Auteurs

Grupa brytyjska. Powstała w 1991 w Southgate w Londynie. Założył ją Luke Haines (7.10.1967, Walton-on-Thames, Surrey) - voc, g, k, absolwent London College of Music. W pierwszym składzie znaleźli się też Alice Readman (1967, Harrow, Middlesex) - b i Glenn Collins (7.02.1968, Cheltenham, Gloucestershire) - dr. Haines i Readman już wcześniej, od 1987, występowali razem w zespole The Servants.
Collins zdobywał doświadczenia estradowe w formacjach Dog Unit i Vort Pylon. Wiosną 1993 najpierw skład powiększył się o Jamesa Banbury'ego - clo, k, a wkrótce potem miejsce Collinsa zajął Barney Crockfort - dr z zespołu Out Of My Hair. W 1996 grupa zawiesiła działalność na trzy lata.
Zadebiutowała w kwietniu 1992 przed publicznością londyńskiego Euston Rails Club. Niebawem koncertowała już u boku m.in. zespołu Suede. Podpisała kontrakt z małą firmą Hut. Pierwszą płytą był singel Showgirl/Glad To Be Gone/Staying Power z grudnia 1992. W tym czasie umieściła też utwór Bailed Out na składance "Volume 5" (Volume, 1992). Album "New Wave" nagrała z własnych funduszy -kosztem dziesięciu tysięcy funtów - i wydała w styczniu 1993. Nie był on bestsellerem, ale spodobał się publiczności - rozszedł się w dwudziestu tysiącach egzemplarzy w Wielkiej Brytanii, dziesięciu we Francji i piętnastu w Stanach Zjednoczonych (krótkie tournee po tym kraju na początku 1993 zakończyło się niestety fiaskiem).
Zawierał piosenki efektowne, melodyjne, barwnie opracowane z użyciem m.in. fortepianu, klawesynu i gitar akustycznych, zainspirowane dokonaniami Davida Bowiego (z okresu Ziggy'ego Stardusta), T. Rex, The Only Ones, The Go-Betweens i innych. Teksty wyrażały znużenie codzienną egzystencją (Valet Parking) i marzenie, wręcz obsesyjne,o życiu barwnym, karierze, gwiazdorstwie (Starstruck, Showgirl, Bail Out). Utwór American Guitars wykpiwał brytyjskie zespoły kopiujące gwiazdy amerykańskiego rocka. Albumowi towarzyszył singel How Could I Be Wrong/High Diving Horses/Wedding Day z maja 1993.
W czerwcu tego roku grupa zaprezentowała się na festiwalu w Glastonbury. A w końcu 1993 ruszyła w trasę po kraju u boku The The. Niestety, nie uczestniczyła w niej do końca, Haines zadarł bowiem z Mattem Johnsonem, liderem The The.
Podobny charakter co "New Wave" miała płyta "Now I'm A Cowboy" z kwietnia 1994, zawierająca m.in. piosenki Lenny Valentino i Chinese Bakery, wydane też na singlach (w listopadzie 1993 i kwietniu 1994; na stronach B utwory Disney World i Chinese Bakery w wersji akustycznej), a ponadto The Upper Classes, New French Girlfriend, I'm A Rich Man's Toy, Underground Movies czy Daughter Of A Child. Grupa promowała ją m.in. na festiwalu w Reading. Swoistym suplementem do "Now I'm A Cowboy" byt wydany w listopadzie 1994 minialbum "The Auteurs Vs q-Ziq" z błyskotliwymi remiksami kilku nagrań sygnowanymi przez Michaela Paradinasa (występującego jako q-Ziq).
W 1995 formacja właściwie zniknęła z pola widzenia. Przypomniała o sobie dopiero wydaną w grudniu czwórką "Back With The Killer". Natomiast w 1996 ukazały się następne czwórki, w lutym "Light Aircraft On Fire" i w maju "Kid's Issue", a także, w marcu, album "After Murder Park". Wyprodukowany przez Steve'a Albiniego, zawierał muzykę bardziej surową, gwałtowną i mroczną w wyrazie niż wszystkie poprzednie (np. Everything You Say Will Destroy You, Light Aircraft On Fire, New Brat In Jown, Tombstone). Bardzo udany, spotkał się niestety z niewielkim zainteresowaniem ze strony publiczności.
Rozgoryczony Haines rozwiązał The Auteurs i najpierw kontynuował nagrania pod prowokacyjnym szyldem Baader-Meinhof (tak sygnował płytę "Baader-Meinhof", Hut, 1996), a później z własnym zespołem Black Box Recorder (nagrał z nim album "England Made Me", Chrysalis, 1998).
Jednakże w czerwcu 1999 grupa The Auteurs przypomniała się publiczności bardzo udaną płytą "How I Learned To Love The Bootboys", pełną nawiązań do muzyki lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych (np. 7967, Your Gang Our Gang, Johnny And The Hurricanes, a także The Rubettes z cytatem z piosenki Sugar Baby Love The Rubettes).
Niecodziennym hołdem dla The Auteurs było nagranie A Day In The Life Of A Showgirl zespołu Midway Still. Połączono w nim tekst utworu Showgirl z melodiami piosenek A Day In The Life The Beatles i My Sweet Lord George'a Harrisona. Prawnicy wydawnictwa PolyGram Music Publishing - wbrew woli The Auteurs - zabronili Midway Still rozpowszechniać swoje dzieło.

Single
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Lenny Valentino/Disney World	Auteurs	11.1993	41[2]	-	Hut HUT 36	[written by Luke Haines ][produced by Phil Vinall,Luke Haines ]
Chinese Bakery/Government Bookstore	Auteurs	04.1994	42[2]	-	Hut HUT 41	[written by Luke Haines ][produced by Phil Vinall,Luke Haines ]
Back With The Killer EP	Auteurs	01.1996	45[6]	-	Hut HUT 65	[written by Luke Haines ]
Light Aircraft On Fire	Auteurs	02.1996	58[4]	-	Hut HUT 66	[written by Luke Haines ]
The Rubettes/Breaking Up	Auteurs	07.1999	66[2]	-	Hut HUT 113	[written by Luke Haines ,J. Moore , Waddington , Bickerton][produced by Pete Hofmann,Luke Haines ]

Albumy
Tytuł	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
New Wave	Auteurs	03.1993	35[2]	-	Hut HUTLP 7	[produced by Luke Haines , Phil Vinall]
Now I'm A Cowboy	Auteurs	05.1994	27[2]	-	Hut HUTLP 16	[produced by Luke Haines , Phil Vinall]
After Murder Park	Auteurs	03.1996	53[2]	-	Hut HUTLP 33	-
How I Learned To Love The Bootboys	Auteurs	07.1999	114[1]	-	Hut HUTLP 53	[produced by Luke Haines ,Pete Hofmann]