. Sukces komercyjny tego nagrania, znajdującego się ponad 6 miesięcy na liście przebojów i na pierwszym miejscu najlepiej sprzedawanych singli roku 1960 utwierdził ostatecznie pozycję Gina Paolego jako głównego reprezentanta piosenki autorskiej we Włoszech.

Rok 1961 okazał się bardzo ważny dla Gina Paolego tak pod względem artystycznym jak i prywatnym. Był to rok jego debiutu na Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo piosenką „Un uomo vivo”, śpiewaną w parze ze zwycięzcą poprzedniego festiwalu, Tony Dallarą. Piosenka zajęła w finale 10. miejsce . W tym samym roku Gino Paoli poznał młodą piosenkarkę Ornellę Vanoni i wdał się z nią w związek uczuciowy, który stał się inspiracją do kilku jego piosenek o miłości: „Senza fine”, „Anche se”, „Me in tutto il mondo” i „Che cosa c'è”, wykonywanych również przez Vanoni. Piosenka „Senza fine” doczekała się w latach następnych około 300 wersji na całym świecie, a Gino Paoli otrzymał za nią gratulacje od samego Herberta von Karajana i Hoagy Carmichaela. Dzięki Ginowi Paolemu i jego czterem przyjaciołom: Umbertowi Bindiemu, Brunowi Lauziemu, Luigiemu Tenco i Fabriziowi de André narodziła się w Genui piosenka autorska, rewolucyjna forma ekspresji muzycznej, której celem było wyrażanie uczuć i zdarzeń z prawdziwego życia przy pomocy niekonwencjonalnego języka; piosenka autorska przestała być tym samym pojęciem czysto rozrywkowym i stała się pod każdym względem formą sztuki.

8 października ukazał się na rynku debiutancki album Gina Paolego, zatytułowany jego imieniem i nazwiskiem. Zawierał 15 piosenek, z których tylko jedna nie była jego autorstwa. Album miał rozkładaną okładkę i dołączoną 4-stronicową książeczkę z tekstami otworów.

W 1962 roku, podczas długiego tournée po Włoszech Gino Paoli spotkał młodą aktorkę, Stefanię Sandrelli i zakochał się w niej. Z ich związku, okrzykniętego skandalicznym przez prasę i opinię publiczną (jako ze piosenkarz był już żonaty i właśnie spodziewał się syna, a Stefania była jeszcze nieletnia) urodziła się w 1964 roku Amanda, w wieku dojrzałym również aktorka.

Tymczasem Nanni Ricordi opuścił swoją wytwórnię i przyłączył się do RCA Italiana, a Gino Paoli podążył za nim. Nagrał piosenkę „Non andare via” (cover „Ne me quitte pas” Jacques’a Brela, którego w międzyczasie zdążył poznać) oraz kolejne albumy: Le cose dell’amore (1962) i Basta chiudere gli occhi (1963) oraz największy, jak się później miało okazać, przebój w swojej karierze, zatytułowany „Sapore di sale”, zaaranżowany przez samego Ennio Morricone; artysta wyjaśniał, że inspiracją do tego nagrania był jego związek ze Stefanią Sandrelli. Przebój wziął udział w konkursie Cantagiro. Przy tej okazji doszło do konfliktu Gino z większością opinii publicznej, a ciąg problemów z tym związanych wpędził młodego artystę w kryzys; w niewyjaśniony sposób usiłował on 13 lipca 1963 roku popełnić samobójstwo, strzelając sobie w serce. Przeżył, chociaż pocisku nie udało się usunąć z klatki piersiowej.

W 1964 roku Gino Paoli uczestniczył w Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo z piosenką „Ieri ho incontrato mia madre”, śpiewaną w parze z Antoniem Prieto. Po nagraniu kilku piosenek, tym razem nie własnego autorstwa („Lei sta con te”, „Rimpiangerai rimpiangerai”) Gino Paoli wydał album nagrany w studiu na żywo i z udziałem publiczności, Gino Paoli allo Studio A, kończąc na tym swój kontrakt z RCA. Artysta podpisał umowę z firmą CGD, ale złoty okres w jego twórczości był już zamknięty. Wystartował wprawdzie w 1966 w Festiwalu w San Remo z piosenką „La carta vincente” ale utwór nie dotarł do finału. wszystko to sprawiło, że w następnych latach Gino Paoli już nie występował w świetle jupiterów. Zaczął występować za niewielkie pieniądze w salach tanecznych i night-clubach Ligurii, zetknął się też z narkotykami; uwolnił się od nich dopiero po ciężkim wypadku samochodowym, z którego udało mu się wyjść bez szwanku. Pod koniec dekady nagrał kilka singli: „Dio ti dà” (1968), „Come si fa” (1969), „Il tuo viso di Sole” (1969), spróbował też swych sil w roli łowcy talentów lansując młodą piosenkarkę Violę Valentino.

Po paru latach milczenia Gino Paoli powrócił w 1971 roku trylogią albumów nagranych dla wytwórni Durium: Le due facce dell'amore, Rileggendo vecchie lettere d'amore i Amare per vivere; lansowane przez Renzo Arbore w jego audycjach radiowych i telewizyjnych albumy świadczyły o bardziej dojrzałej i konkretnej wizji życia artysty, ich powodzenie ograniczyło się jednak tylko do kręgów wielbicieli piosenkarza. W tych latach Gino Paoli utwierdził swoją pozycję jako wydawca muzyczny dzięki nabyciu praw autorskich do twórczości zespołu Bee Gees. Powodzenie u krytyki dało piosenkarzowi podnietę do publikacji kolejnych wydawnictw, takich jak: I semafori rossi non sono Dio, album w całości oparty na utworach katalońskiego śpiewającego poety Joana Manuela Serrata, Ciao, salutime un po' Zena, śpiewanego po genueńsku czy podwójnego Il mio mestiere. Mniejszym uznaniem cieszyły się natomiast single Gina Paolego; choć były to utwory godne uwagi, starannie opracowane i zaaranżowane, to jednak większość słuchaczy zignorowała je.

W latach 80. wydał album Ha tutte le carte in regola, dedykowany zmarlemu w 1980 roku na raka Pierowi Ciampiemiu. Duże powodzenie u fanów przyszło nieoczekiwanie z albumem Una lunga storia d'amore, który Gino Paoli skomponował pierwotnie jako czołówkę dźwiękową do Una donna allo specchio, filmu z 1984 z udziałem Stefanii Sandrelli; album stał się potem hitem piosenkarza, porównywalnym z jego największymi przebojami sprzed lat. W 1985 roku Gino Paoli i Ornella Vanoni rozpoczęli tournée po Włoszech, uwieńczone później podwójnym, koncertowym albumem Insieme. W 1989 roku artysta po raz kolejny uczestniczył w Festiwalu w San Remo z piosenką „Questa volta no”.


1990 był rokiem kolejnego sukcesu Gina Paolego- ukazał się jego album Matto come un gatto, z wiodącym przebojem „Quattro amici”. W nagraniu tym artysta zacytował kilka fraz z piosenki „Vita spericolata” Vasca Rossiego. W 1992 roku wyszła natomiast kompilacja Senza contorno, solo... per un'ora, któraś z kolei reedycja starych przebojów z niewydanym dotychczas nagraniem „La bella e la bestia”, z filmu Disneya pod tym samym tytułem, zaśpiewanego przez artystę w duecie z córką Amandą Sandrelli. W 1996 roku ukazał się album Appropriazione indebita, na którym Gino zamieścił własne wersje przebojów Charles'a Aznavoura, Jamesa Taylora, Johna Lennona i innych znanych muzyków. W październiku 1998 roku ukazał się album Pomodori, na którym znalazła się piosenka poświęcona Marcellowi Mastroianniemu, „Noi che non ci siamo accorti”. Choć album zawierał szereg dobrze napisanych piosenek i chwytliwych melodii, jak: „Pomodori”, „Lacrime di coccodrillo”, „Babbo Natale” czy „Maria”, to nie udało mu się zdobyć szerokiej popularności.


W 2000 roku Gino Paoli wydał album Per una storia, zawierający orkiestrowe opracowania jego największych przebojów oraz 3 nagrania premierowe, w tym utwór tytułowy. Kolejne dwa lata upłynęły pod znakiem jego koncertów z ludźmi jazzu (pianista Renato Stellani, trębacz Enrico Rava). W 2002 roku artysta raz jeszcze powrócił na Festiwal Piosenki Włoskiej w San Remo z piosenką „Un altro amore”, która zajęła trzecie miejsce i zdobyła nagrodę krytyki za najlepszy tekst roku. Utworem tym Gino Paoli potwierdził swoją pozycję lidera włoskiej sceny muzycznej, zawsze zdolnego do odnowy przy zachowaniu charakterystycznej formy i treści swoich piosenek, które zawsze odróżniały go od innych artystów. W tym samym roku wziął udział w koncercie Pavarotti and Friends, występując z takimi artystami jak James Brown, Sting, Lou Reed, Grace Jones, Zucchero i Andrea Bocelli. Rok zamknął z bilansem ponad 80 koncertów, danych z orkiestrą Dimi di Roma zarówno w dużych teatrach, jak i na wolnym powietrzu.

W 2004 roku ukazał się album Ti ricordi? No, non mi ricordo z niewydanymi wcześniej utworami, zrealizowany wspólnie z Ornellą Vanoni; był on częścią ich wspólnego tournée. W tym samym roku ukazała się ich wspólna książka, Noi due una lunga storia, do której dołączono wspomniany album.

W 2007 roku wydana została kompilacja Milestones - Un incontro in jazz, nagrana z udziałem takich włoskich muzyków jazzowych jak: Enrico Rava, Danilo Rea, Flavio Boltro, Rosario Bonaccorso i Roberto Gatto.

17 maja 2013 roku Gino Paoli został wybrany prezesem SIAE, stawiającej sobie za cel zwalczanie piractwa i promowanie praw autorskich. Zrezygnował ze stanowiska 24 lutego 2015 roku w następstwie dochodzenia Korpusu Straży Skarbowej, zamierzającego oskarżyć go o oszustwa podatkowe w związku z transferem 2 milionów euro do Szwajcarii.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	Ita	Fra	Wytwórnia [Ita]	Komentarz
Dormi / Non occupatemi il telefono	Gino Paoli	.1959	A:25;B:45	-	Dischi Ricordi, SRL 10.048	[A:written by Gino Paoli][B:written by Franchi, Reverberi]
La tua mano / Chiudi	Gino Paoli	.1959	13	-	Dischi Ricordi, SRL 10.047	[written by Gino Paoli]
La gatta/Io vivo nella luna	Gino Paoli	.1960	13[6]	-	Dischi Ricordi, SRL 10.114	[written by Gino Paoli]
Sassi/Maschere	Gino Paoli	.1960	3[10]	-	Dischi Ricordi, SRL 10.161	[written by Gino Paoli]
Il cielo in una stanza/Però ti voglio bene	Gino Paoli	.1960	29	-	Dischi Ricordi, SRL 10.130	[written by Mogol - Gino Paoli - Toang]
Grazie / Volevo averti per me	Gino Paoli	.1960	15	-	Dischi Ricordi, SRL 10.114	[written by Mogol - Gino Paoli - Toang]
Gli innamorati sono sempre soli/Senza fine	Gino Paoli	.1961	A:12[6];B:3[5]	-	Dischi Ricordi, SRL 10.197	[A:written by Gino Paoli][B:written by Gino Paoli]
Un delitto perfetto d'amore/Me in tutto il mondo	Gino Paoli	.1961	11[2]	-	Dischi Ricordi, SRL 10.208	[written by Carraresi \ Migliacci,F]
Un uomo vivo/In un caffè	Gino Paoli	.1961	4[13]	-	Dischi Ricordi, SRL 10.177	[written by Gino Paoli]
Tu prima o poi /Un vecchio bambino	Gino Paoli	.1961	43	-	Dischi Ricordi, SRL 10.209	[written by Polito,E \ Meccia,G]
Le cose dell'amore/Due poveri amanti	Gino Paoli	.1962	16	-	Dischi Ricordi, SRL 10.256	[written by Gino Paoli]
Devi sapere / Non andare via	Gino Paoli	.1962	A:24;B:35	-	Dischi Ricordi, SRL 10.260	[A:written by Aznavour,C - Beretta,L][B:written by Brel,J - Gino Paoli]
Che cosa c'è/Sarà così	Gino Paoli	.1963	21	-	RCA Italiana, PM45-3234	[written by Gino Paoli]
Sapore di sale / La nostra casa	Gino Paoli	.1963	1[10]	-	RCA Italiana, PM45-3204	[gold-Ita][written by Gino Paoli]
Basta chiudere gli occhi / Domani	Gino Paoli	.1963	27	-	RCA Italiana, PM45 3181	[written by Gino Paoli]
Ieri ho incontrato mia madre / Ricordati	Gino Paoli	.1964	15	-	RCA Italiana, PM45-3244	[written by Gino Paoli]
Lei sta con te / Vivere ancora	Gino Paoli	.1964	21	-	RCA Italiana, PM45-3284	[written by Ogerman - Raleigh \ Bardotti,S - Gino Paoli]
Prima di vederti /Sarà lo stesso	Gino Paoli	.1965	19	-	RCA Italiana, PM45-3304	[written by Gino Paoli]
Rimpiangerai rimpiangerai / Il poeta	Gino Paoli	.1965	16	-	RCA Italiana, PM45-3310	[written by Lepore - Marchetti - Sanjust]
Un uomo che vale / Sempre	Gino Paoli	.1966	27	-	CGD, N 9603	[written by Gino Paoli]
Io che sarei/Il mondo in tasca	Gino Paoli	.1967	87	-	CGD, N 9655	[written by Barosso,P - Trent,J]
Come si fa / Monique	Gino Paoli	.1969	57	-	Durium, CN A 9305	[written by Barosso - Gino Paoli]
I giorni senza te / La vita è come un ring	Gino Paoli	.1969	104	-	Durium, CN A 9286	[written by Lepore - Marchetti - Sanjust]
Albergo a ore / Il tuo viso di sole	Gino Paoli	.1969	67	-	Durium, CN A 9314	[written by Marguerite Monnot \ Pagani,H - Delecluse,C - Senlis,M]
Invece no/Addio	Gino Paoli	.1972	49	-	Durium, Ld A 7751	[written by Bindi,U \ Calabrese,G]
Una lunga storia d'amore/I cinque sensi	Gino Paoli	.1984	41	-	Five Record, FM 13065	[written by Gino Paoli]
Ti lascio una canzone/Coppi	Gino Paoli & Ornella Vanoni	.1985	33	-	Five Record, FM 13102	[written by Gino Paoli - Vessicchio,G]
Quattro amici	Gino Paoli	.1991	16	-	-	[written by Gino Paoli]
La bella e la bestia	Gino Paoli & Amanda Sandrelli	.1992	9	-	WEA	[written by Alan Menken \ Ermavilo - Gino Paoli]
Che cosa c'è	Giuliano Palma and the Bluebeaters feat. Gino Paoli	.2001	54	-	-	[written by Gino Paoli]
Il Nome	Gino Paoli	.2009	65	-	-	[written by Gino Paoli - Paola Penzo]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	Ita	Wytwórnia [Ita]	Komentarz
Le due facce dell’amore	Gino Paoli	.1971	-	12[9]	Durium, msAI 77275	[produced by Alberto Martinelli]
La luna e il sig. Hyde	Gino Paoli	.1985	-	13[7]	Five FM 13536	[produced by Michele Torpedine]
Vanoni/Paoli… insieme	Ornella Vanoni, Gino Paoli	.1985	-	3[17]	CGD CGD 21213	[produced by Sergio Bardotti]
Vanoni/Paoli… sempre	Ornella Vanoni, Gino Paoli	.1985	-	20[5]	Ariston Music TAM 5001	-
L’ufficio delle cose perdute	Gino Paoli	.1989	-	6[22]	Ricordi SMRL 6395	[gold-Ita][produced by Pino Longobardi]
Gino Paoli ’89 dal vivo	Gino Paoli	.1990	-	11[10]	Fonit Cetra TGP 2101	[produced by Pino Longobardi]
Matto come un gatto	Gino Paoli	.1991	-	1[29]	WEA9031 74398-1	[platinum-Ita][produced by Pino Longobardi,Adriano Pennino]
Senza contorno solo… per un’ora	Gino Paoli	.1992	-	14[11]	WEA 4509 91263-1	[produced by Pino Longobardi,Adriano Pennino,Aldo Mercurio]
King Kong Paoli	Gino Paoli	.1994	-	11[13]	Wea 4509 95955-4	[produced by Aldo Mercurio,Adriano Pennino]
Amori dispari	Gino Paoli	.1995	-	24[2]	Durium, msAI 77275	[produced by Aldo Mercurio,Adriano Pennino,Bruno Sconocchia]
Per una storia	Gino Paoli	.2000	-	27[17]	Warner	-
Se	Gino Paoli	.2002	-	17[8]	Sony Music 5075192000	[produced by Bruno Sconocchia]
Ti ricordi? No, non mi ricordo	Ornella Vanoni, Gino Paoli	.2004	-	3[26]	Columbia 517823 9	[produced by Bruno Sconocchia, Paolo Santoli]
Vanoni & Paoli Live 2005	Ornella Vanoni, Gino Paoli	.2005	-	15[14]	Columbia COL 520480 2	-
Canzoni da ricordare	Gino Paoli	.2006	-	22[11]	Epic 82876885992	-
Milestones. Un incontro in jazz	Gino Paoli, Enrico Rava, Flavio Boltro, Danilo Rea, Rosario Bonaccorso, Roberto Gatto, Renato Sellani	.2007	-	6[16]	Blue Note 0946-394362-2-4	-
Storie	Gino Paoli	.2009	-	17[5]	Sony Music 88697443462	-
Senza fine	Gino Paoli	.2009	-	65[2]	Columbia 88697563392	-
Un incontro in jazz	Gino Paoli, Flavio Boltro, Danilo Rea, Rosario Bonaccorso, Roberto Gatto	.2011	-	26[5]	Parco Della Musica MR 028CD	-
Due come noi che…	Gino Paoli, Danilo Rea	.2012	-	31[6]	Parco Della Musica MPR 042	[produced by Aldo Mercurio]
Napoli con amore	Gino Paoli & Danilo Rea	.2013	-	87[2]	Parco Della Musica MPR 051	[produced by Alberto Martinelli]
Appunti di un lungo viaggio	Gino Paoli	.2019	-	14[6]	Warner Music 5054197045509	[produced by Alberto Martinelli]