Garland zdecydował się na grę na fortepianie dość późno, po wcześniejszej nauce na instrumentach stroikowych. Choć początkowo pozostawał pod wpływem pianistów mainstremowych, pod koniec lat 40. wybrał bebop i akompaniował m.in. Charliemu Parkerowi i Fatsowi Navarro. Nie przestawał też współpracować z przedstawicielami poprzedniej epoki, wyśmienitymi saksofonistami ery swingu: Colemanem Hawkinsem oraz Benem Websterem.
W 1955r dołączył na trzy lata do modern jazzowego kwintetu Milesa Davisa. Przez następne 10 lat prowadził własne trio, z którym dokonał wielu historycznych nagrań, ale w 1968 wypadł z obiegu, gdy przeniósł się do Teksasu. Pod koniec następnej dekady wrócił na estradę i do studia i coraz częściej postrzegany był jako solista: nie grał nazbyt ekspansywnie, lepiej się czuł w bardziej lirycznej stylistyce. W historii jazzu zapisał się przede wszystkim jako członek wybornej sekcji rytmicznej, z Paulem Chambersem i Phillym Joe Jonesem, należącej m.in. do jednej najlepszych grup Davisa, gdzie jego wyrafinowana technika oraz stosowanie akordów substytutowych i blokowych stały się wzorem dla wielu współczesnych pianistów.
Albumy
| Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
| Crossings | Red Garland | .1978 | - | 44.Jazz Albums | Galaxy GXY 5106 | - |
| Red Alert | Red Garland | .1978 | - | 35.Jazz Album | Galaxy GXY-5109 | - |
| Equinox | Red Garland | .1979 | - | 28.Jazz Album | Galaxy GXY-5115 | - |
| Saying Something | Red Garland | .1979 | - | 46.Jazz Album | Fantasy/Prestige 24090 | - |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz