Priscilla Bowman (ur. Priscilla I. Mills, 30 maja 1928r - zm. 24 lipca 1988r) była amerykańską piosenkarką jazzową i r&b, której piosenka „Hands Off” zajęła pierwsze miejsce na liście przebojów R&B magazynu Billboard w 1955 roku. . Była wokalistką zespołu Jaya McShanna.
Urodzona jako córka pastora zielonoświątkowego Priscilla zadebiutowała jako piosenkarka w wieku siedmiu lat przed więźniami więzienia stanowego w Lansing w stanie Kansas. Jako nastolatka zachęciła ją lokalny pianista Roy Searcy, gdy zaczęła śpiewać w okolicznych klubach nocnych. Nazywano ją „oryginalną rock'n'rollową mamą miasta” i była pod wpływem piosenkarek Ruth Brown i Annie Laurie. Dołączyła do zespołu Jaya McShanna na początku lat pięćdziesiątych. W 1955 roku zespół podpisał kontrakt z Vee-Jay Records, a Bowman nagrała z nimi dwie sesje.
Priscilla brzmiała po prostu fantastycznie; jej talent dorównywał ówczesnym odnoszącym największe sukcesy wokalistom R&B, a jednak potrafiła zdobyć się tylko na jeden wielki hit. „Hands Off” stał się hitem, zajmując pierwsze miejsce na listach przebojów R&B przez trzy tygodnie w grudniu 1955 roku.
Nagrała trzy sesje dla Vee-Jay i jej zależnej wytwórni Falcon jako wokalistka solowa w latach 1957–1959, ale nie mogła powtórzyć swojego sukcesu. Jednak w 1958 roku jako pierwsza nagrała piosenkę „A Rockin' Good Way” z niewymienionym podkładem wokalnym The Spaniels. Piosenka została napisana wspólnie z Brookiem Bentonem i stała się hitem, gdy Benton nagrał ją sam w duecie z Dinah Washington w 1960 roku.
Bowman kontynuowała nagrywanie do końca lat pięćdziesiątych, odnosząc artystyczne i krytyczne triumfy w obliczu słabnącego sukcesu komercyjnego. Do najważniejszych wydarzeń należą: „I've Got News For You” - kontynuacja jej hitu nr 1 (1956); „Everything's Alright”- wybór magazynu Billboard (1957) oraz współpraca z grupą doo-wop The Spaniels (1958–59). Jednak Bowman nie udało się przywrócić jej początkowego sukcesu ani wejść na wschodzący rynek rock and rolla, a styl ten, jak na ironię, w dużej mierze zawdzięczał dostarczanej przez nią muzyce rhythm and bluesowej.
Ostatnia sesja Priscilli Bowman dla Vee-Jay, która miała miejsce 30 lipca 1959 roku była prowadzona przez Riley Hampton, co zaowocowało jej ostatnim singlem.
Ciągłe tournee zostało podkreślone występami w Mel's Hideaway w południowej części Chicago i Apollo Theatre w Harlemie w Nowym Jorku. Dzięki występom i promowaniu hitowych płyt nieustanna harówka w drodze odcisnęła piętno na Bowman. Za radą artystki Moms Mabley, która dzieliła ten sam rachunek za trasę koncertową, wyczerpana i chora Bowman wróciła do Kansas City na tak potrzebny odpoczynek. Jej kariera jako artystki zajmującej się nagraniami komercyjnymi trwała nieco ponad cztery lata.
Na początku lat sześćdziesiątych Bowman zawiesiła karierę, aby wyjść za mąż i założyć rodzinę.
Bowman wznowiła karierę wokalną pod koniec lat 70-tych i wielokrotnie spotykała się z Jayem McShannem. Nadal występowała w okolicznych klubach nocnych i na festiwalach. Jedynym znanym jej nagraniem był limitowany album LP nagrany w Kansas City przez pianistę Roya Searcy’ego, Roy Searcy and Friends: Live Jam Session President Hotel w 1976 roku. Został wydany prawdopodobnie na początku 1977 roku w Stage Three Sound.
Pomimo operacji usunięcia nowotworu płuca w 1986 r. kontynuowała występy do 1987 r. Zmarła 24 lipca 1988 r. w wieku 60 lat i została pośmiertnie uhonorowana nagrodą Kansas City Jazz Heritage Award (1988) oraz tytułem Elder Statesmen of Kansas Miejski Jazz Awards (2003).
Single | ||||||
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Hands off | Jay McShann & Priscilla Bowman | 11.1955 | - | - | Vee-Jay 155 | [written by Jay McShann][1[3][16].R&B Chart] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz