W tym okresie Osterberg przyjął pseudonim Iggy Pop; Iggy na pamiątkę
występów z The Iguanas, Pop od nazwiska Jima Poppa - znajomego
narkomana. W październiku 1967 r. utworzył w Michigan grupę The Psychedelic Stooges wraz z Ronem Ashetonem i jego bratem Scottem (perkusja). W grudniu skład zespołu poszerzył się o basistę Dave'a Alexandra.
Formacja szybko zdobyła popularność w undergroundowym środowisku
Detroit w dużej mierze dzięki swemu frontmanowi, którego zachowanie na
scenie pozbawione było wszelkich zahamowań. W 1969 r. skrócili nazwę do
The Stooges i podpisali kontrakt z firmą Elektra.
Równocześnie przystąpili do nagrywania debiutanckiego albumu The
Stooges. Jego producentem początkowo miał być Jerry Ragavoy, ale
ostatecznie wybór padł na Johna Cale'a. Debiut okazał się
sukcesem. Głos Iggy' ego, przypominający Micka Jaggera, i muzyka
tworzona przez pozostałe trio, dały w połączeniu ciekawe brzmienie.
Przed nagraniem drugiego albumu, Funhouse, do grupy dołączył saksofonista Steven Mackay.
To wyjątkowe wydawnictwo zawierało koncert The Stooges, rozpoczynający się nieskomplikowanym utworem "Down On The Street", a zamykający anarchicznym "LA Blues".
Jednak kolekcja nie sprzedawała się zbyt dobrze i wytwórnia zerwała
współpracę z grupą. W lipcu 1970 r. nowym członkiem The Stooges został
gitarzysta Bill Cheatham, a w ciągu następnych dwóch miesięcy miejsce Dave'a Alexandra zajęli kolejno Zeke Zettner i Jimmy Recca. Cheatham wkrótce został zastąpiony przez Jamesa Williamsona, który wniósł duży wkład w dalsze sukcesy zespołu.
Dawny fan Iggy'ego, David Bowie, przedstawił grupę menedżerom firmy Mainman. Powierzono mu także zadanie zmiksowaniu albumu Raw Power, który okazał się największym sukcesem The Stooges.
Zawierał dwa wielkie przeboje, "Gimme Danger" i "Search And Destroy". Wkrótce jednak kwartet: Iggy, Williamson i bracia Asheton zostali wyrzuceni z Mainman w związku z podejrzeniem o nadużywanie narkotyków. W 1973 r. do składu dokooptowano klawiszowca Scotta Thurstona, lecz zespół wyraźnie tracił rozpęd i 9 lutego 1974 r. zagrał ostatni koncert w Michigan Palace w Detroit. Krzykliwe i pozbawione smaku przedstawienie zakończyło się bójką pomiędzy grupą a lokalnym gangiem motocyklistów. Rezultat znalazł się na płycie Metallic K.O. Kilka dni później Iggy Pop ogłosił publicznie, że zespół The Stooges przestał istnieć.
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
I Wanna Be Your Dog/1969 | Stooges | 07.1969 | - | - | Elektra EK 45664 | [written by The Stooges][produced by John Cale] |
Down On The Street/I Feel Alright | Stooges | 07.1970 | - | - | Elektra EKM 459695 | [written by The Stooges][produced by Don Gallucci] |
Search And Destroy/Shake Appeal | Stooges | 06.1973 | - | - | Columbia 45877 | [written by I. Pop, J. Williamson][produced by Iggy Pop] |
Tytuł | Wykonawca | Data wydania | UK | US | Wytwórnia [US] |
Komentarz |
The Stooges | Stooges | 08.1969 | - | 106[11] | Elektra EKS-74051 | [produced by John Cale] |
Fun House | Stooges | 07.1970 | - | 106[11] | Elektra EKS-74701 | [produced by Don Gallucci] |
Raw Power | Stooges | 02.1973 | - | 182[3] | Columbia 32 111 | [produced by Iggy Pop] |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz