W 1967 formacja przekształciła się w elektryczny kwintet, a składu dopełnili Peter Wolf (właśc. Peter Blankfield; 7.03.1946r, Bronx, Nowy Jork) - voc, hca, perc , Stephen Jo Bladd (13.07.1942r, Boston, Massachusetts) - dr, perc, voc, obaj z The Hallucinations. W 1969 grupę zasilił dodatkowo Seth Justman (27.01.1951r, Waszyngton) - k, voc. Na początku 1983r odszedł Wolf. Obowiązki wokalisty przejęli wówczas Justman i Bladd. Formacja działała do 1985r.
W 1999 reaktywowała się w składzie z Geilsem , Magie Dickiem, Kleinem, Wolfem, Justmanem i Simem Cainem - dr na okolicznościową trasę; koncertowała w całym kraju od czerwca do grudnia tego roku. .
W pierwszych latach działalności wykonywała w klubach Massachusetts standardy rhythm'n'bluesowe i soulowe, wybrane m.in. z repertuaru Rodgera Collinsa, Dona Covaya
i Dyke And The, Blazers, oraz wzorowane na nich własne kompozycje. W 1969r na jej występ w Boston Tea Party trafił Mario Medious z Atlanticu i niebawem podpisała kontrakt z tą wytwórnią.
Zadebiutowała w styczniu 1971r płytą „The J. Geils Band", nagraną w A&R Studios w Nowym Jorku, wyprodukowaną przez Dave'a Crawforda i Brada Shapiro, promowaną singlami Homework/First I Look At The Purse z grudnia 1970r i Wait/Cruisin' For A Love z lutego
1971r. Zaprezentowała się jako rasowa formacja bluesrockowa, odświeżająca standardy, jak Homework Otisa Rusha i Serves You Right To Suffer Johna Lee Hookera, ale też mająca do zaproponowania porywający własny repertuar, chociażby: Wait, Hard Drivin' Man, What's Your Hurry i On Borrowed Time.
Dziełem bardzo podobnym do debiutu okazał się album „The Morning After" z października 1971r, zrealizowany w studiu Record Plant w Los Angeles przy pomocy cenionego producenta Billa Szymczyka, stałego współpracownika w późniejszym okresie, zawierający m.in. przeróbkę The Usual Place Dona Covaya,oraz świetne premierowe kompozycje, w rodzaju I Don't Need You No More, Gotta Have Your Love i Cry One More Time. Towarzyszyły mu single I Don't Need You No More/Dead Presidents z października 1971r i Looking For A Love/Whammer jammer z listopada
tego roku.
Podsumowaniem pierwszego okresu działalności The J. Geils Band była płyta „Live - Full House", dokumentująca występy w kwietniu 1972 w Cinderella Ballroom w Detroit, wydana w październiku, zawierająca m.in. elektryzujące wersje takich utworów, jak Homework, Hard Drivin' Man czy First I Look At The Purse z repertaru The Contours.Równocześnie ukazał się singel Hard Drivin' Man/Whammer Jammer.
Wielką popularność przyniósł zespołowi album „Bloodshot" z kwietnia 1973r, promowany singlami, Give It To Me/Hold Your Loving , z maja 1973r i Make Up Your Mind/Southside Shuffle z sierpnia tego roku. Powstał w Hit Factory w Nowym Jorku, jak zwykle przy pomocy Szymczyka; a zawierał nieco bardziej urozmaicony i wyrafinowany repertuar z pogranicza rocka i czarnej muzyki niż płyty poprzednie i głównie własne kompozycje, jak przebojowa Give It To Me w rytmie reggae, a także Make Up Your Mind, Back To Get Ya, Struttin' With My Baby czy Start It All Over Again. Świadectwem zmęczenia był całkowicie autorski zestaw „Ladies Invited" z listopada 1973r, promowany singlem Did You No Wrong/That's.Why I'm Thinking Of You ze stycznia 1974r. A dowodem przezwyciężenia kryzysu - album „Nightmares... And Other Tales From The Vinyl Jungle" z października 1974r, nagrany w Record Plant i Hit Factory w Nowym Jorku, zawierający jedne z najlepszych kompozycji The J. Geils Band w całej karierze, jak Must Of Got Lost, Gettin' Out i Stoop Down No. 39. Pierwszy z towarzyszących mu singli - Must Of Got Lost/Funky Judge z listopada 1974r i Gettin' Out/Givin' It All Up ze stycznia 1975 r zrobił furorę na amerykańskich listach przebojów.
Chłodno przyjęta płyta „Hotline" z września 1975r, promowana singlem Love-itis/Think It Over z października, zawierała znowu sporo cudzych kompozycji, m.in. Believe In Me,Curtisa Mayfielda i Loveritis Harveya Scalesa i Alberta Vance'a. Z tego okresu pochodzi też płytka Where Did Our Love Go (przeróbka przeboju The Supremes /What's Your Hurry z kwietnia 1976r. Kapitalny album koncertowy, „Blow Your Face Out" z maja 1976, powstał w listopadzie 1975r w Boston Garden w Bostonie i Cabo Hall w Detroit. Wypełniły go porywające wykonania m.in. Raise Your Hand Eddiego Floyda, Sho-Cone Alberta Collinsa oraz rzeczy znanych z płyt poprzednich. Ukazał się też singel (Ain't Nothin' But A) House Party/Give It To Me. Kolejna zaś płytka Peanut Butter! przeróbka przeboju rhythm'n'bluesowego zespołu The Marathon z 1961r )/Magic's Mood z lutego 1977r,
zawierała utwory spoza albumów.
Bardzo udanym dokonaniem okazał się zestaw „Monkey Island" z lipca 1977, sygnowany wyjątkowo krótszą nazwą Geils. Powstał w Record Plant w, Nowym Jorku bez pomocy producenta spoza zespołu. Był pierwszym świadectwem znużenia bluesem i zawierał; rzeczy tak różne, jak
przesycona duchem gospel kompozycja Surrender, zaśpiewana przez Wolfa w duecie z Cissy Houston i jazzująca suita Monkey Island. Towarzyszyły mu single You're The Only One/Wreckage z lipca 1977r i Surrender/Monkey Island Part 1 z września tego roku.
W 1978 grupa związała się z wytwórnią EMI America, a pierwszym owocem kontraktu była płyta „Sanctuary" z grudnia 1978r, nagrana w Record Plant w Nowym Jorku oraz w domowych warunkach na Long View Farm w Massachusetts, wyprodukowana przez Joe Wisserta. Promowana singlami One Last Kiss/Revenge z listopada 1978r, Take It Back/I Can't Believe You z marca 1979r i Wild Man/Just Can't Stop Me z sierpnia tego roku, zawierała repertuar nieco gładszy, i, oszczędniej opracowany niż dawniej, np. I Could Hurt You, One Last Kiss i Wild Man. Piosenka Take It Back w stylu Steviego Wondera zapowiadała już zwrot ku muzyce nieco bardziej komercyjnej,widoczny na populanym albumie „Love Stinks" z lutego 1980r, nagranym znowu na Long View Farm i wyprodukowanym przez Justmana, oraz na towarzyszących mu singlach: Come Back/Takin' You Down ze stycznia 1980r, Love Stinks/Till The Walls Come Tumblin' Down z kwietnia i Just Can't Wait/No Anchovies Please z lipca tego roku.
Na szczyty list bestsellerów wprowadziła formację płyta „Freeze-Frame" z listopada 1981r, nagrana w tym samym miejscu co poprzednie, wyprodukowana znowu przez Justmana; promowana przebojowymi singlami: Centerfold/Rage In The Cage z listopada 1981r, Freeze- Frame/Flamethrower z lutego 1982r i Angel In Blue/Rage In The Cage z maja. Fascynacja czarną muzyką zdecydowanie się na niej zatarta, a doszedł do głosu wpływ nowej fali (np. zelektronizowane
brzmienie).
„Showtime!" z grudnia 1982r, trzeci już album koncertowy w dorobku The J. Geils Band, powstał trzy miesiące wcześniej w Pine Knob Music Theater w Detroit.
Utrwalał nowofalowy wizerunek grupy, chociaż zawierał też znowu standardy soulowe, np: Land Of A Thousand Dances z repertuaru Wilsona Picketta. Ukazały się też single I Do/Sanctuary z listopada 1982r i Land Of A Thousand Dances/Just Can't Stop Me z lutego 1983r.
Na początku 1983 doszło do konfliktu między Wolfem a resztą. Wokalista odszedł i rozpoczął karierę solową. Formacja zaś z trudem ukończyła pracę nad płytą „You're Gettin' Even While I'm Gettin' Odd",wydaną w listopadzii 1984r wraz z singlem Concealed Weapons/Tell 'Em Jonesy zdecydowanie najbardziej popową w jej dorobku, chociaż zawierającą też np. blues The Bite From Inside. W późniejszym okresie zespół zniknął z pola widzenia. Latem 1985r przypomniał się piosenką Fright Night do identycznie zatytułowanego filmu (Postrach nocy; 1985, reż. Tom Holland), wydaną na singlu przez firmę Private I, ale zaraz potem za kończył działalność.
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Looking For A Love/Whammer Jammer | J. Geils Band | 12.1971 | - | 39[10] | Atlantic 2844 | [written by James W. Alexander/Zelda Samuels][produced by Bill Szymczyk] |
Give It To Me/Hold Your Loving | J. Geils Band | 03.1973 | - | 30[16] | Atlantic 2953 | [written by Seth Justman/Peter Wolf][produced by Bill Szymczyk] |
Make Up Your Mind/Southside Shuffle | J. Geils Band | 09.1973 | - | 98[2] | Atlantic 2974 | [written by Seth Justman/Peter Wolf][produced by Bill Szymczyk] |
Did You No Wrong/That's Why I'm Thinking Of You | J. Geils Band | 02.1974 | - | 104[6] | Atlantic 3007 | [written by Seth Justman/Peter Wolf][produced by Bill Szymczyk] |
Must Of Got Lost/Funky Judge | J. Geils Band | 11.1974 | - | 12[11] | Atlantic 3214 | [written by Seth Justman/Peter Wolf][produced by Bill Szymczyk] |
Givin' It All Up/Gettin' Out | J. Geils Band | 02.1975 | - | 106[1] | Atlantic 3251 | [written by Seth Justman/Peter Wolf][produced by Bill Szymczyk] |
Where Did Our Love Go/What's Your Hurry | J. Geils Band | 04.1976 | - | 68[6] | Atlantic 3320 | [written by Lamont Dozier/Brian Holland/Eddie Holland][produced by Ahmet Ertegun] |
You're The Only One/Wreckage | J. Geils Band | 08.1977 | - | 83[3] | Atlantic 3411 | [written by Seth Justman/Peter Wolf][produced by The J. Geils Band] |
One Last Kiss/Revenge | J. Geils Band | 11.1978 | 74[1] | 35[13] | EMI America 8007 | [written by Seth Justman/Peter Wolf][produced by Joe Wissert] |
Take It Back/I Can't Believe You | J. Geils Band | 03.1979 | - | 67[6] | EMI America 8012 | [written by Seth Justman/Peter Wolf][produced by Joe Wissert] |
Come Back/Takin' You Down | J. Geils Band | 02.1980 | - | 32[12] | EMI America 8032 | [written by Seth Justman/Peter Wolf][produced by Seth Justman][69[6].Hot Disco/Dance;EMI America 8032 7"] |
Love Stinks/Till The Walls Come Tumblin' Down | J. Geils Band | 04.1980 | - | 38[12] | EMI America 8039 | [written by James W. Alexander/Zelda Samuels][produced by Seth Justman] |
Just Can't Wait/No Anchovies, Please | J. Geils Band | 07.1980 | - | 78[5] | EMI America 8047 | [written by Seth Justman/Peter Wolf][produced by Seth Justman] |
Centerfold/Rage In The Cage | J. Geils Band | 11.1981 | 3[9] | 1[6][25][10] | EMI America 8102 | [silver-UK][gold-US][written by Seth Justman][produced by Seth Justman ] |
Freeze-Frame/Flamethrower | J. Geils Band | 02.1982 | 27[7] | 4[16] | EMI America 8108 | [gold-US][written by Seth Justman/Peter Wolf][produced by Seth Justman][20[10].R&B Chart] |
Angel In Blue/River Blindness | J. Geils Band | 05.1982 | 55[3] | 40[11] | EMI America 8100 | [written by Seth Justman][produced by Seth Justman] |
I Do/Sanctuary | J. Geils Band | 11.1982 | - | 24[14] | EMI America 8148 | [written by Melvin Mason/Frank Paden/Johnny Paden/Jesse Smith/Willie Stephenson][produced by Seth Justman] |
Land Of A Thousand Dances/Jus' Can't Stop Me | J. Geils Band | 02.1983 | - | 60[6] | EMI America 8156 | [written by Fats Domino/Chris Kenner][produced by Seth Justman] |
Concealed Weapons/Tell 'Em Jonesy | J. Geils Band | 11.1984 | - | 63[7] | EMI America 8242 | [written by Paul Justman/Seth Justman][produced by Seth Justman ] |
Fright Night/Boppin' Tonight [Fabulous Fontaines] | J. Geils Band | 08.1985 | - | 91[2] | Private I 05462 | [written by Joe Lamont][produced by Seth Justman][piosenka tytułowa z filmu] |
Albumy
| ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
The J. Geils Band | J. Geils Band | 01.1971 | - | 195[2] | Atlantic 8275 | [produced by Dave Crawford,Brad Shapiro] |
The Morning After | J. Geils Band | 11.1971 | - | 64[17] | Atlantic 8297 | [produced by Bill Szymczyk] |
Live Full House | J. Geils Band | 10.1972 | - | 54[26] | Atlantic 7241 | [gold-US][produced by Geoffrey Haslam, J. Geils Band] |
Bloodshot | J. Geils Band | 04.1973 | - | 10[44] | Atlantic 7260 | [gold-US][produced by Bill Szymczyk] |
Ladies Invited | J. Geils Band | 10.1974 | - | 26[22] | Atlantic 7286 | [produced by Bill Szymczyk] |
Nightmares...and Other Tales from the Vinyl Jungle | J. Geils Band | 11.1971 | - | 64[17] | Atlantic 18 107 | [produced by Bill Szymczyk] |
Hotline | J. Geils Band | 09.1975 | - | 36[9] | Atlantic 18 147 | [produced by Bill Szymczyk, Allan Blazek, Seth Justman] |
Blow Your Face Out | J. Geils Band | 05.1976 | - | 40[11] | Atlantic 507 | [produced by Bill Szymczyk, Allan Blazek, Seth Justman] |
Monkey Island | J. Geils Band | 07.1977 | - | 51[17] | Atlantic 19 103 | [produced by The J. Geils Band] |
Sanctuary | J. Geils Band | 12.1978 | - | 49[22] | EMI America 17 006 | [gold-US][produced by Seth Justman, Joseph Wissert] |
Best of The J. Geils Band | J. Geils Band | 07.1979 | - | 129[5] | Atlantic 19 234 | [produced by Allan Blazek, J. Geils, Geoffrey Haslam, Seth Justman, Bill Szymczyk] |
Love Stinks | J. Geils Band | 02.1980 | - | 18[42] | EMI America 17 016 | [gold-US][produced by Seth Justman] |
Freeze-Frame | J. Geils Band | 11.1981 | 12[15] | 1[4][70] | EMI America 17 062 | [platinum-US][produced by Seth Justman] |
Showtime! | J. Geils Band | 12.1982 | - | 23[19] | EMI America 17 087 | [gold-US][produced by Seth Justman] |
You're Gettin' Even While I'm Gettin' Odd | J. Geils Band | 11.1984 | - | 80[10] | EMI America 17 137 | [gold-US][produced by Seth Justman, Joseph Wissert] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz