Już pierwszą płytą, "The Litanies Of Satan" z marca 1982; zwróciła na siebie uwagę świata. Przedstawiła dwa długie utwory, The Litanies Of Satan i Wild Women With Steak-Knives (The Homocidal Love Song For Solo Scream), w warstwie dźwiękowej ujawniające wpływ awangardowej muzyki elektronicznej, w sferze literackiej nawiązujące do wielkiej poezji, m.in. Charles'a Baudelaire'a. Zaśpiewała je w sposób prawdziwie intrygujący, traktując głos o skali obejmującej cztery oktawy niemal jak instrument, skłaniając się ku improwizacja, stosując skrajne środki ekspresji, od szeptu po rozdzierający krzyk. Podobny charakter miał album "Diamanda Galas" z października 1984, również z dwoma utworami, Panoptikon i Tragoutha Apo To Aima Exoun Fonos, z tekstami nawiązującymi do dramatycznych zdarzeń z okresu panowania w Grecji junty wojskowej.
Trylogię "Masque Of The Red Death", składającą się z płyt "The Divine Punishment" z lipca 1986, "Saint Of The Pit" z listopada tego roku i "You Must Be Certain Of The Devil" z czerwca 1988r, zainspirowała śmierć brata artystki, dramaturga Philipa Dimitriego Galasa, na AIDS. Diamanda w utworach bliższych niż dawniej konwencjonalnej piosenki podjęła temat grozy tej choroby i towarzyszących jej uprzedzeń. Całość urozmaiciła m.in. wykonaniem a cappella religijnej pieśni Swing Low Sweet Chariot. W studiu po raz pierwszy wsparli ją perkusiści, m.in. F.M. Einheit z Einsturzende Neubauten.
Album "Plague Mass (1984 -End Of The Epidemie)" z kwietnia 1991, nagrany w październiku 1990 w nowojorskiej katedrze pod wezwaniem św. Jana z towarzyszeniem m.in. Davida Lintona - dr, perc, zawierał niezwykłą mszę za zmarłych na AIDS.
Na płycie "The Singer" z kwietnia 1992 Galas zaśpiewała z własnym akompaniamentem fortepianu w stylu Cecila Taylora bluesy i songi przesycone bluesową aurą, m.in. I Put A Spell On You Screamin' Jaya Hawkinsa, My Love Will Never Die i Insane Asylum Williego Dixona, Reap What You Sow Mike'a Bloomfielda i Nicka Gravenitesa, ludowy Were You There When They Crucified My Lord?, a także Gloomy Sunday Rezsó Seressa (według legendy wiele osób po wysłuchaniu go odebrało sobie życie). Album "Vena Cava" z 1993 zawierał rodzaj suity, głównie na głos -artystka w kolejnych odsłonach wcieliła się w osoby cierpiące na chorobę psychiczną i demencję spowodowaną przez AIDS, a w owych aktorskich minimonodramach pojawiały się też strzępy piosenek, jak kołysanka Hush Little Baby czy pieśń religijna Amazing Grace.
Więcej niż inne płyty wspólnego z rockiem miała "The Sporting Life" z września 1994, wyprodukowana przez Johna Paula Jonesa, byłego muzyka Led Zeppelin, nagrana przy współudziale jego samego jako gitarzysty i basisty oraz Pete'a Thomasa z zespołu The Attractions Elvisa Costello jako perkusisty. Wypełniły ją utwory na temat miłości i pożądania, niekiedy przesycone bluesowym duchem, jak You're Mine, częściej bliższe ballady, jak Why's Ya Do It?. Album "Schrei X" z września 1996r był powrotem do konwencji sprawdzonej na "Vena Cava" - intrygujących scenek aktorskich zagranych brawurowo przez artystkę.
Płytę "Malediction And Prayer" z maja 1998r wypełniły głównie przeróbki standardów bluesa, soulu, folku czy canto flamenco, Jak The Thrill Is Gone B.B. Kinga, My Love I Empty Without You The Supremes, Iron Lady Phila Ochsa ale też własne utwory do wierszy Charles'a Baudelaire'a czy Piera Paolo Pasoliniego, jak Abel et Cain i Supplica a mu madre. Podobny charakter miała nagrana 31 sierpnia 2001 w Joe's Pub w Nowym Jorku płyta "La Serpenta Canta" z listopada 2003, zawierająca m.in. niezwykłe wersje utworów tak różnych, jak Lonely Woman Ornette'a Colemana, Burning Hell Johna Lee Hookera i I'm So Lonesome I Could Cry Hanka Williamsa.
Ambitniejszym dziełem był wydany tego samego dnia, również koncertowy album "Defixiones, Will And Testament" z własną muzyką, głównie do tekstów poetów, jak Adonis (The Desert), Henri Michaux (Je rame) czy Gerard de Nerval (Artemis), poświęcony pamięci ludności armeńskiej, asyryjskiej i greckiej wymordowanej przez Turków w latach 1914-1923.
W marcu 1998 Galas była jedną z gwiazd Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, a w maju 1999 wystąpiła na Grolsch Jazz Fair w Poznaniu na koncercie Noc Awangardy. Duet artystki z Leonardem Cohenem, Eclipse, uświetnił album "Hal Wilner Presents: Weird Nightmare - Meditations On Mingus" (Columbia, 1992), a recytacja wiersza The Black Cat- "Hal Wilner Presents: Closed On Account Of Rabies - Tales And Poems Of Edgar Allan Poe" (Mouth Almighty, 1997). Jej nagrania ozdobiły wiele filmów; część z nich ukazała się na soundtrackach, np. The Thirteen Returns i Deliver Me na "The Last Of England" (Mute, 1987), The Ring Of Tire na "Bram Stoker's Dracula" (Columbia, 1992), I Put A Spell On You i Judgement Day na "Natural Born Killers" (Nothing, 1994) oraz Dancing In The Dark na "Clive Barker's Lord Of lllusions" (Mute, 1995). Udzieliła głosu Śmierci w filmie The Serpent And The Rainbow (Wąż i tęcza; 1988, reż. Wes Craven). A jej niezwykłe improwizacje wokalne uświetniły horror The Ring Two (Ring 2; 2005, reż. Hideo Nakata).
Gościnnie uczestniczyła w nagraniach m.in. F.M. Einheita, Johna Zorna, Barry'ego Adamsona, Jima Frencha, Petera Kowolda, Erasure i Rhythm And Noise. Opublikowała tom tekstów piosenek, poematów i pism prozą The Shit Of God.
Single | ||||||
Tytu³ | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
Double-Barrel Prayer | Diamanda Galás | 04.1988 | - | - | Mute 12 MUTE 75 | - |
Albumy | ||||||
Tytu³ | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [UK] |
Komentarz |
The Litanies of Satan | Diamanda Galás | .1982 | - | - | Y Y 18 | - |
Diamanda Galás | Diamanda Galás | .1984 | - | - | Metalanguage ML 119 | - |
The Divine Punishment | Diamanda Galás | 06.1986 | - | - | Mute STUMM 27 | [produced by Dave Hunt,Diamanda Galás] |
Saint of the Pit | Diamanda Galás | 11.1986 | - | - | Mute STUMM 33 | [produced by Gareth Jones,Diamanda Galás] |
You Must Be Certain of the Devil | Diamanda Galás | 05.1988 | - | - | Mute STUMM 46 | [produced by Gareth Jones,Diamanda Galás] |
Masque of the Red Death | Diamanda Galás | 12.1988 | - | - | Mute GALAS 1 | - |
Plague Mass | Diamanda Galás | 04.1991 | - | - | Mute STUMM 83 | [produced by Blaise Dupuy, Kurt Munkacsi] |
The Singer | Diamanda Galás | 04.1992 | - | - | Mute STUMM 103 | [produced by Diamanda Galás, Eric Liljestrand] |
Vena Cava | Diamanda Galás | 09.1993 | - | - | Mute STUMM 119 | [produced by Eric Liljestrand] |
The Sporting Life | Diamanda Galás and John Paul Jones | 09.1994 | - | - | Mute STUMM 127 | [produced by John Paul Jones] |
Schrei X | Diamanda Galás | 09.1996 | - | - | Mute STUMM 146 | [produced by Blaise Dupuy] |
Malediction & Prayer | Diamanda Galás | 05.1998 | - | - | Mute STUMM 163 | [produced by Diamanda Galás] |
La Serpenta Canta | Diamanda Galás | 11.2003 | - | - | Mute STUMM 206 | [produced by Blaise Dupuy] |
Defixiones, Will and Testament | Diamanda Galás | 11.2003 | - | - | Mute STUMM 205 | [produced by Diamanda Galás] |
Guilty Guilty Guilty | Diamanda Galás | 03.2008 | - | - | Mute STUMM 274 | [produced by Diamanda Galás] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz