Gdy skończyli szkołę ich drogi się rozeszły, BRIAN przeprowadził się do Londynu, gdzie miał studiować aktorstwo, o STEFANIE głos zaginął. Pewnego poranka obaj niespodziewanie spotkali się na stacji metra South Kensington. O godzinie 9:30 (była to pora o której Pan BRIAN rzadko wstawał) odbywała się wystawa pewnego fińskiego artysty, uznawanego za ekscentrycznego ( co zapewne zwróciło uwagę artystów). Obaj byli przekonani, że ten zbieg okoliczności wróży coś specjalnego, niezwykłego. BRIAN MOLKO zaprosił STEFANA na swój wieczorny występ. OLSDAL jeszcze tego samego dnia zobaczył BRIANA grającego na gitarze.
Obaj chcieli stworzyć coś nowego, całkiem innego, połączyli więc swoje siły i talenty i powstała dwuosobowa kapela o nazwie ASHTRAY HEART. Z początku grali tylko do automatu perkusyjnego. Byli zadowoleni z siebie, ale czegoś im brakowało - perkusisty.
BRIAN dzięki swojej przyjaciółce z młodzieńczych lat zapoznał się ze STEVEM HEWITTEM - świetnym perkusistą bardzo znanej i lubianej grupy nie tylko przez Pana BRIANA, jaką była kapela BREED. Współpraca układała się im wspaniale, nagrali pierwsze demo i chcieli więcej. Niestety STEVE ze względu na dawne zobowiązania nie mógł dołączyć do grupy i kontynuować współpracę. Wtedy do akcji wkrocył STEFAN. Skontaktował się ze swoim znajomym ze Szwecji, z którym również studiował muzykę w Anglii - ROBERTEM SULTZBERGIEM.( Jednak nie na długo, po pewnym czasie do zespołu wrócił STEVE) .
Początek kariery PLACEBO był bardzo tajemniczy i tu także los i szczęście sprawiło, że ich muzyka wyszła na światło dzienne. Wszystko zaczęło się zanim nagrali pierwszego longplaya. Do dzisiaj nikt nie wie jakim sposobem demo PLACEBO dostało się w ręce jednego z największych promotorów DAVIDA BOWIE. Pierwsze utwory jakie skomponował BRIAN MOLKO tak bardzo mu się spodobały, że postanowił wypromować PLACEBO na gwiazdę. Ich wspólna współpraca zaczęła się od tego, że BOWIE zaproponował im otwarcie koncertu z okazji swoich 50 urodzin, jaki miał zamiar urządzić w nowojorskiej Madison Square Garden. Koncert odbył się 35 stycznia 1995 roku, wtedy to właśnie PLACEBO po raz pierwszy wystąpiło przed dużą publicznością. Zespół otwierając ten koncert supportowali takie gwiazdy jak SONIC YOUTH, FOOFIGHTERS, THE CURE. Jednak publiczność nie odebrała PLACEBO jako wstępniak, zaakceptowała ich i świetnie się bawiła przy ich muzyce. Kolejną pomocną ręką jaką podał im DAVID BOWIE była prośba aby znów rozgrzali publiczność, tym razem w Ameryce na trzech koncertach BOWIEGO. Od tej chwili o PLACEBO zaczynało być głośno, zainteresowała się nimi prasa brytyjska.
Kolejnym etapem w karierze tego fenomenalnego zespołu było nagranie w niezależnej wytwórni FIERCE PANDA LABEL singla, który został wydany pod tajemniczą nazwą BRUISE PRISTINE. Jednakże dopiero rok, a dokładnie 51 tygodni po koncertach z BOWIEM wytwórnia HUT RECORDINGS zaproponowała podpisanie kontraktu. PLACEBO oczywiście zgodziło się na podpisanie kontraktu, który podpieczętowany był odziałem VIRGIN, co na język polski tłumacząc z kontekstu można wywnioskować, że był to debiut.
Później było już "z górki", pierwsza płyta wydana 17 lipca 1996, zatytułowana po prostu "PLACEBO", single "COME HOME", i czwarty z kolei "NANCY BOY" uznany za wielki sukces PLACEBO gdyż dotarł na czwarte miejsce na top liście przebojów. Kolejnym sukcesem grupy był występ w TOP OF THE POPS, gdzie PLACEBO w podsumowaniu zostali uznani wraz z KULA SHAKER za największą nadzieję brytyjskiego rocka.
Kolejnym etapem, który również zaważył nieco na przyszłości był film VELVET GOLDMINE o epoce glamrocka, którego reżyserem był TODD HAYNES, którego fanem był BRIAN. MOLKO - niespełniony aktor zapragnął zagrać przynajmniej jakąś drobną rólkę w tym filmie. BRIAN walczył o rolę - w jego usiłowaniach poparł go producent filmu MICHAEL STIPE. Cała ta akcja zakończyła się tym, że BRIAN dostał rolę MALKOLMA- lidera glamrockowego zespołu o nazwie FLAMING CREATURES, ale to nie było wszystko do zagrania w filmie załapali się również towarzysze BRIANA, którzy zagrali w filmie współmuzyków zespołu. Czyli można powiedzieć, że do filmu najęta została cała grupa, która na taśmie produkcji utrwaliła piosenkę 20th CENTURY BOY znanego zespołu T-REX ( piosenka znalazła się także na soundtracku filmu).
PLACEBO byli uznawani za zespół jednego sezonu, którego cechy przejawiały się charakterystycznym schematem: koncerty, single, longplay i koniec. Z PLACEBO było inaczej, udowodnili, że nie są takim zespołem nagrywając drugą płytę o dźwięcznym tytule "WITHOUT YOU I'M NOTHING" . Longplay został wydany 12 października 1998 roku, a jej producentem był STEVE OSBORNE. Muzyka PLacebo została również zapisana na wielu singlach, które stały się przebojami nie tylko w Wielkiej Brytanii, ale także w innych krajach Europy: PURE MORNING, EVERY YOU EVERY ME, WITHOUT YOU I'M NOTHING ( na tym ostatnim singlu dużą niespodzianką było wykonanie tytułowej piosenki BRIANA w duecie z BOWIEM ). Jednakże największe zaskoczenie zrobił singiel promujący kolejną, trzecią płytę PLACEBO. Singiel o nazwie TASTE IN MEN różnił się nieco od stylu reprezentowanego przez PLACEBO na poprzednich krążkach, jednak trzecia płyta zespołu, zatytułowana "BLACK MARKET MUSIC" zachowała charakterystyczne brzmienie, klimat i przejrzystość. Na płycie tej znalazły się takie hity jak SPECIAL K, PASSIVE AGRESSIVE, SLAVE TO THE WAGE, jednak moją uwagę wzbudził utwór HEAMOGLOBIN, którego brzmienie tak mnie wzruszyło, że kawałek ten słuchałem nonstop godzinami, wsłuchując się w niepowtarzalny głos BRIANA i brzmienie gitar i perkusji.
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Come home/Drowning by numbers | Placebo | 02.1996 | 103[4] | - | Deceptive Rec BLUFF 24 | [written by Brian Molko, Stefan Olsdal and Robert Schultzberg][produced by Brad Wood] |
36 Degrees/Dark globe | Placebo | 06.1996 | 83[2] | - | Elevator FLOOR 1 | [written by Brian Molko][produced by Brad Wood] |
Teenage angst/Been smoking too long/Hugh bubble | Placebo | 09.1996 | 30[6] | - | Elevator Music FLOOR 3 | [written by Brian Molko,Stefan Olsdal,Robert Schultzberg][produced by Placebo,Dare Mason] |
Nancy Boy/Slackerbitch | Placebo | 01.1997 | 4[16] | - | Elevator Music FLOOR 4 | [written by Brian Molko,Stefan Olsdal,Robert Schultzberg][produced by Phil Vinall] |
Bruise Pristine/Then the clouds will open for me | Placebo | 05.1997 | 14[11] | - | Elevator Music FLOOR 5 | [written by Brian Molko,Stefan Olsdal,Robert Schultzberg][produced by Brad Wood] |
Pure morning/Mars landing party/Leeloo | Placebo | 08.1998 | 4[14] | 19.Modern Rock Tracks | Elevator Music FLOOR 6 | [written by Placebo][produced by Phil Vinall] |
You don' t care about us/20th Century Boy | Placebo | 10.1998 | 5[20] | - | Elevator Music FLOOR 7 | [written by Placebo][produced by Steve Osborne] |
Every you every me/Nancy boy | Placebo | 01.1999 | 11[12] | - | Virgin FLOOR 9 | [written by Placebo,Paul Campion][produced by Steve Osborne] |
Taste in men/Theme from Funky Reverend | Placebo | 07.2000 | 16[11] | - | Virgint FLOOR 11 | [written by Placebo][produced by Placebo,Paul Corkett,Dare Mason] |
Slave to the wage/Leni/Bubblegum | Placebo | 10.2000 | 19[11] | - | Virgin FLOOR 12 | [written by Placebo][produced by Placebo,Paul Corkett] |
Bitter end | Placebo | 03.2003 | 12[10] | - | Virgin FLOOR 16 | [written by Placebo][produced by Jim Abbiss] |
This picture | Placebo | 06.2003 | 23[4] | - | Hut FLOOR 18 | [written by Placebo][produced by Jim Abbiss] |
Special needs | Placebo | 09.2003 | 27[2] | - | Elevator Music FLOORCD 19 | [written by Placebo][produced by Jim Abbiss] |
English summer rain | Placebo | 03.2004 | 23[4] | - | Elevator Music FLOOR 24 | [written by Placebo][produced by Jim Abbiss] |
Twenty Years/Detox Five | Placebo | 10.2004 | 18[9] | - | Elevator Music FLOORDX 21 | [written by Placebo,Paul Campion][produced by Phil Vinall] |
Because I Want You | Placebo | 03.2006 | 13[6] | - | Elevator Music FLOOR 25 | [written by Placebo][ Producer - Dimitri Tikovoi ] |
Infra-Red | Placebo | 07.2006 | 42[4] | - | Elevator/Virgin FLOORCD 29 | [written by Placebo][ Producer - Dimitri Tikovoi ][35.Modern Rock Tracks] |
Meds | Placebo featuring Alison Mosshart | 10.2006 | 35[4] | - | Virgin FLOORDX 30 | [written by Placebo][ Producer - Dimitri Tikovoi ] |
Running Up That Hill | Placebo | 01.2007 | 66[7] | 114 | Virgin GBAAA 0300682 | [written by Kate Bush][produced by Placebo] |
Exclusive Session (Live) - EP | Placebo | 02.2007 | 133[1] | - | - | - |
For What It's Worth/Wouldn't It Be Good | Placebo | 06.2009 | 97[2] | - | Dreambrother Ltd WORTH 09V | [written by Placebo][produced by vid Bottrill ] |
Albumy | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Placebo | Placebo | 06.1996 | 5[76] | - | Caroline FLOORY 2 | [gold-UK][produced by Brad Wood] |
Without you i' m nothing | Placebo | 10.1998 | 7[66] | 20.Heatseekers | Virgin FLOOR 8 | [platinum-UK][produced by Steve Osborne, Phil Vinall ] |
Black market music | Placebo | 10.2000 | 6[15] | 48.Heatseekers | Hut FLOORX 13 | [gold-UK][produced by Dare Mason/Paul Corkett/Placebo] |
Sleeping with ghosts | Placebo | 03.2003 | 11[28] | - | Virgin FLOOR 17 | [gold-UK][produced by Jim Abbiss] |
Once More With Feeling - Singles 1996-2004 | Placebo | 11.2004 | 8[53] | - | Virgin FLOOR 23 | [gold-UK][produced by Placebo,Jim Abbiss,Dare Mason,Steve Osborne,Phil Vinall,Brad Wood] |
Meds | Placebo | 03.2006 | 7[8] | 180 | Elevator Music CDFLOOR 26 | [gold-UK][produced by Dimitri Tikovoi/Placebo/Tim Young] |
Battle for the Sun | Placebo | 06.2009 | 8[9] | 51[1] | Dreambrother Ltd BATTLE 09CD | [silver-UK][produced by David Bottrill] |
B3 | Placebo | 10.2012 | 65[1] | - | Vertigo 3715847 | [produced by David Bottrill, Adam Noble, Placebo] |
Loud Like Love | Placebo | 09.2013 | 13[3] | - | Vertigo 3741795 | [produced by Adam Noble] |
A Place for Us to Dream | Placebo | 10.2016 | 21[1] | - | UMC 5705458 | - |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz