Genies

Ta krótko istniejąca grupa z Long Beach,Long Island,której  kariera nagraniowa  trwała trzy lata i pięć singli; rozpadli się rok po tym, jak zaczęli nagrywać w 1958 roku, ale Warwick Records wydawała materiały   do 1961 roku. Pierwotni członkowie - Roy Hammond , Bill Gains , Alexander Faison i Fred Jones - utworzyli grupę w 1956 roku. Nie nagrywali do czasu ,gdy do zespołu wszedł Claude Johnson .

 Johnson , jedyny członek nie z obszaru Long Beach, nazwał ich Genies ; śpiewał z grupą z Brooklynu, w skład której wchodził Eugene Pitt . Bob Shad , właściciel Shad Records, zobaczył ich śpiewających na plaży i zaprosił ich na przesłuchanie do swojej wytwórni. Rezultatem było "Who's That Knockin", nagrane w czerwcu 1958 r .; ale Shad nie wydał go do marca 1959 roku. Nagranie znalazło się w dolnych rejonach pop-list  pod numerem 71.

Potem bez ostrzeżenia drugi tenor Bill Gains uciekł z kobietą do Kanady i od tamtej pory nie był widziany ani  słyszany. To miało miejsce, gdy Genies grali swoje pierwsze wielkie koncerty w nowojorskim Apollo Theatre. Genies odpowiedzieli swoim debiutem "No More Knockin" w Hollywood Records, a następnie wytwórnia Warwick wydała trzy single po tym, jak grupa przeszła do historii: "There Goes That Train" / "Crazy Love", "Just Like the Bluebird"/ "Twistin 'Pneumonia" i "Crazy Feeling" w 1961 roku. Do końca 1959 roku Genies byli wspomnieniem.

 Hammond nagrał szereg solowych płyt jako Roy C , jego największym hitem był "Wedding Shotgun", numer 14 na liście R & B. Claude związał się z Rolandem Tronem i cieszył się hitem numer siedem z "What's Your Name" jako Don & Juan . Johnson stał się także autorem tekstów piosenek.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Who's That Knocking/The First Time	Genies	03.1959	-	71[6]	Shad 5002	[written by C. Johnson, F. Jones, L. Kirkland]