Cee Lo Green to amerykański artysta z pogranicza
hip-hopu, funku, soulu i R&B. Muzyk najbardziej kojarzony jest z
działalności w składach Goodie Mob oraz Gnarls Barkley, niemniej
występuje także jako solista. Jego pierwszy autorski album, "Cee-Lo
Green and His Perfect Imperfections" ukazał się w kwietniu 2002 roku.
Na świat przyszedł w maju 1974 roku w miejscowości Tampa na Florydzie jako Thomas DeCarlo Callaway. Życie od najmłodszych lat nie rozpieszczało przyszłego artysty - gdy miał zaledwie dwa lata zmarł jego ojciec. Następnie, gdy był już nastolatkiem, jego matka, Sheila J. Tyler-Callaway, uległa wypadkowi, w wyniku którego została sparaliżowana.
W 1995 roku, dwa lata po nieszczęsnym zdarzeniu zmarła - Cee Lo zaczynał wtedy właśnie odnosić pierwsze sukcesy z grupą Goodie Mob (wchodziła w skład hiphopowego kolektywu Dungeon Family, do którego należały m.in. formacje OutKast czy P.A.).
- Nasz debiutancki album "Soul Food" właśnie ukazał się na rynku i zagraliśmy wtedy po raz pierwszy w Atlancie, tego samego dnia zmarła - opowiadał w rozmowie z dziennikiem "New York Times" Cameron Gipp, jeden z członków Goodie Mob, a także bliski przyjaciel Greena. - Dowiedzieliśmy się o tym, w momencie, kiedy mieliśmy wejść na scenę. Jej odejście wyraźnie odbiło się na kondycji psychicznej artysty - zresztą do tematu śmierci obojga rodziców nie raz odnosił się w swoich utworach. - I want to thank you mom and dad for hurting me so bad/But you're the best I've ever had - śpiewał wiele lat później w utworze "A Little Better" (Dziękuje ci mamo i tato za to, że tak bardzo mnie zraniliście/Ale byliście najlepszym, co miałem).
Z Goodie Mob Green występował do końca lat 90-tych. W tym czasie grupa zarejestrowała trzy studyjne krążki - wspomniany "Soul Food" (1995), "Still Standing" (1998) i "World Party" (1999), z których każdy w Stanach Zjednoczonych uzyskał złoty status. W 1999 roku podpisał solowy kontrakt z Arista Records. Pierwszym sprawdzianem w labelu była dla artysty doraźna współpraca z Carlosem Santaną. Cee Lo pojawił się na multiplatynowym krążku gitarzysty "Supernatural" - wraz z Lauryn Hill zaśpiewał w utworze "Do You Like The Way". Trzy lata później przygotował pierwszy autorski album "Cee-Lo Green and His Perfect Imperfections". Longplay był zbliżony do innych wydawnictw z Dungeon Family, mieszały się na nim wpływy hiphopowe, soulowe, funkowe czy jazzowe. - Zawsze staram się poszukiwać nowych ścieżek, nie ograniczam się jedynie do hip-hopu - tłumaczył podczas wywiadu promocyjnego. - Uważam, że mój wkład w rozwój muzyki jest znaczący. W powstaniu dzieła wspomogło go także kilku artystów z kolektywu, m.in. Big Gipp czy Backbone.
Krążek zebrał bardzo poprawne recenzje w prasie - wysoko ocenili go dziennikarze "Entertainment Weekly", "Time'a" czy magazynu "Vibe". Album znalazł się także w podsumowaniu najlepszych debiutów roku stworzonego przez pismo "Rolling Stone", przyniósł piosenkarzowi też nominację do nagrody Grammy za utwór "Getting Grown" (w kategorii Best Urban/Alternative Performance). Wszystko to nie przełożyło się jednak na większy sukces komercyjny wydawnictwa - jedynie singlowy numer "Closet Freak" okazał się niszowym przebojem w niektórych amerykańskich radiostacjach.
Sytuacji nie zmienił także jego drugi autorski krążek "Cee-Lo Green... Is the Soul Machine", który pojawił się w marcu 2004 roku. Przed utonięciem na listach przebojów nie uchroniły go nawet gościnne udziały Timbalanda, Ludacrisa czy Pharrella Williamsa. Słaba sprzedaż obydwu zestawów doprowadziła do tego, że Arista postanowiła nie przedłużać kontraktu z muzykiem. Green faktem tym zbytnio się nie przejął, niemniej wolał na jakiś czas odłożyć karierę solową na bok. Wysiłki skoncentrował wtedy na nowym projekcie Gnarls Barkley, który obok niego tworzył amerykański DJ i producent Danger Mouse.
- Gdybym musiał znaleźć jakąś nazwę na to, co robimy, powiedziałbym, że jest to elektryczny industrialny euro soul - opowiadał Cee Lo serwisowi Thickonline.com. - Dzięki niemu mogę pokazać, że jestem bardzo wszechstronnym artystą. Jestem bardzo dumny z tego projektu. Wydany w 2006 roku longplay "St. Elsewhere", podobnie jak pilotujący go singel "Crazy", okazał się ogromnym przebojem. Tylko w Stanach Zjednoczonych rozeszło się trzy miliony egzemplarzy samego longplaya, co było najlepszym wynikiem w dotychczasowej karierze muzyka. Niecałe dwa lata później, na rynku pojawił się drugi krążek grupy, pod tytułem "The Odd Couple".
Po kilkuletniej przygodzie z Gnarls Barkley (projekt dalej pozostaje aktywny), Green postanowił powrócić do kariery pod własnym nazwiskiem. W sierpniu 2010 roku zrealizował kolejny solowy singiel, na który trafiło nagranie "Fuck You!". Piosenka z miejsca okazała się ogromnym sukcesem - w przeciągu zaledwie jednego tygodnia została odtworzona na serwisie YouTube ponad dwa miliony razy, następnie zadebiutowała na szczycie zestawień w Wielkiej Brytanii (w Stanach dotarła oczko niżej). - To przeszło moje najśmielsze oczekiwania - rozmawiał z Urlesque.com. - Tego nie dało się przewidzieć. Zrobiliśmy ten kawałek dla zabawy. Nie braliśmy tego utworu, tak jak i siebie na poważnie. Broń Boże nie robiliśmy tego kawałka, aby przypodobać się radiu. Następnie przyszedł czas na pełny longplay, który ukazał się w listopadzie tego samego roku, pod tytułem "The Lady Killer" (pokrył się platyną na Wyspach). Aby dopomóc promocji dzieła artysta ruszył w trasę koncertową, na której wspomogła go żeńska grupa wokalna Scarlet Fever. W lutym kolejnego roku pojawił się na 53. ceremonii wręczenia nagród Grammy, gdzie wraz z aktorką Gwyneth Paltrow wykonał ocenzurowaną wersję "Fuck You!" (pod tytułem "Forget You"). Podczas wieczoru Green odebrał także statuetkę za wspomnianą kompozycję, która wygrała w kategorii Best Urban/Alternative Performance.
W przyszłości należy spodziewać się kolejnych wydawnictw artysty. Przede wszystkim, powstanie kolejny album Gnarls Barkley. - Kiedy znów będę gotowy emocjonalnie, by wrócić do Gnarls Barkley, zajmę się tym - zapewniał. - A Danger Mouse będzie na mnie czekał. Cee Lo ma także w planach zrealizowanie krążka wspólnie z producentem o ksywce Jazze Pha. W maju 2011 roku ujrzał natomiast światło dzienne kawałek "Nasty", który został nagrany w duecie z Christiną Aguilerą i miał pierwotnie trafić na ścieżkę dźwiękową do filmu "Burleska". Piosenkarz ma także pojawić się jako jeden z gości na trzecim krążku Paula Oakenfolda, "Pop Killer".
Prywatnie, muzyk był raz żonaty, z Christiną Johnson - małżeństwo rozpadło się w 2005 roku. Para doczekała się jednego dziecka, syna o imieniu Kingston. Od kwietnia 2011 roku Green pełni rolę członka jury, a także trenera wokalnego w telewizyjnym konkursie talentów, "The Voice", który emitowany jest przez telewizję NBC.
Na świat przyszedł w maju 1974 roku w miejscowości Tampa na Florydzie jako Thomas DeCarlo Callaway. Życie od najmłodszych lat nie rozpieszczało przyszłego artysty - gdy miał zaledwie dwa lata zmarł jego ojciec. Następnie, gdy był już nastolatkiem, jego matka, Sheila J. Tyler-Callaway, uległa wypadkowi, w wyniku którego została sparaliżowana.
W 1995 roku, dwa lata po nieszczęsnym zdarzeniu zmarła - Cee Lo zaczynał wtedy właśnie odnosić pierwsze sukcesy z grupą Goodie Mob (wchodziła w skład hiphopowego kolektywu Dungeon Family, do którego należały m.in. formacje OutKast czy P.A.).
- Nasz debiutancki album "Soul Food" właśnie ukazał się na rynku i zagraliśmy wtedy po raz pierwszy w Atlancie, tego samego dnia zmarła - opowiadał w rozmowie z dziennikiem "New York Times" Cameron Gipp, jeden z członków Goodie Mob, a także bliski przyjaciel Greena. - Dowiedzieliśmy się o tym, w momencie, kiedy mieliśmy wejść na scenę. Jej odejście wyraźnie odbiło się na kondycji psychicznej artysty - zresztą do tematu śmierci obojga rodziców nie raz odnosił się w swoich utworach. - I want to thank you mom and dad for hurting me so bad/But you're the best I've ever had - śpiewał wiele lat później w utworze "A Little Better" (Dziękuje ci mamo i tato za to, że tak bardzo mnie zraniliście/Ale byliście najlepszym, co miałem).
Z Goodie Mob Green występował do końca lat 90-tych. W tym czasie grupa zarejestrowała trzy studyjne krążki - wspomniany "Soul Food" (1995), "Still Standing" (1998) i "World Party" (1999), z których każdy w Stanach Zjednoczonych uzyskał złoty status. W 1999 roku podpisał solowy kontrakt z Arista Records. Pierwszym sprawdzianem w labelu była dla artysty doraźna współpraca z Carlosem Santaną. Cee Lo pojawił się na multiplatynowym krążku gitarzysty "Supernatural" - wraz z Lauryn Hill zaśpiewał w utworze "Do You Like The Way". Trzy lata później przygotował pierwszy autorski album "Cee-Lo Green and His Perfect Imperfections". Longplay był zbliżony do innych wydawnictw z Dungeon Family, mieszały się na nim wpływy hiphopowe, soulowe, funkowe czy jazzowe. - Zawsze staram się poszukiwać nowych ścieżek, nie ograniczam się jedynie do hip-hopu - tłumaczył podczas wywiadu promocyjnego. - Uważam, że mój wkład w rozwój muzyki jest znaczący. W powstaniu dzieła wspomogło go także kilku artystów z kolektywu, m.in. Big Gipp czy Backbone.
Krążek zebrał bardzo poprawne recenzje w prasie - wysoko ocenili go dziennikarze "Entertainment Weekly", "Time'a" czy magazynu "Vibe". Album znalazł się także w podsumowaniu najlepszych debiutów roku stworzonego przez pismo "Rolling Stone", przyniósł piosenkarzowi też nominację do nagrody Grammy za utwór "Getting Grown" (w kategorii Best Urban/Alternative Performance). Wszystko to nie przełożyło się jednak na większy sukces komercyjny wydawnictwa - jedynie singlowy numer "Closet Freak" okazał się niszowym przebojem w niektórych amerykańskich radiostacjach.
Sytuacji nie zmienił także jego drugi autorski krążek "Cee-Lo Green... Is the Soul Machine", który pojawił się w marcu 2004 roku. Przed utonięciem na listach przebojów nie uchroniły go nawet gościnne udziały Timbalanda, Ludacrisa czy Pharrella Williamsa. Słaba sprzedaż obydwu zestawów doprowadziła do tego, że Arista postanowiła nie przedłużać kontraktu z muzykiem. Green faktem tym zbytnio się nie przejął, niemniej wolał na jakiś czas odłożyć karierę solową na bok. Wysiłki skoncentrował wtedy na nowym projekcie Gnarls Barkley, który obok niego tworzył amerykański DJ i producent Danger Mouse.
- Gdybym musiał znaleźć jakąś nazwę na to, co robimy, powiedziałbym, że jest to elektryczny industrialny euro soul - opowiadał Cee Lo serwisowi Thickonline.com. - Dzięki niemu mogę pokazać, że jestem bardzo wszechstronnym artystą. Jestem bardzo dumny z tego projektu. Wydany w 2006 roku longplay "St. Elsewhere", podobnie jak pilotujący go singel "Crazy", okazał się ogromnym przebojem. Tylko w Stanach Zjednoczonych rozeszło się trzy miliony egzemplarzy samego longplaya, co było najlepszym wynikiem w dotychczasowej karierze muzyka. Niecałe dwa lata później, na rynku pojawił się drugi krążek grupy, pod tytułem "The Odd Couple".
Po kilkuletniej przygodzie z Gnarls Barkley (projekt dalej pozostaje aktywny), Green postanowił powrócić do kariery pod własnym nazwiskiem. W sierpniu 2010 roku zrealizował kolejny solowy singiel, na który trafiło nagranie "Fuck You!". Piosenka z miejsca okazała się ogromnym sukcesem - w przeciągu zaledwie jednego tygodnia została odtworzona na serwisie YouTube ponad dwa miliony razy, następnie zadebiutowała na szczycie zestawień w Wielkiej Brytanii (w Stanach dotarła oczko niżej). - To przeszło moje najśmielsze oczekiwania - rozmawiał z Urlesque.com. - Tego nie dało się przewidzieć. Zrobiliśmy ten kawałek dla zabawy. Nie braliśmy tego utworu, tak jak i siebie na poważnie. Broń Boże nie robiliśmy tego kawałka, aby przypodobać się radiu. Następnie przyszedł czas na pełny longplay, który ukazał się w listopadzie tego samego roku, pod tytułem "The Lady Killer" (pokrył się platyną na Wyspach). Aby dopomóc promocji dzieła artysta ruszył w trasę koncertową, na której wspomogła go żeńska grupa wokalna Scarlet Fever. W lutym kolejnego roku pojawił się na 53. ceremonii wręczenia nagród Grammy, gdzie wraz z aktorką Gwyneth Paltrow wykonał ocenzurowaną wersję "Fuck You!" (pod tytułem "Forget You"). Podczas wieczoru Green odebrał także statuetkę za wspomnianą kompozycję, która wygrała w kategorii Best Urban/Alternative Performance.
W przyszłości należy spodziewać się kolejnych wydawnictw artysty. Przede wszystkim, powstanie kolejny album Gnarls Barkley. - Kiedy znów będę gotowy emocjonalnie, by wrócić do Gnarls Barkley, zajmę się tym - zapewniał. - A Danger Mouse będzie na mnie czekał. Cee Lo ma także w planach zrealizowanie krążka wspólnie z producentem o ksywce Jazze Pha. W maju 2011 roku ujrzał natomiast światło dzienne kawałek "Nasty", który został nagrany w duecie z Christiną Aguilerą i miał pierwotnie trafić na ścieżkę dźwiękową do filmu "Burleska". Piosenkarz ma także pojawić się jako jeden z gości na trzecim krążku Paula Oakenfolda, "Pop Killer".
Prywatnie, muzyk był raz żonaty, z Christiną Johnson - małżeństwo rozpadło się w 2005 roku. Para doczekała się jednego dziecka, syna o imieniu Kingston. Od kwietnia 2011 roku Green pełni rolę członka jury, a także trenera wokalnego w telewizyjnym konkursie talentów, "The Voice", który emitowany jest przez telewizję NBC.
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Closet Freak | Cee Lo Green | 04.2002 | - | 98[3] | Arista 15086 | [written by Thomas Callaway][produced by Thomas Callaway ][56[20].R&B Chart] |
In Da Wind | Trick Daddy Feat. Cee-Lo & Big Boi | 07.2002 | - | 70[18] | Slip-N-Slide 85 333 | [written by Phalon Alexander/Thomas Burton/Antwan Patton/Maurice Young ][produced by Jazze Pha ][28[20].R&B Chart] |
All I Know | Field Mob featuring Cee Lo Green and Jazze Pha | 05.2003 | - | - | MCA 113 950 | [77[7].R&B Chart] |
I'll Be Around | Cee Lo Green | 11.2003 | - | - | Arista 59811 | [written by Thomas Callaway , Tim Mosley][produced by Timbaland ][52[20].R&B Chart] |
The One | Cee-Lo Featuring Jazze Pha & T.I. | 03.2004 | - | - | Arista 54119 | [82[20].R&B Chart] |
Sugar (Gimme Some) / J.O.D.D. | Trick Daddy Feat. Ludacris, Lil' Kim & Cee-Lo | 01.2005 | 61[3] | 20[26] | Slip-N-Slide 93644 | [gold-US][written by Christopher Bridges/David Byrne/Michael Caren/Maurice Young ][produced by Michael Caren][36[20].R&B Chart] |
Happy Hour | Cee Lo Green with Jazze Pha | 09.2005 | - | - | Sho'Nuff 38 237 | [62[16].R&B Chart] |
Lil' Star | Kelis Feat. Cee-lo | 01.2007 | 3[20] | - | Virgin VST 1922 [UK] | [written by Callaway/Rogers/Jones ][produced by Cee-Lo ] |
Pretty please [Love me] | Estelle Feat. Cee-Lo | 09.2008 | 103[2] | - | Atlantic | [written by Estelle Swaray, J. Splash, Thomas Callaway, John Stephens, Drew Dixon][produced by Jack Splash] |
Be By Myself | Asher Roth Featuring Cee-Lo | 05.2009 | - | 107[1] | SRC | - |
Fuck You [Forget you] | Cee Lo Green | 08.2010 | 1[2][83] | 2[48] | Warner Bros WEA 476CD | [7x-platinum-US][platinum-UK][written by Cee-Lo Green/Bruno Mars/Philip Lawrence/Ari Levine/Brody Brown][produced by The Smeezingtons][57[20].R&B Chart] |
Scott Mescudi vs. the World | Kid Cudi featuring Cee Lo Green | 11.2010 | - | 92[1] | Warner Bros | [written by Scott Mescudi/Emile Haynie][produced by Emile Haynie] |
It's OK | Cee Lo Green | 12.2010 | 20[13] | - | Warner Bros CATCO 169573925 [UK] | [written by Cee-Lo Green/Detail ][produced by Dr Luke] |
Bright Lights Bigger City | Cee Lo Green | 03.2011 | 13[30] | 102[11] | Warner Bros USAT 21002307 [UK] | [silver-UK][written by Ben Allen/Decarlo Callaway/Tony Reyes][produced by Ben Allen/Graham Marsh ] |
I Want You (Hold on to Love) | Cee Lo Green | 06.2011 | 90[12] | - | Warner Bros USAT 21002312 [UK] | [written by Callaway, Fraser T Smith, Jack Splash, VLJ][produced by Fraser T Smith, Jack Splash] |
Love Is a Battlefield | Cee Lo Green featuring Vicci Martinez | 07.2011 | - | 102[1] | Warner Bros | [written by Holly Knight, Mike Chapman][produced by Neil Giraldo, Peter Coleman ] |
Cry Baby | Cee Lo Green | 09.2011 | 58[8] | - | Warner Bros USAT 21002313 [UK] | [written by Thomas Callaway/Rick Nowels][produced by Fraser Smith] |
Fool for You | Cee Lo Green Feat. Melanie Fiona Or Phillip Bailey | 09.2011 | - | 101[22] | Elektra | [written by Thomas Calloway, Melanie Fiona, Jack Splash][produced by Jack Splash][13[54].R&B Chart] |
Letter To My Son | Don Trip Featuring Cee Lo Green | 11.2011 | - | - | - | [89[6].R&B Chart] |
Anyway | Cee Lo Green | 12.2011 | 52[7] | - | Warner Bros USAT 21103370 [UK] | [written by Cee-Lo Green/Eric Frederic/Ross Golan/Rivers Cuomo/Josh Alexander][produced by Wallpaper/David Ledinsky] |
My Life | Slaughterhouse featuring Cee Lo Green | 06.2012 | - | 108[1] | Shady / Interscope | [written by Giorgio Spagna,Francesco Bontempi,Thomas Callaway,Joe Budden,Ryan Montgomery,Annerley Gordon,Raymond Díaz,Michael Gaffey,Nicholas Warwar,Peter Glenister,Dominick Wickliffe,Joell Ortiz,Mike Aiello][produced by Streetrunner,Raymond "Sarom" Diaz] |
Merry Christmas, Baby | Cee Lo Green featuring Rod Stewart and Trombone Shorty | 12.2012 | 111[3] | - | Warner Bros | [written by Lou Baxter and Johnny Moore] |
Mary, Did You Know? | Cee Lo Green | 12.2012 | - | 107[1] | Warner Bros | [written by Mark Lowry,Buddy Greene ][35[2].R&B Chart] |
What Christmas Means To Me | Cee Lo Green | 01.2013 | - | 115[1] | Warner Bros | [written by Anna Gaye,Allen Story,George Gordy][produced by Adam Anders,Peer Astrom][37[1].R&B Chart] |
Music to My Soul | Cee Lo Green | 11.2015 | 59[1] | - | Warner Bros USAT 21502769 | [written by Alex Schwartz,Joe Khajadourian,Daniel Ledinsky,CeeLo Green,Geoffrey Early,Nathan Payton,William Lobban Bean,Andreas Pfannenstill][produced by The Futuristics,Tommy Hittz,Cook Classics] |
The King and I | Eminem featuring CeeLo Green | 06.2022 | 86[1] | - | Interscope USUG 12105254 [UK] | [written by Marshall Mathers,Thomas Calloway,Andre Young,Luis Resto,Jerry Leiber,Mike Stoller][produced by Dr. Dre,Eminem] |
Albumy | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
Cee Lo Green and His Perfect Imperfections | Cee Lo Green | 04.2002 | - | 11[13] | Arista 14 682 | [produced by Cee-Lo] |
Cee Lo Green... Is the Soul Machine | Cee Lo Green | 03.2004 | - | 13[8] | Arista 52 111 | [produced by Cee-Lo, Traxx, The Neptunes, Timbaland, Jazze Pha, Organized Noize, Eric Stamile, DJ Premier, Locksmif][2.R&B Chart] |
The Lady Killer | Cee Lo Green | 11.2010 | 3[76] | 9[42] | Warner Bros 7567889289 | [2x-platinum-UK][produced by Cee-Lo Green/Element/The Smeezingtons/Fraser Smith/Salaam Remi/Paul Epworth/Jack Splash/Ben Allen/Alan Nglish/Graham Marsh/Terrence Simpkinsh/Dr Luke][2.R&B Chart] |
Cee Lo's Magic Moment | Cee Lo Green | 12.2012 | 141[3] | 25[10] | Arista | [produced by Cee-Lo Green/Fraser Smith/The Smeezingtons][4.R&B Chart] |
Heart Blanche | Cee Lo Green | 11.2015 | 43[2] | - | Warner Bros 0825646087433 [UK] | [produced by CeeLo Green , Alex 'AK' Kresovich, Brian Kennedy, Charlie Puth, Cook Classics, Daniel Ledinsky, Eg White, The Futuristics, Jack Splash, Jamil "Digi" Chammas, John Hill, Jon Bellion, Mark Ronson, Sean Phelan, Sonny J Mason, Tommy Hittz] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz