W latach 40-tych występował w klubach Los Angeles i w Kentucky. Do 1951r nagrywał dla wytwórni Bullet (m.in. jeszcze jedną wersję „I Wonder"), Four-Star, Swing Time, Imperial i Decca, będąc popularnym wykonawcą różnorodnego repertuaru: boogie-woogie; bluesa i ballad, śpiewanych w manierze wokalnej Nat King Cole’a. Popularność zdobyły także jego „Killer Diller” i „Rock Little Baby”, nie dorównały jednak pierwszemu sukcesowi. Na jego styl gry miał wpływ Leroy Carr, a on sam był wzorem dla takich wykonawców, jak Charles Brown, Ivory Joe Hunter czy Amos Milburn.
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
I Wonder/Cecil's Boogie | Cecil Gant | 10.1944 | - | 20[1] | Gilt-Edge 500 | [written by Cecil Gant, Raymond Leveen ][A:1[2][28].R&B Chart][B:5[1].R&B Chart] |
The Grass Is Getting Greener/Cecil's Boogie | Cecil Gant | 04.1945 | - | - | Gilt-Edge 505 | [written by Cecil Gant][7[1].R&B Chart] |
I'm Tired / Are You Ready | Cecil Gant | 08.1945 | - | - | Gilt-Edge 506 | [written by Cecil Gant][4[3].R&B Chart] |
Another Day-Another Dollar | Cecil Gant Trio | 10.1948 | - | - | Bullet 280 | [6[1].R&B Chart] |
Special Delivery | Cecil Gant | 10.1948 | - | - | 4 Star 1176 | [11[1].R&B Chart] |
I'm a Good Man but a Poor Man | Cecil Gant | 04.1949 | - | - | Bullet 289 | [written by Cecil Gant][12[1].R&B Chart] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz