Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Iowa. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Iowa. Pokaż wszystkie posty

wtorek, 14 października 2025

Tionne Watkins

Tionne Tenese "T-Boz" Watkins (ur. 26 kwietnia 1970 roku w Des Moines, w stanie Iowa -
amerykańska wokalistka, była członkinią grypy muzycznej TLC, która została rozwiązana w 2005 roku. Watkins sporadycznie występuje również w filmach.
 

Oprócz swojej pracy z TLC wydała dwa single solowe: w 1996 roku Touch Myself ze ścieżki dźwiękowej do filmu Fled oraz cztery lata później My Getaway, który znalazł się w filmie Rugrats in Paris. Poza tym, że była wokalistką w takich utworach jak: "Ghetto Love" z Da Brat, "Changes" z Society of Soul, "He Say She Say" z Keith Sweat, "Different Times" z Raphael Saadiq i "Be Somebody" z Paula Cole. Watkins pojawiła się w piosence koleżanki z TLC Rozondy Thomas, zatytułowanej "Gameproof".
 

Watkins pracowała też jako aktorka, występując w 1998 roku w filmie Hype Williamsa "Belly". Wraz z koleżankami z zespołu TLC, zagrała także w serialu Living Single. Niedawno Watkins była jednym z producentów wykonawczych w 2006 w filmie ATL z udziałem rapera TI . Brała udział w teledysku do "It's Good" z YoungBloodZ, i pojawiła się na Real Housewives Atlanta jako przyjaciółka Kandi Burruss.
 

W grudniu 2007 roku Watkins podpisała umowę ze spółką zależną Universal Motown , SRC ,i Cash Money Records w 2011 roku. Jest chora na chorobę o nazwie anemia sierpowata, którą ukrywała do 1996 roku przed managementem i swoimi koleżankami z grupy. Była żoną rapera Mack 10, z którym ma córkę Chase Rolinson. Para rozwiodła się w 2004 roku.  

Single
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Word to the Badd!!Jermaine Jackson featuring T-Boz11.1991-78[2]LaFace 24 011[88.R&B; Chart]
Touch MyselfT-Boz08.199648[4]40[20]Rowdy 35 080[written by Dallas Austin][produced by Dallas Austin][23[20].R&B; Chart][sample z "My Mike Sounds Nice"-Salt-N-Pepa][piosenka z filmu "Fled"]
Ghetto LoveDa Brat featuring T-Boz03.1997-16[15]So So Def 78 527[gold-US][written by Jermaine Dupri, Da Brat, El DeBarge][produced by Jermaine Dupri][11[19].R&B; Chart][sample z "All this love"-De Barge;"Public Enemy 31"-Public Enemy]
Tight to Def Mack 10 featuring T-Boz10.2000--Hoo-Bangin'[65[10].R&B; Chart]
My GetawayT-Boz04.200144[3]-Maverick[written by Bryan Evans/ Tionne Watkins][produced by Soulshock & Karlin][79[7].R&B; Chart][piosenka z filmu "Rugrats in Paris"]

środa, 26 kwietnia 2023

Truth and Janey

Biorąc swoją nazwę od przełomowego albumu Jeff Beck Group i utworzonego pod koniec '69 w małym mieście w Iowa, wokalista/gitarzysta Billy Janey , wokalista/basista Steven Bock i perkusista Denis Bunce

(oryginalny perkusista John Fillingsworth trwał mniej niż rok) zaczęli pisać oryginalny materiał, nagrał parę singli w latach 1972/1973, a następnie przekształcił się w Truth and Janey, gdy poinformowano, że inny zespół miał już prawa do pseudonimu Truth przed nimi.

 Żmudne prace drogowe w sąsiednich stanach zapewniły zespołowi zajęcie w nadchodzących latach, ale brak poważnego kontraktu płytowego ostatecznie skłonił ich do sfinansowania własnego albumu - zaciekłego i bluesowego hardrockowca, który nosił tytuł „No Rest for the Wicked”. studio w pobliskim Ames. Wydali to za pośrednictwem lokalnej niezależnej wytwórni, a jego nakład 1000 egzemplarzy szybko wyprzedał się wśród oddanych fanów w regionie - ale to wszystko. Bez widocznych perspektyw rozwoju kariery w najbliższej przyszłości, Truth and Janey rozwiązali się w następnym roku.
 

Jednak brzmienie Truth and Janey jest prawdopodobnie najlepiej uchwycony na tej płycie na żywo. To mieszanka klasycznego rocka, psychodelicznego gitarowego rocka przypominającego Hendrixa i progresywnych struktur zespołu takiego jak Budgie.
Muzycznie czerpią ze wszystkich wpływów dnia (Hendrix, Cream, Captain Beyond, itp.) i udaje im się stworzyć własne brzmienie i unikalne piosenki.

Albumy
Tytu³ WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
No Rest For The WickedTruth and Janey.1976--Montross MR 376[produced by Steve Monroe]
Just A Little Bit Of MagicTruth and Janey.1977-- Bee Bee 711 X 98[produced by Truth And Janey]
Live 4/8/76Truth and Janey.1988-- Rock 'N' Bach[produced by Jim Hanson]
Topeka JamTruth and Janey.2016-- Vintage ROCK/LION059-V-1-

piątek, 28 października 2022

Stone Sour

Stone Sour -amerykańska grupa muzyczna wykonująca metal alternatywny. Powstała w 1992 roku w Des Moines.Grupa powstała w 1992 roku w Des Moines z inicjatywy wokalisty Coreya Taylora oraz perkusisty Joela Ekmana. Stary przyjaciel Taylora, Shawn Economaki, dołączył jako basista.


W 1994 roku wydał swoje pierwsze demo o wybitnie hardrockowym brzmieniu, nagrane w Big Fish Studios w Omaha w stanie Nebraska. Niestety grupa nie zyskała nim żadnej popularności, gdyż klasyczny hard rock, jaki prezentował wtedy Stone Sour, w latach 90-tych XX wieku odchodził w zapomnienie, a popularnością cieszyły się jedynie legendarne grupy tego gatunku.

W 1995 roku do grupy dołączył James Root. Działalność zawieszono, gdy w 1997 roku Corey odszedł z próbą reformacji grupy Slipknot. Rok później do Slipknot dołączył także Root. Economaki został jej menedżerem, a Ekman założył rodzinę. Myślano, że to koniec Stone Sour.

W 2000 roku Josh Rand przyszedł do Coreya z tekstami nad którymi pracował. Wtedy razem zaczęli pracować przez półtora roku, pisząc nowe piosenki. Zespół przywrócono do życia w 2002 roku, wydając album Stone Sour. Zespół przygotował piosenkę „Bother” na soundtrack do filmu Spider-Man, w czasie gdy nagrywano album. Nowy, a zarazem pierwszy oficjalny w karierze krążek zmienił zupełnie image grupy, gdyż muzyka w nim zawarta bardzo wyraźnie odnosiła się do stylu Slipknot, jednak o nieco łagodniejszym brzmieniu. Po tej konwersji zespół odniósł komercyjny sukces; m.in. dzięki niej również wiele fanów Slipknota zaczęła sięgać po twórczość Stone Sour.

Zespół wrócił do studia w styczniu 2006 roku, zaczynając pracę nad nową płytą. Za bębnami zasiadł Roy Mayorga, zajmując miejsce po Ekmanie, który opuścił zespół po śmierci dziecka. Od maja do czerwca zespół występował w Europie wraz z zespołem Bloodsimple podczas trasy Finish What we Started Tour jako support grupy Alice in Chains. Nowy album wydany 1 sierpnia 2006 roku został nazwany Come What(ever) May i liczy 12 piosenek. Pierwszy singel „30/30-150” wyróżnia dynamika i skomplikowana warstwa rytmiczna. Kolejny „Through Glass” nawiązuje do wspomnianej „Bother”, będąc spokojną alternatywą dla ciężkiego gitarowego grania, jakim zespół zarysował swój styl. W utworze 30/30-150 gościnnie pojawił się perkusista grupy Godsmack, Shannon Larkin. Jego partie perkusji zostały zarejestrowane tylko na płycie. W teledysku pojawia się już Mayorga.

Na początku 2010 roku zespół poinformował, że pracuje nad trzecim albumem. Premierę nowego wydawnictwa zatytułowanego Audio Secrecy przewidziano na 7 września 2010.

Na początku października 2010 roku singiel „Say You'll Haunt Me” z płyty „Audio Secrecy” został sklasyfikowany na 1. miejscu według zestawienia Rock Songs. 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
BotherStone Sour11.200228[2]56[20]Roadrunner RR 20243[gold-US][written by Corey Taylor][produced by Tom Tatman, Stone Sour, James "Jimbo" Barton]
InhaleStone Sour07.200363[2]-Roadrunner RR 20093[written by Corey Taylor ,Jim Root, Josh Rand, Shawn Economaki, Joel Ekman][produced by Tom Tatman, Stone Sour]
Through GlassStone Sour08.200698[1]39[26]Roadrunner RR 39353[platinum-US][silver-UK][written by Shawn Economaki, Josh Rand ,Jim Root ,Corey Taylor][produced by Nick Raskulinecz]
Say You'll Haunt MeStone Sour09.2010-110[16]Roadrunner[written by Corey Taylor][produced by Nick Raskulinecz]
Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Stone SourStone Sour09.200241[2]46[27]Roadrunner RR 84252[gold-US][gold-UK][produced by Tom Tatman, Stone Sour]
Come What(ever) MayStone Sour08.200627[4]4[38]Roadrunner RR 80732[platinum-US][gold-UK][produced by Nick Raskulinecz]
Audio SecrecyStone Sour09.20106[4]6[11]Roadrunner RR 78702[silver-UK][produced by Nick Raskulinecz]
House of Gold & Bones – Part 1Stone Sour11.201213[3]7[14]Roadrunner RR 76632[produced by David Bottrill]
House of Gold & Bones – Part 2Stone Sour04.201311[3]10[10]Roadrunner RR 76256[produced by David Bottrill]
Meanwhile in Burbank...Stone Sour05.2015-78[1]Roadrunner[produced by Stone Sour]
HydrogradStone Sour07.20175[3]8[3]Roadrunner 0016861745424[produced by Jay Ruston]

wtorek, 29 marca 2022

Shannon Brown

Shannon Brown (ur. Shannon Leigh Brown 23 lipca 1973r w Spirit Lake w stanie Iowa) to piosenkarka i autorka tekstów country z przełomu lat 90. i 2000.

W 1997 roku podpisała swój pierwszy kontrakt nagraniowy z Aristą Nashville, a rok później rozpoczęła pracę nad swoim debiutanckim albumem „A Tour of My Heart”.

Główny singiel z albumu, „I Won't Lie” osiągnął   58 miejsce na liście Billboard Hot Country Singles & Tracks, pozostając na liście przez 11 tygodni; jednak debiutancki album Shannon  nigdy nie został wydany (chociaż promocyjna kopia istnieje na Discogs.com).

W 1999 roku Shannon pojawiła się na ścieżce dźwiękowej do filmu „Happy, Texas” wraz z utworem „Half a Man”, który został wydany jako singiel, ale w ogóle nie pojawił się na listach przebojów. Pod koniec 2001 roku opuściła Arista Nashville i podpisała nowy kontrakt płytowy z BNA Records, gdzie rozpoczęła pracę nad swoim drugim albumem studyjnym.

Główny singiel z albumu, cover piosenki Deborah Allen, „Baby I Lied”, osiągnął   40  miejsce listy Billboard Hot Country Singles & Tracks, pozostając na liście przez 15 tygodni.

Kolejny singiel, „Untangle My Heart” osiągnął   58 miejsce na liście Billboard's Hot Country Singles & Tracks, pozostając na liście tylko przez cztery tygodnie. Podobnie jak jej pierwszy album, drugi album Shannon, „Untangle My Heart”, nigdy nie został wydany i wkrótce opuściła BNA Records.

Pod koniec 2005 roku Shannon podpisała swój trzeci kontrakt nagraniowy z wytwórnią Warner Bros. Records, gdzie w końcu wydała album „Corn Fed”, który zadebiutował na miejscu 163 na liście Billboard 200, #34 na liście Billboard's Top Country Albums.

Tytułowa piosenka osiągnęła   47 pozycję na liście Billboard's Hot Country Songs, pozostając na liście przez 15 tygodni; jednak kolejny singiel „Pearls” w ogóle nie znalazł się na listach przebojów, a później rozstała się z Warner Bros. Records.

Obecnie nie wiadomo, czym zajmuje się Shannon Brown i wygląda na to, że odeszła w zapomnienie.

 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
I Won't LieShannon Brown11.1998-- Arista Nashville 13144[written by Bruce Bouton, Hillary Lindsey][produced by Brian Tankersley, Norro Wilson][58[11].Country Chart]
Baby I LiedShannon Brown09.2001--BNA 69104[written by Deborah Allen, Rafe Van Hoy, Rory Michael Bourke][produced by Byron Gallimore][40[15].Country Chart]
Untangle My HeartShannon Brown02.2002-- BNA[written by Jim Collins, Melba Montgomery, Shannon Brown][produced by Byron Gallimore][58[4].Country Chart]
Corn FedShannon Brown11.2005--Warner[produced by John Rich][50[15].Country Chart]
Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Corn FedShannon Brown03.2006-163[1] Warner Bros. 49323[produced by John Rich]

wtorek, 30 listopada 2021

Julia Michaels

Julia Michaels, właściwie Julia Carin Cavazos (ur. 13 listopada 1993 r. Devenport, Iowa, Stany Zjednoczone)- amerykańska piosenkarka i autorka tekstów. Swoją karierę rozpoczęła jako autorka tekstów pop, pisząc utwory dla takich artystów jak Selena Gomez, Demi Lovato, Fifth Harmony, Shawn Mendes, Britney Spears, Justin Bieber, Hailee Steinfeld i Gwen Stefani. Michaels wydała swój debiutancki singiel w Republic Records w 2017 roku, „Issues”, który osiągnął 11 pozycję na liście Billboard Hot 100 w Stanach Zjednoczonych i uzyskał status potrójnej platynowej płyty od amerykańskiego stowarzyszenia Recording Industry Association (RIAA) i zdobył nominacje do nagrody Grammy w kategorii Song of the Year i Best New Artist. Jej debiutancki minialbum, "Nervous System" (2017), osiągnął 48 pozycję na liście Billboard 200 w Stanach Zjednoczonych. Otrzymała nominacje do MTV Music Video, Billboard Music i American Music Awards.



Julia Michaels urodziła się w Davenport w stanie Iowa. Przeprowadziła się do Santa Clarita w Kalifornii, około 35 mil na północny zachód od Los Angeles, wraz z rodziną, w tym starszą siostrą Jaden, która także jest autorką tekstów. Jej ojciec ma pochodzenie meksykańsko-portorykańskie. Zmienił nazwisko z Juan Manuel Cavazos na John Michaels, aby kontynuować karierę aktorską. Michaels zaczęła śpiewać w wieku 12 lat. W wieku 14 lat poznała kompozytora Joleen Belle, z którym napisała piosenkę przewodnią dla serialu Austin & Ally oraz wielu innych piosenek dla telewizji i kina. W wieku 19 lat poznała Lindy Robbins, z którą napisała „Fire Starter” dla Demi Lovato i „Miss Movin 'On” dla zespołu Fifth Harmony.

Michaels przynała, że jej inspiracjami są Fiona Apple, Lisa Mitchell, Laura Marling, Missy Higgins, Paramore, Juliet Simms, Sarah Blasko i The Fray. Michaels tworzyła teksty dla wytwórni Hollywood Pop Circuits od 16 roku życia. W wieku 20 lat poznała swojego partnera do pisania piosenek Justina Trantera, z którym do tej pory często współpracuje. Przypisuje się jej pisanie hitów dla wielu międzynarodowych artystów, w tym Justina Biebera, Seleny Gomez i Fifth Harmony. Wraz z norweskim muzykiem Kygo wykonała utwór „Carry Me” podczas ceremonii zamknięcia Letnich Igrzysk Olimpijskich 2016 w Rio de Janeiro w Brazylii.


W styczniu 2017 r. Michaels wydała swój pierwszy solowy singiel „Issues”. „Po raz pierwszy napisałam piosenkę, która brzmiała tak bardzo jak ja, że nie wyobrażam sobie, żeby ktoś ją śpiewał”- powiedział Michaels. Według artystki wielu znanych wokalistów walczyło o tę piosenkę, ale zachowała ją dla siebie. Dzięki tej piosence zyskała rozgłos i sławę, stała się nową gwiazdą 2017 roku. W kwietniu 2017 r. jej nowa piosenka „How Do We Get Back to Love” miała swoją premierę w serialu HBO "Girls". Jej minialbum "Nervous system" został wydany 28 lipca 2017 r. Jej drugi singiel „Uh Huh” został wydany 2 czerwca 2017 r. Od 25 listopada do 6 grudnia 2017 r. Michaels była supportem Shawna Mendesa podczas jego trasy World Illuminate World podczas występów w Australii i Nowej Zelandii.

Podczas Grammy Awards 2018 była nominowana do dwóch nagród, najlepszego nowego artysty i piosenki roku za „Issues". 8 lutego 2018 roku ukazało się „Heaven”, które znalazło się na ścieżce dźwiękowej do filmu "Fifty Shades Freed". 4 maja 2018 roku ukazała się piosenka „Jump” z udziałem Trippie Redd.

Od 12 marca do 12 maja 2018 roku Julia była występowała otwierając europejską trasę Flickers World Tour Nialla Horana.

Od 30 maja do 15 października 2018 r. Michaels również supportowała w trakcie trasy Maroon 5 w Red Pill Blues Tour w Ameryce Północnej. Współpracowała z Lauvem przy singlu "There's no way”, wydanym 27 września 2018 r.
Od 23 stycznia do 5 lutego 2019 r. Michaels otwierała trasę Keitha Urban podczas australijskich występów Graffiti U World Tour. 24 stycznia 2019 r. wydała swoją EPkę, "Inner Monologue Part 1". W czerwcu 2019 roku zaczęła udostepniać utwory z "Inner Monologue Part 2", w tym „17” i „Falling for Boys”.  


Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Carry MeKygo featuring Julia Michaels08.2016133-Sony[written by Kyrre Gørvell-Dahll,Julia Michaels,Justin Tranter][produced by Kygo]
IssuesJulia Michaels02.201710[37]11Polydor USUM 71615691[5x-platinum-US][2x-platinum-UK][written by Julia Michaels, Benjamin Levin ,Tor Erik Hermansen ,Mikkel Storleer ,Eriksen Justin Tranter][produced by Stargate, Benny Blanco]
Help Me OutJulia Michaels with Maroon 510.2017-118[1]Interscope[written by Adam Levine,Thomas Wesley Pentz,Henry Agincourt Allen,Julia Michaels,Justin Tranter][produced by Diplo,King Henry]
I Miss YouClean Bandit featuring Julia Michaels11.20174[30]92[1]Atlantic/Polydor/Republic GBAHS 1701011[gold-US][2x-platinum-UK][written by Julia Michaels,Jack Patterson,Grace Chatto][produced by Jack Patterson,Mark Ralph,Grace Chatto]
HeavenJulia Michaels03.201877[6]108[5]Republic USQ4E 1803401[silver-UK][written by Julia Michaels,Uzoechi Emenike,Tayla Parx,Morten Ristorp Jensen,Brian Garcia][produced by Morten Ristorp Jensen ]
Coming HomeKeith Urban featuring Julia Michaels07.2018-50[7]Hit Red[5x-platinum-US][2x-platinum-UK][written by Keith Urban,J.R. Rotem,Julia Michaels,Nicolle Galyon,Merle Haggard][produced by Keith Urban,J.R. Rotem]
Peer PressureJames Bay featuring Julia Michaels03.201985[2]-Republic USUM 71901255[written by James Bay, Julia Michaels][produced by Joel Little]
If the World Was EndingJP Saxe featuring Julia Michaels01.202014[32]27[29]Arista USQX 91902708[platinum-US][gold-UK][written by Jonathan Percy Starker Saxe,Julia Michaels][produced by Finneas]
What a TimeJulia Michaels featuring Niall Horan06.202171[3]-Polydor USUM 71900686[written by Julia Michaels,Justin Tranter,Casey Barth,Riley Knapp][produced by Kirkpatrick,RKCB]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Nervous SystemJulia Michaels07.2017-48[6] Republic[produced by Benny Blanco,Julia Michaels,Mattman & Robin,Stargate]
Inner Monologue Part 1Julia Michaels02.2019-99[1] Republic[produced by Ian Kirkpatrick,Louis Bell,Frank Dukes,Casey Barth,Riley Knapp,Benjamin Rice]
Not in Chronological OrderJulia Michaels05.2021-183[1] Republic[produced by The Monsters & Strangerz,German,John Ryan,G Koop]

czwartek, 11 listopada 2021

Slipknot

Slipknot  - amerykańska grupa wykonująca muzykę z pogranicza heavy, nu i metalu alternatywnego.

Cechą charakterystyczną grupy jest fakt występowania jej członków w zasłaniających twarze maskach. Przez szereg lat aż do 2010 zespół tworzył niezmiennie dziewięcioosobowy skład.


W 2006 grupa otrzymała nagrodę Grammy w kategorii Best Metal Performance za utwór pt. „Before I Forget” z płyty Vol. 3: (The Subliminal Verses), a w 2008 Slipknot dostał nagrodę Kerrang! Icon. Natomiast cztery z sześciu oficjalnie wydanych albumów uzyskały status płyty platynowej.

Członkowie zespołu występują także w innych zespołach. Wokalista Corey Taylor jest członkiem grupy Stone Sour, Sid Wilson prowadzi karierę solową jako DJ Starscream, natomiast Shawn Crahan jest liderem zespołu Dirty Little Rabbits.
 

Zespół powstał w 1995 w Des Moines z inicjatywy Shawna Crahana i Andersa Colsefniego. Muzycy do współpracy zaprosili basistę Paula Graya i gitarzystę Donniego Steela. Wkrótce potem do zespołu dołączył drugi gitarzysta Josh Brainard, który był pomysłodawcą początkowej nazwy zespołu Meld. Pierwszy koncert zespołu odbył się po włączeniu do składu perkusisty Joeya Jordisona. Występ odbył się w listopadzie 1995 w klubie Crowbar w rodzinnym mieście zespołu. Rolę wokalisty objął wtedy Colsefni. W tym czasie powstały takie utwory jak "Slipknot", "Killers Are Quiet", "Do Nothing, Bitchslap", "Confessions", "Some Feel", "Part of Me" i "Tattered and Torn". Wkrótce potem muzycy zdecydowali o poszerzeniu instrumentarium zespołu. Jordison pozostał głównym perkusistą, natomiast Crahan i Colsefni rozpoczęli grę na instrumentach perkusyjnych. Niedługo potem nazwa grupy została zmieniona na Pyg System, a następnie na Slipknot. Pod koniec 1995 grupa przystąpiła do prac w SR Studios, gdzie z pomocą producenta Seana McMahona zarejestrowano utwory na debiutancki album Mate, Feed, Kill, Repeat.

W lutym 1996 grupę opuścił Donnie Steele, którego zastąpił Craig Jones. Jako gitarzysta muzyk wystąpił tylko podczas jednego koncertu. Wkrótce potem Jones zaczął grać na keyboardzie. Jako drugi gitarzysta do zespołu dołączył natomiast Mick Thomson. Tego samego roku muzycy zdecydowali się na zastosowanie masek podczas występów. 31 października 1996 ukazał się album Mate, Feed, Kill, Repeat. Wydawnictwo ukazało się w nakładzie 1000 egzemplarzy. Muzycy zaprzyjaźnili się z dyrektorem programowym radia KKDM - Sophią John, która zgodziła się przez rok pełnić nieodpłatnie funkcję menedżera grupy. Zespół odniósł swój pierwszy sukces wygrywając w zorganizowanym przez KKDM konkursie Battle Of Bands, gdzie pokonali swoich głównych rywali z Des Moines, grającą alternatywnego rocka grupę Stone Sour, której wokalistą był Corey Taylor. W 1997 jako drugi wokalista do zespołu dołączył Corey Taylor. Pierwszym utworem, do którego Corey napisał tekst, był utwór "Me inside". Wkrótce potem muzyk objął stanowisko głównego wokalisty, natomiast Colsefni poprzestał na instrumentach perkusyjnych i chórkach.

W 1998 podczas koncertu Colsefni zakomunikował odejście z zespołu. Zastąpił go Chris Fehn. Do zespołu dołączył również DJ Sid Wilson. Sophia John zdołała dotrzeć do producenta muzycznego Rossa Robinsona, który pojawił się na próbie zespołu. Robinson pośredniczył w podpisaniu kontraktu Slipknot z wytwórnią muzyczną Roadrunner Records, który opiewał na sumę 500 tysięcy dolarów i siedem płyt. 23 września 1998 zespół poleciał do Los Angeles, gdzie w studiu nagraniowym zaczęto prace nad albumem Slipknot. Płyta ta ukazała się w Stanach Zjednoczonych 29 czerwca 1999 i w dwa tygodnie po premierze uzyskała status złotej płyty, a po trzech miesiącach status platynowej.

Wydawnictwo było promowane singlami do utworów Wait and Bleed i Spit It Out. Tego samego roku zespół opuścił gitarzysta Josh Brainard, który ze względów rodzinnych nie mógł poświęcać grupie dużo czasu. Brainarda zastąpił James Root.

W styczniu 2001 grupa ponownie weszła do studia, gdzie we współpracy z Rossem Robinsonem rozpoczęła prace nad kolejnym albumem, zatytułowanym Iowa. Nowe wydawnictwo ukazało się 28 sierpnia. W ramach promocji ukazały się trzy single The Heretic Anthem, Left Behind i My Plague (New Abuse Mix) do których zrealizowano również teledyski. W 2002 perkusista Joey Jordison, jako gitarzysta wystąpił na debiutanckiej płycie zespołu Murderdolls zatytułowanej Beyond The Valley Of Murderdolls; perkusista Shawn Crahan zagrał na debiutanckim albumie To My Suprise - To My Surprise; natomiast Corey Taylor reaktywował grupę Stone Sour. 1 lutego 2002 grupa wystąpiła w katowickim Spodku.
2003–2007

Pod koniec 2003 muzycy rozpoczęli prace nad Vol. 3: (The Subliminal Verses); tym razem grupa skorzystała z usług producenta Ricka Rubina. Płyta ukazała się 25 maja na całym świecie. Promowały ją single Duality, Vermilion, Before I Forget, The Nameless i The Blister Exists].

25 czerwca 2005 grupa wystąpiła w warszawskim klubie Stodoła. 31 października tego samego roku ukazał się pierwszy dwupłytowy album koncertowy zespołu zatytułowany 9.0: Live. Na wydawnictwie ukazał się zapis koncertów grupy w Tokio, Osace, Singapurze i Las Vegas. 4 grudnia 2006r ukazało się trzecie wydawnictwo DVD zespołu zatytułowane Voliminal: Inside the Nine. Na wydawnictwie ukazał się m.in. 90-minutowy film, w reżyserii Shawna Crahana, koncert, wywiady oraz teledyski. W 2007r gitarzysta grupy Mick Thomson wystąpił gościnnie na albumie Doomsday X- Malevolent Creation. Tego samego roku Slipknot odbył trasę koncertową Jägermeister Music Tour w Stanach Zjednoczonych wraz z grupami Lacuna Coil i Shadows Fall.

25 sierpnia 2008 ukazała się czwarta studyjna płyta grupy All Hope Is Gone. Płyta wydana przez wytwórnie Roadrunner Records w ciągu tygodnia od dnia premiery sprzedała się w nakładzie 239 516 sztuk. W ramach promocji ukazały się single do utworów All Hope Is Gone, Psychosocial, Dead Memories i Sulfur. Tego samego roku grupa uzyskała nominację do nagrody MTV Video Music Awards w kategorii "Best Rock Video" za teledysk do utworu "Psychosocial". Album do 2009 sprzedał się w nakładzie 500 000 egzemplarzy uzyskując status złotej płyty. Natomiast 13 marca 2009 w ramach MTV World Stage cyklu koncertów emitowanych jednocześnie na żywo na 62 kanałach telewizyjnych. 

24 maja 2010 zmarł basista grupy Paul Gray. Pomimo potwierdzenia występów grupy na festiwalu Sonisphere latem 2011, Corey Taylor zapytany o możliwość wydania nowego albumu Slipknot przyznał, iż "nie widzi, aby stało się to wkrótce". W 2011 stanowisko basisty objął Donnie Steele- gitarzysta i członek oryginalnego składu Slipknot. W 2012 zespół wydał album-kompilację Antennas To Hell.

W grudniu 2013 grupa ogłosiła, że opuścił ją perkusista Joey Jordison, po czym na początku stycznia 2014 sam zainteresowany oświadczył, że nie odszedł z zespołu, tylko został z niego wyrzucony. W tym samym roku Corey Taylor poinformował o nadchodzącej, piątej płycie składu, zatytułowanej .5: The Gray Chapter. Album pojawił się w sprzedaży 21 października 2014r. Singlami promującymi były utwory The Negative One, The Devil In I oraz Custer. Pojawiła się również informacja o przyłączeniu do zespołu dwóch nowych członków. Są nimi Alex Venturella za zmarłego basistę Paula Graya i Jay Wainberg za perkusistę Joeya Jordisona. Nowi członkowie do dziś nie otrzymali swoich numerów, co było elementem rozpoznawczym pierwotnego składu.

W 2018r coraz częściej pojawiały się pogłoski o kolejnym, szóstym studyjnym albumie kapeli. Plotki te zostały oficjalnie potwierdzone przez zespół na początku 2019r. W tym samym czasie została ogłoszona kolejna trasa koncertowa zespołu. Jednym z państw na tej trasie była również Polska, w której Slipknot pojawił się 25 czerwca 2019. Ze względu na konflikty wewnątrz zespołu została również ogłoszona informacja, iż Chris Fehn został usunięty z grupy. Album "We Are Not Your Kind" został wydany 9 sierpnia 2019.
Zespół Slipknot jako główne inspiracje wymienia takie grupy muzyczna jak Led Zeppelin, Black Sabbath, Slayer, Judas Priest, Korn, AC/DC, Head of David, Godflesh, Skinny Puppy, Neurosis, Kiss oraz Beastie Boys. W twórczości grupy wyraźne są wpływy takich gatunków jak death metal, black metal, heavy metal oraz nu metal.

Grupa zaliczana jest do pionierów nurtu New Wave of American Heavy Metal łączącego wpływy thrash i death metalu oraz metalcore. Stylistycznie muzyka Slipknot porównywana jest do dokonań takich zespołów jak Pantera, Machine Head, Biohazard, Life of Agony czy Prong.

Wczesne utwory zespołu Slipknot charakteryzują się różnorodnymi partiami wokalnymi takimi jak: rapowanie, śpiew oraz growl. Natomiast nowsze dokonania zespołu charakteryzuje większy udział melodyjnego śpiewu. W tekstach dominują takie motywy jak: nihilizm, gniew, miłość, mizantropia czy psychoza. 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Wait and bleedSlipknot03.200027[17]-Roadrunner RR 21125[platinum-US][silver-UK][written by Joey Jordison, Corey Taylor][produced by Ross Robinson, Slipknot]
Spit it outSlipknot09.200028[7]-Roadrunner RR 20903[written by Paul Gray ,Joey Jordison ,Shawn Crahan][produced by Ross Robinson, Sean McMahon]
Left behindSlipknot11.200124[19]-Roadrunner RR 20335[written by Corey Taylor ,Mick Thomson, Jim Root, Paul Gray, Joey Jordison, Shawn "Clown" Crahan ,Chris Fehn, Sid Wilson, Craig "133" Jones][produced by Ross Robinson,Slipknot]
My plagueSlipknot07.200243[4]-Roadrunner RR 20453[written by Corey Taylor ,Mick Thomson, Jim Root, Paul Gray, Joey Jordison, Shawn "Clown" Crahan ,Chris Fehn, Sid Wilson, Craig "133" Jones][produced by Ross Robinson,Slipknot][piosenka z filmu "Resident evil"]
DualitySlipknot06.200415[6]106[14]Roadrunner RR 39880[gold-UK][written by Shawn Crahan ,Chris Fehn ,Paul Gray, Craig Jones ,Joey Jordison, Jim Root, Corey Taylor, Mick Thomson ,Sid Wilson][produced by Rick Rubin]
VermillionSlipknot10.200431[2]-Roadrunner RR 39770[written by Shawn Crahan ,Chris Fehn ,Paul Gray, Craig Jones ,Joey Jordison, Jim Root, Corey Taylor, Mick Thomson ,Sid Wilson][produced by Rick Rubin]
Before i forgetSlipknot06.200535[4]-Roadrunner RR 39687[platinum-US][silver-UK][written by Shawn Crahan ,Chris Fehn ,Paul Gray, Craig Jones ,Joey Jordison, Jim Root, Corey Taylor, Mick Thomson ,Sid Wilson][produced by Rick Rubin]
All Hope Is GoneSlipknot07.200898[1]-Roadrunner CATCO 140343323[written by Paul Gray, Joey Jordison, Jim Root, Corey Taylor, Mick Thomson][produced by Dave Fortman]
PsychosocialSlipknot07.200867[8]-Roadrunner CATCO 140353002[gold-UK][written by Corey Taylor, Joey Jordison, Paul Gray][produced by Dave Fortman]
The Negative OneSlipknot08.201471[1]-Roadrunner NLA 321400314[written by Jim Root ,Corey Taylor][produced by Slipknot, Greg Fidelman]
The Devil in ISlipknot08.2014135[1]-Roadrunner [gold-US][silver-UK][written by Jim Root ,Corey Taylor][produced by Slipknot, Greg Fidelman]
All Out LifeSlipknot11.201899[1]-Roadrunner NLA 321800292[written by Shawn Crahan, Jim Root, Corey Taylor][produced by Slipknot, Greg Fidelman]
UnsaintedSlipknot05.201968[2]-Roadrunner NLA 321900089[gold-US][written by Shawn Crahan, Jim Root, Corey Taylor][produced by Slipknot, Greg Fidelman]
Nero ForteSlipknot08.201984[1]-Roadrunner NLA 321900097[written by Shawn Crahan, Jim Root, Corey Taylor][produced by Slipknot, Greg Fidelman]
All Out LifeSlipknot11.201899[1]-Roadrunner NLA 321800292[written by Shawn Crahan, Jim Root, Corey Taylor][produced by Slipknot, Greg Fidelman]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
SlipknotSlipknot07.199937[79]51[80]Roadrunner RR 86558[2x-platinium-US][platinum-UK][produced by Slipknot ,Ross Robinson ]
IowaSlipknot09.20011[1][22]3[16]Roadrunner 12085642[platinium-US][platinum-UK][produced by Slipknot ,Ross Robinson ]
Vol.3 [The Subliminal Verses]Slipknot06.20045[17]2[64]Roadrunner RR 83888[platinium-US][platinum-UK][produced by Rick Rubin ]
9.0 LiveSlipknot11.200553[4]17[11]Roadrunner RR 81152[gold-US][produced by Slipknot, Joey Jordison]
All Hope Is GoneSlipknot09.20082[8]1[70]Roadrunner RR 79382[platinum-US][gold-UK][produced by Dave Fortman, Slipknot, Chris Vrenna]
Antennas to HellSlipknot08.201222[4]18[8]Roadrunner RR 76372[gold-UK][produced by Slipknot, Ross Robinson, Sean McMahon ,Rick Rubin, Joey Jordison, Dave Fortman, Chris Vrenna]
.5: The Gray ChapterSlipknot11.20142[12]1[22]Roadrunner RR 75452[gold-US][gold-UK][produced by Slipknot,Greg Fidelman]
We Are Not Your KindSlipknot08.20191[1][7]1[8]Roadrunner 0016861741020[silver-UK][produced by Slipknot,Greg Fidelman]

wtorek, 28 kwietnia 2020

Perfume Genius


Perfume Genius (ur. 25 września 1981 r.) to sceniczny pseudonim pochodzącego z Seattle artysty Mike'a Hadreasa wykonującego muzyką określaną jako alternatywny pop.

 Hadreas jest pochodzenia greckiego i urodził się w Des Moines w stanie Iowa, przenosząc się na przedmieścia Seattle w stanie Waszyngton  w wieku 6 lub 7 lat.   Hadreas studiował malarstwo w szkole i jako dziecko uczył się gry na fortepianie.  Jego matka była nauczycielką edukacji specjalnej, a obecnie jest asystentką dyrektora gimnazjum. Jego rodzice rozwiedli się, gdy był nastolatkiem. 

Dorastając, Hadreas był jedynym uczniem homoseksualnym w swojej szkole i otrzymał groźby śmierci, które zostały zignorowane przez administrację szkoły. Porzucił szkołę średnią w trakcie ostatniego roku. Dwa lata po odpadnięciu został zaatakowany przez kilku młodych mężczyzn w jego sąsiedztwie. Przeprowadził się do Williamsburga na Brooklynie i pracował jako portier dla klubu w East Village . W 2005 roku Hadreas wrócił do domu do Seattle i zaczął nagrywać muzykę.  W 2008 r. Hadreas założył stronę MySpace pod nazwą Perfume Genius i tym samym rozpoczął karierę muzyczną.
 
Mike karierę rozpoczął w 2010 roku debiutując albumem "Learning". Krążek zyskał uznanie w środowisku muzyków alternatywnych, co przyniosło mu zaproszenie na trasę Beirut, na której występował jako stały suport.
W lutym 2012 roku ukazała się druga płyta Perfume Genius zatytułowana "Put Your Back N 2 It". Wydawnictwo promuje singel "Hood".

W dniu 23 września 2014 roku, Hadreas wydał swój trzeci album,  Too Bright, który został wyprodukowany przez Adriana Utley'a z Portishead .Album był przełomowym krokiem dla Hadreasa i wyznaczył nowy kierunek w jego karierze. Album otrzymał entuzjastyczne recenzje z szeregu publikacji. 
Po wydaniu albumu Hadreas koncertował i wystąpił w wielu programach. 30 października 2014 Perfume Genius pojawił się w The Late Show z Davidem Lettermanem wykonując  utwór „Queen”

Hadreas współpracował z Sharon Van Etten przy tworzeniu coveru utworu The  Grateful Dead „To Lay Me Down” do Day of the Dead , charytatywnego albumu hołdu, którego kuratorem i producentem są członkowie The National, wydany przez 4AD w dniu 20 maja 2016 r. Wszystkie zyski z albumu pomagają zwalczać HIV / AIDS i powiązane problemy zdrowotne na całym świecie za pośrednictwem Red Hot Organisation.

16 września 2016 r. Hadreas wydał  cover utworu Elvisa „Can't Help Falling in Love” we współpracy z Pradą . Piosenka pojawiła się w kampanii reklamowej perfum La Femme i L'Homme Prady. 

21 marca 2017 roku Hadreas ogłosił wydanie czwartego albumu studyjnego No Shape i wydał pierwszy singiel „Slip Away”, któremu towarzyszył teledysk w reżyserii częstego współpracownika Bjork, Andrew Thomasa Huanga.   19 kwietnia Hadreas wydał  kolejny singiel z albumu zatytułowany „Go Ahead” .

No Shape został wydany przez Matador w dniu 5 maja 2017 roku. Został wyprodukowany przez Blake Mills ( Fiona Apple , John Legend , Alabama Shakes ) i zmiksowany przez nagradzanego Grammy inżyniera Shawna Everetta . Album został pochwalony przez krytyków. Pitchfork przyznał mu 8,8 i nazwał go „Najlepszym nowym albumem”, uznając go za „najbardziej zrealizowany jak dotąd album, delikatny i transcendentalny zapis protestu miłości i oddania”.


Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Too BrightPerfume Genius10.201477[1]83[1]Turnstile TS 012[produced by Adrian Utley]
No ShapePerfume Genius05.201796[1]185[1]Matador OLE 11132[produced by Blake Mills]






piątek, 27 grudnia 2019

Tommy Bolin

Tommy Bolin urodził się 1.08.1951 r. w Sioux City w stanie Iowa, USA, a zmarł 4.12.1976 r. w Miami na Florydzie. Był niezwykle wszechstronnym gitarzystą i wokalistą rockowym, któremu udało się nie tylko osiągnąć sukces, ale i zdobyć szacunek krytyków, słuchaczy i kolegów z branży.

Bolin zainteresował się muzyką po obejrzeniu koncertu Elvisa Presleya w 1956 r. Szybko nauczył się grać piosenki Elvisa na gitarze i wygrywał lokalne konkursy dla wykonawców-amatorów. Jego pierwsze zespoły - Benny And The Triumphs i American Standard - nie osiągnęły znaczących sukcesów, w wyniku czego Bolin zatrudnił się jako muzyk towarzyszący bluesowemu gitarzyście Lonniemu Mackowi. W 1968 r. założył Ethereal Zephyr, przemianowany później na Zephyr. Zespół ten - podpisawszy kontrakt z Probe Records - nagrał w 1969 r. swój debiutancki album, który dostał się na listę Top 50 w USA.

Po niepowodzeniu drugiego longplaya Bolin odszedł, zakładając wespół z flecistą Jeremym Steigiem z Kolorado jazzową grupę Energy. Ze Steigiem współpracował także przy nagrywaniu albumu tego ostatniego, na którym zagrali również Jan Hammer i Billy Cobham. Cobham zaprosił w 1973 r. Bolina do nagrania płyty Spectrum. Zdobywszy miano niezwykle uzdolnionego gitarzysty, Bolin otrzymał propozycję zastąpienia Dominica Troiano w zespole The James Gang. Przyjął ją i wystąpił na ich albumie Bang wydanym w 1973 r. oraz na nagranym rok później Miami.

Brał także udział w sesjach nagraniowych do płyty Alphonse'a Mouzona Mind Transplant. W 1975 r. został zatrudniony przez Deep Purple, zastępując tam samego Ritchiego Blackmore'a. Bolin napisał lub był współautorem wielu utworów na płycie Come Taste The Band. Tuż przed dołączeniem do Deep Purple nagrał swój pierwszy solowy album, Teaser, a po rozpadzie zespołu drugi - Private Eyes. Albumy te promował koncertując z The Tommy Bolin Band. W grudniu 1976 r. Bolina znaleziono martwego w jego pokoju hotelowym w Miami. Śmierć nastąpiła w wyniku przedawkowania narkotyków.



Albumy

Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia

[US]
Komentarz
TeaserTommy Bolin12.1975-96[14]Nemperor NE 436[produced by Lee Kiefer , Tommy Bolin ]
Private EyesTommy Bolin10.1976-98[8]Columbia 34 329[gold-US][produced by Dennis Mackay, Tommy Bolin ]

środa, 8 maja 2019

Tracie Spencer

Tracie Monique Spencer (ur. 12 lipca 1976r) to amerykańska piosenkarka - autorka tekstów , aktorka i modelka . Spencer jest najbardziej znana ze swoich singli R&B i pop w późnych latach 80-tych i 90-tych, takich jak; „ Symptoms of True Love ” (1988), „ This House ” (1990), „ Tender Kisses ” (1991) i „ It's All About You (Not About Me) ” (1999). Pochodząca z Waterloo , pierwszy powód do sławy Spencer  był, gdy brała udział w telewizyjnym konkursie talentów CBS Star Search ; wygrywając konkurs wokalistów juniorów w 1987 roku. Po wygranej w tym show Spencer podpisała kontrakt z Capitol Records ,będąc najmłodszym artystą, która to zrobiła; wydając trzy albumy w tej wytwórni.


Urodzona w 1976 r.  z Theresy (z domu Williams) i Marvina E. Spencera Sr. (1938–2014)  , znanego muzyka.  Spencer wychowała się w Waterloo, Iowa wraz z trójką swojego rodzeństwa; Marvinem Jr., Martym i Tricią. Matka Spencera jest pochodzenia kreolskiego ; jej ojciec był francuskim Kanadyjczykiem i Panamczykiem . Jako dziecko w wieku trzech lat, Spencer, zaczęła śpiewać   i brać udział w konkursach modelingu w wieku pięciu lat. Oprócz śpiewu Spencer była uczennicą , która grała w koszykówkę w szkole podstawowej i średniej. Spencer uczęszczała do Columbus High School  , kończąc studia w 1994 roku.

Spencer wykonała, wyprodukowała i wyreżyserowała swoje pierwsze teledyski, zanim skończyła dziesięć lat. Doprowadziło to do jej rywalizacji w telewizyjnym konkursie talentów CBS w Star Search w 1987 roku. Wkrótce po jej występie w Star Search, gdzie zdobyła nagrodę dla młodszych wokalistów o wartości 10 000 USD, Spencer stała się najmłodszą artystką, która podpisała kontrakt płytowy z wytwórnią major Capitol Records  i wydała debiutancki album Tracie Spencer  16 stycznia 1988 r. Spencer odniosła sukces dzięki singlom „ Hide and Seek ”, „ Symptoms of True Love ” i jej remake'owi „ Imagine ” Johna Lennona .

 Drugi album Spencer , Make the Difference , ukazał się 27 sierpnia 1990 roku. Pierwszy singiel „ Save Your Love ”zajął imponującą pozycję , 7 miejsce na liście r&b. Jej kolejny singiel „ This House ” stał się jej największym hitem, osiągając 3 miejsce na liście Billboard Hot 100 . „ Tender Kisses ”, jedna z jej najbardziej znanych ballad, hit nr 1 na Hot R & B / Hip-Hop Singles & Tracks i sprawiła, że ​​była najmłodszą artystką, która otrzymała nagrodę ASCAP w 1992 roku. Inne single, „ This Time Make It Funky ” i „ Love Me ”, spisały się stosunkowo dobrze na The Billboard Hot 100 i Hot R & B / Hip-Hop Singles & Tracks.
1993–99

Spencer działała w zarządzie Children's Defense Fund jako nastolaka i otrzymała nagrodę Martina Luthera Kinga Christian Leadership Award za pozytywny wzór dla młodzieży i podróżowanie po Stanach Zjednoczonych i za granicą w ramach programu „Stay In School”. Spencer wystąpiła gościnnie w przebojowym serialu ABC , Family Matters, a także w reklamach, w 1993 roku i nagrała piosenkę „I'll Be There for You” dla filmu z 1997 roku, Good Burger , „The Rain” dla Down in the Delta i Girlfight , z udziałem Michelle Rodriguez . Spencer wzorowała się również na Tommym Hilfigerze , Chanel i Dollhouse, co doprowadziło ją do udziału w tygodniach mody w Nowym Jorku i Los Angeles w 1999 i 2000 roku, w stylu Dereka Khana ,  w agencji modelek „NEXT” i pojawiającej się w wielu czasopismach. 29 czerwca 1999 roku Spencer wydała album Tracie , w którym znalazły się single „ It's All About You (Not About Me) ” i „ Still in My Heart ”.

Począwszy od wczesnych lat 2000, Spencer zaczęła śpiewać podkłady w hip-hopowych piosenkach dla raperów takich jak Kanye West („Slow Jamz” i „Never Let Me Down” z The College Dropout ), 50 Cent („Back Down” z Get Rich Or Die Tryin ' ) i Eve oraz pisać piosenki do projektów innych artystów. Spencer zagrała w krótkim filmie A Tale of Two Sisters ; w 2004 r. i w 2006 r. wystąpiła w sztuce o nazwie Choices w Los Angeles, Kalifornia .


Spencer wyszła zamąż po wydaniu swojego ostatniego albumu studyjnego i od tego czasu zmieniła swoje nazwisko. 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Symptoms Of True LoveTracie Spencer10.1988100[1]38[16]Capitol 44 140[written by Irmgard Klarmann/Felix Weber][produced by Ron Kersey][11[15].R&B Chart][14[18].Hot Disco/Dance;Capitol 15 368 12"]
Hide And Seek/Symptoms Of True LoveTracie Spencer09.1988--Capitol 44 198[written by Lynn B. Davis][produced by Ollie Brown][32[12].R&B Chart]
Imagine/Hide And SeekTracie Spencer02.1989-85[4]Capitol 44 268[written by John Lennon][produced by Ollie Brown][31[12].R&B Chart]
Save Your LoveTracie Spencer08.1990--Capitol 44 595[written by Kenny Harris][produced by Steve Barri,Kenny Harris,Tony Peluso][7[14].R&B Chart][20[6].Hot Disco/Dance;Capitol 15 633 12"]
This HouseTracie Spencer12.199065[3]3[23]Capitol 44 652[written by Matt Sherrod/Paul Sherrod/Marty Spencer][produced by Matt Sherrod/Paul Sherrod][7[21].R&B Chart][7[11].Hot Disco/Dance;Capitol 15 649 12"]
This Time Make It FunkyTracie Spencer05.1991-54[7]Capitol 44 699[written by Crystal Carlisle/Matt Sherrod/Paul Sherrod/Marty Spencer][produced by Matt Sherrod/Paul Sherrod][31[9].R&B Chart][13[11].Hot Disco/Dance;Capitol 15 704 12"]
Tender KissesTracie Spencer10.1991-42[20]Capitol 44 680[written by Matt Sherrod/Paul Sherrod/Marty Spencer/Tracie Spencer][produced by Matt Sherrod/Paul Sherrod][1[1][28].R&B Chart]
Love MeTracie Spencer03.1992-48[15]Capitol 44 820[written by Fil Brown/Tony Robinson][produced by Fil Brown/Tony Robinson][2[20].R&B Chart]
It's All About You (Not About Me)Tracie Spencer08.199965[4]18[13]Capitol 58 777[written by Ken Karlin/Heavynn Lumpkins/Carsten Schack][produced by Soulshock/Ken Karlin][6[23].R&B Chart]
Still in My HeartTracie Spencer03.2000-88[3]Capitol 58 807[written by Ken Karlin/Andrea Martin/Ivan Matias/Carsten Schack][produced by Soulshock/Ken Karlin][36[21].R&B Chart][39[6].Hot Disco/Dance;Capitol 58 807 12"]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Tracie SpencerTracie Spencer06.1988-146[21]Capitol 48 186[produced by Ollie E. Brown,Wayne Edwards,Ron Kersey,Larry Lee,Dennis Matkosky,Michael O'Hara,Ike Stubblefield]
Make the DifferenceTracie Spencer02.1991-107[11]Capitol 92 153[produced by Matt Sherrod,Paul Sherrod,Steve Barri,Tony Peluso,Kyle Hudnall,Craig T. Cooper,Sir Spence,Steve Durham,Fil Brown,Tony Robinson]
Tracie Tracie Spencer07.1999-114[7]Capitol 34 287[produced by Soulshock & Karlin, Arnold Hennings]


wtorek, 29 maja 2018

Julee Cruise

Julee Cruise urodziła się 1 grudnia 1956 roku w amerykańskim stanie Iowa. Ukończyła studia muzyczne na uniwersytecie Drake'a. Swoją karierę piosenkarską rozpoczęła zaraz po nich, często występując na scenach teatralnych i studyjnych w Nowym Jorku.

Przełomem w jej karierze był rok 1985. Właśnie wtedy David Lynch rozpoczynał pracę nad swoim filmem "Blue Velvet". Także wtedy rozpoczął swą trwającą do dziś współpracę z kompozytorem Angelo Badalamentim. Lynch zamierzał wykorzystać w swoim filmie piosenkę zespołu This Mortal Coil - "Song To The Siren", jednak ze względu na mały budżet filmu i relatywnie wysoką cenę licencji, Lynch zwrócił się do Badalamentiego z prośbą o skomponowanie utrzymanej w podobnym klimacie piosenki. Przekazał mu jedynie kartkę papieru z ułożonym przez siebie tekstem i zasugerował że zaśpiewać ją powinna wokalistka o "anielskim głosie". Badalamenti, skomponował melodię do tekstu i zadzwonił do swojej uczennicy - Julee Cruise...

W ten sposób Julee zaśpiewała piosenkę "Mysteries Of Love", którą Lynch pokochał już po pierwszym przesłuchaniu. Wkrótce Lynch i Badalamenti zacieśnili współpracę z Cruise. Badalamenti skomponował kolejne utwory, do których teksty napisał Lynch. Złożyły się one na debiutancki album Julee Cruise "Floating Into The Night" wydany 12 września 1989 roku. Wydawnictwo przyniosło ogromny sukces. Nastrojowe piosenki zachwyciły krytykę i słuchaczy. Światową sławę artystce przyniósł serial "Miasteczko Twin Peaks" w którym zaśpiewała legendarne "Falling" czy "Into The Night" oraz wystąpiła w roli...piosenkarki w słynnej gospodzie w Twin Peaks. Owoce współpracy trójki artystów można też było zobaczyć na deskach teatralnych, gdzie Lynch zadebiutował jako reżyser teatralny tworząc wraz z Badalamentim widowisko muzyczne "Symfonia Industrialna Nr.1". Julee Cruise wystąpiła w nim w roli głównej śpiewając swoje piosenki.
Wkrótce spółka Lynch-Badalamenti wyprodukowała cover Elvisa Presleya śpiewany przez Cruise - "Summer Kisses Winter Tears" który znalazł się na ścieżce dźwiękowej do filmu Wima Wendersa "Until The End Of The World".

W roku 1993 ukazał się drugi album Lynch-Badalamenti-Cruise zatytułowany "The Voice Of Love". W kolejnych latach Julee Cruise zaczęła próbować swych sił z innymi artystami, m.in. z Mobym czy Timem Boothem. Bywała częstym gościem na albumach znanych muzyków klubowych - Khana czy zespołu Hybrid. Dopiero w 2002 roku Cruise wydała swój trzeci album zatytułowany "The Art Of Being Girl". Tym razem sama skomponowała muzykę i napisała teksty. Obecnie Julee Cruise mieszka wraz z mężem na Manhatanie, w Nowym Jorku.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Falling/Theme From Twin PeaksJulee Cruise11.19907[12]-Warner Bros. W 9544T[written by Angelo Badalamenti,David Lynch][produced by Angelo Badalamenti,David Lynch][piosenka z serialu telewizyjnego "Twin Peaks"]
Rockin' Back Inside My HeartJulee Cruise03.199166[5]-Warner Bros. W 0004[written by Angelo Badalamenti,David Lynch][produced by Angelo Badalamenti,David Lynch]
If I SurviveHybrid feat Julee Cruise09.199952[1]-Distinct'ive DISNT 55[written by M.Truman,Julee Cruise,S.Puttnam][produced by Hybrid]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Floating Into the NightJulee Cruise06.1990-74[20]Warner 25 859[produced by Angelo Badalamenti,David Lynch]