Absolute

 Absolute był duetem R&B z wczesnych lat 90-tych, w skład którego wchodzili Carolyn Griffey i Tiara Lemacks. Carolyn jest córką założyciela i producenta Solar Records, Dicka Griffeya i piosenkarki Carrie Lucas. W 1990 roku Absolute pojawił się na ścieżce dźwiękowej filmu „Lambada: Set The Night on Fire” wraz z piosenkami „Gotta Lambada” (który został wydany jako singiel) i „This Moment in Time”.  

W tym samym roku duet wydał swój debiutancki album „For All Seasons”. Nie wiadomo, jak i czy album kiedykolwiek znalazł się na listach przebojów. Wydano tylko jeden singiel, „Cheap Shot”, ale również nie pojawił się na listach przebojów. Potem wydawało się, że Absolute odszedł w zapomnienie.   

Carolyn Griffey była członkiem reinkarnacji Shalamar w 2005 roku po odejściu De'Lisssy Davis i brała udział w pokazie talentów w Anglii. Tiara śpiewała w tle dla piosenkarzy R&B, takich jak Brandy, Portrait i Andraé Crouch (w obu wystąpiła także Carolyn).

Single
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Never Wanna Let You Go	Absolute	10.1997	-	106[11]	Def Jam 574 925	[51[20].R&B Chart]
Is It Really Like That?	Absolute	09.2000	-	-	Noontime 84 942	[produced by Bryan-Michael Cox, Kevin Hicks,Donnie Scantz][40[14].R&B Chart]

Alcazar

 Alcazar to szwedzka grupa nu-disco . Alcazar jest jedną z odnoszących największe sukcesy szwedzkich grup muzycznych, zarówno w kraju, jak i za granicą, z szeregiem hitów od czasu ich debiutanckiego singla w 1999 roku. Na całym świecie Alcazar sprzedał ponad 12 milionów płyt w latach 2001-2004. Alcazar odniósł również globalny sukces w 2000 roku piosenką „ Crying at the Discoteque ”, mając na swoim koncie listy przebojów w USA, Brazylii, Australii, Japonii i większości krajów Europy.


Grupa powstała w 1998 roku i składała się z trzech członków: Andreasa Lundstedta , Tess Merkel i Anniki „Annikafiore” Kjærgaard (z domu Johansson). Ich pierwszy singiel, „Shine On”, był hitem w Szwecji, ale dopiero przy drugim wydawnictwie, „ Crying at the Discoteque ” (które zawierało dużo sampli przeboju „Spacer” Sheili i B. Devotion z 1979 roku), osiągnęli sukces w całej Europie.

Oba single pojawiły się na ich albumie Casino , napisanym i wyprodukowanym przez innych Szwedów, Alexandra Barda  i Andersa Hanssona.
Późniejsze edycje Casino zawierają cover przeboju The Human League „ Do n't You Want Me ”, który był również trzecim singlem z albumu . W Stanach Zjednoczonych Alcazar odniósł umiarkowany sukces. „Crying at the Discoteque” osiągnął   44. miejsce, a „Don't You Want Me”  30. miejsce w Hot Dance Music / Club Play . 

W grudniu 2002 roku do grupy dołączył ówczesny chłopak Lundstedta, Magnus Carlsson . Ich drugi album, Alcazarized , został wydany w Szwecji w 2003 roku i stał się wielkim hitem. Został wydany na arenie międzynarodowej w 2004 roku z nową okładką i nieco inną listą utworów. We wrześniu 2004 roku Alcazar wydał „ This Is the World We Live In ”. Utwór sampluje przebój Diany Ross z 1980 roku „ Upside Down ” i ponownie wykorzystuje tekst i melodię z singla Genesis z 1986 roku „ Land of Confusion ”. 

Ich kolejny singiel, „Physical”, również samplował starszy hit: „ I've Been Thinking About You ” zespołu Londonbeat .  Po singlach ukazał się album Dancefloor Deluxe , który ukazał się w Szwecji w sierpniu 2004. Zimą 2004/2005 wydali świąteczny singiel „Here I Am”. Alcazar odniósł znaczny sukces w 2004 roku w swoim rodzinnym kraju, Szwecji.

W 2005 roku ukazał się singiel „ Start the Fire ”. Podczas kręcenia teledysku Kjærgaard uległa wypadkowi, w wyniku którego złamała stopę. 

Jesienią 2005 roku zespół postanowił zrobić sobie przerwę. Lundstedt przeniósł się do musicali i zagrał główną rolę w Saturday Night Fever , podczas gdy Tess została profesjonalną pokerzystką.

W maju 2007 roku zespół dał jednorazowy występ w Londynie w nocnym klubie GAY , wraz ze szwedzkimi kolegami z BWO i Army of Lovers , i zaprosił swoją przyjaciółkę Linę Hedlund , aby dołączyła do nich na scenie. Wszystko okazało się bardzo udanym połączeniem i kilka miesięcy później powstał „New Alcazar”. 

W styczniu 2008 roku ukazał się ich pierwszy i powracający singiel „ We Keep on Rockin' ”, napisany i wyprodukowany przez Andersa Hanssona. Singiel szybko stał się hitem i zaledwie tydzień po premierze osiągnął status złotej sprzedaży. W marcu 2009 roku w Szwecji ukazał się nowy album Disco Defenders .
W 2010 roku Alcazar nagrał duet z brytyjską grupą popową Same Difference , utwór nosił tytuł „Karma Karma”.  Znalazł się na drugim albumie Same Difference, The Rest Is History . Chociaż nie został oficjalnie wydany jako singiel, piosenka znalazła się na listach przebojów szwedzkiego iTunes dzięki popularności Alcazar w ich ojczyźnie.

Alcazar pracuje również nad swoim czwartym albumem studyjnym. Kontynuacja Disco Defenders z 2009 roku będzie zawierała utwory napisane przez niemieckiego nowicjusza Victora Finke.  Nowy singiel „Good Lovin” został wydany w sierpniu 2014 roku.

Na początku 2005 roku Alcazarowi zaproponowano miejsce w krajowych selekcjach Wielkiej Brytanii na Konkurs Piosenki Eurowizji 2005, ale odmówił. Zamiast tego spróbowali szczęścia w Melodifestivalen 2005 z disco melodią „Alcastar”. Podobnie jak w 2003 roku, początkowo nie udało im się zakwalifikować do finału, ale ostatecznie przeszli przez półfinał drugiej szansy.  Po raz kolejny grupa musiała zadowolić się 3. miejscem w finale, które wygrała piosenka Martina Stenmarcka „Las Vegas”.   Mimo to piosenka okazała się hitem i stała się drugim numerem 1 Alcazara w Szwecji. 

W dniu 23 lutego 2013 roku spotkali się ponownie, kiedy wyszli z „best of hits” na Melodifestivalen 2013 w Malmö , do zespołu dołączył również szwedzki piosenkarz Danny Saucedo .

W dniu 28 listopada 2013 roku ogłoszono, że zespół będzie rywalizować po raz piąty w Melodifestivalen 2014 z piosenką „ Blame It on the Disco ”. Zespół rywalizował w czwartym półfinale i dotarł do finału w Friends Arena 8 marca. Po raz kolejny zajęli 3. miejsce.

Zespół ogłosił, że potrzebuje przerwy w marcu 2005 roku. Lundstedt stwierdził, że zespół wróci latem 2007 roku. W międzyczasie członkowie płci męskiej rozpoczęli kariery solowe . Lundstedt pojawił się na Konkursie Piosenki Eurowizji 2006 jako członek six4one , międzynarodowego zespołu założonego wyłącznie w celu reprezentowania Szwajcarii na konkursie, podczas gdy Carlsson dwukrotnie brał udział indywidualnie w szwedzkim Melodifestivalen. 
  Alcazar zreformował się w lipcu 2007 roku, aby wystąpić w londyńskiej Astorii w ramach obchodów szwedzkiej muzyki, której pomysłodawcą był producent Alexander Bard z Army of Lovers . Wystąpili na imprezie GAY 21 lipca 2007 wraz z BWO i zreformowanym na tę okazję kultowym zespołem Army of Lovers . Wykonali trzy piosenki: „ This Is the World We Live In ”, „ Start the Fire ” i „ Crying at the Discoteque ”.Jednakże, gdy właściciel klubu, Jeremy Joseph, naciskał pod koniec ich występu, czy zespół się zreformuje, Andreas uniknął zobowiązania innego niż to, że w przyszłości wystąpią jednorazowo na GAY.

Single
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Crying At The Discoteque	Alcazar	12.2001	13[13]	-	Arista 74321893432	[Written by Bernard Edwards, Nile Rodgers,Alexander Bard ,Anders Hansson ,Anders Wollbeck, Michael Goulos][produced by Alexander Bard ,Anders Hansson, Johan S][sample z "Spacer"-Sheila & The Devotion][44[3].Hot Disco/Dance;E-magine 005 12"]
Sexual Guarantee	Alcazar	02.2002	30[4]	-	Arista 74321920252	[Written by G. Nile, A. Bard, B. Edwards, A. Hansson]
Don't You Want Me	Alcazar	01.2003	-	-	-	[Written by G. Nile, A. Bard, B. Edwards, A. Hansson][30[11].Hot Disco/Dance;E-magine 013 12"]
This Is The World We Live In	Alcazar	10.2004	15[12]	-	Arista 82876652372	[Written by Jo Callis, Philip Oakey ,Philip Adrian Wright]

Alan Bown Set

 The Alan Bown , grupa brytyjska. Powstała w 1964 w Londynie. Z początku przyjęła nazwę The Alan Bown Set, ale w 1967 przemianowała się na The Alan Bown.
Założył ją Alan Bown (21.07.1943, Slough) - voc, tp, flh, g, były muzyk zespołu The John Barry Seven. Liderowi towarzyszyli: Dave Creen - as, Pete Burgess - g, Geoff Bannister - k, fl, voc, Stan Haldane - b, voc i Vic Sweeney -dr, perc. W 1967 Green i Burgess odeszli, a dołączył John Anthony Helliwell (15.02.1945, Todmorden, Lancashire) -ts, as, cl. W 1968 w składzie pojawili się: Jess Roden - voc, John Hemmings - tb i Tony Catchpole - g.

 

W 1969 Rodena zastąpił Robert Palmer (właśc. Alan Palmer; 19.01.1949, Batley, Yorkshire) - voc, a z formacją rozstał się też Hemmings. W 1970 miejsca Palmera i Haldane'a zajęli Cordon Neville - voc i Andy Brown - b, voc. W końcu 1971 zamiast Catchpole'a przyjęto Jima Laceya -g, a na początku 1972 na jego z kolei miejsce Dereka Griffithsa (23.06.1944) -g, voc, znanego z The Artwoods. W 1972 grupa przestała istnieć.
 

W 1965, jeszcze jako The Alan Bown Set, podpisała kontrakt z firmą Pye i w następnym okresie nagrała dla niej kilka singli z repertuarem z pogranicza rhythm'n'bluesa, soulu, rocka i popu: Can't Let Her Co/I'm The One z 1965, Baby Don't Push Me/Everything's Conna Be Alright, Headline News (piosenka z repertuaru Edwina Starra)/Mister Pleasure Emergency 999/Settle Down z 1966 oraz Gonna Fix You Good (piosenka z repertuaru Little Anthony And The Imperials)// Really Really Care z 1967; kilka jej utworów trafiło też na płytę "London Swings" z 1966.
 

W 1967 zmieniła nazwę na The Alan Bown i zaproponowała własną odmianę jazz rocka z domieszką m.in. soulu, funku, muzyki południowoamerykańskiej i popu. W tym okresie nagrała kilka kolejnych singli oraz cztery albumy, w tym świetne "Listen" z 1970 (m.in. Crash Landing, Pyramid, Curfew, Make Lip Your Mind) i "Stretching Out" z 1971 (m.in. The Messenger, Jurning Point, Stretching Out), porównywane do płyt Blood, Sweat & Tears, Chicago, Chase i If.
 

Alan Bown kontynuował karierę w zespole Jonesy, a później został łowcą talentów w wytwórni CBS. Palmer współpracował kolejno z zespołami Dada i Vinegar Joe, a następnie odniósł wielki sukces jako solista. Roden występował z Bronco, The Butts Band i własnym The Jess Roden Band. Bannister trafił do Starry Eyed And Laughing. Sweeney wspomagał w studiu m.in. Kevina Ayersa. Helliwell odniósł sukces jako muzyk Supertramp.

Single

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Can't Let Her Go/I'm The One	Alan Bown Set	09.1965	-	-	Pye 7N 15934	[written by Leese]
Baby Don't Push Me/Everything's Gonna Be Alright	Alan Bown Set	04.1966	-	-	Pye 7N 17084	[written by Townsrow]
Headline News/Mister Pleasure	Alan Bown Set	07.1966	-	-	Pye 7N 17 148	[written by Hamilton, Morris, Hatcher]
Emergency 999/Settle Down	Alan Bown Set	10.1966	-	-	Pye 7N 17192	[written by Korda]
Gonna Fix You Good (Everytime You're Bad)/I Really Really Care	Alan Bown Set	03.1967	-	-	Pye 7N 17256	[written by Randazzo, Pike]
Toyland/Technicolour Dream	Alan Bown	10.1967	-	-	MGM 1355	[written by Catchpole, Roden][produced by Mike Hurst]
Story Book/Little Lesley	Alan Bown	03.1968	-	-	MGM 1387	[written by Bown, Bannister][produced by Mike Hurst]
Still As Stone/Wrong Idea	Alan Bown	06.1969	-	-	Deram DM 259	[written by Roden, Catchpole][produced by Mike Hurst]
Gypsy Girl/All I Can	Alan Bown	10.1969	-	-	Deram DM 278	[written by Bown, Bannister][produced by Mike Hurst]
Pyramid/Crash Landing	Alan Bown	12.1970	-	-	Island WIP 6091	[written by Bannister][produced by Mel Collins]
Rockford Files/I Don't Know	Alan Bown Set	10.1975	-	-	CBS 3721	[written by Post, Carpenter][produced by Rupert Hine]

Albumy

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Outward Bown	Alan Bown Set	.1967	-	-	Music Factory MF 12000	[produced by Mike Hurst]
The Alan Bown	Alan Bown	.1968	-	-	Deram DML/SML 1049	[produced by Mike Hurst]
Listen	Alan Bown	.1970	-	-	Island ILPS 9131	[produced by Mel Collins]
Stretching Out	Alan Bown	.1971	-	-	Island ILPS 9163	[produced by Mel Collins]

Aladdins

 Aladdin [często jako Aladdins]-grupa doo woop powstała w 1953r w San Diego w Kalifornii.W odróżnieniu od większości rhythm'n'bluesowych grup z południowej Kalifornii,nie powstała w jednej ze szkół Los Angeles,ale w San Diego.

 

Musiała zmienić nazwę na Aladdins po tym jak okazało się ,że istnieje wytwórnia płytowa o tej samej nazwie.Jeden z jej założycieli,Ted Harper, zaczynał od śpiewu w chórze kościelnym.W 1953r założył grupę,której udało się załatwić występy w Lincoln i Victory Theaters.Jej skład stanowili:jego brat Alfred [baryton], Eddie Williams (lead tenor),i Gaylord Green (bass).
 

Próbowali na początku kariery wzorować się na znanej grupie The Capris,która do San Diego na występy zaprosił inny brat Huntera-Reginald.To właśnie lider tej grupy,Johnny Otis załatwił im kontrakt nagraniowy w Aladdin Records.
 

4 stycznia podczas pierwszej sesji nagraniowej,z której byli szczególnie zadowoleni, utrwalili pięć piosenek- "Cry Cry Baby" "Eternally" "Help Me" "Remember" i "Lord Show Me".W kwietniu wydali swa pierwszą płytę na której znalazły się "Remember" i na stronie B:"Cry Cry Baby".Powracają do studia w lutym 1956r aby nagrać "All Of My Life" i "So Long, Farewell, Bye Bye".
Latem 1956r Teddy Hunter na parę miesięcy zasila szeregi Penguins,zastepując Dextera Tisby.W listopadzie 1956r wydają singiel z piosenkami z pierwszej sesji nagraniowej-"Lord Show Me" i "Help Me" ,ale na wskutek bałaganu w wytwórni kopie nagrań zaginęły.
 

Pod koniec 1956r grupa rozpada się;Eddie Williams odchodzi do The Colts ,a w 1957r Ted Harper powraca do Penguins zastepując tym razem Curtisa Williamsa.W 1965r trafia do grupy Coasters.Umiera na raka 14 stycznia 1985r.

Single

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Remember/Cry Cry Baby (TH)	Aladdins	04.1955	-	-	Aladdin 3275	[written by The Aladdins]
I Had A Dream Last Night (EW)/Get Off My Feet (TH/EW)	Aladdins	09.1955	-	-	Aladdin 3298	[written by The Aladdins]
All Of My Life (EW)/So Long, Farewell, Bye Bye (TH/EW)	Aladdins	02.1956	-	-	Aladdin 3314	[written by James Curry, Johnny Otis]

Air Traffic

 Air Traffic to angielski zespół rocka alternatywnego z Bournemouth , który podpisał kontrakt z EMI Records . Założony w 2003 roku zespół składa się z Chrisa Walla (fortepian, wokal prowadzący), Davida Ryana Jordana (perkusja), Toma Pritcharda (gitara) i Jima Maddocka (gitara basowa).



Nazwa zespołu pochodzi z czasów, gdy odbywali próby w jednostce przemysłowej obok lotniska Hurn , gdzie sygnały kontroli ruchu lotniczego mogły być odbierane przez ich wzmacniacze. Ich muzyka zawiera intensywne użycie fortepianu , a NME opisał ich jako „ Supergrass cover Little Richard ”. Zespół odniósł sukces dzięki wydaniu singla „ Shooting Star ”, który zadebiutował na 30. miejscu brytyjskiej listy singli oraz wydaniu debiutanckiego albumu Fractured Life .

Chris Wall po raz pierwszy spotkał Davida Ryana Jordana i Toma Pritcharda podczas nauki w szkole w Bournemouth w 2003 roku. Zespół przeniósł się do Londynu w 2005 roku, zatrudnił czwartego członka zespołu, Jima Maddocka i zaczął szukać kontraktu płytowego. Ich pierwszy singiel, podwójna strona „ Just Abuse Me ” i „ Charlotte ”, został wydany 17 lipca 2006 roku przez wytwórnię Fandango . Wyprodukowano 500 kopii singla, z których wszystkie zostały wyprzedane w ciągu kilku dni od daty premiery. Następnie zespół podpisał kontrakt z wytwórnią   EMI . Zespół zaczął odnosić sukcesy w mainstreamie po tym, jak został zauważony przez Steve Lamacqa i Zane Lowe z BBC Radio 1 , co zaowocowało emisją w Radio 1, Capital Radio , XFM i Kerrang! Radio .

Większość sierpnia i września 2006 roku spędzili w Rockfield Studio w Monmouth w Walii , nagrywając materiał na swój debiutancki album. Cztery utwory z tych sesji zostały wydane jako EP-ka 30 października 2006 roku, w tym singiel „ Never Even Told Me Her Name ”, który był najgorętszą płytą Zane'a Lowe'a na świecie przez tydzień w BBC Radio 1.

24 listopada 2006 roku zespół miał swoją pierwszą prawdziwą prezentację telewizyjną, kiedy pojawił się w programie Later With Jools Holland obok takich zespołów jak The Killers i Lucinda Williams . Wykonali obie piosenki z ich pierwszego wydawnictwa, „Charlotte” i „Just Abuse Me”. Później w tym roku zespół wspierał Snow Patrol podczas ich trasy po Wielkiej Brytanii. Zespół był także nominowany w plebiscycie BBC Sound of 2007.

Zespół ponownie wydał „Charlotte” 26 marca 2007 roku. Był to pierwszy krok zespołu na listy przebojów, a piosenka osiągnęła 33 miejsce na brytyjskiej liście przebojów singli . Zespół wydał swój nowy singiel „Shooting Star” 18 czerwca 2007 roku. Piosenka jeszcze przed wydaniem spotkała się z uznaniem; był to „Single of the Week” Marshy Shandur ( Xfm ) i Steve'a Lamacqa ( 6 Music ) w dniach 4–10 czerwca 2007 r., a także „Weekend Anthem” Vernona Kaya w dniach 9–10 czerwca 2007 r. BBC Radio 1. Ich debiutancki album, Fractured Life , został wydany 2 lipca 2007 roku i spotkał się z uznaniem krytyków i otrzymał pozytywne recenzje. Album został okrzyknięty „Albumem tygodnia” Original 106 w okresie od 25 czerwca do 11 lipca 2007, z kilkoma utworami z albumu odtwarzanymi przez cały tydzień. Kolejny singiel, „ No More Running Away ”, został wydany 24 września 2007 roku, zajmując 45 miejsce na listach przebojów.

Air Traffic był jednym z dziesięciu nominowanych do nagrody Xfm New Music Award 2007 . Uczestniczyli i grali na ceremonii w londyńskim KOKO w dniu 16 stycznia 2008 r., a The Enemy byli ostatecznymi zwycięzcami . Wydali niealbumowy singiel „Come On” 21 stycznia 2008 roku, jako część ekskluzywnego pobrania z Xfm. Chociaż piosenka została uwzględniona w amerykańskim wydaniu albumu, była dostępna do pobrania za darmo w Wielkiej Brytanii .  W kwietniu zespół wyruszył w największą jak dotąd trasę koncertową po Wielkiej Brytanii, występując jako headliner w wyprzedanym Shepherd's Bush Empire w Londynie. Aby wesprzeć wydanie albumu w USA, wyruszyli w trasę koncertową z uznanym przez krytyków zespołem Elbow . Zespół pojawił się także na głównej scenie festiwalu Rock Werchter 08 w Belgii obok REM , Radiohead i Neila Younga .

Zespół zaprosił fanów do pobrania nowego utworu „Ambulate” pocztą elektroniczną w kwietniu 2009 roku, w którym stwierdzili, że David Jordan opuścił zespół, aby „zajmować się innymi zainteresowaniami”. W czerwcu zespół zagrał wyprzedaną, siedmiokoncertową trasę koncertową po Wielkiej Brytanii , w tym koncerty w londyńskim Borderline, Manchester 's Deaf Institute i rozgrzewkę w małym rodzinnym mieście. 1 listopada 2009 do subskrybentów serwisu wysłano kolejny utwór demo, zatytułowany „Maniac”.

We wrześniu 2010 roku pozostali trzej członkowie ogłosili na oficjalnej stronie zespołu, że „robią sobie przerwę od bycia zespołem na chwilę, aby spróbować innych rzeczy”, co sugeruje, że zespół się rozpadł. W lutym 2014 roku zespół wydał aktualizację, która zawierała link do niepublikowanego wcześniej demo „Take Your Hands Off Me”.
W lutym 2017 roku konta zespołu w mediach społecznościowych ponownie stały się aktywne, informując o zbliżającym się ogłoszeniu. W niedzielę 19 lutego 4 oryginalnych członków potwierdziło, że zagrają serię koncertów w październiku 2017 roku, aby uczcić 10. rocznicę wydania Fractured Life.

Single
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Charlotte	Air Traffic	04.2007	33[2]	-	EMI CDEM 720	[written by Chris Wall, David Jordan, James Maddock , Tom Pritchard][produced by David Kosten ]
Shooting Star	Air Traffic	06.2007	30[4	-	EMI CDEM 724	[written by Chris Wall, David Jordan, James Maddock , Tom Pritchard][produced by David Kosten ]
No More Running Away	Air Traffic	10.2007	45[1]	-	EMI CDEM 729	[written by Chris Wall, David Jordan, James Maddock , Tom Pritchard][produced by David Kosten ]

Albumy
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Fractured Life	Air Traffic	07.2007	42[2]	-	EMI 3966332	[produced by David Kosten]

Expose

Expose było dziewczęcym zespołem freestylowym z Miami na Florydzie. Grupa została założona przez producenta muzycznego i disc jockey'a, Lewisa Martinee w 1984 roku. Są one znane jako jedna z najbardziej utytułowanych grup freestylowych z końca lat 80-tych i wczesnych lat 90-tych.
Oryginalny skład stanowiły Sandra 'Sandee'Casanas , Alejandra "Ale" Lorenzo, i Laurie Miller.
 

Zespół nagrał "Point of No Return" (który był hitem nr 1 na liście dance) oraz "Exposed to Love" (zadebiutował jako # 12 na Billboard Hot Dance Music/Club Play).Ale w 1986 roku (tuż przed wydaniem debiutanckiego albumu), Sandee opuściła grupę aby rozpocząć karierę solową,podobnie po jakimś czasie zrobiła to samo Laurie z powodu problemów osobistych i biznesowych.Dziewczyny zostały zastąpione nowymi wokalistkami: Gioią Bruno, Jeanette Jurado i Ann Curless. (Sandee później odnosiła sukcesy na listach przebojów dance w latach 80-tych i wczesnych 90-tych.).
 

Grupa wydała swój debiutancki album, "Exposure" w 1986 roku. Album zadebiutował na 16 pozycji Billboard 200 i 20-tej na Billboard Top R&B;/Hip-Hop Albums chart. Zespół nagrał ponownie "Point of No Return" i "Exposed To Love" na płycie.Ich pierwszy singiel "Come Go With Me" zadebiutował na 5 miejscu Billboard Hot 100, i jako # 1 na liście Hot Dance Music /Club Play.
Drugi singel z albumu, "Let Me Be The One" to kolejny przebój grupy, utrzymał się na 7 miejscu na liście Billboard Hot 100, 29-tym R&B;/Hip-Hop Singles& Tracks,i jako # 13 na Hot Dance Billboard Music/Maxi-Singles Chart .Kolejny, "Point of No Return" stał się hitem pop grupy, dotarł do 5 pozycji na liście Billboard Hot 100 i 40-tej na Billboard's Hot Dance Music\Maxi-Singles Sales. Czwarty singiel z albumu, "Seasons Change" został hitem nr 1 na liście Billboard Hot 100 i Billboard Adult Contemporary Chart, stając się największym przebojem grupy do tej pory.
 

W 1989 r., Expose wydały drugi album, "What You Don't Know", który zadebiutował na # 33 na liście Billboard 200 i # 94 na Billboard's Top R&B;/Hip-Hop Albums Chart. Pierwszy singiel z albumu, "Tell Me Why" zadebiutował na 9 miejscu na Billboard Hot 100 i na 26 pozycji Billboard Hot Dance Music\Maxi-Singles Sales Chart.Trzeci singel "When I Looked At Him" zadebiutował jako # 10 na Billboard Hot 100 i # 3 na Adult Contemporary Chart. Czwarty singiel "Stop, Listen, Look & Think" zadebiutował jako # 19 na Billboard Hot Dance Music\Club Play.
 

Ostatni singiel z albumu "Your Baby Never Looked Good in Blue" zadebiutował na miejscu 17 na Billboard Hot 100 i jako # 9 na Adult Contemporary Chart. W sierpniu 1990 r., Gioia Bruno zachorowała na nowotwór niezłośliwy strun głosowych, który zmusił Expose do skrócenia ich tournee w nadziei, że odzyskają Gioię. Niestety, Gioia straciła głos i została później zastąpiona wokalistką Kelly Moneymaker.W 1992 r., Expose wydał trzeci album, który uplasował się na 135 miejscu listy Billboard 200 i 93 na R & B/Hip-Hop Albums chart.
W 1995 roku grupa odchodzi z Arista Records i rozpada się w 1996 roku.
 

Jeanette występuje w sztukach teatralnych, Kelly wyszła za mąż i wydała dwa solowe albumy, a Ann kontynuowała swoją pracę w branży muzycznej, jako instruktor akademicki . Tymczasem Gioia wyzdrowiała i zaczęła śpiewać ponownie. Po pracy z zespołem o nazwie "Wet" Gioia wydała album dance w 2004 r, "Expose This".Po długiej przerwie, grupa na krótko reaktywuje się w 2003 roku z Jeanette, Ann i Kelly występując na koncercie w Paso Robles w Kalifornii. W roku 2006 grupa ponownie wraca z Gioią. W 2006 r., Expose rozpoczyna tournee koncertowe "Freestyle Explosion". 

Single

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Point of No Return	Expose	03.1985	-	-	Arista 9326	[written by Lewis Martineé][produced by Lewis Martineé][1[2][12].Hot Disco/Dance]
Exposed to Love	Expose	12.1985	-	-	Arista 9426	[written by Lewis Martineé][produced by Lewis Martineé][12[12].Hot Disco/Dance]
Come Go With Me / December	Expose	01.1987	-	5[19]	Arista 9555	[written by Lewis Martineé][produced by Lewis Martineé][1[2][13].Hot Disco/Dance;Arista 9539 12"][14[15].R&B; Chart]
Point of No Return / Extra Extra	Expose	05.1987	83[4]	5[17]	Arista 9579	[written by Lewis Martineé][produced by Lewis Martineé][39.R&B; Chart]
Let Me Be the One / Love Is Our Destiny	Expose	08.1987	76[5]	7[22]	Arista 9617	[written by Lewis Martineé][produced by Lewis Martineé][2[10].Hot Disco/Dance;Arista 9618 12"][29[13].R&B; Chart]
Seasons Change / December	Expose	11.1987	97[2]	1[1][20]	Arista 9640	[written by Lewis Martineé][produced by Lewis Martineé][27[11].R&B; Chart][1[1].Adult Contemporary Chart]
What You Don't Know / Walk Along With Me	Expose	05.1989	99[2]	8[15]	Arista 9836	[gold-US][written by Lewis Martineé][produced by Lewis Martineé][2[11].Hot Disco/Dance;Arista 9918 12"]
When I Looked At Him / When I Looked At Him [Acoustic]	Expose	08.1989	-	10[20]	Arista 9868	[written by Lewis Martineé][produced by Lewis Martineé][3.Adult Contemporary Chart]
Tell Me Why / Let Me Down Easy	Expose	12.1989	97[1]	9[15]	Arista 9916	[written by Lewis Martineé][produced by Lewis Martineé][3[12].Hot Disco/Dance;Arista 9918 12"]
Your Baby Never Looked Good in Blue / Now That I Found You	Expose	03.1990	-	17[16]	Arista 2011	[written by Diane Warren][produced by Lewis Martineé][9.Adult Contemporary Chart]
Stop, Listen, Look & Think	Expose	11.1990	-	-	Arista 2047	[written by Lewis Martineé][produced by Lewis Martineé][19[6].Hot Disco/Dance;Arista 2047 12"]
I Wish the Phone Would Ring	Expose	10.1992	-	28[15]	Arista 12 466	[written by Michael Margules,Marvin Morrow][produced by Steve Thompson,Michael Barbiero]
I'll Never Get Over You (Getting Over Me) / Give Me All Your Love	Expose	03.1993	75[1]	8[29]	Arista 12 518	[gold-US][written by Diane Warren][produced by Guy Roche][1[1].Adult Contemporary Chart]
As Long As I Can Dream / Face to Face	Expose	10.1993	-	55[14]	Arista 12 600	[written by Roy Orbison,Diane Warren][produced by Steve Thompson,Michael Barbiero][21.Adult Contemporary Chart]
In Walked Love / The Same Love	Expose	04.1994	-	84[6]	Arista 12 679	[written by Diane Warren][produced by Steve Thompson,Michael Barbiero][17.Adult Contemporary Chart]
I'll Say Good-Bye for the Two of U/I Specialize in Love	Expose	02.1996	-	117[4]	Arista 12 912
I Specialize in Love	Expose	12.1995	-	-	Arista 2920	[written by Lotti Golden,Richard Scher][produced by DNA][6[12].Hot Disco/Dance;Arista 2920 12"]

Albumy

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Exposure	Expose	02.1987	-	16[74]	Arista 8441	[3x-platinum-US][produced by Lewis Martineé]
What You Don't Know	Expose	07.1989	-	33[50]	Arista 8532	[gold-US][produced by Lewis Martineé]
Exposé	Expose	11.1992	-	135[13]	Arista 18 577	[gold-US][produced by Steve Thompson,Michael Barbiero,Lewis A. Martineé,Guy Roche,DNA,Davidge]

Agony Scene

Amerykańskie miasto Tulsa w stanie Oklahoma, które odnośnie muzyki dotychczas było kojarzone głównie z twórczością braci Hanson, od połowy 2003 roku zaczęło zwracać na siebie uwagę coraz większej ilości fanów ciężkiego grania. Dokładnie 10 czerwca 2003 roku swoją debiutancką płytę wydała bowiem formacja The Agony Scene, która z łagodnymi rytmami ma naprawdę niewiele wspólnego. Debiut Amerykanów to ponad 35 minut brutalnej i agresywnej, ale jednocześnie jakże przemyślanej muzyki, która łączy w sobie wpływy przede wszystkim metalu oraz hardcore'u ze śladowymi domieszkami innych gatunków.

 

Od momentu powstania w 2001 roku zespół przeszedł przez wiele prób, ewoluując swoją muzykę w znacznie bardziej dojrzałą i wartościową. Mniej więcej na początku 2003 roku muzycy podpisali kontrakt ze znaczącą wytwórnią Solid State Records i zabrali się za nagrywanie debiutanckiego materiału. Jego produkcją zajmował się Adam Dutkiewicz (gitarzysta Killswitch Engage), który jako producent znany jest ze współpracy z Every Time I Die czy Norma Jean. Dzięki poradom Dutkiewicza, brzmienie The Agony Scene zostało jeszcze bardziej urozmaicone i zyskało na atrakcyjności. Nadszedł w końcu dzień premiery krążka, który zdecydowano nazwać po prostu 'The Agony Scene'. Już przed premierą o kapeli mówiło się wiele dobrego, a pierwsze recenzje potwierdziły tylko zdanie o The Agony Scene, jako o zespole bardzo utalentowanym i wciąż posuwającym się do przodu ze swoja muzyką.
 

The Agony Scene przez wielu nazwane zostało jako połączenie dobrego amerykańskiego metalu spod znaku Pantery oraz europejskich kapel, takich jak In Flames, The Haunted, a przede wszystkim Cradle Of Filth. Całość wyróżnia się jednak świeżością, a dodatkowych atrakcji dodaje niesamowity wokal Michael'a Williams'a. Kolejnym wyróżniającym elementem są teksty... inteligentne z domieszką alegorii, dalekie od banału i pełne różnorodności... każda piosenka opowiada inną historię.
Popularność The Agony Scene wzrastała wraz z następnymi tygodniami i coraz większą ilością sprzedanych egzemplarzy debiutanckiego krążka. W ramach promocji płyty muzycy mieli okazję wystąpić u boku wielu wyśmienitych kapel, takich jak chociażby Demon Hunter, As I Lay Dying, Beloved, Avenged Sevenfold czy Extol. Zespół podpisał nawet kontrakt płyty z wytwórnią Century Media Records, który obejmował tereny Europy (jak mówią sami muzycy, doszło do tego wyłącznie dzięki ingerencji Solid State Records). W efekcie album 'The Agony Scene' trafił do sprzedaży w Europie (również w Polsce) już 29 września 2003 roku.
 

Na początku 2004 roku zespół znowu dał o sobie znać... do studia zawitał bowiem ponownie wokalista Michael Williams, który nagrał gościnne partie wokalne do piosenki 'Beheaded' formacji Demon Hunter (z albumu 'Summer Of Darkness'). Oprócz tego, muzycy po rozstaniu z Solid State Records, podpisali nowy kontrakt z Roadrunner Records. Jednocześnie zespół rozpoczął prace nad nowym krążkiem, który zdecydowano nazwać 'The Darkest Red'. Jego premiera wyznaczona została na 24 maja 2005 roku. Przedsmakiem płyty był utwór 'Scapegoat' (promowany na stronach Roadrunner'a); jednak muzycy na pierwszy singiel postanowili wybrać kawałek 'Prey, do którego zrealizowali również teledysk w reżyserii Chad'a Rullman'a.
 

W porównaniu z debiutem, 'The Darkest Red' pokazuje nieco bardziej metalowe oblicze The Agony Scene. Muzyka na nim zawarta nie straciła jednak zbyt wiele na jakości, wszyscy fani z pewnością są zadowoleni z nowego dzieła swoich ulubieńców. Mimo to 'The Darkest Red' odstaje trochę od swojego poprzednika, bo przecież trudno pobić tak wybuchowy debiut. Jak widać, po wydaniu tych dwóch płyt zespół utorował sobie drogę do kariery i stopniowo staje się jednym z najjaśniejszych punktów ówczesnej sceny szeroko pojętego nowoczesnego metalu. 

Albumy
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
The Agony Scene	Agony Scene	06.2003	-	-	Solid State TND 80983	[Producer - Adam Dutkiewicz ]
The Darkest Red	Agony Scene	.2005	-	17.Top Heatseekers	Roadrunner 618249	[produced by Rob Caggiano,Scrap 60 Productions]
Get Damned	Agony Scene	10.2007	-	26.Top Heatseekers	Century Media CMA 83412	[produced by Andreas Magnusson]
Tormentor	Agony Scene	07.2018	-	56	Outerloop OLOOP 16	[produced by Mark Lewis]

Agnes Strange

AGNES STRANGE, grupa brytyjska. Powstała w 1972 w Southampton. W 1974 przeniosła się do Londynu. Skład: John Westwood - voc, g, Alan Green - b, Dave Rodwell - dr. Rozwiązana w 1976.

 

Jej działalność sprowadziła się do licznych klubowych koncertów, najpierw w rejonie Southampton, później - Londynu, a także nagrania w 1975 dla maleńkiej firmy Birds Nest dwóch udanych płyt, singla Clever Fool/Give Yourself A Chance i albumu "Strange Flavour". Zaproponowała na nich własną porywającą odmianę hard rocka o silnie bluesowym kolorycie, np. Children Of The Absurd, Highway Biues, Odd Man Out, Strange Flavour. Nie odniosła sukcesu i wkrótce po ukazaniu się obydwu płyt przestała istnieć. 

Single

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Give Yourself a Chance / Clever Fool	Agnes Strange	07.1975	-	-	Birdsnest BN 1	[written by Westwood, Green][produced by Dave Travis]
Can't Make Up My Mind / Johnny B. Goode	Agnes Strange	11.1977	-	-	Baal BDN 38048	[written by Green, Rodwell, Westwood][produced by Jay Shotam, Agnes Strange ]

Albumy

Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Strange Flavour	Agnes Strange	.1975	-	-	Birdnest BRL 9000	[produced by Dave Travis]

Age Of Chance

 Age Of Chance to zespół z nurtu alternatywnego rocka pochodzący z Leeds,który działał w okresie 1985-1991r.Prawdopodobnie byli najbardziej znani z wykonania swojej wersji piosenki Prince'a "Kiss",która trafiła na szczyt niezależnej listy przebojów w 1986r. Mimo podpisania kontraktu z wpływową wytwórnią Virgin i będąc faworytem prasy muzycznej,nigdy nie osiągnęli sukcesów do jakich byli predysponowani.

Muzycznie byli hybrydą punku,hip hopu,industrialnego rocka i Northern soulu.Steven Elvidge charakteryzował się ostrym,nosowym wokalem często wykorzystując megafon.
 

Zespół pierwszy raz zwrócił na siebie uwagę ścieżką na składance NME C86.Dwa pierwsze single wydali asumptem własnej wytwórni Riot Bible,jeszcze przed podpisaniem kontraktu z wytwórnią Fon z Sheffield.Dla tej ostatniej nagrali singiel "Kiss" pochodzący z sesji dla Johna Peela.We wrześniu 1988r Steven E opuszcza grupę podczas pracy nad drugim albumem,stawiając zespół przed znalezieniem nowego wokalisty,którym niedługo stał się w styczniu 1989r Charles Hutchinson.Zdążył jeszcze nagrać wokal na album "Mecca".
 

Singiel z tej płyty Higher Than Heaven trafił na UK Singles Chart,stając się tez singlem tygodnia radia 1.Gdy i Hutchinson odchodzi jego funkcję ,krótko przed rozwiązaniem zespołu w 1991r,przejmuje Jan Perry.Steven Elvidge zakłada nową grupę Mad Love,a potem kontynuje karierę jako DJ.

Single
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [UK]	Komentarz
Kiss/Crash Conscious	Age Of Chance	11.1986	50[11]	-	Fon AGE 5	[written by Prince And The Revolution][ Producer - Age Of Chance][35[6].Hot Disco/Dance;Virgin 96 780 12"]
Don't Get Mad... Get Even!	Age Of Chance	09.1987	90[2]	-	Virgin VS 989	[ Producer - Age Of Chance , Howard Gray ][ Written By - Geoff Taylor , Jan Perry , Neil Howson , Steve Elvidge][8[11].Hot Disco/Dance;Virgin 96 726 12"]
Take It!/Taking Top Dollars	Age Of Chance	01.1988	88[1]	-	Virgin VS 1035	[written by Elvidge, Howson, Perry, Taylor][ Producer - Howard Gray, Age Of Chance]
Who's Afraid Of The Big Bad Noise!/Big Bad Rap!	Age Of Chance	05.1987	65[2]	-	Virgin VS 962	[ Written By - Elvidge/Howson/Perry/Taylor][ Producer - Age Of Chance , Howard Gray ]
Time's Up/Superpower	Age Of Chance	10.1989	-	-	Virgin VS 1133	[ Written By - Geoff Taylor , Jan Perry , Neil Howson , Steve Elvidge][ Producer - Age Of Chance , Clif Brigden]
Higher Than Heaven	Age Of Chance	.01.1990	53[8]	-	Virgin VST 1228	[ Written By - Geoff Taylor , Jan Perry , Neil Howson , Steve Elvidge][ Producer - Age Of Chance , Clif Brigden]
Playing With Fire/Joyride	Age Of Chance	05.1990	-	-	Virgin VS 1258	[ Written By - Geoff Taylor , Jan Perry , Neil Howson , Steve Elvidge][ Producer - Age Of Chance , Clif Brigden]

Barbara Acklin

 Urodzona 28 lutego 1943r w Oakland/Kalifornia,jako jedyne dziecko Hermana i Hazel Acklinów.Jej rodzina przeniosła się w 1948r do Chicago.Jak większość słynnych wokalistek soulowych,zaczynała swoją muzyczną przygodę od występów w chórze kościelnym.

 

Będąc nastolatką występuje w klubach nocnych,jednocześnie pobierając naukę w Dunbar Vocational High School.Po ukończeniu studiów pracuje jako sekretarka w lokalnej wytwórni płytowej swojego kuzyna,producenta i saxofonisty Monka Higginsa-St. Lawrence Records .To on nagrał jej pierwszy singiel "I'm Not Mad Anymore / Nobody Cares " ,który wydała pod pseudonimem Barbara Allen dla Special Agent.
 

Występowała też w sesjach nagraniowych Chess Records w owym czasie.W 1966r rozpoczyna pracę jako recepcjonistka dla producenta Carla Davisa [Chi-lites,Gene Chandler] w chicagowskiej filii wytwórni Brunswick.Nie zapomniała jednak o swoim marzeniu ,karierze w muzycznym show biznesie,stąd prośba do Davisa o możliwość nagrania płyty.Ten wyraził zgodę pod warunkiem,że napisze dla niego odpowiednią piosenkę.Barbara wraz z Davidem Scottem skomponowała , "Whispers (Gettin Louder)" ,który w wykonaniu Jackie Wilsona,gwiazdy Brunswick Records trafił na listy przebojów we wrześniu 1966r.On też pomógł jej w sfinalizowaniu kontraktu z wytwórnią.
 

Jej pierwszym sukcesem był singiel "Show Me the Way to Go" wykonywany w duecie z Gene Chandlerem wiosną 1968 roku.W lipcu tego samego roku duży sukces odnosi jej chwytliwa piosenka "Love Makes a Woman" ,laureatka nagrody BMI.Jej kolejne hity to znów duet z Chandlerem- "From the Teacher to the Preacher" i solowe nagrania-"Just Ain't No Love" "Am I the Same Girl" "After You" "I Did It" "Lady Lady Lady" i "I Call It Trouble".Nagrywa dla Brunswick kilka albumów- Love Makes a Woman (1968), Seven Days of Night (1975), Someone Else's Arms (1970), I Did It ( 1970), I Call It Trouble (1973), and Barbara Acklin's Greatest Hits ( 1995).
 

W 1974r Acklin zmienia wytwórnię na Capitol.Jej pierwsza płyta dla tej wytwórni "Raindrops" została przebojem na R&B; liście przebojów Billboard.Pomimo obiecującego startu i uznania krytyki Capitol zrezygnował ze współpracy z nią.Pomimo to występowała solo i jako wokalistka w chórkach z Chi-Lites.W 1990r raper MC Hammer nagrał swoją wersję jej piosenki "Have You Seen Her" na przebojowym albumie Please Hammer, Don't Hurt 'Em,a w 1992r szwedzka popowa grupa Swing Out Sister wydała własną wersję piosenki Acklin-"Am I the Same Girl".

Single
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Show me the way to go/Love won' t star	Gene Chandler And Barbara Acklin	03.1968	-	-	Brunswick 55 366	[written by Eugene Record, Barbara Acklin, Carl Davis][produced by Carl Davis][30[7].R&B Chart]
Love makes a woman/Come and see my baby	Barbara Acklin & Gene Chandler	07.1968	-	15[12]	Brunswick 55 379	[written by Eugene Record, William Sanders, Carl Davis, Gerald Sims][produced by Carl Davis][3[15].R&B Chart]
From the teacher to the preacher/Anywhere but nowhere	Barbara Acklin & Gene Chandler	10.1968	-	57[8]	Brunswick 55 387	[written by Eugene Record, Barbara Acklin, Carl Davis][produced by Carl Davis][16[11].R&B Chart]
Just ain' t no love/Please sunrise please	Barbara Acklin	11.1968	-	67[9]	Brunswick 55 388	[written by Eugene Record, Carl Davis][produced by Carl Davis, Eugene Record][23[8].R&B Chart]
Am i the same girl/Be by my side	Barbara Acklin	02.1969	-	79[3]	Brunswick 55 399	[written by Eugene Record, William Sanders][produced by Carl Davis, Eugene Record][33[6].R&B Chart]
After you/More ways than one	Barbara Acklin	11.1969	-	-	Brunswick 55 421	[written by Eugene Record, Barbara Acklin][produced by Carl Davis, Eugene Record][30[4].R&B Chart]
I Did It/I'm Living With A Memory	Barbara Acklin	10.1970	-	121[1]	Brunswick 55 440	[written by Eugene Record][produced by Eugene Record][28[5].R&B Chart]
Lady, lady, lady/stop look and listen	Barbara Acklin	12.1971	-	-	Brunswick 55 465	[written by Eugene Record][produced by Eugene Record][44[3].R&B Chart]
I call it trouble/I'll bake me a man	Barbara Acklin	12.1972	-	-	Brunswick 55 486	[written by Eugene Record, Barbara Acklin][produced by Eugene Record][49[2].R&B Chart]
Raindrops/Here You Come Again	Barbara Acklin	06.1974	-	-	Capitol 3892	[written by S. Flowers, B. Acklin][produced by Willie Henderson][14[4].R&B Chart]
Special Loving/You Give Him Everything, But I Give Him Love	Barbara Acklin	02.1975	-	-	Capitol 4013	[written by Henderson, Joseph, Green][produced by Willie Henderson][73[7].R&B Chart]
Give Me Some Of Your Sweet Love/Fire Love	Barbara Acklin	06.1975	-	-	Capitol 4061	[written by L. Simon, L. Brownlee][produced by Willlie Henderson][98[3].R&B Chart]

Albumy
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Love makes a woman	Barbara Acklin	10.1968	-	146[5]	Brunswick 754137	[produced by Carl Davis, Eugene Record]

Ace Spectrum

Ace Spectrum to amerykańska grupa muzyczna R&B, soul i disco, która była popularna w połowie lat 70-tych.  Z siedzibą w Nowym Jorku  grupę tworzyli Rudy Gay Sr., Elliot Isaac, Henry „Easy” Zant, Aubrey „Troy” Johnson, a na ich ostatnim albumie Frederick G. Duff i Lawrence Coley.   Zant (znany również jako Edward „Easy” Zant) był nie tylko członkiem, ale także zarządzał grupą. 

 Gay, Isaac, Zant i Johnson rozpoczęli współpracę jako grupa w 1966 roku. „ Don't Send Nobody Else ”, napisany przez Ashford & Simpson , był ich największym singlem. Z ich debiutanckiego albumu wyprodukowanego przez Tony'ego Sylvestra , osiągnął 57 miejsce na liście Billboard's Hot 100 , a jednocześnie znalazł się w pierwszej dwudziestce na liście R&B Singles. Ich singiel „Keep Holdin' On” został wydany jako 12-calowy singiel i był mocno promowany przez ich wytwórnię w dyskotekach.

  Kolejny singiel „Live and Learn” z głównym wokalem Fredericka osiągnął 35 miejsce na liście Dance Music/Club Play Singles. Ich pierwsze dwa albumy trafiły na listy przebojów. Inner Spectrum osiągnął 28. miejsce na liście albumów R&B, a Low Rent Rendezvous znalazł się na liście Billboard 200 (nr 138). Patrick Adams wyprodukował i zaaranżował nagrania grupy z 1976 roku, ale umknął im konsekwentny sukces. 

  Ace Spectrum nigdy nie stał się wielkim twórcą hitów, chociaż Allmusic uważa go za „przyzwoity zespół soulowy”. Ich nagrania wzbudziły duże zainteresowanie wśród kolekcjonerów Northern Soul. Wydanie „Keep Holding On” z 1975 roku było jednym z pierwszych 12-calowych singli. Muzycznie grupa zastosowała mieszankę utworów o przyspieszonym i zwolnionym tempie. Grupa unikała „techniki wysokiego głosu”, która była powszechna w tamtej epoce. 

 Rudy Gay Sr., członek bractwa Iota Phi Theta, został później zarówno ojcem słynnego koszykarza, jak i dyrektorem muzycznym The Stylistics.

Single
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Don't Send Nobody Else/ Don't Let Me Be Lonely Tonight	Ace Spectrum	09.1974	-	57[6]	Atlantic 3012	[written by N. Ashford, V. Simpson][produced by Ed (Easy) Zant, Tony (Champagne) Silvester][20[14].R&B Chart]
Live and Learn	Ace Spectrum	10.1976	-	-	Atlantic 3353	[written by Jesse Cox][produced by Ed "Easy" Zant, Tony Silvester][35[2].Hot Disco/Dance;Atlantic 77 12"]

Albumy
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Low Rent Rendezvous	Ace Spectrum	08.1975	-	138[7]	Atlantic 18143	[produced by Tony (Champagne) Silvester]

Adventures of Stevie V

 The Adventures of Stevie V był brytyjskim zespołem muzyki tanecznej z Biggleswade w Bedfordshire w Anglii. Pod koniec lat 80-tych i na początku lat 90-tych zdobył kilka hitów na brytyjskiej liście przebojów singli i amerykańskiej liście przebojów Hot Dance Music / Club Play, w szczególności piosenką „Dirty Cash (Money Talks)”. 

  Założona przez producenta Steve'a Vincenta (dawniej brytyjsko-funkowy zespół Touchdown), grupa składała się z Vincenta, Micka Walsha i wokalistki Melody Washington. Ich najbardziej udanym singlem był „Dirty Cash (Money Talks)”, taneczny hit z 1990 roku, który przeszedł do popowego radia i zajął 2. miejsce na brytyjskiej liście singli, a także osiągnął 25. miejsce na amerykańskiej liście Billboard Hot 100 w 1990 roku. Następnie ukazał się album Adventures of Stevie V , z kolejnymi dwoma singlami, które trafiły na listy przebojów - „Body Language” znalazł się na liście Top 40 w Wielkiej Brytanii, a „Jealousy” trafił na listy przebojów w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych.  

Vincent wydał drugi album, Satisfy Me w 1993 roku, na którym wystąpiło wielu różnych wokalistów, w tym soulowe divy Thelma Houston, Gwen Guthrie, Ruby Turner i Beverlei Brown. Single „Push 2 the Limit” i „Paradise” nie znalazły się na listach przebojów. 

 Po upadku The Adventures of Stevie V, Walsh nagrał amerykański przebój taneczny z utworem „Set Me Free” zespołu Clubland, po przeprowadzce do Nowego Jorku. W międzyczasie Vincent zaczął uczyć technologii muzycznej w Bedford College w Bedford.

Single
Tytu³	Wykonawca	Data wydania	UK	US	Wytwórnia [US]	Komentarz
Dirty Cash	Adventures of Stevie V	12.1989	2[19]	25[19]	Mercury MER 311	[written by Mick Walsh, Stevie Vincent][produced by Stevie Vincent][75[9].R&B Chart][1[2][12].Hot Disco/Dance;Mercury 875 803 12"]
Body Language	Adventures of Stevie V	09.1990	29[5]	-	Mercury MER 331	[written by Mick Walsh, Stevie Vincent][produced by Stevie Vincent]
Jealousy	Adventures of Stevie V	03.1991	58[3]	94[6]	Mercury MER 337	[written by Mick Walsh, Stevie Vincent][produced by Stevie V, David Morales][2[14].Hot Disco/Dance;Mercury 878 663 12"]
That's the Way It Is	Adventures of Stevie V	07.1991	-	-	-	[written by Bryce Luvah,Stevie Vincent,Kevin Dozier][produced by Stevie Vincent][29[7].Hot Disco/Dance;Mercury 868 357 12"]