Web Analytics Z archiwum...rocka : maja 2022

wtorek, 31 maja 2022

Sheer Elegance

Sheer Elegance to brytyjskie trio pop/soul, składające się z Dennisa Robinsona, Beva Gordona (ex-Earthquake, aka Little Henry) i Herbiego Watkinsa, którzy w 1975 roku pojawili się w brytyjskim programie telewizyjnym New Faces.

 Ich pierwszy singiel „Going Downtown” , był klapą, ale ich drugi singiel, „Milky Way”, osiągnął 18. miejsce na UK Singles Chart na początku 1976 roku. Kontynuacja, "Life Is Too Short Girl", odniosła większy sukces, osiągając numer 9 i spędzając dziewięć tygodni na liście. 

Ich ostatnim hitem był „It's Temptation”, który w tym samym roku osiągnął 41. miejsce. Kolejne wydawnictwo, „Dance the Night Away”, nie trafiło na listy przebojów w 1977 roku. Ich jedyny album nosi tytuł Sheer Elegance.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Milky Way/Satisfaction Is What I NeedSheer Elegance12.197518[10]-Pye International 7N 25697[written by H. Watkins][produced by Paul Grade, Paul Lynton]
Life Is Too Short Girl/Love Is The Reason WhySheer Elegance04.19769[9]-Pye International 7N 25703[written by H. Watkins][produced by Paul Grade, Paul Lynton]
It's Temptation/Topsy Turvy LandSheer Elegance07.197641[4]-Pye International 7N 25715 [written by B. H. Gordon][produced by Paul Grade, Paul Lynton]

Streets

STREETS-właśc. Mike Skinner (ur. 27.11. 1987, Birmingham, Wielka Brytania). Łączący brzmienia 2step/garage z hip-hopem projekt urodzonego w Birmingham, a dorastającego w północnym Londynie, Mike'a Skinnera. Raper rozpoczął swoją przygodę z muzyką mając 15 lat, w końcu lat 90. założył niezależny label, w którym wydawał swoje nagrania, dostarczając je zarazem didżejom w londyńskich klubach i pirackim rozgłośniom radiowym. Na codzienne potrzeby Skinner zarabiał pracując w barach z fast foodem oraz łapiąc inne - w większości wypadków nie najlepiej płatne - dorywcze zajęcia.

 

Przełomem w karierze The Streets był wydany w 2000 r. przez szanowany na londyńskiej scenie muzycznej label Locked On singiel "Has It Come To This?", który błyskawicznie podbit fale eteru i parkiety brytyjskich klubów. Dzięki popularności tego nagrania firmujący projekt Mike Skinner podpisał umowę z Atlantikiem, gdzie w 2002 r. ukazał się jego debiutancki pełny album "Original Pirate Material". Wydawnictwo to stało się wielkim hitem, sprzedało się w dużej ilości egzemplarzy i niedługo po europejskiej premierze zostało wydane również w Stanach Zjednoczonych.
 

Popularność The Streets wzięta się przede wszystkim z niezwykłej szczerości i normalności tekstów Skinnera. Z jego wywodami na temat codziennego życia mieszkającego w Londynie nastolatka, który zmaga się z częstym brakiem pieniędzy, weekendy spędza na szalonych imprezach w klubach, a wieczory w barach popijając piwo z kolegami bądź grając w Play-station, identyfikuje się tysiące słuchaczy nie tylko na Wyspach Brytyjskich.
 

Równie dużym sukcesem jak debiutancki materiał okazał się wydany w połowie 2004 r. album "A Grand Don't Come For Free", promowany doskonałymi singlami "It Was Supposed To Be So Easy", "Blinded By The Lights" i "Fit But You Know It"

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Has it come to thisStreets10.200118[25]-679 Recordings 679L001T [silver-UK][written by Mike Skinner][produced by Mike Skinner]
Let's Push Things ForwardStreets featuring Kevin Mark Trail04.200230[9]-679 Recordings 679L005T [written by Mike Skinner][produced by Mike Skinner]
Weak Become HeroesStreets08.200227[15]-679 Recordings 679L007T [written by Mike Skinner][produced by Mike Skinner]
Don't Mug YourselfStreets10.200221[16]-679 Recordings 679L008T [written by Mike Skinner][produced by Mike Skinner]
Fit But You Know ItStreets05.20044[19]-679 Recordings 679L071T [gold-UK][written by Mike Skinner][produced by Mike Skinner]
Dry Your Eyes Streets07.20041[32]-679 Recordings 679L077CD [gold-UK][written by Mike Skinner][produced by Mike Skinner]
Blinded By The LightsStreets10.200410[17]-679 Recordings 679L085CD [gold-UK][written by Mike Skinner][produced by Mike Skinner]
Could Well Be InStreets12.200430[5]-679 Recordings 679L092T [written by Mike Skinner][produced by Mike Skinner]
When You Wasn't FamousStreets04.20068[12]-679 Recordings 679L125 [written by Mike Skinner][produced by Mike Skinner]
Never Went To ChurchStreets06.200620[14]-679 Recordings 679L132[written by Mike Skinner][produced by Mike Skinner]
Pranging OutStreets feat. Pete Doherty09.200625[8]-679 Recordings 679L141[written by Mike Skinner][produced by Mike Skinner]
The EscapistStreets08.2008157[2]-Sixsevenine/Warner Bros.[written by Mike Skinner][produced by Mike Skinner]
Everything Is BorrowedStreets09.200837[3]-679 Recordings 679L161CD[written by Mike Skinner][produced by Mike Skinner]
Heaven For the WeatherStreets09.2008145[4]-Sixsevenine/Warner Bros.[written by Mike Skinner][produced by Mike Skinner]
Going Through HellStreets02.2011158[1]-679 Recordings [written by Mike Skinner,Rob Harvey,Ted May][produced by Mike Skinner]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Original Pirate MaterialStreets02.200210[117]-679 Recordings 679L003CDLP[platinum-UK][produced by Mike Skinner]
A Grand Don't Come for FreeStreets05.20041[88]82[4]679 Recordings 679L070LP[4x-platinum-UK][produced by Mike Skinner]
The Hardest Way to Make an Easy LivingStreets04.20061[1][15]68[2]679 Recordings 2564632301[gold-UK][produced by Mike Skinner]
Everything Is BorrowedStreets09.20087[5]154[1]679 Recordings 2564693861[silver-UK][produced by Mike Skinner]
A Grand Don't Come For Free / Original Pirate MaterialStreets09.200868[3]-Rhino 2564694597[produced by Mike Skinner]
Computers and BluesStreets02.20118[5]-679 Recordings 2564675102[produced by Mike Skinner]
None of Us Are Getting Out of This Life AliveStreets07.20202[2]-Island 888557-

Subhumans

SUBHUMANS w latach 1980-1985 byli jednym z najbardziej płodnych i oryginalnych zespołów na angielskiej scenie punk. Nigdy nie nagrali złej płyty i rzadko zdarzało im się zagrać kiepski koncert. Grupa powstała w Warminster, Wiltshire (Południowo-wschodnia Anglia) w składzie: Dick- wokal, Bruce- gitara, Phil- bass i Trostky-perkusja. Wcześniej Dick śpiewał w zespole The Mental założonym przez kumpli z Internatu z którymi nagrał jednego singla. Z kolei Bruce udzielał się w kapeli Stupid Humans również pochodzącej z Warminster. Dick i Bruce spotkali się przypadkowo na koncercie Angelic Upstarts w 1980 roku i kiedy rozpadły się ich macierzyste formacje postanowili grać razem pod nazwą Subhumans.

 

Ich muzyczne zainteresowania oscylowały wokół pierwszej fali punka oraz progresywnego rocka spod znaku King Crimson i Franka Zappy co można usłyszeć w utworach Subhumans. W przeciwieństwie do pozostałych punkowych kapel kompozycje Bruce były znacznie bardziej rozbudowane i urozmaicone. Nie traciły przy tym nic z punkowej dynamiki i energii. Z kolei teksty Dicka były celną krytyką wymierzoną w społeczeństwo. Wraz z takimi zespołami jak Crass, Antisect, Conflict czy Flux Of Pink Indians Subhumans stali się sztandarowym zespołem wywodzących się ze sceny anarcho punk . Ich pierwsze single: "Demolition War", "Reason For Existence" i "Religious Wars" oraz debiutancki album "The Day The Country Died" z 1983 roku, który rozszedł się w nakładzie przekraczającym 100 000 egzemplarzy wydała niezależna firma Spiderleg należąca do muzyków z Flux of Pink Indians.
 

W 1983 roku Dick Lucas wokalista Subhumans założył własną wytwórnię Bluurg Records dla której w przeciągu dwóch lat grupa nagrała drugi longplay "From The Cradle To The Grave" (zawierający 16 minutowy utwór o tym samym tytule), trzy single: "Evolution", "Time Flies", "Rats" oraz opus magnum zespołu "Worlds Apart" z 1985 roku a także pożegnalny album "29:29 Split Vision" wydany już po rozpadzie. Do tego czasu muzycy zagrali 262 koncerty w Europie oraz dwie trasy po Stanach Zjednoczonych.
 

Po rozwiązaniu Subhumans Dick założył nowy zespół ska-punk-reggae Culture Shock… Pod tą nazwą ukazały się trzy albumy wydane przez Bluurg Records. W 1989 roku spotkał swoich dawnych przyjaciół Phila oraz Trotskiego i postanowili pograć razem (tak narodził się Citizen Fish). Dotychczas "Obywatel Ryba" nagrał 7 płyt utrzymanych w stylistyce zaangażowanego politycznie ska-punka i zagrał 1000 koncertów na całym świecie.
 

W 1998 Phil, Trotsky i Dick zaproponowali Bruce’owi reaktywację Subhumans aby sprawdzić co z niej wyniknie. Pierwszym efektem ich spotkania był wydany w limitowanym nakładzie krążek "Unfinished Business" zawierający wcześniej niepublikowane nagrania. Subhumans zawsze byli niezwykle popularni w U.S.A. i ciszyli się ogromnym szacunkiem wśród punkowej społeczności, co z pewnością miało wpływ na decyzję Fat Mike’a o podpisaniu kontraktu na wydanie przez Fat Wreck Chords albumu koncertowego "Live In Dive". Został on zarejestrowany podczas wysprzedanego koncertu w Corona w Kalifornii w kwietniu 2003 roku.
 

W sierpniu tego samego roku Queens of The Stone Age nagrali własną wersję utworu Subhumans "Wake Up Screaming". Z kolei reżyser Asia Argento poprosił o zgodę na wykorzystanie ich muzyki do nowej adaptacji "The Heart is Deceitful Above All Things".
 

W 2007 roku członkowie Subhumans zdecydowali się po wielu latach wejść do studia aby nagrać nowy materiał. Efektem niespełna dwutygodniowej sesji jest album "Internal Riot", który nawiązuje do najlepszych dokonań tej zasłużonej grupy.
 

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
Demolition WarSubhumans.1981-- Spiderleg SDL 3[written by Subhumans ][produced by Steve C., Subhumans]
Reason For ExistenceSubhumans.1982-- Spiderleg SDL 5[written by Subhumans ][produced by Pete Stennett , Subhumans ]
Religious WarsSubhumans.1982-- Spiderleg SDL 7[written by Subhumans ][produced by Subhumans]
EvolutionSubhumans.1983--Bluurg Fish 2[written by Subhumans ][produced by Subhumans]
Time Flies... ...But Aeroplanes CrashSubhumans.1983--Bluurg Fish 5[written by Subhumans ][produced by Subhumans]
Rats Subhumans.1984--Bluurg Fish 10[written by Subhumans ][produced by Steve C., Subhumans]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
The Day The Country Died Subhumans.1983--Spiderleg SDL 9[produced by Subhumans ]
From The Cradle To The GraveSubhumans.1984--Bluurg Fish 8[produced by Subhumans ]
EP LPSubhumans.1985--Bluurg Fish 14[produced by Subhumans,Pete Stennett ,Steve Collinson ]
Worlds ApartSubhumans.1985--Bluurg Fish 12[produced by Subhumans ]
29:29 Split VisionSubhumans.1986--Bluurg Fish 16[produced by Subhumans ]

Suede

 Zespół brytyjski. Powstał na początku 1989 w Camden w północnej części Londynu. Pierwszy skład Brett Andersen (27.09.1967) - voc, Bernard Butler - g, Justine Frischmann - g, Mat Osman - b. W 1990 dołączył na krótko Mike Joyce - dr, znany z The Smiths. W październiku 1991 odeszła Frischmann (później założyła zespół ELASTICA). W grudniu tego roku - w składzie nie było już Joyce'a - zwerbowano Simona Gilberta - dr.

 

Grupę założył Anderson, syn malarki i taksówkarza z małej mieściny Haywards Heath, wraz z Osmanem. Uczęszczali do tej samej szkoły w Brighton. W końcu lat osiemdziesiątych przenieśli się do Londynu z zamiarem kontynuowania nauki. Anderson rozpoczął studia na wydziale architektury University College of London, Osman — w London School of Economics. Znudzeni zajęciami postanowili założyć zespół. Najpierw Anderson wciągnął doń swoją koleżankę ze studiów i sympatię — Frischmann. Następnie ogłosili w tygodniku "New Musical Express", że szukają basisty, i spośród kandydatów, którzy odpowiedzieli, wyłonili Butlera. Z początku postanowili nie angażować perkusisty, miał im wystarczyć automat perkusyjny, ale później — również poprzez ogłoszenie prasowe — zwerbowali Joyce'a. Zaczęli tworzyć piosenki, a najlepsze nagrywali (skromne sesje finansował zaprzyjaźniony z nimi sprzedawca ryb).
 

Ukazała się tylko jedna - Wonderful Sometimes na składankowej kasecie "What The Worid Is Waiting For", wydanej w kwietniu 1989 przez firmę Powerhaus. Uczestniczyli w radiowych konkursach dla muzykujących amatorów, kilkakrotnie zwyciężyli w Gary Crowley's Demo Clash. Z coraz większym powodzeniem koncertowali w londyńskich klubach, np. otwierali występy Claire Grogan. Podobali się zarówno słuchaczom, jak i recenzentom. Moda na brzmienie manchesterskie sprawiła jednak, że publiczność na jakiś czas się od nich odwróciła. Zarejestrowali kolejne dwa utwory, Be My God i Art, ale mała firma R M L z Brighton, która miała wydać je na singlu, w ostatniej chwili z tego zrezygnowała. Starali się wszakże nie zrażać niepowodzeniami.
 

W końcu 1991 ustalił się skład - odeszła Frischmann, a na miejsce Joyce'a dołączył Gilbert. W tym samym czasie znaleźli menażera z prawdziwego zdarzenia - Johna Eydmanna (opiekował się już grupą Spitfire). W styczniu 1992 odnieśli sukces na festiwalu niezależnego rocka - On '92 w New Cross Venue w Londynie. Wkrótce potem udało im się podpisać kontrakt z małą firmą fonograficzną Nude. Jego pierwszymi owocami były dwa single: The Drowners z maja i Metal Mickey z września tego roku. Obydwa zyskały znaczną popularność. Jednakże zanim jeszcze trafiły na rynek, o zespole było głośno. Świadczył o tym chociażby koncert w pubie Falcon wiosną 1992, na który przybyło wielu znanych muzyków, choćby MORRISSEY (później włączył do repertuaru koncertowego jedną piosenkę z maksisingla The Drowners - My Insatiable One), Suggs, Kirsty MacColl, Mark Nevin

W kwietniu tygodnik "Melody Maker" ogłosił kwartet najlepszym młodym zespołem w Wielkiej Brytanii.
Początkom kariery Suede towarzyszyły też kontrowersje, związane przede wszystkim z manifestowanym na każdym kroku biseksualizmem Andersona. Nie zaszkodziły one zespołowi. W tym czasie otrzymał bowiem propozycje współpracy od kilku dużych firm płytowych,jak Sony, Island i East West. Podpisał kontrakt z Sony. 

W marcu 1993 ukazała się płyta Suede, promowana singlami Animal Nitrate z lutego i So Young z maja tego roku. Powstała w czternaście dni kosztem ponad stu tysięcy funtów przy pomocy pianisty Eda Bullera, byłego muzyka The Psychedelic Furs, jako producenta. Odniosła zdumiewający sukces - już w pierwszych dniach sprzedaży rozeszła się w liczbie ponad stu tysięcy egzemplarzy. Zawierała bardzo urozmaicony repertuar, od dynamicznych, zdecydowanie rockowych utworów w rodzaju Moving i Metal Mickey po nastrojowe, subtelnie opracowane, przesycone poetycką aurą ballady, jak She's Not Dead, Sleeping Pills i The Next Live. Ujawniała różne wpływy, przede wszystkim twórczości Davida Bowiego z początku lat siedemdziesiątych, ale też dokonań Television, The Cure, The Smiths i innych. Teksty intrygowały perwersyjną atmosferą - dotyczyły np. miłości homoseksualnej (Animal Nitrate), transwestytyzmu (Animal Lover). Utwór Moving On zawierał aluzje do zerwanego już związku Andersona z Frischmann. W atmosferę albumu wprowadzała fotografia na okładce, przedstawiająca dwie całujące się, nagie kobiety, wybrana z albumu Stolen Glances poświęconego miłości lesbijskiej.
 

Wielkim wydarzeniem w karierze Suede był zorganizowany w czerwcu 1993 w Clapham Grand w Londynie spektakularny koncert na rzecz Red Hot AIDS Trust (słynny reżyser Derek Jarman zilustrował poszczególne piosenki scenami ze swoich filmów). Koncert grupy w londyńskiej Brixton Academy w maju 1993 udokumentowano filmem Love And Poison (1993, reż.Wiz). Zapowiedzią drugiej płyty Suede był wydany w lutym 1994 singel Stay Together, intrygujący partią wokalną zbliżoną do rapowania. W tym czasie karierę grupy skomplikowało oskarżenie piosenkarki amerykańskiej Suede (właśc. Suzanne deBronkart) o bezprawne posłużenie się jej pseudonimem artystycznym. Formacja musiała przeobrazić się na rynek amerykański w London Suede. Muzycy grupy zaangażowali się w walkę o złagodzenie przepisów prawa brytyjskieqo dotyczących homoseksualistów.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
The drowners/To the birdsSuede05.199249[2]-Nude NUD 1[written by Brett Anderson/Bernard Butler][produced by Ed Buller]
Metal Mickey/The pigs don' t flySuede09.199217[3]-Nude NUD 3 [written by Brett Anderson/Bernard Butler][produced by Ed Buller]
Animal nitrate/The big timeSuede02.19937[7]-Nude NUD 4 [written by Brett Anderson/Bernard Butler][produced by Ed Buller]
So young/High risingSuede05.199322[3]-Nude NUD 5 [written by Brett Anderson/Bernard Butler][produced by Ed Buller]
Stay together/The living deadSuede02.19943[7]-Nude NUD 9 [written by Brett Anderson/Bernard Butler][produced by Ed Buller]
We are the pigs/Killing of a flashboySuede09.199418[12]-Nude NUD 10 [written by Brett Anderson/Bernard Butler][produced by Ed Buller]
The wild ones/Modern boysSuede11.199418[11]-Nude NUD 11 [written by Brett Anderson/Bernard Butler][produced by Ed Buller]
New generation/TogetherSuede01.199521[10]-Nude NUD 12[written by Brett Anderson/Bernard Butler][produced by Ed Buller]
Trash /Europe is our playgroundSuede07.19963[15]-Nude NUD 21[silver-UK][written by Brett Anderson/Richard Oakes][produced by Ed Buller]
Beautiful ones/By the seaSuede10.19968[14]-Nude NUD 23[silver-UK][written by Brett Anderson/Richard Oakes][produced by Ed Buller]
Saturday night/Picnic by the motorway [live]Suede01.19976[14]-Nude NUD 24[written by Brett Anderson/Richard Oakes][produced by Ed Buller]
Lazy /She [live]Suede04.19979[11]-Nude NUD 27[written by Brett Anderson][produced by Ed Buller, Bruce Lampcov]
FilmstarSuede08.19979[11]-Nude NUD 30S[written by Brett Anderson/Richard Oakes][produced by Ed Buller, Ian Caple]
Electricity /Impliment,yeah!Suede04.19995[13]-Nude NUD 43[written by Brett Anderson/Richard Oakes/Neil Codling][produced by Steve Osborne, Ben Hillier, Bruce Lampcov]
She' s in fashion/DownSuede06.199913[10]-Nude NUD 44 [written by Brett Anderson, Neil Codling][produced by Steve Osborne, Mick Glossop]
Everything will flow/Beautiful ones [live]Suede09.199924[7]-Nude NUD 45 [written by Brett Anderson, Richard Oakes][produced by Steve Osborne, Suede]
Can' t get enough/Let go/Since you went awaySuede11.199923[5]-Nude NUD 47 [written by Brett Anderson, Neil Codling][produced by Steve Osborne, Suede]
PositivitySuede09.200216[6]-Epic 6729492[written by Suede][produced by John Leckie, Stephen Street, Suede, Ken Thomas, Dick Meaney, Alex Silva]
ObsessionsSuede11.200229[2]-Epic 6732942[written by Brett Anderson, Richard Oakes][produced by Stephen Street, Suede, Alex Silva, Cameron Craig, Sean Genockey, Tony Hoffer]
Attitude /Golden gunSuede10.200314[3]-Sony Music 6743582[written by Brett Anderson, Mat Osman][produced by Suede, Jim Abbiss, Ed Buller, Michael Ade]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
SuedeSuede04.19931[1][22]-Nude NUD 1[gold-UK][produced by Ed Buller]
Dog man starSuede10.19943[30]-Nude NUD 3[gold-UK][produced by Ed Buller]
Coming upSuede09.19961[1][72]-Nude NUD 6[platinium-UK][produced by Ed Buller]
Sci-fi LullabiesSuede10.19979[6]-Nude NUD 9[produced by Ed Buller]
Head musicSuede05.19991[1][22]-Nude NUD 14[gold-UK][produced by Steve Osborne]
A new morningSuede10.200224[4]-Epic 5089569[produced by Stephen Street, John Leckie]
SinglesSuede11.200331[6]-Sony Music 5136042[gold-UK][produced by Ed Buller, Steve Osborne, Stephen Street, John Leckie, Dave Eringa, Jim Abbiss ,Tore Johansson, Mike Christie, Michael Ade]
The Best of SuedeSuede11.201031[2]-Suede Limited SUECD 01[silver-UK][produced by Ed Buller, Steve Osborne, Bruce Lampcov, Stephen Street, John Leckie and Dave Eringa]
SuedeSuede06.201174[1]-Edsel EDSG 8001-
Dog man starSuede06.201163[1]-Edsel EDSG 8002[produced by Ed Buller]
BloodsportsSuede03.201310[5]-Suede SUECDX 001[produced by Ed Buller]
Night ThoughtsSuede02.20166[4]-Rhino 0825646032754[gold-UK][produced by Ed Buller, Neil Codling]
The Blue HourSuede10.20185[2]-Rhino 0190295642709[produced by Alan Moulder]
Beautiful Ones: The Best of Suede 1992 – 2018Suede10.202016[2]-Edsel EDSL 0073-

Sufjan Stevens

 Sufjan Stevens (ur. 1 lipca 1975 w Detroit) – amerykański piosenkarz, autor tekstów, kompozytor i pisarz. Jest multiinstrumentalistą – gra m.in. na akordeonie, banjo, bębenku baskijskim, dzwonkach, flecie, floor tom, fortepianie, gitarze, gitarze akustycznej, gitarze basowej, gitarze elektrycznej, karatalach, keyboardzie, ksylofonie, marimbie, oboju, organach, perkusji, pianinie, rogu, rożku angielskim, saksofonie altowym, sitarze, tin whistle czy wibrafonie.
Wydaje płyty przez niezależną wytwórnię muzyczną Asthmatic Kitty, którą założył wraz z ojczymem. Inne wytwórnie wydające płyty Stevensa to działająca w Anglii - Rough Trade, amerykańska Sounds Familyre i australijski Spunk.

 

Jego albumy są różnorodne gatunkowo - przewijają się na nich style od elektroniki przez folk i muzykę z nurtami romantycznymi (symfoniczno - instrumentalny album Illinois) po muzykę indie rocka, indie popu, a także świąteczny motyw w Songs for Christmas.
Wraz z albumem Michigan (2003) rozpoczął projekt nagrania albumu o każdym z 50 stanów USA. Poza Michigan wydany został także Illinois. Pod koniec 2009 roku stwierdził, że patrząc na ten plan po tylu latach, brzmi to jak "żart i obciach" oraz w opublikowanym wywiadzie w The Guardian powiedział, że nie ma żadnych skrupułów z przyznaniem, że był to chwyt promocyjny.
 

Rodzice Sufjana, ojciec z pochodzenia Litwin, a matka Greczynka, w celu lepszego przyswojenia się z amerykańską kulturą zmienili nazwisko na "Stevens". Sufjan urodził się w Detroit, gdzie mieszkał do dziewiątego roku życia, kiedy jego rodzina przeniosła się do Petoskey w stanie Michigan. W Petoskey uczęszczał do Harbor Light Christian School, a także prestiżowej Interlochen Arts Academy. Naukę kontynuował w Hope College w Holland, Michigan i uzyskał tytuł magistra sztuk pięknych w The New School w Nowym Jorku. Sufjan to perskie imię, które zawdzięcza założycielowi ponadreligijnej organizacji Subud, do której należeli jego rodzice. Imię jest pamiątką po Abu Sufjanie, jednej z historycznych postaci islamu. "Sufjan" oznacza "przychodzi z mieczem". Rodzice pozostawili mu wolny wybór do zmiany imienia, ale nie był w stanie wybrać czegoś co się spodoba; później rodzice przyznali, że tak naprawdę nie mają pieniędzy na prawną zmianę imienia.
 

Sufjan obecnie mieszka w Kensington, Nowy Jork, gdzie tworzy personel na Brooklynie wytwórni Asthmatic Kitty. Jego brat Marzuki Stevens jest uznanym w kraju biegaczem maratońskim.
Stevens karierę muzyczną zaczynał jako członek folk - rockowego zespołu Marzuki z Holland, Michigan. Grał i gra do dzisiaj na rozmaitych instrumentach w zespole Danielson Famile. Pierwsze półtoragodzinne albumy poświęcone dziewięciu planetom, dwunastu apostołom i czterem humorom, zarejestrował za pomocą czterośladowego magnetofonu. Nie ujrzały one światła dziennego, lecz wybór piosenek z tego okresu złożył się na debiutancką płytę A Sun Came.
 

Później przeprowadził się do Nowego Jorku, gdzie zapisał się do szkoły kreatywnego pisania na uniwersytecie The New School. W 2001 roku podczas pobytu w Nowym Jorku buzująca bohema wciągnęła go w wir pracy artystycznej, owocujący albumem Enjoy Your Rabbit. Album poświęcony znakom chińskiego zodiaku to prawie osiemdziesiąt minut instrumentalnej muzyki przede wszystkim elektronicznej.
 

W 2003 roku mając w dorobku dwie elektroniczne płyty, dokonał diametralnej wolty stylistycznej i koncepcyjnej. W miejsce elektroniki zwrócił się w stronę akustyki, wokalu i melodii, w miejsce orientalnej inspiracji – powrócił w rodzinne okolice. Narracyjny, wręcz pisarski talent i naukowa niemal pasja przełożyły się na zdumiewającą koncepcję płyty poświęconej rodzinnemu stanowi Michigan.
W 2004 roku Stevens wydaje czwarty album Seven Swans, który jest jego najbardziej osobistym podjęciem wiary. Album cechuje emocjonalna siła, szczerość i słyszalne w dźwiękach dążenie do absolutu. W 2005 roku Stevens wydaje piąty album Illinoise, który jest uznawany za jeden z ważniejszych albumów muzyki rozrywkowej w XXI wieku.
 

W 2006 roku Stevens wydaje szósty album The Avalanche, na którym znajdują się dodatki i odrzuty z płyty Illinoise. W 2009 roku Stevens wydaje siódmy album The BQE, projekt, który powstał na zlecenie Brooklyn Academy of Music. Jest to poemat symfoniczny wraz z akompaniamentem poświęcony autostradzie Brooklyn-Queens Expressway. Został zagrany przez orkiestrę jako tło do filmu o wirtualnej podróży między dwiema dzielnicami metropolii
 

Czerpie inspiracje od amerykańskich minimalistów - Philipa Glassa, Steve'a Reicha i Terry'ego Rileya i jest porównywany estetycznie do Reicha. W wielu utworach porusza tematy duchowe, czerpiąc inspiracje z historii biblijnych. Szczególnie na płycie Seven Swans w utworach: "The Transfiguration", który mówi o Przemienieniu Pańskim, w utworze "Abraham" opisuje historię Abrahama z Księgi Rodzaju, a tytuł utworu "All the Trees of the Fields Will Clap Their Hands" to cytat z Księga Izajasza.
 

Sufjan w swojej muzyce kładzie nacisk przede wszystkim na teksty, a zasadniczy wpływ na jego lirykę m.in. mieli: William Blake, William Wordsworth, William Faulkner, Walt Whitman, Flannery O'Connor, Sherwood Anderson, Carl Sandburg i Saul Bellow.

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
IllinoisSufjan Stevens07.2005124[3]121[8]Asthmatic Kitty 014[gold-US][silver-UK][produced by Sufjan Stevens]
The AvalancheSufjan Stevens07.200684[2]71[1]Asthmatic Kitty 022[produced by Sufjan Stevens]
Songs for ChristmasSufjan Stevens11.2006-122[3]Asthmatic Kitty [Producer - Sufjan Stevens]
All Delighted People (EP) Sufjan Stevens09.2010-27[4]Asthmatic Kitty [Producer - Sufjan Stevens]
The BQE (The Original Motion Picture Soundtrack)Sufjan Stevens10.2009149[1]-Asthmatic Kitty AKR 278[Producer - Sufjan Stevens]
The Age of AdzSufjan Stevens10.201030[4]7[6]Asthmatic Kitty 077[Producer - Sufjan Stevens]
Silver & GoldSufjan Stevens12.2012-70[1]Asthmatic Kitty [Producer - Sufjan Stevens]
Carrie & LowellSufjan Stevens04.20156[7]10[7]Asthmatic Kitty AKR 099 [UK][silver-UK][Producer - Sufjan Stevens,Thomas Bartlett]
PlanetariumSufjan Stevens, Nico Muhly, Bryce Dessner & James McAlister 07.201792104[1]4AD 4AD 0009[Producer - Sufjan Stevens]
The AscensionSufjan Stevens10.202035[1]90[2]Asthmatic Kitty AKR 50 [UK][Producer - Sufjan Stevens]
A Beginner's MindSufjan Stevens & Angelo De Augustine 10.202191115[1]Asthmatic Kitty [Producer - Sufjan Stevens,Angelo De Augustine]

Sugarloaf

 Sugarloaf był pochodzącym w Denver w Kolorado zespołem rock'n'rollowym działającym w latach 70-tych,któremu przewodził wokalista Jerry Corbetta.Początkowo nazywali się Chocolate Hair,a zmienili swoją nazwę na Sugarloaf,krótko przed podpisaniem kontraktu płytowego,gdyż jak się okazało podobną nazwę ma jeden z masywów górkich.

 

Są najbardziej znani ze swych dwóch przebojów,które trafiły do Top10 listy Billboard:"Green-Eyed Lady" z jesieni 1970r i "Don't Call Us, We'll Call You" z 1975r.Inne piosenki,które trafiły do Hot 100 Billboard to "Mother Nature's Wine" (1971), "Tongue in Cheek" (1971), i "Stars In Our Eyes" (1976).Utwory "West of Tomorrow" i "Myra Myra" były często granymi piosenkami w radiostacjach amerykańskich.
 

Piosenka "Don't Call Us, We'll Call You" jest godna uwagi,gdyż zawiera dźwięk wybieranego numeru telefonicznego na początku i końcu nagrania,te liczby to numery telefonu do wytwórni CBS,która notabene odrzuciła nagranie tej piosenki i do Białego Domu.Ponadto zawiera fragmenty riffów gitarowych z utworów " I Feel Fine " The Beatles," Superstition " Steviego Wondera.
Corbetta później koncertował z grupą Disco-Tex and Sex-O-Lettes (najbardziej znany ich hit "Get Dancin '"). W 1980 roku został członkiem Four Seasons . Obecnie występuje z grupy Classic Rock All Stars.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Green-Eyed Lady / West of TomorrowSugarloaf08.1970-3[17]Liberty 56 183[written by David Richards,Jerry Corbetta,J.C. Phillips][produced by Frank Slay,Sugarloaf]
Tongue In Cheek / WomanSugarloaf03.1971-55[8]Liberty 56 218[written by Robert Yeazel][produced by Frank Slay]
Mother Nature's Wine / Bach Door ManSugarloaf06.1971-88[3]United Artists 50 784[written by Jerry Corbetta, J. C. Phillips, David Riordan][produced by Frank Slay]
Don't Call Us, We'll Call You / Texas Two-LaneSugarloaf/Jerry Corbetta12.1974-9[21]Claridge 402[written by John Carter, Jerry Corbetta][produced by Frank Slay]
Stars in my eyes/Myra,myraSugarloaf/Jerry Corbetta06.1975-87[6]Claridge 405[written by Jerry Corbetta][produced by Frank Slay]
I Got A Song/Boogie manSugarloaf/Jerry Corbetta11.1975-110[1]Claridge 408[written by Jerry Corbetta, Bob Corso][produced by Frank Slay]

Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
SugarloafSugarloaf08.1970-24[29]Liberty 7640[produced by Frank Slay , J.C. Phillips]
Spaceship EarthSugarloaf02.1971-111[9]Liberty 11 010[produced by Frank Slay , J.C. Phillips]
Don't Call Us - We'll Call YouSugarloaf/Jerry Corbetta04.1975-152[6]Claridge 1000[produced by Frank Slay ]

Little Tony

Little Tony, właściwie Antonio Ciacci (ur. 9 lutego 1941r w Tivoli, zm. 27 maja 2013 w Rzymie) - sanmaryński piosenkarz i aktor, popularny zwłaszcza w latach 60-tych.

Nazywany „włoskim Elvisem”.


Zdobywca 2. miejsca na Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo (w parze z Adriano Celentano) za wykonanie piosenki „24 mila baci”.

Znany z przeboju „Cuore matto” (1. miejsce na włoskiej liście przebojów i 3. miejsce na liście najlepiej sprzedawanych singli 1967 w lutym 1967).

W ciągu swojej kariery piosenkarskiej nagrał ponad 30 albumów, jako aktor wystąpił w ponad 20 filmach, dał ponad 10 tysięcy koncertów na całym świecie.

Obywatel San Marino, nigdy nie wystąpił o obywatelstwo włoskie.

Antonio Ciacci urodził się w Tivoli 9 lutego 1941 roku. Jego rodzice, obywatele San Marino, pochodzili z Chiesanuova. Ojciec był śpiewakiem i akordeonistą, wujek - gitarzystą, a dwaj bracia, Enrico i Alberto, odpowiednio gitarzystą i basistą. W 1954 roku, wraz z przybyciem ze Stanów Zjednoczonych pierwszych piosenek rock and rollowych, Antonio Ciacci odkrył swoje powołanie; mając 13 lat był już w stanie doskonale naśladować Little Richarda, Billa Haleya i Elvisa Presleya, wykorzystując teksty układane w łamanym angielskim. Pierwsze kroki jako śpiewak stawiał w restauracjach w Castelli Romani; później zaczął występować w salach tanecznych i teatrach wodewilowych.

W 1958 roku, podczas jednego z przedstawień w teatrze Smeraldo w Mediolanie, zauważył go angielski impresario Jack Good. Przekonał młodego artystę do występów z jego braćmi w Anglii; w ten sposób powstał zespół Little Tony and His Brothers; pseudonim Little Tony Antonio Ciacci przybrał za przykładem Little Richarda. Ponieważ rodzinny zespół zaczął odnosić sukcesy, Little Tony postanowił przez kilka lat pozostać w Anglii.

W latach 1958–1960 nagrał szereg singli, w tym „Lucille”, „Johnny B. Good”, „Shake Rattle And Roll”. Niektóre z nich znalazły się na ścieżkach dźwiękowych: „Blue Monday”, „Il Gangster cerca moglie”, „Che tipo rock”, „I teddy boys della canzone”.
Po powrocie do Włoch Little Tony wziął w 1961 roku udział w Festiwalu w San Remo, wykonując w parze z Adriano Celentano, piosenkę „24 mila baci”, która zajęła 2. miejsce. W tym samym roku nagrał kilka piosenek filmowych.

Pierwszy sukces odniósł w 1962 roku piosenką „Il ragazzo col ciuffo”, która uplasowała się na szczytach list przebojów. W tym samym roku wystąpił w konkursie Cantagiro z piosenką „So che mi ami ancora”. W następnym roku zajął w tym konkursie 2. miejsce z piosenką „Se insieme ad un altro ti vedrò”, napisaną przez swego brata Enrica. W 1966 roku zaprezentował w Cantagiro kolejną piosenkę, „Riderà”, która odniosła duży sukces. Wprawdzie nie wygrała konkursu, ale została sprzedana w liczbie ponad 1 miliona egzemplarzy. W 1967 roku na Festiwalu w San Remo artysta zaprezentował kolejny ze swych utworów, „Cuore matto”, który w lutym tego samego roku zajął on 1. miejsce na włoskiej liście przebojów i 3. miejsce na liście najlepiej sprzedawanych singli 1967, przynosząc artyście popularność w różnych krajach Europy i Ameryki Łacińskiej. 

W 1968 Little Tony wziął po raz czwarty udział w Festiwalu w San Remo, prezentując piosenkę „Un uomo piange solo per amore”. Jesienią tego samego roku wystąpił w konkursie Canzonissima, lansując dwie piosenki: „Lacrime” i „La donna di picche”. W 1969 roku ponownie pojawił się na Festiwalu w San Remo, tym razem z utworem „Bada bambina”. Założył własną wytwórnię fonograficzną, Little Records, dla której nagrał singiel „E diceva che amava me”/„Nostalgia”. W 1970 roku odniósł znaczący sukces (5. miejsce) na Festiwalu w San Remo z piosenką „La spada nel cuore”, wykonaną w parze z Patty Pravo.

W 1970 roku nagrał kilka singli: „Cuore ballerino”, „Cappelli biondi” i „Azzurra”. Rok później wystąpił na Festiwalu w San Remo z piosenką „La folle corsa”, wykonaną w parze z zespołem Formula 3. Nagrał kilka singli. W 1974 roku wystąpił po raz kolejny na Festiwalu w San Remo, tym razem z piosenką „Cavalli Bianchi”. W tym samym roku odbył udane tournée po Australii, uwieńczone koncertowym albumem Little Tony tour in Australia. W roku następnym wydał album Tony canta Elvis, którym złożył hołd swemu mistrzowi, Elvisowi Presleyowi. W 1978 roku wydał kolejny album poświęcony Elvisovi Presleyowi, Tribute to Elvis, a rok później wystąpił w programie telewizyjnym Trent'anni della nostra storia.

W 1981 roku wydał album Profumo di mare, a w roku następnym single „Donna da vendere” i „Roma brasileira”. Ukazały się jego kolejne albumy, między innymi The love boat (1982) i Ragazza italiana (1987). Również w latach 80-tych założył razem z Bobbym Solo i Rosanną Fratello grupę I Robot (której nazwa była akronimem utworzonym z początkowych liter ich imion).
Dekadę lat 90 rozpoczął wydaniem albumów Gli anni d'oro i Aspettami in America (oba z 1990 roku). Występował w licznych programach telewizyjnych, realizowanych przez RAI i Mediaset. W 1998 roku wystąpił w filmie L'odore della notte, wyreżyserowanym przez Claudia Calligarego, a 1999 wydał album Se io fossi nato in Texas.

W latach 2000–2001 prowadził wspólnie z Mauriziem Vandellim, Ritą Pavone i Adrianem Pappalardem program rozrywkowy I ragazzi irresistibili, emitowany przez Canale 5.

W sezonie 2002-2003 był stałym gościem Mary Venier w programie Domenica In. W 2003 roku wystąpił na Festiwalu w San Remo, wykonując w parze z Bobbym Solo piosenkę „Non si cresce mai”. W 2005 roku w duecie z Gabrym Ponte z grupy Eiffel 65 nagrał taneczny utwór "Figli di pitagora". W 2011 roku, z okazji 70. rocznicy swych urodzin, wydał album È impossibile; jedną z zawartych na nim piosenek, „Mai più soli” wykonał w duecie z córką Cristianą. W 2006 roku podczas koncertu w Ottawie doznał ataku serca. W 2008 roku po raz ostatni wystąpił na Festiwalu w San Remo, wykonując piosenkę „Non finisce qui”, która zajęła 9. miejsce. Hospitalizowany przez około trzy miesiące w klinice Villa Margherita w Rzymie, Little Tony zmarł na raka płuca 27 maja 2013 roku. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 30 maja w kościele Divino Amore.

Little Tony był obywatelem Republiki San Marino. Mimo iż mieszkał głównie we Włoszech, nigdy nie wystąpił o obywatelstwo tego kraju.

Miał córkę Cristianę i troje wnucząt: Mirka, Martinę i Melissę. 

Tytuł WykonawcaData wydania UK Szwa Ger Dan Hol Aut Sve Ita Wytwórnia Komentarz
Princess/Love you Little Tony.196019[3]------24Durium LD A 6794[written by Cioffiro]
Too good/Foxy little mammaLittle Tony.1959-------69Durium LD A 6733[written by Mort Shuman,Doc Pomus]
24 mila baci/PatatinaLittle Tony.1961-------14Durium LD A 6974[written by Adriano Celentano,Lucio Fulci,Piero Vivarelli]
Bella pupa/Un rock per Judi Little Tony.1961-------A:25;B:16Durium LD A 7002[A:written by Cassano \ Pallavicini,V][B:written by Fidenco,N - Metz]
Perché m'hai fatto innamorare?/Bella MarieLittle Tony.1961-------20Durium LD A 7006[written by Verde, Pisano]
La bella Americana/Twist in ItalyLittle Tony.1962-------42Durium LD A 7167[written by Larici, Calvi]
Il ragazzo col ciuffo/Lo sai tu?Little Tony.1962-------27Durium LD A 7223[written by Minardi, Cassia, Ciacci]
Se insieme a un altro ti vedrò/Quello che mei più scorderaiLittle Tony.1963-------15Durium LD A 7300[written by Ciacci - Rossi]
T'amo e t'amerò/Tu sei cambiataLittle Tony.1963-------14Durium LD A 7327[written by Amendola]
La fine di agosto/Non aspetto nessunoLittle Tony.1964-------A:26;B:3Durium LD A 7370[A:written by Ciacci,A \ Rossi,C][B:written by Ciacci,E - Meccia,G]
Quando vedrai la mia ragazza/Ti cambierò con una meglio di teLittle Tony.1964-------6Durium LD A 7350[written by Carlo Rossi,Enrico Ciacci]
Ogni mattina/Non mi rimane che chiederti perdonoLittle Tony.1965-------11Durium LD A 7427[written by L. Chiosso, Ricky Gianco, L. Tony]
Viene la notte/Fingero di credertiLittle Tony.1965-------26Durium LD A 7428[written by Gianni Meccia]
Perdonala/UomoLittle Tony10.1966-------22Durium LD A 7485[written by Mogol, M. Capuano, A. Ciacci]
Riderà/Il mio amore con GiuliaLittle Tony04.1966-------3Durium LD A 7472[written by Bernet, Mogoi, Gerard]
Non è normale/Mai più ti cercheroLittle Tony.1966-------36Durium LD A 7455[written by Les Reed,Gordon Mills,Phaltan]
Cuore Matto/Gente Che Mi Parla Di TeLittle Tony01.1967-----15[4]-102Durium LD A 7500[written by Ambrosino, Savio]
La Canzone Del Marinaio/Questo Mondo Non Mi VaLittle Tony.1967-------54Durium LD A 7527[written by Corbucci, Amendola, Brezza ]
Peggio Per Me/Qui La Gente Sa VivereLittle Tony.1967-------24Durium LD A 7515[written by Bernet, Mogol, Gerard]
Mulino A Vento/Stasera Ho PerdutoLittle Tony.1967-------29Durium LD A 7532[written by Meccia, Guardabassi, M. e G. Capuano]
Lacrime/Stasera Mi PentoLittle Tony.1968-------14Durium LD A 7600[written by C. Claroni, A. Ciacci]
Prega, Prega/Col Cuore In GolaLittle Tony.1968-------13Durium LD A 7560[written by C. Claroni, A. Clacci]
Tante "Prossime Volte"/Un Uomo Piange Solo Per AmoreLittle Tony02.1968-------A:54;B:6Durium LD A 7550[A:written by Perretta, Corima, De Martino ][B:written by Gaspari, Marrocchi]
La Donna Di Picche/In Tre SecondiLittle Tony.1969-------6Durium LD A 7620[written by Farina - Migliacci,F - Pintucci,P]
Bada Bambina/Era FebbraioLittle Tony01.1969-------3Durium LD A 7625[written by G. Meccia, F. Migliacci, B. Zambrini ]
Non è una festa/Addio amoreLittle Tony.1969-------11Durium LD A 7648[written by Migliacci,F - Little Tony]
Solo per te/Che male t'ho fattoLittle Tony.1969-------19Durium LD A 7631[written by Ciotti - Fabi - Gizzi]
Capelli biondi/Notte notte notteLittle Tony.1970-------17Little LR 2006[written by Marrocchi - Taricciotti]
Cuore ballerino/Lasciami vedere il soleLittle Tony.1970-------26Little LR 2003[written by Marcello Marrocchi,Vittorio Tariciotti,Enrico Ciacci]
E Diceva Che Amava Me/NostalgiaLittle Tony.1970-------24Little LR 2001[written by L. Tony, R. Gianco, G. Pieretti]
La Spada Nel Cuore/LeiLittle Tony.1970-------6Little LR 2002[written by Mogol, Donida]
Notte notte notte/Capelli biondi Little Tony.1970-------56Little LR 2006[written by Franco Migliacci,Antonio Ciacci]
Azzurra/Questa Notte Brucio Più Che All 'InfernoLittle Tony.1970-------18Little LR 2008[written by Mogol, Longhi]
La Folle Corsa/Credevo Nell'Amore Di Una DonnaLittle Tony.1971-------15Little LR 2009[written by Donida, Mogol]
La mano del Signore/Credi in teLittle Tony.1971-------27Little LR 2013[written by Ciotti - Morelli,L]
Vento corri...la notte è bianca/Tu ballerai Little Tony.1971-------42Little LR 2012[written by Marcello Marrocchi,Vittorio Tariciotti]
Angelo selvaggio/CivettaLittle Tony.1972-------58Little LR 2014[written by Balducci,G - Daiano - Trapani,CE]
Cavalli bianchi/Se incontrassi teLittle Tony.1974-------31Fonit Cetra SPT 1544[written by Casu - Giulifan - Miro]
Non si cresce maiBobby Solo & Little Tony.2003-------29[4]StarPoint International 3111[written by Giancarlo Bigazzi,Bobby Solo,Gastaldo]
Figli di PitagoraLittle Tony feat. Gabry Ponte.2004--66[5]----13[8]Universal 9819820-

niedziela, 29 maja 2022

Sheek Louch

 Sean D. Jacobs, znany jako Sheek Louch (ur. 9 listopada 1976 roku na Brooklynie w Nowym Jorku)- członek grup: D-Block, The Lox i Ruff Ryders.


Sean urodził się 9 listopada 1976 roku na Brooklynie, później przeprowadził się do Yonkers, gdzie poznał Jadakissa i Stylesa. W gimnazjum Sheek grał w szkolnej drużynie rugby, jednak z powodu kontuzji, nigdy nie zagrał ponownie.Sheek Louch założył razem z Jadakissem grupę Bomb Squad. Później dołączył do niej Styles P. Przez pewien czas nagrywali dema i występowali czasem na żywo, aż Mary J. Blige przekazała ich płytę Puff Daddy'emu, który podpisał z nimi kontrakt. Bomb Squad wtedy zmienili nazwę na The Lox.

Po wystąpieniu na dwóch albumach z The Lox, "Money, Power & Respect" (1998) i "We Are the Streets" (2000), Sheek stał się człowiekiem biznesu. Najpierw założył studio nagraniowe w swojej rodzinnej miejscowości, Yonkers, a potem razem ze swymi starymi przyjaciółmi Jadakissem i Styles'em P założył D-Block.

Sheek jako ostatni z The Lox zaczął solową karierę. W 2003 roku rozwiązał kontrakt z Ruff Ryders Entertainment  i wydał swój pierwszy solowy album, Walk Witt Me. W 2005r, nakładem wytwórni Koch Records wydał kolejny album, After Taxes, promowany dissem, skierowanym do G-Unit, Kiss Your Ass Goodbye. Tego samego roku urodził się syn Sheeka. Kolejny album dla Koch Records, Silverback Gorilla został wydany w 2008 roku, odnosząc mniejszy sukces niż poprzednie płyty.

Kiedy Jadakiss zaczął beef Beanie'm Sigelem, dołączyli do niego Sheek i Styles. Jednak krótko przed tym, jak Beanie poszedł do więzienia, pogodził się z Jadakissem. Po wyjściu z więzienia zrobili razem remiks piosenki Sheeka i wystąpili na składance Funkmastera Flexa.

Po opuszczeniu Bad Boy Records przez Lox, członkowie tej grupy wciąż podlegali P Diddiemu. Diddy wciąż posiada prawa do ich albumów, bo wykonali tylko jeden z kilku albumów na kontrakcie. Na audycji na nowojorskiej stacji radiowej Hot 97 oskarżyli go o odbieranie im wszystkich pieniędzy, które zarabiają.

Sheek Louch brał udział w beefie D-Block z G-Unit. Zaczęło się od piosenki "New York", do której nagrania został przez Ja Rule’a Jadakiss. Potem 50 Cent nagrał piosenkę "Piggy Bank", w której dissuje Lox i wielu innych raperów. Sheek odpowiedział w kilku piosenkach umieszczanych na mixtape'ach Big Mike'a, czy DJ-a Clue.

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Get at Me DogDMX featuring Sheek Louch02.1998-39[20]Def Jam 568862[gold-US][written by E. Simmons ,D. Dean S. Taylor, A. Fields, D. Blackman][produced by P.K., Dame Grease][19[26].R&B Chart]
Mighty D-Block (2 Guns Up)Sheek Louch featuring D-Block & J-Hood08.2003--D-Block[written by James D'Agostino,Sean Jacobs][produced by DJ Green Lantern][65[12].R&B Chart]
OkD Block Presents Sheek Louch07.2003--Universal 000 774[written by Cynthia Watkins, Sean Jacobs][produced by Cocoa Chanelle][92[3].R&B Chart]
One Name / Kiss Your Ass GoodbyeSheek Louch featuring Carl Thomas12.2005--Pullem Up[71[4].R&B Chart]
Good LoveSheek Louch03.2008--D-Block[written by Sheek Louch][produced by Red Spyda][66[10].R&B Chart]
Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
Walk witt MeSheek Louch10.2003-9[6]D-Block 001042[produced by Sheek Louch,Liveson, Cocoa Chanelle, The Alchemist, Supa Mario ,Vinny Idol, Mr. Devine, Twinz, DJ Green Lantern]
After TaxesSheek Louch11.2005-23[3]D-Block 5833[produced by Mr. Devine, Havoc, Alchemist, Red Spyda, Rockwilder, Buckwild, Vinny Idol]
Silverback GorillaSheek Louch04.2008-41[5]Koch 5595[produced by Sheek Louch, The Knocks, Marcus D'Tray, Red Spyda, Mr. Devine, Streetrunner, Vinny Idol, Doc Little, Soul G ,DJ Montay, Dame Grease, J. Cardim]
Life on D-BlockSheek Louch06.2009-122[1]Real Talk Entertainment 73[produced by Cozmo, Big Hollis, Maxwell Stewart]

sobota, 28 maja 2022

Ken Howard

Kenneth Charles Howard    (urodzony 26 grudnia 1939r) - to angielski autor tekstów,autor i reżyser telewizyjny. Howard urodził się w Worthing, West Sussex. Od 1947 do 1956 uczęszczał do University College School (UCS) w Londynie, gdzie zaprzyjaźnił się z Alanem Blaikleyem, a od 1956 do 1957r uczęszczał do Aiglon College w Villars w Szwajcarii. Po roku pracy z Granada Television w Londynie, studiował na Uniwersytecie w Edynburgu, studiując antropologię społeczną. Wystąpił wokalnie razem z koleżanką z Londynu Evą Hermann w Varsity Vanities z 1959 roku, stając się popularni jako wokalny duet „Eva and Ken”, wygrywając cotygodniowe miejsce w programie muzycznym STV Jigtime,  śpiewając piosenki z całego świata oraz realizując nagrania dla Fontana Records.

 Howard ukończył studia magisterskie i rozpoczął pracę w wydziale dramatycznym telewizji BBC w White City. Połączył również siły z dwoma starymi przyjaciółmi z UCS, Alanem Blaikleyem i Paulem Overym, z którymi w latach 1962-1963 prowadził i redagował cztery numery magazynu „Axis Quarterly”, publikując wczesne prace Melvyna Bragga, Raya Goslinga, Alexisa Lykiarda, Między innymi Gillian Freeman i Simon Raven. Odgałęzieniem Kwartalnika była seria pięciu broszur o kontrowersyjnych tematach zamówionych przez Blaikleya, Howarda i Overy'ego, zatytułowanych Axle Spokes (Axle Publications, 1963). 

W latach 60. i 70-tych, we współpracy z Alanem Blaikleyem, Ken Howard skomponował muzykę i słowa do wielu międzynarodowych hitów z pierwszej dziesiątki, w tym dwóch brytyjskich numerów „Have I the Right?” (The Honeycombs)  i „The Legend of Xanadu” (Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich).Wśród innych wykonawców, dla których pisali to The Herd, Petula Clark, Phil Collins, Sacha Distel, Rolf Harris, Frankie Howerd (piosenka przewodnia do jego filmu Up Pompeii), Engelbert Humperdinck, Horst Jankowski, Eartha Kitt, Little Eva, Lulu i Matthews Southern Comfort. Ken Howard i Alan Blaikley byli pierwszymi brytyjskimi kompozytorami, którzy  pisali dla Elvisa Presleya, w tym przebój „I've Lost You” (1970), który później wykonał w filmie That’s the Way It Is. Ich współpraca z niezależnym psychiatrą R.D. Laingiem doprowadziła do wydania kultowego albumu Life Before Death

Koncepcyjny album Howarda i Blaikleya, Ark 2 (1969), w wykonaniu Flaming Youth, zwrócił uwagę, że Blaikley i Howard „mają dowcip, wesołość, godność i melodyjny talent przypominający Leonarda Bernsteina… co sugeruje, że pop jest stając się poważną muzyką- we właściwym tego słowa znaczeniu – epoki” .Howard i Blaikley byli również odpowiedzialni za motywy i muzykę do kilku seriali telewizyjnych, w tym The Flame Trees of Thika (1981) i By the Sword Divided (1983-1985) , oba następnie wyemitowane w Stanach Zjednoczonych w  Masterpiece Theatre Alistaira Cooke'a prowadzony przez BBC od dawna cykl Miss Marple Agathy Christie (1984-1992). Howard napisał także muzykę do nagrodzonego BBC TV i Emmy Shadowlands z Claire Bloom i Jossem Acklandem w 1985 roku, Mr Pye Mervyna Peake'a z Derekiem Jacobim i Judy Parfit oraz ostatniego filmu Ronalda Neame, Foreign Body z 1986 roku, a także The BBC TV Black and Blue Lamp (1988)[28] i The Angry Earth[29] w 1989.

 Howard i Blaikley napisali dwa musicale na West Endzie, Mardi Gras (Prince of Wales Theatre, 1976) i The Secret Diary of Adrian Mole (Wyndham's Theatre, 1984-1986) oraz dwa musicale BBC TV Orion (1977) i   Ain't Many Angels (1978). Napisali także muzykę i teksty na trasę koncertową Matildy Roalda Dahla w Wielkiej Brytanii w 1990 roku.


Piosenki na listach przebojów


[with Alan Blaikley]
04/1964 The Legend of Xanadu Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich 123.US/1.UK
03/1966 Hold Tight! Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich 4.UK
06/1966 Hideaway Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich 10.UK
09/1966 Bend It! Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich 110.US/2.UK
07/1964 Have I the Right? The Honeycombs 1.UK/5.US
10/1964 Is It Because The Honeycombs 38.UK
12/1965 You Make It Move Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich 26.UK
12/1966 Save Me Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich 3.UK
03/1967 Touch Me, Touch Me Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich 13.UK
05/1967 Okay! Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich 4.UK
09/1967 From the Underworld The Herd 6.UK
10/1967 Zabadak! Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich 3.UK/52.US
12/1967 Paradise Lost The Herd 15.UK
04/1968 I Don't Want Our Loving to Die The Herd 13.UK
07/1968 Last Night in Soho Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich 8.UK
10/1968 The Wreck of the Antoinette Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich 4.UK
10/1968 Wait for Me Mary-Anne The Marmalade 30.UK
03/1969 Don Juan Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich 23.UK
05/1969 Snake in the Grass Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich 23.UK
08/1970 I've Lost You Elvis Presley 9.UK/129.US
03/1977 Have I the Right? Dead End Kids 6.UK

[with Alan Blaikley & Geoff Stephens]
06/1968 Boy Lulu 15.UK/108.US

[with Alan Blaikley & Barry Mason]
04/1969 Bluer Than Blue Rolf Harris 30.UK

[with Johann Sebastian Bach,Alan Blaikley & Henning]
02/1972 The Spirit Is Willing Peter Straker & the Hands of Dr Teleny 40.UK


A Boogie wit da Hoodie

Nonszalanckie flow, niezapomniane chwyty, trapowe beaty, które robią dużo miejsca na melodię, i okazjonalne nuty  R&B, wszystko to łączy się w swobodny styl rapera z Bronxu A Boogie wit da Hoodie. Raper wkroczył na scenę w 2016 roku, wydając swój debiutancki mixtape Artist we własnej wytwórni, ale później podpisał kontrakt z Atlantic. Zdobył świetne wyniki dzięki potrójnie platynowym singielowi „Drowning” w 2017 roku, który doprowadził do   Top Ten The Bigger Artist i jego następcy z listy przebojów w 2018 roku, Hoodie SZN

Boogie kontynuował swoją komercyjną pasję z projektami takimi jak Artist 2.0 z 2020 roku i EP B4 AVA z 2021 roku.  Urodzony jako artysta Dubose w dzielnicy Highbridge w Bronksie, Boogie czerpał inspirację z Kanye Westa i 50 Centa i zaczął rapować, gdy był nastolatkiem. Po spędzeniu trochę czasu na Florydzie, gdzie nagrał swoje pierwsze piosenki, wrócił do Nowego Jorku w 2015 roku i założył Highbridge the Label wraz z innym raperem Quincy „QP” Acheampongiem. W marcu wypuścił swój debiutancki mixtape, Artist, który zaowocował platynowymi singlami „My S**t” i „Jungle”. 

Zaledwie miesiąc później wydał „Bag on Me” z udziałem Dona Q. Wkrótce potem, wraz z  Meek Mill i DJ Khaled oraz wydanym w maju mixtape'em Highbridge the Label: The Takeover, Vol. 1, wytwórnia Atlantic podpisała kontrakt z Highbridge i wydała single „Bando” i „Timeless”. 

 Na początku 2017 roku Boogie pojawił się w programie XXL Freshman Class. Jeszcze w tym samym roku wydał swój debiutancki album The Bigger Artist, numer cztery na liście Billboard 200, wypełniony występami Treya Songza, Chrisa Browna, Kodaka Blacka i Robina Thicke. Na początku 2018 roku Boogie pojawił się w przebojowym singlu 6ix9ine „Keke” u boku Fetty Wap, a następnie powrócił w czerwcu ze swoją drugą EPką, International Artist, kolejnym gościnnym wydawnictwem, w którym znaleźli się J Alvarez, Jessie Reyez i wielu innych. 

Jego drugi pełnowymiarowy album, Hoodie SZN, ukazał się pod koniec roku i znalazł się na szczycie Billboard 200. Przez cały rok 2019 Boogie utrzymywał wysoki profil, występując na wielu singli innych wykonawców, w tym „Lips Don't Lie Ally Brooke.   i Khalida "Right Back”, wydając własne single, takie jak „Mood Swings” i „Replay”. Trzeci studyjny album Artist 2.0 pojawił się w lutym 2020 roku, debiutując na drugim miejscu na liście Billboard w pierwszym tygodniu po premierze i zawiera mnóstwo gościnnych gwiazd, takich jak Young Thug, DaBaby, Lil Uzi Vert i nie tylko. Kiedy fani oczekiwali na wydanie czwartego albumu studyjnego A Boogie vs Artist, raper wydał EP B4 AVA w grudniu 2021 roku. Projekt składający się z siedmiu utworów osiągnął aż 26 miejsce na listach przebojów i zawierał występ Lil Durka w piosence 24 Hours ".

Single
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[US]
Komentarz
My ShitA Boogie wit da Hoodie11.2016-86[12]Highbridge[2x-platinum-US][written by Artist Dubose,Daris Jaquon Meachem][produced by D Stackz][35[17].R&B Chart]
JungleA Boogie wit da Hoodie11.2016-107[15]Highbridge[2x-platinum-US][silver-UK][written by A Boogie wit da Hoodie ,Julius Dubose) & Daris Jaquon Meachem][46[3].R&B Chart]
TimelessA Boogie Wit da Hoodie Featuring DJ SPINKING 01.2017-86[4]Highbridge[platinum-US][written by Christopher Washington, A Boogie wit da Hoodie , Courtney Clyburn, Jagvir Aujla & DJ SpinKing][36[8].R&B Chart]
DrowningA Boogie Wit da Hoodie Featuring Kodak Black 04.2017-38[21]Highbridge[6x-platinum-US][silver-UK][written by Artist Dubose,Dieuson Octave,Jahaan Sweet,Ray Nelson][produced by Sweet,Quasi][15[26].R&B Chart]
HorsesPnB Rock, Kodak Black & A Boogie Wit da Hoodie05.2017-109[12]Highbridge[2x-platinum-US][written by Rakim Allen, Dieuson Octave, Artist Dubose, Norman Payne][produced by DJ Chose]
Pills & AutomobilesChris Brown Featuring Yo Gotti, A Boogie Wit da Hoodie & Kodak Black09.2017-46[20] RCA[3x-platinum-US][written by Chris Brown ,Julius Dubose ,Dieuson Octave, Mario Mims][produced by OG Parker, The Martianz, Smash David][16[21].R&B Chart]
No PromisesA Boogie wit da Hoodie10.2017-74[2]Highbridge[platinum-US][written by Brock Korsan, Cardo & A Boogie wit da Hoodie ][32[3].R&B Chart]
UndefeatedA Boogie Wit da Hoodie Featuring 21 Savage10.2017-84[1]Highbridge[gold-US][written by Illmind, Murda Beatz, A Boogie wit da Hoodie & 21 Savage][37[2].R&B Chart]
No ComparisonA Boogie wit da Hoodie10.2017-105[1]Highbridge[gold-US][written by A Boogie wit da Hoodie & Metro Boomin][46[1].R&B Chart]
UnhappyA Boogie wit da Hoodie10.2017-105[1]Highbridge[written by A Boogie wit da Hoodie, Scott Storch & Diego Avendaño]
Beast ModeA Boogie Wit da Hoodie Featuring PnB Rock & YoungBoy Never Broke Again10.2017-86[1]Highbridge[platinum-US][written by John Alexander Hyszko, PnB Rock , A Boogie wit da Hoodie & YoungBoy Never Broke Again][38[1].R&B Chart]
Say AA Boogie wit da Hoodie10.2017-75[2]Highbridge[platinum-US][written by Artist Dubose,Courtney Clayburn,Nick Seeley][produced by Ness,Seeley][33[3].R&B Chart]
Lovin'PnB Rock Featuring A Boogie Wit da Hoodie12.2017-116[1]--
Keke6ix9ine, Fetty Wap & A Boogie Wit da Hoodie01.2018-43[8]Highbridge[gold-US][written by Daniel Hernandez, Willie Maxwell II ,Artist Julius Dubose][produced by WalteezyAFN][22[8].R&B Chart]
Look Back at ItA Boogie wit da Hoodie12.201851[9]27[31]Atlantic USAT 21812667 [UK][4x-platinum-US][gold-UK][written by Artist Julius Dubose, Christian Ward ,Christopher Dotson, Fred Jerkins III, $imp/ Cohen Martin, LaShawn Daniels, Matthew Samuels, Michael Jackson, Nora Payne, Rodney Jerkins][produced by $imp/ Cohen Martin, Hitmaka][12[26].R&B Chart]
Waka6ix9ine Featuring A Boogie Wit da Hoodie12.2018-51[3]-[22[4].R&B Chart]
SwervinA Boogie Wit da Hoodie Featuring 6ix9ine01.201927[21]38[20]Atlantic USAT 21812918 [UK][4x-platinum-US][gold-UK][written by Artist Julius Dubose, Aubrey Robinson ,Daniel Hernandez, Kevin Richardson, London Holmes, Roark Bailey][produced by London on da Track][16[20].R&B Chart]
StartenderA Boogie Wit da Hoodie Featuring Offset & Tyga01.201984[4]59[9]Atlantic USAT 21812919[platinum-US][written by A Boogie wit da Hoodie, Yung Berg , Chrishan, Offset (as Kiari Cephus), Tyga & T-Minu][21[9].R&B Chart]
Demons & AngelsA Boogie Wit da Hoodie Featuring Juice WRLD01.2019-90[3]Highbridge[platinum-US][written by A Boogie wit da Hoodie, Juice Wrld & Tony Son][37[4].R&B Chart]
Love Drugs and SexA Boogie Wit da Hoodie01.2019-112[2]-[gold-US][written by A Boogie wit da Hoodie & WolfBoy]
Come CloserA Boogie Wit da Hoodie Featuring Queen Naija01.2019-83[11]-[gold-US][written by Timbaland, Scott Storch, A Boogie wit da Hoodie , Robert P. Blake Jr., Rock Marion Georges, Queen Naija , Justin Timberlake, Yung Berg, Edgar Ferrera, Ryan Luriea & Chad Mazzota][48[1].R&B Chart]
Right BackKhalid Featuring A Boogie Wit da Hoodie04.2019-73[11] RCA[platinum-US][written by Khalid Robinson,Mikkel S. Eriksen,Tor Erik Hermansen,Denis Kosiak,Jamil Chammas,Ryan Vojtesak,Scribz Riley,Japhe Tejeda,Jolyon Skinner,Joseph Thomas,Michele Williams,Rodney Jerkins][produced by Stargate,Denis Kosiak,Scribz Riley,Digi,Charlie Handsome][29[11].R&B Chart]
Baguettes in the FaceMustard featuring NAV, Playboi Carti & A Boogie Wit da Hoodie07.2019-81[6]Interscope[platinum-US][written by Dijon McFarlane,Navraj Goraya,Jordan Carter,Artist Dubose,Larry Sanders][produced by Mustard,Larry Jayy][33[11].R&B Chart]
SomebodyInternet Money, Lil Tecca & A Boogie Wit da Hoodie11.201975[3]96[4]Tenthousand Projects QZJ 841900026[platinum-US][written by Danny Snodgrass, Jr., Tyler-Justin Sharpe, Nick Mira, Artist Dubose][produced by Taz Taylor, Nick Mira][44[4].R&B Chart]
Stretch You OutSummer Walker Featuring A Boogie Wit da Hoodie10.2019-68[1]LVRN / Interscope 19UMGIM 84557 [UK][written by London Holmes,Roark Bailey,Aubrey Robinson,Julius Dubose,Summer Walker,Vojtěch Daníček][produced by London On Da Track,Roark Bailey,Aubrey Robinson,Zane98][33[1].R&B Chart]
ReplyA Boogie Wit da Hoodie Featuring Lil Uzi Vert11.2019-49[2]Highbridge[gold-US][written by Artist Dubose,Symere Woods,Joseph Zoumboulias,Kevin Andre Price][produced by Go Grizzly,JoeFromYO][22[3].R&B Chart]
Tip ToeRoddy Ricch Featuring A Boogie Wit da Hoodie12.2019-73[7]Atlantic[platinum-US][written by Rodrick Moore, Jr., Artist Dubose, Gianni van den Brom ,Beck Norling][produced by Niaggi ,Pilgrim][32[7].R&B Chart]
King of My CityA Boogie wit da Hoodie02.2020-69[3]Highbridge[gold-US][written by Artist Dubose,Damil Coste,Joseph Zoumboulias,Matthew Samuels,Shaun Thomas][produced by Boi-1daS., Dot,JoeFromYO,DLo Beatz][32[3].R&B Chart]
Me and My GuitarA Boogie Wit da Hoodie02.202099[1]58[2]Atlantic USAT 22000602 [UK][platinum-US][28[2].R&B Chart]
Might Not Give UpA Boogie Wit da Hoodie Featuring Young Thug 02.2020-66[1]Atlantic[written by Radric Davis,Algernod Washington,Jeffery Williams,Nick Mira,Artist Dubose,LaMon Douglas][produced by Nick Mira][32[1].R&B Chart]
StainA Boogie Wit da Hoodie Featuring DaBaby 02.2020-80[1]Atlantic[38[1].R&B Chart]
Cinderella StoryA Boogie Wit da Hoodie02.2020-95[1]Atlantic[47[1].R&B Chart]
Blood on My DenimA Boogie Wit da Hoodie02.2020-121[1]Atlantic -
Hit 'Em UpA Boogie Wit da Hoodie Featuring Trap Manny02.2020-113[1]Atlantic-
Luv Is ArtA Boogie Wit da Hoodie Featuring Lil Uzi Vert02.2020-103[1]Atlantic -
NumbersA Boogie Wit da Hoodie Featuring Roddy Ricch, Gunna & London On Da Track02.202053[2]23[3]Atlantic USAT 22000604 [UK][platinum-US][written by Artist Dubose, Rodrick Moore, Jr., Sergio Kitchens, London Holmes, Dylan Cleary-Krell][produced by London on da Track, Dez Wright][12[3].R&B Chart]
Thug LoveA Boogie Wit da Hoodie02.202091[1]73[1]Atlantic USAT 22000600[platinum-US][34[1].R&B Chart]
DTB 4 LifeA Boogie Wit da Hoodie02.2020-104[1]Atlantic-
Glass in the FaceG Herbo Featuring A Boogie Wit da Hoodie03.2020-117[1]--
DropDaBaby Featuring A Boogie Wit da Hoodie & London On Da Track05.2020-71[1]--[32[1].R&B Chart]
BleedA Boogie wit da Hoodie07.202082[1]57[1]Atlantic USAT 22003774 [UK][written by Artist Dubose,Shaun Thomas,Joseph Zoumboulias][produced by S.Dot,JoeFromYO][25[1].R&B Chart]
It's CrazyA Boogie Wit da Hoodie Featuring Melody07.2020-107[1]--
Flood My WristA Boogie Wit da Hoodie & Don Q Featuring Lil Uzi Vert07.2020-109[1]Highbridge-
HelloPop Smoke Featuring A Boogie Wit da Hoodie03.2021-83[11]Republic[platinum-US][written by Bashar Jackson ,Julius Dubose, Alex Petit, Ricardo Lamarre, Steven Victor ,Jason Avalos][produced by CashMoneyAP, Rico Beats][32[20].R&B Chart]
24 HoursA Boogie Wit da Hoodie Featuring Lil Durk06.2021-92[1]Highbridge[gold-US][written by Artist Dubose, Durk Banks ,Rogét Chahayed ,Shaun Thomas, Damil Coste,Jengis Rahmanoski ,Joseph Zoumboulias][produced by Chahayed, S. Dot, Band on the Beat ,Chuck Taylor][38[1].R&B Chart]
YKTVNas Featuring A Boogie Wit da Hoodie & YG08.2021-122[1]--
Man in the MirrorA Boogie Wit da Hoodie12.2021-82[1]-[27[4].R&B Chart]
GlassesA Boogie Wit da Hoodie12.2021-107[1]-[45[1].R&B Chart]
Be FreeA Boogie Wit da Hoodie12.2021-104[1]--
NotificationsA Boogie Wit da Hoodie12.2021-125[1]--
My FaultKing Von & A Boogie Wit da Hoodie03.2022-124[1]--
PlayaA Boogie Wit da Hoodie Featuring H.E.R.04.2022-111[1]Highbridge[50[1].R&B Chart]
Albumy
Tytuł WykonawcaData wydania UK US Wytwórnia
[UK]
Komentarz
ArtistA Boogie wit da Hoodie10.2016-70[58]Highbridge[platinum-US]
TBA EP.A Boogie wit da Hoodie11.2016-63[11]Highbridge-
The Bigger ArtistA Boogie wit da Hoodie10.2017-4[44]Atlantic[platinum-US][produced by Cardo,DJ Mustard,Diego Ave,Dudley Exantus,Illmind,Jahaan Sweet,Jamz,Murda Beatz,Metro Boomin,Myster Whyte,Nav,Ness,Nick Seeley,Quasi,Scott Storch,Southside,Traksterz,Young Troy]
International ArtistA Boogie wit da Hoodie06.2018-57[4]Atlantic-
Hoodie SZNA Boogie wit da Hoodie01.201923[22]1[3][126]Atlantic 0075679857262[2x-platinum-US][gold-UK][produced by Artist "A Boogie" Dubose, Quincy "QP" Acheampong, Sambon "Bubba" Camara,C.P Dubb, Chaz Mazzota, Ghost ,Chris Rose, Figurez ,Go Grizzly, Hitmaka, Iloveryno, J. Holt ,Jaegen ,Jahaan Sweet ,Kenny Beats, KillaGraham, London on da Track, Myster Whyte, Niaggi, Pluss, Rex Kudo, Richie Souf, Robert Blake, Jr., SkipOnDaBeat, Wolf Boy Media, Slade da Monsta, T-Minus, The Atomix, Young Troy ,Prettyboy P]
Artist 2.0A Boogie wit da Hoodie02.202011[7]2[54]Atlantic[platinum-US][silver-UK][produced by Artist Dubose, Quincy "QD" Acheampong,Sambou "Bubba" Camara ,Andrew Watt, DLo Beatz, Band on the Beat, Billboard Hitmakers, Boi-1da ,boobie ,Carter Lang ,Denis Kosiak ,Go Grizzly, Hitmaka ,Jahaan Sweet, JoeFromYO, Khyrie Tyler, Larrance Dopson ,London on da Track, Louis Bell ,Matthew Spatola, Murda Beatz, Nick Mira, Pooh Beatz ,S.Dot, SephGotTheWaves, Sool Got Hits,Squat Beats ,Tash Phillips, Westen Weiss, Wheezy YoungKio]
B4 AVAA Boogie wit da Hoodie12.2021-26[6]Atlantic-