Pierwotny skład zespołu tworzyli DJ Reddy Red (właśc. Collins Lyaseth) i raperzy - Prince Johnny C. oraz The Slim Jukebox. Grupę Ghetto Boys (pierwsza nazwa) powołał do życia w 1986 r. James „Lil’ J” Smith, właściciel i założyciel wytwórni Rap-A-Lot Records, wyjątkowo ważnego labelu dla sceny związanej z miastem Atlanta.
Debiutancki krążek tria „Making Trouble” (1988) nie odniósł ani komercyjnego, ani artystycznego sukcesu. Niebawem Johnny C i Jukebox opuścili szeregi zespołu, a decyzją Smitha skład uzupełnili trzej raperzy: Akshun (właśc. Brad Jordan, znany później jako - Scarface), Bushwick Bill (Richard Shaw, ur. na Jamajce) oraz Willie D. (William Dennis, ur. w Houston), karzeł tańczący wcześniej na koncertach grupy. W nowym składzie, już jako Geto Boys, grupa zarejestrowała płytę „Grip It! On That Other Level”. Album spodobał się Rickowi Rubinowi z wytwórni Def Jam American, który umożliwił trójce ponowne nagranie materiału w lepszych warunkach studyjnych i postarał się o korzystniejszą jego dystrybucję. Zawarte na płycie opowieści - utrzymane w klimacie horroru, traktujące o morderstwach, nekrofilii i przemocy - stanowiły przełom w tematyce tekstów hiphopowych.
Szokująca twórczość tria natychmiast wywołała kontrowersje: krajowa premiera albumu została zablokowana przez firmę Geffen Records, odpowiedzialną za dystrybucję katalogu Def Jam. Płyta ujrzała światło dzienne dopiero w roku 1990 pod zmienionym tytułem: „The Geto Boys”, gdy Rubinowi udało się znaleźć nowego dystrybutora - Giant Records. Bezkompromisowość raperów znalazła odbicie nie tylko w utworach z kolejnego albumu „We Can’t Be Stopped" (1991), ale już na okładce płyty: Scarface i Willie D. pojawiają się na szpitalnym korytarzu obok noszy z rannym Bushwickiem.
Raper w trakcie awantury z partnerką stracił w wyniku postrzału oko. W związku z ekstremalnie szokującymi tekstami grupy, twórczość tria prawie zupełnie nie gościła w mediach, jednak dzięki wzbudzanym kontrowersjom zespół cieszył się dużą popularnością w podziemiu. Nagranie „Mind Playin Tricks On Me” - wstrząsająca opowieść, przedstawiająca zaawansowaną paranoję młodego człowieka, stało się wielkim hitem w niezależnych kręgach; siedem lat później kultowy utwór zamknął pierwszą dziesiątkę najważniejszych kawałków w historii hip-hopu według branżowego miesięcznika „The Source". Brutalny realizm i czarny humor, obecne w twórczości Geto Boys od pierwszych nagrań, posłużyły jako argumenty w walce przeciwko „zepsuciu sztuki”, wytoczonej przez konserwatywnych amerykańskich polityków.
Jednocześnie kontrowersja po raz kolejny okazała się dobrze sprzedającym się towarem - pomimo zerowej promocji w massmediach albumy „We Can’t Be Stopped” i kolejny krążek „Till Death Do Us Part" (1993) zdobyły platynę. Na inspirowanej g-funkiem płycie, przyjętej chłodniej od wcześniejszych wydawnictw, miejsce Williego D. zajął raper Big Mike. Krótko po premierze materiału, Geto Boys rozpadli się, a każdy z byłych członków skupił się na solowej karierze.
W latach 1991-1996 nasilał się konflikt personalny na linii Scarface-Willie D. Szczytowym momentem kilkuletniej scysji była strzelanina w jednym z klubów w Houston, podczas której zostało rannych kilka osób z wrogich sobie obozów. Po kilku latach chłodnych relacji, najbardziej znany skład Geto Boys (Scarface, Bushwick Bill i Willie D.) załagodził dawne konflikty i ponownie spotkał się w studiu, czego efektem był ciepło przyjęty krążek „Resurrection” (1996).
Grupa, kojarzona przede wszystkim ze skandalicznymi tekstami, dostarczyła wysokiej jakości fun- kującego brzmienia, które współgrało ze specyficznym poczuciem humoru raperów. „Da Good, Da Bad & Da Ugly”, kolejny album Geto Boys, ukazał się w 1998 r. i spotka! się z umiarkowanymi recenzjami. Grupa zaliczyła kolejny oficjalny powrót na scenę na początku roku 2005, wraz z wydaniem ósmego krążka z premierowym materiałem. Album, zapowiadany przez wiele miesięcy jako „War & Peace”, ukazał się ostatecznie pod tytułem „Foundation" i trafił w gusta przede wszystkim wiernych fanów teksańskiego tria.
Dyskografię zespołu uzupełniają wersje „chopped and screwed” kilku poprzednich albumów. Geto Boys zasłynęli przede wszystkim dzięki brutalnym fantazjom i wyrazistemu opisywaniu najciemniejszych stron życia w gettach i na ulicach wielkich miast. Ich teksty okazały się jednak zbyt ostre, by dotrzeć na listy przebojów, co udato się kawałkom gangsta raperów z zachodniego wybrzeża, takim jak chociażby Dr. Dre, Eazy-E i Snoop Dogg. Trio wielokrotnie spotykało się z zarzutami o karykaturyzowanie stylu gangsta, w związku ze skrajnym wydźwiękiem szokujących utworów. Jednakże jako pierwszy ważny zespół z Południa, Geto Boys utorowali w latach 90-tych drogę do sukcesu popularnym grupom - Goodie Mob i OutKast, a także potężnym miejscowym wytwórniom No Limit Records oraz Cash Money Records.
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Mind Playing Tricks on Me | Geto Boys | 10.1991 | - | 23[20] | Rap-A-Lot 7241 | [gold-US][written by Brad Jordan, Doug King, William Dennis, GTA][produced by Scarface][10[28].R&B Chart] |
Crooked Officer | Geto Boys | 03.1993 | - | - | Rap-A-Lot 53 818 | [70[7].R&B Chart] |
Six Feet Deep | Geto Boys | 05.1993 | - | 40[15] | Rap-A-Lot 53 823 | [produced by N.O. Joe][sample z "Easy"-The Commodores i "What's going on"-Marvin Gaye][37[16].R&B Chart] |
The World Is a Ghetto | Geto Boys feat. Flaj | 05.1996 | - | 82[7] | Rap-A-Lot 38 544 | [written by Brad Jordan, Richard Shaw, William Dennis][produced by N.O. Joe][piosenka z filmu "Original Gangstas"][37[13].R&B Chart] |
Albumy
| ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Grip It! On That Other Level | Geto Boys | 03.1990 | - | 166[10] | Rap-A-Lot 103 | [produced by DJ Ready Red, Doug King, James Smith, John Bido, Johnny C] |
The Geto Boys | Geto Boys | 10.1990 | - | 171[7] | Rap-A-Lot 24 306 | [produced by DJ Ready Red,Doug King,John Bido,Johnny C,Rick Rubin,Brendan O'Brien] |
We Can't Be Stopped | Geto Boys | 07.1991 | - | 24[42] | Rap-A-Lot 57 161 | [platinum-US][produced by Bushwick Bill, James Smith ,John Bido, Johnny C, Roland, Scarface, Simon, Willie D] |
Uncut Dope: Geto Boys' Best | Geto Boys | 12.1992 | - | 147[9] | Rap-A-Lot 57 183 | - |
Till Death Do Us Part | Geto Boys | 03.1993 | - | 11[27] | Rap-A-Lot 57 191 | [gold-US][produced by James Smith, John Bido, N.O. Joe, Tony Randle] |
The Resurrection | Geto Boys | 04.1996 | - | 6[18] | Rap-A-Lot 41 555 | [gold-US][produced by Brad Jordan, Mike Dean, N.O. Joe, Uncle Eddie, Derick Edwards] |
Da Good da Bad & da Ugly | Geto Boys | 12.1998 | - | 26[12] | Rap-A-Lot 46 780 | [produced by Mr Lee ,Scarface, Swift, Mike Dean ,Jay Sinister, Tone Capone ,Hurt M Badd ] |
The Foundation | Geto Boys | 02.2005 | - | 19[8] | Rap-A-Lot 68 502 | [produced by Mike Dean,Tone Capone,Scarface ,Cory Mo,Mr. Mixx ] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz